karsinda esirim, bana dusman gibi bakma! ne guzel bir eser. insanin ruhu oksaniyor yahu. ah eskiden, tabi cok eskiden de degil, bu sarkiyi terkedilislerimde dinlerdim, simdi korktugum gelecegim yuzunden dinliyorum. aah kader ah. dinleyen guzel insanlara da selam olsun!
Gel gitme kadın ruhumu hicranına yakma İnlet beni öldür beni ağyare bırakma Karşında esirinim bana düşman gibi bakma İnlet beni öldür beni ağyare bırakma
Bir gece Atatürk ve arkadaşları sofradayken udi "Gel gitme kadın" isimli şarkıyı söylemeye başlar. Atatürk bir anda duygulanır, gözleri dolar. Sabah manevi kızı Sabiha Gökçen yanına gelip sorar: Dün gece o şarkıyı duyunca neden ağladınız? Atatürk hüzünle görseldeki cevabı veririr; '''' Gökçen, ben bu toprakları seviyorum. Yurdumun toprağını, dağını, taşını, havasını, insanlarını seviyorum. Bazı şarkılar bana, bir gün bu insanlardan kopacağımı hatırlatıyor; işte o zaman içime bir ateş düşüyor. Ve bu ateş, sonradan gözyaşı olarak akıp gidiyor. Unutma ki, Mustafa Kemaller de insandır. Ve onlar da zaman zaman ağlamak isterler.''' Mustafa Kemal Atatürk