Στίχοι: Θυμάμαι νύχτες σαν κι αυτές έχω τα πόδια στο τσιμέντο Έχω τα αδέρφια μου στο πλάι κι ότι κι αν γίνει πλέον δεν μπλέκω,ει Είναι η ώρα 7 βγαίνω απ' το σπίτι μου με fly Και έχω σκοπό να ξεσπάσω σε όποιον συμφέρον κοιτάει Στη τσίτα εδώ και μήνες τρέχω χαζεύω βιτρίνες Στο βλέμμα μου όλα θολά και στο δρόμο παλιές αγάπες Καρφωμένες σε ταράτσες οι αναμνήσεις μας και εγώ Να θυμάσαι όσο κι αν φεύγω θα βρω τρόπους να σε βρω Είν'το Στοιχειό με style Hugo και το στίχο από καρδιάς Έχω ξεμπλέξει από τα πάντα και περήφανος για εμάς Φτύνω rap's να έχεις να ακούς τις νύχτες που μόνος πονάς Να θυμάσαι θα θυμάμαι πάντα ότι πλάι μου γελάς,ει Ει,έλα μια γύρα από τα μέρη μου Εδώ όταν πέφτει ο ήλιος πάντα λάμπει το αστέρι μου Και χώνω, πατάω στο beat και πάντα δίνω πόνο Έχω στα αρχίδια μου γραμμένη τη μόδα το απογειώνω,άι! Αυτό γραμμένο για τις στιγμές που δεν βάσταγα Που ήσουνα πάντα εκεί για να σηκώνω ανάστημα Χαμόγελο για ασπίδα αποτυπώνω τον εαυτό μου Βγαλμένο από το δρόμο για ψυχές το φυλαχτό μου,ε! ×2 Χαιρετάω τα αδέρφια η ώρα κοντεύει 3 Πηδάω τη μπάρα, μπαίνω μετρό θα με δεις Περιθωριακά παιδιά, ποιητές περιμέτρου της γης Στα παπούτσια μας μελάνια και στο μυαλό ιθαγενείς Τα λέμε κέντρο,4 στάσεις ακόμα κοντεύω Ένα τσιγάρο για το δρόμο και ένα κουπλέ για να ανέβουν οι παλμοί Μια μπύρα κερασμένη, μουσική Είναι τα μόνα που ζητάω αρκεί να είσαι πλάι μου και εσύ Ε,ε, πες μου τι σκέφτεσαι που χάνεσαι Εγώ για αυτό κι αυτό για εσένα όσο με αισθάνεσαι Αδερφέ μου,δεν είμαι εγώ αν δεν καίνε τα ρεφρέν μου Έλα να δεις στο booth πως τσακίζω της εμμονές μου Ε,ε, αυτό για εμάς είναι οξυγόνο rap Τα πρώτα γέλια μας στη πόλη με Muerte μπουφάν Οι περσινές μας φρίκες γίναν φιλιά δαγκωτά Μα ότι κι αν ζήσαμε θα μείνει σε στίχους παντοτινά, rap Αυτό γραμμένο για τις στιγμές που δεν βάσταγα Που ήσουνα πάντα εκεί για να σηκώνω ανάστημα Χαμόγελο για ασπίδα αποτυπώνω τον εαυτό μου Βγαλμένο από το δρόμο για ψυχές το φυλαχτό μου,ε! ×2 Άκουσα πρόσφατα πως ξέκοψες και χάρηκα Να είσαι πάντα γερή και να τιμάς τον κώδικα Όσο για 'μένα θα είμαι εδώ να σε κοιτώ να φεύγεις Στείλε μου μύνημα σαν φτάσεις με πνίγουν οι σκέψεις Δεν γράφω ότι να ναι,δεν γράφω να ακουστώ όσο εκείνοι Κι αν ακουστούμε ανάθεμα η ευθύνη να με πνίγει Βαλ'το κομμάτι τέρμα καθώς κοιτάω ανατολή Κάθε ανάσα μου 4μπαρο και πάλι απ' την αρχή Έχω αφήσει ότι με θόλωνε πίσω, κράτα το χέρι μου Ταξιδεύουν τα track's τη χώρα απ' το μπαλκόνι μου Πατάω στα πόδια μου γερά, παίρνω ανάσες βαθειά Να σε δω να χαμογελάς πρώτου φύγω για ψηλά,ε! Αυτό γραμμένο για τις στιγμές που δεν βάσταγα Που ήσουνα πάντα εκεί για να σηκώνω ανάστημα Χαμόγελο για ασπίδα αποτυπώνω τον εαυτό μου Βγαλμένο από το δρόμο για ψυχές το φυλαχτό μου,ε! ×2
