Στίχοι: Όταν νυχτώνει στη πόλη νιώθουμε πιο έντονα Θα σου έρθω σύντομα, στο cargo τα απαραίτητα Βάζω τσιγάρα,βάλε φόκο,βάζω ρίμες Θα στα πω βιαστικά πρωτού σκάσουν οι φρίκες Έλα,έλα πες μου τι να κάνω; Τώρα με νιώσανε και ζητάν κι άλλο,κι άλλο Έλα,έλα πες μου τι φοβάσαι; Δοκίμασε με θα σε νιώσω,το θυμάσαι; Έλα,έλα πες μου τι να κάνω; Τώρα με νιώσανε και ζητάν κι άλλο,κι άλλο Έλα,έλα πες μου τι μας δένει; Ρομαντικά παιδιά και κάπως κολλημένοι Είμαι μόλις δεκαεφτά κι έχω φτιάξει μια fam Έχε τα αυτιά σου τεντωμένα όταν μιλάω για rap Είπα πριν χρόνια θα είμαι εδώ μα δεν με άκουσες καν Θα μείνω αθάνατος σαν ήχος που στα ηχεία γυρνά Αυτή η ιστορία ξεκίνησε παλιά κι όχι καλά Ήμουν μικρός, ήσουν μικρός κι όλα κάπως θολά Ήταν η νύχτα που σε αγκάλιασε και κόλλησες Κι ακόμα γράφεις για τις στιγμές που δεν τόλμησες Χαμόγελο για ασπίδα είπα και χαμογέλασα Με ένιωσαν πιο πολλοί από όσοι στα αλήθεια πίστευα Δεν ξεχνάμε αδερφέ κι ας συγχωρούμε, ανάθεμα Αυτές οι μπάρες χάρισμα από όσα δεν ξέχασα Αυτό το track αφιέρωμα σε όσους αγάπησα Αυτό το track αφιέρωμα σε όσους δεν ξέχασα Αυτές οι μπάρες χάρισμα για όσα δεν λέγονται Εδώ έχει αλήθειες brat και τα μάτια βουρκώνουνε Εδώ είναι Αθήνα και μπάτσοι πουλάν μαύρο στο πάρκο Μα μην το σκεφτείς βλάκα,σε ξεβρακώνουν κέντρο Κι είναι μόλις εννιά,όταν νυχτώσει δέκο Εδώ ζούμε συμβάντα κάθε μέρα όχι Nintendo Το ζούμε διαλλειματικά δεν βγαίνω κάθε μέρα Έχω δύο φίλους μου σεζόν και την καρδιά στη πένα Δεν με γεμίζει η επιτυχία αν δεν σε έχω να χαρείς Έχε τα μάτια σου δεκάξι σκοτώνει η police Έλα,έλα πες μου τι να κάνω; Τώρα με νιώσανε και ζητάν κι άλλο,κι άλλο Έλα,έλα πες μου τι φοβάσαι; Δοκίμασε με θα σε νιώσω,το θυμάσαι; Έλα,έλα πες μου τι να κάνω; Τώρα με νιώσανε και ζητάν κι άλλο,κι άλλο Έλα,έλα πες μου τι μας δένει; Ρομαντικά παιδιά και κάπως κολλημένοι Πονάει πολύ όταν μάθεις τι θέλεις αλλά έχει φύγει Κι είναι κατόρθωμα μεγάλο να γελάς (σ)τη λύπη Οι αναμνήσεις μας πάνε ανά περιοχές Γλυφάδα, Αιγάλεω, Ίλιον, Ναύπλιο τίγκα στο στρες Ένα δύο,ένα δύο, ένα δύο λοιπόν Ένα δύο,ένα δύο Στοιχειό είναι παρών Όσο γράφω θα υπάρχει λόγος να χαμογελάς Λογότυπο βαρύ κι αν το αμφισβητήσεις μπελάς Καλοκαιριάζει και τα αδέρφια με ψάχνουν στη πόλη Ξέρουν που αράζω, τι πίνω, πότε κλείνω το στόρι Έχω ένα λόγο να χαθώ κι άλλους χίλιους να μείνω Φτύνω το στίχο από καρδιάς δεν πίνω για να γίνω Να είναι καλά το rap κι η ταράτσα που με άντεξε Να είναι καλά όσοι φύγουν μα όσο αντέχεις κράτα με Είπα θα γίνω σε κάθε σου βράδυ ο στίχος Να βαράνε τα μπάσα,να γκρεμιστεί αυτό το τοίχος, έλα! Έλα,έλα πες μου τι να κάνω; Τώρα με νιώσανε και ζητάν κι άλλο,κι άλλο Έλα,έλα πες μου τι φοβάσαι; Δοκίμασε με θα σε νιώσω,το θυμάσαι; Έλα,έλα πες μου τι να κάνω; Τώρα με νιώσανε και ζητάν κι άλλο,κι άλλο Έλα,έλα πες μου τι μας δένει; Ρομαντικά παιδιά και κάπως κολλημένοι Άιντα!
