Türkiye'de gençler ve gelecek kaygıları I "Mezun olmaktan korkuyoruz" - DW Türkçe 

Kuvayi-milliye dönemi gençlerini saymazsak, gelmiş geçmiş en mutsuz jenerasyonuyuz. Ekonomi, yurtdışına çıkış, mülteci sorunları, refah hiçbir zaman bizim zamanımızki kadar kötü olmamıştı.

"Kendimi yaşlı hissediyorum". O kadar iyi anlıyorum ki...

Geleceğimiz yok ki kaygımız olalım. Her şey çok pahalı işsizlik çok fazla yazık...

Türkiye'de üniversiteyi yeni bitirmiş bir genç olarak devleti hiçbir zaman arkamda bana destek olan bir yapı olarak hissetmedim. Özellikle şimdi mezun olunca daha iyi anlıyorum ki sadece sırtıma binen bir yükmüş.

Bir genç olarak ben ve arkadaşlarımın en çok kurduğu cümle: "Kendimi yaşlı hissediyorum."

Türkiye'de en ucuz olan şey gençlerin harcanan hayatları yani ülkemizin geleceği.

17 yaşındayım, yaşamın hiçbir anlamı kalmadı gözümde. Bir ev bir araba için yıllarca çalışmak koyuyor insana.

Gerçekten bu ülkede genç olmak zor. Cebteki telefonun iyi ya da kötü olması gerçeği değiştirmiyor maalesef

Bu memlekette kaybolmayan şeyler var yoksulluk gibi, gelecek kaygısı gibi... En güzel yaşlar binbir telaşla geçiyor.

33 yaşinda bir avukatım. Sadece bu ülkeden gitmek için uğraşıyorum. Asla emeğimin karşılığını almıyorum, kendi yaşamımı bağımsiz bir sekilde kuramıyorum. Videodaki arkadaşların da belirttiği gibi kendime, hobilerime vakit ayıramıyorum. Kendim olamıyorum. Bu ülkede yaşamaya değmez

Lisanstan 2011 yilinda mezun oldum. Simdi geriye donup baktigimda hem ekonomi hem arkadaslik hem hayat daha kaliteliydi..

"Ekmek herkese yetecekti aslında, tarlaya karga dadandı,ambara fare,fırına hırsız, memlekete harami..." -Neyzen Tevfik...

Bizim zaminizda 30 universite vardi. Universitede iken is kaygimiz mezun oldukdan sonra hic olmadi hatta garantisi vardi. Ben makina muhendisliginden mezun oldukdan hemen sonra Karayollarina girdim muhendis memur olarak ; sonra Caterpillar'e gectim Adana'ya; sonra madenlerde muhendis olarak basladim derken yurt disi vs vs. Simdiki durumun egitim kalitesinin dusmesinden ve cok universitye olmasina bagliyorum. Uzulerek soyliyorum.

Mesela ben kurum 97 puanla mülakattan elendim kurum 3.sü olarak girdiğim mülakattan elendim bütün soruları bildiğim halde yine bir mülakattan elendim ve kpss de 5. yılım hala atanamadım ve tek hayalim de bu ülkeden gitmek

Bir genç olarak neşemi kaybettim ...

kapısına kilit vurulması gereken çok sayıda bölüm var.arz ve talep dengesi gözetilmiyor.

Sadece temel ihtiyaçlarımızı karşılamaya çalıştığımız bir hayat yaşıyoruz Türkiye'de. Kendimizi, hobilerimizi, yaşadığımız ülkeyi ve yaşadığımız dünyayı keşfetme hakkını tanımıyorlar bizlere. Olanaklarımızın eşit olmaması sunulan fırsatları değerlendirmemiz konusunda bizlere engel oluyor. Dolayısıyla fırsat ve olanak eşitliği yalan oluyor. Bu düzeni değiştirebiliriz umarım..

Z kuşağı diyerek Gençleri küçümseyenler utansın Napim yalan mı söyliyim

Kendimizi yaşlı hissetmemizin sebebi, bizi yönetenlerin sürekli yaptığı hataların aksine bizim hata yapmaya lüksümüz olmaması...

Bu ülkede yaşayan bir genç olarak ve bir üniversite mezunu olarak yine de her sıkıntının içinde çabalamanın, asla umutsuz olmamanın taraftarıyım. Çünkü sıkıntılar içinde şikayet etmek o sıkıntıların devam etmesini kolaylaştırmaktan başka bir işe yaramaz. Her zaman yapılacak şeyler mutlaka vardır ve her zaman bir umut olmalıdır.

32 yasindayim, 11 yil once TC`de, universite son sinifta calisma hayatina atildim (full time), aldigim maas 1750 tl idi dolar karsiligi 1150 usd. Gunumuz sartlarinda uzman kategoresindeki 10 yil tecrubeli calisanlar dahi 1150 usd alamiyor. Buradan cikaracagim sonuc Turkiye`de yasam sartlari gun gectikce zorlasmis, iyiye giden hic bir sey yok, uzun suredir yurtdisinda calisiyorum, ulkeme geri donmek istiyorum ama , amasi var iste :(

6 senelik mezunum, hala geçmiş değil. Hala huzurla bir mekana gidip yemek yiyemedim, gözüm hep fiyatlarda. Evlenmek, çocuk vs kısmına zaten girmiyorum, kendime yetemiyorum henüz.

ekmek pahalıydı emek ucuzdu

Şu an Almanya’da staj yapmaktayım. Yapmamız gereken şeylerin ne olduğunu anlamaya çalışıyorum. Üretimi ele almalıyız, üretim için de eğitim gerekiyor. Meslek okullarına önem vermeliyiz. Doğayı korumalı, hak yememeli yedirmemeliyiz, doğru dürüst işler yapmalıyız, vatanımızın değerini bilmeliyiz, okumalı ve araştırmalıyız.

Muhteşem gençlerimizi harcayan, gelişimlerini engelleyen yönetim ve yöneticilerimize yazıklar olsun,,,

Ağlayarak açtım ağlayarak izledim . BEN KENDİMİ KAYBOLMUŞ HİSSEDİYORUM . 20 yaşındayım . Hukuk öğrencisiyim . Evet yine şanslı kesimdeyim . Hukuk ve tıp öğrencileri olarak iş ve ekonomik gelir anlaminda pek çok mesleğe göre biraz daha güvenli bir alana sahibiz . Ama doktirlar avukatlar bile artık geçinemiyor . Artık tiyatro konser vs geçtim barınacak yurt ev bulamıyoruz . E ilerde yüksek lisans yapma planım var kimle konuştuysam hepsinden aldığım tavsiye konuşmalarının sonu " ya sen yine de pek güvenme yüksek ortalamana puanlarına bu işler torpil hep " . Ya kendimi bu cümleden sonra çöp gibi hissediyorum . Emeğimizin değeri yok . Kimse dinlemiyor kimse görmüyor . 20 yaşında iş ve ekonomik kaygı taşıyorum ve artık çok ağır geliyor . Aileme yük daha fazla olmak istemiyorum . Çalışıyorum okuyorum . Peki mezuniyetten sonra ? Sonrası koca bir belirsizlik . Yurt dışına defolup gitmekten başka bir seçenek yok üzgünüm ki . Bir şekilde yurt dışına gidip yüksek lisans yapıp gerekirse yine ülkeme döneceğim . Ama bunulkede daha fazla emek vermeyeceğim şuan için . Çünkü yoruldum , bıktım , bunaldım , yaşama heyecanım yok Z yasmaak için motivasyon bulamıyorum . KYK yurdu çıkmadı . KYK yurdunun misafir odasında kalıyorum . Ha misafir odası dediysem aklınıza o 8 kişilik lüks KYK odaları gelemsin . Kaldığım yer çamaşırhane . Yemekler deseniz içine kim bilir neler konuyor . İnsanlar yemek istemiyor . Karın ağrısı , baş dönmesi oldu cogunuzda yemekleri yedikten sonra . Kısacası kimse artık bize siz bu ülkenin geleceğisiniz umutlu olsun demeye hakkı yok . Biz o umudu kaybedeli çok oldu . Gelecek zaten 20 sene önce verdiğiniz oylarla çalındı bizden . Geleceğimizi 20 sene önce çaldılar . Bu ülkede ne iyi doktor ne iyi hukukçu ne de iyi öğretmen yetişir . Hiçbir şey beklemiyorum

24 yaşında yeni mezun bir genç mühendisim. Yıllarca boşa kürek çekip gençliğimi harcayacağımı ve bir arpa yolu mesafe kat edemeyeceğimi hissediyorum. "Biz de türkiyede doğabilirdik" demişti yabancı bir arkadaşım

44 yaşındayım, istanbuldaki öğrencilik dönemim devlet yurtlarından pek dışarı çıkamadan en alt ekonomik seviyede geçti. Şimdi o en çok bilinen ünlü savunma sanayii firmasındayım. birçok iş arkadaşım hollandalı ASML firmasına ve Almanya’daki şirketlere geçti. Bu yaşımda aldığım maaşın euro karşılığı mezun olup işe başladığım yıllardaki maaşımın euro karşılığının altında ki biz mühendislik sektörünün en iyi maaşlarını alıyoruz. Gençlere önerim mezun olur olmaz arkalarına bakmadan ne iş için olursa olsun yurtdışına gitmeleri ve orada güçlenerek geri dönmeleri. Mühendisler içinde kendim de dahil burada kalmış olanlar en yeteneksiz ya da cesaretsiz olanlar sanırım.

Onun için geçen sene üniversite biter bitmez almanyaya taşındım. Bu yıl 2021 model duster aldım. Ve 3 katlı bir ev aldik eşimle. Turkiyede olsaydım 20 sene de alamazdim

Ekim Bey sosyalist devrimci olarak kendini tanımlıyor, ama o dahi özgürlüğün, demokrasinin liberal sistemin hakim olduğu Avrupa’da olduğunu biliyor.

18 yaş altı oy kullanmıyosa 60 yaş üstü de kullanmasın bunlar neden çocukların geleceğini etkiliyo...

Yolunuz açık olsun gençler umudunuzu kaybetmeyim mücadeleye devam edin lütfen

Ne mutlu bana bu ani 20 yil once gorup, goc etmisim. Thank you Canada .

Tıp öğrencisi olarak şu anda en çok düşündüğüm şey Avustralya’ya nasıl gidebilirim sorusu

cebindeki telefonu cıkar diyen dayılara yer vermediğiniz için teşekkür ederim

babadan dededen iş yoksa memur olamayana geçmiş olsun

Kendimi yaşlı hissediyorum ne kadar güzel bi tarifti içimi yansıttı

Biz gençler olarak ne kadar çabalarsak çabalayalım bir arpa boyu yol gidemiyoruz. Her yerde gerici insanlar,adaletsizlik,ekonomik sıkıntılar…Say say bitmiyor.Geceleri kafamı yastığa koyduğumda gelecek kaygısından uyuyamıyorum, tüm gece ne yapacağım ben diye düşünüyorum. Yaşam şartları daha iyi olan bir ülkede yaşamak istediğimizde bizleri suçluyorsunuz. Ot gibi yaşamamızı, her şeye susmamızı bekliyorsunuz.Artık cidden yoruldum. Ülkemizi ne kadar sevsekte burada yaşamaktan nefret ettirdiniz bizi.

Ben lise mezunuyum üni okumak isterim ama nasıl okucam ? İse giriyim calisiyim parami kazaniyim dedim kimse iş vermiyor gittiğim isletmeler suratima acimsayarak bakiyor ve çoğu yerler biz size doneriz arariz deyip donmuyor bu ulkede gencler gelecek kaygisi nasil yasamasin ki nasil hayat kurcaklar buyuduklerinde bi kiz olarak soyluyorum illa evlilik mi yapmam gerekiyor kendi ayaklarimin uzerinde durup calismak istiyorum ama devir o kadar zorki hersey cok pahali en sonunda dayanamadim devletten yardim istedim devletinde verdigi en fazla 1000 tl dir hayatta kalmak icin cok dusuk bi miktar okul parami bile biriktiremem 😏😒

Ben 2002 de üniversiteye giriş yaptım. Yatıp kalkıp şükrediyorum tam zamanında üniversite işlerini halletmişim. Bugün kazanmış olsam o günkü standartlarımda asla geçiremezdim günlerimi.

Esas soruyu sormamışsınız "ÇIKAR BAKİİİM TELEFONUNU"(!)

Yemin ederim fırsatım ve param olsa iki dakika durmam bu ülkede

Şimdilik gelecek kaygısı ve ekonomik zorluklar ön planda olsa da devamında yaşam tarzı üzerinde çok ciddi baskılar yaşayacağız.

Rte’yi beğenenler gelsin burada yaşasın, şeriat isteyen Afganistan’a gitsin, çok biliyorsan yaşama diyenler uçak biletimi alsın boş yapmayın

"Kendimi yaşlı hissediyorum"

Üniversiteye hazırlanıyorum ama ne için çalışıyorum bilmiyorum. Gerçekten fedakarlık yapmaya değer mi? Hep derslerimde iyi bir öğrenci oldum çok çalıştım ama şimdi yorgunum üstelik ne için çalıştığımı bile bilmiyorum iş garantim yok. Şu an dershaneye gidiyorum hocalarım zorluyorlar gel çalış diye ama gerçekten ben acaba bu sıcakta dershaneye gitmenin uykusuz geçen saatlerin, çalışmaktan bozduğum gözlerimin karşılığını alabilecek miyim acaba. Çok umutsuzum atama problemi var,üniversite fazla ama iş imkanı yok. Geleceğimi göremiyorum. Çoook yorgunum 😔

Bence en büyük engel; ailelerimiz

Zor abi hakkaten zor. Allah yardımcısı olsun hakkı yenen gençlerin. Bu ülkede torpil bitmediği sürece işi ehline vermedigin sürece kısır döngüyü geçtim her biryanimizdan günden güne silinip gideceğiz. Düşünüyorum da tfx 2023 hazır olurmu eğer gerçekten işi bilen kişiler varsa yaparlar herşey elektronik demek değil önce kabaca uçur İHA gibi ince işçiliğini zamanla geliştirir ortak bulursun. Yapılamayacak birşey yok unutmayın. Saygılar

Gelecek kaygısı olan sadece benim sanıyordum... Yalnız değilmişim... Bu konuda yalnız olmamak yürek yakan bir tebessüm oluşturdu yüzümde...

gençler sağlam durun yolunuza devam edin, kendinizi keşfedin, kendi yolunuza gidin, inat edin... belki bir hobiniz olmamış olacak ama inanın ilerde kendinizle gurur duyacaksınız,

Lisans mezuniyetim 2012 yılıydı. Bizde rahat ve refahı pek yaşamadık. Et girmezdi eve. Kurbanda belki girerdi ama sefaletide yaşamadık. Paranın değeri vardı. 10 tl büyük paraydı. 2.5 tlye ayran + tavuk döner. 4.5 tlye etli ekmek yenirdi. Domates yazın pazarda 50 kurustu. Akşama doğru 30 kuruş. 30-40 tlye kaliteli ürünlerle marketten elimiz kolumuz dolu çıkardık.150 - 200 tl lik kredi alırdık devletten. İyi paraydı. Şımdi 100 tl ye markete gir. 2-3 günlük yiyecek zor alırsın.

Mezun olalı 4 yıl oldu kendi alanıma bırakın ise girmeyi doğru düzgün ise giremedim bile okuldan dolayı da o kadar borclandigim cabasi geleceğimi hala kuramamis olmam ve ilerisi için kesinlikle önümü görememek karamsarlık had safhada nereye kadar böyle gidecek bilmiyorum

Bu sene üniversiteye gitmek için valiz ayarliyacagima MC donals dan yer ayirttirmaya uğraşıyorum.Neyse umudumuz var yine

Ülkemi seviyorum ama maalesef bu ülkenin sistemi yok gibi. Torpil, ekonomi, eğitim, adalet konusunda kendimize çeki düzen vermeliyiz bu ülke böyle ilerlemez

34 yıllık öğretmenim, ben bile fırsat bulsam giderim. Zor bela evim oldu. Araba alamadım. Az buçuk sosyal hayatım oldu. Kızım üniversite son sınıfta. Değerli bir alanda okuyor. Ancak Türkiye’de iş şansı çık düşük. Girse de kötü maaş alacağı kesin. O nedenle yurt dışında yüksek lisans yapmak istiyor. Öğrencilerim umutsuz. Buradaki yorumları okurken kalbim acıdı. Videodaki gençler çok doğru tesbitler yapmışlar. İşin ekonomik boyutu bir yana demokrasi, insan hakları, özgürlükler de son derece aşındı. Dolayısıyla gençlere kızamıyorum. Koltuk sevdasındaki yaşlı politikacıların kurbanı koca memleket. Çok üzgünüm.

Kanal son zamanlarda daha aktif gibi

Neden instagram hesabınız yok. Bu videolar çok güzel daha çok kişi görmesi lazım. Neden yok?

bu yıl üniversite sınavına gireceğim ama hiçbir şeye karşı umudum yok artık. iyi bir üniversiteyi kazanıp kazanmamak pek de bir şey ifade etmiyor

Aynı durum 2001'de de vardı. İnanılmaz büyük bir krizdi. Ya da bize öyle yansıtmışlardı. Herkes polis olmaya çalışıyordu. Ülkeyi hasta ve yaşlı bir adam yönetiyordu. Olaylar olaylar. Her gün Ankara karışıyordu. Tek atama öğretmenlik ve polis-asker vb. güvenlik personeli idi. Ben de öğretmenliği bırakmıştım. 'Deli misin sen!' dediler. Gittim mühendislik okudum. Okurken arada kendime sordum, ne yapıyorum ben, okul bitince ne yapacağım diye... Sonra işler değişti, 2005-2006 gibi ortalık duruldu. Ülkede yine umut canlandı. Ekonomi iyiye gidiyordu. AB Süreci başlamıştı. Para akıyordu. Devlet kadrolar açtı, her sene... Buna rağmen millet iş beğenmiyordu. Devlette 1200 TL ise özelde 1500-2000 TL ile başlatıyordu. Umutsuz olmayın. İlla ki işler değişecek. Ama siyasetin değişmesi lazım. Başka çıkış yolu yok. Umut veren, dürüst ve halkını düşünen liderleri seçin. Siyaseti meslek haline getiren hırsızları-haramileri değil.

Bu ülkede eğitim uzun zaman önce ticarileşmiştir. 209 üniversite mevcut. 7 Milyon 940 bin üniversite öğrencisi var. Bunun %kaçı istihdam ediliyor ki her şehire üniversite yapıldı..?

25 yaşındayım ve kendimi yaşlı hissediyorum.

Türkiye de zaten isteyen istediği bölümü okuyamıyor ki, Üniversite deki eğitim hayata öğrencileri hazirlamiyor, çok üzücü maalesef 😢 Ben evvelden hakikaten idealisttim, ancak ne zaman Üniversiteden mezun oldum , bambaşka bir insan oldum , ideallerim tamamen ortadan kalktı ve tamamen şansa bıraktım kaderimi maalesef

Video başlığını görür görmez atladım, bir şeyler değişmeli artık!

Geleceğimden endişe ediyorum. İşsiz kalmak istemiyorum.

Biz bu ülkenin gençleri olarak bunlari asla hak etmedik. Dünyaya bir kere geliyoruz onda bu rezil iktidara denk geldik. Hep birlikte devirelim arkadaşlar. İnsanlara çay fırlatmak nedir gösterelim!!

Gerçekten sözün bittiği yerdeyiz.

Sadece ekonomik değil. Sokaklar pis , düzensiz , çarpık yerleşme, hukuk, eğitim, sağlık vs vs

Arkadaşlar hepimiz aynı sorunları paylaşıyoruz. Topyekun iltica etmemiz de mümkün değil. Sabredin, bu düzeni beraber değiştirelim. Bu ülkenin kuruluş ruhunu anımsayın.

Yaşamaktan da korkuyoruz.

Z jenerasyonundaki kardeşlerime söylüyorum önümüzdeki seçimlerde bu kabus bitti bitti, bitmedi Türkiye tarihinin en kadersiz jenerasyonu olacaksınız bak buraya yazıyorum. Ha bizde patlamış durumdayız da en azından 26sına kadar gezdik tozduk yabancı yerli festivallere gittik istediğimiz cihazı alabildik, eve çıkabildik, iş biraz vardı, para biraz vardı vs. Ki otuzlarımızda çoğumuz şimdi işsiz kaldık. Sosyal yaşam falan rüya zaten. Herkes anasıyla babasıyla yaşıyor hala. Dediğim gibi şakası yok bu düzeni değiştirmezsek boş umutlara vs gerek yok. Bir asgari ücretin bir kilo peynir ettiği Venezuelladaki siyasi ve ekonomik krizi açın izleyin. Korkutmak için söylemiyorum. Dinamikler aynı olursa sonuçlarda aynı olur.

Bende yurtdışı düşünüyorum çünkü bizim bölüm Türkiye de ataması nerdeyse yok olanda asgari ücret ve boşuna okumuş oluyorum inşlah çıkabilirim son senem okulda herkese başarılar 🙏

Yarın öleceğimi bilsem son olarak ne yapmak istersin deseler bu ülkeden kaçmak isterim derim.46 yaşındayım bu ülkede hiçbirşey düzelmez kaçın

Güzel ülkem hiç bunları yaşamamıstı. En azından dayın olsa bile, senin bi sekilde liyakat sahibi olman gerekiyordu. Dışarda olmak isteyenler çok azdı.

Asgari ücret 11.400 en dandik kira 8.000 geri kalan 3.400 mutfak ve faturaya yetermi?

Evet bu arkadaşlarımız şikâyetçi oldukları konularda çok haklılar. Fakat bu ülkede sadece yüksek puanlarla kazanılmış bölümlerin öğrencileri bu duruma maruz kalmıyor sadece onlar mağdur olmuyor. Şahsen ben Edirne de tarih okumuş biriyim ve 2019 da mezun olmama rağmen iş bulamıyorum. Dershaneler asla torpilsiz kabul etmiyor. Ücretli öğretmenlik yapmak istersek kendi bölümümüz dışında bir branşta yapmak zorunda kalıyoruz. Şahsen ben bu sene sınıf öğretmenliği yapmak durumunda kaldım. Maaşı da asgarî ücretten az şekilde oluyor ve nöbet dışında öğretmenin yaptığı her şeyi yaptırıyorlar. Böyle bir videoda bizim gibi mağdur olan insanlara da söz hakkı vermenizi beklerdim. Öğrenciyken çektiğimiz zorlukları, imkansızlıkları söylemiyorum bile...

Gençler üzülmeyin kötü günler geride kaldı artık daha kötü günleri göreceğiz

Gitmek marifet değil artık, kalıp burda direnmenin zamanı...Gitmesi gereken biz değiliz, Güle Güle Godot, Ferhan Şensoy

Öncelikle haberi yapanları kutluyorum. Gençler pırıl pırıl, farkındalık sahibi ve hayata dair son derece makul istekleri var. İdeolojik takıntılar gereği liyakat yerine biat kültürünün hakim olduğu bu dönemde maalesef iyi bir yaşamlarının olmayacağını biliyorlar. Dolayısıyla, her donanımlı, eğitimli ve farkındalık sahibi genç bireyler gibi medeni bir ülkeye kapak atmayı düşünüyorlar. Maalesef her alanda gittikçe çölleşiyoruz!

gençler proje felan diyor ya komiğime gidiyor iş hayatında proje felan yok arkadaşlar işçinin mühendisi ezdiği bir ortam

Vakıf üniversitesine gidip devlet yurdunda kalmak mı ???

Çalışıyoruz da ne oluyor cep harçlığı bir gelecek kurmak anadan babadan bir sey kalmadıysa imkansız hale geldi artik

Çoğu bölümün alanı Türkiye'de kalmadı ama alan dışı bile olsa daha mezun olmadan staj için ileri düzey İngilizce şartıyla referans adı altında torpil istiyorlar. Mezun olunca torpilin kademesi düşükse tecrübe de istiyorlar. Torpilin hiç yoksa sen de yoksun. (Belki mezun olarak staj yaptırırlar asgari ücret ve altına çalıştırmak için)

gelecek diye bir şey kalmadı ki kaygısı olsun :Ddddd ulan bu gün yine çok espiritüelim

👏👏👏👏❤❤❤❤

Avrupa'nın iyi bir ülkesinde yaşıyorum. Ne zaman böyle videolara denk gelsem çok üzülüyorum. İmkanım olsa tüm bu arkadaşları uçağa bindirir kurtarırdım o cehennemden

İş bulamadigim halde iş begenmedigimi iddia eden yaşla tayfayla artık tartışmaya girmiyorum direk küfür ediyorum ana avrat herkese herşeye karşı isyankar bir tutumda bulunuyorum ben beyefendi biriydim gerçekten sayelerinde serseri biri oldum çıktım

Videodaki endüstri muhendisi olan ve dansçı arkadaş ne konuştuğunu biliyor, yaşına kadar dolu dolu yaşamış. Diğerleri henüz ergenlik çağı depresifliğinde. Videodaki tüm gençlerin bahsettiği ve istedikleri şeyler hakları kesinlikle. Fakat tek sorun ülke ekonomisi ya da cepteki para değil. Ülkede maalesef aile dediğimiz güçlü yuva kalmadı, insanlar iletişimde nezaketi hiç bilmiyor, kul hakkı denilen kavram zaten hiç yok ve her yerde şiddet var. Düzen iyice bozuldu. Güven kayboldu. Nazik insanlar kaybeden insanlar konumuna geçti. Tüm bunlardan ozellikle gençler daha fazla etkileniyor maalesef. Üstüne bir de dinazor zihniyetli siyasetçiler... Sonumuz iyi değil gibi

Üniversite mezunu atanamayan bir sağlıkçıyım malesef ülkemiz bu durumda gelecek kaygımız düşündürüyor

devir eskisi gibi değl hayat şartları çok zor hele istanbul gibi memlekette 2 kat daha zor artık üniversite okumak bitirmek de çok işe yaramıyor bende teknik elemanım bende işsizim hayt zorrr....

1800 TL stj. avukat için tahayyül edilemeyen bir para miktarı. Ben 800 TL' çalışıyorum şuan

Doğru yerlere parmak basmışsınız ama bazı yerler aşırı abartı dünya gerçekten düşündüğünüz kadar toz pembe bir yer değil.

En büyük hayalim acısız şekilde ölmek. Umudum yok , hayallerim var ama asla gerçekleşmiyeceginin farkındayım . Çabalasamda birşey elde edemeyeceğim. Kendi çabamla birşey elde etsem dahi başarımın cezalandırılacagina eminim. Geleceğim yok , hayatım yok , ekonomik özgürlüğüm yok , inancım yok , umarım en yakın zamanda ölürüm.

hepsi çok haklı

İşsiz kalmayacaksınız merak etmeyin sadece bulduğunuz işler standartlarınızı ve giderlerinizi karşılamayacak

Mezun olmaktan korkup okulu uzatan arkadaşlarım var. Nereden nereye

one life live it , yani hayata bi kez geliyosun onun bunun keyfine göre yaşama

29 yaşımda bitmiş hissediyorum.

yorumları okursam çok üzüleceğimi biliyorum. onun için okumayacağım

Bir şeylerin değişmesini istiyorsan, ilk önce kendini değiştir. 40 yaşı üstü insanları kendine örnek alma . (SEDAT PEKER)

Valla hergun intihari dusunuyorum birkac kere denedim olmadi