Arcy ważny temat: poczucie humoru jako kryterium szeroko pojętej normalności . Kto dobrze odczytuje rzeczywistość, zachowania i odczucia innych i dobrze rozpoznaje granice normalności ten bez problemu zauważa absurd który poza te granice wykracza
Dziękuję za bardzo pomocne obserwacje. U mnie podjęcie się czytania, analizowania , czy nie daj Boże rozkminiania spraw związanych z moimi zamiłowaniami przed pójściem do łóżka równa się niemożność wyłączenia mózgu. Ale od jakiegoś czasu staram się przełączyć mój mózg na inny tor, jak nie daje mi zasnąć, to daje mu jakieś zadanie do rozpracowania i mówię mu, że teraz JA idę spać, a on jak chce , to ma takie a takie zadanie do rozwiązania. Czasem rano mam gotowe rozwiązanie lub ciekawy nowy pomysł. A przynajmniej mogę zasnąć. Pomaga też medytacja i qigong. Bardzo nawet pomaga, na przebodzcowanie, taką sraczkę myślową.. problem też stanowi u mnie podjęcie się jakiegoś zadania, którego nie da się ukończyć w jeden dzień, świadomość , że masz jeszcze nie ogarnięte do końca, i chciałbyś lecieć z tematem bez przerwy żeby już skończyć, ciężka sprawa. Niby nic się nie stanie, jak poświęcisz czemuś kilka dni, ale dla mojego mózgu lepiej by było na raz aż do końca. Bo inaczej będzie mielił to samo zagadnienie w przerwach.. jak sobie z tym radzisz? Czy występuje u Ciebie taki problem? Równowaga, o której wspominasz to słowo klucz. Kiedyś myślałam, że gdybym mogła pracować w czymś bezpośrednio związanym z moimi zamiłowaniami czy fiksacjami, jak to nazywasz, to że była bym mega szczęśliwa. Teraz wiem, że po kilku miesiącach umarła bym z wyczerpania. Sama bym się zajechała, i jak chodzi o ilość zobowiązań jakie bym na siebie wzięła, organizację pracy, i jak chodzi o emocje jakie by to wzbudzało. Więc stwierdzam że lepiej dla takich osób jak ja mieć jakąś tam pracę, nie kolidującą ze światopoglądem i dającą godne życie, i równoważyć to ze swoimi zamiłowaniami.
Problem jest w tym, że oni często nie odczuwają potrzeby posiadania potomstwa. Taki facet to nie dla mnie. Co się tyczy pasji - jedne da się spieniężyć, przy innych można się zadłużyć.
Odniosę się na swoim przykładzie. Jestem jeszcze przed diagnozą (jutro skończę 28 lat), która w grudniu. Ja poza tym, że najprawdopodobniej mam spektrum to jeszcze do tego ADHD, co też jest częste. Ważne, że podkreśliłeś, że to nie jest choroba. Dlatego też wiele osób myśli, że spektrum to nie jest fakt, tylko dzisiaj jakaś moda. To jest SPEKTRUM. Tak więc każda osoba autystyczna jest inna i ma tylko określone cechy wspólne, a nawet one wyglądają inaczej. Np. z częstą nadwrażliwością sensoryczną. Mnie tylko razi np. światło w nocy, kiedy mamy oświetlone miasto to ten kontrast sprawia, że nie mogę się na niczym skoncentrować i często idę ostatni, choć normalnie szybko chodzę, jestem też nordic walkerem. Po kolei się odniosę jeszcze do punktów. 1) Rzeczywiście, miałem kiedyś bardzo poważne problemy społeczne i dzisiaj też w sumie ludzie widzą, że jestem specyficzny. Były okresy, kiedy w ogóle praktycznie wszyscy rówieśnicy się ode mnie odsuwali, ale dzisiaj mam swoje towarzystwo, to ja organizuję spotkania byłych kolegów z roku (jestem historykiem). Trafiłem po prostu na otwarte osoby, które potrafią zaakceptować inność, a widzą też we mnie masę pozytywów. 2) Jeżeli chodzi o mowę. Zawsze miałem poważne problemy z występami publicznymi, co też jest typowe i u osób neutrotypowych, ale u nas wyjątkowo częste. Nawet, kiedy już jako dorosły człowiek robiłem prezentację nogi drżały mi, jak nie wiem, ale nie sprawiało to, że traciłem mowę. Dzisiaj akurat rzeczywiście pierwszy się wyłączam na spotkaniach, ale to dlatego, że nie trafiam w temat. Często jak to na spotkaniach padają powtarzające się tematy o zakrapianych imprezach, a ja zawsze byłem ostrożny z alkoholem. Nie upijam się, tak dyskusja ze mną jeżeli się wstrzelę może przebiegać długo i normalnie. Jeżeli chodzi o powtarzanie słów. Oj tak, pamiętam, jak wkurzałem moich kolegów powtarzaniem kwestii z filmów, czy z piosenek, tak więc dzisiaj żeby nie zostało to wykryte postanowiłem je parafrazować. Z rozumieniem dwuznaczności i żartów już dzisiaj rzadko mam problemy. To nadeszło z rozwojem poznawczym. Chociaż też zależy od sytuacji. Kiedy rozmawiam np. z przełożonym lub z osobą, którą słabo znam to do dziś tego nie wychwycę od razu. 3) Rzeczywiście w szkole zawsze byłem mocny tylko z określonych przedmiotów, jak historia, czy polski, a z matmy beznadziejny. Z innymi natomiast ścisłymi bywało różnie. Np. z fizyki w pierwszym semestrze pierwszej klasy liceum miałem 2+, ale w drugim już 4+, co dało mi 3+ na koniec. Wtedy doszły interesujące mnie działy z astronomii i fizyki jądrowej. To zależy, co jest omawiane, a mam wiele zainteresowań i przez to, że doba trwa 24 godziny to nie mam czasu, żeby w 100% oddać się tylko jednemu i tak raz najwięcej siedzę w muzyce, raz w piłce nożnej, raz w boksie, raz w historii, raz w psychologii, raz w astronomii, raz w kryminologii. Dużo tego jest. Jednak jako dziecko widać było wyraźnie, że mam swoje wąskie zainteresowania. Bardzo zawsze lubiłem liczby, mam długotrwałą pamięć i bardzo szybko uczę się dat, choć nie powiem, że to dzisiaj to aż jakiś geniusz. Kiedyś to miałem taką pamięć do tego, że szok. Pamiętam, że będąc naprawdę nielubianym kiedyś zarecytowałem prawie całej klasie daty urodzin poszczególnych osób, do dziś je pamiętam, a z tymi ludźmi nie widziałem się 12 lat, ale teraz w dorosłym życiu, jak dużo rzeczy dochodzi to jest trochę gorzej, ale nadal ponadprzeciętnie. W każdym razie, moje zainteresowania były zawsze ukierunkowane. Nigdy np. nie interesowała mnie moda, czy bardziej szczegółowo technika. Jednak trochę przesadzasz z tym ekspercką wiedzą. Dużo osób tak ma, ale nie wszyscy. Tak samo nie każda osoba w spektrum jest ponadprzeciętnie inteligentna, a są tacy, którzy mają ogólnie kiepską pamięć. Taka ekspercka wiedza w wąskich tematach to bardziej zahacza o zespół sawanta. 4) To jest właśnie coś, co mnie trochę różni od większości osób w spektrum. Ja umiem działać na spontanie, ale jednocześnie bardzo pilnuję czasu i terminowości jeżeli jest coś ważnego do zrobienia, a jeżeli nie dotrzymam to się potrafię bardzo stresować, ale nie że aż oszaleję. Chociaż też jestem osobą względnie pryncypialną i nie bardzo lubię wprowadzać zmiany np. w odżywianiu (stąd też otyłość). Tak np. światopoglądowo jestem dzisiaj już o wiele bardziej otwarty, niż kiedyś i dzisiaj trudno mnie już zaskoczyć, czy zszokować. Nie lubię bezpiecznych czterech ścian, jestem bardziej elastyczny, tak czy inaczej, raczej przywiązuję się do znanych już miejsc i osób. 5) No, gestów jestem w stanie się nauczyć, ale nowych kompletnie nie rozumiem. Emocje z twarzy dobrze już oczytuję, ale gesty to zawsze była dla mnie czarna magia.
@@socjolog90 Z diagnozą to jak nie zapomnę. Jednak fakt, ja też jestem bardzo pryncypialny w wielu kwestiach jak np. związki. Ja zawsze ceniłem sobie u ludzi otwartość, szczerość, wzajemne słuchanie, a nie osoby, które wyrywają laski na imprezach i uważają, że są nie wiadomo kim. i tutaj bardzo nie lubię, kiedy ktoś próbuje usilnie sprzedać mi swoje poglądy. Każdy może ode mnie nawet skrajnie się różnić dopóki nie zaczyna robić ze mnie jakiegoś degenerata społecznego, nawet jeżeli jest delikatny. Jeżeli chodzi o picie piję normalnie, ale uważam i nigdy nie zdarzyło się żeby urwał mi się film, albo nie pamiętał, co się działo dzień wcześniej.
@@jakubw680 Ale ja naprawdę nie chciałem Cię obrazić sam nie piję alkoholu, ale nie przeszkadza mi jak ktoś pije kulturalnie, nawet jeśli napije się trochę wódki, której unikam. Mnie tylko denerwują ludzi wchodzący brutalnie buciorami w życie innych menele(pijacy i palacze), kibole, nienawistnicy, kryminaliści i wandale. Nie wkraczam natomiast ludziom w ich własne sprawy, jeśli mnie, moich bliskich ani innych nie krzywdzą. Nie wyobrażam sobie, żeby np. dyskryminować kogoś z powodu jego cech wrodzonych (rasy, płci, orientacji, narodowości, a nawet poziomu sprawności). Zauważyłem, że najgorsi ludzie zarazem są najgorszymi nienawistnikami wobec osób homoseksualnych i innych ras. Ja natomiast nie potrafiłbym komuś zabrać podstawowych praw tylko z powodu jego płci, rasy czy orientacji. Dla mnie to bestialskie postępowanie. Ludzi należy oceniać po czynach, a nie z powodu czynników wrodzonych. Pewnie się ze mną zgodzisz. To nasze wybory sprawiają czy jesteśmy ludźmi wartościowymi czy nie.
@@jakubw680 przestraszyłem się, że mnie źle zrozumiałeś. W związkach najbardziej pitępiam ludzi, którzy zmieniają małżeństwa jak rękawiczki: Trump, bolsonaro, Kaczyńska, Pietrzak oraz K#rwin Mikke i jeszcze mówią niewinnym ludziom np. osobom homoseksualnym jak mają żyć. Przykładowo sprzeciwiają się ich podstawowym prawom do zawarcia małżeństw, a sami zniszczyli swoim puszczalstwem tę i instytucję(trzykrotnym ślubami). To tak jakby morderca domagał się kary dla mężczyzny, który w parku je pudding, bo sam nie lubi puddingu. Dla mnie tacy hipokryci nie są nic warci. Morderstwo to najgorsze zło, jedzenie puddingu w miejscu publicznym nikogo nie krzywdzi.
Mój syn chodzi gdzie się da i każdy wymyśla co innego. Ma niesamowitą pamięć i wystarczy, że przeczyta dwa razy wiersz na dwie strony już go umie. Zna wszystkie dinozaury i szukał ich odgłosów. Potrafi je perfekcyjnie wypowiedzieć i nazwy są trudne i język można sobie połamać i on wymienia je idealnie. W wieku 3 lat znał wszystkie zwierzęta świata. Ma swoje rytuały codzienne- nie mogę mu zamieszać herbaty i cały czas pyta jak długo będzie a szkole i ciągle szuka potwierdzenia i pyta co będziemy robić . Ma zaburzenia sensoryczne i jest nadpobudliwy psycho motorycznie . Panie w poradni po teście Wechslera stwierdziły , że jest intelektualnie opóźnimy w stopniu umiarkowanym 🙈Trzy lata temu, że w lekkim i tak mimo jego niechęci do testowania wystawiają mu łatkę. Szufladkują i ja sama gdybym tam poszła to by mi się z obcą kobietą gadać nie chciało. Mówi do mnie i do obcych bardzo otwarcie , potrafi dowalić konkretnie i kombinować jak coś chce . Pyta prawie o wszystko obce osoby - imiona , czy są dzieci , jaki zawód. Nie jest agresywny- jest bardzo empatycznym 12 latkiem i kocham go , bo jest wyjątkowym chłopcem
Pytanie do osób w spektrum: jak na wasze trudności reagowali rodzice gdy byliście nastolatkami? a jaka była ich reakcja gdy dostaliście diagnozę? coś się zmieniło w domu?
Zapamiętajcie jedno-nie ma czegoś takiego jak zepchnięcie społeczne ( o czy mówi autor),nie ma czegoś takiego jak odrzucenie.Dzieci z Aspergerem dorastają tak samo jak inne dzieci i mają szereg zainteresowań podobnych do dzieci które nie funkcjonują w spektrum.
Ja widziałem przez lata coś innego. Widziałem że wszyscy lubili grać w fifę, minecrafta, fortnita, valoranta apexa itp. A moje world of tanks, chicken invaders i fishing planet praktycznie nikogo w moim towarzystwie nie interesowało. A nawet jeśli choć trochę interesowało to i tak nie chcieli ze mną gadać bo woleli pogadać o fortnicie czy lolu.
Czy łatwo żonie jest wpłynąć na męża aby się "zafiksował" na jakiejś ważnej dla niej sprawie lub czynności? I On to wtedy wykonuje z żelazną konsekwencją?
Byłam w związku z osobą z aspergerem ,trwało to tylko trzy mieisace . Osoba z dnia na dzień potrafi zerwać z drugą osobą i żeby wyczyścić się z swojej winy potrafi wszystko zwalić na drugą osobe. Niewiem może nie każda osoba taka jest z aspergerem widocznie ja na taką trafiłam .😢
Ja umiem siedzieć przed komputerem do północy (mam ZA i 13 lat ) jak zaczął bym gadać o komputerach to nic niezrozumiesz update: Siema właśnie się dowiedziałem o tym że mam
Pracuję w szkole i widzę z jaką łatwością wystawiają teraz poradnie orzeczenia stwierdzające ZA. Mam dziecko(23 lata) z ZA i wypełnia wszystkie te punkty/jest typowym aspergerowcem. Nigdy nie nauczył się wiązać sznurówek, miał fiksacje: znaki drogowe/rejestracje samochodowe/wszystkie państwa świata w kolejności alfabetycznej, piłkarze ich wzrost waga, państwa i flagi itd. To prawda, fiksacje zmieniają się z wiekiem. Ma echolalie/powtarzał całe odcinki "pata i mata", cytował książki pisane prozą. Nie udało się opuścić nawet frazy, gdy czytałam Mu wieczorem i byłam bardzo zmęczona/wszystko wyłapał. Bardzo przeklinał w dzieciństwie. Nie nawiązuje kontaktu wzrokowego. W wieku pięciu lat jego mowa była na poziomie akademickim. Jest fajnym facetem ale niestety nie ma przyjaciół. Ma momenty depresyjne/związane ze zbawieniem. Zdał pięknie maturę i egzamin zawodowy. Nie pracuje/dla "dziwaków" nie ma pracy... Ma problemy z czasem, żeby wyjść z domu wskazówki zegara muszą być pod odpowiednim kątem/zawsze spóźniał się do szkoły. Piszę o tym, może komuś się przyda.
Jeszcze nie jestem zdiagnozowany, ale niedługo będę mieć stawianą diagnozę. Do 7 roku życia nie potrafiłem się uśmiechać, tylko szczerzyłem zęby jak u dentysty, buty nauczyła mnie wiązać taka starsza kilka lat sąsiadka, która opiekowała się mną na podwórku, ale do dzisiaj robię to powoli i niezdarnie, miałem problemy z pisaniem, robiłem to powoli, bo szybko nie potrafiłem, a nauczyciele oskarżali mnie o lenistwo. Też miałem fioła na punkcie flag państwowych i stolic, nawet brałem udział w konkursach i zajmowałem zawsze wysokie miejsce, a rówieśnicy na mnie mówili chodząca encyklopedia. Mam nadwrażliwe wszystkie zmysły, a najbardziej węch. Ludzie często mi dokuczali, oszukiwali, wykorzystywali moją naiwność, manipulowali lub próbowali manipulować. Obecnie też nie mam stałej pracy jak Pani syn, tylko dorywczą, ale pozwala mi to chociaż na jakąś minimalną samowystarczalność. W stałej pracy mi dokuczano, nabijano się ze mnie itp., a neurotypowi ekstrawertycy rozumieją jedynie argument siły, dopiero jak jednego uderzyłem tak, aż mu kask pękł, to mniej mi dokuczali, ale tylko na jakiś czas, potem znowu się powtarzało. Przyjaciół mam kilku, dziewczyny nigdy nie miałem, spotykałem się, ale to nie były związki, ogólnie kobiety mną gardzą poza tymi trochę starszymi, one potrafią się nawet mną fascynować, może dlatego, że mam sporą wiedzę i jestem umięśniony, ale też nie na długo. Generalnie przez moją ubogą mowę ciała myślą, że nie mam uczuć lub jestem psychopatą, jedna nawet nie wierzyła, że mi się podoba, bo powiedziała, że tego po mnie nie widać. Od 10 lat trenuję na siłowni i pasjonuje się kulturystyką, a także rekonstrukcją historyczną. Pozdrawiam i życzę Pani oraz synowi powodzenia, sobie w sumie też. Myślę, że za jakiś czas będzie nam łatwiej żyć i znaleźć pracę.
Ja przy nie doborze uwagi zdałam. Godiny powtórkowe po zdanej teori. Godzin dodatkowych wyjeździłam chba z 60. Przyjęłam system 15 h i egzamin. Zdałam za 6 razem i zeszło mi się 3 lata
@@DagneSheiadhl podobno tylko "zdrowi" widzą różnicę.Tylko że ja się zastanawiam czy ze mną jest wszystko ok w porównaniu do 5 latka który płynnie czyta.Einstain też miał ZA a póki co nikt go nie uważa za kogoś z nienormalnością.Serduszko dla Ciebie 💙
@Yowise Jeżeli masz dziecko ze spektrum to uwierz żadne z nas rodziców nigdy nie będzie sobię równe... chociażby dlatego że każde spektrum jest DIAMETRALNIE inne.Nigdy nie zbadano autyzmu i nie zanosi się na to że kiedykolwiek dowiemy się dlaczego to MY jesteśmy inni od autystów.Nigdy w życiu nie powiem że moje dziecko jest INNE i na pewno NIGDY Go nie zostawię samego.Osobiście uważam że to my powinniśmy się nauczyć więcej niż Oni.
@@MartinMac8524 napisałam to na podstawie obserwacji mojej osoby przez innych 🙂 a odkąd o tym wiem, męczę ludzi w otoczeniu i robię wywiady na temat mojego zachowania 🤣
Praktycznie jakbyś opowiadał moje życie jeśli mowa o zachowanie. Tyle, że Ja jestem sam, bo mam dodatkową chorobę nerwicę natręctw i nie mogę mieć żony.
Super że nagrywasz tego typu filmy i jest to ważne , ale czy wiesz że powodem tych zaburzeń są metale ciężkie i pasożyty ? Jak również kłopoty podczas porodu i sytuacje w rodzinie , te dwie pierwsze rzeczy które wymieniłem są główną przyczyną zaburzeń , oczywiście praca nad sobą jest ważna pozdrawiam:)
Aspi nie zadbany psychiczno mentalnie jest natrętny kiedy nie spełniają się jego schematy, mój aspi jest bardzo wybuchowy a po wybuchu nie są się z nim o tym porozmawiać. Takie porozmawianie o zaistniałej sytuacji traktuję jako coś zupełnie zbytecznego.
"borykajace sie ze zrozumieniem zasad spolecznych". Co trzeba zrozumiec, ze tu NIE wystarczy np czytac jak ludzie sie normalnie zachowuja... To pomoze w zrozumieniu innych ludzi, ale to Aspowi nie zawsze pomoze. Poniewaz, nasz Aspie zachowuje sie troche inaczej niz inni, np mimika jest inna - popatrz np na latajace oczy prelegenta! Wiec wielu ludzi zachowuja sie do Aspie jako do dziwaka... NIE zachowuja sie do niego jak do innych... Normalne zasady normalnego zachowania miedzy ludzmi czesto nie beda stosowane w stosunku do Aspie... Np nie bedzie zapraszany na prywatki, nie bedzie zapraszany do prywatnych klubów... Do publicznych klubów, i owszem, kazda glowa tam sie liczy... Ale juz raczej nie do prywatnych... Itd.
U mnie występują też te cechy, ale nie planuję tak dokładnie. Jak jadę gdzieś to uwielbiam się trzymać czasu np o tej jest pociąg, o tej godzinie wyjdę, tyle będę miała zapasu itp, ale nie sprawdzam dokładnie punktów na mapie itp. Dla mnie atrakcją jest nawet wyjście od tak z hotelu i obserwowanie otaczającego świata, czy często pamiątek xd Mam wstępną diagnozę spektrum autyzmu. Zastanawiam się czy też trafię na odpowiednią osobę, tak jak Ty trafiłeś, ale boję się, że druga osoba nie będzie w stanie wytrzymać mojego przebodzcowania.
ja tez nie planuje. Planowanie dla mnie jest przerazajace bo musze wykonac plan. Planuje tylko pierwszy przystanek a tam planuje nastepny. Drugim punktem planu jest miec zawsze wystarczajace zasoby zeby z dowolnego miejsca moc wrocic do domu.😊
Z tym poruszaniem się na palcach stóp, to nie dlatego, ze irytuje Ciebie hałas odgłosu kroków na podłodze? Też jestem dziwny ale moim zdaniem te całe zespoły Aspergera zdechną na śmietniku historii razem z innymi kretyńskimi pomysłami. To cały czas nie jest istota problemu. W dokładnie identyczny sposób jestem w stanie określić dysfunkcje osób neurotypowych i będzie to brzmiało nawet bardziej przekonująco 🙂
Poruszanie się na palcach najczęściej jest pewnym sposobem dodatkowej stymulacji, ponieważ osoby w spektrum inaczej przetwarzają bodźce ze środowiska. Wiąże się to z ciągłą potrzebą dostarczania dodatkowej stymulacji lub odreagowywania nadmiaru bodźców. Jeśli czegoś nie rozumiesz to nie zakładaj od razu ,że to zmyślona teoria. Poczytaj, zapytaj, ale nie neguj. Powodzenia!
Aspergera zdiagnozowali u mnie dosłownie parę dni temu w wieku 16 lat. Bardzo nie lubię dotyku innych ludzi (poza trzema osobami w rodzinie) oraz mam nadwrażliwy węch. Kocham wzory, symetrię i schematy. Co ciekawe dźwięki postrzegam jako kształty. Nie lubię nie wiedzy, tzn. że muszę wiedzieć kiedy ktoś idzie o której godzinie, kiedy wróci, gdzie idzie itd. Gdy dostaję jakieś polecenie to bardzo trudno mi je wykonać bez dokładnej instrukcji, gdy mam się czegoś domyślać i wybrać jest to bardzo niekomfortowe. Kocham powietrze po burzy i zapach opium tak jak ty. mam duże problemy z kontaktami międzyludzkimi, próbuję działać jak to ja - schematycznie. Czyli gdy coś zadziałało jeden raz to niezależnie od sytuacji często używam tego po raz drugi i nie rozumiem dlaczego są inne reakcje. Od dziecka słyszę, ze nie mam poczucia humoru, a ja po prostu nie rozumiem wielu żartów - bardzo zabawny przykładowo jest dla mnie czarny humor, bo jest prosty do zrozumienia. Pozdrawiam
co do tych ściętych kwiatów, to nie masz racji za bardzo, przekaz był jasny i jednoznaczny (przynajmniej to, co zrelacjonowałeś), to Ty go mylnie odebrałeś inna moja uwaga jest taka, że słowo będę wymawiasz bede, a raz w tym filmie - widać było, że się umyślnie przykładasz i wymówiłeś poprawnie dobrze by było wziąć pod uwagę, że Twój przekaz jest publiczny, co niesie za sobą pewną odpowiedzialność, nawet jeśli jesteś "aspikiem"
hehe, fajno Kolo z Ciebie, pozdrawiam a odcinek fajny, nie ma się do czego przyczepić, no może tylko do tego, że tam, gdzie zasugerowałeś, że rozwiniesz temat (dwa miejsca to były chyba) w przyszłym odcinku - mogłeś nadmienić kilka zdań w tym, odcinek nie byłby za długi, ale to tylko moja potrzeba, poza tym, jak na pierwszy odcinek, to super
Super cechy! Jesteś wspaniałym człowiekiem. Moja siostrzenica ma Zespół Aspergera. Ponieważ chcę być dla niej mądrą i dobrą ciocią, odwiedzam takie kanały. Wiele się uczę.😊❤️
Cudowna jesteś kobieto!!! Aż się wzruszyłam twoim wpisem... 🥲🥲🥲 zazdroszczę twojej rodzinie takiej cioci... Jestem mama 2 dzieci z ADHD i ZA... Sama wysoce prawdopodobnie mam ZA bo po głębokiej autoanalizie spełniam prawie wszystkie warunki. Myślę żeby się nawet formalnie zdiagnozować. Ale jest mi bardzo trudno. Moi rodzice, a dziadkowie moich dzieci nie uznają naszej dysfunkcji. Nie chcą nic wiedzieć, rozmawiać na ten temat, twierdzą że wmawiam dzieciom choroby albo jest to wynik mojej porażki wychowawczej. Dzieci są zdiagnozowane przez psycho, ale to i tak żaden autorytet dla moich rodziców... Jestem z tym sama z mężem. Ja jako wysoce prawdopodobny AS a mój mąż zdiagnozowany ADHD-owiec... U dzieci wyszła zatem Mieszanka wybuchowa.... 😂 Pozdrawiam ❤
