Zacząłem od treningów na T20. Pierwszy dzień średnia na rzut 27pkt. Celując cały czas w T20 w grze 501 :) Drugi dzień średnia 33pkt. Od 3 do 5 dnia (średnio 400-500 rzutów dziennie) nie liczyłem punktów, tylko odległość od T20 i czy jest w linii. W pierwszy dzień takiego liczenia było około 5cm od celu średnio. W drugim 4, trzecim 3. W T20 trafiałem 4-6% rzutów. Po tygodniu znów zacząłem sprawdzać na grze 501. Wyszło mi około 40pkt na rundę. Dzisiaj zmieniłem sposób trzymania lotki i od razu skok do 50-55 pkt na serię 3 rzutów. 2 razy udało się walnąć 140 w dwóch grach pod rząd. Odległość od T20 jest już poniżej 3cm na rzut średnio. Jeszcze 2 lata napierdzielania po kilkaset rzutów dziennie i zmierzymy się w jakimś turnieju heh :) Pozdrawiam.
A ja sie zapytam, czy kiedy jestem prawooczny a rzucam lewą reką to czy to ćwiczenie ma sens? Lub jak ćwiczyć kiedy jest przeciwległe oko tym okiem dominującym? Pytam, dlatego, że trzymając linie barku i łokcia nie jestem w stanie wycelować poprawnie w cel
Mogą tu być różnice wynikające z elastyczności poszczególnych elementów układanki. Nie ma się czym przejmować, najważniejsze jest to co dzieje się w linii bark-łokieć-dłoń...to powinno iść w osi do tarczy.
Czy ze swoim doświadczeniem masz pełną kontrolę nad tym, czy ręka pójdzie prosto, czy nie? Wyczuwasz tak drobne skręty, jak na miniaturce, czy musisz weryfikować to kamerą?
To jest dobre pytanie. Teraz jestem bliższy wyczucia czy jest prosto czy nie, ale przez lata, tak jak wielu z nas, rzucałem krzywo, będąc pewnym na 100% że jest prosto. Obserwacja z zewnątrz, trener, kamera … to wszystko buduje ten obrazek.
Dziękuję Łukaszu za odpowiedź na moje pytanie. Dziękuję za cały materiał, a szczególnie za wyróżnienie problemu zachowań scenicznych na polskich turniejach podłogowych. Uważam, że powinieneś nagłośnić ten temat - masz do tego mandat, ludzie cię słuchają i cytują. Jest z tym duży problem, a moją ulubioną odpowiedzią "a bo w PDC...". Może dzięki temu coś sie zmieni 🙂
To ja dziękuję i za pytanie i za cierpliwość Hiro! :) Co do zachowań - to wynika z braku doświadczenia i ogłady. Wizyta na jednym porządnym turnieju i bura od sędziego czy współzawodników z reguły uspokaja. Jest to może faktycznie temat do pogadania gdzieś przy okazji.
Super kanał :D wyciagnołem dużo wskazowek z tego materiału za co dziękuje:D Mam pytanie, po tygodniu rzucania i eksperymentowaniu chwytu lotki wydaje mi sie ze znalazłem taką która na chwile obecną chciałbym wyćwiczyć(trafiam najcelniej obecnie) opisze krótko jak trzymam lotke: kciuk od dołu, a od góry dociska palec wskazujący, środkowy i serdeczny, ale mam jedno "ale" do tego chwytu. Mianowicie przynajmiej 1 na 3 lotki lub czasami cześciej przez ten chwyt podkreca mi sie mocno cała lotka(wcześniej nie miałem takich akrobacji) i mimo że leciała idealnie na 20 to skreciła przykładowo mocno w 12 itp. i wbija sie pod dużym kątem. Czy to oznacza, że chwyt jest wadliwy i powinienem go jeszcze zmienić czy może ruch nadgarstka bardziej za to podkręcenie odpowiada a sam chwyt jest ok?
Dzięki za komentarz i super, że przydają Ci się materiały, które publikuję. Akrobacje lotki, które wspominasz to pewnie połączenie i chwytu i tego jak pracuje ręka. Trudno stwierdzić bez bliższej analizy. To, że trenujesz i obserwujesz to już dużo i pomoże Ci to rozwiązać zagadkę.
No i to jest film! Dokładnie wytłumaczone, dokładne zdjęcia, narysowane, zwolnione tempo. Wiele jest takich, gdzie tylko ktoś coś powie, parę razy rzuci żeby pokazać i tak na prawdę początkujący nie za bardzo załapie to wszystko. Tu wszystko fajnie. Na razie po 3 dniach napierdzielania (kilka razy po pół godziny dziennie) nabyłem więcej pokory do tych grubasków rzucających :) Łapa odpadła. Tak mocne zakwasy w którymś mięśniu w przegubie, że nie było sensu rzucać przez 1-2 dni. Pozdrawiam.
Dzieki Lukasz za material, fajne pomysły ćwiczeń, tylko mam jedno pytanie, bo niestety jestem darterem z dominującym przeciwnym okiem do ręki....więc tak jak te ćwieczenia są fajne dla osób z tym samym dominującym okiem, to w moim przypadku nie jestem w stanie trzymac łokcia idealnie w linii barku, bo przy celowaniu musze kompensować swoją "wadę" i łokieć musze mieć nieco odchylony i bliżej środka. Czy masz może jakieś ćwiczenia dla osób które mają taką budowę, że dominujące oko jest inne niż dominująca ręka?
Dzięki za komentarz i pytanie. W darcie nie ma konieczności celowania. (nie musisz umieszczać lotki przed dominującym okiem, a najwyżej gdzieś w linii która prowadzi od oka do celu - i to raczej przez szukanie odpowiedniego kąta okiem, niż przemieszczaniu ręki na drugą część twarzy). To wszystko kwestia tego jak "nauczymy" nasze ciało reagować i ustawiać się. Ale też nie ma konieczności byś robił coś wbrew temu co czujesz. Nie widzę jak rzucasz, więc trudno stwierdzić jednoznacznie. Ja bym się w takiej sytuacji skupił na nauce mocniejszego "dokręcenia" głowy, by jak najbardziej oko dominujące widziało oś rzutu. Rozgrzewkowo rzucam czasem lewą ręką i nigdy nie przyszło mi do głowy "pchać" lewą rękę pod dominujące prawe oko - po prostu patrzę na cel i rzucam. Może coś w tym jest, ale tak jak wspomniałem - to indywidualna kwestia i nie da się opisowo tego załatwić bez bliższego przyjrzenia się.
Great that you liked it! These guys have so many interesting things to say but not many opportunities to share them. Usually, it is all about tournament results, predictions, etc. I am really happy I caught Luke for this one.
Mi bardzo bardzo duzo dalo nauczenie sie w pewnym stopniu oczywiscie liczenia chociaz od tych 170 punktow. Rzucam dosyc szybko i zanim nauczylem sie liczyc bardzo wybijalem sie z rytmu jezeli mialem np 93 i trafilem 7 to zastanawialem sie co dalej teraz mam te plynnosc i widze ze progres bardzo poszedl do gory z sredniej wlasnie okolo 50 maxymalnie bylo to 55-56 teraz potrafie mecz juz zagrac 65-nawet do 70
Jak nie umiem liczc pewnie powiesz licz na kolegę ale czasami nawet w darcie no wiesz bo kolega jak kogoś nie masz za plecami to cie swoi oszukają nie powinno tak byc
Z tych dwóch minut więcej użytecznej wiedzy płynie, niż z większości 10 minutowych konferencji prasowych pdc. Trzymam kciuki, żebyś miał okazję częściej przeprowadzać takie wywiady.
Nieważne na jakim poziomie grasz najważniejsze żeby się nie bać i pozytywnie podchodzić wiem że łatwo się mówi ale cały odcinek bardzo fajny i super przedstawiłeś stronę mentalną która jest kluczem myślę tym bardziej jeżeli chodzi o debiut na wielkiej scenie przed kamerami. Ja miałem okazję grać w Pubie przeciwko Aspinall bo gram w lidze w uk gdzie zaczynał I nadal gra cała jego rodzina i wtedy pamiętam były tylko 2teamy a mi się ręka trzęsła jakbym grał o mistrzostwo świata pomimo że była luźna atmosfera stres wziął górę i myślę że warto nad tym również pracować po tym meczu położyłem na to nacisk i naprawdę są postępy również w grze. Ciężko jest się wyłączyć i skupić tylko na rzucie ale jest to do zrobienia
Takie rzeczy budują pewność siebie. Szkoda że mi jej brakuje w niektórych momentach przez co trzecią lotkę odpuszczam po ewentualnych dwóch gorszych. I nieco to dziwne bo mam tak tylko w domu. W domu też staram się swoj rzut jakoś dopracować,a gdy przychodzi czas na turnieju/meczów poza domem rzucam bez zastanawiania się nad rzutem,po prostu robię swoje. Głowa chyba słaba xD
Dzięki że dajesz znać! Spojrzałbym na to tak, że odpuszczanie nawet tej jednej lotki na treningu to po prostu tracenie czasu. Szanuję swój czas, wiem że każda lotka jest ważna, dlatego nie chcę takich pustych przebiegów. A to co piszesz o pracy nad rzutem, wygląda zupełnie zdrowo - świadoma praca na treningu to super rzecz, a na koniec i tak rzuca podświadomość - nawet lepiej wtedy jest puścić kierownicę :)
@@smartdartstraining147 i tojest to z tą lotką. Na meczu dam sobie chwilkę przerwy,czy aby się napić,częściej opierdzielić samego siebie za to co robię xD nie wiem czy to dobry pomysł,ale zacznę 3 lotkę przy treningu rzucać w jakąś podwójną. Puścić kierownicę,zapomnieć o wszystkim dookoła,robić swoje,a potem się dowiedzieć że zakończyłeś lega w 18 lotce,marnując jedną podwójną ;)
Stosuję tą myśl już jakiś czas, nie przy doublach a podczas każdego rzutu. Często się jeszcze zapominam i to widać na tarczy. Staram się nie myśleć w kategorii że cokolwiek muszę, bo nic nie muszę. Alleluja i do tarczy 🐊
Ciekawy pomysł do rozważenia, dzięki! Na wszelki wypadek spytałem żony czy bardziej by się bała kogoś kto chce jej zrobić krzywdę czy tego, który musi. Odpowiedź nr 1. Niedawno słuchałem też wywiadu z Tysonem, mówił że wchodził do ringu z nastawieniem, że CHCE zrobić rywalowi krzywdę. (Pomyślałem też o pięściarzu, który w ostatniej rundzie MUSI wygrać przez nokaut, bo przegrywa na punkty - z reguły nie wygląda to dobrze). Wolałbym też żeby operował mnie lekarz, który chce to robić, niż ten który musi. Żeby musieć, wystarczy postawić się w odpowiednio trudnej sytuacji i gotowe. Chcenie wymaga umiejętności, świadomości i otwiera więcej możliwości. Osobiście również zdecydowanie łatwiej mi się mierzyć z tymi, którzy muszą. Więcej napięcia i nerwowości jest u nich widoczne gołym okiem.
@@smartdartstraining147 Zgadzam się, to druga strona medalu - takie podejście jest destrukcyjne, męczące i wymagające. Jednak, obserwując różne dziedziny sportu, odnoszę wrażenie że najlepsi mentalnie nie pozwalają sobie w ogóle na myśl, że mogłoby im się nie udać. Być może się jednak mylę, stoi za mną wyłącznie intuicja. Chętnie dowiedziałbym się, co myślą MvG i Price podchodząc do tarczy.
Czy w przypadku kiedy chcemy to nie jest łatwiej nam zaakceptować porażkę a nawet sie do niej przywyczaić? Czy takie zdejmowanie z siebie presji nie prowadzi do takich myśli: Chcę trafić ale jak nie trafię to trudno? Przy czym w mentalności muszę nie ma opcji na takie rozważania? Pytam bez żadnego ataku po prostu się zastanawiam czy efektem takiego zdejmowania z siebie presji nie jest zbytnie rozluźnienie? Zdaję sobie sprawę, że zbytnie narzucania na siebie presji też może doprowadzić do paraliżu i efekt końcowy jest ten sam. Czy masz na to jakieś rozwiązanie?
@@patryklazurdzięki za te pytania. Moim zdaniem to co piszesz jako rzekome wady to absolutne zalety takiego podejścia. Jednym z największych hamulców jest strach przed porażką czyli brak akceptacji takiego stanu rzeczy. Podejście „chcę” to nie jest nawet zdejmowanie presji. Motywacja to jest zawsze ruch w kierunku DO czegoś lub w kierunku OD czegoś. „Chcę” to ruch w kierunku zdobywania, wygrywania, a „muszę” to ruch w kierunku przeciwnym od porażki. Z zewnątrz może to wyglądać na to samo, ale nie jest tym samym.
Pytanie gdzie szukac problemu podczas treningu mianowicie przez 15 minut polece na sredniej 80 czasem 90 a kolejne 15 minut np. 26 , 15, 41 , 7 i tak na zmiane w kółko albo wale maxa a za chwilę 7
Dlaczego szukasz problemu? Granie przez 15 minut średniej 90 to nie jest moim zdaniem problem. Po prostu na tyle teraz potrafisz. Myśl pozytywnie - te błędy po coś są.
@@smartdartstraining147mam jeszcze jedno pytanko przeskoczyłem z waga lotek 21 na 23 model ten sam grubość ta sama długość jedynie glebokoscia się różnią ,moje pytanie jest takie i gdzie szukac problemu triple 20,19 18 ogień ale double słabo lotka mi dolecieć nie może znowu 21 słabsze triple ale za to double petrada
@@debesciakipwsb przy zmianie sprzętu czy techniki zazwyczaj to co trudniejsze jest przez jakiś czas jeszcze bardziej trudne. Scoring jest łatwiejszy, dable trudniejsze. To normalne. Trenuj dalej, myśl pozytywnie, że jest to tylko etap i wszystko się z czasem dobrze zgra.
Pytanie odnośnie kontynuowania: załóżmy, że W pierwszej kolejce wszystko wchodzi i trafiam D20 D18 i D16 - przeciwnik schodzi na D18 więc jestem do przodu.... następna kolejka trafiam opona, opona i zamiast dabla wchodzi singiel 14 - Przeciwnik na D16 więc ja dalej z przodu ... I teraz: czy kolejną próbę zaczynam ponownie od D14 czy od D7 po tej trafionej wcześniej S14 ????
