Wiele razy grałem w "Magię i Miecz" od Sfery. To było dawno, dawno temu - w latach 90 -tych. Miałem "naście" lat i wcześniej znałem monopoly, cosmiczny biznes, chińczyka, znam świat - gra edukacyjna i klika innych jeszcze prostszych gierek dla dzieci. "MiM" wtedy była dla mnie i rówieśników objawieniem. Wspaniałe było to, że po rzucie kostką można iść w prawo lub lewo a nie tylko w jednym kierunku :D Jeszcze lepsze było to, że każdy miał swoją UNIKATOWĄ postać i ją ROZWIJAŁ! Do tego ogromna masa kart w KILKU rodzajach... Kart z ciekawymi czarno białymi ilustracjami, trochę mrocznymi, ale pobudzającymi wyobraźnię. Plansza to były trzy krainy, z których wewnętrzna powodowała gęsią skórkę. Myślę, że na tym polegał fenomen "Talizmana", że to było wtedy coś świeżego w świecie planszowym i domyślnie skierowane do młodego gracza. Do gracza nie rozpieszczonego plastikiem w grach, ani też dziesiątkami czy setkami nowoczesnych gier (bo ich jeszcze nie było ;-P ). Za to z racji młodego wieku, posiadającego bujną wyobraźnię. Gracze dostali to, o czym marzyli a może nawet więcej - mogli dosłownie zanurzyć się w świecie magii i dziwnych, tajemniczych stworzeń i istot. Mogli zdobyć siłę i magiczne przedmioty oraz niesamowitych przyjaciół, po czym przy odrobinie szczęścia zawładnąć całym magicznym światem. Jaka inna gra planszowa w latach 80 -tych i z początkiem 90- tych mogła to zaoferować - na świecie/ w Polsce? "Wstrzymując oddech siedział w milczącym napięciu starając się przebić wzrokiem otaczające go ciemności. Na krawędzi doliny, po stronie przeciwległej do stoku, raczej wyczuł niż dostrzegł jakiś cień. Wytężył wzrok i wydało mu się, że cień rośnie z każdą sekundą. Po chwili pozbył się wszelkich wątpliwości, olbrzymia postać, czarniejsza niż otaczające ją skały, spoglądała wprost na niego! Elf usłyszał ciężki, przejmujący dreszczem oddech, a jego ręka sama sięgnęła po miecz !!!" Podróż w krainę magii - tym była wtedy ta planszówka dla wielu nastolatków.
Świetnie opisane wspomnienia 🙂 dziękuję! Właśnie taki cel miał Talisman i nie można mu ujmować tego, że był i jest bramą dla młodych ludzi do stania się graczami. 🙂
@@amatorplanszowek Kurczę no zgadzam się z tobą w 100%. Najgorzej, bo podyskutować nie można :D To gra dla chcących wejść w (ameri) planszówki. Potem wjedzie Wiedźmin albo Mage Knight :D
No to jest ból jak człowiek by chciał podyskutować a tu okazji brak 🤣 Wiedźmin już za mną, ale muszę sobie popatrzeć na Mage Knight, jak to wygląda 🤔 I ogólnie na jakieś ameri 🤔
@@amatorplanszowek Bardzo lubię MK, ale od czasu gdy (przy polityce wydwacy to prawdziwa gratka) wpadł w moje ręce Legacy of Dragonholt, intensywnie rozglądam się za grami z rozbudowaną mechaniką i małą zajętościa stołu. Takimi, które można zabrać w dłuższą podróź Dziobakiem i zagrać podczas owej podróźy.
Edycja jest zepsuta (oprócz figurek), ale rąk nikt nie załamuje. Przede wszystkim to tylko podstawka do gry. Czyli wstęp do gry, która idzie zawsze dużo dalej, niż sama podstawka. Plansza już jest prawdopodobnie fanowsko poprawiona i ta perspektywa grafik z powrotem odwrócona. Oryginalne plansze po prostu się odłoży do szafy jako zapasowe. Karty są jak zaprojektowane do tarota, ale w dodatkach będą lepiej wyglądały. Karty Poszukiwaczy są fatalnie zaprojektowane i osobiście będę optował, żeby w całości z nich zrezygnować w dodatkach autorskich na rzecz innego zupełnie projektu. Także dla fanów ta planszówka faktycznie będzie droższa niż te trzy stówki, bo niezbędne będą liczne ulepszenia. Jesienią ukaże się pierwszy oficjalny dodatek do podstawki i jest nadzieja na coś zupełnie nowego w historii gry. Wiemy np. że nie będzie to na razie plansza narożna. Jesienią pierwsze dodatki autorskie. Pewnie kilka. Przedpola Piekieł między innymi. Nowy wydawca (Hasbro) pokpił sprawę do tego stopnia, że początkowo zaprojektował czcionki zapominając o specyfice znaków w języku czeskim i polskim. Stąd nasza wersja i czeska mają inne czcionki, niż inne wersje językowe, nałożone już przez wydawców tych lokalizacji. Taka ciekawostka, pokazująca, że od Hasbro nie możemy niczego oczekiwać i , że oni jak to trafnie określiłeś, tę edycję traktują jak każdy swój produkt. Np. jak zabawkę dla każdego, czyli dla nikogo.
Kurczę to jest smutne, że duże korpo potrafi pokpić taką sprawę jak czcionki 🤦 I naprawdę szkoda, że gracze muszą sami naprawiać wiele rzeczy. Jak najbardziej cenię inicjatywę i fanowskie projekty, ale nie żeby gracze musieli za wydawcę naprawiać, albi cierpliwie czekać na dodatki, które zmienią i naprawią grę. 😔 Niemniej jak kiedyś będę miał okazję zagrać z kimś w rozbudowanego Talismana to chętnie zobaczę jak to śmiga 🙂
@@amatorplanszowek Wpadka z czcionką nie miałaby znaczenia, gdyby nie to, że wydawca pośród wielu dziwnych decyzji , nie podjął też tej o porzuceniu czcionki Windlass. W poprzedniej wersji nigdy nie było narzekań na czytelność napisów na planszy. Napisy na nowej planszy odbierane są jako bardzo nieczytelne. Jak zazwyczaj - lepsze wrogiem dobrego. Ta czcionka zawsze działała w grach fantasy ale nowy wydawca jakoś tego nie wziął pod uwagę.
Jako wizualną odtrutkę na design kart polecam serię Kilforth (Gloom of..., Shadows of..., Call of... również z dodatkiem Ventures) Tristana Halla... Nie da się uniknąć ważenia pewnego dysonansu między designem lokacji i postaci a designem bossów, ale jest to zabieg całkowicie uzasadniony fabułą.
Ech wspomnienia :) U nas była moda, żeby ktoś był "Mistrzem Gry" i robił kwieciste opisy rozgrywki i trochę się RPGowało przy okazji grania w te planszówkę. I jakby co to jest Talisman RPGie 🙃 Obecnie raz do roku, w święta gramy rodzinnie w Talismana 4 edycję :D
Czwarta edycja jest na steam za darmo. Ja mam wszystkie dodatki i polecam niektóre potrafią zmienić rozgrywkę w znacznym stopniu. A dla początkujących najlepszy jest Splendor. Też właśnie ma nową edycje.
Dzięki za cynk 🙂 Mam cyfrową wersję na Switcha, ale jednak cyfrowe wersje planszówek jakoś do mnie nie przemawiają 😅 A Splendor jak piszesz bardzo dobra gra dla początkujących 🙂
Jak pamiętam jakoś jak grałem w "Magię i Miecz" w latach 90-tych, to zamiast figurek były dwustronne kartoniki z sylwetką bohatera. Naturalnie sylwetka postaci była identyczna z tą na karcie postaci, tym samym dość szybko odnajdowało się bohatera na planszy.
Wiem, że się narażę, ale bardzo nie lubię tekturowych bohaterów. No dobrze, wrogowie mogą być jeszcze na stojaczkach, ale bohater z tektury... Dlatego tak biednie w moich oczach wypadł "Mandalorian" planszowy. Tam to dopiero byś żałował wydanej kasy - bohaterowie to tekturki na plastikowych stojaczkach, wrogowie jako tekturowe żetony i do tego wytłoczka chyba z jajek robiąca za insert. Dawno nie miałem tak ubogo wydanej gry. "Talisman 5" z plastikowymi figurkami, znacznikami i monetami jawi się przy "Mandalorian" jak deluxe. 😁
😅 właśnie zastanawiałem się nad Mando, ale sobie odpuściłem bo mi inne wydatki wpadły. Mi tekturowe postaci nie przeszkadzają, chociaż jeśli na planszy kluczowe role pełnią przeciwnicy to też powinni być pionami a nie żetonami płaskimi, to słabe rozwiązanie 😅 A wypraska to porażka, ja przepraszam ale eko w takiej postaci to można stosować w jednorazowych opakowaniach, a nie w produktach hobbystycznych 🤦
Obejrzałam chyba wszystkie filmiki na yt i dalej nie wiem co lepsze dla mnie. Talisman czy Karak 2. Gra ma być prosta ale ciekawa. Dla osoby która zaczyna grać w planszowki z 11latkiem
Niestety nie miałem okazji zagrać w żadnego Karaka, więc ciężko mi powiedzieć, która z gier jest lepsza. 🤔 Talisman wychował pokolenia graczy, ale Karak z tego co widzę radzi sobie na rynku dobrze i jest ciągle rozwijaną serią. Tak naprawdę pewnie każda z tych gier spisze się dobrze przy wspólnej zabawie. 🙂
Wydaje mi sie że tutaj polecieli na kasa a nie na to żeby jakos unowocześnić tą gre, wystarczyło zrobić proste grafiki a nie takie pstrokate. Do tego grafiki okna na kartach są niepotrzebne i tylko powoduja że karty stają się nie czytelne. A wystarczylo nic nie zmieniać tylko wprowadzić mniej losowosci i rozbudować grę o nowe mechaniki, gra była by sukcesem.
No pewnie jakby zostawili większość taką jaka była to gra spotkała by się z lepszym przyjęciem. Tu chyba zrobili na siłę zmiany żeby nikt nie zarzucił, że nic nie zrobili 🤷
@@amatorplanszowek Zdecydowanie D100 Dungeon z dodatkiem World Builder (Księga 6) - Koszt PnP na DTRPG to cca 30 USD.Warto się równeż zakręcić wokół Ksiąg 2 i 4. (które są tańsze) W takim zestawie wychodzi coś zdecydowanie więcej niż planszowy Baldurek Trzeci ...😀
Talizman nie był u mnie na celowniku jako gra. Wiele złych rzeczy naczytałem się przez te wszystkie lata planszówkowego hobby o tej grze. Cos jednak się stało i skusiłem się na 5 edycję. Chciałem sprawdzić na czym polega fenomen tej gry. Do tej pory w ekipie graliśmy gównie w gry bardziej zaawansowane, głownie euro. Nie znałem namacalnie poprzedniej edycji, ale coś niecoś o niej wiedziałem. Po rozpakowaniu faktycznie kolorowo, aż oczy bolą, ale prawdę mówiąc już po pierwszej rozgrywce nie zwracaliśmy na to uwagi. Podeszliśmy po prostu do tego tytułu bez spiny, i wygórowanych oczekiwań. Bawiliśmy się znakomicie, dużo śmiechu, ale i wbijanie szpileczki konkurentowi. Krucze, rozegraliśmy w sumie 6 rozgrywek do tej pory. Każda około 2,5h w 3 i 4 osoby i musze powiedzieć że choć gra jest bardzo losowa, to ma w sobie to coś co przyciąga i ma się chęć usiąść ponownie. Zmieniliśmy zasady dotyczące ropuchy oraz awansowania na te z poprzedniej edycji, aby nie było tak kolorowo. Na początku podchodząc sceptycznie do gry, w czasie rozgrywki odkryłem że sprawia mi ona na tyle przyjemność, że Talizman pozostanie pomiędzy pudełkami z Diuną, Katedrą koszmarów , Amsterdamem, GWT, Maracaibo itp. i bez wahania powrócę do niego jako odskocznia nie skupiając się na detalach jak wykonanie kart itp., a czerpiąc przyjemność z prostej relaksacyjnej rozgrywki przy piwku w dobrym towarzystwie ;)
Dziękuję za tą historię 🙂 Namacalny dowód, że będąc doświadczonym graczem można się po prostu dobrze bawić ze znajomymi przy prostej grze i samemu sobie tworzyć świetne doświadczenie 🙂 Czasem jak przeglądam różne grupy to mam wrażenie że niektórzy albo stracili umiejętność zabawy, albo się tego wstydzą 🤷 PS. Muszę poszukać instrukcji starszej edycji i też się pobawić zasadami 🙂
W talizmana po raz pierwszy zagrałem w 1988 roku i w tedy to było coś. Na dzień dzisiejszy gra jest dla mnie sentymentem i oczywiście mam poprzednią wersję. Strasznie irytuje mnie jak "doświadczeni" gracze mówią jaki to badziew kiedy większość z nich też tak jak ja zaczynali od tego tytułu swoją przygodę z grami, albo nie grali a na tą grę pluja. Nowa wersja miała możliwość być tym wejściem w gry planszowe dla nowych graczy ale coś zepsuła , wielka szkoda z uwagi na mój sentyment.
Niezłe wspomnienia z Talismanem musisz mieć. 🙂Tak jak piszesz, niektórzy grając teraz w zaawansowane gry myślą chyba, że to jakiś wstyd doceniać te proste gry. 🤷♂️
Dziekuje za film, obejrzalem caly. Chcialem kupic by odświerzyć wspomnienia, ale niestety masz absolutną rację: ta edycja wyglada jak pozbawiony kierunku artystycznego koszmar, z ktorego nawet AI budzi sie z krzykiem Wilhelma.
Talizman lat temu eeeee dawno :P wprowadził mnie do świata planszówek. Była to najfajniej wyglądająca wersja tej gry czyli wydana przez Wydawnictwo Sfera pod nazwą 'Magia i miecz". Gdybyś chciał pewnie możesz sobie to jeszcze gdzieś kupić, widziałem samą podstawkę za bodaj tysiąc złotych i jak na to wydanie je jest to specjalnie drogo :P (czuję ból ludzika z pierwszego skeczu któremu rodzic wyrzucił 5-6 tysięcy do śmieci :P). Za to będę wdzięczny talizmanowi i od czasu do czasu sobie w niego pykam na steamie z botami, tak że zawsze jest mój ruch a ruchy botów w tle w nanosekundę. W prawdziwego talizmana planszowego przyznaję że nie chciałoby mi się już grać. Pamiętam rozgrywki które graliśmy z dodatkami - miasto, jaskinia, kosmiczna otchłań i być może coś tam jeszcze było - panie ta gra nie miała końca :D Osobiście chętnie bym zobaczył przerobienie talizmana na którką karciankę. Oczywiście że się da, Monopoly Deal przykładem. Figruki zgadzam się, w Talizmanie są zbędne i powinna też być dostępna wersja bez. Nowe wydanie mi się nie podoba. W stosunku do czwartej edycji jest mniej, nieprzejrzyście i niefunkcjonalnie. Co do kolejnej gry fantasy po którą mógłbyś sięgnąć to polecam Runebound 3 edycje. Nakład się skończył, więc sprzedaj Talizman, dopłać ze 2 czy 3 stówki i Twoje :D
Z Runebound to jest jakiś plan. 😅 A wracając do Talismana mamy kolejny dowód, że ta gra przez lata dobrze spełniała swoje założenie. 🙂Ja takiego kontaktu z planszówkami za dzieciaka nie miałem i najdłuższe rozgrywki toczyliśmy z kolega w Monopoly. 😅A karciany Talisman mógłby być ciekawym konceptem. 🤔
@@amatorplanszowek W Talizmanie Sfery było takie coś jak Ukryta kieszeń - przedmiotu tam schowanego nie można było ukraść. I było też takie cuś jak Koń i wóz na którym można było wieźć ileś tam przedmiotów. I rzeczona karta Koń i wóz przynajleżała do kategorii "przedmiot". Co rozgrywka były u nas toczone boje o to czy Konia i wóz można schować do ukrytej kieszeni. Piękne czasy :D
Próg wejścia do gry jest bardzo niski. Każdy pod moją opieką grał już po 5 minutach a po godzinie szalał z emocji. Braki w mechanikach rekompensuje ładna przygoda. To czego brakuje uzupełni umysł co rozwija wyobraźnię. Gra losowa i nudzi się już po kilku rozgrywkach. Po prostu poznajemy karty przygody i już gra nas nie zaskakuje. Wydawca miał kurę znoszącą złote jaja i tej kurze te jaja urwał. Gdyby poszedł na łatwiznę i wydał ponownie grę Sfery z 1983 roku za 100 zł to odniósł by sukces. A jeżeli chciałby podnieść o lv wyżej wystarczyły by alternatywne zakończenia, wprowadzenie kilka ciekawych kart, bohaterów. Pomysłów mam z 100.
Fantastyczne podsumowanie nowego Talismana 🙂 Ta gra to świetna baza pod zabawę i szkoda, że tak nie potraktowano nowego wydania jak okazję do stworzenia przystępnej gry, którą dosłownie dzieciaki mogłyby kupić za zaskórniaki.
Wstęp. Sztos. Magia i Miecz grana ponad 30lat temu. Rozgrywki trwały czasem kilka dni. A czasem godzinę. Figurek nie było. Rysunki kart czarno białe. Było minęło. Talizmana już nigdy nie zagrałem.
Moim zdaniem, jedyne co jest fajne w tej planszówce to figurki...niestety. Wykonanie poprzedniej edycji zdecydowanie lepsze. Bardziej czytelne karty, wielkość kart dopasowana do lokacji, spójność grafik i stylu.
Idąc tym tokiem rozumowania o żadnej grze nie można byłoby powiedzieć że jest kiepska bo przecież "ta gra po prostu nie jest dla was" :P W talizmanie w zasadzie jedyna decyzja jaką gracz podejmuje to czy idzie w lewo czy w prawo... reszta w zasadzie rozgrywa się sama. No to już jak chcemy pokazać świat planszówek komuś nowemu i musi to być przygodówka to może jakiś Karak? Tam chyba było nieco więcej tych decyzji? a może już źle pamiętam :P ... edit: około 16:10 -> mówisz że nie czujesz mroku na kartach... to może idąc tokiem rozumowania z pierwszych minut filmu to po prostu nie jest grafika dla Ciebie :P ? Dlaczego w takim razie negatywnie ją oceniasz : P ?
No właśnie każdy produkt trzeba rozpatrywać z punktu widzenia grupy docelowej. Tutaj turlanie faktycznie mechanicznie odgrywa decydującą rolę, ale już dla zupełnie zielonego gracza, który całe życie nie miał do czynienia z taką formą rozrywki aspekt przygodowy niezakłócony mechanikami może być bardzo dobrym punktem wejścia w gry. Zresztą popatrz jakie planszówki sprzedają się masowo, a do jakich ludzie muszą się przekonać, zrozumieć je i polubić. 🙂 I nawet najprostszą grę dla początkujących można położyć. Przykładowo opisywałem raz grę bodajże Drakon... tam położono całkowicie banalną mechanikę gry, ponieważ już w pierwszej rundzie mogło dojść do sytuacji, ze z kafli stworzy się pętlę ruchu, która przez kolejne 9 rund polega na chodzeniu w kółko i zbieraniu monet, a kto pierwszy zbierze ten wygra, czyli w tym wypadku od 2 rundy wiadomo kto to będzie 😅 Tymczasem gra pozornie mechanicznie bardziej rozwinięta, a jednak dno rozgrywkowe. W Talismanie zaś ten żółtodziób może znaleźć zabawę, która będzie satysfakcjonująca. Gra w swojej prostocie jest zrobiona dobrze, ale dla części (sporej) graczy to już za mało do czerpania satysfakcji. 🙂
