Wilczy nieustający głód - co zrobić, aby go pokonać? *nie znałam uczucia sytości* 

Rrrrany, Kobieto, spadłaś mi z nieba! Aż mi łezki z radości popłynęły, że jest jakaś metoda żeby z tego wyjść 🥰 Od teraz jem ile potrzebuję, dziękuję za przyzwolenie 🙏 światło w tunelu się zapaliło, idę za nim! 💪🔥 Aż mam ochotę Cię uściskać za te słowa 🤗 💎

dziekuje za ten filmik, dziekuje ze jesteś 💜potrzebuje takich rad i „przyzwoleń” na jedzenie jesteś niezastąpiona 💙

Niezwykle wartościowy materiał! Dzięki!

Wspaniale się Ciebie słucha. Bije od Ciebie ciepło,co daje człowiekowi chęć bycia blisko Ciebie, słuchania Twoich słów. A to wszystko budujesz na swoim doświadczeniu. Dziękuję Ci.

Mega wartościowy materiał ❤️ u mnie jest właśnie taka sytuacja, że mam wagę w normie, ale ciągle ważę 15 kg mniej niż przed odchudzaniem, a moja dieta była bardzo restrykcyjna pod względem kalorycznym i treningowym (doszlam do BMI 12).. Ciągle mam zaburzenia odżywiania, myślę o jedzeniu, boję sie zjeść za dużo, mam mnóstwo fear foodów, ale zaprzestałam już ćwiczeń, bo po prostu nie dałam już rady.. No i uczę się jeść więcej, próbować nowych potraw, bo chce wyjść z tego bagna.. P.S. Jesteś cudowna ❤️❤️❤️

Ja wyniosłam zaburzenia odżywiania z domu. Zawsze było: nie żryj tyle, bo będziesz gruba i nikt cię nie zechce. Zawsze mój głód to był wielki problem: znowu jesteś głodna? Przecież żarłaś dopiero. I tak przez 18 lat. Wilczy głód był normą, mimo że nie miałam niedowagi. Nabijałam sobie kalorie cukrem. Dosłownie - cukrem. Jadłam codziennie kisiel słodzony 5-7 łyżeczkami cukru na porcję. Albo piłam 5 herbat, każda 2 łyżeczki cukru. A potem szalałam z głodu i rzucałam się na ser żółty najczęściej albo na szynkę. A potem awantura, że ten ser to nie dla mnie, bo będę gruba. Nauczyłam się głodować i nawet tego nie czuć. Dopiero omdlenia mi dawały znak, że chyba doprowadziłam się do naprawdę niskiego poziomu cukru. Przez 4 lata chodziłam na terapię, nauczyłam się, że głód to nie problem tylko normalna potrzeba. Byłam w ciężkim szoku, że można być głodnym 3, a nawet 5 razy dziennie. Teraz jestem w związku, gdzie mój partner bardzo dba o regularne posiłki, o jakość jedzenia itd (jest sportowcem). Przytyłam przez ostatni rok 7 kg, bo ciągle odzywa się mój nawyk pt „jak jest jedzenie, to jedz ile się da, na zapas”. No więc mam swój zapas. Tylko, że w końcu teraz mam siłę, żeby ćwiczyć, żeby się skupić w pracy i to jest super. Powoli zaczyna mi się to regulować i już potrafię zjeść np 3/4 z talerza, bo poczuję sytość. Zobaczymy, jaka będzie moja finalna waga. Niech mój organizm zadecyduje ile chce ważyć, mierzyć w szerz i ile chce mieć zapasu tkanki tłuszczowej, żeby nie musieć się rzucać na ser żółty w kostce. I jeszcze jedna rzecz - całe życie miałam zaburzenia miesiączkowania. Okres był bardzo nieregularny i pojawiał się co 40, a nawet co 60 dni. Brałam różne leki przez długi czas. Nic nie pomagało. Teraz, przy kilkunastu kg więcej w porównaniu z moimi nastoletnimi czasami - wszystko działa jak w zegarku. Magia 🙂

Raz w życiu miałam wilczy głód, który trwał przez 3 tygodnie po równo roku byciu w deficycie (czego nie do końca byłam świadoma swoją drogą). Nie jadłam tylko żarłam, ale na szczęście pozwoliłam sobie na to, bo postanowiłam znowu zaufać organizmowi. Spokojnie w ten czas "powinnam" przytyć ze 3 kilo, ale organizm był tak niedożywiony, że nie przytyłam nic. Od tego czasu rzuciłam wszystko "wpizdu". Organizm wie lepiej, nieważne jakie szkoły skończyłam ja mądrzejsza od niego nigdy nie będę. Dziękuję za filmik, na pewno możesz pomóc innym, którzy wciąż są w tym bagnie. Mnie chyba uratowało to, że ja wpadłam w ortodoksję, nie anoreksję, zawsze chciałam dla siebie dobrze, więc kiedy okazało się, że "to" nie jest dla mnie dobre łatwiej było mi z tego wybrnąć. Pozdrowienia!❤️

Dziękuję Dorotko za ten odcinek ❤️ potrzebowałam to dziś usłyszeć 🥰

Mam ogromny lęk zacząć jeść więcej , bo nie chce być gruba , bycie szczupłą jest dla mnie bardzo ważne

Wow co za cenny filmik! Baaaardzo mi pomogłaś i otworzyłaś oczy, dziękuję ❤️

U mnie to ciągła walka, ja nie ufam swojemu organizmowi, on nie ufa mi. Od anoreksji, przez bulimię, po nadwagę i kompulsy

Dziękuję za kolejny wspaniały i merytoryczny odcinek, jak zwykle bardzo miło mi się Ciebie słuchało no i ba! Oglądało! 🥰 Chętnie zobaczyłabym więcej w temacie wilczego głodu, bo sama mam z tym problem od prawie 20 lat. Od kilku miesięcy staram się coś zmienić w mojej toksycznej relacji z jedzeniem dlatego też jem i jem i jem... Poooowoooli pojawia się uczucie sytości jednak (na własne życzenie) jest to wielce zagmatwany proces, gdyż często kompensuje... (wyrzuty sumienia po przytyciu) ehhh... mimo wszystko się nie poddaje i jadę z koksem dalej ❤️❤️❤️ Życzę powodzenia wszystkim zaburzonym! 🤗

Dorotka mega wartościowa wiedza, dziękuję!

Jestem po 40 na zaburzenia odzywiania cierpię od jakieś 25 lat, raz jest lepiej raz gorzej,dziś dowiedziałam się czegoś nowego . Poziom tkanki tłuszczowej ma związek z moją depresją , lękami i problemami że snem z którymi meczę się jakieś 6lat bo od tyłu lat ważę za mało. Nie potrafię z tego wyjść, odżywiam się zdrowo,dużo ćwiczę a co jakiś czas napady nawet kilkudniowe objadania po czym powrót do restrycji i tak w kółko. Fajnie się ciebie słucha może w końca ktoś trafi do mnie i wyjdę z tego błędnego koła. Pozdrawiam i dziękuję za ciekawe informacje.

Co tam temat, nevermind... Dorotka jaka piękna! 🤗🤗🤗

Jak jest u Was? Czy znacie uczucie "braku sytości"? Czekam na wasze komentarze.

Dziękuję za ten filmik naprawdę🙏🏼💕💕bardzo mi pomogłaś

Kurczę, zdarzają mi się takie napady wilczego głodu dość często. Wiem, że powinnam zareagować, pozwolić sobie na więcej, ale jest to tak niesamowicie ciężkie, kiedy całe życie było się "tym grubszym" i od gimnazjum było parcie na ćwiczenia, diety itd, które ostatecznie nie dawały skutku. Każdy dodatkowy kilogram to już strach w oczach, bo "przecież jestem na granicy nadwagi, nie mogę tyle jeść".

gdy odkryłam Twój podcast to pominęłam ten odcinek, bo temat taki nie do końca mój. Dziś przelsuchalam i...tyle mądrych, przydatnych informacji! 🙌no i też jestem ciekawa,dlaczego ludzie tyją? będzie odcinek?😁

Jeszcze raz dziękuję za super rady

Bardzo dobry material 👍

JESTES NAJLEPSZA!!!

A czy mogę stwierdzić, że mam wilczy głód (mam anoreksje, ale waga już jest okej, spedziłam dwa miesiące w szpitalu psychiatrycznym) czując w brzuchu pełność, ale w głowie mając myśli żeby dalej jeść? Czy to bardziej głód psychologiczny?

Dziś mój pierwszy świadomy extrem hunger dałam rade ☺️ niestety jadłam za mało bo moje zapotrzebowanie jest 3000 i ja v to nie wierzyłam 🥸😞☹️

Świetny filmik!

W ten sposób słuchając apetytu przytyłam 40kg po wcześniejszej utracie 15kg. Jedzenie przetworzone zawiera dużo trujących konserwantów, tłuszczów trans i cukru. To fundowanie zawału. Nie, dziękuję.

DZIEKI DZIEKI DZIEKI🙏🙏🙏

Dorotko, kiedy będzie można kupić drugą część Dziennika Zmian? :)

😊😊😊

A jest wilczy głód inny? Np moja mama ma... Ja miałem a terwz go wpycham w chea weekend 48 godzin co 2-3 tyg6 na redukcji.. czyli Wygląda to tak że człowiek może zjeść jedno dwie trzy krówki i jest okej 2 4 kostki czekolady i jest okej ale gdy przekroczę tę wartość czyli zjem na przykład 5 krówek to muszę już zjeść Tak dużo aż mi jest niedobrze czyli najczęściej 15-20... Więc jako osoba dorosła i mająca do czynienia ze sportem i z żywieniem bardzo długo metodą prób i błędów stwierdziłem i tu pytanie czy jest to możliwe że wyjściem z Wilczego głodu na słodycze jest dawkowanie ich w małych ilościach znacznie częściej niż rzadko czyli na przykład kilka razy w tygodniu kilka krówek lub po kilka kostek czekolady niż nie jeść nie jeść nie jeść i się rzucać lub tak jak w chwili obecnej stosuje czyli właśnie nie jem celowo po to że fajnie redukcja przebiega a potem żeby podładować głowę i glikogen celowo jem gdy mam to w planie ładowania

Chętnie posłucham o tym, dlaczego ludzie tyją :-)