Ya Bizim Oğlan İçine Kapanık Biraz, Konuşmayı Sevmez 

"Sessiz insanlar, doğru insanın yanında konuşkan olurlar "

İçe dönük müyüm, yoksa dışa dönük müyümden ziyade. Kendimle barışık olduğumdan beri mutlu biriyim. İç sesime kulak verip o an, o gün nasıl biri olmak istiyorsam öyleyim. Gün geliyor haftalarca evden çıkmıyor, gün geliyor eve girmiyor. Kendimi nasıl mutlu hissediyorsam öyle yaşamaya devam ediyorum.

Yalnız olmak bazen seni anlamayan bir topluluk vaya gurubun içinde olmaktan iyidir. İnsan kendiyle vakit geçirmeyi öğrenmeli.

Eskiden beri içedönük mizacımdan ötürü çoğu kişi tarafından dışlandım, ailem ve öğretmenlerim içime kapanık asosyal biri olduğumu düşündüler, bu yüzden uzun bir süre kendimi sorunluymuş gibi gördüm, sırf sosyal açıdan tutuk biri olmadığımı göstermek için saçma sapan insanları çektim, 23 yaşımdayım zamanla edindiğim farkındalıkla gayet normal ve kendimi ifade edebilen biri olduğumu herhangi bir sıkıntımın olmadığını anladım, ancak yaşadıklarımdan ötürü özgüvenim ve benlik saygım yerlerde şuan terapilerle ve ilaçlarla onu toparlamaya çalışıyorum. Kendi dünyasında mutlu olmayı seçen birini yok yere mutsuz ettiler sırf insanlarla grup halinde hareket etmiyor diye

Yalnız yorumları okudum da kitlende senin gibi çok kaliteli insanlar. Gerçekten her bir yorumda kendimden bir parça bulabildim ve tamamen yalnız olmadığımı anladım.

İçe dönük bir insanım kesinlikle. Kalabalık ortamlardan oldum olası hem ürkmüşümdür. Düğünler, organizasyonlar, buluşup yemek yeme falan o kadar uzak ki bunlar bana, karşılaşınca bile tuhaf oluyorum cidden. Özellikle düğünlerden kaçıyorum, çünkü hem kalabalık hem de gelenek adı altında düğünlerede oynamalar falan bana aşırı uzak, bugüne kadar hiçbir düğünde oynamadım, bilmiyorum da. Ama toplumumuzda bu durum o kadar dışlıyor ki beni anlatamam, gülenler bile var buna Onun dışında herkese mesafeli ve ağırbaşlıyım. Bu da beni insanlardan, özellikle kızlardan uzaklaştırıyor ama napıyım, ben buyum. Sohbet açsam kısa kesiyorum, çünkü ağzım laf yapmıyor, ilerletemiyorum. Arkadaş konusunda görüştüğüm iki abim var o kadar. Derhsaneye gidiyorum, kütüphaneye gidiyorum ama beraber çıktığım, haberleştiğim öyle sıkı ilişkiki arkadaşım yok. Bazı yaşıtlarıma bakıyorum geziyorlar, anlaşıyorlar ne güzel ama ben öyle değilim, hiçte öyle olamayacağım sanırım. Buraya kadar okuduysan teşekkür ederim güzel insan 😊

İçe dönük bir insanım, yıllarca kendimi kabul ettirmek için dışa dönük gibi davranmaya çalıştım ve bir süre sonra bu beni tüketti. Artık olduğum gibi davranıyorum etkinliklere, gezmeye genelde tek başıma gidiyorum ve sadece yakın olduğum insanlarla sosyalleşiyorum açıkçası hiç bu kadar iyi hissetmemiştim.

yıllar önce içedönüklüğümden dolayı çok sorun yaşıyordum, annem bile beni bazen aşağılara çekerdi.... şuan 24 yaşımdayım, içedönüklük bana mesleğimi kazandırdı. Kısmen karanlık odamda yapmaya başladığım bireysel sanat girişimlerim beni hep iyileştiriyordu, dijitale döndüğümde ise grafik tasarımı ile karşılaştım. bir yıl önce ilk üniversitemi derece ve 2 ödülle bitirdim. Yalnızlık beni güçlü kıldı. Vaktimi beni tüketecek insanlara adamaktansa kendime adadım. Kaçırdıklarımın farkındayım ama kazandıklarımla da mutluyum... Canım istediğinde benden sosyal biri olamaz fakat bu da çok nadirdir. Çoğunluğun sevmediği o sıkıcı resmiyet ve mesafe benim için gökkuşağı kadar renkli ve gerçek bir hazzın kapısı.

40 tane beni anlamayan arkadaş yerine, 2 tane beni çok iyi anlayan dost bana yetiyor. Az ve öz olması en iyisi, bi de kendi kendime dostluk yapıyorum kâfi.

çocukluktan beri bu yüzden yargılandım. bi ortamda 'insanlarla anlaşamayan', 'asosyal' biriymiş gibi tanındım(oysakı bunlar tamaile farklı kavramlar). bana küçük yaşıma rağmen yaşlı bile denmişdi defalarca. En kötü yanı da artık kendimi problemli biri olarak hatta 'hasta' olarak görüyodum. artık dışadönük biri gibi olmaya çalışıyodum. ve bu işe yarıyodu da yani insanlar beni aralarına alıyodu ama ben o ben değildim. son bir kaç yıldır artık bu durumumun 'hastalık' değil karakter olduğunu anlıyorum.

İçedönük insanlar, diğer insanları dışarıdan gözlemler, izler ve dinlerler ancak dışadönük insanlar o anı yaşar ve hissedeler. Bu durumda bence insanlar hem dışadönük olup o anları yaşamaları, hissetmeleri hem de aynı zamanda içedönük olup yaşayıp, hissettikleri anları değerlendirmelidirler. Böyle düşünmemin sebebi sanırım hayatımızdaki her şeyin denge üzerine kurulduğunu düşünüyor olmam.

Bu videoyu izledikten sonra aslında küçüklüğümden itibaren içedönüklük- dışadönüklük hususunda ne kadar travmatize edildiğimi fark ettim. Ben aslında hep içedönüktüm bu yüzden de suçluydum adeta. Hocalarım karnelerime hep notları yüksek ama derslerde 'sessiz' yazıyordu. Milletin huzurunu kaçıracak derecede taşın olmaktan bile daha kötüydü sessiz olmak. Ben de hep inkâr ettim benliğimi. Valla içedönük değildim, özümde çok eğlenceli ve komiktim. Bir tanısanız çok severdiniz. Şimdilerde fark ettim nasıl bunca yıldır travma etkisinde olduğumu. Hocaların ve bunun beraberinde ailemin söylediklerinden ne kadar etkilenip kendiliğimi reddettiğimi. İçedönüğüm ulan, var mı! Oğuz Atay'ın da dediği gibi ben iç dünyama dönüyorum, orada hayal kırıklıklarına yer yok.

toplum cahil olunca insanların içedönük olmasını daha çok anlıyorum

İnsanın mutsuz olmasının tek nedeni , odasında sessizce ve huzur içerisinde oturmayı bilmemesidir. Pascal

Sanatçıların, Filozofların, Edebiyatciların çoğu içe dönüklerden çıkar. Ey İçe dönükler ! Sizin sahip olduklarınız, dışa dönüklerin hayal bile edemeyeceği şeylerdir; değerinizi bilin.

Tek başına vakit geçirmek çok tehlikeli bir şey.Diğer insanlarla ne kadar çok vakit kaybettiğinizi anlıyorsunuz.

Thumbnail hakkında: Edward Hopper'in 1942 de Cizdiği bu müthiş duygular barındıran resim, 2. Dünya savaşı sonrası kasvet, boşluk ve yalnızlık duygusunun bir yansıması olarak lanse edilmiş. Bu resimle aylardır ilgileniyordum çünkü çok hoş geliyor bana. Bunu thumbnail'de kullanman beni mutlu etti abi.

Ben içe dönük biriyim, bu durum sık sık başımı ağrıtıyor çünkü toplumumuz fazlasıyla sosyal bir toplum ve bizim gibi içe dönüklere anormal gözüyle bakılıyor. Bunu çoğunlukla eski jenerasyon yapıyor. En yakın zamandan bir örnek vereyim bir kına törenine istemediğim halde aile ısrarıyla katıldım, yaşıtım olsun olmasın çoğunluk dans ederken ben etmedim ve tören boyunca defalarca kalkıp oynamam için ısrarlar aldım. Hep utana sıkıla reddettim ve insanların bakışları hep tuhaf biriymişim gibiydi. Bu çok basit bir örnek ama çok fazla bu gibi durumlarla karşı karşıya kalıyoruz. Bir içe dönüğün en büyük talihsizliği dışa dönük ebeveynlerinin olmasıdır (saygılı ebeveynler hariç).

-İç Utangaçlıkmış Benimkisi Hayatımda zorlandığım üç yılım 14 15 16 (biraz da 17) yaşlar.Diğer insanlardan farklı olarak sessiz ve utangaç idim.Ortamlarda hep sessiz kalır üzerime dikkat çekmemeye çalışırdım.Kalabalıklar ve söz hakkının sana da geldiği ortamlardan hep irkilirdim.Yeni insanlar, istişare oturumları o işte tüm kalabalıklar... Aman Allah'ım.O yıllarımı düşündüğümde hala bir garip oluyorum.Ama halimden hiç memnun olmadığımı ve çok mücadele verdiğimi hatırlıyorum.Bazen kendimi zorla yapmak istemediğim, içimden gelmeyen şeylerle mesela kendimi herkesin ortasına atarak kendimi aşmaya çalıştığımı hatırlıyorum.Doğrusu bu içinde bulunduğum halim benim tercihimmiydi yoksa kendi kabuğumu kıramadığım içinmiydi?İçe dönük bir insanmıydım yoksa utangaç mı?Şimdi geldiğim yerden şunu diyorum; hem içe dönük, hem de utangaçmışım (başlıkta yazdığım gibi "iç utangaçlık" dedim ben buna).Beni bu süreçte iki kat zorlayan şey benim bunu geç öğrenmem oldu.Çünkü kendimi iyileştirmeliyim derken bazen de kendimi yıpratmışım ben.İçimden gelmeyerek kaç defa saatlerce konuşmaya çalışmam,içimden gelmeyerek kendimi o kalabalıklara atmam daha çok 'zorlama' denecek fıtrat dışı hareketlermiş biraz da akışına bırakmakmış olması gereken. Hâsılı,eğer gerçekten yapmanız gereken birşey varsa utansanda çekinsende bunu yapmalısın güzel kardeşim.Ama dikkat et ! içe dönük bir insan da olabilirsin.İşte burada iç sesini dinle gerçekten ne yapmak istediğini neyin sana iyi geldiğini mutlu ettiğini bir düşün.Dalgaya doğru yüzmen sana birşey getirmez aksine üzer.İç sesini dinle.Sana iyi gelen şeyi yap.Ama birşeyi yapman gerekiyorsa utandığın için sorumluluklarından kaçmamalısın. Şuan 23 yaşındayım.Kesinlikle içe dönük bir insanım ama utangaç değilim. Bu süreçlerden geçen tüm kardeşlerime Allah'tan kolaylıklar dilerim.Hayatta hiçbir şey kolay değil güzel kardeşim sabırlı ol. kendine çok iyi bak, selam ve duâlarımla...

Bazı insanlar dışa dönükken yaşadıkları kötülüklerden sonra içe dönük olabilir. Şimdiki zamana bakarsak içe dönük insanlar çoğalacak ,çünkü merhamet, dürüstlük, dostluk, insanlık kalmadı. Bunları söylemek canımı sıksa da maalesef bunlar gerçek.

Babam her zaman şöyle der "yürürken her bir adımda yer yerinden oynasın, insanların dikkatini çek". Aynı şekilde annem "misafirliğe gidince arkada oturma gel ortada en güzel koltukta otur, her bir anından büyük bir şevkle insanlara anlat, dikkat çek" derdi. Yıllardır "anneciğim, babacığım. Ben sizin istediğiniz gibi olamam. Bu benim kişiliğime ters" diyorum. Fakat aynı videoda belirtildiği gibi ailem bunu her zaman sosyal fobi olarak tanımladı. Zaman geçtikçe bende anladım yeni dünyada bu şekilde hayatta kalınabileceğini. Birçok konuda istemesem dahi kendimi öne attım. Oldukça sancılı zamanlar geçirdim. Şimdi tam kıvamındayım. İş sahibi kendini birçok dalda geliştirmeye çalışan, İç huzurun her daim doğada ve içimde olduğu, ezik olarak nitelendirilmemek için kendimi birçok role soktuğum bir yaşamamım var. Ne mutlu bizim gibilere ♡

Anneme sorduğumda çocukken çok sakin ve sessiz olduğumu hatta bebekken çok az ağladığımı bazen varlığımı unuttuğunu söylüyor. Ailemdekiler, kuzenlerim çok çekingen olduğumu söylüyorlardı ama ben hiçbir şeyden haberdar değildim çünkü küçüktüm. Biraz büyüyüp kendimi fark etmeye başladığımda insanlardan geri çekildiğimi ve kendimle vakit geçirmeyi sevdiğimi fark ettim ama şöyle bir şey oldu ki ''acaba bu insan benim hakkımda ne düşündü ? yalnız , çekingen , utangaç ya da kötü biri olduğumu mu düşündü? ne düşünürler acaba...'' sonra her bakışın yorumunu bu şekillerde yaptım ve ne düşünürler diye utangaç olmaya başladım bu sefer de . Ardından sosyal anksiyete peşimden sürüklendi sadece en yakın arkadaşım kaldı yanımda , her zaman dışa dönükler öndeydi ve ben kendi fikirlerimi onların öne atılma istekleri yüzünden belirtemiyordum üstüne gelen utanma , anksiyete bir köşeye çekilmeme sebep oldu. En yakın arkadaşımın dışa dönüklüğüyle birbirimize yardım ettik ve birbirimizi tamamladık her zaman, o bana yardım ediyordu ama bence bazı dışadönüklerin de fazla suçu var kendi düşüncelerini tabii ki önemsemeliler ama diğerlerini de düşünmeliler. Sonra bir yaz tam anlamıyla inzivaya çekildim . Beni kötü hissettiren kim ve ne varsa hayatımdan çıkardım , kendimle konuştum , tartıştım her şeyi kendim yaptım ve çoğunu hallettim gibi. Anksiyeteyi tamamen olmasa da yendiğimi düşünüyorum çünkü o yaz kendime o kadar değer verdim ki o kadar ey denedim ki , arkadaşlar anksiyeteniz varsa kendinizle olan iletişiminizi düzeltin , hobiler bulun , sizi kötü etkileyen şeyleri ve insanları hayatınızdan çıkarmaya çekinmeyin bu sizin hayatınız. BU hayatın sizin olduğunu fark edin , yeni şeyler deneyin , hayatınızdan çıkardığınız şeyler sayesinde yer açılacak ve hayatınıza farklı şeyler , farklı kişiler gelecek. Her zaman olmaz ama bu size iyi gelecek. Size iyi gelecek şeyler fark edin ama bu siz olmalısınız kendinize iyi gelmeyi bilmelisiniz :) Korkmayın. Gerçekten korkmayın , her şey olacağına varır , bazen bazı şeyleri yaşamanız gerekir bu size yaşadığınızı hissettirir . Her duygunuzu yaşayın. Duygularınızı yaşamaktan korkmayın çünkü o bence o an yaşamadığınız her duyguyu bir gün yaşayacakmışsınız gibi, gülerken göz yaşlarının akması gibi, ağlarken kahkaha atmak gibi... Her zaman yeni şeyler denemek isterdim, yeni kişiler tanımak isterdim ama yapamazdım , şimdi bunu yapabileceğimi biliyorum ve yapıyorum , kendinize güvenin ben artık güvenebiliyorum... Özgüvensiz iseniz özgüvenliymiş gibi olmayı deneyin. Artık eskisi gibi olmadığımı biliyorum eskisi kadar korkmuyorum, fikirlerimi belirtebiliyorum , gönüllü kişi ben olabiliyorum, insanları davet edebilen olabiliyorum, konuşmamı daha iyiye çekmeye çalışıyorum . Yeni kişiler tanıdım ve tanımaya devam edebileceğimi biliyorum. BU şehirden nefret ediyorum ama kurtulabileceğime inanıyorum ve bu yüzden çabalayacağım. Yalnız değilim , yalnız hissettiğim oluyor ama yalnızlık ne gerçekten biliyorum kendimle vakit geçirmeyi zaten biliyordum ve emin olun kendinizi sevdikçe vakit geçirmek daha da güzel . Kalbim bazen çok ağır oluyor , çok acıyor saklanıp , kaçıyorum . Ama bazen kaçıp saklanmıyorum ama hiçbir adım da atmıyorum ve o kişi saklandığı yerden çıkıverip neden böyle olduğumu soruyor , neden saklandığımı ve neden kaçtığımı. *ben sadece yorgunum* diyorum ve giden kişi oluyorum o işler karışık ama bu konuda da kendimle barışıp kendimi affedeceğim onun beni affetmesini beklemiyorum ama ona hep teşekkür edeceğim onu hep seveceğim sinirlenip tekrar gidecek dur demeyeceğim haklılığını seyredeceğim... eğer müziğin sesini duyarsam geri döneceğim B.

Her zaman içe dönük biri olduğum için yargılandım. Sosyal olarak beceriksiz görüldüm ve sosyalleşmeyi bilmeyen, insanlarla anlaşamayan bir yabani sanıldım birçok kez. Tuhaf dediler, garip, sorunlu dediler. Utangaç, o yüzden öyle dediler. İçe dönük olmakla utangaç biri olmak arasındaki en önemli fark, kesinlikle bunun bir tercih olmasıdır. Utangaç insan sosyalleşmeyi isteyen ama istemesine rağmen beceremeyen insandır. İçe dönüklük asla böyle bir şey değil. DNA’da kodlanan bir şey. Bu şekilde doğduğunuz bir durum, dışa dönüklük de aynı şekilde. Ancak videoda söylendiği gibi içe dönüklerin de sosyalleşmeye, dışa dönüklerin de bazen yalnız kalmaya ihtiyacı vardır. Bunların her ikisi de çok temel, insani ve biri olmazsa eksik kalacağımız ihtiyaçlar. Yalnızca içe ya da dışa dönüklüğünüze göre miktarlar değişiyor. Biz içe dönükler, dinlenmek için, zihnimizi toparlamak için, sosyalleştikten sonra bir süre yalnızlığa ihtiyaç duyuyoruz. Ben istediğim zaman, istediğim gibi sosyalleşebiliyorum. Sağlıklı bir sosyal yaşantım, sevdiğim insanlar var. Onlarla vakit geçirmekten çok hoşlanıyorum ama bir yerden sonra yoruluyorum. Eğer benim için belli seviyeyi geçerse sosyalleşme sürem, birden sıkılıyor ve karşımdaki kişi için de sıkıcı biri haline geliyorum. Uzun süre sosyalleştiysem, bir o kadar süre de toparlanmam için kendimle olmaya ihtiyacım oluyor. Kitap okuyorum, müzik dinliyor, dans ediyorum. Arkadaşlarımla ve ailemle yapmaktan keyif aldığım her şeyi, tek başıma yapmaktan da büyük keyif alıyorum. Herhangi bir aktiviteyi yalnız başıma yapmak bana eksik hissettirmiyor. Ya da tam olarak tadını çıkaramıyormuşum gibi gelmiyor. Kalabalıkları sevmiyorum. En güzel, en ilham dolu anlarımı hep yalnız başıma geçirdim, sevdiklerimle vakit geçirmekten de çok hoşlanmama rağmen. Böyle dediğim zaman kulağa çok üzücü geliyor belki ama gerçekten değil. Kendimi bildim bileli böyle daha mutlu oluyorum. Bir şekilde tek başıma olmak beni insanlarla olmaktan daha çok mutlu ediyor. Bu demek değil ki her şeyi yalnız başıma yapıyorum, dediğim gibi hayır böyle olmuyor. Ama içe dönükseniz eğer, insanlarla vakit geçirdikten sonraki zamanınızı bir süre de tek başınıza geçirmek bir tür ihtiyaç oluyor. Dışa dönük bir insanda da tam tersi. Her insanın gerçekten ikisine de ihtiyacı var. Sadece dengeyi hangisiysek ona göre kuruyoruz. Bu çok normal bir şey. İnsanlar bunu ne zaman anlar bilemiyorum ama dışa dönük olmak ne kadar normalse, içe dönük olmak da o kadar normal. Not: videoda aynıları daha güzel anlatılıyor niye böyle bir “bilgilendirme” yazısı yazdım bilmiyorum kfşdşdşsğ.

Yalnız kalmak insanlara çok anormal geliyor ama belki kendi kendine yetebiliyordur

ben 7 ay önce çok içe dönüktüm. Hatta insanlarla konuşmaktan, aynı yerde kalmaktan dahi hoşlanmıyordum. Bunda biraz pandeminin de etkisi vardı çünkü 2 yıl boyunca evde bilgisayarla meşgul oldum. Sonra yaz geldi ve kendimi konuşmaya zorladım. İlk başlarda rahatsız ve kötü hissediyordum ve sosyal davranmak için sözlerime ve hareketlerime dikkat ediyordum. Buna rağmen 4-5 ay sonra istemsiz, kendiliğimden sosyal davranmaya başladım ve korkum geçti hatta zevk almaya başladım, fikirlerimi daha iyi tanıtmaya başladım. Ama hala yorulunca veya enerjim düşünce yalnız kalmayı tercih ediyorum.

hocam ben ne iyi bir konuşmacı ne de yaratıcı bir insanım kendimi tanımlayamıyorum hem yalnız kalmak istiyorum hem sosyalleşmek sosyalleşmek istediğimde bazen sosyal fobi ağır basıyor bazen normal şekilde sosyalleşiyorum. yani kafam çok karışık ayrıca içedönük insanlar yeniliği istemez demek çok genel bir yorum. video güzel olmuş teşekkürler...

içe dönüğüm. sanatı bilimi yazı yazmaya da bayılırım. az arkadaşım var. herzaman da içimde olmayı sevmiyorum. insanları merak ederim. genelde ben konuşurken insanlar beni dinlemez ortamda fiziken varımdır...bu beni çok kırıyo hatta saçma konuştuğumu hissettiriyo ama sonra içime bakıyorum kimseye ihtiyacım olmadığına ve mutlu sonn.:D

İçedönük olup bunun kötü bişey olduğunu düşünüyordum. Senin sayende kendimle daha barışık biri oldum.

Sunum korkusunun böyle evrimsel bir temele dayandığını öğrenmek resmen ufkumu açtı. Harika video için çok teşekkürler.

Bu adamın popüler felsefe ve görüşleri anında yakalayıp bunun hakkında içerik çıkarması müthiş birşey. Tavsiyeler ve olayın akışıyla birlikte mükemmel bir video hazırlaması da cabası.

İçe dönük birisi olduğumu düşünüyorum. Çünkü genelde insanların davranışlarını gözlemlemek ve onları dinlemekten keyif alıyorum. İçe dönük olmamın bana en büyük zararı hitabetimi geliştiremeyip insanlarla sosyalleşmek, konuşmak, vakit geçirmede sıkıntı yaşamak. Ama sınıf arkadaşım veya yakından tanıdığım birisinin yanında istemsizce dışa dönük oluyorum. Belki de insanların kişiliklerine göre tavrımda adaptasyon gerçekleştiriyorumdur. Onları tamamen keşfetmeden davranırsam kendimi yanlış tanıtırım ve karşı tarafa yanlış anlaşılırım diye korkuyor olabilirim belki de. Burada da utangaçlık devreye giriyor.

İçe dönügüm çünkü toplum beni hasta ediyor.Üstüme üstüme gelen insanlar,yolun ortasında durup umarsızca sohbet eden insanlar,yere tüküren,çöp atan insanlar,engelli insanlara kolaylık saglaması için yapılan yerlere umarsızsa aracını park eden insanlar beni çok sinirlendiriyor.Sevgi ve saygının olmadığı bir toplumda var olmak istemiyorum.Kendimi karanlık odamda inzivaya çekiyorum.

O kadar özenle hazırlanmış videolar ki gerçekten sana olan saygımı belirtmeden geçemeyeceğim artık. Gerçekten hayatıma girmiş en güzel şeylerden biri bu kanal oldu. Bu işi hakkıyla yaptığın için teşekkürler .

ne dışa dönüğüm, ne sosyal biriyim, ne de kendimle barışık

Eskiden içedönük olduğumu ve bunu sevdiğimi düşünüyordum. Zaman ilerledikçe ve gerçekten çevremde arkadaş diyebileceğim kişi sayısı azaldıkça içedönük olmadığımı sadece kendimi yalnızlaştırdığımı fark ettim.

Kanalınızı takip ettiğimden beri yani 2 günden beri kendimi o kadar iyi hissediyorum ki emeğiniz işin teşekkür ederim ❤ bu arada sosyal anksiyete ve içe dönüklükle baş ettiğimi düşünüyordum taa ki bu güzel videolara denk gelene kadar… artık kendimi kabullenme aşamasında olduğumu hissediyorum ♥️

Ben de Can gibi düşünüyorum. Bir vakit kendimi insanlarla kaynaşmaya can atan, aktif, sürekli yeni aktivitelerle uğraşırken buluyorum ancak bir süre sonra tamamen kendi kendime kalıp, kendimle vakit geçiriyorum ve bu o zaman zarfında daha huzur verici oluyor... Videolarını ilgiyle izliyorum Can. Umarım daha başarılı olursun.

Dışarıdaydım ve sizin yeni bir video paylaştığınızı görünce, hemen kaydettim. Eve gelince de, ilk işim videonuzu izlemekti. yine çok anlamlı ve zevkli bir video olmuş emeğinize sağlık. 🌾

Ben bu olayin dogustan olduguna inanmiyorum, hayatin gereklilikleri ve yasananlar bizi bir sekle sokuyor. Ben cocukken disaridan iceri girmeyen arkadaslarimla vakit geciren biriydim. Universite yillarimda ise kotu niyetli insanlari gorunce yavas yavas insanlardan sogumaya basladim ve olabildigince islerimi yalniz yapmayi tercih ettim. Bunu yapma sebebim, bir isi tek basima iken daha hizli yapmam, daha iyi kararlar almam ve karari tek basima almam kimseyi beklemeden. Bizim bolumde sayisini hatirlayamadigim kadar gurup projesi yaptik cogunda sesi cikan grubu bir araya getiren en zor isleri yapan bendim. Kimseyi suclayamam en zor ve ugrastiran isleri kendim seciyodum cunku digerlerinin benim kadar iyi ve hizli yapabileceklerine guvenmiyordum. Ama tabi cok gecmeden asiri tembel insanlara denk geliyosunuz bu gurup projelerinde ve artik yeter herkes tek basina yapsin istiyorsunuz. Bu universite yillarimda beni insanlardan uzaklastiran en buyuk sebeplerdendi. Ne yazikki videoda senin de dedigin gibi hala ise alimlarda bu aktif olma atilgan olmaya onem veriyolar ve bence cok degerli insanlari kaybediyolar cunku dogrusu yerine taklit yapani veya yalan soyliyeni daha cekici bulduklarindan dolayi seciyolar. Ama sunu soyleyebilirimki, insan herhangibir konuda kendini gelistirmek istiyorsa agirlikli olarak ice donuk olmak zorunda. Disa donuk insanlarin cogu "dopaminergic" aktivitelerden hoslanir ve onlari yapmaya yatkindir gunumuz cagindaki insanlari cogu boyle. Yani bu insanlar balkonda oturup bir agacin ruzgardaki dalgalanmasini oturup izleyemezler canlari sikilir. Ice donuk insanlar daha cok "dopaminergic" olmayan aktiviteler ile ilgilenirler ornegin resim yapmak, kitap okumak veya bir pc nin karsisinda saatlerce modelleme veya edit yapmak gibi. Universitede benim gozlemim basarisiz olan ya da ders calisamayan insanlarin cogu disa donuk ama oturup calisamayan canlari cabuk sikilan insanlardi. Benim gorusum ikisindende insanin icinde olmasi gerekiyor. Zaten basarili olanlar bunun dengesini ayarlayabilenlerdir.

ben daha çok içe dönük bir insanım. sunum yapmak benim için cehennemden ötesi. nefesim kesiliyor sesim titriyor hiçbir negatif düşüncem olmadığı halde. insanlarla bire bir iletişimimde sorun yok ama karşımda bana bakan insanlar olduğunda tehdit altındaymışım gibi hissediyorum. belkide bu içgüdüsel korku beni panikletiyor. iş hayatımda aşamadığım tek engel bu. Video için teşekkürler. kendimi daha iyi tanıyorum. Sosyal hayatımda "Beni insanlar rahat buraksın" modundayım. Çünkü aklımdan geçenler çok meşgul ediyor beni. Bu halimden de çok memnunum :)

Tam moralim altüst olduğu anda açtım gerçekten. Bunu açıp izleyen arkadaşlari o kadar çok anliyorum ki. Içe donukluluk sanki bir hastalikmis gibi gosteriliyor bizim ulkemizde. Sadece sessiz ve kendinle vakit gecirmek gibi normal bir sey yaptiginzda bile toplumda ve ortamlarda dislanabiliyorsunuz. Toplum bizi disa donuk olmaya itiyor. Kendimleyken mutlu ve basarili biriyim hedeflerim, amaclarim var. Artik bir sey soylerken defalarca dusunuyorum acaba beni yargilar mi diye. Siz siz olun hayatta kendinize verdiginiz değeri hiçbir arkadasiniza veya çevrenizdekilere vermeyin. Hep kendinizi sevin bu dunyaya bir kere geldik. Onu da mutlu ve istediğiniz gibi geçirin.

Sizi çok seviyorum, iyiki varsınız iyiki açmışsınız bu kanalı, öyle mühimki benim için anlattığınız şeyler, hayata bakış açımı tamamen değiştirdiniz, videonun her bölümünde bir şeylerin farkına vardım, kafamdaki soruları cevapladınız, benim bu ana kadar bilmediğim şeyleri çok iyi, anlaşılır bir şekilde anlattınız, ve bilgilendirdiniz, her şeye bakış açım değişti, çok teşekkürler iyiki varsınız❤ Turkmenistandan selamlar!

Portal arkadaş hem içe dönük cansız sunumun, hem de dışa dönük canlı anlatımın gayet akıcı olmuş. Velhasıl sunumun ve konunun içe dönük ve dışa dönük taraflarının hakkını vermişsin :). Videoya gelecek olursak, sözü edilen yazar Susan Cain'in içe ve dışa dönüklüğün linguistik, tarihsel, kültürel ve biyolojik evrimsel yanlarına değinmesi çok yerinde olmuş. Batı-Doğu kıyaslaması bilhassa en beğendiğim anlatısal yorum oldu. Nitekim Doğu'da içe dönüklüğün filozofik yanı tetiklediği daha çok vurgulanırken, 20.yüzyıl ve sonrası Batı'da gelişen sanayileşmenin etkisi "girişimci" ve "fırsatçı" dışa dönük kişilikleri yaratmış diyor Cain. Sonuna kadar haklı bir analiz. Lâkin Batı'da birçok bilim insanı da içe dönüktü. Bu da yerinde bir tespit. Mevcut yüzyıl baz alındığında ise malum sistem tamamen birini etkin kullanmaya izin vermiyor. Tıpkı Susan Cain'in yaptığı gibi her ikisini de duruma göre talep ediyor aslında sistem...

Souls oyunları karakterleri genellikle içe dönük karakterlerdir. Özellikle son çıkan elden ring karakteri ranni çok kişinin bir sevdiği karakter oldu. Souls oyunlarındaki karakterler genellikle sessiz ve melankolik şekilde konuşurlar buda oyuna ve karaktere ayrı bir çekicilik katıyor.

İçten içe dışadönük olmayı istesem de genellikle çok başaramadım ama yaş aldıkça oturuyor yerine.Daha çok keyif almayla alakalı gibi de hissediyorum açıkçası.Kalabalık ortamlara da zaten çok katlanamıyorum ama sanırım hayal edince güzel olurdu diye düşünüyor insan.Yaratıcılık kısmına ise kesinlikle katılıyorum.Kendimle her gün yarattığım tartışmalar, sohbetler, sorgulamalar sayesinde çoğu alanda kendimi kısa sürede geliştirebiliyorum.

o kadar güzel anlatıyorsunuz sesiniz o kadar güzel ki çizim yaparken sizi dinlemek çok hoşuma gidiyor. felsefe dinlemeyi sevmezdim ama felsefecilerin hayatını vb anlattığınızda çok güzel geliyor.

Nereye dönük olduğumu çok uzun zaman içerisinde sorgulama farkındalığım yoktu. Ruhu şad olsun Doğan Cüceloğlu hocamın bir sözü vardı “ insam bilmez bilmediğinide bilmez.” Diye . Gerçekten insan ne olduğunun farkındalığını biri ona anlatana ya da içsel olarak gözlemini yapmadan anlayamıyor. Yine ruhu şad olsun Steve Jobs’un bir sözü vardı “ Siz insanlara gösterene kadar onlar neye ihtiyaçları olduğunu bilmezler.” Gerçekten ne kadar doğru . Ne olması gerektiğinin anatomisini çok yalın ve etkili sunduğunuz için teşekkürler. Benim içe ve dışa dönüklüğüm tam olarak bir biriyle yarış halinde ancak içe dönüklüğüm baskın ne zaman ki durumlar alarm vermeye başlıyor fazlasıyla dışa dönük olabilme becerilerim kendini fazlasıyla gösteriyor. Kaliteli bir yemekte nasıl her tadın notası sunuluyorsa şahsi fikrim insanda hepsini dengeli kullanabilme özelliklerini pekiştirmeli. Saygı ve sevgilerimle 🙏🏻

Lütfen konsantrasyon konusunda bir video gelsin. Günümüzde herkesin sıkıntısı bence. Siz de bu konuda çözüm önerileri sunarsaniz çok güzel olur. 💌

videoların gelme sıklığı arttı... İşte bu... İŞTE BU HARİKA

Senin videolarını izlemeyi seviyorum. İşini iyi yapan nadir kanallardansın.Seviliyorsun böyle devam et ❤

Eline emeğine sağlık dostum. Gerçekten ufuk açıcı çalışmalarda bulunuyorsun. Tebrik ve teşekkür ederim

Başlığı annemin sesiyle okudum hahdhwirbqidbwidhworbsixhoahd Çocukluğumdan beri her zaman utangaç biri oldum. Yeni birileriyle tanışmak, yeni bir ortama girmek benim için her zaman çok zordu. Ve ailemin de bu konudan rahatsız olduklarını fark ettim. Bana her zaman "girişken ol, açıkgöz ol, konuş biraz, çekinme, gül biraz" gibi ikazlarda bulundular. Aslında yakın olduğum kişilerle bayağı samimiyimdir. Gereğinden fazla gülerim hatta. Ama yenilikler beni her zaman ürküttü. Özellikle 1. Sınıf dönemim çok zorlu geçti. Anaokuluna gitmedim ve çok fazla okul değiştirmek zorunda kaldım. Yenilik korkum burdan geliyordur belki bilmiyorum Ama bunu aşmam gerektiğini liseye geçince fark ettim. Maalesef ki potansiyelinin fark edilmesini istiyorsan kendini fark ettirmelisin. Bu algı yüzünden kendimi ne kadar zorladığımı bilmiyorum. İnsanları seviyorum aslında. "Toplum moruk" deyip inzivaya çekilen bir insan olmanın da manasız olacağının farkındaydım. Ama daha çok bir iki arkadaş ya da "kendi halinde" diye adlandırılan kişilerden olmak hâlâ *tercihim*. Ama bununla beraber eziklik kavramı da üstüne yüklenmeye başlıyor. Sessizsin diye ezilmeye mahkumsun falan sanıyorlar. Bu algılardan çok sıkıldığım için de artık neredeyse herkesle muhabbetim var. Kendimi aştığım için mutluyum. Kafamdakileri daha rahat ifade edebildiğim için, konuşma yeteneğimi geliştirebildiğim için... Ama sorun kısmen de olsa zorunluluktan başarmış olmam... Ve haftaya ders içi bir sunumum var. Bana şans dileyin :')

Kesinlikle katılıyorum. Yeri geldiğinde içe dönük yeri geldiğinde sosyal bir varlığım. Ne zaman iyi bir yazı yazsam veya güzel bir resim çizsem o sıralar içe dönük olduğumu, bu tarz faaliyetleri sosyalleşmeye tercih ettiğimi fark ediyorum. İçe dönük olmanın en kötü yönüyse çok düşünmek. Bir soru sorulduğunda hemen cevap vermek yerine o soru üzerine saatlerce düşünmeyi tercih ederim. Bir hızın ve yarışın olduğu iş sektöründe belki de bu yüzden geri planda kalıyoruz.

Gercekten muhtesem tespitlerle dolu bir video. Emekleriniz icin tesekkurler 🙏🏻

Şahsen ben kendimi içe dönük birisi olarak tanımlıyorum ve bunun da doğru bir yargı olduğunu düşünüyorum (en azından kendim için). Bu yönümü seviyorum ve bana kazandırdığı çok fazla artısı var. Felsefeye, edebiyata, sanata, bilime ve bilgiye, kendimi geliştirmek gibi bir çok karakteristik özelliğimi bu yanıma borçluyum ve halimden de memnunum. Tabi ki çekirdek bağım olan insanlar var. En yakın arkadaşım ve başkaları gibi. Onların dışında insaların içinde kendimi pek iyi, rahat, özgür ve mutlu hisstemiyorum. Aynı şekilde yalnız kalarak hem birçok bireyin aksine kendimi tanımak için zamanım oluyor hem de bireylerin içinde yaşadığım stres, kaygı gibi olumsuz duygular oluşmadığı (en azından minimum boyutta) için ruhen ve psikolojik olarak daha sağlıklı hissediyorum.Sonuçta bu hayata bir kez geliyorum ve istemediğim şeyleri yapmamak en doğal hakkım. Ancak ailem bu duruma pek sıcak bakmıyor. Hatta bunu bir hastalık gibi gördüklerine eminim. Ne yapabiliriz ki çağamızda insanlar dışa dönük olmanın normal, içe kapanık olmanın anormal olduğu bir yargı ürettiler. Daha 13 ve birkaç ay sonra 14 yaşına girecek olan benim ileride sıkıntı çekeceğimi düşünüyorlar. Onları anlayabiliyorum, evrimsel süreçle var olan içgüdüsel annelik ya da yutan annelik (bkz. -> Portal kanalı: Hababam sınıfı felsefesi videosu) güdüleri. Bunun doğru olduğunu düşünmüyorum çünkü çocukların dış dünyaya alışması açsından zorluk yaşattırabilir, çocuk bunları zaten öğrencek ve ne kadar geç keşfederse o kadar olumsuz sonuçlar doğurcağına inanıyorum. Umarım bu tabu ve önyargılar yakın zamanda kırılabilir. Bu arada seni be senin içeriklerini çok seviyorum abi umarım RU-vid Türkiye'de senin gibi yararlı ve bilgilendirici kanalların sayısı artar. İçeriklerinde ve kariyerinde başarılar seni çok seviyorummm ♥️🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍♥️

Öncelikle, videolarda kendini ön plana çıkarma fikrinin doğru bir karar olduğunu düşünüyorum. Seni severek izliyorum. Yaptığını yapmaya devam et. Konuya gelirsek, ben birkaç sene öncesine kadar, kendimi içedönük biri olarak tanımlardım. Fakat yaşım 25’i geçmeye başlayınca, kendimi ve kafamdakileri insanlara benim gibi anlamaları için çaba sarf ederek, daha açıklayıcı anlatırken buldum. Dışadönük özelliklerimin daha baskınlaşmaya başladığını fark ettim. Bu durum bana çok fayda sağladı. Yaklaşık 1 senedir dışadönük özelliklerim daha baskın olarak yaşıyorum. Bu, içedönük özelliklerimi kaybettim anlamına gelmiyor. Yalnız kaldığımda,(her zaman olmasa da) hala kendimle vakit geçirmekten çok keyif alıyorum. Anahtar noktanın, video’da bahsedildiği gibi bir hedefe doğru giderken, gösterdiğin karakter gelişimleri olduğunu düşünüyorum. Ben kendimi geliştirmekten keyif alan, bunu hayatıma nefes alma derecesinde sokmuş biri olarak, kendinizi kalıplar haline sokmak yerine, eksik bulduğunuz ve sevdiğiniz özelliklerinizi nasıl daha fazla geliştirebilir, ve bu süreçten nasıl keyif alabilirsiniz sorusunu hep aklınızın bir kenarında tutmanızı öneriyorum.

Ben içe dönük tarafı daha baskın biriyim yalnız kalmayı arkadaş gruplarıyla olmaya çoğunlukla tercih ettim. Bu yüzden sessiz, kendi halinde, utangaç etiketleri yapıştırıldı hatta diğerleri konuşmadığım için kibirli olduğum etiketini de yapıştırdılar üzerime ama bu etiketlerden hiçbiri doğru değildi. Yalnız kalmak benim tercihimdi ama insanların bunu anlayamadığını fark ettim. Bu yüzden kibirli biri olarak görülüp etrafımdan nefret ve düşmanlık topladım. Onlarla konuşmadığım için onları küçümsediğim gibi bir düşünceye sahiptiler. Bu yüzden belli bir süre sonra her zaman içe dönük olmamam gerektiğini çok olmasa da diğerleriyle daha fazla konuşup bazı zamanlarda daha dışa dönük olmam gerektiğine karar verdim. Bu düşüncemi gerçekleştirmek için lisenin ortalarına doğru bölüm seçmeydi falan derken sınıfım değiştirdim ve yeni bir ortamda yeni kişilerle tanışarak yeniden başladım. Açıkçası en başta benim için çok zordu çünkü ne konuşmam gerektiği veya sohbetin akışında nasıl cevap vereceğimden pek emin olamıyordum. Zamanla konuşmalarım yapmacıklıktan ve zorlamadan uzak oldu ve böylece samimi olduğum birkaç kişiye sahip oldum. Yinede özellikle en başlarda bütün bu konuşmalar enerjimi tüketiyormuş gibi hissettim sessizlik ve yalnızlığa kaçmak istedim. Hala daha arkadaşlarımla olmaktan zevk alsam dahi en sonunda yalnız kalmaya ihtiyaç duruyorum. Ama öncesine göre dışa dönükmüş gibi davranmak daha az zor geliyor. Yinede en sonunda özümde içe dönüklüğüm ağır basıyor yalnızken resim yapmaktan, kitap okumaktan ya da yazı yazmaktan sevdiğim insanlarla olmaktan daha mutlu hissediyorum. Toplumda dışa dönüklerin daha iyi olarak gösterilmeye çalışılması ve içe dönüksen burada bir yerin yok denilerek içe dönüklerin ezilmesi geleceğim hakkında beni kaygıya düşürsede hala bu algının değişebileceğine dair içimde bir umut barındırıyorum. Şu an toplum bizi dışlasa da en sonunda dışlananların toplum olacağını düşünüyorum. Bu yüzden bütün içe dönüklere üzülmemelerini söylemek istedim. Olmak istediğiniz kişiden vazgeçmeye çalışmayın.

Ben dışadönük bir insanım. Özellikle pandemide insanlardan uzaklaştığımda bunu daha net fark ettim. Birileriyle düşüncelerimi paylaşmak, bir grup çalışması yapmak beni her şeyden çok mutlu ediyor. Sosyal uyuma değer veririm ve hatta girdiğim bir ortama uyum sağlayamazsam bu beni çok rahatsız eder, sıklıkla da özgüven kaybı yaşarım. Ama yine pandemide kendimle vakit geçirmekten de çok hoşlandığımı fark ettim. Bir tablo boyamak, bir alışkanlık kazanmak, kendimi dinlemek, bir kitap okumak, düşünce akışımı takip etmek, yeni şeyler öğrenmek, yürüyüşe çıkmak vs. İçedönük tarafımı tatmin edemezsem dışadönük tarafım için de sıkıntı oluyor. Burada önemli olanın denge olduğunu düşünüyorum.

Harikasın, Daha çok izlenmeyi hak ediyorsun. Tebrik ederim güzel içerikler için keyifle dinliyorum

"Ben bu kulaklara göre ağız değilim"

Hayatımda izlediğim en iyi motivasyon etkili videoydu çooooooook teşekkürler

En sevdiğim kanallardan biri artık portal. Bana kendimi daha iyi hissettirdiğiniz ve bilgilendirdiğiniz için teşekkür ederim 🙏🏻

Harika bir video olmuş çok iyi degerlendirip çözümlere sorunları masaya yatırarak net bi şekilde anlatıyor tebrikler

bak harbi kendimden bir tane daha olsa kimseye eyvallahım olmaz. hayat boyu beraber takılır geçiniriz

"İnsanları kandırmadan onlara birşey satamayız." Artık herkes kendi kafasında çok önemli, bir efsâne, âdeta porno yıldızı gibi. Gelmiş bana 'sen çok özelsin, sen buna değersin' diyor ! Bunlara inanmak ve/veya tutunmak, ciddiye almak ve birileri veya birşeylere ürün olmak, en garibi ise karşı cinsin tüketim malına dönüşmek ... İnsanlara kendimizi pazarlarken de onların istediği kalıba girmek zorunda kalıyoruz.

Çok farklı iki noktaya bakıyoruz ve ikisinin paylaşıldığı, yalnızlığın ve birlikte bir şeyler yapmanın değerini bilmek ve uymak gerekiyor. Rahat çevre edinebilen, güçlü iletişim becerileri olan ve insanlarla kaynaşabilen biri olarak tanımlarım kendimi. Bu özelliklerime rağmen sosyal ortamlarda olmaya her zaman can atmamakla birlikte belirli gruplar içinde huzursuz ve gergin bile hissedebiliyorum. Üstüne üstlük evde vakit geçirmeyi öğrenince ortalarda huzurlu buluyorsunuz kendinizi. Vakit geçirmek eşit değildir vakit öldürmek.

İçe dönüğün ve dışa dönüğün birlikteliğini gergedan-boynuz ilişkisi olarak yazmıştım. Gergedan boynuzu yaratır ve onu ihtiyacı olan yerlerde kullanır. Birbirlerini tamamlarlar. Bir gün boynuz kırılıp/kopup düşse bile gergedan yeni bir boynuz çıkartır,boynuz ise toprağa karışır,bir bitkiye hayat verir,başka bir gergedan onu yer ve o boynuzu tekrardan vâr eder. Bazıları gergedan karakterlidir,bazıları boynuz. Bu,içe dönük ve dışa dönüklerin ilişkisini anlatmak için bence güzel bir örnek

kaliteli bir yalnızlık sahte bir kalabalıktan daha iyidir.

dışa dönük bir insanım ve bunun en kötü yönü ise insanlarla yanyana olmadığımda yalnız kaldığımda bunalmaktı. ama sonrasında fark ettim ki aslında sorun insanların uzakta olması değilmiş. ben kendimle yalnız kalmayı sevmiyormuşum. bir nevi kendimi sevmiyormuşum. zamanla bunu fark ettim ve yenmeye başladım. artık gerektiğinde içe dönük oluyorum ama hala daha dışa dönük tarafım ağırlıkta. sadece artık kendimi daha iyi tanıyorum.

Bayım mükemmelliğin sayısız kıymeti gibi değerli görüşler bunlar. Güzel anlatıyorsunuz.

Hem içe dönük hem de dışa dönük birisiyim yer yer çok sosyalleşiyor sürekli yeni insanlarla tanışıyor sohbetler başlatıyorum yer yer de kimse benle muhattap olmasa keşke moduna girip yalnız takılıyorum annemden babamdan bile soyutluyorum kendimi dediğiniz gibi odamda kahvemi içmek kitabımı okumak inanılmaz haz veriyor bana.hayati sorgulamak fikirlerimi podcast kaydedip aktarmak gunluk tutmak veya yalniz basina yuruyuse cikip muzik dinlemek bana çok keyif veriyor tek başıma spora gitmekten de keyif alıyorum ama arkadaşlarım benimle gelirse hayır demem o da zevkli aradayım yani ben :)

daha çok içe dönük bir insan olarak şunu söyleyebilirim, sanırım ne zaman dışa dönük gibi hareket etmem gerekse hep önümdeki dışa dönük kişi örneklerinin kılığına bürünüyorum. onlarda hoşuma giden / beni etkileyen özelliklerden birer parça alıp kendime bir kişilik oluşturuyorum ve o kişilikte olduğumu hayal ediyorum, sonra rol yapmaya başlıyorum ve çoğu kişi beni dışa dönük sanıyor...

Siz etkileğici konuşarak Susan Cain'in fikirlerini etkileğici bir şekilde herkesin fikrini kendinize çekerek çok basit ve aydın bir şekilde anlatdınız. Ben daha çok içe dönük bi insanım ama bazen dışa dönük olmayıda doğru kabul ederim. Hiçkimsenin bende görmediği hatta anlatsam sen böyle değilsin deyerek gülecekleri bir çok özelliğe sahibim. Sosyalleşme şu zamanın devletlerinin, şirketlerinin, hatta toplumlarının bize azm etdirmeye çalıştığı birşeydir. Herkes kendisi gibi olmalıdır. Bazen tenbel, kendi halinde, utangaç biri çok çalışkan, sosyal birinden daha iyi bir sonucu ortaya koya bilecek biridir. Ben böyle biriyim belki de. Çalışırım uzun bi zaman sarf ederim, hızlı bir şekilde değil, yavaş bir şekilde zevk alarak yaparım işimi ama tam konsantre olurum. Bende yeni bir sosyal ortama girdiğimde rahat hiss etmem. Ama bunu aşmak istediğime kimse karar veremez. İçe dönük bir insan felsefi bilimi çok iyo yapan insanlardır. Yalnış anlamayın dışa dönük olmayı yalnış bulmuyorum demin belirtdiğim gibi. Dışa dönük olmanın güzel yanları vardır. Ancak herkesin illa ki herşeyde başarılı olması gerekmez. İçe dönük insanlar da rahat yaşama eğilimlidir. Ve onlar için komforlu yaşama okuduğu herhangi bir kitabdan elde edindiği bilgileri hayatlarına entegrasyon ede bilmekdir mesela. Ben felsefeyi ve bilimi çok severim.

Çocukluğumdan beri içe dönük biriyim. İlkokulda çok arkadaşım olmazdı. Zorbalık bile yapıldı. Ama şuan müzik kariyerim sayesinde içe dönüklüğümün meyvesini yiyorum. İyi ki insanlara ya da ilgiye ihtiyacım yok. İyi ki mesleğimi şan şöhret için yapmıyorum. Çok güzel video olmuş. Herkes adına teşekkür ederim portal gardaşım. Severek izliyoruz 🫶🏻

Mahallemizdeki insanlar bile neden fazla dışarıya çıkmıyorsun büyük kardeşin gibi değilsin hiç ona benzemiyorsun çevremdeki neden bu kadar içine dönüksün hiç konuşmuyorsun ? diye soruyorlardı ama anlayamıyorum benkendi iç dünyamda çok iyi hissediyorum çok sosyal olmak zorunda değilim pek fazla arkadaşım yok arkadaşlarımla geçirebileceğim vakitten daha iyi vakit geçiriyorum kendimle, birşeyler yazıyorum, ders çalışıyorum mesela kitaplar okuyorum yanlızlık yaratıcılık verim getiriyor bana toplumun şişirdigi insanlar ; popüler ,çok girişken dışa dönük kişiler kim ne derse desin bu kişilerden olmaya niyetim yok👍

İçe dönük biriyim kendimi sosyalleşmeye zorluyorum çünkü yeni bir ortamamgirdiğim zaman rhatsız hiss ediyordum,yeni insanlar tanımak pek istemiyordum yavaş yavaş yenmeye başladım ama yalnız kalmak ve gezmeyi daha çok seviyorim

Son 1 yılda bana çok şey kattın umarım böyle videoların devam eder.

Kızın biriyle tanışıyorum, işte kendimle vakit geçirmeyi seven ama iletişim kurduğum insanlardan da çekinmeyen biriyim diyorum; dediği şey şu: "geçmiş olsun". Sanki hasta bir insanmışım gibi bakıyor, çok sinir bozucu. Bu konuda içerik üretmen iyi oldu çünkü toplumda içe dönük insanlara karşı bir ön yargı var, bu da kendi gibi davranmaya çalışan insanları samimiyetsiz, yapay olmaya itiyor; iş yaşamında ise durum daha farklı üretkenliği bile etkiliyor. Aslında bu gelişen teknoloji ile beraber insanların somut ve soyut olarak her yıl daha fazla yalnızlaşmasına rağmen bu tabuyu yıkamıyoruz. Bu arada her videonu iştahla izliyorum, seviliyorsun Can 🙏 Ek olarak şunu da söyleyeyim genel olarak içe dönük davranan ya da zamanın belli bir periyotlarında içe dönük, geri kalan çoğunda dışa dönük olan insanlarda kendini kendine onaylatma ihtiyacı ortaya çıkıyor, misal ben içe dönük birisiyim kendime şunu soruyorum acaba kendimle takılmayı daha çok sevdiğimden mi yoksa insanlarla iletişim kurmayı beceremediğim için mi yalnız başıma takılmayı daha çok sevdiğimi sanıyorum. Bu moralimi de bozmuyor değil. Yorumlarda da sanki bazı insanlar kendilerini kendilerine onaylatmaya çalışmak için kendini anlatıyormuş geldi bana.

Videolarınız mutluluk sebebi

Ben kendimi ortalarda ama içe dönüğe biraz daha yakın görüyorum. Çoğu zaman dışa dönük gibi bir izlenim bırakıyorum ama kendi insanlarla bir arada durmak mı yoksa tek başına bişey yapmak mı diye sorarsanız kesinlike tek başıma bişey yapmak. Ben şunu farkettim her ne kadar içe dönük tarafım ağır bassada insanlarla birlikte olman gerekiyor. Çünkü pandemide bir buçuk yıl evden çıkmadım ve kimseyle konuşmadığım için konuşma yetimin köreldiğini fark ettim. O yüzden ne içe çok dönük ne de dışa çok açık olmak gerekiyor.

Çok nasıl desem güzel ve ihtiyacımız olan konulara değiniyorsun. Teşekkürler :)

Paylaşımlarınız bağımlılık yaratıyor👏👏👏 ❤❤❤

İyi ki İçe dönüğüm, mükemmel bir duygu ve yaşam..

Kendini pazarlama ve dışa dönük biri olmaya zorlandık. Her zaman dışa dönük olmak yorucu değil mi? Sürekli kendini pazarlamaya çalışmak saçma ve yorucu değil mi? Sosyal medya kendini pazarlama konusunda çok yardımcı oldu. Sosyal ortamlarda özellikle ortak bir konu varsa sohbet edebilmek daha rahat oluyor. Yakın zamanda gittiğim buluşmada, tanıdığım ve tanımadığım insanlar ile sohbet etmiştim. Çoğunlukla içe dönük biriyim. Sosyal ortamlarda sohbet edebiliyorum. Sadece bazen sohbet etmek istemiyorum.

İçe dönük bir insanım. Bunun aksi iddia edilemeyecek şekilde. Ben kitap da okuyorum müzik de dinliyorum sosyal olarak voleybol da oynuyorum. Kitap okurken bölünmemek istiyorum çok şey istemiyorum. Müzik dinlerken bir yere odaklaniyorum her hangi bir yere ve evet söylemesi de anlatması da bir tık utanç verici hissettiriyor bana ama odaklandigim yerde ben iç dünyama dönüyorum. Orada kafamda senaryo kuruyorum ve orada yaşıyor gibi oluyorum ve bu (aktivite) benim en sevdiğim aktivitelerden biri ama kimseye bunu söyleyemiyorum çevrem böyle değil zaten. Çevrem bana göre fazla sosyal. Voleybola gelecek olursam ilk başlarda değilde sonlara doğru veya yanlış bir hareket yaptığımda sanki insanlar bana küçümseyici bir gözle pür dikkat bana bakıyorlar gibi geliyor ve bu daha çok hata yapmama sebep oluyor. Buraya kadar okuduğun için teşekkürler

10:44 bu açıdan hiç düşünmemiştim, inanılmaz... Bu arada yine çok net, bol tespitli, akıcı, izlemesi keyifli ve nitelikli bir video olmuş. Teşekkürler...

Çevremdeki insanları dikkatli seçmeye çalışıyorum.Kimle şu yapılır kimle şu yapılmaz kişilerini bilmem ve buna göre hareket etmem beni asosyal yapmaz aksine zeki yapar.Bunu aileye anlatmak biraz zor.

İçe dönük biriyim ama durum yalnızlık değil. Eleştiriye maruz kalmak. Dershaneye vatkali bir kaban giyip gittim diye sg adam gibi giyin diyorlar (çoğu eşofmanla gelmişti ve kimseye laf etmiyordum) olay tamamen bu. Bir örnek daha vereyim: Lisede kilolu bi insandım, tamamen insanlara uzaktim ( bu durum hala ayni), sevgilim oldu diye bütün okulda dedikodu yapıldı. Hayatımda en çok korktuğum şey olan dikkat çekmek insanların odağı olmak başıma gelmişti. Bu içe kapaniklik olayı lisede başladı. Tavsiyem şu: ya gençler akran zorbaligiyla ilgili zorunlu ve haftada en az 2 saat zorunlu ders almalı -ne kadar öğrenebilecekleri meçhul- ve her ailenin birer psikoloğu olmalı. Bu bir utopyadir ama olması gereken budur.

Can abi rocky felsefesi tarzında bir video yapsan tadından yenmez. Bu arada ellerine,ağzına sağlık her zamanki gibi videodan istediğimi fazlasıyla aldım:)

Video gerçekten işe yarar kitabıda en kısa zamanda okuyacağım, şahsen ben içe dönük biriyim evimde daha huzurlu kitap okumak resim çizmekten yani tek başına olmaktan veya tek başına sinemaya gitmek yemek yemeğe vs gitmeyi daha çok seviyorum insanlarda şaşırıyor bu duruma arkadaşlarımlada birşeyler yapıyoruz elbette ama bu devamlı olursa tek kalmayı özlüyorum bu anlattıklarıma rağmen eğitmenim ve bire bir dersler veriyorum orada tanıyan herkes hocam çok espirilisinir çok öne atılıyorsunuz konuşkansınız özgüveniniz tavan etrafınızda ne çok insan var diyor işim benim için show stan dup gibi geliyor onun haricinde tek başına olmayı daha çok seviyorum kendime bir yer arıyordum neden böyle diyerek bu video buna cevap olmuş teşekkür ederim

Küçükken ne kadar sessiz bak efendi çocuk diyerek aslında sorunumuzun üstünü örtüler.

Küçükken oğlumuz çok efendi maşallah maşallah dediler büyünce sosyal fobimin olduğunu farkettim

Çok iyi video. Ben de kendimi içe dönük olarak nitelendirmekten çekiniyordum sırf bu algı yüzünden. Kendimi buldum. Teşekkürler✨😊

Yerine göre dışa dönük ya da içe dönük olabiliyorum .genel olarak içime döndüğümde daha huzurlu hissediyorum ama insan arasına çıktığımda ve güzel vakit geçirdiğimi düşünürsem "sanırım benim ilacım sosyalleşmek" diye geçiriyorum ama bazen de nedenini pek anlayamasam da insanlardan bir anda uzaklaşma, kendi başıma vakit geçirme isteği oluşuyor içimde.

İçedönüklüğümden dolayı genelde küçükken utangaç konuşmayı sevmiyor kendi halinde hanım hanımcık büyüdükçe soğukkanlı, çok seçici, kibirli ,robot gibi saçma sapan ithamlarda bulunsalar da ben halimden memnunum. Çünkü işime gelene yakın işime gelmeyene soğuktum. Uzun bir süre psikolojik olarak dışa dönük ve gözü açık olmanın daha iyi olduğunu savundular. Ama sonuç olarak dışa dönük bir çok insan gün sonunda senin gibi biraz içe dönük olup insanlarla sınırlarımı ve mesafemi daha iyi koruyabilmeyi veya konuşacağım insanları konusunda daha seçici olabilmeyi isterdim gibi itiraflarda bulundular. Tabi ki her dışa dönük insan için geçerli değildir bu yazdıklarım.

9.sınıfa kadar full dışadönüktüm liseye geçtim ve lisedeki insanların ergen tipler olup anlaşamadığımı kendilerini geliştirmediklerini farkettim ve konuşacak çok kişim olmadığımdan içe döndüm şuan hem iç hem dışa dönüğüm

Yalnız kalmak, dışardan gelebilecek uyaranlara kapalı olmak muhteşem bir şey. İnsan bu dünyayı keşfetmeden göçüp gitmek istemiyor ama dünya öyle bir yer ki zaman zaman keşiflerin sadece dışarıda olduğunu sansak da aslında içimizde de keşfedeceğimiz tonla şey olduğunu görüyoruz. Dünya içinde insan olmadıktan sonra insan için bir şey ifade etmez fikrimce. Dolayısıyla dünyadakileri keşfetmek yerine bunu değerli kılan şey ile yani insanla haşır neşir olarak dolaylı yoldan dünyayı anlayabiliriz. Yazıp kendi duygularımızı anlayarak ya da okuyup insan hakkında fikir edinerek...

Çok güzel video olmuş eline ağzına sağlık Allah yolunu açık etsin.

dışa dönük olup da yalnız olmak daha beter, kendi başıma o kadar bunalıyorum ki kafayı yemek üzereyim. Bütün verimliliğimi kaybediyorum, eşlik edecek biri olmasa bile dışarı çıkıyorum sırf delirmemek için... Uzun zaman önce kendimi içe dönük sanıyordum, enerjimi yalnızlığımdan ve kafa dinlemekten aldığımı sanıyordum ama tamamen yanlışmış. Sadece günden güne yalnızlığa alıştığımdan ve depresifleştiğimden daha da yalnızlaştırmışım kendimi, daha da soyutlamışım. İçe dönük arkadaşlara başarılar diliyorum, hayatınız çok zor.

Videolarin cok güzel