Οι φίλοι που ‘χω χάσει και δεν κυκλοφορούν ουρανούς παλιούς θωρούν και στο περιθώριο ζουν πληρώσαν τα όνειρά τους και πάντα μετρητοίς τους πληρώσαμε κι εμείς για να μείνουν αφανείς Οι ελέυθεροι κι ωραίοι ζουν σε κάποιες φυλακές μες τα τείχη που ‘χει χτίσει ο καθένας για να ζήσει τις μεγάλες του στιγμές Εγώ δεν είχα τύχη να ζήσω μαγικά με δυο ψίχουλα πικρά ζούσα χρόνια στη σκιά γυρνούσα διψασμένος και βράδιασε νωρίς και σταγόνες της βροχής είναι αυτά που θα μου πεις Οι ελέυθεροι κι ωραίοι ζουν σε κάποιες φυλακές μες τα τείχη που ‘χει χτίσει ο καθένας για να ζήσει τις μεγάλες του στιγμές
