Zenit, prawdziwy aparat [TOWARY MODNE 40] 

Szacunek za niewobrazalna ilosc pracy nad tym odcinkiem, to az krzyczy.

Ciekawy kanał i dla mnie bardzo nostalgiczny. Jestem z rocznika 1965. Jako dziecko miałem Drucha po tacie a później Smienę 8, tą kanciastą. Zenitha 12XP udało mi się upolować już jako dorosłemu człowiekowi w składnicy harcerskiej w Ciechocinku chociaż wzdychało się do niedostępnej Prakticy. Wymarzonego kaseciaka (Kasprzaka na licencji Grundiga) dostałem dopiero na 18-te urodziny. Przez rok miałem do niego tylko jedną kasetę którą musiałem kupić w Pewexie. Później udało mi się trafić na "przyjęcie towaru" w PDT w Toruniu przy Starym Rynku (tym który wkrótce spłonął w głośnym pożarze). Kupiłem kolejne dwie kasety, bo tyko po dwie sprzedawali a kolejka była na kilka godzin stania. Aby kupić Młodego Technika objeżdżałem rowerem kilkanaście kiosków Ruchu w moim miasteczku. Dostawali po 1-2 egzemplarze i nie było łatwo go dostać. Później mama załatwiła mi prenumeratę. Były też Horyzonty Techniki. Zbierało się schematy, jeździło po części elektroniczne do Kutna i Bydgoszczy i lutowało samodzielnie różne układy - swiatłodźwięki, wzmacniacze, radyjka, alarmy, kolumny głośnikowe. Na porządną lutownicę transformatorową (taką jak na Pańskich filmach) polowalem chyba ponad rok. Kiedyś zauważyłem na wystawie w sklepie elektrycznym i na drugi dzień byłem tam sporo przed otwarciem żeby tylko dostać bo znając życie mogła być tylko jedna sztuka. Patrząc na dzieciństwo syna który ma wszystko na tacy, uważam jednak, że moje było ciekawsze bo wiele się nauczyłem. Czego nie dało się kupić robiło się samemu i to była frajda. Do dziś mam woreczki z częściami, projektów, których nie udało się zrealizować, bo jakiś tyrystor albo scalak był nie do zdobycia. Dziękuję za filmy, które przenoszą mnie w tamte czasy.

Najbardziej niedowartościowany kanał w całych internetach. Skąd Pan to wszystko wie?

Mój ulubiony kanał YT. Tak wyjątkowy, że jest w nim coś magicznego.

Panie Adamie duży szacuna za film.Bardzo dobry materiał filmowy.Za zenitem 12XP stałem kiedyś był to luty całą noc w kolejce.Bardzo miło wspominam ten aparat.Pozdrawiam!!!

Zenit e to był mój najlepszy aparat z ery fotografii analogowej. Miałem swoją ciemnię wybudowaną własnymi rękami w wieku 14 lat na strychu. Łezka się w oku kręci. Chemia, wyciągi, kuwety powiększalniki( mam do dziś). Zenit też się na strychu( tyle że w nowym domu) wala. Całe pudła zdjęć i przezroczy z czasów młodości zrobione własnoręcznie - pamiątka bezcenna.

Zenit jest jak kałach: głupkoodporny i nie do zniszczenia. Przeszedł że mną całe Tatry i to nie w futerale ale po prostu na pasku obijając się o ściany, wyławiałem go z jeziora a on nic, po prostu działał. Zrobiłem nim jakieś 10 tysięcy zdjęć i migawka to wytrzymała. Po 13 latach stać mnie w końcu było na coś lepszego (Minolta) ale sentyment (i standardowy, genialny obiektyw 50-tka) pozostał.

Mój Zenit TTL był świetny. Nie psuł się. Wykonałem fantastyczną serię kolorowych przeźroczy na zawodach konnych. Migawka 1/500 s działała bardzo poprawnie.

Dobrze że nie wiedziałem jaki to zawodny aparat, bo by mi się psuł. A tak, nie wiedziałem, i aparaty którymi wujek robił zdjęcia przez dekady, służyły u mnie bezawaryjnie jeszcze 20 lat. Dalej działają i nie zdarzyło mi się nigdy zrobić nieprawidłowo naświetlonego zdjęcia.

Aparat Zenit 11 kupiłem w II połowie lat 80. Miałem wtedy już ponad 30 lat, pracowałem zawodowo jako nauczyciel - aby kupić ten aparat musiałem wziąć pożyczkę z kasy zapomogowo-pożyczkowej. Wtedy te aparaty pojawiły się w niektórych sklepach Foto-Optyki. Chyba to był jakiś interwencyjny import z ZSRS, ale trzeba przyznać, że trafiły do nas aparaty solidnie wykonane. Tym aparatem zrobiłem masę zdjęć - sam obrabiałem filmy i robiłem odbitki. Używałem tego aparatu do początku lat 2000, potem już fotografia analogowa stała się niewygodna. Aparat ten mam do dzisiaj. Okazał się niezwykle wytrzymały i niezawodny. Ma on solidny skórzany futerał, którego charakterystyczny zapach przetrwał do dzisiaj. Od częstego używania ma ten aparat nieco wytarte niektóre krawędzie. Być może aparaty z prywatnego importu, dostępne na bazarach były gorszej jakości. W połowie lat 90. mój starszy syn zapragnął mieć swój aparat - kupiliśmy wtedy Zenit TTL na bazarze. Były z nim problemy - na początku nawaliła migawka, a potem okazało się, że pomiar światła przez obiektyw był niedokładny.

Czasu dzieciństwa mi się przypomniały. Cieszę, że tata pozwalał mi korzystać z tego drogocennego (na tamte czasy) sprzętu. Niejedną wycieczkę w podstawówce obsłużył.

Dzień dobry Panie Adamie. Nie demonizowałbym tak stanowczo zawodności Zenitów. Fotografowałem wieloma przez przeszło dwadzieścia lat i nie zauważyłem, aby były jakoś szczególnie zawodne(w odróżnieniu od starych Praktic na gwint m42, które często potrafiły odmówić posłuszeństwa - blokował się naciąg, bądź lustro nie chciało opaść). Żaden Zenit mnie nie zawiódł. Owszem, może światłomierz nie był tak precyzyjny, jak w "Japońcach", spust nie był tak delikatny a sam aparat nieco toporny, ale miało to swoje zalety. Nawet po upadku aparat działał, czego nie zawsze można było spodziewać się po modelach z zachodniej granicy. Poza tym aparat z racji swojej nieskomplikowanej budowy był stosunkowo łatwy w naprawie i praktycznie w większości serwisów można było liczyć na pozytywne "załatwienie sprawy". Wiem, bo onegdaj zostawiałem swoje "Zenki" celem konserwacji i przeglądu i, co nie mniej ważne, nie były to usługi nad wyraz kosztowne, pozdrawiam Marek że Szczecina.

Chyba miałem Zenita z innego bazaru :) Albo mój został złożony przez wyjątkowo dzisiaj trzeźwego Ruska. Przez 30 lat NIC nie odpadało, NIC się nie rozregulowało.

Zenit tak jak unitra to tylko nostalgia, a technicznie rozpacz i kuriozum. W tamtych czasach każdy marzył o posiadaniu sprzętu zachodniego lub japońskiego i bez mrugnięcia okiem zamieniłby się. Film bardzo ciekawy.

"...zamiast rozwiązań stosowanych choćby w artylerii..." - piękne i prawdziwe ;-)

Uwielbiam Pana produkcje 👑

Piękny materiał. Zenit był moim pierwszym aparatem. Nigdy nie odważyłem się go rozkręcić - teraz żałuję ;). Ale jedno chciałem Wam powiedzieć, dziś mój Canon informuje mnie gdzie jest ostrość w kilkunastu (?) punktach wyświetlając 'czerwone ramki'... a ja i tak mu nie wierzę :D. A jak w Zenicie widziałem na matówce, że mam tam ostrość gdzie chcę to ona tam była zawsze (prawie;). Tego jednego naprawdę czasem mi brakuje... no może jeszcze oczu ponad 20 lat młodszych, ale to inny temat. Pozdrawiam!

Te filmy mają kiepski efekt uboczny, powodują, że człowiek czuje się strasznym kretynem. Najbardziej pospolite, codzienne urządzenia nawet te uważane za niezbyt wysokich lotów po takiej inspekcji objawiają się jako sterta błyskotliwych pomysłów. Wiadomo, że jest to efekt pracy całej grupy ludzi i do tego zgapiony w większości ze starszych prac - no ale mimo wszystko, kto z nas by wpadł chociaż na jeden jakiś drobiazg rozwiązujący jakiś drobny problem w jednym urządzeniu? Depresja, panie dziejku, dwie lewe ręce i dwie prawe półkule. A z dnia na dzień wszystkie wynalazki coraz bardziej skomplikowane.

Zna! Ko! Mi! Te! Dziękuję :)))

Maiłem w drugiej połowie lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku Zenita TTL, którego mi skradziono na polu namiotowym w Chałupach a następnie Zenita 12 XP. Nigdy mnie nie zawiodły i robiły naprawdę fajne zdjęcia! Pozdrawiam!

Piękności,super aparaty,mam Zenith 12 i zorkiję S5 po ojcu,miał tez Practice za którą musiał wydac dwie wypłaty ale ta sie nie uchowała

Odnoszę wrażenie, że to, co w filmie jest przedstawianie jako poważna wada, jest według mnie... zasadą (!) działania migawki szczelinowej. Prawda natomiast jest taka, że te aparaty fotograficzne nie miały ŻADNEJ konkurencji, ani jeżeli chodzi o produkcję krajową, ani jeżeli chodzi o poziom cenowy. Nie mogę natomiast na podstawie jednego egemplarza wyrokować co do jego trwałości, ale miałem 12XP chyba przez 7 lat i nigdy nic się w nim ani nie zepsuło ani też nie uszkodziła się powłoka lakiernicza, etc. A z racji, że kosztował niewiele, za bardzo na niego nie uważałem. Nie raz się przewalał w plecaku, zabierało się go na kajak, walało po plaży nad morzem i nic. Odsprzedałem go potem do komisu prowadzonego przez fotografika i poszedł dalej w ludzi. Nie bardzo też rozumiem zastrzeżeń co do fotografii barwnej. To raczej jakość materiałów była wtedy problemem. Ale jak się dostało błony Kodaka albo Agfa, a nawet NRD-owskie Orwo, to można było wycisnąć niezłe barwne zdjęcia albo slajdy. 12XP wśród znajomych fotografików uchodził za przyzwoity sprzęt.

Świetny kanał, cieszę się że tu trafiłem. Zasubskrybowane. .

Za wcześnie jestem. Jeszcze nie ma komentarzy...😁 Ale od siebie napisze że świetny odcinek i zawsze z przyjemnością oglądam :)

Ja rok temu zaczynalem od Zenita TTL. Idealny aparat do nauki fotografii nie tylko tradycyjnej, ale tez ogolnie. Gdy wszystko pojąłem przesiadlem sie na Minolte, kupilem tez Starta i tak jakos polecialo ;) oczywiscie w aucie zawsze mam tez Lomo Smene 35 ;) Polecam Zenita bo Helios jest magiczny. Pomimo przesiadki na Minolte to przez adapter ciagle go uzywam :)

Zenit miał też możliwość naciągania migawki bez przesuwania kliszy co umożliwiało wielokrotne naświetlanie tej samej klatki. Dzięki tej funkcji powstawały m.in. zdjęcia z duchami w tle co w czasach gdy nie było fotoszopa mogło wzbudzić niepokój:-)

Niebyło drugiej tak taniej lustrzanki na świecie w latach 80-tych.Wszystkie te Canon,Nikon,Olympus itp,kosztowały krocie.Za podobne pieniądze można było kupić zachodni co najwyżej komaktowy aparacik!.Zenit była to prosta siermiężna lustrzanka ale dostępna dla przeciętnego kowalskiego.

6:15 wiem coś o tym. Chciałem zajrzeć do Zenita ET który w latach 90tych brat kupił. Nie pamiętam w tej chwili ale coś się w nim zacięło, chyba w naciągu tych zasłon . Już po chwili jakieś drobiazgi rozprysły mi się po pokoju i dałem sobie spokój z naprawą. W sumie był bardzo mało używany, znikome ślady użytkowania. Sprzedałem obiektyw który używałem jakiś czas z EOS 350D (z odpowiednią przejściówką z M42), a body sobie leży po dziś dzień. Troch mi go szkoda bo jednak mam w pewnym sensie do Znieta pewien sentyment. Mianowicie zanim zaczęła się era fotografii cyfrowej to kolega w szkole średniej miał Zenita... i tu nie pamiętam czy TTL czy 122. Wszystkie nasze imprezy były uwiecznione i dzięki niemu ze wzruszeniem mogę sobie pooglądać zdjęcia z tamtych lat. Mają one swoją taką ziarnistość, niedoskonałość która nadaje taką patynę dawnych lat. Niektóre fotki wyglądają jak by były technologicznie o 40 lat starsze i to jest w tym fajne. :D Pozdrawiam.

zenit 11 miłe wspomnienia z młodości!

Idę odszukać moje zenity...

Panie Adamie, filmy które Pan publikuje tutaj to prawdziwa encyklopedia techniki i wiedzy.Dziękuję i pozdrawiam ...

fedem i zenitem zrobiłem tysiące zdjęć na przełomie lat 80/90 . Do dzisiaj mam negatywy. To była magia

Nie mogę wyjść z podziwu jak Pan świetnie prowadzi swój kanał. WIELKI SZAUN

Mam Zenita E do dzisiaj. Świetny aparat. W pierwszej połowie lat siedemdziesiatych XX wieku kosztował ok 3000. Kupiłem go w sklepie fotooptyki.

Panie Adamie, ruszył pan czułą strunę całego pokolenia zajmującego się fotografią tak amatorską jak i zawodową. Nie było przyjemniejszego uczucia jak obserwowanie naświetlonego papieru, pływającego w kuwetce z wywoływaczem na którym powoli wyłaniał się obraz srebrowy. Jestem z pokolenia, które filmowało kamerami 8mm, trzeba było samemu wywołać kilometry taśmy, suszyć jak firanki w łazience a potem ciąć i montować. To były piękne czasy.

Panie Adamie, mam do Pana ogromny szacunek nie tylko za Pana wiedzę, która jest ogromna, szczegółowy opis działania poszczególnych mechanizmów oraz znajomość budowy tak wielu skomplikowanych urządzeń oraz przedstawianie rzeczy skomplikowanych w prosty sposób (podobno taka umiejętnośc to wyznacznik inteligencji), ale przede wszystkim szanuje Pana za to, że przekazuje Pan tą wiedzę w świat i to w sposób na tyle prosty i zrozumiały, że większość osób kompletnie "nie z branży" jest w stanie to wszystko zrozumieć. Pozdrawiam serdecznie i czekam na kolejne materiały (JAK ZAWSZE) :)

Mój Zenit TTL miał zwyczaj robić do połowy nienaświetlone zdjęcie od czasu do czasu. Udało mi się jednak zrobić nim około 1000 slajdów z różnych zakamarków świata i "domopwych". Nie mam go w mojej kolekcji 40stu starych aparatów, gdyż oddałem go chrześniakowi jak sobie kupiłem kamerę SONY Video 8. Chyba najwięcej radości sprawiła mi jednak Chajka, którą miałem przed Zenitem. Dzieliła kadr na dwa a więc z jednej kliszy wychodziło 2 razy więcej zdjęć. Co tam, że ziarnistość, co tam, że czarno-białe. Dziś zdigitalizowane są wspaniałym dokumentem dorastania i młodości w moim dwudziestotysięcznym archiwum.

Super zrobione, na profesjonalnym poziomie, tak z młodości kojarzysz mi się z innym Adamem, Słodowym, to już maksymalny komplement :) oby tak dalej. Te łapki w dół to dają jacyś nieudacznicy kompensujący sobie niepowodzenia w internecie.

Mam Zenita-E po ojcu, bo zajmował się trochę fotografią i pamiętam, że zawsze narzekał na ten aparat. Wolał czasem robić zdjęcia przedpotopowym Startem-B niż Zenitem.

Miałem Zenitha dwanaście xp.Robił bardzo dobre zdięcia.Prosty,z dość jasnym obiektywem.Gdy migały dwie diody na przemian znaczyło to prawidłowe naśletwienie i robiłeś zdjęcie.Wszystkie kompaktowe aparaciki nawet zachodnie mogły mu buty czyścić!.

W latach 80 i 90 miałem Zenita ET. Akurat mój egzemplarz był 100% niezawodny. Robiłem nim bardzo dużo zdjęć w szkole na imprezach itp. Wywoływałem je wieczorami w piwnicy (na Krakusie) i potem sprzedawałem chętnym odbitki. Mam do tej pory negatywy ok. 150 sztuk. Pomiar ekspozycji w tym aparacie był bardzo niedokładny i większość zdjęć trzeba było potem poprawiać w ciemni. Sprzedałem go ok. 2004r jak kupiłem pierwszą cyfrówkę (Olympus 765UZ, który mam do dzisiaj i robi świetne zdjęcia).

Szanowny Panie. Ogromne dzięki za ten i inne odcinki. Uruchamia Pan wehikuł czasu i cofa moje 66 wiosen do czasów kiedy świat miał barwy i zapach młodości. Nie jestem pewien ale chyba gdzieś kurzy sie taki zenit w moich zasobach , rarem z yashiką mat, i olympusem OM 10..... . Doceniam tez bardzo Pańską wiedzę i kompetencje to w Panskim przypadku fenomenalna kompilacja 😀. Emerytura nauczyciele nie pozwala na wspieranie kanalu ale na suba moze Pan liczyc zawsze . Pozdrawiam i zycze dalszych artefaktów i filmów na kanale. Mariusz

Leica to wzorzec dla Zorkij 4 ale nie jest to kopia. Zenith miał gorsza migawkę. Pozatym wiele niedoróbek aż do 122. Potem zaczęli kooperacje z Contax-Cosina, był nawet automatyczny Zenith KM wielki i nieporęczny. W Polsce praktycznie niedostępny. Problem wibracji opadającego lustra był nie tylko w Zenitach. Dlatego analogowe kompakty były szybsze od lustrzanek (inaczej niż pierwsze cyfrowe)

Swojego świeżo zakupionego Zenita 12XP od razu oddałem znajomemu do serwisu. Pracował on w dużym serwisie foto blisko dzisiejszego ronda Jazdy Polskiej. Rozebrał Zenita na kawałki, nasmarował co trzeba, ustawił precyzyjnie co trzeba i aparat działa do dziś bez najmniejszych oznak niechęci do życia. Czyli jak zwykle, projekt niezły, ale wykonanie do dupy.

Niemieckie uklady optycznie byly nieporownywalnie lepsze nie tylko od ruskich ale i "zachodnich". Nie wiem jak Niemcy to robili, ale tani uklad dawal taki efekt jak strasznie drogie inne aparaty. Widac to nawet po niemieckich kronikach filmowych, gdzie film jest ostry i ma duza rozdzielczosc. Nie widac tego na np brytyjskich, tez przeciez kreconych profesjonalnymi kamierami. Dlatego onegdaj moj Zenit E zostal sprzedany za swoja miernote optyczna i stara Leica mojego ojca wrocila do lask.

Świetny materiał i tutaj muszę potwierdzić mankamenty mechanizmu. Któregoś razu " firanki" się zacięły i serwis okazał się nieopłacalny w tamtych czasach. Pomimo tego że aparat posiadał mnóstwo mankamentów, dostarczał wiele satysfakcji z wykonanych zdjęć ( głównie czarno-białych), oraz poczucia "profesjonalnej fotografii "😉. Potem był już pierwszy Canon EOS 3000 którego zresztą używam do dnia dzisiejszego kiedy chcę poczuć prawdziwą fotografię.

Zenitha jeszcze niedawno miałem. Ten słynny odrzut powodował, że pomimo dobrze ustawionej ostrości zdjęcia wychodziły nieostre. Ale szczytem była niepozorna czajka, która dzieliła każdą klatkę na pół i dzięki temu można było na kliszy zrobić 72 zdjęcia. Niestety mało który fotograf chciał to potem wywoływać. Trzeba było mieć specjalną przystawkę o szerokości połowy klatki. Nie tak dawno pozbyłem się jeszcze dwóch Fiedów. jeden ze światłomierzem.

Super. Jak juz ktos mial zenita, to marzyl o praktice. Pamietam jakie wrazenie robil podglad parametrow naswietlania bezposrednio w wizjerze. Kolorowy wyswietlacz w wizjerze! Potem, mozna juz bylo kupic prawdziwy sprzet, Nikon, Canon, z tzw. „Tip” - tani import prywatny.

Dziwne, posiadałem Zenita 12XP (w wersji z diodami) i był on używany od roku 1985 do mniej wiecej początków lat 90 tych - przez te lata nie miałem z nim żadnych najmniejszych problemów technicznych - do tej pory leży w szafie i wszystkie elementy pracują gładko i płynnie - jedyny ząb czasu to starty lakier w okolicy uchwytu lampy - tam gdzie zawadzał o niego futerał przy zdejmowaniu i zakładaniu "górnej części" twardego futerału.

Powiem tylko że za krótko. Pozdrawia posiadacz Zenita Moskwa 80. Więcej panie Adamie, to jednak kawał historii polskiej "domowej" fotografii. Serdecznie pozdrawiam.

Miałem Zenita E i TTL oba nigdy się nie psuły. Robiłem nimi zdjęcia dość długo, a teraz leżą schowane jako pamiątki tamtych dni.

Temat w punkt! Dokładnie teraz potrzebowałem tego materiału!

A niech to dzięki temu filmowi przypomniało mi się że posiadam jeszcze zenita et i dwa obiektywy , no i to że to minęło trzydzieści lat jak go kupiłem ,wtedy fotografowanie było wyzwaniem żeby zobaczyć efekty swojej pracy trzeba było trochę się namęczyć z wywoływaniem , płukaniem , utrwalaniem , stare czasy miłe wspomnienia fajny film.

Miałem trzy rosyjskie aparaty Zorkij 4 (z dużym obiektywem) a później jeden z pierwszych Zenitów kupiony w optyku (cena 2000zł) Zarówno Zorka jak i Zenit sprawowały się bardzo dobrze, pod warunkiem. że się nabyło umiejętności w ich obsłudze. Robiłem wtedy setki udanych zdjęć. pod koniec lat 90-tych kupiłem aparat Zenit 12, ale używałem go dość krótko, bo weszły na rynek aparaty cyfrowe. Zenit 12 do dzisiaj leży w szafie jako zabytek,

Używałem kiedyś Zenita TTL. Nawet mam go do dzisiaj. Miał on następujące własności: - Rysował film. Pomogło wymontowanie obłej blachy nad zębatką. - Zaświetlał film przez złe przyleganie i uzczelnienie tylnej klapy. Trzeba było ładować film przy słabym świetle, następnie obkleić krawędzie klapy taśmą izolacyjną. - Przy pomiarze ekspozycji łapał dodatkowe światło przez wizjer, co było masakrą dla osób noszących okulary.. - Ogniskowa 58mm jest jakaś nijaka, ani to szeroki ani to wąski kąt. Wskazówka światłomierza w TTL uważam że jest lepsza od diod jak w 12XP, lepiej widać ile brakuje do zera. Poza tym, mam w spadku Leice identyczną jak przedstawiona na początku filmu. Ma jednak od kilkudziesięciu lat zetlałą migawkę zrobioną z gumowanego płótna.

Owszem moźe i był zawodny. Ale ile nim zdjęć i slajdów zrobiłem... Nic innego za komuny dostać nie mogłem. A lampy błyskowe? Pamiętam te na jednorazowe źarówki pstryk i zakladamy nastepną. Ale moja pierwsza lampa ladowana byla z gniazdka sieciowego. Dzieci w ogródku ustawione tato biegnie z aparatem do domu i w podskokach z naladowaną lampą biegłem na ogródek pstryk i z powrotem ładować do domu... Ile zabawy ile ustawiania modelu przemyśleń kadrowania... Nic przecieź w sklepach nie było. 😊😊😊 Ale pozostały mi piękne zdjęcia i sporo pięknych slajdów. Pozdrawiam ☺☺☺

Miałem Zenita E już w 1968 r.. Kosztował wtedy 2400 zł, co stanowiło równowartość półtoramiesięćznych zarobków robotnika, urzędnika. Dzisiaj byłoby to około 6000 zł. Cena niebotycznie wysoka, wręcz zaporowa za sprzęt z nie najwyższej półki. Niestety, miał poważną wadę. A mianowicie, po wykorzystaniu czternastej klatki filmu, wykonanie 15-tego zdjęcia było niemożliwe, ponieważ przy próbie przewinięcia filmu RWAŁ PERFORACJĘ. Dźwignia przesuwu filmu stawiała opór a po jej pokonaniu perforacja ulegała zniszczeniu. Dawałem aparat do naprawy w ramach gwarancji, ale usterki nasi fachowcy usunąć nie potrafili. Wymiana aparatu w ramach gwarancji w tamtych czasach, praktycznie była niemożliwa. Czas i koszty dochodzenia swoich praw były tak wysokie. że w praktyce się to nie opłacało. Była to "walka z wiatrakami". Aparat wyniosłem na strych i przy kolejnych przeprowadzkach zaginął w pomrokach dziejów. Panie Adamie. Może zechce Pan wyjaśnić przyczynę defektu aparatu. Tylko tak dla ciekawości. Ta sprawa do dzisiaj nie daje mi spokoju. Z poważaniem: Jerzy Pletnia.

Akcesoryjny fotosnajper wraz ze stalowym obiektywem 300mm wyglądał w połączeniu z Zenitem jak zestaw małego terrorysty.

Jako szczęśliwy posiadacz modelu 12XP to dzięki temu filmowi dowiedziałem się sporo o historii i o samej budowie tego aparatu. Dziękuję - kawał dobrej roboty.

Mam 122 - do dziś bezawartjny

Obejrzałbym już, ale poczekam na więcej komentarzy. To "sól" Youtuba, bez nich materiał jest niekompletny :-)

Mam do dzisiaj zenita 12 z dodatkową lampą. Niestety nikt już nie robi zdjęć na kliszy. Najlepsze było wywoływanie filmu i robienie negatywu w nocy w łazience nieraz do rana.

No zarąbisty filmik. Na to czekałem. Aczkolwiek Zenit jak to Zenit. Chodzi w zależności od tego jako się trafi. Jakby jeszcze filmik zrobić, jak go rozłożyć i złożyć 😏☝🏽

Też nie polecam na pierwszy aparat. Za te same pieniądze jest sporo o wiele lepszego sprzętu. Natomiast sam ostatnio w ramach powrotu do przeszłości , zrobiłem 1 film bw na Zenicie B z 1972 roku i wszystko było ok. Taka sentymentalna wycieczka pokazuje ile się zmieniło w fotografii w tym czasie.

Używałem Zenita E dłuższy czas. Dawał sobie radę a światłomierz nie wymagał baterii, bo ich nie było. Niestety są tam wady a w filmie tego nie uwzględniono. Opóźniacz potrafi się zaciąć albo po skończeniu cyklu nie uruchamia spustu migawki. Licznik zdjęć przekłamuje. Przesłony czasami się blokują. Trzeba być uważnym przy przewijaniu filmu.

Ja pitole, że Pan to umie rozebrać i złożyć z powrotem 👍😃szacunek

Ja w 2000 roku zaczynałem od Zenita TTL. Był to najlepszy model i do tej pory uwazam ze robił on zdjęcia lepsze od niejednej cyfrowej lustrzanki. Inna sprawa ze z Zenitem wiele zależało od szczęśliwego trafu. Chodzi mi zarówno o sam aparat jak i obiektyw. Helios i TTLka jakie mi się trafiły pozwoliły mi wykonać doskonale zdjęcia kolorowe. Oczywiście klisze w roku 2000 były też już znacznie lepsze. I szczerze mówiąc, wydaje mi się że zla ocena zenitow wynika z tego że w latach PRL klisze fotograficzne były bardzo kiepskiej jakości. No ale jak napisałem. Może mój zenit byl szczęśliwy, bo mi nic nie odpadło a zdjęcia były perfekcyjnie doświetlone.

Panie Adamie , tak miło ogląda się Pana filmy , że wciąż czuje się niedosyt. Ta wspaniale prowadzona narracja , pełna merytoryki , a jednocześnie przywołująca piękne wspomnienia. Pana filmy można oglądać bez końca. Proszę o więcej filmów i o to by były dłuższe. Pozdrawiam .

Już się bałem, że trzeba będzie liczyć części. Może kiedyś kupię analogowego Canona, ot choćby do kolekcji...

Kupiłem Zenita TTL w latach 80. Kosztował chyba dokładnie 10000 złotych. Później jeszcze uzupełniłem wyposażenie o dwa obiektywy: teleobiektyw Jupiter i szerokokątny z NRD (nie pamiętam nazwy), lampę błyskową i statyw. Zdjęcia w warunkach "zewnętrznych" wychodziły bardzo dobrze. We wnętrzach raczej losowo, głównie z powodu słabego światła - efekty użycia lampy były dosyć nieprzewidywalne, a światło zza okna nie wystarczało. Robiłem zdjęcia czarno-białe i slajdy ORWO i czasem FUJI (jak dostałem w prezencie taki film). Aparat nigdy nie zepsuł się, a używałem go ponad 10 lat. Jednak rysował filmy - nie udało mi się znaleźć miejsca w aparacie, które to robiło. Na czarno-białych zdjęciach robiła się pozioma szara kreska (czasem dwie), a na kolorowych slajdach - niebieska, widoczna na ciemnym tle. Główną wadą była nieporęczność: sam oryginalny Zenit z obiektywem Helios ważył około kilograma, dodatkowe obiektywy i lampa kolejny kilogram albo więcej. To wszystko w jakiejś torbie. Zmiana ogniskowej oczywiście wymagała wymiany obiektywu (i ostrożnego zamykania tego nieużywanego w pudełku). Zrobienie zdjęcia wymagało ręcznego ustawiania ostrości, czasu i przesłony, co zajmowało kilkanaście sekund. W związku z tymi uciążliwościami kupiłem w latach 90 "zwykły" aparat kompaktowy z zoomem i automatyką naświetlania. Wygoda robienia zdjęć była nieporównywalna - wystarczyło włączyć aparat i zrobić zdjęcie. Wszystko ustawiało się samo. I można było zabrać aparat ze sobą "przy okazji", a nie jako główny bagaż. Jakość zdjęć całkiem podobna. Zenit został w szafie...

Mam Zenita E z edycji specjalnej, wydanej przy okazji igrzysk w Moskwie i jest o pancerny aparat :) widać partia kazała bardziej się postarać przy produkcji

do pełnoklatkowych nawet się nie przymierzam. Cena!!! W głowie chodzi Pełna klatka w 130. Mam FED 4. Koreks, papier, chemia, pomieszczenie, powiększalnik, kuwety, zegar itp koszt duży ale satysfakcaja ogromna.Jak mam zdjęcie w ręku zrobione samodzielnie od podstaw.

Dziękuję za film. Oszukam Zenita, który kupił mój tata na giełdzie pod Elbudem. Kupię film i wywołam zdjęcia. Ale to jest niesamowite, obserwując zdziczałą ludzką rasę.

Mam TTL-kę nadal w pełni sprawną. Practica była wtedy poza moim zasięgiem. Po latach przesiadłem się na Canona EOS 50e i to była przesiadka jak z syrenki do maserati ;) Dzisiaj mój EOS 40D też już trochę się zestarzał, trzeba by się przesiąść na bezlusterkowca, np R6 :) Czekam na odcinek o obiektywach CCCP, liczę że będzie też o lustrzanych 500 i 1000mm. Mam 500-tkę, ciężko się ostrzy kadr, ale podpinam pod laptop i ostrzę obserwując ekran na liveview.

Szanowny panie Adamie :o) Serdecznie dziekuje za odcinek o ZENITH. To byl aparat ktory sprawil mi duzo radosci z fotografowania. Od ojca dostalem w prezencie Zenith "E", a od mojego ojczyma potem Zenith "EM". W Zenicie E .... raz tylko cos zaszfankowalo z naciagiem, bo przestal "ciagnac" i przesuwac film. Oddalem go do przedwojennego fachowca od mechaniki precyzyjnej .... i tak mi go wyszykowal, ze nawet dzisiaj oba Zenity dzialaja tip-top !!!! W sprawie obiektywow do nich .... wypowiem sie w kolejnym odcinku, bo to ciekawa bardzo bedzie historia, gdzie, jak i za ile je nabywalem :o)) Pozdrawiam serdecznie bardzo.

Ah, Zenit. Kopał lustrem jak dziki osioł. Dźwięk samowyzwalacza pamiętam do dziś.

Miałem ZENIT-a 11 i miło powspominać tamte czasy. Zdjęcia, z wykorzystaniem obiektywów wymiennych, były i są po dzień dzisiejszy bardzo ładne. Takie były czasy i tym się dysponowało.

Z okazji zdania egzaminów wstępnych do technikum Ojciec kupił mi Zenita E. Pierwsze w życiu ostre zdjecia, ach co to był za wspaniały czas. 😥

Nigdy nie lubiłem zenita. Robilem trochę fotek 122 i fabrycznie nieostrzył. W latach 80 marzyłem o ttl a jak juz dorwalem to byla kicha. Według mnie lepszy byl Kijew i choc mial przelacznik czasu niewygodnie na przodzie i bagnet nikona to byl znacznie lepszy.

W mojej rodzinie był Zenit chya właśnie 12xp lub inny podobnie wyglądający (miał samowyzwalacz taki sam, jak ten pokazany, światłomierz w postaci dwóch diod z prawej strony). Był kupiony gdzieś pod koniec lat 80, nigdy nie psuł się i robił bardzo dobre zdjęcia. W takim razie jestem lekko zszokowany, że Twoim zdaniem działa tak sobie, jest zawodny i jakośc zdjęć nie powala. Jedyny problem, to była dołączona lampa błyskowa Elektronika B5-21 (lub inna podobnie wygladająca) zasilana z 220V (po naładowaniu można było ją odłączyć i zrobić z nią jedno zdjęcie), równiez radzieckiej produkcji, która raz na 5 zdjęć nie błysła. Wymiana na nowszy model lampy na baterie rozwiązał ten problem.

No i dziś kupiłem nowe bateryjki do Zenita i negatyw. 👍😆 Czekam na słoneczną pogodę

Bazar to raczej w Warszawie, a na południu to tylko na targu.

Wszystkiego najlepszego Panie Adamie w NOWYM ROKU. Pana programy są super, więcej programów na temat malarzy. PS posiadam ZK120, Smene M8, Radio Jubilat, gramofon G-701, Fed-4. Jestem samotny a Pan zawsze mi odpowiada. Chciałbym aby to się nie zmieniło. Nadal czytam Fotografa i Swiat Młodych. Zazdroszczę Pana inwencji. Pentax to nie jest aparat niszowy.

Zenit TTL...to bylo cos:D

Dawno temu ten sprzęt był moim marzeniem. Koło fotograficzne a tam takie cuda jak Zenit, Praktica i uwaga... Pentacon six TL. Obiektywy od 28 do 1000 mm (MTO 1000), Sonnar 500, Flektogon, Helios... Prawdziwa skarbnica. Dla ścisłości: migawka Zenita zbudowana była nie z lamelek, ale z roletek. Lamelki były w np. Prktice.

Jak był nowy to pewnie piękne zdjęcia musiał robić :-D Chyba że się myle i że z fabryki wychodził już nie uregulowany?! Bez względu na wszystko potem zaczynała się historyja opowiedziana w tym odcinku ;-D 10/10

👍 👍 👍 👍 👍 👍 👍 Super film! P.S. 7 łapek na szczęście! :-)

*Zbyt* "surowy był to osąd". Owszem, na dzisiejsze czasy, *Zenit* to lokomotywa parowa przy Pendolino (dzisiejszych lustrzankach cyfrowych), ale w latach 70 czy 80 to był naprawdę dobry aparat. Miałem, a w zasadzie mam, dwa: oba Zenity-E. W latach 80 mogłem pozwolić sobie na kupno dowolnego z obecnych wtedy, czyli TTL, XP, Snajper czy właśnie E i dwa razy wybrałem *E* z racji matówki bez udziwnień (a nie "ułatwień" jak mówisz), bo wtedy wzrok miałem sokoli i ustawienie ostrości nie stanowiło najmniejszego problemu. Obraz komponowałem sobie już na matówce i chciałem mieć ja niezakłóconą przez kółka, rastry czy inne pryzmaciki. W robieniu nieporuszonych zdjęć też doszedłem do perfekcji i już przy czasie 1/30 sek. zdjęć poruszonych nie miałem. Mam z tego okresu tysiące zdjęć, które oczywiście od początku do końca sam robiłem, czyli nawijałem film z puszki na szpulę, robiłem zdjęcia, wywoływałem film, a potem w ciemni przelewałem to na papier. Czasem bawiłem się w różne szlachetne techniki, ale to nie temat na dziś. Pierwszy Zenit-E popsuł mi się po zrobieniu ok. 1500 zdjęć. Zerwała się taśma w jednej z zasłon. Sam go rozebrałem i naprawiłem, według porad z rosyjskiego czasopisma Фото (Foto). Najwięcej problemów miałem z odpowiednimi narzędziami, które... sam sobie zrobiłem z aluminium. Po naprawie działa do dziś, choć dziś już go nie używam. Jako ciekawostkę napiszę, że synchronizacja z lampą błyskową możliwa była tylko przy czasie 1/30 sek., właśnie dlatego, że tylko wtedy cały kadr był odsłonięty w czasie błysku. Jako ciekawostkę powiązaną dodam, że przy używaniu lamp spaleniowych synchronizacja była przesunięta do przodu, aby dać czas na zapłon lampy (ustawienie *M* na pokrętle synchronizacji). A na koniec, jak zwykle, pozdrawiam! I czekam na następne świetne filmy!

Obejrzałem film z sentymentu. Moim pierwszym "prawdziwym" aparatem był Zenit 12XP, kupiony od kolegi. Miałem chyba dużo szczęścia, bo działał bez zarzutu, czego nie mogę powiedzieć o nowym Zenicie (AM bodajże), z bagnetem Pentaxa, w którym zepsuła się całkiem już nowoczesna migawka lamelkowa o przebiegu pionowym. Potem przez wiele lat była Minolta X-300 i wreszcie wymarzona Mamiya 645. Z nadejściem ery cyfrowej wybór padł na Nikona, któremu pozostaję wierny. Pozdrawiam.

O swoich obserwacjach. to rewelacyjny aparat. Najbardziej rewelacyjny aparat z powodu obiektywów Helios 44M. Wczesnych wersji nie znam wcale, ale ostatnie. Wspomnę za to o aparatach wielkoformatowych 6x6 cm i 6x9 cm. W porównaniu z zachodem też istniały aparaty kompaktowe i to jest lustrzanka. Więc musiała być dobra. A można ją było chyba kupić stojąc w kolejce. Aparat metalowy chyba wytrzymałby upadek na beton i dość trwały. Porównuje się zwykle do niemieckich i niby nie ma co porównywać, a pełni swoją funkcję bez zarzutu. W dodatku wszystko kopiowane z zachodu. Obiektyw Helios 44M to niespodziewanie jeden z najostrzejszych, najlepszych obiektywów. Ma przejściówki do Sony, Canona, Minolty i jest używany przez fotografów do rozmycia bokeh. Niespodzianie rozmycie jest przy przysłonie F2, a przy F 2.8 staje się już bardzo ostry(szczegółowy, wyraźny). Jest też stałoogniskowy i nie plastikowy. Do zalet można zaliczyć :lustrzanka, pomiar naświetlenia przez obiektyw TTL, możliwość stosowania czasu naświetlania godzin, w tym z wężykiem, na statywie. W odróżnieniu od urządzeń cyfrowych obserwacja obrazu i naświetlenia natychmiast, bez opóźnienia. W cyfrowych zależy od wyposażenia, rodzaju i roku. To denerwujące. Analogowe w najlepszym okresie były bardzo szybkie i sprawne. Rewelacyjne slajdy i negatywy.

Mam 12,dostałem od ojca.Jest w super stanie.Nawet ciekawe zdjęcia wychodzą.Jednak lustro czasem daje znać o sobie....P.S. Mógłby Pan zrobić materiał o aparatach pudełkowych typu: Kodak Box No.1 albo Agfa Synchro Box? Pozdrawiam

Na 'zenicie' 12xp zaczynałem swoją karierę fotoreportera w 'Gazecie Zajęczej'. Tj. 'Wiewiórczej'. I dawałem radę, aż przesiadłem się na 'nikona' fe.

Miałem Zenita ET ze światłomierzem selenowym. Dało się na Zenicie ustawić też czas około 2 s. Trzeba było wybrać czas B i wyzwolić migawkę samowyzwalaczem. Tak to przynajmniej działało w moim Zenicie.

Super materiał!!! Do kompletu brakuje mi opowieści o obiektywach. I to od Industara, po Heliosa na obiektywie - armacie jakim jest Tair 3-S

Mam do tej pory i dalej działa. Jednak tym razem nie zgodzę się z autorem. Przyczyna większości nieudanych zdjęć z Zenitów znajdowała się głównie pomiędzy spustem a podłożem. Sprawny Zenit dobrze się sprawdzał w fotografii amatorskiej, dobrze naświetlał materiały światłoczułe i to nawet te barwne. Ale jak powszechnie wiadomo - jak dbasz tak masz.

mój zenit był super

Jako wielbiciel obiektywów starszych ode mnie, czekam z niecierpliwością na odcinek o optyce. A tymczasem dziękuje za Zenita i zostawiam łapkę. Oczywiście w górę. Pozdrawiam!

Mimo swoich wad, niczego wtedy nie było. Nie jestem fachowcem od fotografii, ale Zenit w rękach dobrego fotografa robił ładne zdjęcie, jak na czasy ówczesne. Obecnie można kupić na małe pieniądze dobre aparaty o niebo lepsze. Zenit jednak zostanie w pamięci. Dobry materiał, Pozdrawiam

Bardzo fajna rekonstrukcją xd

Film jest wechikulem czasu i przenosi mnie do mlodosci. Pieknie i rzeczowo opowiada Pan o zenitach.Mialem szczescie ze moj dzialal do konca...hi,hi.Dzieki ! Super !