[THINK A TALK] Podcast Ep.28 เรทตัวเองและความกดดัน [คำเตือน: เนื้อหามีความEmotionalควรใช้วิจารณญาณ] 

เข้าใจมุมมองพี่จอมนะคะ เพราะหนูเคยออดิชั่น ค่ายเกาหลีแล้วเข้ารอบลึกประมาณนึง มันกดดันจริงๆค่ะ คนที่เค้าเด่น ดังก็จะมีตัวตน ส่วนนึงแบบที่พี่จอมพูดเลย เพราะเราคิดว่าเราไม่เก่งพอ เราด้อยค่าตัวเอง รวมทั้งสังคมในวงการบันเทิงมันว้าวมากจนเรารู้สึกว่ามาทำอะไรที่นี่ จนลืมบริบทในชีวิตว่าจริงๆเรามีพลังซัพพอร์ตมากมายแค่ไหน ชีวิตจริงเราก็ยังมีคุณค่าเหมือนเดิม และจริงแบบที่พี่อิงกลิชบอกเลยจริงๆเราทุกคนเป็นคนเท่ากันนี่เนอะ ทุกคนมีคุณค่าในตัวเองนะคะ อยู่ที่ไหนคุณค่าก็ไม่ลดลงหรอก 🙂

น้องจอมจะร้องไห้บ่อยก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ไม่ต้องทำตัวเข้มแข็งตลอดเวลาก็ได้ การที่น้องจอมเป็นคนอ่อนไหวอะไรง่ายๆ หรือร้องไห้ให้กับเรื่องของคนอื่นหรือตัวเองได้ มันก็ทำให้โลกได้รู้ว่ายังมี ผู้หญิงที่รู้สึกเศร้าไปกับพวกเขาอยู่นะครับ น้องจอมเป็นตัวของน้องจอมเถอะ ดีแล้ว น่ารักแล้ว

จอมทำให้เรากลเาที่จะร้องไห้นะ คือมีช่วงหนึ่งเราไม่กล้าร้องไห้เลยกลัวคนที่เห็นเขาเครียดแต่จริงๆเราเครียดอะ เราแค่อยากระบาย เราไม่ได้อยากให้คนรอบข้างเครียดเลย พอเราเห็นจอมร้องไห้ เรารู้สึกว่า เห้ยมันคือการรักตัวเองในอีกรูปแบบหนึ่งนะ เพราะตอนนั้นเรารู้สึกอยากร้องไห้เราก็ร้องออกมา การร้องไห้ในมุมมองของเรามีหลายแบบ ดีใจ เสียใจ อึดอัดใจ ตื่นตันใจ ช่ววนี้เวลาเราร้องไห้โดยที่เราไม่รู้ตัวต่อหน้าคนอื่นอะ เราก็แค่เลือกที่จะอธิบายว่าแค่อยากร้องไห้อะ อยากปล่อยออกมา แล้วบางทีเราดีใจ เราก็ร้องไห้ ขนาดกินของอร่อยเรายังเดินไปกินไปร้องไหไปเลย เรารู้สึกว่าแบบนั้นมันทำให้เรารู้จักตัวเอง รู้จักอารมณ์ของดังเองมากขึ้น ดีใจที่ได้เข้ามาฟัง think a talk แล้วเจอน้องจอมนะ ดีใจที่เจอพี่ใหม่ด้วย คำพูดพี่ใหม่หลายคำเบิกเนตรมาก ฟังแล้วแบบมันปล๊อคล๊อคหลายคำเลย ขอบคุณค่ะ

ไม่ได้อยากด่าน้องจอมเลยยค่ะ เข้าใจมุมน้องจอมนะคะ ร้องไห้ไปได้เลยย เค้าก็เคยกดดันตัวเองมากๆเช่นกันจน สั่นไปหมด จนร่างกายแสดงออกค่ะ ความรู้สึกคือเราก็โดนกดดันมาอีกทีแล้วเราก็ยังกดดันตัวเองต่อไปค่ะ มันแย่มากเลย บอกเลยว่ากดดันตัวเองเก่งมาก 😢😂 ตอนโดนกดดันอีกหลังๆมาจะพยายามทำชิวค่ะ อะไรสคีปได้สคีป ไม่เอามาคิดต่อ ไม่เอามาใส่ใจค่ะ ปล่อยวางค่ะ อะไรจะเกิดช่างมันค่ะ เอาเราสบายใจไว้ก่อน ต้องรักตัวเองให้มากๆค่ะ ✌✌✌✌

บางทีทุกคนก็เเค่ต้องการพื้นที่สำหรับตัวเอง ต้องการการยอมรับของสังคม ต้องการรู้สึกว่าเราก็มีความสำคัญต่ออะไรสักอย่าง โดยพื้นฐานก็น่าจะมาจากอุปนิสัยของเเต่ละคน เเละช่วงอายุด้วย ตอนวัยรุ่นอาจจะมีความหวังความฝันมากมาย พอโตเป็นผู้ใหญ่ก็จะเห็นความจริง เเละมีเรื่องรับผิดชอบมากขึ้น หลายๆอย่างที่ไม่เป็นอย่างที่คิดก็คงต้องละทิ้งมันไป เพราะหลายๆสิ่งก็ไม่อำนวยให้เป็นไป นอกจากความพยายาม บางครั้งก็ต้องมีโชคช่วยด้วย

เนื้อหาวันนี้ดีมากครับ เคมีคู่นี้สุดมากครับ เป็นอีกเสียงที่ยืนยัน เรารักพวกคุณในสิ่งที่พวกคุณเป็น อินฟลูฯบางคนเห็นผู้ติดตาม ยอดเวิว เป็นแค่ตัวเลข วัดคุณค่าของรอบบตัวด้วยราคา จนลืมไปว่า ตัวเลขเหล่านี้คือคนที่รักพวกเขาอะนะ

ชอบดูรายการครับ ดูแล้วผ่อนคลาย เหมือนน้องจอมขวัญจะเป็นตัวแทนความเปราะบางที่ทุกคนมี ซ่อนอยู่ไม่กล้าเปิดเผยให้ใครฟัง มาบอกให้ทุกคนรู้มาเราเป็นอย่างนี้นะคิดอย่างนี้นะ จะมีใครจะรู้ไหมเนี่ย มันเลยทำให้รายการนี้ฮิตเข้าถึงหัวอกหัวใจคนธรรมดา พอมาจับคู่กับพี่ใหม่ นี่แหละคือคุรุที่จะมาปลอบโยนสิ่งนี้ สิ่งที่ทุกคนถามหา อยากได้แบบนี้ ชอบแบบนี้ คู่นี้เลยเหมือนปรากฏการณ์ใหม่ที่ทุกคนที่ซึมเศร้าแอบๆแสวงหาครับ มาด้วยกันบ่อยๆนะ ชอบๆ โตไปด้วยกัน ฝันไปให้ถึง คนคอยดันเยอะจ้า

เราก็เป็นแบบจอมน้า ขี้แยมากอ่ะ เคยพยายามไม่ร้องแล้วแต่ก็ทำไม่ได้เหมือนกัน เหตุการณ์มันสะเทือนใจ ความรู้สึกตอนนั้นมันชัดเจน ทำให้เราไม่โอเคกับมันจริงๆ แต่เดียวพอผ่านเหตุการณ์คล้ายๆกันหลายๆครั้ง ร้องหลายๆรอบ ก็ไม่ร้องล่ะ มปร น้า❤

ผมเคยเป็นคล้ายๆที่น้องจอมเล่าและที่พี่ใหม่อธิบายครับ ปีที่แล้วเริ่มฝึกถ่ายรูป และไปลงเรียน แล้วมีส่งประกวด แต่ไม่ได้รางวัลอะไรเลย สู้ใครไม่ได้เลย ก็เกิดคำถามในหัวมากมายครับ อะไรคือรูปที่สวย แบบไหนถึงจะสวย จนผมไม่จับกล้องอีกเลยหลายเดือน จนผมได้พูดคุยกับพี่ๆในวงการถ่ายรูป และพี่ๆที่ถ่ายรูปหลายท่าน เลยกลับมาถ่ายรูปอีกครั้ง และพบว่าสำหรับผมแล้ว ถ่ายให้ตัวเองสนุกคือสิ่งที่สำคัญที่สุดครับ ถ่ายในสิ่งที่อยากถ่ายและเราคิดว่ามันสวย โดยเอาความรู้ เทคนิค ต่างๆมาปรับใช้ และแต่งรูปตามจินตนาการของตัวเอง ไม่ต้องไปคิดว่ารูปจะดังไหม มีคนชอบไหม มีคนมาชมไหม จะต้องขิงว่าจบหลังกล้องไหม ถ่ายทอดความเป็นตัวเรา/สิ่งที่เราคิดออกไป แล้วก็พัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ ถ่ายบ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ อันนี้คือสิ่งที่ผมคิดนะครับ 😅

ตอนจอมพูดเรื่องที่ตัวเองกดดัน ผมร้องไห้ตามเลยครับ เข้าใจและรู้สึกเหมือนกันเลย ตอนนี้ผมทำงานที่ไม่ใช่ที่ของผม ไม่มีแสงและเวทีให้ผมยืน ทำงานแล้วรู้สึกไม่มีคุณค่า ทุกคนมองข้าม วัยวุฒิที่ต่างกัน เพื่อนร่วมงานไม่เข้าใจว่างานที่เราทำคืออะไร ยากยังไง มี impact ยังไง รู้สึกท้อแท้มาก ไม่หลงเหลือความสุขเลย แต่ผมย้ายออกจากตรงนี้ไม่ได้ ด้วยเหตุผลเรื่องเงิน และ ปัจจุบันสภาพเศรษฐกิจมันไม่ได้ดี และพลักดันให้สายงานผมรายได้สูงเท่าช่วงโควิดที่ผ่านมา ได้แต่ทำใจยอมรับ และ อดทน ทุกวัน แต่สภาพจิตใจแย่มากเลยครับ ขอโทษที่บ่นยาวนะครับ ขอบคุณช่องและคลิปดีๆที่ทำให้ผมมีกำลังใจสู้ไปแต่ละวันครับ

ครูศิลปะสะดุ้งโย่ง 🤣 เรื่อง ให้ระบายสี ไม่ให้เหลือที่ว่างที่ขาวนั้น สีขาวที่ว่างนั้นต้องมีเหตุผลประกอบ 😁 เว้นที่ว่างไว้สีขาวเพราะเป็นแสงกระทบวัตถุ ครูเข้าใจได้เสมอ สีขาวที่เว้นไว้เพราะทั้งภาพมีสีมาเกือบเต็มภาพเเล้ว เว้นที่ว่างที่ขาวมันจะเป็นภาพไม่สมบูรณ์ 😂 พี่จอมอาจจะมีประสบการณ์ไม่ดีกับการสื่อสารของครูผู้สอนคนนั้น ก็ไม่เป็นไรนะคะ คุณครูมีหลายแบบ อย่างที่พี่ใหม่พูด สอนศิลปะมันยากจริงๆ เด็ก40คนในห้องเรียน 40 รูปแบบ ครูผู้สอนต้องคิดวิธีสื่อสาร 40 รูปแบบ แก้ไขปัญหาสนุกสนานมาก 🤣 เอ็นจอย❤❤❤

ฮาๆๆๆ พลังที่ยิ่งใหญ่มาพร้อมกับความรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่ง อยากเห็นคุณจอมใจตอนโตเต็มวัย น่าจะทรงพลังมากๆเลยยยย5555555

ถ้ามีแฟนแบบน้องจอม พี่จะแกล้งให้ร้องไหัทุกวันเลยคับ ดูแล้วน่ารักดี 😘

ได้ยินคำว่า “คนเหมือนกัน เท่ากัน” จากคุณจอมคือดีใจมากๆนะคะ นี่แหละค่ะสิ่งที่เราเคยเม้นใน reel ตอนคุณพูดเรื่องพรีวิลเลจ ว่าบางคนเคยอยู่กับสิทธิพิเศษจนเคยชิน เหมือนกับที่คุณจอมต้องต่อแถวถ่ายรูปกับดาราเหมือนคนอื่นๆ ที่ไม่มีพรีวิลเลจนั่นแหละค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณจอมนะคะวงการนี้กว้างและการแข่งขันสูง บางคนใช้เวลานับสิบๆปีค่ะ ดอกไม้จะบานและงดงามในฤดูกาลของมัน วันนี้ฤดูกาลของคุณอาจจะยังมาไม่ถึง แต่เมื่อวันนั้นมาถึงคุณจะเบ่งบานอย่างงดงามเต็มภาคภูมิค่ะ ❤

วันหนึ่งที่น้องจอมอายุเท่าพี่ใหม่น้องจะเข้าใจอะไรๆมากขึ้น ปล่อยว่างได้มากขึ้นค่ะกอดๆๆ พี่ใหม่ทนหน่อยเดี๋ยวน้องก็โต😁😁

นาทีที่ 36 ฟังแล้ว นึกถึง ประวัติ อ.เฉลิมชัย เลยครับ และผมก็ชื่นชมและเป็นอีกคนที่มีเลือดนักสู้เช่นกัน พี่เป็น ไอดอล ของผมอีก1 คน ใด้านการใช้ชีวิต สู้ต่อไปนะครับ เป็นกำลังใจให้เสมอครับพี่ จอมใจ

เชี้ยยย พี่ใหม่ epนี่ โคตรสุด ❤❤❤❤ รักพี่ใหม่คับ จอมใจก็สู้ๆนะคับ

เรื่องความมีตัวตน การเป็นที่ยอมรับ มันขึ้นกับแต่ละบุคคลครับ มันเป็นเรื่องที่แล้วแต่ประเภทของบุคคล อย่างน้องจอม หรือคนที่ชอบทำงานหน้าบ้าน หน้าเวที เขาจะรู้สึกดี ชอบที่มีแสงส่องมา มีคนสนใจ มีตัวตนให้คนรู้จัก แต่ก็มีคนอีกประเภท เช่นตัวผม ผมไม่ชอบการเป็นที่สนใจ ชอบอยู่ในมุมเงียบๆ นั่งเงียบๆ ไม่ชอบใกล้ไมค์ ใกล้เวที ใกล้แสงไฟ ซึ่งเราต้องหางานทำ ให้เหมาะกับตัวเราครับ คนแบบผม ถ้าให้ไปยืนกลางเวที ผมก็คงเดินหนี แต่คนแบบจอม ถ้าให้มายืนเงียบๆ นั่งฟังอยู่หลังเวที ก็คงไม่มีความสุขเช่นกัร หาที่ ที่เหมาะกับตัวเองให้เจอครับ มนุษย์ทุกคน มีอัตลักษณ์เป็นของตัวเองครับ

เมื่อครั้งอดีตตอนผมยังหนุ่มๆผมก็เคยกดดันตัวเองเรื่องเรียนเรื่องงานเรื่องการใช้ชีวิตเคยแม้กระทั่งการด้อยค่าตนเองว่าเราเป็นแบบนี้เรามีอยู่แค่นี้จะไปเทียบกับคนอื่นได้ยังไง ปัจจุบันนี้ก็เปลี่ยนความคิดใหม่เป็นช่างมันช่างแม่งทุกอย่างไม่ต้องสนไม่ต้องแคร์ใครใดๆทั้งสิ้นเอาตัวเองเป็นที่ตั้งของศูนย์กลางจักรวาล แค่ใช้ชีวิตอยู่ในแต่ละวันโดยที่ไม่สร้างภาระหรือความเดือดร้อนให้กับคนอื่นแค่นั้นก็พอแล้วคนอื่นจะคิดยังไงคนอื่นจะมองยังไงชั่งหัวมันไม่แคร์ไม่สน จนทุกวันนี้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขแล้วครับ สู้ๆครับ ก่อนจะโทษตัวเองทำไมเราไม่ลองโทษคนอื่นดูก่อน5555

พี่ใหม่สอนดีมากเลย

ผมกำลังจะนอนครับตอนนี้ ก่อนนอนเลยฟังThink a talk ครับ รู้สึกสนุกสบายหู พอผมตื่นผมจะตื่นมาดูเต็มๆอีกทีครับ ชอบมาก Look Like Love❤❤

อันนี้ไม่ได้ กวนหรือแขวะนะครับ น้องจอม เคยไปตรวจ ฮอร์โมน ไหมครับ เพราะผมพาแฟนไปตรวจ ฮอร์โมนที่สวิงเกินปกติ หมอให้ยาปรับฮอร์โมน มาทาน 3 เดือน นัด 2 รอบ รวม 6 เดือน อาการ อารมณ์สวิงง่าย หายเลยครับ ถ้ายังไม่เคยลองแนะนำนะ เพื่อสุขภาพน้องในอนาคตด้วย สู้ๆน้าคนเก่ง 😊

ให้กำลังใจนะครับน้องจอม

เหมือนคลิปย้อนไปย้อนมาเลยงงง

พี่ใหม่ : เหมือนคุณครูที่คอยเบรค ทันเด็กน้อย น้องจอม : เหมือนเด็กน้อย ที่เถียงคำไม่ตกฟาก แบบน่าเอ็นดู้วววว ❤😂😂😂😂 ทั้ง 2 คน ผสมกันได้แบบลงตัวค่ะ

Mai the Best 👍

มีเธอผู้เดียวที่เดินมาถูกทางลองดูผู้อื่น ยังมืดบอดอยู่เลย แล้วต้องเป็นเธอที่ต้องบอกผู้อื่นมห้กลับมาเดินถูกทาง เธอลองคิดดู นิพพานก็ตั้งอยู่ หนทางไปก็มีอยู่ คนบอกทางก็มีอยู่ แต่ทำไมคนไปถึงนิพพาน❤มันน้อยจัง.. ....แล้วเราจะทำอย่างไรใด้เหล่า ก็เราเป็นเพียงผู้บอกทาง..

ต้องพิจารณาเอาว่าเป้าหมายที่หวังไว้ในอยู่ไกลแค่ไหน แล้วตอนนี้เราห่างจากจุดเริ่มต้นมาแล้วแค่ไหน ถ้าเรายังทำให้ตัวเองเห็นว่าตัวเรา ยังก้าวไปข้างหน้าสู่เป้าหมายของเราอยู่เรื่อยๆอะ มันจะไม่รู้สึกกดดัน เก็บเกี่ยว Micro Wins ของเราไปเรื่อยๆ ซักวันก้าวสุดท้ายของเป้าหมายจะอยู่ตรงหน้าเราแน่นอนครับ

เคยเป็นครับ มันเป็นภาวะที่เวลาเราระบายอะไรออกไปน้ำตามันก็จะไหลออกมาเองครับ เหมือนเราเก็บบางอย่างไว้ในใจตลอด แต่พอวันหนึ่งเราได้ระบายมันออกมาน้ำตามันก็จะไหลออกมาเองครับ

ผมว่าผมเข้าใจความรุ้สึกนั่น อาจจะไม่ใช้ทั้งหมด มันเหมือน เราไม่มีค่าพอ ที่จะทำอะไรเลย ต้องยืนอยุ่จุดไหน จะต้องวางตัวยังไง มันเหมือนเรา อ้างว้างไปหมด ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่

ดาบสองคมของคน emotion มากๆ สนุกง่าย ตลกง่าย แต่ก็เศร้าง่ายเช่นกัน ใครเป็นแฟนน้องจอม ทะนุถนอมน้องเยอะๆนะ ปล่อย energy บวกเยอะนะครับ

5555 พี่ใหม่มาคอมโบตอนจบ😊

เราก็เจอแบบจอมนะ แบบแม่จะมาละ เห็นลูกคนนั้นมั้ย จบวิศวะมาได้เงินเดือนตั้งเท่านั้น คนนี้เรียนไม่จบแต่เขาทำมาหาสร้างได้เท่านี้ และอีกมากมายเลย เมื่อไม่ถึงสองเดือนก่อนเราร้องไห้อยากฆตต.เพราะแม่พูดล้ำเส้นจุดที่เราทนไม่ได้ที่สุด เจอคำพูดต่าง ๆ นานาเปรียบเทียบจนถึงประชดประชัน เป็นวันที่ยืนอยู่ริมระเบียงชั้น 8 บนตึกสำนักงานแล้วอยากกระโจนลงไปเลย ปัจจุบันเราช่างแม่งคำพูดของแม่ทุกอย่าง โทรมาก็ไม่รับเพราะรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแค่เครื่องผลิตเงินให้เขาไปชั่วขณะหนึ่ง ไม่ใช่ไม่รักแม่นะ แต่ถ้าโทรมาแล้วมีแต่ขอเงินครั้งละห้าหลัก เดือนละหลายรอบ ชีวิตเราจะไปต่อยังไงน้อ สนับสนุนให้ช่างแม่งความกดดันนะครับ กับรอให้ชินชาไป

แต่ผมกลับชอบอยู่ในมุมที่ไม่มีใครมองเห็น แต่เรามองเห็นทุกๆคนมากกว่าครับ

ความกดดันสำหรับผมคือบทเรียนครั้้งแรก ในการใช้ชีวิต ทุกคนต้องเจอ

คิดมากระวังเป็นโรคซึมเศร้านะน้อง

คนทุกวันนี้แสวงหาแต่ความสุขพวกเขาจะไม่พ้นทุกไปได้เลย. แต่เราจะพาออกจากความทุกข์

น้ำตาก็แค่เหงื่อจากหัวใจคับ

Morning post cast เลยครับฟังไปขี่รถไปทำงานพอดีเลย

จอมพล .. พยายามอย่าร้องบ่อยเด้อ ~ เพราะเสียงในรูปแบบที่ไม่มีน้ำมูก มันฟังดูสดใส สดชื่น ลื่นหู น่าดู น่าฟัง กว่าเยอะมาก ๆ เลย .. . . หรือถ้ามันจะร้องจริง ๆ ลองพูดให้ช้าลงอีกนิดดดดด เด้อ ☺️♥️☺️♥️☺️♥️

อยู่ๆก็ร้อง ผมปรับอารมณ์ไม่ทัน ^^'

เปลี่ยนความกดดัน เป็น ทำอย่างไง ถึงจะเป็นได้แบบเขา เรียนรู้และก้าวไปนะครับ

แนวความคิดดีมากครับ คลิปนี้ มีรับพนักงาน เพิ่มไหมครับ ตากล้องได้ ตัดต่อได้ กราฟฟิคได้ เด็กถือน้ำ เด็กเก็บกวาดได้หมดเลยนะครับ ^///^

ผมเคยกดดันนะ *_* คือโชคดีที่ที่บ้านกดดันตลอด วันนี้ตอนเช้าผมนั่งกินข้าวกับพี่พี่ที่ทำงาน เขาบ่นๆ พูดเกี้ยวกับมายเซ็ทของผม พูดอะไรไปเรื่อย กินเสร็จ เขาก็พูดกัน แซวๆว่า กินข้าวไม่อร่อยเลยดิ โดนบ่น ผมไม่ตอบอะไร แต่ในใจคือผมไม่ได้รู้สึกแย่ จะน้อมนำ หรือจะ ปล่อยผ่านกับสิ่งที่ดี สิ่งที่แย่ ผม คิดว่ายังไงมันก็จะเป็นประสบการน์เรา ตอนผมเด็กผมอยู่กับความกดดันตลอด ไม่ค่อยได้กินข้าว ด้วยอารมน์ที่ดีเลย กินอาหารไม่อร่อย....ผมเลยคิดกับตัวเองว่า ถ้าเรากดดันนะ ถ้าเราถูกทับถมเราถูกเปรียบเทียบ มันแย่ แต่ผมสัญญากับตัวเอง ผมจะยืนยิ้มในนรกแบบนี้ไห้ได้ ผมปรับทัศนคติตัวเองนะ ใจเย็น คิดละเอียดถี่ถ้วน มองโลกตามจริง ชั่งน้ำหนักความคิดเสมอ กลับมามองผมตอนนี้ที่พี่เขาแซวถากๆ สำหรับผมสบายมากที่บ้านฝึกมาดีคับ

ชอบดูน้องจอมหัวเราะ

ฟังจบแล้ว สนุกมากครับพี่ไก่

น้องจอมอย่าไปยึดติดกับสิ่งที่ครูสอนศิลปะสอนในตอนเด็กเลยครับ รูปที่เราวาดสวยแล้ว ถ้าเราระบายสีเพิ่มขึ้นรูปก็จะสวยมากขึ้นนะครับ

คนเราพอเริ่มมีคนสนใจมากขึ้น ความเยอะจะมากขึ้นเช่นเดียวกัน ซึ่งไม่แปลกหรอกครับ จะมีแค่คนส่วนน้อยที่ไม่เปลี่ยน ลองคิดว่า ก่อนจะมีคนรู้จัก เราก็ไม่เห็นเป็นอะไรหนิครับ เพื่อนผมก็เป็น จากคนธรรมดา ประกวดรายการเพลงเดียวกันกับคุณกิต จนได้แชมป์ทุกอย่างก็เยอะขึ้นทันที ตัวผมได้แค่คอยเบรกเท่านั้นเอง ปล. ผมไม่ได้มีเจตนาร้ายนะครับ

พี่ก็เคยเป็นแบบน้องจอมนะ แต่สุดท้ายมันจะคิดได้ครับว่าคนไม่จำเป็นต้องรู้จักทุกคนหรือคนอื่นต้องรู้จักเราเช่นกันครับแต่เราคือคนครับ ยังไงก้อเท่ากันครับ

งานก่อสร้าง ช่างกรรมกรทั้งหลายที่สร้างรีสอร์ทหรือโรงแรม 5ดาว ที่ราคาห้องพักหลักหลายหมื่น วัดวาอารามงดงามทั้งหลาย พวกเขามีตัวตนไหมครับ

การพยายามแปลว่านั่นไม่ใช่ตัวตน บางเรื่องไม่ต้องไปพยายามจะดีกว่า เช่น พยายามยิ้ม มันไม่ผิดเลยที่จะไม่ยิ้มหรือพยายามมีความสุข ยิ่งพยายามกับสิ่งพวกนี้ ความทุกข์มันจะเข้ามาง่ายมาก มันปกติที่จะร้องไห้ มันปกติที่จะเศร้า และมันธรรมดามากที่จะมีความสุข 43:49

ลองเปลี่ยนความคิดมั๊ย ผมมองว่าน้องจอมมีตัวตนนะ เค้าถึงได้เชิญไปงานประกาศรางวัล ถือเป็นก้าวแรกที่ดีเลยนะครับ

เห้นด้วยกับพี่ใหม่นะ เรื่อง บ่น...ใช่เลย

อยากมีจอมใจเป็นของตัวเอง

นึกว่าพี่ใหม่จะบอกว่าเจอกับจอมแล้ว.. พี่ทนได้ทุกเรื่อง😂

ภูเขาต่อหน้ามันให้ความรู้สึกใหญ่ แต่ยังมีภูเขาลูกอื่นที่ใหญ่กว่ามาก ความกังวลในสิ่งที่คาดหวัง หรือกังวลในความกลัว 33:29

เคยแล้ว ไม่รู้จะไปทำงานอะไร ดูไม่มีคุณค่าในตัวเองเลย => สรุป ย้ายงานที่เหมาะกับความสามารถของเรา แฮปปี้

คาามไวเป็นเรื่องของปีศาจ รวมถึงความคิดด้วย เราเบรคความคิดบางด้านไม่ได้ 5555 แต่มันเกิดขึ้นได้เราแค่ตรงกับความรู้สึก แต่แบบคุณใหม่เรียกว่าเทพ...อิๆ

บอกมีเกมมาให้เล่น นึกถึงเกมสับรางรถไฟขึ้นมาทันที 😂

ความหน้ากลัวของความกดดันคือ พอเราแสดงออกมาว่าเรากดดันเรื่องอะไรอยู่ คนอื่นที่ไม่เข้าใจเราจะมองเป็นเรื่องเล็กน้อยแล้วมาทับทมเราอีก ทั้งที่จริงๆ เราต้องการคนที่รับฟังเราก็พอ

ผมเป็นเหมือนพี่ใหม่นะ ถ้าเราไม่กดดันคือไม่กดดันนะ และการไม่กดดันทำให้เราสบายๆ

ทำใจบ้างนะครับ น้องจอมสายชน 😂

คลิปนี้เปิดอย่างฮาสักพักน้ำตามาเฉย !!!!

ผมไม่เคยกดดัน เพราะไม่ทันได้กดดันเมาก่อน 🤣🤣

สิ่งน้องจอมเป็นคือมองความสำเร็จของอื่นมากไปแล้วเอามาเปรียบเทียบกับตัวเอง อยากให้น้องจอมมองที่ตัวเองทำพอใจในสิ่งที่ตังเองทำก็พอ เคยได้ยินคำนี้ไหม (เหนือฟ้ายังมีฟ้า)

☺️☺️☺️☺️☺️🤍.

รู้แต่ยังไม่ได้เข้าใจ 45:01

มาถึงแล้วได้ชิมน้ำทะเลหรือยัง น้ำ ตาไม่ได้บงบอกว่าเราอ่อน แอเพียง อย่างเดียว ดีนะน้ำมูกไม่ยืด❤ผู้หญิงที่ร้องไห้เป็นคือผู้หญิงที่แข็ง แกร่งอ่อนโยนในชีวิตจริง

กดมีใว้แหก ระเบียบมีให้ปฏิบัติตาม ข้อบังคับห้ามฝ้าฝืน

Update ชายหนุ่มที่รายการ"รู้ไหมฯ"ที่คุณจอมไปออกรายการหย่อยคะ😅

เรื่องบ่น ทีมพี่ใหม่นะ 55555😂

เคยเจอแบบถามตลอดทั้งเรื่องน้องงนัางข้างๆแล้วเอาาขามาเตะ แล้วบางครั้งพาดขามาโดน แล้วแม่เค้าด้แบบนั่งดีๆสิลูก เด็กน่สจะประมาณ 5ขวบ ก้คิดนะว่าทำไมไม่พาไปโรงเด็กแล้วเด็กคือพูดตั้งแต่ต้นเรื่องยังจบเรื่องหน้าเรานีาแบบหงุดหงิดมากตอนแรกนั่งข้างเด็กนั่น แต่แฟนเหนเราไม่พอใจ เลยสลับที่ให้ ปต่เราก้ทำเสียงแบบจึบ้างเวลาเด็กพูด แกล้งแบบพูดลอยๆพูดมากจังรำคาน แม่เด็กก้ยังคงดูหนังงเพลลินๆทั้งที่ลูกคือป่วนชั้นกับแฟนมาก 😂 หงุดหงิดจริง

แบบทดสอบปาไปแล้ว 20 นาทีกว่าจะเข้าเรื่อง

คลิปนี้ผมฟังไม่จบครับ ผมไม่ไหวกับการที่น้องจอมพูดวงวนกับตัวเองในสถานการณ์แบบนั้น มันเหมือนการแชร์ความรู้สึกแบบนั้นมายังผู้ฟังเกินไปแบบไร้ทิศทางเกินไป ฟังแล้วกระอักกระอ่วนมากครับ ผมเป็นแค่ความคิดเห็นนึงนะครับ แต่ถ้าได้ฟังแบบนี้บ่อยๆ ผมอาจจะหายไป จากเดิมที่ฟังทุกคลิปและบางคลิปมีการเปิดฟังซ้ำเพราะชอบความสนุกในคลิปมากกว่าการแชร์ความรู้สึก

I think what you're experiencing is called 'Impostor Syndrome', don't undervalue yourself to much. Just be you, as you are and that's enough.