Dzięki temu świadectwu przeżyłam nawrócenie. Wysłuchałam go w czasie kiedy mój mąż składał pozew rozwodowy za moim przyzwoleniem, bo złamał mi serce. Teraz wiem jak wielki jest to grzech zgorszenia. Walczę o małżeństwo w tej chwili, proszę Was o modlitwę.
Jestem wierna swemu mezowi, z którym trwam duchowo w separacji 24 lata. Bógstale daje mi wiele pokoju, radości. Dał mi swą Matkę, której zawierzylam wszystkich i wszystko. Wiem, że warto Jej zaufać. Jestem w Ruchu Rodzin Nazaretanskich.
Dziękuję Ci Aniu za Twoje świadectwo wiary w święty związek małżeński. Sam jestem po rozwodzie już 14lat.Żona odeszła z innym meszczyzną.Chcialem uniewaznić swój związek, miałem podstawy do tego,ale zrezygnowałem. Pismo Święte mówi" Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela,,Wiem jedno małżeństwo mówi być zbudowane na Bogu. Wtedy Pan Bóg będzie błogosławił temu związkowi. Wszystko inne zbudowane na doznaniach cielesnych się rozpadnie, jak zamek z piasku.Pozdrawiam serdecznie z Panem Bogiem. Niech Dobry Bóg ma Panią,pani rodzinę w swojej Boskiej opiece. ❤
Pani Aniu, Pani książka postawiła mnie na nogi 3 lata temu. W tej książce zobaczyłam własną historię. Żyję w wierności. Dzięki Panu Bogu nie jest to wogóle trudne. Trudniejsze są poranienia , ale Bóg zsyła mi pokój serca. Bardzo serdecznie Panią pozdrawiam!💗💗💗
Pani Aniu daje pani nadzieje innym ludziom.Tak duzo jest dziś,, samotnych" kobiet,ale z Bogiem jest wszystko inaczej.Niech Dobry Bog panią i dzieci Błogoslawi.
Pani Aniu dziękuję za świadectwo. Wiele z tego co pani powiedziała sama doświadczyłam . Ja żyję w wierności od szesnastu lat .Za wszystkie te lata "samotności" dziękuję Bogu . Chwała Panu
Wczoraj cały wieczór rozmawiałam z mamą o sprawach małżeństwa i dużo mowilysmy o jej koleżankach, które się rozwiodły. Bardzo potrzebowałam tego świadectwa, jest wyjątkowym przykładem oddania Bogu. Dziękuję za ostrzeżenie dla mnie. Sama jestem w Ruchu Światło Życie i szukam mężczyzny. Dziękuję pani Aniu za nadzieję. Jest pani wyjątkową kobietą a Bóg jest wielki!
Pani Aniu niech pani dobry Bóg błogosławi. Jest pani wzorem dla żon. Nie mówi pani źle o mężu, nie wyzywa, nie znieważa, nie obgaduje źle za jego plecami. Jestem pod wrażeniem.
Ania towarzyszysz mi od samego początku mojego kryzysu w małżeństwie czyli ponad 4 lata temu mam twoją książkę objazdem twoje świadectwo daje mi na nowo kolejnego kopa do życia w wierności mimo wszystko. Jesteś wspaniałą kobietą żoną i matką oraz umiłowaną córką Króla niech ci Błogosławi każdego dnia😍
W 27 minut wytłumaczyła Pani na czym polega małżeństwo w Kościele i czym różni się od związku ze "zwykłym papierem". Piękna sprawa! A Pan Bóg, nawet z największego zła i upadku potrafi wyprowadzić niesamowite dobro.
Trafilem na ten film poniewaz szukam odpowiedzi na to co stalo sie w moim zyciu.Mam 39 lat. Wlasnie mija 3 lata jak zona mnie zdradzila. Przez 2 lata byla walka o moje malzenstwo niestety tylko z mojej strony zona robila wszystko zeby sie rozstac. Rok temu odeszla i zwiazala sie z tym facetem. Moja gehenna trwa juz ponad 3 lata. Zona ulozyla sobie zycie z kims innym a u mnie nie ma dnia zebym o niej nie myslal. Jednego dnia ja kocham i tesknie a drugiego ja nie na widzę za to co zrobila i nie potrafie sobie wytlumaczyc dlaczego nie potrafie dalej zyc. Mamy razem 12 letniego syna ktory juz dawno pogodzil sie z ta sytuacja a tata dalej przezywa . Syn jest tydzien ze mna i tydzien u zony. Jak jest ze mna ja ciagle wspominam o zonie a on dziwi sie temu i prosi zebysmy nie rozmawiali o mamie. Prosi mnie zebym sie z tym pogodzil i ulozyl sobie zycie. Ale ja nie potrafie. Jestem wierzacy ale mam ogromny zal do Pana Boga próbuje sie modlic zrozumiec to wszystko. Modle sie tez za zone przynajmniej staram sie ale ciezko mi to wychodzi. Czuje w sercu takie zranienie ze nie jestem w stanie tego opisac. Trwa to ponad 3 lata nie pomaga modlitwa spowiedz psycholog wsparcie rodziny. Czuje sie jak na bezludnej wyspie. Szukam odpowiedzi. Dla mnie sakrament malzenstwa znaczyl ze razem sie zestarzejemy i bedziemy ze soba na dobre i na zle w zdrowiu i chorobie niestety zycie napisalo inny scenariusz. Wszyscy do okola mowia mi zebym ulozyl sobie zycie znalazl inna kobiete i zaczął wszystko od nowa. Ja niestety mam na to calkiem inne zdanie. Nie potrafie zrozumiec tego swiata i ludzi gdzie i kiedy porzucili swoje wartosci chociaż teraz sam często łapie sie na tym ze żałuję ze jestem wierzacy i sie nawróciłem. Wspomne ze zona tez byla wierzaca chociaz nasza wiara nigdy nie byla jakas zarliwa bylismy zwykla rodzina ktora czasem w niedziela szla do kosciola czasem wieczorem paciorek itd. Ja zaczolem szukac glebiej w 2012 roku zaczelo sie moje nawrocenie z upadkami i wzlotami ktore nadal trwa i pewnie bede sie nawracal do konca zycia. Chce tez zaznaczyc ze nigdy nie bylem swiety i nie chcialbym tu zabrzmiec jako cudowny nieskazitelny katolik z aureola na glowie. Nie nigdy nie bylem swiety borykam sie jak kazdy ze swoimi grzechami i slabosciami. Ze nigdy nie bylem nieskazitelnym mezem i ze czuje sie tez w polowie winny za kryzys w naszym malzenstwie mielismy swoje problemy jak kazdy byly dni lepsze i gorsze i bron Boze nie obarczam zony jako jedynej winnej w tym kryzysie bo ja tez moglem dac z siebie wiecej. Ale chcialem czegos wiecej jako katolik i zaczolem szukac glebiej. To spotkalo sie z niezrozumieniem ze strony mojej zony i coraz czesciej slyszalem ze robie sie durnym katolem i zaczynam swirowac. A ja tylko chcialem zebysmy odmawiali wspolnie rozaniec codziennie sie modlili i zaczeli naprawde wierzyc a nie tylko "praktykowac" uczylem synka modlitwy itd. Skonczylo sie tak ze jestem glupim katolem i ze zmuszam zone i dziecko do chodzenia do kosciola. Tak trwalo az do pierwszej komuni naszego synka. Zaraz po komuni zona przestala chodzic do kosciola. Synek biorac przyklad z mamy tez nie chcial chodzic. Chodzilem sam nie rozumialem co sie dzieje próbowałem zabierac synka w niedziele ale zona twierdzila ze go zmuszam. Tak trwalo do sierpnia kiedy zona nagle calkowicie obrazila sie na Pana Boga i tak sie odemnie oddalila ze przestala ze mna sypiac. Ze wspanialej kochajacej zony zmienila sie w osobe ktora ze mna walczy, prowokuje klotnie, zaczela naduzywac alkoholu stala sie wyzwolona nagle zaczela miec potrzebe wychodzenia z domu na imprezy co musze zaznaczyc ze przez 15 lat malzenstwa nigdy taka nie byla. Twierdzila ze cale zycie ja tlamsze nie moglem tego zrozumiec ...az do listopada 2018 kiedy wyszlo na jaw ze ma romans i zawalil sie moj swiat...Wiem ze nie jestem bez winy ze moglem jako maz dac z siebie wiecej ze moglem sie wiecej starac. Ona ma swoje argumenty dlaczego tak postapila ja staram sie ja zrozumiec. Ale nie moge zrozumiec jednego dlaczego akurat wybrala taka droge. Jest przeciez tyle mozliwosci i innych drog w naprawie i kryzysie malzenstwa. Dlaczego nigdy wprost ze mna nie porozmawiala ze jest jej zle. Konczac ta historie mam do niej straszny zal do siebie przedewszystkim do calego swiata mija 4 lata a ja tkwie ciagle w tym samym punkcie z pytaniami do Pana Boga jak dalej zyc. Jestem wierzacy i mam ta swiadomosc ze odpowiedz jest dokladnie taka jak w tym filmie ale mam w sobie straszny bunt i nie potrafie przyjac do wiadomosci ze czeka mnie dluga samotnosc i dluga droga zeby przebaczyc a chce przebaczyc z calego serca ale to tak boli...Prosze o modlitwe pomodlcie sie za mnie zebym wytrzymal na tej drodze.
Tak, wiem co mam robić dalej! Dziekuje za Pani świadectwo, które jest dla mnie znakiem od Boga, ze jestem we właściwym miejscu i wszystko będzie dobrze. Jestem 19-lat po rozwodzie i trwam w wierności i modlitwie za mojego męża. Ufam i kocham!
Szczęść Boże. Piękne świadectwo. Jestem w podobnej sytuacji. Potwierdzam jak bardzo ważne jest przebaczenie i eucharystia. Przebaczenie dało mi wolności duchową. Nie złoszczę się na męża. W eucharystii Pan Bóg daje mi siłę, pokój i radość.☺ Pan Bóg cały czas mnie wspiera. Wiem że nie jestem sama. Niech Pan Jezus błogosławi. Pozdrawiam serdecznie ☺
Boże oddał bym życie za taką Żonę. Nigdy nie spotkałem takiej kobiety a całe życie szukałem. Niech Panią Bóg Błogosławi za to że odzyskałem wierę w kobiety. Ja będę się modlił o jego nawrócenie jeżeli Pani tego chce.
Takich Żon, jak Pani Ania jest wiele, bo niestety wiele jest "cudzych żon", które poprawiają sobie poczucie własnej wartości romansem z "żonatym" mężczyzną. Słabe, przykre, ale prawdziwe... a Tobie życzę znalezienia tej "właściwej" Kobiety😊 Myślę, że za modlitwę Pani Ania będzie wdzięczna. Z Bogiem!
A ja szukam mężczyzny któremu mogła bym podarować to co mam najcenniejsze moją wierność i który to doceni. Wierzę w miłość i czekam na nią całe swoje życie. Trzeba mieć nadzieję i ufać ☺️. Powodzenia 😀
Może to głupie co powiem, ale jak można zostawić taką wspaniałą kobietę? W imię czego? Mam dla tej Pani tak wiele szacunku., a to co przekazała nie jest li tylko i wyłącznie dla tych małżonków, którzy zostali opuszczeni.. to jest dla każdego z nas. Dziękuję.
Panie Jacku, Pana stwierdzenie absolutnie nie jest głupie. Jest mądrością płynącą z serca. Jeżeli człowiek zawierzy swoje życie w Bogu i ufa Mu szczerze tak, jak najbardziej potrafi, kiedy On będzie dla nas NAJWAŻNIEJSZY, zawsze na pierwszym miejscu, On poprowadzi człowieka w swojej miłości i dobroci mimo przeciwności ludzkiego życia. Bóg inaczej patrzy na człowieka patrzy sercem i kocha nieustającą miłością. I faktycznie, świadectwo Pani Ani jest dla każdego z nas.
A mnie bardzo zdolowalo. Jestem w separacji od okolo roku. Modle sie o powrot meza codziennie. Mam nadzieje ze Bog mnie wyslucha i maz wróci. Sluchajac takich swiadectw ze ktos czeka na wspolmalzonka kilka, kilkanascie lat bardzo źle na mnie wplywaja. Trace wiare w sens modlitwy. Skoro Bog przez tyle lat nas nie wysluchuje to po co sie modlic?. Przeciez nie wiemy jaka jest Jego wola wzgledem nas. Nagle sie okaze ze Jego wola nie jest zebysmy małżonkowie byli razem. To po co tyle lat modlitw? I tak zrobi co będzie chciał. Ja po ponad roku modlitw mam coraz mniej nadziei na powrót meza. I jest mi coraz trudniej psychicznie.
Jestem w podobnej sytuacji. Moja zona w siodmym roku malzenstwa po ponad poltora roku mieszkania "razem ale osobno" rowniez znalazla innego i odeszla. W jej przypadku motywacja do tego co zrobila byl brak jej pelnej satysfakcji z naszego malzenstwa, przyklad jej znajomych plus "dobre rady" ludzi ktorych spotkala w tym niestety ludzi zwiazanych z Kosciolem. Rozmawiala z znajomymi w tym z paru ksiezmi i pracownikami kurii i kilku z nich nadmienilo, ze "moze ma powod do anulowania malzenstwa" - to wszystko co potrzebowala uslyszec. W kraju gdzie mieszkamy 75%+ wnioskow o anulowanie koscielne jest rozpatrywanych pozytywnie. Mnie zakomunikowala ze bedziemy w separacji, jednoczesnie zmienila calkowicie towarzystwo i w tym samym czasie co dosc symptomatyczne przestala praktykowac Wiare. Mniej wiecej po poltora roku wyprowadzila sie zabierajac nasza 6-cio letnia corke. Ja teraz przygotowuje sie duchowo do niechcianego rozwodu. Nie moge zgodzic sie na rozwod, bo bylbym powodem zgorszenia dla wielu ludzi ktorzy poszliby za moim zlym przykladem. Bylbym rowniez zgorszeniem dla naszej corki. Przebaczylem mojej zonie, choc zgodnie z nauczaniem Sw Tomasza z Akwinu nie musze jej o tym informowac, nie czuje do niej nienawisci (choc zostala mi niechec) codziennie sie za nia modle. Jesli moge cos poradzic, to w takiej sytuacji, zeby "przezyc" i w miare normalnie funkcjonowac konieczne jest odlaczenie (albo inaczej swieta obojetnosc) od wszystkiego co stworzone. Dla znajacych angielski polecam wyklady ojca ktory nazywa sie Chad Ripperger a wyklad "Detachment" -> ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-8NPXTV4yJ18.html
Nie umiem zrozumieć kobiet, które wchodzą w związek z żonatym mężczyzną. O czym one myślą ?! P. Aniu jest Pani wielka, niech Bóg Pani błogosławi i daje siły !!!🙏
Maryla Mazowiecka Marylu te kobiety są po prostu nie wierzące.Wierzą tylko w to,że mają „prawo do szczęścia”Bo tak mówi im głupi świat.Jakie są później zdziwione,że kolejna taka sama jak ona odbiera im partnera- bo nie męża przecież.To są biedne okłamane przez szatana kobiety.
Pani Aniu ja w samotności i wierności przysiędze małżeńskiej żyję 36 lat. Początek był makabryczny zwłaszcza ,gdy widziałam pełne rodziny. Wiem jak wiele zła rozwód wniósł w życie dzieci. Dziesięć lat toczył bój mąż w sądzie , abyś otrzymać rozwód tym bardziej,że żył już z inną. Nie miałam już sił na rozprawy więc zgodziłam się na rozwód. Czekałam naiwnie i długo na jego powrót. Przykre,że tu na tym świecie kiedyś bliscy staliśmy się tak obcy sobie. Po rozprawach w sądzie dzieci nie chcą żadnego kontaktu z ojcem. Przykre,bo chciałam,aby utrzymywali kontakt. Za dużo było złych słów i za bardzo dostały tam zranione. Może kiedyś........
Pani Aniu, dziękuję Bogu za Pani świadectwo. Niech Bóg Pani błogosławi. Dziękuję też za Pani książkę, którą przeczytałam z zapartym tchem. Szkoda, że tak późno, ale teraz, kiedy Pani słuchałam, pomyślałam, że dla Boga nie ma "za późno". Bardzo ucieszyła mnie informacja o odprawionej Mszy Świętej za przyszłych czytelników książki, którą kupiłam w ilości dwóch sztuk, z myślą, że jedną zostawię sobie, a drugą puszczę w świat. Nie udało się, obie poszły w świat, bo często spotykam na swojej drodze osoby, dla których ta książka może być dobrem i pokrzepieniem. Pozdrawiam serdecznie. Z Bogiem.
Bardzo piękne i wzruszające świadectwo, bo jest prawdziwe. Wiem i rozumiem Ciebie Aniu bardzo dobrze, o czym opowiadałaś. Ty jesteś konkretnym przykładem z życia wziętym, a ja mogę to tylko potwierdzić, że mimo tragedii rozwodu i porzucenia przez męża / żonę, warto jest mimo wszystko trwać w wierności małżeńskiej, złożonej przed Bogiem w przyrzeczeniu sakramentalnym małżeństwa. Z Panem Bogiem.
Podziwiam jesteś dzielna dzisiaj ktoś mi powiedział"rozstalas się z mężem i wspominasz go?mówisz o nim?"a ja powiedziałam PAN BÓG NIE DAŁ MI ROZWODU NIE CZUJĘ SIĘ ROZWODKA.Rozstałam się po 31latach małżeństwa męczyłam się dla dzieci.On oddalił mnie od pierwszych dni małżeństwa.Pierwszy PSALM idealnie pasuje do niego.Powiedziałam sobie że żaden facet w łóżku nie jest wart CIAŁA CHRYSTUSA.W małżeństwie pragnęłam żeby ktoś mi pomógł w słowach pociechy jakieś rekolekcje małżeńskie -może żeby ktoś oswiecil moją drugą połowę na czym polega życie w małżeństwie niestety nie otrzymałam nigdy najmniejszego światełka to ja byłam winna bo ja weszłam w ten związek teraz niebawem minie3-cia rocznica rozwodu ten zły podstawia mi różne trudności ta moja połowa grzeszy a ja na swoich barkach czuję cały ciężar On też cierpi wiem o tym-widzę,słyszę i czuję.Spotykamy się od czasu do czasu przecież mamy wspólne dwójkę dzieci i wnuki i widzę go jak postępuje nic się nie zmieniło w nim.Ja b.dużo się modlę daję na mszę On doprowadził mnie do takiej nienawisci że byłam gotowa wziąść nóż i wbić mu w serce wcześniej uratowałam mu życie jeszcze wcześniej uratowałam życie za laską BOGA życie naszych dzieci a mogłam je stracić obie ciąże były zagrożone.Uciekłam od niego zostawiając mu wszystko nienawidziłam mężczyzn parę lat oczywiście nie przestawalam się modlić i chodzić na EUCHARYSTIE w pewnym momencie odwazylam się pójść do spowiedzi i wyznałam że uciekłam i że się rozwiodlam i co mam dalej robić moim pragnieniem było przyjmować CIAŁA CHRYSTUSA spowiednik powiedział mi że tym bardziej CÓRKO MASZ PRZYJMOWAĆ CIAŁO CHRYSTUSA byłam wdzięczna BOGU ZA TEGO KAPŁANA I ZA MOJĄ TCHÓRZOWSKA ODWAGĘ.Spotykam na swojej drodze życia sklucone małżeństwa mówię im że moja droga nie jest wcale beztroska i łatwa róbcie wszystko żeby uratować wasz związek bo będziecie cierpieć katusze.BÓG I MARYJA DODAJĄ MI SIŁY ABYM PRZESZŁA TĄ TRUDNĄ DROGĘ.CHWAŁA PANU
pięknie to pani opowiada, czuje się czystą duszę..jak sie mocno kocha to pewnie warto..jednak ma się w sercu wieczny żal, wieczną ranę, smutek poskórny i nie jest to droga do szczęścia..choć zgadzam się, ze podjęcie nowej miłości może nie byc łatwe i wcale też szczęsciem nie musi sie okazać...rozumiem panią, podziwiam
Przyjaźń to najpiękniejszy dar jaki człowiek może ofiarować drugiemu człowiekowi...a tak trudno w dzisiejszych czasach materializmu i pogoni za sukcesem o taką prawdziwą przyjaźń
„Kierunek, który obierasz jest ważniejszy niż prędkość, z jaką się poruszasz. Jaki jest pożytek z prędkości i przyspieszenia, kiedy kierunek jest błędny? Nie zaczynaj niczego na ziemi, jeśli nie będzie to miało końca w Niebie, nie wybieraj takiej drogi na ziemi, która nie doprowadzi cię do Nieba.“ - Charbel Makhlouf Św. Charbel. Orędzia z Nieba Źródło: s. 99
Cudowna kobieta ❤ cos niesamowitego,ze tacy ludzie istnieją, az sie poryczałam! Podziwiam Pani wielką Wiare! Osobiscie nie wierze aby Pan Bog moglby odplątac wszystko co sami zaplątalismy. Sama sobie jestem winna i z tym musze zyc juz.
Pamietaj cudowny jest tylko Bog ,nie czlowiek ,bo zwasze przed nami idzie grzech . Wychwalamy czlowieka dopiero po smierci. Pani Ania otrzymala Laske wiary i dlatego prawidlowo [postepuje to jest normalne od siebie duzo wymagamy , a dla innych jestemy poblazliwwi,
Bogu niech beda Dzieki za taka postawe droga Siostro. To co przeszlas jest bardzo bolesne i znam to. Ale to w Tobie jeszcze zyje po tylu latach. Jestes wciaz na etapie pogodzenia sie z sytuacja. Jest tez Problem a moze nie Problem nie wiem jak to ujac. Gdyby Twoj maz chcialby wrocic i zyc z Toba, czy potrafilabys z nim zyc jakby nic nie wydarzylo sie. Nigdy nie wspomninac, wypominac co bylo. Pan Bog wie co robi i czesto nie robi tak jak bysmy chcieli. Jest w tym cel. Ja z mezem sie zeszla bez slowa przeszlosci wypominania. Do dzis jestesmy wspanialymi przyjaciolmi. Mamy siebie i reszta sie nie liczy. Zapomniane. Niech kochany Bog Ci Blogoslawi we wszystkim ♥️ 🙏🏻 🕊️
Mówcie co chcecie o Szustaku, ale na naukach przedmałżeńskich się zna... On mówi, że przygotowania powinny trwać minimum trzy lata... A nie, że sobie wpadną i robią festiwal wesela, udając przed sobą i innymi, jacy to są szczęśliwi; ekhm...
Pani nigdy nie przestała kochać swojego męża. A co wtedy, gdy rozwód nastąpił po wielu latach znęcania się psychicznego i fizycznego i się tego męża nienawidzi? I sama myśl o powrocie jest nie do zniesienia, byłoby to najgorszym horrorem, jaki można sobie wymyśleć? Czy taka kobieta też ma pozostać wierna i całe życie nie zaznać szczęścia? Przecież kobieta potrzebuje mężczyzny, miłości, nie wszyscy potrafią żyć tylko Panem Bogiem, po prostu nie mają takiego daru.
Wszystkim Duch św. daje swoje dary, w tym dar wypełnienia woli Bożej, zawartej w przysiędze małżeńskiej, by dochować wierności Bogu i współmałzonkowi. Słowa w Ewangelii św. Jana: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę (…). Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich” (J 14, 23-24) Pan Jezus kieruje do wszystkich ludzi. Św. Jan dopowiada, że spełnienie Bożych przykazań nie jest ciężkie: „Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie” (1 J 5, 2-3). Dlaczego „przykazania Jego nie są ciężkie” tłumaczy św. Paweł w 2. Liście do Koryntian: „Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali” (2 Kor 12,9; zob również 1Kor 10,13). To dzięki zjednoczeniu z Bogiem otrzymujemy od Niego moc, łaskę do wypełniania Jego woli zawartej w przykazaniach i przysiędze małżeńskiej. Pan Jezus wszystkim głosił tę samą naukę, mówił: „Wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy” (Mk 9, 23b). Szczęście prawdziwe i wieczne jest gdy Bóg jest zawsze na 1. miejscu...
Wiem, że jestem tu odosobniona, ale uważam, że każdy powinien w takiej sytuacji podjąć własną decyzję, czy jego zdaniem warto być wiernym, czy lepiej założyć nowy związek. Pani Ania daje piękne świadectwo, jej postawa jest wyjątkowa i bardzo szlachetna. Ale nie każdy potrafi żyć sam, jak piszesz. Nie piszę tego dlatego, że sama uważam, że weszłabym w nowy związek. Po prostu moim zdaniem każdy powinien mieć prawo do zdecydowania o tym w zgodzie z własnym sumieniem i sercem.
Mała Mi Każdy ma prawo do zdecydowania, ale przed przysięgą małżeńską. Dramaty biorą się z ignorowania "lampek ostrzegawczych" i skupiania się na superlatywach drugiej połówki w okresie narzeczeństwa. A przy okazji: obserwujesz może stronę na fb 'damskomeska'? Chyba Cię tam widziałem :P
Pani Martulu nikt sam z siebie nie jest w stanie kochać na nowo , to łaska Boża , to modlitwa , może zmieniać SERCE Pani. Życzę odkrywania siebie. Serdeczności. Grazyna
@@viatrufka Nie, nie znam tej strony. Jeśli chodzi o prawo do decydowania, to uważam, że nieludzkim jest żądać od kogoś, by był wierny drugiej osobie, która go/ją systematycznie poniżała czy krzywdziła, podobnie nie powinno się żądać, by człowiek opuszczony przez współmałżonka był mu wierny do śmierci. To powinien być wybór. Wiem, że Kościół ma takie, a nie inne zasady. Ale osobiście uważam, że jest to żądanie heroizmu.
Myślę, że do głębokiego przeżywania wiary potrzeba własnej wewnętrznej przemiany. a do jej praktykowania w zupełności wystarczy "zwykła" parafia i "zwykły" ksiądz.
Boże, jak bardzo chcę słuchać głosu Boga, bo skoro takie cierpienie zadane Pani Ani wybaczyła.... to czemu we mnie tyle urazy do Męża, który tak bardzo o mnie dba i kocha mnie....
Moja corke tez maz zostawil oby taka droga poszla jak ty niech Bogi Maryja maja ja w opiece Bogci zaplac kochana niech Bog daje ci silenakazdy dzien 🥲🌺🌹💕❤️
jeśli samotność jest jedynym rozwiązaniem to trzeba w nim znaleźć radość..jednak odrzucać życie w radości drugim człowiekiem czy nie jest czyms przeciwnym życiu?
Nie utożsamiajmy bycia ^%$#& z brakiem religijności.Są mężczyzni mało religijni albo nawet niewierzący bardzo oddani rodzinie.Jestem pewna że każdy takich zna. Sa letnimi katolikami ale za dzieci i zonę daliby się podziabać maczetą.Pani Ania miała pecha, no ale jej życie jakby łaczyło dwa powołania bo życie kobiety opuszczonej która sie z nikim nie wiąże to jakby zakonne.Można być przeciez bardzo szczęśliwym w zakonie.
Chyba nie do końca zrozumiała Pani te kobietę. Tłumaczy sobie Pani jej postawę na bardzo świecki sposób. Dodatkowo używanie slowa" pech" w kontekście osoby religijnej wogóle jest nietrafione :(.
@@ewaplewinska7999 No bo ja nie jestem zakonnicą to tłumaczę w świecki sposób. Do mistycyzmu mi bardzo daleko. Pech w sensie Bóg nie tego człowieka jej zaplanował a ona pechowo wybrała.Bardzo podziwiam ale nie sądzę żebym była zdolna do takiej postawy.
Chwała Panu Dziękuję Bardzo Wczoraj po Różańcu zaglądałam na opis i była tam wymieniona obok innych nazwa Sychar nie wiedziałam co to jest zaintrygowała mnie nazwa . Dzisiaj po wysłuchaniu innej konferencji weszła mi Ta i wcale nie przerywało mi połączenia. Chwała Panu!!!
Jest Pani wspaniałą kobietą ze łzami w oczach słuchałem tego co Pani mówiła. Ma Pani bardzo mocnego ducha w Sobie. Życzę szczęścia i szybkiego powrotu męża (na kolanach) 😀 Ps.Polecam uczestnictwo w mszach o "Uzdrowienie" One czynią prawdziwe cuda ludzie zasypiają w Duchu Świętym... i jednocześnie w niektórych osobach zły duch zaczyna tzw. "Manifestacje" Kto był ten wie o czym mowa tam naprawdę czuć Boską Obecność. Pozdrawiam.
Chce Pani męskiego wydania takiego świadectwa? Oto jestem. Czwarty rok,prawie ta sama historia. Nie żywię urazu do dosłownie nikogo. Szanuję Was kobiety. szatan mąci żeby zniszczyć małżonków. Myślę jak Kobieta która daje świadectwo.Pozdrawiam.
Proszę nie myśleć że łatwo mi się to pisało.Jeszcze trudniej byłoby mówić. Moja Żona odeszła po 18 latach małżeństwa. W połowie jak najbardziej jestem winny.
