Στίχοι: Θυμάμαι νύχτες σαν κι αυτές έχω τα πόδια στο τσιμέντο Έχω τα αδέρφια μου στο πλάι κι ότι κι αν γίνει πλέον δεν μπλέκω,ει Είναι η ώρα 7 βγαίνω απ' το σπίτι μου με fly Και έχω σκοπό να ξεσπάσω σε όποιον συμφέρον κοιτάει Στη τσίτα εδώ και μήνες τρέχω χαζεύω βιτρίνες Στο βλέμμα μου όλα θολά και στο δρόμο παλιές αγάπες Καρφωμένες σε ταράτσες οι αναμνήσεις μας και εγώ Να θυμάσαι όσο κι αν φεύγω θα βρω τρόπους να σε βρω Είν'το Στοιχειό με style Hugo και το στίχο από καρδιάς Έχω ξεμπλέξει από τα πάντα και περήφανος για εμάς Φτύνω rap's να έχεις να ακούς τις νύχτες που μόνος πονάς Να θυμάσαι θα θυμάμαι πάντα ότι πλάι μου γελάς,ει Ει,έλα μια γύρα από τα μέρη μου Εδώ όταν πέφτει ο ήλιος πάντα λάμπει το αστέρι μου Και χώνω, πατάω στο beat και πάντα δίνω πόνο Έχω στα αρχίδια μου γραμμένη τη μόδα το απογειώνω,άι! Αυτό γραμμένο για τις στιγμές που δεν βάσταγα Που ήσουνα πάντα εκεί για να σηκώνω ανάστημα Χαμόγελο για ασπίδα αποτυπώνω τον εαυτό μου Βγαλμένο από το δρόμο για ψυχές το φυλαχτό μου,ε! ×2 Χαιρετάω τα αδέρφια η ώρα κοντεύει 3 Πηδάω τη μπάρα, μπαίνω μετρό θα με δεις Περιθωριακά παιδιά, ποιητές περιμέτρου της γης Στα παπούτσια μας μελάνια και στο μυαλό ιθαγενείς Τα λέμε κέντρο,4 στάσεις ακόμα κοντεύω Ένα τσιγάρο για το δρόμο και ένα κουπλέ για να ανέβουν οι παλμοί Μια μπύρα κερασμένη, μουσική Είναι τα μόνα που ζητάω αρκεί να είσαι πλάι μου και εσύ Ε,ε, πες μου τι σκέφτεσαι που χάνεσαι Εγώ για αυτό κι αυτό για εσένα όσο με αισθάνεσαι Αδερφέ μου,δεν είμαι εγώ αν δεν καίνε τα ρεφρέν μου Έλα να δεις στο booth πως τσακίζω της εμμονές μου Ε,ε, αυτό για εμάς είναι οξυγόνο rap Τα πρώτα γέλια μας στη πόλη με Muerte μπουφάν Οι περσινές μας φρίκες γίναν φιλιά δαγκωτά Μα ότι κι αν ζήσαμε θα μείνει σε στίχους παντοτινά, rap Αυτό γραμμένο για τις στιγμές που δεν βάσταγα Που ήσουνα πάντα εκεί για να σηκώνω ανάστημα Χαμόγελο για ασπίδα αποτυπώνω τον εαυτό μου Βγαλμένο από το δρόμο για ψυχές το φυλαχτό μου,ε! ×2 Άκουσα πρόσφατα πως ξέκοψες και χάρηκα Να είσαι πάντα γερή και να τιμάς τον κώδικα Όσο για 'μένα θα είμαι εδώ να σε κοιτώ να φεύγεις Στείλε μου μύνημα σαν φτάσεις με πνίγουν οι σκέψεις Δεν γράφω ότι να ναι,δεν γράφω να ακουστώ όσο εκείνοι Κι αν ακουστούμε ανάθεμα η ευθύνη να με πνίγει Βαλ'το κομμάτι τέρμα καθώς κοιτάω ανατολή Κάθε ανάσα μου 4μπαρο και πάλι απ' την αρχή Έχω αφήσει ότι με θόλωνε πίσω, κράτα το χέρι μου Ταξιδεύουν τα track's τη χώρα απ' το μπαλκόνι μου Πατάω στα πόδια μου γερά, παίρνω ανάσες βαθειά Να σε δω να χαμογελάς πρώτου φύγω για ψηλά,ε! Αυτό γραμμένο για τις στιγμές που δεν βάσταγα Που ήσουνα πάντα εκεί για να σηκώνω ανάστημα Χαμόγελο για ασπίδα αποτυπώνω τον εαυτό μου Βγαλμένο από το δρόμο για ψυχές το φυλαχτό μου,ε! ×2
Στίχοι: Όταν νυχτώνει στη πόλη νιώθουμε πιο έντονα Θα σου έρθω σύντομα, στο cargo τα απαραίτητα Βάζω τσιγάρα,βάλε φόκο,βάζω ρίμες Θα στα πω βιαστικά πρωτού σκάσουν οι φρίκες Έλα,έλα πες μου τι να κάνω; Τώρα με νιώσανε και ζητάν κι άλλο,κι άλλο Έλα,έλα πες μου τι φοβάσαι; Δοκίμασε με θα σε νιώσω,το θυμάσαι; Έλα,έλα πες μου τι να κάνω; Τώρα με νιώσανε και ζητάν κι άλλο,κι άλλο Έλα,έλα πες μου τι μας δένει; Ρομαντικά παιδιά και κάπως κολλημένοι Είμαι μόλις δεκαεφτά κι έχω φτιάξει μια fam Έχε τα αυτιά σου τεντωμένα όταν μιλάω για rap Είπα πριν χρόνια θα είμαι εδώ μα δεν με άκουσες καν Θα μείνω αθάνατος σαν ήχος που στα ηχεία γυρνά Αυτή η ιστορία ξεκίνησε παλιά κι όχι καλά Ήμουν μικρός, ήσουν μικρός κι όλα κάπως θολά Ήταν η νύχτα που σε αγκάλιασε και κόλλησες Κι ακόμα γράφεις για τις στιγμές που δεν τόλμησες Χαμόγελο για ασπίδα είπα και χαμογέλασα Με ένιωσαν πιο πολλοί από όσοι στα αλήθεια πίστευα Δεν ξεχνάμε αδερφέ κι ας συγχωρούμε, ανάθεμα Αυτές οι μπάρες χάρισμα από όσα δεν ξέχασα Αυτό το track αφιέρωμα σε όσους αγάπησα Αυτό το track αφιέρωμα σε όσους δεν ξέχασα Αυτές οι μπάρες χάρισμα για όσα δεν λέγονται Εδώ έχει αλήθειες brat και τα μάτια βουρκώνουνε Εδώ είναι Αθήνα και μπάτσοι πουλάν μαύρο στο πάρκο Μα μην το σκεφτείς βλάκα,σε ξεβρακώνουν κέντρο Κι είναι μόλις εννιά,όταν νυχτώσει δέκο Εδώ ζούμε συμβάντα κάθε μέρα όχι Nintendo Το ζούμε διαλλειματικά δεν βγαίνω κάθε μέρα Έχω δύο φίλους μου σεζόν και την καρδιά στη πένα Δεν με γεμίζει η επιτυχία αν δεν σε έχω να χαρείς Έχε τα μάτια σου δεκάξι σκοτώνει η police Έλα,έλα πες μου τι να κάνω; Τώρα με νιώσανε και ζητάν κι άλλο,κι άλλο Έλα,έλα πες μου τι φοβάσαι; Δοκίμασε με θα σε νιώσω,το θυμάσαι; Έλα,έλα πες μου τι να κάνω; Τώρα με νιώσανε και ζητάν κι άλλο,κι άλλο Έλα,έλα πες μου τι μας δένει; Ρομαντικά παιδιά και κάπως κολλημένοι Πονάει πολύ όταν μάθεις τι θέλεις αλλά έχει φύγει Κι είναι κατόρθωμα μεγάλο να γελάς (σ)τη λύπη Οι αναμνήσεις μας πάνε ανά περιοχές Γλυφάδα, Αιγάλεω, Ίλιον, Ναύπλιο τίγκα στο στρες Ένα δύο,ένα δύο, ένα δύο λοιπόν Ένα δύο,ένα δύο Στοιχειό είναι παρών Όσο γράφω θα υπάρχει λόγος να χαμογελάς Λογότυπο βαρύ κι αν το αμφισβητήσεις μπελάς Καλοκαιριάζει και τα αδέρφια με ψάχνουν στη πόλη Ξέρουν που αράζω, τι πίνω, πότε κλείνω το στόρι Έχω ένα λόγο να χαθώ κι άλλους χίλιους να μείνω Φτύνω το στίχο από καρδιάς δεν πίνω για να γίνω Να είναι καλά το rap κι η ταράτσα που με άντεξε Να είναι καλά όσοι φύγουν μα όσο αντέχεις κράτα με Είπα θα γίνω σε κάθε σου βράδυ ο στίχος Να βαράνε τα μπάσα,να γκρεμιστεί αυτό το τοίχος, έλα! Έλα,έλα πες μου τι να κάνω; Τώρα με νιώσανε και ζητάν κι άλλο,κι άλλο Έλα,έλα πες μου τι φοβάσαι; Δοκίμασε με θα σε νιώσω,το θυμάσαι; Έλα,έλα πες μου τι να κάνω; Τώρα με νιώσανε και ζητάν κι άλλο,κι άλλο Έλα,έλα πες μου τι μας δένει; Ρομαντικά παιδιά και κάπως κολλημένοι Άιντα!
