Το μπουζούκι είναι ο Βασίλης ο Χονδράκης, από τη Νέα Σμύρνη. Χρυσή Καρδιά, αντρίκια φωνή, παίξιμο με συναίσθημα, όξω καρδιά, μποέμ μίας άλλης εποχής και με γνώση της φιλολογίας του ρεμπέτικου. Να σέβεστε!
She is not normal. She is the best female singer in the world. Her voice is so powerfull and also every word touch the heart. And she look so beautiful at singing and she live the Song, every word. I love she so much ❤❤😘😘
Karşılıklı şarkılar söyleyelim bu düşmanlık niye dostluk varken hepimiz göçüp gideceğiz gidiyoruzda gelecek nesillerimize kin dusmanlik değil dostluk bırakalım haydi dostluğa türküler söyleyelim Kapadokya almanya
ΕΊΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΎΤΕΡΕΣ ΤΡΑΓΟΥΔΊΣΤΡΙΕΣ ΤΗΣ ΝΕΌΤΕΡΗΣ ΓΕΝΙΆΣ!ΚΑΙ ΤΟ"ΑΣ ΜΉΝ ΞΗΜΈΡΩΝΕ ΠΟΤΈ"ΕΊΝΑΙ ΥΠΈΡΟΧΟ ΤΡΑΓΟΎΔΙ! ΕΊΝΑΙ, ΓΙΑ ΜΈΝΑ,ΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΤΡΑΓΟΎΔΙ ΖΕΥΓΑΡΙΟΎ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΆΜΟΥΣ!
You are right. I know broken Greek from my grand mother and I love this song. It says let us hope this night will never pass because such beautiful night we will not find again in all our lives
@@ninadragovic1787 May it never dawn let this night, where we are together, not go away because in the dark, oh, oh, oh, oh... love lives I don't have much to tell you, to make you feel me in silence, to give you to give me oh, oh, oh, oh... caresses and kisses. May it never dawn we will both be bitter, the morning will come, such a night we will not find oh, oh, oh, oh... throughout life.
Bardzo lubię słuchać w czasie jazdy rowerem na wycieczkach w Warszawie i okolicy. Choć nie rozumiem tekstu to bardzo mnie śpiew i muzyka uspakaja. Mogę słuchać na okrągło aż wyczerpie mi się prąd w telefonie lub internet.
Niech nigdy nie świta Niech ta noc, kiedy jesteśmy razem, nie przeminie Dlaczego w ciemności Och… miłość żyje Nie mam ci wiele do powiedzenia Abyś mnie poczuł w ciszy dać ci dać mi pieszczoty i pocałunki Niech nigdy nie świta Oboje będziemy gorsi przyjdzie rano takiej nocy nie znajdziemy przez całe życie
Ας μη ξημέρωνε ποτέ ας μη φύγει αυτό το βράδυ, πού ’μαστε μαζί, γιατί μέσα στο σκοτάδι, ω, ω, ω, ω... η αγάπη ζει. Πόσα δεν έχω να σου πω να σε κάνω να με νιώσεις, μες τη σιγαλιά, να σου δώσω να μου δώσεις ω, ω, ω, ω... χάδια και φιλιά. Ας μη ξημέρωνε ποτέ και οι δυο θα πικραθούμε, θα ’ρθει το πρωί, τέτοιο βράδυ δε θα βρούμε ω, ω, ω, ω... σ’ όλη τη ζωή.
Επιτέλους και κάποιος να "ασχοληθεί" με τους δημιουργούς αυτού του κομματιού. Χωρίς αυτούς η Αλεξίου θα υπήρχε, αυτό το τραγούδι όμως όχι. Έτσι απλά...
Ας μη ξημέρωνε ποτέ Ας μη φύγει αυτό το βράδυ, πού 'μαστε μαζί Γιατί μέσα στο σκοτάδι Ω... η αγάπη ζει Πόσα δεν έχω να σου πω Να σε κάνω να με νιώσεις μεσ΄τη σιγαλιά να σου δώσω να μου δώσεις χάδια και φιλιά Ας μη ξημέρωνε ποτέ Και οι δυο θα πικραθούμε θά 'ρθει το πρωί τέτοιο βράδυ δε θα βρούμε σ΄όλη τη ζωή
Μετρια εκτελεση, η ενορχηστρωση ειναι ξεπνοη , τα παιξιματα αδυναμα και ψιλοαδιαφορα, η υπεροχη ως φωνη κυρια Αλεξιου, εδω εχει αποσταση απο την πρωτη εκτελεση, δε συγκρινω φωνες, καθενας εχει τη δικη του χροια. Στην πρωτη εκτελεση τραγουδαει ο Αποστολος Χατζηχρηστος(ο συνθετης του τραγουδιου) , σπουδασμενος απο μικρος σε ωδια , με γνωσεις δυτικης και ανατολιτικης μουσικης , οργανοπαιχτης και φωνη τενορου της οπερας.Απλα εδω η Αλεχιου τραγουδαει με λαικα στοιχεια στη φωνη ενω το τραγουδι θελει ρεμπετικο στυλ, γενικα δε στεκεται στο επιπεδο της πρωτης εκτελεσης.Καλο ομως που εμαθαν νεωτερς γενιες.
O kathenas ehei dikaiwma na prospathei na kanei epideixi gnwsews. Ti mas les edw re. Siwpi, akouse, apolavse theiki fwni kai tragoudi. Mi milas. Kaneis thoryvo. Enohleis.
Απ τη στιγμη που το έχει αποδεχτει ένας ολοκληρος λαός, κι εχει πουλησει εκατομμύρια αντιτυπα,κανεις ΜΟΚΟ,και απλα ακους. Ξέρουμε την αξια του Χατζηχήστου,δε χρειαζόμαστε παπαροξερόλες
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται σύγκριση με την πρώτη εκτέλεση αλλά να κρατήσουμε αυτό που λες κι εσύ στο τέλος. Μια επανεκτέλεση ή μια διασκευή ενός ρεμπέτικου διαμαντιού, ιδίως στα πλαίσια μιας σειράς όπως το "Μινόρε της αυγής", μόνο θετικά μπορούμε να την δούμε, διότι φέρνει κόσμο κοντά στο ρεμπέτικο. Με μια τέτοια αφορμή μπορεί κανείς να φτάσει στην αρχική εκτέλεση και ίσως και στην αρχή του ρεμπέτικου! Να φτάσει στην πηγή και να πιεί νερό δηλαδή
