2024..ειμαι 44 πλέον. Όταν το άκουγα αυτό το τραγούδι 17-18 ετών είχε την ίδια δύναμη.. Δεν θέλω να πάω πίσω ούτε στα 80ς ούτε στα 90ς.. Τα έζησα ήταν καλά πέρασαν.. Ερωτεύτηκα, πλήγωσα, πληγώθηκα κτλ.. Θέλω να κάνω έναν κόσμο καλύτερο για τα παιδιά μας αύριο.. Με έρωτα μουσική αξιοπρέπεια έναν καλύτερο κόσμο από ποτέ άλλοτε έχουμε την ζύμη παρακαταθήκη μουσικούς, ποίητες, καλλιτέχνες που έδωσαν αξία στα όνειρα μας άνθρωποι που αγαπάνε αυτό που κάνουν με ήθος..ενα καλύτερο αύριο θέλω για όλους τους ανθρώπους, εμείς το 70 και 80 τα ζήσαμε, ας δείξουμε τι όμορφος μπορεί να γίνει ο κόσμος στα παιδιά..
Θυμάμαι ακόμα τις γλυκές εκείνες νύχτες των 90ς μπαίνοντας για τα καλα στην εφηβεία πλεον.. Οταν ακομα η γενια του 1983 έκανε ακόμα όνειρα...! Έτσι απλά χωρίς ιντερνετ και πολλά πολλά. Μόνο εμείς ,ι το χαμόγελο ενός κοριτσιού και η φλόγα στα μάτια που μας έκανε να θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο όλο...
Αν δεν νιώσεις τη φλόγα του έρωτα του αληθινού και το πόνο δεν θα καταλάβες ποτέ αυτό τραγούδι..... Λατρεύω τους ποιητικους σας στίχους και ότι δεν έχουν ίχνος ομοιοκαταληξιας!!!
Νομίζω πως είναι το πρώτο τραγούδι που με όμορφο τρόπο πάντρεψε το ροκ, με την Ελληνική Ηπειρώτικη παραδοσιακή μουσική. Στις μέρες μας Ελληνικές καταξιωμένες μπάντες, βγάζουν υπέροχα τραγούδια ακόμα και διασκευές.
Αχ... Της αγάπης μαχαιριά... Δεν την ξεπέρασα ποτέ όσο κι αν κάποιοι άλλοι με χαρακτηρίζουν τρελό και αλλοπρόσαλο... Καλή σας δύναμη να συνεχίζετε να παλεύετε με τούτο τον προσωρινό και μάταιο κόσμο τους... Καλή σας δύναμη!!
Τί μουσική έχουν βγάλει αυτά τα αδέρφια.... από τα καλύτερα τής ελληνικής μουσικής σκηνής!! απαράμιλλο ύφος, Ρυθμός, στίχους,τα πάντα όλα! κάθε φορά που το ακούω ανατριχιλα σάν την πρώτη!
Έρωτας δε θα πει νa ανοίγεσαι αμέσως, να δίνεσαι, να ενώνεσαι με κάποιον Άλλον. Είναι μια σπάνια ευκαιρία να ωριμάσεις, να αποκτήσεις μιαν υπόσταση δική σου, να γίνεις εσύ ένας ολόκληρος Κόσμος, για χάρη κάποιου άλλου, αγαπημένου προσώπου.
It is indeed an amazing song, written by Katsimichas brothers , which used for lyrics a poem in its original form and combined folk tunes from my homeland part of Greece (Epirus) and genuine rock . The epic song of my youth . Enjoy😊
Άει σκοτεινό φως του έρωτα τρεμάμενο αίμα του έρωτα μες τη γητειά σου ελησμόνησα τους φονιάδες καιρούς γέννησα ρόδινα μωρά σε μέλλον με αστέρια άει σκοτεινό φως του έρωτα Άει της αγάπης μαχαιριά στης νιότης το κρουστό κορμί πληγή που ανάβλυζε ευωδιές φιλιών και μουσική ντύνοντας το γυμνό έρημο κόσμο άει της αγάπης μαχαιριά Άει της αγάπης μαχαιριά άει της αγάπης μαχαιριά άει της αγάπης μαχαιριά άει της αγάπης μαχαιριά
Δεν μπορώ να τους ακούσω, ανατριχίλα, σκεφτόμουν στο. Δωμάτιο μου λίγο πριν. Την. Εφηβεία,,,,, να. Ταξιδεύω στον κόσμο ακούγοντας,,,, τους,,,, έγινε πραγματικότητα,,,, γεια σου πατρίδα από αλοθρησκες χώρες και ηπείρους
Από ότι γνωρίζω οι στίχοι ανήκουν σε ένα ποίημα νομίζω του Λιβαδειτη, δεν είμαι σίγουρος οι Κατσιμιχααιοι το διασκεύασαν με ένα ανεπανάληπτο γι εμένα τρόπο το πάντρεμα της τοπικής ελληνικής μουσικής με το κλαρίνο και συνδύασαν και αυτή την φοβερή ηλεκτρική κιθάρα από ότι ξέρω τότε ήταν φοιτητές στη Γερμανία δώσανε το τραγούδι στον Πορτοκαλογλου για να το προωθήσει στις εταιρίες οι οποίοι ενθουσιαστηκαν αλλά τους εξήγησε πως δεν είναι δικό του αλλά από κάποια παιδιά τότε φοιτητές θέλω να καταλήξω πως θα μπορούσε ο Πορτοκαλογλου να το δώσει σαν δικό του αλλά είχε το ήθος να πει την αλήθεια πως ανήκει σε άλλους ενώ αν το εματαλευοταν θα είχε βγάλει και χρήμα και θα είχε γίνει το όνομα του ακόμη πιο γνωστό Λέω πολλά συγνώμη αλλά δεν ξέρωμε ποιο τρόπο να εκφράσω αυτό που νιώθω όταν ακούω αυτούς που εδώ και δεκαετίες κάνανε πράγματα με τη μουσική τους που τώρα προσπαθούν να ακολουθήσουν κι άλλοι ήταν προτωποροι για εκείνη την εποχή αλλά και για τώρα
Υπειρωτικη ροκια με πολυφωνικό . Μουσικη Δημιουργικότητα με αναφορές στην παράδοση και όχι τραγούδι άρπακολα. Αυτοί οι άνθρωποι μας κάναν δώρο λίγη από την αισθητική τους.
μια χαρα μαθητες ειχε . οι πυξ λαξ δε θα υπηρχαν ουτε σαν ιδεα αν δεν ειχαν προηγηθει οι κατσιμιχες . αλλο αν οι πυξ μετα το γαμησαν με τη κλαψομουνιλα
Αμέσως μόλις αγόρασα το cdάκι, έτρεξα να το μοιραστώ με αγάπη αδελφική. Δεν εξέφρασε κανένα αίσθημα. Αλεξιθυμία ή αμηχανία. Εμένα πάντως το μαχαίρι μεχρι το μεδούλι είναι μπηγμένο!
Εμένα είναι και παλιοί οικογενειακοί γνώριμοι με τη μακαρίτισσα τη μητέρα μου Ιουλία και τη θεία μου τη Φανή Σκούρτη, από το Νομό Κορινθίας. Είχαν υπογράψει κ ένα άλμπουμ τους και το είχαν στείλει, μέσω της μητέρας τους Μαρίας, στη Φανή. Btw, grateful for that, guys! Thanks a lot. Είμαι big fan!!!!!
