Υπήρχαν δύο περάματα στην διώρυγα. Ένα στην Ποσειδωνία και ένα στα Ίσθμια.
Λειτουργούσαν από το 1893 μέχρι το 1986 όταν και αντικαταστάθηκαν με τις βυθιζόμενες γέφυρες που υπάρχουν μέχρι και σήμερα.
Δυστυχώς η Διεύθυνση της Διώρυγας θεώρησε ότι το πέραμα ήταν μια άσχημη ανάμνηση του παρελθόντος και συνεπώς σήμερα πολύ λίγα μένουν για να το θυμίζουν. Μόνο κάποια ερείπια δίπλα στην βυθιζόμενη γέφυρα των Ισθμίων.
Η χρησιμότητα τους ήταν πολύ μεγάλη για τους κατοίκους της περιοχής και ιδιαίτερα στα Ίσθμια (η Διώρυγα κόβει το χωριό στη μέση). Κάποιος για να πάει από την μία πλευρά της διώρυγας στην άλλη (με τα πόδια) μέσω της Γέφυρας του Ισθμού θέλει πάνω από 1 ώρα, ενώ με το πέραμα χρειαζόταν περίπου 5 λεπτά. Σκεφτείτε πόσο σημαντικό ήταν αυτό σε μια εποχή που δεν υπήρχαν αυτοκίνητα.
Μια σταθερή αλυσίδα στην μία πλευρά του περάματος, το κρατούσε στην σωστή θέση ενώ άλλη αλυσίδα στην άλλη πλευρά το τραβούσε από τη μια πλευρά στην άλλη. Όταν περνούσε κάποιο σκάφος από την διώρυγα, άφηναν τις αλυσίδες να πατώσουν για να ελευθερωθεί το κανάλι.
Από το 1960 μέχρι το 1980 για να κινηθεί το όλο σύστημα χρησιμοποιούνταν μοτέρ, ενώ πιο παλιά η όλη διαδικασία γινόταν χειροκίνητα! Στο τέλος του βίντεο, θα δείτε πολλές φωτογραφίες που κάποιος τραβούσε την αλυσίδα με τα χέρια.
Το πέραμα των Ισθμίων μπορούσε να μεταφέρει ένα αυτοκίνητο και περίπου 10 άτομα, ενώ το αντίστοιχο της Ποσειδωνίας, που ήταν μεγαλύτερο, μετέφερε δύο αυτοκίνητα και περίπου 20 άτομα. Το ταξίδι διαρκούσε περίπου πέντε λεπτά και τα δρομολόγια ήταν συνεχή (κάθε 5-6 λεπτά).
Το ένα από τα δύο περάματα υπάρχει μέχρι και σήμερα και χρησιμοποιείται ως βοηθητική πλατφόρμα στις εγκαταστάσεις της Διώρυγας στα Ίσθμια.
• Video
groups/19849...
9 ноя 2022
