праздник Наврузи Оби Гарм 1 

⛔⚔️🛑⚔️🛑⚔️🛑 *Ҳукми иштирок кардан бо кофирон дар идҳои онон...!* _____________ *Бисёре аз мусулмононро мебинем,ки дар ҷашни "Соли нав" ва дигар ҷашнҳои кофирон бо онон ширкат мекунанд. Оё далеле аз Қуръон ва суннат ҳаст ки ба онҳо пешниҳод кунам то даст аз ин корҳои ғайри шаръи бикашанд....?* ___________ *Алҳамдулиллоҳ...!* *Иштирок кардан бо кофирон дар идҳо ва ҷашнҳояшон ҷоиз нест, зеро аввалан ин кор шабеҳ сохтани худ ба онон аст.* *Расулуллоҳ (ﷺ)мефармояд:* { *Ҳарки худро ба гуруҳе шабеҳ кунад,аз онон аст* }. Ба ривояти Абу-Довуд...! ___________ *Ва ин таҳдиди бисёр хатарноке аст Абдуллоҳ бин Умар ва бин Ос (рз) мегуяд:* { *Ҳарки дар сарзамини мушрикон зиндаги кунад ва Навруз ва Меҳргони онон-ро ҷашн гирад ва худро ба онон шабеҳ созад ва дар ҳамин ҳол бимирад дар рузи қиёмат зиёнкор шуда аст }...!* ______________ *Сониян иштирок кардан бо онон навъе изҳори мувадат ва муҳабат нисбат ба онон аст. Аллоҳ Таъоло мефармояд:* { يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لَا تَتَّخِذُوا۟ ٱلْيَهُودَ وَٱلنَّصَٰرَىٰٓ أَوْلِيَآءَ ۘ }. { *Эй касоне,ки имон овардаед яҳудиён ва насрониён-ро дӯстони худ магиред }.* "Моида,1". *Ва боз мефармояд:* { يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لَا تَتَّخِذُوا۟ عَدُوِّى وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَآءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِٱلْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا۟ بِمَا جَآءَكُم مِّنَ ٱلْحَقِّ }. { *Эй касонеки имон овардаед душмани ман ва душмани худатонро ба дӯсти бармагиред ба туреки бо онҳо изҳори дусти кунед ва ҳол он ки қатъан ба он ҳақе,ки баройи шумо омада кофиранд }.* "Мумтаҳана,1". _______________ *Солисан ид як қазияи дини ва ақидати аст на одати дунёи чунон,ки ҳадис ба он ишора дорад:* { *Ҳар қавме иде дорад ва ин иди мост }.* *Ва иди онон намоёнгари ақидаи фосид ва ширкомез онон аст...!* ____________ *Чаҳорум Аллоҳи Мутаъол мефармояд:* { وَٱلَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ ٱلزُّورَ }. { *Ва касоне,ки бар дуруғ гувоҳи намедиҳанд }.* *уламо шаҳодати дуруғро дар ин оя ба маънои идҳои мушрикон тафсир кардаанд бинобарин табрик баройи ин идҳо ва фуруш дар он ва ҳаминтавр фурӯши ҳамаи лавозими ин идҳои ширкомез аз ҷумлаи васоили чароғони ва дарахти арча ва ғайра ҷоиз нест...!* ______________ *Аллоҳ мо ва фарзандони моро аз пайравии яҳуду насорро дур бидорад ва дустони худашро бароямон дуст ва душманонашро душман бигардонад.* اللهم آمين *Ва биллоҳи тавфиқ....!* ☝️🕋☝️🕋☝️🕋☝️🕋☝️🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥

2. Яқин зидди шак аст. Маъно чунин аст, ки гӯяндаи ин қавл бояд бар бовари том бошад, ки Аллоҳ маъбуди барҳақ аст. Далел аз қавли Аллоҳ: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ «Ҳаройна, муъминон касоне ҳастанд, ки ба Аллоҳу паёмбари Ӯ имон овардаанд ва дигар шак накардаанд ва бо молу ҷони хеш дар роҳи Аллоҳ ҷиҳод кардаанд. Инҳо ростгуёнанд» (Сураи Ҳуҷурот, ояти: 15)3. Ихлос зидди ширк аст: Гуяндаи ин сухан бояд тамоми ибодатҳоро холис аз барои Аллоҳи ягона анҷом диҳад ва ҳеҷ ибодатеро барои ғайри Аллоҳ анҷом надиҳад. Аллоҳ мефармояд: وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَذَٰلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ «Ва ононро фақат ин фармон доданд, ки Аллоҳро бипарастанд, дар ҳоле ки дар дини у ихлос меварзанд. Ва намоз гузоранду закот диҳанд. Ин аст дини дурусту рост!.» (Сураи Баййина, ояти: 5)4. Сидқу ростӣ мухолифи дуруғ аст: Ин ки калимаи таҳвидро бигуӣ ва ба он гуфтаат содиқ бошӣ, забонат бо қалбат мувофиқ бошад. Аллоҳ дар ин маврид мефармояд: الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۖ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ «Алиф, лом, мим. Оё мардум пиндоштаанд, ки чун бигуянд: Имон овардаем (ва ба ягонагии Аллоҳ ва рисолати паёмбар иқрор кардаем), раҳо шаванд ва дигар (бо таколиф ва вазоиф ва ранҷу сахтиҳое, ки бояд дар роҳи дини Аллоҳ таҳаммул кард) озмоиш нашаванд?” Албатта, мардумеро, ки пеш аз онҳо буданд (бо навъҳои таколиф ва машаққатҳо ва бо неъматҳои гуногун ва сахтиҳо), озмудаем, то ба таҳқиқ, Аллоҳ касонеро, ки рост гуфтаанд, маълум дорад ва дуруғгуёнро ҷудо кунад.» (Сураи Анкабуд, ояти: 1-3)

*ШАРОБ (АРАҚ ПИВА) ВА ҲАР ОНЧИЗЕ КИ МАСТ КУНАНДА АСТ.ҲАРОМ АСТ. БИНОБАР ИН ДАЛЕЛҲО*👇🏻👇🏻👇🏻 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ. *Эй мӯъминон, ҷуз ин нест, ки хамр ва қимор ва нишонаҳои маъбудони ботил ва тирҳои фол палид ва аз кирдори Шайтон аст; пас, аз вай дурӣ кунед, то бувад ки растагор шавед.* ⛔⛔⛔⛔ *ҲАРОМ БДАНИ ПИВА ВА ВИНО* *١- [عن عبدالله بن عمر:] عن النَّبيِّ ﷺ بِمِثْلِهِ [أيْ: حَديثِ: كُلُّ مُسكِرٍ* *حَرامٌ، وكُلُّ مُسكِرٍ خَمرٌ].* شعيب الأرنؤوط (ت ١٤٣٨)، تخريج المسند ٦٢١٩ • صحيح • أخرجه مسلم (٢٠٠٣) باختلاف يسير، وأبو داود (٣٦٧٩)، والترمذي (١٨٦١) *Аз абдуллоҳ ибни Умар( р) ривоят аст ки Паёмбар (с а в) фармуданд. ҲАР ЧИЗИ МАСКУНАНДА ҲАРОМ АСТ ВА ҲАР МУСКИР ( МАСТ КУНАНДА) ШАРОБ АСТ.* *ДАЛЕЛИ ДИГАР* قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «الْخَمْرُ أُمُّ الْخَبَائِثِ فَمَنْ شَرِبَهَا لَمْ تُقْبَلْ صَلَاتُهُ أَرْبَعِينَ يَوْمًا، فَإِنْ مَاتَ وَهِيَ فِي بَطْنِهِ مَاتَ مَيْتَةً جَاهِلِيَّةً»( ألبانی درصحیح الجامع 3344) *Паёмбар с а в) фармуданд Шароб Модари Палидиҳо аст пас ҳар касе нушид онро То чил руз намози он қабул намегардад,* *ва агар мурд ва шароб дар шикамаш бошад мурдааст ба марги ҷоҳилият ..* chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

💚💚💚💚 *ФАЗЛИ РӮЗАИ МОҲИ ШАЪБОН* *Моҳи Шаъбон ҳаштумин моҳи ҳиҷрӣ аст, ки қабл аз моҳи Рамазон воқеъ мегардад.* *Паёмбари Аллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам бештари рӯзҳои ин моҳро рӯза медоштанд. Албата ҳадисҳое зиёде дар фазилати ин моҳ ривоят шудааст.* *Дар хадисе, ки онро Оиша разияллоху анхо ривоят кардааст, омадааст:* لم يكن النبي صلى الله عليه وسلم يصوم شهرا أكثر من شعبان *«Паёмбари Аллоҳ ﷺ дар ҳеҷ моҳе бештар аз моҳи Шаъбон рӯза намедоштанд». Ин ҳадисро Бухорӣ ва Муслим ривоят кардаанд.* *Аз Усома ибни Зайд разияллоҳу анҳу ривоят аст, ки мегӯяд: Гуфтам:* يَا رَسُولَ اللَّهِ، لَمْ أَرَكَ تَصُومُ شَهْرًا مِنْ الشُّهُورِ مَا تَصُومُ مِنْ شَعْبَانَ؟ *Эй паёмбари Аллоҳ ﷺ! Мебинам, ки дар моҳи Шаъбон он чунон рӯза медоред, ки дар дигар моҳҳо он кадар рӯза намедоред?* *Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам фармуданд:* وَهُوَ شَهْرٌ تُرْفَعُ فِيهِ الأَعْمَالُ إِلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ،، فَأُحِبُّ أَنْ يُرْفَعَ عَمَلِي وَأَنَا صَائِمٌ *«Дар моҳ (-и Шаъбон), амалҳо ба сӯи Парвардигори ҷаҳониён бардошта мешаванд ва ман дӯст медорам, ки амалҳоям дар ҳоле бардошта шаванд, ки ман рӯзадор бошам». (Ривояти Насоӣ).* *Аз ин ҳадисҳо маълум мешавад, ки пайғамбар аллаллоҳу алайҳи ва салламдар ин моҳ зиёд рӯза медоштанд. Лекин ин моҳро ба пуррагӣ рӯза намедоштанд, балки аксарияти рӯзҳои ин моҳро рӯза медоштанд.* 🕋☝️🕋☝️🕋☝️🕋☝️🕋👍🛣👍🛣👍🛣👍🛣👍🤲🏻🤲🏻🤲🏻🤲🏻🤲🏻🤲🏻🤲🏻🤲🏻🤲🏻

Маънои ла илаҳа иллаллаҳ Ҳеҷ маъбуде барҳаққе ҷуз Аллоҳ нест. Дигар маъноҳо ботиланд, мисли: 1) Ҳеҷ маъбуде ҷуз Аллоҳ нест. Ин маъно қобили қабул нест, зеро чунин фаҳмида мешавад, яъне ҳам маъбуди барҳақ ва ғайри ҳақ Аллоҳ аст. ( Бояд чунин гуфта шавад: Ҳеҷ маъбуди барҳаққе ҷуз Аллоҳ нест).2) Ҳеҷ офаридгоре ба чуз Аллоҳ нест. Гар чанде ин мафҳум ҷузъи маънои аслӣ ҳам бошад, вале мақсади асосиро ифода намекунад. Агар маънои умумии (ла илаҳа иллаллаҳ) танҳо ҳамин мебуд, ҳеҷгоҳ байни паёмбар ﷺ ва қавмаш низоу кашмакашиҳо ба вуҷуд намеомад, чун онҳо бар ин чиз (яъне офаридгор будани Аллоҳ) иқрор дошанд. 3) Ҳокимият танҳо аз они Аллоҳ аст. Ин мафҳум низ ҷузъе аз маънои аслӣ аст, аммо ин (барои дурустии эътиқод) басанда нест ва мақсади аслии тавҳид танҳо ин нест. Агар шахс Аллоҳро дар ҳокимияташ танҳо бидонад, вале дар ибодат ғайри уро парастиш кунад, маънои тавҳид ҳосил намешавад.Гувоҳи додан ба ин ки нест Худое барҳақ, магар Аллоҳ Далелҳо: شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «Аллоҳ гувоҳӣ дод, ки ҳеҷ худое (барҳақ) ҷуз у нест. Ва гувоҳӣ доданд фариштагону донишмандон дар он ҳол, ки Аллоҳ тадбиркунандаи олам ба адл аст. Худое (барҳақ) ҷуз у нест, ки пирузманду ҳаким аст!» (Сураи оли Имрон, ояти: 18) فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ ... «Пас, бидон ҳеҷ маъбуде ҷуз Аллоҳ нест...» (Сураи Муҳаммад, ояти: 19)Диққат диққат муроҷиат ба шогирдони Ҷовиди мушрик ба Аллоҳ имон дошта боши ин наворро паҳн кун Ҷовид устодат хатоаашро қабул кард ки калимаи мавъидро хатто фаҳмидааст ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-tvRRU9jY2_I.html

Суфьян ибн ‘Уяйна, да смилуется над ним Аллах, сказал: “Человек должен совершать дела, о которых у него есть знания, и оставлять дела, о которых он не знает”. "ас-Сияр", 8/468

قَالَ (الشَّافِعِيُّ): «لَوْ جَهَدْتَ كُلَّ الْجَهْدِ عَلَىٰ أَنْ تُرْضِيَ النَّاسَ كُلَّهُمْ، فَلَا سَبِيلَ لَهُ، فَإِذَا كَانَ كَذَلِكَ فَأَخْلِصْ عَمَلَكَ وَنِيَّتَكَ لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ.» [«شُعَبُ الْإِيمَانِ» لِـ(الْبَيْهَقِي)، (إِخْلَاصُ الْعَمَلِ لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَتَرْكُ الرِّيَاءِ)، (6518)]. *Эмом шофиъиرحمه الله мефамояд: Агар тамоми талошатро ба кор бигири то ҳама мардумро рози намои ; пас бидон ки, ҳеҷ роҳи надори! Пас ки, чунин аст, амал ва ниятатро барой Аллоҳ азаваҷал холис гардон* chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

*Сабр кунед ва дигаронро ба сабр даъват кунед!!* *Робул оламин бандагони худро ба сабр тавсия намуда ва мефармояд:* *يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱصۡبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ* *Эй касоне, ки имон овардаед, [бар таколифи динӣ ва ранҷҳои дунявӣ] шикебоӣ варзед ва [дар баробари душманон] пойдор бошед ва парҳезгорӣ пеша кунед; бошад, ки растагор шавед* *-Сура Ал'Имран, аят 200* *Паёмбар (ﷺ) мефармояд*: *«الصبر عند الصدمة الأولى»* *(صحيح البخاري: ۱۳۰۲)* *"Сабри воқеии оне аст, ки аз оғози мусибат бошад."* *فَٱصۡبِرۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞۖ وَلَا يَسۡتَخِفَّنَّكَ ٱلَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ* *[Эй паёмбар, бар озору такзиби мушрикон] бо сабр бош, [ки] ҳатман, ваъда [-и ёрӣ]-и Аллоҳ таоло ҳақ аст ва мабодо касоне, ки [ба растохез] бовар надоранд, туро аз [сабр кардан] боздоранд* *-Сура Ар-Рум, аят 60* *Шайхул Ислом ибн Таймия мефармояд:* *"Ағлаби фитнаҳое, ки иттифоқ меафтанд аз ҷумлаи бузургтарин асбоби он, камбуди сабр аст, лизо фитна ду сабаб дорад: ё ба сабаби заъф дар илми шаръи аст ё ба далел заъф дар сабр ва бурдборӣ "* المستدرك !۵/۱۲۷ chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

*Ҳамроҳи ростгуён ва содиқон бошед.* *Аллоҳ (ﷻ ) бандагонашро фармон медиҳад то ҳамроҳи содиқон ва ростгуён бошанд чунон ки мефармояд:* يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّٰدِقِينَ *Эй касоне, ки имон овардаед, аз Аллоҳ таоло парво кунед ва бо ростгӯён бошед* -Сура Ат-Тавба, аят 119 *Зеро, ки ростгуи сабаби наҷоти инсон ва дурӯғгӯи сабаби ҳалок мегардад.* *Расули Аллоҳ (ﷺ) фармуданд: ҳамоно ростгуи инсонро ба сӯи неки роҳнамуд мекунад ва неки инсон ро ба биҳишт мебарад ва шахсе доимо рост мегӯяд то инки дар зумраи содиқин қарор гирад.* *Ҳамоно дурӯғгӯи инсонро ба сӯйи фисқ ва фуҷур мекашонад ва фисқу фуҷур инсонро ба ҷаҳанам мерасонад ва шахсе доимо дурӯғ мегӯяд то инки назди Аллоҳ (ﷻ) дар зумраи дурӯғгӯён навишта мешавад.* 📚صحیح البخاری۶۰۹۴ chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv*Вазоифи зан ва шавҳар нисбат ба якдигар.* *Хонавода хишти аввали ҷомеъа ҳаст, ки агар ислоҳ шавад тамоми ҷомеъа ислоҳ мешавад, ва агар фосид шавад, тамоми ҷомеъа фосид мешавад.* *Барои ҳамин ҳам Ислом таваҷҷуҳи зиёде ба хонавода карда аст ва бар зану мард чизҳоеро воҷиб намудааст, ки саломат ва саодати онҳоро таъмин мекунад. Бинобар ин Ислом хонаводаро ҳамчун муассисае медонад, ки ду нафар (зан ва мард) дар он шарокат доранд ва мард масъулияти онро бар уҳда дорад:* الرجال قوامون علي النساء بما فضل الله بعضهم علي بعض و بما أنفقوا من أموالهم فالصالحات قانتات حافظات للغيب بما حفظ الله. (نساء/34) *«Мардон бар занон сарпарастанд (ва дар ҷомеъаи кучаки хонавода ҳаққи раҳбарӣ доранд ва нигаҳдориву риъояти занон бар уҳдаи эшон аст) бадон хотир, ки Худованд (барои низоми ҷомеъа, мардонро бар занон дар бархе аз сифот бартариҳое бахшидааст) ва баъзеро бар баъзе фазилат додааст (ва маъмулан мардон ранҷ мекашанд ва пул ба даст меоваранд) ва аз амволи худ (барои хонавода) харҷ мекунанд. Пас занони солиҳа ононе ҳастанд, ки фармонбардори (авомири Аллоҳ ва мутиъи дастури шавҳарони худ буда) асрори заношуиро нигоҳ медоранд чунки Худованд ба ҳифзи онҳо дастур додааст». (Сураи Нисо - 34)* *Ислом барои ҳар як аз зану мард ҳуқуқеро воҷиб кардааст, ки бо риояти онҳо истиқрор ва пойдории ин муассиса (оила), тазмин мешавад ва ҳар як аз зану шавҳарро ташвиқ кардааст, ки вазифаҳои худро анҷом диҳанд ва аз кӯтоҳиҳои якдигар чашмпӯшӣ кунанд.* Аллоҳ таъала мефармояд: ومن آياته أن خلق لكم من أنفسكم أزواجا لتسكنوا إليها وجعل بينكم مودة ورحمة (روم/21). *«Ва яке аз нишонаҳои (далолаткунанда бар қудрат ва азамати) Аллоҳ ин аст, ки аз ҷинси худатон ҳамсаронеро барои шумо офарид, то дар канори онон биёромед ва дар миёни шумо ва эшон муҳаббат ва меҳрубонӣ қарор дод».* (сураи Рум -21). *Муҳаббат ва раҳмате, ки байни зан ва шавҳар вуҷуд дорад, байни ҳеҷ ду нафари дигаре дида намешавад. Худованди Субҳон дӯст медорад, ки ин муҳаббат ва меҳрубонӣ байни занону шавҳарон тадовум пайдо кунад (давом ёбад). Бинобар ин ҳуқуқеро барои завҷайн муайян кардааст, ки риояи онҳо боиси давом ёфтани он муҳаббат ва меҳрубониҳо мегардад:* ولهن مثل الذي عليهن بالمعروف (بقره/228). *«Ва барои занон (ҳуқуқ ва воҷиботе ҳаст, ки бояд шавҳарон адо бикунанд) ҳамон гуна, ки бар шавҳарон аст, ки бояд занон ба шоистагӣ адо кунанд».* (с. Бақара -228) *Ин каломи Аллоҳ, бо вуҷуди ихтисоре, ки дорад дарбаргирандаи мафоҳиме аст, ки баёни онҳо ниёз ба навиштани китоби бузурге дорад. Ин оят равшанкунандаи ин масъала аст, ки зан дар тамоми ҳуқуқ бо мард баробар аст илло дар як маврид, ки Худованд онро баён кардааст:* وللرجال عليهن درجة *«Ва мардонро бар занон бартарӣ аст».* (сураи Бақара -228) *Ин ҷумлаи дар боло зикршуда мизоне ба мард медиҳад то бо он рафторашро бо ҳамсараш дар тамоми шуун ва аҳволи зиндагӣ бисанҷад, пас агар аз ӯ (зан) хост, ки кореро анҷом диҳад ба ёд оварад, ки ӯ низ дар муқобили ҳамсараш вазоифе бар уҳда дорад.* *Аз Ибни Аббос ривоят аст, ки мегӯянд: «Ман худамро барои ҳамсарам меороям, ҳамчунон, ки ӯ худашро барои ман зиннат медиҳад».* (Ибни Ҷарири Табарӣ 2/453) *Ва Паёмбар Муҳаммади Мустафо (алайҳис-салом) мефармоянд:* (ألا إن لكم علي نسائكم حقا ولنسائكم عليكم حقا). *«Огоҳ бошед! Ҳамсаронатон бар шумо ҳақе доранд ҳамчунон, ки шумо бар онон ҳақе доред».* (Саҳеҳи Ибни Моҷаҳ/1501 ва Тирмизӣ/2/315/1173). *Мусалмони фаҳмида ва воқеъӣ ба ҳуқуқе ки ҳамсараш бар ӯ дорад эътироф мекунад. Ҳамеша талош мекунад, ки ҳаққи ҳамсарашро адо кунад, бидуни таваҷҷӯҳ ба ин, ки оё ҳаққи худашро дарёфт кардааст ё не,Чунки Исломи азиз бар тадовум ва пойдории муҳаббату меҳрубонӣ байни зану шавҳар ва фурсат надодан ба шайтон барои пошидани тухми ихтилоф байни онон ҳарис аст.* *Акнун ҳуқуқи зан бар мардро баён мекунем ва пас аз он ҳуқуқи мард бар занро зикр мекунем, ба умеди ин, ки завҷайн(зану шавҳар) аз он дарс бигиранд, ва ҳамдигарро ба ҳаққ ва сабр васият кунанд* ( إن لنسائكم عليكم حقا) *Ба ростӣ, занони шумо бар шумо ҳақе доранд.* ➖➖➖➖➖ *Боқи расондани Ин рисола ба дасти шумо аст, агар ба сабаби ту хонаводае ислоҳ мешаванду ба типқи суннати Расуллоҳ саллоҳу алаӣҳи ва саллам зиндаги мекунанд пас дар аҷр ва савоби он ту ҳам шарик асти.* chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : " مَنْ سَتَرَ مُسْلِمًا سَتَرَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ". *Аз Абу Ҳураӣра( Р) ривоят аст, ки гуфт: Паёмбар (с а в) фармуданд:* *Ҳар касе (аӣби)Бародари Мусалмонаш,ро дар дунё бипушонад, Аллоҳ таъала (аӣби) уро дар Дунё ва охират мепушонад.* (Саҳиҳи Ибни Моҷа /2544) عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : " مَنْ سَتَرَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ فِي الدُّنْيَا سَتَرَهُ اللَّهُ فِي الْآخِرَةِ، وَمَنْ نَفَّسَ عَنْ أَخِيهِ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ الدُّنْيَا نَفَّسَ اللَّهُ عَنْهُ كُرْبَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَاللَّهُ فِي عَوْنِ الْعَبْدِ مَا كَانَ الْعَبْدُ فِي عَوْنِ أَخِيهِ " *Аз Абу Ҳураӣра( Р) ривоят аст, ки гуфт: Паёмбар (с а в) фармуданд:* *Ҳар касе (аӣби)Бародари Мусалмонаш,ро дар дунё бипушонад, Аллоҳ таъала (аӣби) уро дар охират мепушонад* *Ва Ҳар касе дур кард аз бародараш сахтие, аз сахтиҳои дунёро Аллоҳ таъала сахтии охиратро аз у дур хоҳад кард.* *Аллоҳ таъла дар кумаки бандааш аст, модоме, ки бандааш дар кумаки бародараш ҳаст.* (Муснади имом Аҳмад) [7942] chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ ۚ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ (Аз Зумар - 3) Огоҳ бош, ки дини холис аз они Худост ва онон, ки ғайри Ӯ дигареро ба худои гирифтанд, гуфтанд: «Инонро аз он рӯ мепарастем, то василаи наздикии мо ба Худои якто шаванд. Ва Худо дар он чӣ ихтилоф мекунанд, миёнашон ҳукм хоҳад кард. Худо онро, ки дурӯғгӯву носипос бошад, ҳидоят намекунад.

5. Муҳаббат мухолифи буғзу кина аст: Ин ки калимаи тавҳидро бигуӣ дар ҳоле, ки ту Аллоҳ ва паёмбарашро дуст бидорӣ ва ба он чизе, ки ин калима далолат мекунад, онро низ дуст бидорӣ. Аллоҳ мефармояд: وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّهِ ۗ «Баъзе аз мардум Аллоҳро ҳамтоёне ихтиёр мекунанд ва онҳоро чунон дуст медоранд, ки Аллоҳро. Вале онон, ки имон овардаанд, Аллоҳро бештар дуст медоранд.» (Сураи Бақара, ояти 165)6. Итоат намудан зидди итоат накардан аст: Ин ки Аллоҳро ба ягонагӣ бишносию парастиш намоӣ ва пойбанди шариати у бошӣ. Ва бояд ба у имон биёварӣ ва бовар дошта бошӣ, ки у ҳақ аст. Аллоҳ мефармояд: وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ «Пеш аз он ки азоб фаро расад ва касе ба ёриатон барнахезад, ба Парвардигоратон руй оваред ва ба у таслим шавед.» (Сураи Зумар, ояти : 54)7. Қабул намудан мухолифи рад намудан аст: Ин ки тавҳидро ва ба ончи, ки он далолат мекунад, қабул намоӣ. Инчунин, бо ихлос парастиш намудани Аллоҳро бипазирӣ ва ибодати ғайри уро тарк гуӣ. Аллоҳ мефармояд: إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ «Ҳаройна, чун ба онон гуфта мешуд, ки ҷуз Аллоҳи якто худое нест, такаббур мекарданд. Ва мегуфтанд: “Оё ба хотири шоъири девонае (яъне, Муҳаммад ﷺ) худоёнамонро тарк гуем?.» (Сураи Софот, ояти : 35-36)

8. Куфр варзидан ба ончи, ки ғайри Аллоҳ парастида мешавад: Ин ки аз тамоми он чи ғайри Аллоҳ парастида мешавад, безорӣ биҷуӣ ва бовар дошта бошӣ, ки он ҳама ботиланд. Аллоҳ мефармояд: فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ... «Пас ҳар кас, ки ба тоғут куфр варзад ва ба Аллоҳ имон оварад, ба чунон риштаи устуворе чанг задааст, ки гусастанаш набошад.» (Сураи Бақара, ояти: 256)Рукнҳои ла илаҳа иллаллоҳ Ин ҷумла ду рукн дорад: 1)Инкор: Ла илаҳа - нест маъбуде барҳақ. Ла = нест. Илаҳа = маъбуде барҳақ. 2) Исбот: Иллаллоҳ - магар Аллоҳ. Илла = магар. Аллаҳ = Аллоҳ. Яъне ибодатро танҳо барои Аллоҳе, ки анбозе надорад, собит месозӣ. Далел бар ин гуфтаҳо ин аст, ки Аллоҳ мефармояд: فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ «Пас ҳар кас, ки ба тоғут куфр варзад ва ба Аллоҳ имон оварад, ба чунон риштаи устуворе чанг зада...» (Сураи Бақара, Ояти: 256)وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ إِنَّنِي بَرَاءٌ مِّمَّا تَعْبُدُونَ 26 إِلَّا الَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُ سَيَهْدِينِ27 «Ва Иброҳим ба падару қавмаш гуфт: Албатта, ман аз он чи шумо мепарастед, безорам. Ғайри он ки маро офарида, ки албатта, у роҳнамоиям хоҳад кард.» (Сураи Зухруф, Ояти: 26-27) Қавли لَا إِلٰهَ إِلَّا ٱلله дар кадом вақт инсонро кумак мекунад? Он гоҳ, ки (шахс) маънояшро дарк кард. Он гоҳ, ки ба муқтазои он амал намуд (муқтазои ин калима тарк намудани ибодат ба ҷуз ибодати Аллоҳ ва танҳо уро парастиш намудан аст).

4. Шинохтани дини ислом. Маънои ислом ин таслим шудан, тан додан, сар фуруд овардан мебошад. Ислом ду маъно дорад. 1. Исломи хос- ин шариатест, хос барои Муҳаммад (с). Вақте ки Аллоҳ Муҳаммад (с)-ро ба паёмбари хонд ва исломро нозил кард, ҳаммаи он динҳое, ки дар пеш буданд, онҳоро насх кард, бе кор кард. Ҳаммаи пайравон ва умиатоне, ки дар давраҳои паёмбарон буданд, мусалмон буданд: Яҳудон дар давраи Мусо ва носоро дар давраи Исо(а) . Аммо вақте ки Паёмбар (с) фиристода шуд, ҳаммаи онҳо ба Паёмбар (с) куфр варзиданд. Пас онҳо дар айни замон мусалмон ба ҳисоб намераванд. Пас, ҳар касе дини Исломро қабул кард, ӯ мусалмон ба ҳисоб меравад ва ҳар касе дини Исломро қабул накард, ӯ мусалмон ба ҳисоб намеравад. Барои он ки ин дин дар назди Аллоҳ писандида аст. Чихеле ки Аллоҳ дар сураи Оли Имрон дар ояти 19-ум мефармояд: إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ Ҳар оина дин дар назди Аллоҳ ислом аст. Боз Аллоҳ дар сураи Оли Имрон дар ояти 85-ум мефармояд: وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ (Ал Имрон - 85) Ва ҳар кас, ки дине ҷуз ислом ихтиёр кунад, аз ӯ пазируфта нахоҳад шуд ва дар охират аз зиёндидагон хоҳад буд. Ислом ин дине аст, ки Аллоҳ инро барои Паёмбар (с) ва умматонаш оварда ва пазируфтааст. Аллоҳ ин динро рози шудааст барои Муҳаммад (с) ва умматонаш. Чихеле ки Аллоҳ дар сураи Моъида дар ояти 3-юм мефармояд: الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا Имрӯз дини шуморо ба камол расонидам ва неъмати худ бар шумо тамом кардам ва исломро дини шумо баргузидам. 2. Исломи ъом - Ин парастиши Аллоҳ ба он чизе ки ӯ дастури ва қонунгузорӣ кардааст, на ба ҳавову ҳавас. Исломи ъом ин динест, ки ҳаммаи паёмбарон ба ҳамин омадаанд, яъне парастиши Аллоҳи ягона аст. Чихеле ки Аллоҳ дар бештари оятҳо мефармояду мегӯяд, ки шариатҳое, ки аз паёмбарони пеш буданд, ҳаммаи онҳо ислом барои Аллоҳ буданд, яъне таслимшудагон буданд барои Аллоҳ. Боз Аллоҳ дар сураи Бақара ояти 128-ум мефармояд: (Иброҳим (а) мегӯяд): رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (Ал Бақара - 128) Эй Парвардигори мо, моро фармонбардори хеш соз ва низ фарзандони моро фармонбардори хеш гардон ва тариқаи ҳаҷамонро ба мо биёмуз ва тавбаи мо бипазир, ки ту тавбапазиранда ва меҳрубон ҳастӣ!

ҶАЗОИ ШАХСЕ, КИ ЗИНО МЕКУНАД Аллоҳ ҷалла ва ало дар китоби хеш мефармояд : وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَا ۖ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِيلًا "Ва ба зино наздик машавед; ба дурустӣ ки вай (зино) беҳаёӣ ва бад роҳе аст" Сурат "Исро" ояти 32 Ва касоне ин амали шанеъ ва палидро иҷро мекунанд ва тани пок ва назифи худро ҳаром месозанд онҳоро дар дунё ва охират Аллоҳ хору залил мекунад. Аммо дар дунё ҷазои касе, ки зино кардааст ва зан дида нест яъне марде, ки зани никоҳи надидааст ва зане, ки шавҳар накардааст 100 дурра аст. Ва далелаш қавли Аллоҳ аст ки мегӯяд : الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ "Ҳар яке аз зани зинокунанда ва марди занокунандаро сад дурра бизанед. Ва агар ба Аллоҳ ва рӯзи охир имон овардаед, дар ҷорӣ кардани шаръи Аллоҳ бояд ки шуморо бар онҳо шафқат фаро нагирад; ва бояд ки ҷамоае аз мӯъминон ба азоби онҳо ҳозир шаванд" Сураи "Нур" ояти 2 Ва дурра зананда бояд дилаш насӯзад ба ҳоли онҳо. Ва дар Қиёмат ҷазои камтаринаш инаст ки: عَنْ سَمُرَة بن جُنْدُب أنه صلى الله عَلَيْهِ وَسلم جَاءَهُ جِبْرِيل وَمِيكَائِيل قَالَ فَانْطَلَقْنَا فأتينا على مثل التَّنور أَعْلَاه ُضيق وأسفله وَاسع فِيهِ لغط وأصوات قَالَ فاطلعنا فِيهِ فَإِذا فِيهِ رجال وَنسَاء عُرَاة فَإِذا هم يَأْتِيهم لَهب من أَسْفَل مِنْهُم فَإِذا أَتَاهُم ذَلِك اللهب ضوضوا أَي صاحوا من شدَّة حره فَقلت من هَؤُلَاءِ يَا جِبْرِيل قَالَ هَؤُلَاءِ الزناة والزواني "Аз Самура ибни Ҷундуб разияллоҳу анҳу ривоят аст, ки Ҷаноби Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам гуфт: "Омад Ҷибраил ва Микоил бо онҳо рафтам то ба чуқурии танурмонанде расидем ки сари он чуқури танг ва поёнаш калон ва фарох буд. Дар он чуқури оташеро афрӯхта буданд. Чун оташ забона (аланга, шуъла) мекашид (онҳое ки дар гудоз буданд) оташ бо худ мебардошт то ҷое ки наздик буд аз он танӯр хориҷ гарданд ва боз чун оташ паст мешуд дубора ба дохилӣ танӯр фурӯ мерафтанд ва касоне ки дар танӯр буда мардон ва занони бараҳна (луч) буданд. Пурсидам ки инҳо киёнанд? Гуфтанд: Касоне ки дар даруни танӯр мардон ва заноне ҳастанд ки зинокор баданд." Ин ҳадис ривоят шудааст дар китоби : 1. "Саҳеҳи Бухори" ҳадиси таҳти рақами 1386 2. "Саҳеҳи Муслим" ҳадиси таҳти рақами 2275 3. "Саҳеҳи Ибни Ҳиббон " ҳадиси таҳти рақами 655 4. "Муъҷами Кабир" - и Имом Таборони ҳадиси таҳти рақами 6984 5. "Кабоир"-и Аллома Шамсиддини Заҳаби боби 10 саҳ 40. Ва собит шудааст ин ки Ҷаноби Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам гуфт, ки: «إِذَا زَنَى الرَّجُلُ خَرَجَ مِنْهُ الْإِيمَانُ كَانَ عَلَيْهِ كَالظُّلَّةِ، فَإِذَا انْقَطَعَ رَجَعَ إِلَيْهِ الْإِيمَانُ» "Ҳар гоҳ зино кунад бандае хориҷ мешавад аз он банда имон ва имонаш мисли соякунандае бар сараш мебошад. Чун зиноро қатъ кунад имони он шахс бармегардад." Ин ҳадис ривоят шудааст дар китоби : 1. "Сунани Абудовуд " ҳадиси таҳти рақами 4690 2. "Шуъайбул-Имон" - и Байҳақи ҳадиси таҳти рақами 4979 3. "Силсилаи Аҳодиси Саҳеҳа"-и Шайх Албони ҳадиси таҳти рақами 509 4. "Ҷомеъус-Саҳеҳ"-и Шайх Албони ҳадиси таҳти рақами 586. 5. "Ал-Кабоир" - и Аллома Заҳаби саҳ 39Ва Аллома Заҳаби ривоят мекунад ки ворид шудааст : من وضع يَده على امْرَأَة لَا تحل لَهُ بِشَهْوَة جَاءَ يَوْم الْقِيَامَة مغلولة يَده إِلَى عُنُقه فَإِن قبلهَا قرضت شفتاه فِي النَّار فَإِن زنى بهَا نطقت فَخذه وَشهِدت عَلَيْهِ يَوْم الْقِيَامَة وَقَالَت أَنا لِلْحَرَامِ ركبت فَينْظر الله تَعَالَى إِلَيْهِ بِعَين الْغَضَب وَيَقُول مَا فعلت فَيشْهد عَلَيْهِ لِسَانه فَيَقُول أَنا بِمَا لَا يحل نطقت وَتقول يَدَاهُ أَنا لِلْحَرَامِ تناولت وَتقول عَيناهُ أَنا لِلْحَرَامِ نظرت وَتقول رِجْلَاهُ أَنا لما لَا يحل مشيت وَيَقُول فرجه أَنا فعلت وَيَقُول الْحَافِظ من الْمَلَائِكَة وَأَنا سَمِعت وَيَقُول الآخر وَأَنا كتبت وَيَقُول الله تَعَالَى وَأَنا اطَّلَعت وسترت ثمَّ يَقُول الله تَعَالَى يَا ملائكتي خذوه وَمن عَذَابي أذيقوه فقد اشْتَدَّ غَضَبي على قل حياؤه مني "Шахсе ки мерасад дасташ бар зане ки ҳалол нест даст расонидан ба он зан, рӯзи Қиёмат ду дасти он шахс дар гарданаш занҷирбанд ба маҳшар карда мешавад. Ва агар бӯса кунад занеро (беникоҳ) бурида мешавад лабҳояшро. Ва агар зино кунад шахсе сухан мегӯянд ронҳояш (аз зону боло) ва шоҳиди медиҳанд дар рӯзи Қиёмат ва мегӯянд, ки: Моро барои амали ҳаром савор шудӣ!!! Пас Аллоҳ таоло бо чашми ғазаб нигоҳ мекунад ба зинокор ва мегӯяд чи коре буд ки кардӣ!!!? Пас шаҳодат медиҳад бар зинокор забонаш ва мегӯяд: Ман ба он чизе, ки ҳаром буд сухан кардам. Ва дастони зинокор мегӯянд: Ман барои он чи ки ҳаром буд истифода шудам. Ва чашмони зинокор мегӯянд: Ман бар он чӣ ки ҳаром буд назар курдам. Ва пойҳои зинокор мегӯянд : Ман бар он чи ки ҳаром буд рафтем. Ва фарҷи (байни пои) зинокор мегӯяд: Ман муртакиби зино шудам. Ва мегӯянд ҳофизоне аз малоикаҳо ки: Ман кардаҳоятро шунидам. Ва малоики дигаре мегӯяд: Ман кардаҳоятро навиштам. Ва Аллоҳ таоло мегӯяд: Ва ман огоҳ будам ва медонистам ва инро пушидам. Ва Аллоҳ таоло мегӯяд : Эй малоикаҳои ман бигиредаш ва азоби ман бичашонедаш ба дурусти сахтаст ғазаби ман бар касе ки кам аст шарму ҳаёи ӯ аз ман... " Баргирифта шуда аз китоби : 1. "Ал-Кабоир "-и Заҳаби саҳифаи 42 Ва чуноне, ки Аллоҳ таъоло мефармояд : الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰ أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ "Имрӯз (рӯзи қиёмат) бар даҳонашон мӯҳр мениҳем ва бо Мо дастҳояшон сухан мегӯяд ва пойҳояшон гувоҳӣ медиҳад, ки чӣ мекарданд." Сураи "Ёсин" ояти

Как послушаешь таджикский мотив, помнишь весной, поживаешь долгим летом, забудешь всю эту Россию, весь злобный мир и ощутить цветущий рай. До сих пор этим живем, гордимся Таджикистаном успехов вам на века

*Қиёмат хоҳад омад.* *Садое ро мешунави, ки мегӯяд:* *Аллоҳи (ﷻ) мефармояд:* *Ва [ёд кун аз] рӯзе, ки Аллоҳ таоло ба онон нидо медиҳад ва мегӯяд: «Афроде, ки шарикони ман [дар парастиш] мепиндоштед, куҷо ҳастанд?» * Касоне [аз сарони кофирон], ки азоб барояшон ҳатмӣ аст, мегӯянд: «Парвардигоро, инҳо касоне ҳастанд, ки мо гумроҳашон кардем. [Оре] Ононро гумроҳ кардем, чунон ки [худ низ] гумроҳ шудем. Аз [ширку тавассули] эшон ба сӯят безорӣ меҷӯем. [Дар ҳақиқат] Онон моро намепарастиданд [балки шайтонро парастиш мекарданд]» * Ва [ба мушрикон] гуфта мешавад:* *«Шариконатонро [ки ба ҷойи Аллоҳ таоло мепарастидед] фаро бихонед [то ёриатон кунанд]». Пас, ононро мехонанд, вале посухе ба эшон намедиҳанд ва азоби [дузах]-ро мебинанд [ва орзу мекунанд], кош ҳидоятёфта буданд.* *-Сура Аль-Касас, аят 62-63-64* *Ва одами дузахи ҷавоб медиҳад:* قَالُواْ وَاللّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ الأنعام: 23 *"Савганд ба, парвардигори мо, ки мо мушрик набудаем"* *Ва бо ин дурӯғ муҳре бар лабҳояи мушрик зада мешавад, ва ба ҷойи лабҳо, пӯсти бадан ва дастҳо ва пойҳои одами дузахи ба гумроҳӣ ва гуноҳонаш гувоҳи медиҳад!* *Кам кам пардаҳо канор меравад ва мефаҳмад, ки дигар ҷойи инкор ва дурӯғ боқи нест.* *Номаи аъмол:* *Дар ин ҳангом садои шунида мешавад.* Аллоҳи (ﷻ) мефармояд:* *وَوُضِعَ ٱلۡكِتَٰبُ فَتَرَى ٱلۡمُجۡرِمِينَ مُشۡفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَٰوَيۡلَتَنَا مَالِ هَٰذَا ٱلۡكِتَٰبِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةً إِلَّآ أَحۡصَىٰهَاۚ وَوَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِرٗاۗ وَلَا يَظۡلِمُ رَبُّكَ أَحَدٗا* *Ва нома [-и аъмол дар миён] ниҳода мешавад; пас, гунаҳкоронро мебинӣ, ки аз он чи дар он [нома] аст, тарсон ва нигаронанд ва мегӯянд: «Эй вой бар мо! Ин чи номае аст, ки ҳеҷ [гуфтору рафтори] кучак ва бузургро раҳо накардааст, магар ин ки онро дар шумор овардааст?» Ва ҳар чи кардаанд, ҳозир меёбанд ва Парвардигорат ба ҳеҷ касе ситам намекунад.* -Сура Ал-Каҳф, аят 49 *وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ * وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ* *Ва аммо касе, ки нома [-и аъмол]-ашро ба дасти чапаш диҳанд, мегӯяд: «Эй кош, ҳаргиз нома [-и аъмол] - амро ба ман намедоданд Ва намедонистам, ҳисобам чист!.* *-Сура Ал-Хаққо, аят 25-26* *Ранҷ ва андӯҳ, сар то сар вуҷуди одами дузахиро фаро мегирад, сахт ба худаш фикр мекунад ва аз азоби, ки дар интизораш аст сахт ваҳшат зада мешавад.* َيَخَافُونَ سُوءَ الحِسَابِ الرعد: 21 *Аз бадди рӯзи ҳисобу китот бим доранд.* chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰 *Ҳуқуқи занон бар мардон* *Қисмати 1️⃣*👇🏻👇🏻👇🏻 💚💚💚 *ДУ ҲАҚҚИ ЗАН БОЛОИ МАРД* *(1) Мард бояд бо ҳамсараш бо хубӣ муошират (зиндаги) кунад.* *Бинобар ба далели гуфтаи Аллоҳ таъала* وعاشروهن بالمعروف (نساء/19) *«Ва бо онон (занон) бо хубӣ муошират (зиндаги) кунед».* (Сураи Нисо -19) *Ва ақалли (яъне камтарин муъошират ва зиндаги) ин аст, ки агар ғизое хӯрд ба ӯ низ ғизо бидиҳад. Ва агар барои худ либосе харид, барои ӯ низ либосе бихарад, ва агар зан нофармонии ӯро кунад, ба равише, ки Аллоҳ таъала барои таъдиби занон муқаррар кардааст, ӯро адаб диҳад. Ба ин тартиб, ки нахуст ӯро ба равише неку, бидуни фаҳшу дашном ва ҳарфи зишт насиҳат кунад, агар (ба ин тариқ) аз ӯ итоат кунад хуб аст, дар ғайри ин сурат бистари хоби худро аз ӯ ҷудо кунад, агар дар ин ҳолат аз ӯ итоат кард хуб, дар ғайри ин сурат ӯро бизанад. Вале бояд аз задан бар сару рӯй ва зарбаи сахт худдорӣ намояд (зеро, ки ғарази аслӣ аз задан ин танбеҳ додан аст).* *Ҳамчуноне, ки Аллоҳ мефармояд:* واللاتي تخافون نشوزهنّ فعظوهنّ واهجروهنّ في المضاجع واضربوهنّ فإن أطعنكم فلاتبغوا عليهنّ سبيلا إن الله كان عليا كبيرا (نساء/34). *«Ва заноне, ки аз саркашӣ ва сарпечии эшон бим доред, панду андарзашон диҳед (ва агар таъсир накард) аз ҳамбистарӣ бо онон худдорӣ кунед ва бистари хешро ҷудо кунед (ва бо эшон сухан нагӯед ва агар боз ҳам таъсире накард ва роҳе ҷуз шиддати амал набувад) ононро (танбеҳ кунед) бизанед, пас агар аз шумо итоат карданд (тартиби сегонаро риоя кунед ва сахт наравед ва ҷуз ин тартиб) роҳе барои танбеҳи эшон наҷӯед ва бидонед, ки Аллоҳ Баландмартаба ва Бузург аст».* (Сураи Нисо -34) Вақте, ки аз ӯ (Паёмбар (салла-Аллоҳу алайҳи ва саллам) суол шуд, ки ҳаққи ҳамсарон бар мо чист? Фармуданд: أن تطعمها إذا طعمت و تكسوها إذا اكتست و لاتضرب الوجه ولا تقبح ولاتهجر إلا في البيت. *«Ҳар гоҳ ғизо хост ба ӯ ғизо бидиҳӣ ва ҳар гоҳ либос хост барои ӯ либос бихарӣ (ғизо ва пӯшокро фароҳам кун) ва рӯйи ӯро назанӣ ва ба ӯ (сухани) носазо нагӯӣ ва (агар бо сабабе аз ӯ дур шудан хостӣ, пас) танҳо дар хона (-и худ) бистарашро тарк кун».* (Саҳеҳи Ибни Моҷаҳ/1500 ва Абу Довуд/6/180/2128) *Аз нишонаҳои такомули ахлоқӣ ва рушди имонии мард ин аст, ки бо ҳамсараш рафиқ ва нармхӯ бошад. Ҳамчунон, ки Расулуллоҳ (салла-а-ллоҳу алайҳи ва саллам) мефармояд:* أكمل المؤمنين إيمانا أحسنهم خلقا وخياركم خياركم لنسائهم *«Комилтарини мӯъминон аз лиҳози имон, хушахлоқтарини ононанд ва беҳтарини шумо касоне ҳастанд, ки барои ҳамсаронашон беҳтаранд».* (саҳеҳи Тирмизӣ/928) *Бинобар ин, эҳтиром ба зан нишонаи камоли шахсияти мусалмон аст ва иҳонат ба ӯ нишонаи пастӣ ва фурӯмоягӣ аст.* *Аз ҷумлаи эҳтиром ба зан ин аст, ки ба пайравӣ аз Паёмбар (салла-а-ллоҳу алайҳи ва саллам), нисбат ба зан меҳрубон бошем ва бо ӯ бозӣ ва шӯхӣ кунем, ҳамчуноне, ки Паёмбар (салла-а-ллоҳу алайҳи ва саллам) бо Оиша (разия-ллоҳу таъоло анҳо) бозӣ мекарданд ва бо ӯ мусобиқа мекарданд то ин, ки Оиша (разия-ллоҳу таъоло анҳо) гуфтанд:* (سابقني رسول الله فسبقته فلبثنا حتي إذا أرهقني اللحم سابقني فسبقني، فقال هذه بتلك). *«Паёмбар (салла-а-ллоҳу алайҳи ва саллам) бо ман мусобиқа карданд, аз ӯ пешӣ гирифтам. Баъд аз муддате, ки гӯшти баданам зиёд шуд (фарбеҳ шудам), Паёмбар бо ман мусобиқа карданд ва аз ман пешӣ гирифтанд ва фармуданд: Ин (бурд) ба он (бохт дар гузашта)».* (саҳеҳи Абу Довуд/7/243/2561) *Расулуллоҳ (салла-а-ллоҳу алайҳи ва саллам) бозӣ кардан ба ҷуз бо ҳамсарро ботил медонистанд ва мефармуданд:* ( كل شئ يلهو به ابن ‌آدم فهو باطل، إلا ثلاثا: رميه عن قوسه، وتأديبه لفرسه، وملاعبته أهله، فإنهن من الحق). *«Ҳар чизе, ки инсон бо он бозӣ кунад ботил аст, магар се чиз: Тирандозӣ, аспсаворӣ, бозӣ бо ҳамсар, чун ки ин се воқеият ҳастанд».* (саҳеҳи Ибни Моҷаҳ/4534) *(2) Аз ҳуқуқи зан бар мард ин аст, ки дар баробари азият ва озори ӯ сабр карда ва аз иштибоҳоташ (хатогиҳояш) даргузарад. Ба далели ин фармудаи Паёмбар (салла-а-ллоҳу алайҳи ва саллам):* (لايفرك مؤمن مؤمنة إن كره منها خلقا رضي منها آخر) *«Ҳеҷ марди муъмине набояд кинаи зани муъминаеро ба дил бигирад, чун агар рафтореро аз ӯ написандад, рафтори дигареро аз ӯ меписандад».* (Муслим/2/1091/469) *Дар ҳадисе дигар мефармоянд:* ( إستو صوا بالنساء خيرا، فإنهنّ خلقن من ضلع، وإن أعوج ما في الضلع أعلاه، فإن ذهبت تقيمه كسرته، وإن تركته لم يزل أعوج، فاستوصوا بالنساء خيرا ) *«Ҳамдигарро нисбат ба риояти ҳуқуқи занон ба хайр супориш кунед. Онон аз устухони данда (қабурға) офарида шудаанд. Ва каҷтарини дандаҳо болотарини онҳо аст, агар бихоҳӣ онро рост кунӣ, онро мешиканӣ ва агар ба ҳоли худ раҳо кунӣ, ҳамвора каҷ хоҳад монд, пас нисбат ба занон ба хайр супориш кунед».* (Бухорӣ ва Муслим). *Баъзе аз Салафи Солеҳ гуфтаанд: ”Бидон, ки хушрафторӣ бо занон, дафъи азият аз онон нест, балки иборатаст аз ин, ки ба пайравӣ аз Паёмбар(салла-а-ллоҳу алайҳи ва саллама), азият ва озори ононро таҳаммул карда, дар муқобили камақлӣ ва хашми онон сабрро пеша кунем… ”* (Мухтасари Минҳоҷул-қосидин, саҳ. 78-79). *Давом дорад* *дар расондани паёмҳои Исломӣ кутоҳи накунед.* chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

АЛЛОҲ ДАР БОЛОИ АРШ АСТ, ВА АЛЛОҲ- РО ЛО-МАКОН ГУФТАН, ВА ИНКОР НАМУДАНИ ДАР БОЛО БУДНИ АЛЛОҲ, БА ИҶМОЪИ УЛАМО КУФР АСТ.!! Исботи Истивои Аллоҳ таъоло бар АРШ. Исботи Истиво дар мазҳаби имом АбуҲанифа (раҳматуллоҳи алайҳ): 1) Имом АбуҲанифа (раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: قال الإمام أبو حنيفة: ونقر بأن الله تعالى على العرش استوى من غير أن يكون له حاجة. «Мо қабул дорем, ки Аллоҳ бар Арш қарор гирифтааст, бидуни он ки мӯҳтоҷ ба Арш бошад». (Шарҳул-Васия саҳ.10) 2) Имом АбуҲанифа мӯътақид аст, ки Аллоҳ дар Осмон аст, ин ҳам қавли худи ӯ: الإمام أبو حنيفة رحمه الله يعتقد أن الله في السماء. دل على هذا قوله: «من قال لا أعرف ربي في السماء أم في الأرض فقد كفر، وكذا من قال إنه على العرش، ولا أدري العرش أفي السماء أم في الأرض« «Агар касе бигӯяд, ки намедонам Аллоҳ ( Маъбуди) ман дар осмон аст ё дар замин, кофир шудааст. Ва ҳамчунин агар бигӯяд, ки Ӯ таъоло бар Арш аст, вале намедонам, ки оё Арш дар осмон аст ё дар замин кофир шуда аст.» («Фиқҳи Абсат» саҳ.49 ва «Шарҳи Таҳовӣ» ибни АбилЪизз саҳ. 301 ва ҳамчунин Заҳабӣ дар «Ъулув».) #abu_muhammad_madani

Тому, кто подчинился посланнику и делал Аллаhа единственным в поклонении, не дозволено дружить и проявлять любовь к тем, кто враждует с Аллаhом и Его посланником, даже если они являются их ближайши- ми родственниками, и доказательством этого является слова Всевышнего: «Среди тех, кто верует в Аллаhа и в Последний день, ты не найдешь людей, кото- рые любили бы тех, кто враждует с Аллаhом и Его Посланником, даже если это будут их отцы, сы- новья, братья или родственники. Аллаh начертал в их сердцах веру и укрепил их духом от Него. Он введет их в Райские сады, в которых текут реки, иони пребудут там вечно. Аллаh доволен ими, и они довольны Им. Они являются партией Алла- hа. Воистину, партия Аллаhа - это преуспевшие» Сура «Препирательство», 22 аят.

____________________________ Естественно у позднего ашарита будет ужасная реакция на эти слова, да ещё и может придраться, что Бунани, был табиином и мог брать у евреев знания, и тем самым наговарить на пророка. Ведь в первую очередь их разум не мирится с этим. • Ан-Навави Аль-Аш'ари (ум. 676 г.х.) сказал: وَلَوْ قَالَ: لَا إِلَهَ إِلَّا سَاكِنُ السَّمَاءِ، لَمْ يَكُنْ مُؤْمِنًا، وَكَذَا لَوْ قَالَ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ سَاكِنُ السَّمَاءِ ; لِأَنَّ السُّكُونَ مُحَالٌ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى «Если человек произнесёт: "Нет Бога, кроме Обитателя небес» - он не станет верующим. Также как, если скажет: «Нет Бога, кроме Аллаха, Обитателя небес, поскольку ОБИТАНИЕ (на небе) является невозможным для Аллаха». 📚 [«Равдату-т-талибин» Навави: 10/85] _____________________________________ Но, что делать с учёными, которые внесли эти слова в книги по акыде, не пронюхав таджсим ? И как быть с самим Абу Аль-Хасан Аль-Аш'ари ? • Абу Аль-Хасан Аль-Аш'ари (ум. 324 г.х.) сказал: ومن دعاء أهل الإسلام جميعا إذا هم رغبوا إلى الله تعالى في الأمر النازل بهم يقولون جميعا: يا ساكن السماء، ومن حلفهم جميعا: لا والذي احتجب بسبع سماوات. «Кроме того, мольбой всех мусульман является, когда они обращаются к Аллаху, при беде, они говорят: “О, Обитающий на небесах!” А когда они приносят кляты, то говорят: “ Нет, Клянемся Тем, кто скрылся за семью небесами!”» 📚 [«Аль-Ибана» Аль-Аш'ари: стр. 115, кстати эти слова от него также приводили в своих книгах Ибн Таймия и Ибн Каййим]

*Дар саҳеҳайн аз Суҳайл ибни Саъд رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ ривоят аст ки Расули Аллоҳﷺ фармуданд:* *«رِبَاطُ يوْمٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ خَیْرٌ مِنْ الدُّنْیَا وَمَا عَلَیْهَا، وَمَوْضِعُ سَوْطِ أَحَدِکُمْ فِي الْجَنَّةِ خَیْرٌ مِنْ الدُّنْیَا وَمَا عَلَیْهَا،وَالرَّوْحَةُ یَرُوحُهَا الْعَبْدُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَوْالْغَدْوَةُ خَیْرٌ مِنْ الدُّنْیَا وَمَا عَلَیْهَا»* " *Як руз посдори аз марзҳои Ислом аз дунё ва он чие дар дунё аст беҳтар аст ва тозиёнае ки, яки аз шумо дар роҳи Аллоҳ барой расидан ба биҳишт хурда бошад, аз дунё ва ҳар чи дар дунё аст, беҳтар аст*. *Яке субҳ ва ё яке шаб дар роҳи Аллоҳ будан аз дунё ва он чи дар дунё аст беҳтар аст"* بخاری و مسلم chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

☝️ *Ҳукми риш чист*❓ ✨ *РасулуЛЛоҳ саллаЛЛоҳ у алайҳи ва саллам мефармоянд :* « خَالِفُوا المُشْرِكِینَ: وَفِّرُوا اللِّحَى، وَأَحْفُوا الشَّوَارِبَ » « *Бо мушрикин мухолифат намоед , ришро нигоҳдоша ва муйлабҳоро кӯтоҳ кунед*» . 📚صحیح بخاری (5892) 📚 ✨ *дар ҳадисӣ дигар мефармояд* : ’’انْهَكُوا الشَّوَارِبَ، وَأَعْفُوا اللِّحَى ’’ « *Муйлабҳоро кутоҳ карда ришро нигаҳ доред* » . 📚(5893)صحیح بخاری 📚 🔘 *ва дар чаҳор мазҳаб тарошидани риш ҳаром аст.*❌ 1⃣ *Мазҳаби Ҳанафӣ* 📚(الدر المختار وحاشیة ابن عابدین (رد المحتار) (6/ 407)📚 2⃣ *Мазҳабӣ Моликӣ*： 📚(منح الجلیل شرح مختصر خلیل(1/ 82 )📚 3⃣ *Мазҳаби Шофеъӣ*： 📚(الأم امام شافعی رحمه الله)📚 4⃣ *Мазҳаби Ҳанбалӣ*： 📚شرح عمدة الفقه لإبن تیمیة - من كتاب الطهارة والحج (1/ 236)📚 ➖➖➖➖➖➖➖➖ chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

Мардуми оби гарм хамеша сар баланд бошен

«Суфьян (ас-Саури) говорил: “Иман (вера) увеличивается и уменьшается”. Я спросил: “Каким образом увеличивается и уменьшается?” Он ответил: “Увеличивается по причине совершения обязательных предписаний и уменьшается из-за оставления”». يوسف بن أسباط قال: كان سفيان يقول: الإِيمَانُ يَزِيدُ وَيَنْقُصُ، قُلْتُ: وَكَيْفَ يَزِيدُ وَكَيْفَ يَنْقُصُ؟ قَالَ: يَزِيدُ بِأَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَيَنْقُصُ بِتَرْكِ الْفَرَائِضِ «Масаиль Харб аль-Кирмани», 3/988

*Орзӯи марг накунед.* *عَنِ أَنَسٍ رضی الله عنه قَالَ: لَوْلا أَنِّي سَمِعْتُ النَّبِيَّ صلی الله علیه وسلم يَقُولُ: «لا تَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ» لَتَمَنَّيْتُ. (بخارى: 7233)* *Анас бини Молик رضی الله عنهривоят мекунад: агар намешунидам, ки наби Акрам (ﷺ) фармуданд: "Орзӯи марг накунед " Орзӯи марг мекардам.* *عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضی الله عنه: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم قَالَ: «لا يَتَمَنَّى أَحَدُكُمُ الْمَوْتَ، إِمَّا مُحْسِنًا فَلَعَلَّهُ يَزْدَادُ، وَإِمَّا مُسِيئا فَلَعَلَّهُ يَسْتَعْتِبُ».(بخارى:7235)* *Абӯ Ҳурайра رضی الله عنهривоят мекунад: расули Аллоҳ (ﷺ) фармуданд: "Ҳеҷ яке аз шумо орзӯи марг накунед, зеро ё фарди некӯкоре аст, ки агар зинда бимонад, шояд ба некиҳояш биафзояд, ва ё шахси бадкорае аст, ки агар зинда бимонад, шояд тавба кунад."* *Зиндаги дунё фурсати аст, ки барои касби ҳасанот ва тавба аз сайиот (гуноҳ) гуноҳони мурдагони гуристон дар ҳасрати бозгашт ба дунё ва фурсати дигар ҳастанд.* *Пас қадри уммр ва фурсати худро бидонед, беҳуда онро ҳадр надиҳед ва арзиши онро ҷамъоварӣ тӯша барои охират аст.* chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

بسم الله الرحمن الرحيم. Баёни Рукнҳои ҳафтгонаи Рубубият, ки агар якеаш тарк шавад инсон ба Ширк дар Рубубият воқеъ мешавад. Рукнҳои Тавҳиди Рубубият: 1)- Имон ба вуҷуди Аллоҳ ва ба Камоли Ҳаёташ ва қайюмияташ. 2)- Имон ба Фълҳои Алллоҳ монанди Ал-Халқ, Ар-Ризқ, Пл-Имдод ва ғайра. 3)- Имон ба Асмо ва Сифоташ ва камоли Ҷалолаш ва Ҷамолаш. 4)- Имон ба Қазо ва Қадар ва мартабаҳои Қадар. 5)- Имон ба Шаръ ва Амр ва Ҳукми Аллоҳ ва Ҳалолу Ҳаромаш. 6)- Имон ба Ирсоли Расулону Анбиёву Малоикаҳо ва нозил шудани Китобҳо аз Ҷониби Аллоҳ. 7)- Имон ба дубора зинда шудан баъд аз марг, ва Ҳисоб шудан, ва дохил кардан бар Ҷаннату Нор ки ҳаммаш аз Аллоҳ аст ва танҳо асту якто аст. Яке аз ин Рукнҳо тарк шавад инсон мушрик дар Рубубият мегардад. Ҳамроҳ шавед ва дигаронро ҳамроҳ кунед ва паҳн намоед. Ҳаминҳам худ як даьват дар роҳи Аллоҳ аст. بارك الله فيكم.#ҲУКМИ_СУФИҲО. Ҳар касеки худро ба фирқаи Тасаввуф нисбат бидиҳад аммо ба ширк воқеъ нашавад, ва ба ширк воқеъ шудаҳоро мушрик шуморад, ва бидъаташ ба ҳадди куфри Акбар нарасида бошад, инчунин инсонро мусалмони мубтадеъ гуфта мешавад. Ва ин инсон дар хатари бузург аст, зеро худро ба як тоифаи ширки нисбат додааст, ки шояд ба фитнаи онҳо ворид шавад. Аммо агар ба ширки акбар воқеъ шавад ба моананди истиғосаи мурдаҳо ва Авлиё парасти ва ғайра ин Мушрику муртад аст агарчи аз руйи ҷаҳл ба ширки акбар воқеъ шуда бошад. Зеро ҷаҳл дар ширки акбар узр нест. Ва ҳар касе мушрикеро дид ва фаҳмиду донист ва шубҳае дар у намонд, ки ин инсон ширки акбарро анҷом медиҳад, аммо мушрик нагуфт такфир накард пас худаш мушрик шудааст. Узр диҳандаи Мушрик худ мушрик аст. Зеро ҳақиқати ширкро ҳоло нафаҳмидааст. ✍Абу Муҳаммад Маданӣ.

❇️ Малик (رحمه الله) сказал: «В течение шестнадцати месяцев люди молились в сторону Иерусалима (Байт аль-Макдис). Затем им было приказано повернуться в сторону Заповедного Дома (в Мекке). Всевышний Аллах сказал: "Аллах никогда не даст пропасть вашей вере", [2:143], т.е. вашим намазам, которые совершались в сторону Иерусалима"». ✴️ Малик (رحمه الله) также сказал: «Поистине, читая этот аят, я вспоминаю высказывание мурджиитов: "Совершение намаза - не от веры"». См. «аль-Интика», стр. 34

Мухаммад ибн Ибрахим ибн 'Абд ал-Лятыф ибн 'Абд ар-Рахман ибн Хасан ибн Мухаммад ибн 'Абд аль-Ваххаб ат-Тамими сказал: "Если же тот, кто правит и судит на основании современного законодательства скажет: Я убежден, что это законодательство является ложным! То это не имеет никакого значения. Все равно это является отходом от Шари'ата. Данное утверждение подобно тому, как если бы один сказал: Я поклоняюсь идолам, будучи убежденным в их ложности". «аль-Фатава ва Расаиль» 6/189

*Оё барои занон аҷре боқи монда аст?!* *Асмоа духтари Язид ансоре назди Расули Аллоҳﷺ омад ва гуфт:* *Эй Расули Аллоҳﷺ шумо ҷамоъати мардон ҳастед...* *Дар ҷам ва ҷамоъат ҳузур доред дар ташиъи ҷаноза, ва болотар аз инҳо дар ҷиҳод дар роҳи Аллоҳ, ва ҳар гоҳ яки аз шумо хост ба ҳаҷ ё ба умра меравад дар ҳоле ки, мо дар хонаҳоятон нишастаем ва фарзандонатонро тарбият мекунем либосҳоятонро мешуем..* *Оё барои мо аҷре боқи монда аст?!* *Наби акрамﷺ аз каломи ӯ масрур шуд ва ба саҳоба ру кард ва фармуд:* *Оё каломи беҳтар то кунун шнидаед ?* *Гуфтанд: ҳаргиз гумон намекардем зане чунин баёне дошта бошад эй Расули Аллоҳﷺ* *Расули Аллоҳﷺ ба ӯ фармуд:* *Баргард эй зан ва ба ҳар кас аз занон баъд аз худат ёд бидеҳ ки, итоъати ҳар кадом аз шавҳараш барорбар аст бо кули ин ибодатҳо ва теъдоди каме аз шумо онро анҷом медиҳад..* *صحیح مسلم* chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv*СИФАТИ ҶАННАТ АЗ ОЁТИ ҚУРОН* *Қисмати* 1️⃣👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻 *مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ* ۖ *فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِّن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى* ۖ *وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ* ۖ *Сифати биҳиште, ки ба парҳезгорон ваъда дода шуд, ин аст: дар он ҷӯйҳое аст аз об, ки (ба дер мондагӣ) тағйир наёфтааст; ва ҷӯйҳое аст аз шир, ки мазаи он барнагаштааст; ва ҷӯйҳое аст аз маи лаззатдиҳанда барои ошомандагон; ва ҷӯйҳое аст аз асали софкардашуда; ва барояшон он ҷо аз ҳар ҷинс меваҳо ҳаст; ва (онҳоро) аз Парвардигорашон омурзиш аст.* Сураи Муҳаммад (ояти)[15] ➖➖➖➖ *Хулоса ва фоидаҳои аз ин оят* : 🔰 1) *Дар ҷаннат чаҳор ҷуӣ аст,* 2) *Оби тоза, аст ки ба мондани зиёд, ягон тағироте бар намеояд.* 3) *Ҷуӣ аз шир аст* 4) *Ҷуӣ аз шароб албатта шароби Ҷаннат чунон лаззат дорад, ки ба монанди шароби ин дунё нест, ки инсонро ба ҳамоқату пасти бикашонад.)* 5) *Ҷуӣ аз асал аст.* 6) *Аз тамоми меваҷот барои ҷаннатиҳо дода мешавад ва барояшон ҳаст,* *инҳо неъматҳо модди буданд,аммо неъмати маънави, ки ин аз ҳамаи неъматҳои модди боло аст он мағфират ва омурзиш ва ризоят аз ҷониби парвардигорашон барои Ҷаннатиҳо мебошад.* *Бор Илоҳо аз ту Ҷаннатро мехоҳем ва аз ҷаҳаннам ба суи ту паноҳ мебарем.* *Муҳсин Муҳоҷир* ✍🏻 7 /09/2020 chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

Хафиз Сулейман ибн Абдуллах ибн Мухаммад ибн Абду ль Ваххаб, да помилует его Аллах, сказал: «Если же препирающийся начнёт препираться в том, что поклонение куполам (на могилах) и обращение с мольбами к мертвым наряду с Аллахом не является ширком и что приверженцы этого ширка не являются мушриками, то станет ясным его положение и будет очевидно его упорство и неверие». 📚См. Ад-дурар ас-сания: (8/128).

НЕСТ ТАВҲИД БИДУНИ "КУФР БАР ТОҒУТ" ва НЕСТ ИМОН БИДУНИ АМАЛ 1️⃣ Тавҳид асли дин ва появу мағзи он аст, ки ҳамаи амалҳои дин бино бар он аст ва имон саҳеҳ намешавад ва хеҷ амал қабул намегардад, магар бо таҳқиқи (дар амал татбиқ намудани) тавҳид ва безорӣ ҷустан аз ширк (ва куфр бар тоғут). Калимаи тавҳид, яъне "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" ду рукн дорад: нафй ва исбот. "Ла Илаҳа": яъне ҳар он чи ки ғайри Аллоҳ парастиш мешавад нафй ва рад мекунӣ. "ИллаЛлоҳ": ҳамаи намудҳои ибодатро танҳо барои Аллоҳ исбот менамои, бидуни инки шарике барои Ӯ қарор диҳи. Аллоҳ таъоло мефармояд: Ва ба таҳқиқ дар ҳар уммате паёмбареро фиристодем то,( ки даъват кунанд) Аллоҳро парастиш кунед ва аз тоғут дури ҷӯед. (сураи Наҳл, 36). Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) мефармояд: Ҳаркасе, ки "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" гуфт ва ба ҳар ончи ки аз ғайри Аллоҳ парстиш мешавад куфр варзид хуну молаш ҳаром аст ва ҳисобаш ба сӯи Аллоҳ аст. (ривояти Муслим) ✍️ Ибн ал-Қаййим (РаҳимаҳуЛлоҳ) гуфтааст : Равиши Қуръон ин аст, ки нафйро бо исбот ҳамроҳ меорад. Пас ибодати ғайри Аллоҳро нафй карда ва ибодати Ӯро исбот мекунад ва ин ҳамон ҳақиқати тавҳид аст, чаро ки инкори маҳз тавҳид нест ва ҳамчунин исботи маҳз ҳам тавҳид нест. Пас тавҳиде, ки дарбаргирандаи нафй ва исбот набошад он тавҳид нест, пас ин аст ҳақиқати "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ". (Бадаеъ ал-фаваид/134 ) 2️⃣Ва Маънои шаҳодати "Анна Муҳамадан РасулуЛлоҳ": Имон овардан ба паёмбариаш ва тасдиқ кардани хабарҳояш ва итоат кардани ӯ (дар қавл, амал ва эътиқод) ва пайравӣ намудан аз суннаташ мебошад. Шаҳодат гуфтан танҳо бо забон нест, балки калимае аст, ки маъное дорад ва бояд онро донист ва ба он имон овард ва тибқи талабу тақозои он амал намуда, аз шиканандаҳои он (навоқизул ислом) дурӣ ҷустан ҳатмӣ аст. ✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб (Раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: Ба дурустӣ талаффуз кардани ин калима фоида надорад, магар он замон фоида дорад, ки амал карда шавад ба тақозои он (ва талабу тақозои он) ин тарк намудани ширк аст. (Расаил Шахсия 1/137) ✍️ Шайх Сулаймон ибни АбдуЛлоҳ гуфтааст: Касе, ки шаҳодат ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" диҳад, яъне ин калимаро ба забон оварад ва маънояшро донад ва ба талабу тақозои он амал кунад, зоҳиран ва ботинан, ҳақиқӣ мегардад. Аммо талаффуз кардани он бидуни донистани маънояш ва бидуни амал дар талабу тақозояш, бо иҷмои аҳли илм, бе фоида аст. (Тайсирул Азизил Ҳамид 1/51) 3️⃣ Ба дурустӣ асли дин ва появу асосаш, ин имон ба Аллоҳ ва куфр ба тоғут аст ва инсон дар роҳи ислом дар интизом намебошад ва дар зери сояи он қарор намегирад ва низ аз ҳукми он баҳраманд намешавад, магар танҳо бо шинохтани асли дин ва амал кардан ба он. Тавҳид надорад шахсе бидуни куфр варзидан бар тоғут. ✍️ Чӣ гунае ки Шайхул Ислом Муҳаммад ибн Абудул Ваҳҳоб (раҳимаҳуллоҳ) мегӯянд: «Ҳар касе, ки байни мардум бо ғайри Китоби Аллоҳ (Қуръон) ва Суннати паёмбари Ӯ (саллАллоҳу ъалайҳи ва саллам) ҳукм менамояд, ё ин ки чунин қозиро ба сабаби ҳавову ҳаваси хеш ҷӯён мешавад, ба дурустӣ ки ӯ аз Ислом ва Имон хориҷшуда аст, ҳатто ки агар ӯ худро му’мин шуморад. Чун Аллоҳи мутаъол инро радд намуда, дуруғ будани изҳороти онҳоро ошкор намудааст. Ин афрод чизҳоеро мегӯянд, ки бо аъмолашон онро инкор менамоянд, дар ҳолате ки шартҳои муҳими Тавҳид - куфр бит-тоғутро иҷро наменамоянд. Ҳар касе, ки ин шартро (куфр варзидан бар тоғут) дар амал татбиқ наменамояд, наметавонад муваҳҳид бошад. Ва надоштани тавҳид ба ногузирӣ ва нокомии ҳамаи корҳои онҳо шаҳодат медиҳад.» «Китоб ут-Тавҳид», 39. 4️⃣НЕСТ ИМОНЕ БИДУНИ АМАЛ 🔘 Имом Аҳмад (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Имоне бидуни амал вуҷуд надорад“ [Китаб-ус-Сунна; 3/566)] 🔘 Ҳасани Басрӣ (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „ Имон - қавл аст, ва нест қавле бидуни татбиқ (амали) он, ва амале нест бидуни нийят, ва Қавлу Амалу Нийяте нест бидуни он ки мутобиқи Суннат бошад .“ [Аш-Шариъа мин аҷҷурия (258) ва "Ал-Ибана" -и Ибн Баттаҳ (1090)] 🔘 Имом Суфён ас-Саврӣ (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: „Қавл бидуни амал беарзиш аст.“ ["Китаб-ус-Сунна"-и Абдуллоҳ ибн Азмад (337)]

تفسیر نور سورة الزمر أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ ۚ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ3 آیه‌ی ۳-۱: ﴿تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ١﴾[الزمر: ۱]. «فرو فرستادن (این) کتاب از سوی خداوند توانمند باحکمت است». ﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ فَٱعۡبُدِ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّينَ٢﴾[الزمر: ۲]. «بی‌گمان ما کتاب را به حقّ بر تو نازل کرده‌ایم، پس خدا را پرستش کن و دین خود را برای او خالص گردان». ﴿أَلَا لِلَّهِ ٱلدِّينُ ٱلۡخَالِصُۚ وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ مَا نَعۡبُدُهُمۡ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى ٱللَّهِ زُلۡفَىٰٓ إِنَّ ٱللَّهَ يَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ فِي مَا هُمۡ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي مَنۡ هُوَ كَٰذِبٞ كَفَّارٞ٣﴾[الزمر: ۳]. «بدانکه پرستش ناب از آن خداست و کسانی که به‌جای او دوستانی گرفته‌اند (می‌گویند): ما آنان‌را پرستش نمی‌کنیم مگر برای آنکه ما را به خداوند نزدیک گردانند. خداوند میان ایشان دربارۀ چیزی که در آن اختلاف می‌ورزند داوری خواهد کرد، بی‌گمان خداوند دروغگوی ناسپاس را هدایت نمی‌کند». خداوند متعال از عظمت قرآن و از شکوه کسی که از آن سخن گفته از سوی او نازل شده خبر داده و می‌فرماید: قرآن از جانب خداوند توانمند و با حکمت نازل شده است، کسی که الوهیت و عبادت برای او، جزو صفات ایشان می‌باشد. و این به خاطر عظمت و کمال و توانایی اوست که بر همه مخلوقات چیره است و هر چیزی در برابر او حقیر و ضعیف است. و در آفرینش و فرمانش دارای حکمت و فرزانگی است. پس قرآن از جانب خدایی نازل شده که صفتش چنین است و سخن گفتن صفت او است، و صفت تابع موصوف است. پس همان‌طور که خداوند از هر جهت کامل است و همتایی ندارد، قرآنش نیز چنین است، و برای وصف قرآن همین کافی است، و بر مقام والای آن دلالت می‌نماید، امّا با این وجود بیشتر کمال آن‌را روشن کرد آن هم به سبب دو چیز: اول: به سبب کسی که قرآن را بر او نازل کرده است، و او محمّدصاست، شریف‌ترین مخلوقات. پس قرآن نیز شریف‌ترین کتاب است. دوم: به سبب چیزی که سبب نزول قرآن است، و آن حق می‌باشد. پس نازل شدن قرآن هم به سبب حقی است که هیچ شکی در آن نیست تا مردم را از تاریکی‌ها بیرون آورد و به سوی نور رهنمون شود و هم دراخبار راستینی که داده و در احکام عادلانه‌ای که با خود دارد دربر گیرنده‌ی حق است. بنابراین تمام مطالب علمی

Маъоси ва мункарот❌❌❌ ❌ Тарки намоз عَنْ بُرَيْدَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «الْعَهْدُ الَّذِي بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمْ الصَّلَاةُ فَمَنْ تَرَكَهَا فَقَدْ كَفَرَ» *Аз Бурайда(р) ривоят аст, ки: Расулуллоҳ(с) фармуд: «аҳд ва паймоне ки миёни мо мусалмонон ва онҳо мушрикон ҳаст, намоз аст. Ва ҳар касе онро тарк намояд кофир мешавад»*. سنن ابن ماجه 1079، سنن الترمذي2621،سنن النسائی 463 chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv*Дар саҳеҳайн аз Суҳайл ибни Саъд رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ ривоят аст ки Расули Аллоҳﷺ фармуданд:* *«رِبَاطُ يوْمٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ خَیْرٌ مِنْ الدُّنْیَا وَمَا عَلَیْهَا، وَمَوْضِعُ سَوْطِ أَحَدِکُمْ فِي الْجَنَّةِ خَیْرٌ مِنْ الدُّنْیَا وَمَا عَلَیْهَا،وَالرَّوْحَةُ یَرُوحُهَا الْعَبْدُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَوْالْغَدْوَةُ خَیْرٌ مِنْ الدُّنْیَا وَمَا عَلَیْهَا»* " *Як руз посдори аз марзҳои Ислом аз дунё ва он чие дар дунё аст беҳтар аст ва тозиёнае ки, яки аз шумо дар роҳи Аллоҳ барой расидан ба биҳишт хурда бошад, аз дунё ва ҳар чи дар дунё аст, беҳтар аст*. *Яке субҳ ва ё яке шаб дар роҳи Аллоҳ будан аз дунё ва он чи дар дунё аст беҳтар аст"* بخاری و مسلم chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfvعليكم السلام و رحمت الله و بركاته Тариқаи истиъмоли мисвок дар Ҳадис наомадааст. Факат ончи ки дар Саҳиҳул Бухори Ва Муслим меояд ин аст, ки Расулуллоҳ Саллаллоҳу алаӣҳи ва саллам дар Мисвок кардан бисёр Муболиға мекардан то ҷое,ки оқ оқашон меомад пас бояд чунин истифода шавад мисвок танҳо барои дандонҳо нест бал ки барои даҳонам ҳаст. ва бо дасти рост. ➖➖➖➖ Аммо баъзе аз уламо бинобар бар асоси духтури як чизҳое гуфтаанд. мисли ин ки Мисвок дар макони хуб ва пок гузошта шавад баъди мисвок кардан мисвок шуста шавад зуд зуд сари мисвок бурида шавад . (Валлоҳу аълам)

Имам Аль Марвази (ум. 294 г.х), да помилует его Аллах, сказал: «Невежество по отношению к (тавхиду) Аллаха во всех случаях является неверием, будь это невежество до достижения довода или после достижения довода». См. Та`зым кадри ас-саля: (No 568). Мазхаб саляфов гласит, что не знающий тавхид находится в неверии, даже если до него не дошёл довод и эти слова у себя привёл шейху ль ислам Ибн Таймия, да помилует его Аллах, в книге «Аль Иман», соглашаясь с ними. См. Аль Иман: (255 стр.).

Сказал имам Ибн аль-Каййим, да помилует его Аллах: Истинно, кафир - тот, кто отрицает таухид Аллаха и считает ложью его Посланника - либо упрямо противостоя истине, либо по причине невежества, либо по причине таклида тем, кто упрямо противостоит истине. "Тарик аль-Хиджратейн", 1/608

Сказал имам Ибн аль-Каййим (رحمه الله): وفي وصية الشافعي: أنه أوصى أنه يشهد أن لا إله الا اللّه، وحده لا شريك له، فذكر الوصية إلى أن قال فيها والقرآن كلام اللّه غير مخلوق وأنه يرى في الآخرة عيانا، ينظر إليه المؤمنون ويسمعون كلامه، وأنه تعالى فوق عرشه، ذكره الحاكم والبيهقي في «مناقب الشافعي». "Пришло в завещании аш Шафии: "Я завещаю свидетельствовать что нет никого достойного поклонения кроме Аллаха, у которого нет сотоварищей.." и говорил свое завещание пока не сказал: ".. и что Коран - слова Аллаха и не сотворен, и что Аллах будет виден в будущей жизни глазами, будут смотреть на Него верующие и слышать Его слова, и что Он - над своим Троном". Упомянули это аль-Хаким, и аль-Бейхакы в своих книгах о достоинствах аш Шафии". Источник: "Мухтасар ас-Сауаик", 569

Шартҳои «Ла илаҳа иллаллоҳ» Зикри «Ла илаҳа иллаллаҳ» барои одам нафъе намерасонад, магар ин ки мафҳуми ин ҳашт шарти зерин таҳаққуқ пайдо накунад: 1. Илм зидди ҷаҳл аст. 2. Яқин зидди шак. 3. Ихлос зидди ширк. 4. Ростӣ зидди дуруғ. 5. Муҳабат зидди душманию кина. 6. Пойбандӣ зидди сарпечию тарк намудан. 7. Қабул намудан зидди рад кардан. 8. Куфр варзидан ба он чизе, ки ғайр аз Аллоҳ парастида мешавад.Зикри шартҳо ба тафсил: 1. Илм зидди ҷаҳл аст: Маънояш чунин аст, ки (инсон бояд) дар маънои нафию исботи «Ла илаҳа иллаллаҳ» илм дошта бошад. Далелаш ин қавли Аллоҳ аст: فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ ... «Пас, бидон ҳеҷ маъбуде ҷуз Аллоҳ нест.» (Сураи Муҳаммад, ояти 19)بسم الله الرحمن الرحيم. Баёни Рукнҳои ҳафтгонаи Рубубият, ки агар якеаш тарк шавад инсон ба Ширк дар Рубубият воқеъ мешавад. Рукнҳои Тавҳиди Рубубият: 1)- Имон ба вуҷуди Аллоҳ ва ба Камоли Ҳаёташ ва қайюмияташ. 2)- Имон ба Фълҳои Алллоҳ монанди Ал-Халқ, Ар-Ризқ, Пл-Имдод ва ғайра. 3)- Имон ба Асмо ва Сифоташ ва камоли Ҷалолаш ва Ҷамолаш. 4)- Имон ба Қазо ва Қадар ва мартабаҳои Қадар. 5)- Имон ба Шаръ ва Амр ва Ҳукми Аллоҳ ва Ҳалолу Ҳаромаш. 6)- Имон ба Ирсоли Расулону Анбиёву Малоикаҳо ва нозил шудани Китобҳо аз Ҷониби Аллоҳ. 7)- Имон ба дубора зинда шудан баъд аз марг, ва Ҳисоб шудан, ва дохил кардан бар Ҷаннату Нор ки ҳаммаш аз Аллоҳ аст ва танҳо асту якто аст. Яке аз ин Рукнҳо тарк шавад инсон мушрик дар Рубубият мегардад. Ҳамроҳ шавед ва дигаронро ҳамроҳ кунед ва паҳн намоед. Ҳаминҳам худ як даьват дар роҳи Аллоҳ аст. بارك الله فيكم.

Сказал аль Халляль: «Было сказано Ахмаду Ибн Ханбалю: «Передается от Абдуллаха Ибн аль Мубарака, что ему сказали: «Как нам познать нашего Господа, Свят Он и Велик?» А Ибн аль-Мубарак ответил: «Он над седьмыми небесами, на Троне, с границей». Ахмад ответил: «Также это и у нас!» Рассказал нам Харб аль-Кирмани, что он сказал Исхаку Ибн Рахавейхи: «Аллах над Троном с границей?» Исхак ответил: «Да, с границей», и упомянул от Ибн аль Мубарака что он сказал: «Аллах над Троном, отделен от творений, с границей» Источник: «Ас-Сунна», аль Халляль ♻️ Сказал шейх уль Ислам Ибн Теймия: وقد ثبت عن أئمة السلف أنهم قالوا لله حد وأن ذلك لايعلمه غيره وأنه مباين لخلقه وفي ذلك لأهل الحديث والسنةمصنفات "Достоверно от имамов саляфов что они сказали у Аллаха есть граница, и что ее не знает никто кроме Него, и что Он отделен от своих творений, и об этом у людей Сунны и хадиса есть целые труды" Источник: "Баян тальбис аль джахмия", 3/592

Шейх Исхак Ибн ‘Абду Ррахман в послании "Личностный такфир" говорит следующее: «Дошло до нас, и мы услышали от группы из числа тех, кто заявляет о знании и приверженности к религии, который по его утверждению следует за шейхом Мухаммад ибн ‘Абдуль Ваххабом. Этот человек заявляет, что тот, кто совершил ширк в отношении Аллаха и стал поклоняться идолам, что на такого не опускается куфр и ширк личностно, причиной этому послужило то, что тот, кто заявил мне об этом, услышал от одного из братьев, что он назвал мушриком и кафиром человека, который взывал к пророку ﷺ и просил у него о помощи. А этот (оппонент) сказал ему (брату): «Не называй его кафиром, пока не разъяснишь ему»». («Фатава ль-Аиммати Ннадждиййа», 3/116). ‘Али бин Худейр давая анализ и оценку словам Исхака говорит: «Разве могут быть слова яснее чем эти в том, что нет оправдания по невежеству». Послание аль-Мутаммима.

Наврузатон муборак шукронаи давлатамонки ика зебо шидас шукронаи чаноби оллоимон Эмомаличонки ика тенчи кард ватана худованд хамавакт хамихел хурсанд бошем неки дилум ганда шид якбор чаноби мора ном нагирифтан уф

من الميت أمورا يريدها منه في الدنيا ، أما الثالث فهو يريدها في الآخرة ولذا قال الشفاعة وهي أخروية . Разница между вторым и третьим в том, что второй просит у мертвого дела мирские, а третий просит из дел ахирата и поэтому он сказал шафаа, а шафаа их дел ахирата. وكل الثلاث السابقة شرك أكبر في الألوهية بالقرآن والسنة والإجماع ، Все эти три вида большой ширк в улюхии, по доказательству Корана, Сунны и иджма. مع ملاحظة أنه استعان برسول الله أو أي ولي من الأولياء الميتين سواء عند قبورهم أو بعيداً عنها ، Важное примечание: Истиана к посланнику Аллаха или к какому-либо аулия из мёртвых (будет ширком большим) все равно у их могил просить у них или же из далека. والدليل على ذلك نقل جمع من أهل العلم عن ابن تيمية قوله : من جعل بينه وبين الله وسائط يدعوهم ويسألهم الشفاعة كفر إجماعاً. И доказательство на это (иджма) передала группа из обладателей знания от ибн Теймии как слова его: Тот, кто сделает между собой и Аллахом посредников и будет взывать к ним и просить у них шафаата станет кафиром по иджма. Источник: (см. Аль-Васит фи шархи аввали рисалятин фи маджмуъ ат-таухид 60)

ловами многие ученики Абу Ханифы, и ученики Амра Ибн Убейда в Басре. И так он заложил религию джахмитов" Источник: "Ар Родд аля аль Джахмия", стр 97 ✳️ Сказал также имам Ахмад перечисляя основы джахмитов: «И если люди спросят их про слова Аллаха: «Нет ничего подобного Ему», они отвечают: «Это значит, что ни одна вещь не подобна Ему, и Он под семью землями точно также как над Троном, от Него не пусто ни одного места, и Он не бывает в одном месте помимо другого места, и не говорил, и не говорит, и на Него не может посмотреть никто ни в этом мире, ни в будущей жизни, и Его невозможно описать, и познать каким то Качеством, или действием, и у Него нет конца, и Его не познать разумом, и Он весь - это Лик, и Знание, и Слух, и Зрение, и Свет, и Сила, и у него не может быть двух разных Качеств, и для Него нет ни низа, ни верха, ни сторон, ни боков, ни права, ни лева, и Он не легкий и не тяжёлый, и у Него нет цвета, и у него нет тела, и Он не познаваем и не осмыслим, и всё что пришло тебе на ум, что Он какая то вещь которую ты знаешь - то Он отличается от этого» Источник: «Ар Родд аля аль Джахмия уа аз занадыка», стр. 99

вами многие ученики Абу Ханифы, и ученики Амра Ибн Убейда в Басре. И так он заложил религию джахмитов" Источник: "Ар Родд аля аль Джахмия", стр 97

Сказал Шейх Али аль-Худейр (فك الله أسره): Помощь и поддержка (муслимов против кафиров) является одной из основ таухида и она из самых великих основ отречения (бара) и куфра в тагут и из самых великих основ религии Иброхима, и эта ненависть к кафирам и вражда с ними, если же кто-то станет помогать кафирам против муслимов это будет указывать на две вещи: 1) На то что ушло дружелюбие к муслимам 2) На то что ушло отречение от кафиров И этим действием (помощью кафиров) разрушаются эти две основы и в эти двух основах нет оправдания по невежеству и ошибочному толкованию (таъвилю) («Ат-Тибян фи куфри ман а`аналь амрикан» 15)

Выдающийся учёный Сулейман ибн Сахман, да помилует его Аллах, отвечая тому, кто говорит, что взывать к мертвому с просьбой попросить у Аллаха и делая через него тавассуль не считается поклонением, а является всего лишь зовом (нида), сказал: «Ответом на это будет следующее: да, зов (к мертвым) является поклонением, как и предшествовало разъяснение этого. 👉 Кто воззвал не к Аллаху взыванием поклонения, попросил помощи при трудности или попросил у него (мертвого что-либо), тот является неверным. 👉 И тот, кто сомневается в его неверии тоже является неверным. 👉 Сказали это обладатели знания, которые являются примером для следования и подражания. Что же нам делать, если ты не знаешь этого, а ученые сказали об этом и разъяснили это положение?». 📚 См. Аль Асиннату ль хидад: (120 стр.).

السلام عليكم و رحمة الله و بركاته بسم الله الرحمن الرحيم 📖🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦 🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦 🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦 🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 📖 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ •┈┈┈┈•🌸•Маънои Имон•🌸•┈┈┈• ❓Имон дар луғат ва истилоҳ чи маъно дорад? الإيمان في اللغة: الإقرار و التصديق. ✅Имон дар луғат: иқрор ва тасдиқ кардан аст. الإيمان في الاصطلاح:الإيمان قول وعمل واعتقاد، يزيد بالطاعة وينقص بالمعصية. ✅Имон дар истилоҳ:Имон қавл ва амал ва эътиқод аст, имон бо тоъат зиёд мешавад ва ба маъсият кам мешавад. •┈┈┈┈┈┈•📚•Шарҳ•📚•┈┈┈┈┈• 5️⃣Масъалаи муҳим дар боби Имон❕ 1️⃣Масъалаи аввал:Имон аз назари луғат. 🌸Имон аз назари луғат маънояш иқрор ва тасдиқ кардан аст, рост шуморидан ва бовар кардан аст, яъне боварии сад дар сад, ки шак дар он вуҷуд надорад. 2️⃣Масъалаи дувум:Имон аз назари истилоҳ. 📝Абу Ҳатими Розӣ (277) ва Абу Зуръа Розӣ (264) зикр мекунанд: الإيمان قول وعمل، يزيد وينقص. ✅Имон қавл ва амал аст, зиёд мешавад (бо итоъат) ва кам мешавад (бо маъсият). 📚Китоби “Аслу суннат ва эътиқоди дин”. ❕Муҳим:ин ақидаи ҳамаи салафи солеҳ буд аз саҳобагон, тобеъин ва табъа тобеъин.Дар маънои имон иҷмоъ аст ва дар байни салафи солеҳ ихтилоф нест! 3️⃣Масъалаи севум: Имон мураккаб аст. 😀Яъне: Имон - ин қавли забон, қавли қалб, амали забон, амали қалб, амали ҷисм аст . ◽Қавли забон:гуфтани Ла Илаҳа Илаллоҳ. ◽Қавли қалб:имон овардан ба Аллоҳ малоикаҳо, китобҳо, паёғамбарон, рӯзи охират, тақдири некӣ ва бадӣ тасдиқ ва иқрор кардан аст.Ва эътиқоди қалб қавли қалб аст. ◽Амали қалб:муҳаббат, буғз, таваккул, рағбат, хашят. ◽Амали забон:тиловати Қуръон, амр ба маъруф наҳй аз мункар. ◽Амали ҷисм:намоз, рӯза, закот, ҳаҷ. 4️⃣Масъалаи чаҳорум: Имон зиёд ва кам мешавад. ❕Огоҳӣ:имон ҳамеша як намуд боқӣ намемонад!Имон ё зиёд мешавад бо сабаби ибодат, итоъати Аллоҳ ва кам мешавад ба гуноҳ монанди касе дуздӣ, зино, дурӯғ шаробхӯрӣ мекунад имонаш заиф мешавад.Аммо вақте, ки куфр мекунад монанди истеҳзо, муроҷиат ба маҳкамаи тоғути, ҳукм ба ҳукми ғайри Аллоҳ мекунад, ҳалоли Аллоҳро ҳаром ва ҳаромро ҳалол мегуяд ва куфр ва ширкҳои дигар истиғоса, саҷда, даъвои илму ғайб мекунад ба куфр воқеъ мешавад ва имонаш нобуд мешавад. ❕Огоҳӣ:тарк низ амал аст, ҳар амре, ки Аллоҳ амр кард, ки анҷом бидеҳ, анҷом додан амал аст ва ҳар амре, ки наҳй кард анҷом надодан амал аст.Бузургтарин амал анҷом додани Тавҳид аст ва тарк кардани Ширк аст!тарк кардани ширк амал аст ва тарк низ имон аст. 5️⃣Масъалаи панҷум:Истисно дар Имон. Истисно - гуфтани Ин ша Аллоҳ мӯъминам аст.Яъне дар камолоти имон истисно мекунем. ❓Чаро Ин ша Аллоҳ мегуем ? - Зеро сад дар сад ҳамаи гуфтаҳои динро ба ҷо оварда наметавонем . •┈┈┈┈•🌸•Аркони Имон•🌸•┈┈┈• ✅Расулаллоҳ ﷺ дар ин ҳадис шаш рукни имонро баён намуданд. قَالَ: فَأَخْبِرْنِي عَنْ الْإِيمَانِ. قَالَ: أَنْ تُؤْمِنَ بِاَللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ، وَتُؤْمِنَ بِالْقَدَرِ خَيْرِهِ وَشَرِّهِ. Ҷабраил عليه السلام гуфтанд:Маро аз Имон хабар бидеҳ!Расулаллоҳ ﷺ гуфтанд: 1)“Имон биоварӣ ба Аллоҳ. 2)Ва малоикаҳо. 3)Ва китобҳо. 4)Ва расулон. 5)Ва ба рӯзи охират . 6)Ва имон биоварӣ ба тақдири некӣ ва бадӣ”. 📚“Ривояти Муслим 8”. •┈┈┈┈┈┈•🌸•Суолҳо•🌸•┈┈┈┈• ❓Оё қалб асли имон аст ё забон? ✅Қалб асл аст, эътиқоди қалбӣ асл аст ин ба иҷмоъи ҳамаи салаф аст. ❓Чаро салафи солеҳ имонро қавл ва амал гуфтанд ва баъзе имонро қавл ва амал ва этиқод гуфтанд яъне этиқодро зиёд карданд? ✅Баъзе салафи солеҳ имонро қавл ва амал гуфтанд.Этиқод ҳам ба қавл ва ҳам ба амал дохил мешавад. ❓Эътиқод чист? ✅Эътиқод қавли қалб аст, он чизҳое, ки қалби шумо ба он илм дорад ва бовари дорад иқрор ва тасдиқ мекунад.Этиқод баъди илм ба вуҷуд меояд. 5️⃣Масъала, ки гуфтем аз китобҳои зерин гирифтем; 📚Китаб ул Иман Қосим ибн Салам. 📚 Китоб ас Сунна Ҳарб Исмаил Кирманӣ 📚Аслу Суннат ва эътиқоди дин Абу Ҳатими Розӣ ва Абу Зуръа Розӣ 📚Радду ала Ҷаҳмия Аҳмад ибн Ҳанбал. 📚Радду ала Ҷаҳмия Дарими. ❕Саҳобагон радияллоҳу анҳум аввал Имон,Тавҳидро таълим гирифтанд пеш аз Қуръон.Чигунае, ки аз ибн Умар ва Ҷундуб ибн Абдуллоҳ ривоят аст. 📚Дарси шарҳи Арбаъун Нававӣ ҳалқаи 9 - 10 Шайх Абу Муҳаммад Маданӣحفظه الله

بسم الله الرحمن الرحيم Ваалайкум ассалом ва раҳматуллоҳ. Адади ракъатҳои намози шаб. Намозҳои шабро Таҳаҷҷуд ва Таровеҳ ва қиёми Лайл гуфта мешавад. Ҳамаи ин намоз як намуд намоз аст, ки Расулаллоҳ адо менамуданд. Чаро намозҳои шаби қиёмулллайли моҳи Рамазонро таровеҳ мегуянд? Ҷавоб: Зеро баъд аз адои ҳар чаҳор ракъат якбор истироҳат менамуданд. Бояд дониста шавад, ки намози Расулаллоҳ дар рамазон ё дар ғайри рамазон дар моҳҳои дигар ҳамааш як намуд буд. Яъне нисфи шаб мехестанд ва 8 ракъат намозро мехонданд ва баъд 3 ракъат вир мехонданд, ки ҳамаги 11 ракъат намозро адо менамуданд ва ҳолатҳое мешуд, ки Расулаллоҳ баъд аз намози Витр боз 2 ракъат намози нафлро нишаста мехонданд, ки дар ин ҳолат ҳамаги намози Расулаллоҳ 13 ракъат мешуд. Далели ин гуфтаҳо: روى البخاري (3569) ، ومسلم (738) عَنْ أَبِي سَلَمَةَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ ، أَنَّهُ سَأَلَ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا : كَيْفَ كَانَتْ صَلاَةُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي رَمَضَانَ ؟ قَالَتْ : " مَا كَانَ يَزِيدُ فِي رَمَضَانَ وَلاَ فِي غَيْرِهِ عَلَى إِحْدَى عَشْرَةَ رَكْعَةً ، يُصَلِّي أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ ، فَلاَ تَسْأَلْ عَنْ حُسْنِهِنَّ وَطُولِهِنَّ ، ثُمَّ يُصَلِّي أَرْبَعًا ، فَلاَ تَسْأَلْ عَنْ حُسْنِهِنَّ وَطُولِهِنَّ ، ثُمَّ يُصَلِّي ثَلاَثًا ، فَقُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ تَنَامُ قَبْلَ أَنْ تُوتِرَ؟ قَالَ : ( تَنَامُ عَيْنِي وَلاَ يَنَامُ قَلْبِي Дар ҳадиси саҳез ки Имом Бухори ва Муслм Ривоят мекунанд омадааст, ки Аби Салама бин Абдурраҳмон аз модарамон Оъиша суол мекунанд, ки намози Расулаллоҳ дар Моҳи Рамазон чигуна буд ? Оъиша мегуянд: Дар Рамазон ва дар ғайри рамазон Расулаллоҳ аз 11 ракъат зиёд намехонд ( яъне 8 ракъат Ӣаровеҳ 3 ракъат витр) чаҳор ракъат намозро адо менамуданд комилу пурраву тулони ва боз чаҳор ракъатро ҳамчунин ва дар озир 3 ракъат витр. (Муттафақ алайҳ) Ва дар ривояти саҳеҳи дигар омадаст, Намози шаби Расулаллоҳ 13 ракъат буд . Ки модарамон Оъиша ривоят намудаанд. Шумо дидед ки дар ривояти саҳеҳу сареҳ муттафақ алайҳ баён мекунад, ки Расулаллоҳ ҳама вақт 8 ракъат намози шаб мехонданд дар рамазон ва ғайраш. Ҳаркасе ин амали Расулаллоҳро инкор намояд ҷоҳил аст зеро ҳадиси сареҳу қотеъро инкор намуда аст. Аз ҳамин ҷиҳат ҳаркасе ба Расулаллоҳ пайрави намояд адади ракхатҳои намозаш 8 ракат бошад ва тулони бошад қироъат руку суҷудаш тулони бошад ва то вақти суҳур намозро идома диҳад беҳтарин амал карда ва ба суннат чангзадааст. Аммо оё 20 ракъат адо намудани намози таровеҳ ҷоиз аст? Дар ҳадиси саҳеҳ омадааст, ки имом Бухори ривоят мекунад: Намози шад ду ракъат ду ракъат хонда мешавад, ва агар касе тарсадки фаҷр дохил шуда истодааст як ракхат витр мехонад ва намозро ба поён мерасонад. Шайхул Ислом раҳимаҳуллоҳ дар маҷмуъатул Фатово мегуянд: Ин ҳадис далолат мекунад ки Расулаллоҳ ракхати муъайянеро ба намози шаб баён накарданд балки ҳама 8 ё 20 ё 36 ракъат адо намудани намоз ҷоиз аст. Ва ривоят омадааст, дар аввал Умар Саҳобагонро ба 11 ракхат намоз ҷамъ намуданд. Вақте диданд, ба инсонҳо вазнини мекунад ва машаққат мекашанд адади ракхатҳои намозро бисёр карда то вақти суҳур мехонданд. Ибни Таймия мегуянд: Ибрат ба қиёми шаб то сёвақти суҳур аст, ҳар касе қави бошад 11 ракъат мисли Расулаллоҳ тулони мехонад, ва касонеки заъиф ҳатстанд 20 ракъат ё ҳиёдтар мисли мазҳаби Молик 36 ракъат мехонад то вақти суҳур. Пас касонеки 20 ракъат мехонанд ва 3 ракъат витр мехонанд амалашон дуруст аст, ва инро бидъат номидан ин ҷаҳл аст. Ва касонеки 36 ракъат мехонанд дуруст аст Ва касонеки 8 ракъат таровех ва 3 ракъат витр мехонанд дуруст аст саҳеҳ аст ва ҳамин намудаш афзал аст. Касонеки ин 8 ракъатро инкор мекунанд аз Суннати Расулал ллоҳ ҷоҳил мондаанд. Боракаллоҳу фикум. Абу Муҳаммади Маданӣ.*СУХАНИ УЛАМОИ САЛАФИ СОЛИҲ*👇🏻👇🏻👇🏻 🌹 *Имом Абу Ҳанифа (раҳимаҳуллоҳ) мефармояд:* *Ҳар гоҳ фатвоҳои ман мухолифи китоби Аллоҳ ва ҳадиси расули Аллоҳ (с) буд, фатвоямро тарк намуда, ба Қуръону Суннат амал намоед.* ➖➖➖➖ *фоида:* *Аз ин сухани имом ин фоида гирифта мешавад, ки ҳар ончи,ки дар қурон ва ҳадисҳои паёмбар (с а в) омадааст, он мазҳаб ва равиши имом мебошад.* 📚[مقدمه ی ردالمحتار، ابن عابدین، ج 1، ص 15 به نقل از ترتیب المدارک، 📚قاضی عیاض، ج 1، ص 146 📚آثار اختلاف الفقهاء، انصاری، ص114.] 🕋☝️🕋☝️🕋☝️🕋☝️🕋🛣👍🛣👍🛣👍🛣👍🛣🌟🤲🏻⭐🤲🏻⭐🤲🏻🌟🤲🏻🌟

Сад накуни Оби гарм дигахай❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤💖

إِنَّمَا جَزَٰٓؤُاْ ٱلَّذِينَ يُحَارِبُونَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَيَسۡعَوۡنَ فِى ٱلۡأَرۡضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُوٓاْ أَوۡ يُصَلَّبُوٓاْ أَوۡ تُقَطَّعَ أَيۡدِيهِمۡ وَأَرۡجُلُهُم مِّنۡ خِلَـٰفٍ أَوۡ يُنفَوۡاْ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ‌ۚ ذَٰلِكَ لَهُمۡ خِزۡىٌۭ فِى ٱلدُّنۡيَا‌ۖ وَلَهُمۡ فِى ٱلۡءَاخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ Ҷазои касе, ки бо Аллоҳ ва Расули Ӯ ҷанг мекунанд ва дар замин ба фасод мекӯшанд, он аст, ки кушта шаванд ё бар дор карда шаванд, ё дастҳову пойҳояшон яке аз чапу яке аз рост бурида шавад ё аз сарзамини худ бадарға шаванд. Инҳо расвоияшон дар ин Дунё аст ва дар Охират низ ба азобе бузург гирифторанд. 💖Қуръан 5:33 ✈️𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 💐📚 ⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮⋮

Рахмат ба раиси чамоаташ офарин😘😘😘

Расулаллоҳ ﷺ гуфтанд: لا تحقرن من المعروف شيئًا Ҳеҷ амали некӯ хубро паст, кӯчак ҳисоб накунед.Ривояти Муслим. Шайх Абу Муҳаммад Маданӣ حفظه الله Фоидаи ҳадис:Мусалмон набояд амали некро ночиз ва кам бишуморад, зеро Аллоҳ дӯст медорад амали некро ҳамаашро хурд ва бузургро.Мусалмон бояд ба анҷом додани амали нек рағбат дошта бошад ва кӯчак нашуморад, зеро наҷоти ӯ шояд дар як амали кӯчак бошад.Расулаллоҳ ﷺ гуфтанд:Худатонро аз оташи Ҷаҳаннам наҷот диҳед, агарчӣ бо садақа додани ними хурмо бошад.

#ҲИҶОБ_ЧАРО⁉⁉ 1) Фармонбардори аз фармони Парвардигори оламиён ва Паёмбар ﷺ аст. Аллоҳ Таъоло мефармояд: {وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا}{الاحزاب :۳۶} Ва ҳеҷ мард ва зани боимоне ҳақ надорад ҳангоме, ки Аллоҳ ва Паёмбараш амреро муқаррар кунанд аз сӯи худ амри дигареро ихтиёр кунанд ва ҳар кас Аллоҳ ва Паёмбарашро нофармонӣ намояд пас бидуни шак ба гумроҳии ошкоре гирифтор шудааст. Аллоҳ Таъоло мефармояд: {يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ۚ }[الاحزاب :۵۹] Эй Паёмбар! Ба ҳамсаронат ва духтаронат ва занони мӯъминон бигӯ чодарҳои худро бар хеш фурӯ афкананд (бо он сар ва сурат ва синаҳояшонро бипушонанд). Аллоҳ Таъоло мефармояд: {وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا }[الاحزاب :۷۱] Ва ҳар кас, ки аз Худо ва Паёмбараш итоат кунад, яқинан ба комёбии бузурге ноил шудааст. 2) Ҳиҷоб роҳест барои ҳифозат кардани покии дилҳо, чун агар чашм набинад дил орзу намекунад! Аллоҳ Таъоло мефармояд: {وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ ۚ ذَٰلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ } [الاحزاب :۵۳] Ва ҳангоме, ки чизе (аз васоили зиндагӣ хостед), пас аз онон (занони Паёмбар) аз пушти парда бихоҳед, ин (кор) барои дилҳои шумо ва дилҳои онон покизатар аст. 3) Роҳест барои пешгирӣ кардан аз фасод, чун занон худашонро бо ин ҳиҷоб, ки Худованди Мутаъол фармон додааст напушонанд боиси мунташир шудани фитна ва фасод мешавад. 4) Роҳест ҷалбгири ва ҳифозат кардан аз ҳаёи занон, чун надоштани ҳиҷоб надоштани ҳаё аст. Паёмбар ﷺ фармуданд: {إن الحیاء والإیمان قرنا جمیعا فإذا رفع أحدهما رفع الآخر } رواه الحاکم..... #Ҳаё ва #имон наздики якдигаранд, ки яке аз онҳо аз байн бираванд дигаре низ аз байн меравад..... Оиша разияллоху анҳо мефармуд: вақте дохили он хонае шудам, ки Паёмбар ﷺ ва падарам (Абубакр) разияллоҳу анҳу дар он ба хок супурда буданд ҳиҷобамро бар медоштам ин Ҳамсарам ва ин Падарам аст, аммо вақте Умар разияллоҳу анҳуро онҷо ба хок супурданд Савганд ба Аллоҳ дохил намешудам то ҳиҷоб надошта бошам ба хотири ҳаё кардан аз Умар разияллоҳу анҳу. 5⃣) Ҳиҷоб яке аз нишонаҳои имон аст, чун вақте Аллоҳ Таъоло ба занон фармон мекунад, ки худашонро ба ҳиҷоб бипушонанд номҳояшонро ба мӯъминон мебарад, чун ин нишонаи имонашон аст, ки фармонбардори мекунанд. Вақте чандто аз занони бани Тамим пеши Оиша разияллоҳу анҳо бо либоси тунук дар тан дошта буданд омаданд. Оиша Модармон Аллоҳ аз ӯ розӣ бод фармуданд: агар шумо боимон бошед ин либоси имондор нест. 6) Роҳест барои ҳифозат кардан аз инсонҳои бад. Чигунае, ки Аллоҳ таоло мефармояд: {ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ} [الاحزاب :۵۹] Ин муносибтар аст то шинохта шаванд, пас мавриди озор қарор нагиран.

1) 👆🏼🇸🇦🇸🇦🕋🕋ДЕМОКРАТИЯ - ТОҒУТИ ЗАМОНИ ОХИР Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим. Алҳамду лиЛлаҳи Роббил ъаламин, вассалату вассаламу ъала ашрафил анбияи вал мурсалин - саййидина ва ҳабибина Муҳаммадин ва ъала аалии ва саҳбиҳи аҷмаъин. Аммо баъд: Ассалому алейкум ва раҳматуллоҳи ва баракатуҳ, бародарони азизам. Борак Аллоҳу фикум! Дар ҳалқаҳои гузашта мову шумо дар бораи мафҳуми Тавҳид ва рукнҳои он, ки “Имон ба Аллоҳ” ва “Куфр бар Тоғут” мебошанд, кӯтоҳ бо далелҳо аз Қуръону Суннат ва иҷмоъи Уламои Аҳли Суннат ва Ҷамоъат ҳамроҳ омӯхтем ва фаҳмидем. Ва дар охири рукни дуввуми Тавҳид - яъне “Куфр бар Тоғут варзидан” нисбати намудҳои Тоғут аз қавли уламои Наҷд, алалхусус аз кутуби Шайхул Ислом Муҳаммад ибн Абдул Ваҳҳоб (раҳимаҳуллоҳу таъала) - 5 гурӯҳи Тоғутҳоро кӯтоҳ бо мисолҳо дида баромадем. Мавзӯъи муҳими дигаре дар рукни «Куфр варзидан ба Тоғут», ки ба он панҷгонаи намудҳои Тоғут дохил мешавад - ин низоми идоракунӣ тавассути Демократия мебошад. Чуноне, ки дар намуди Панҷум (аз қавли шайх) омӯхтем - “Касе (ё гурӯҳе), ки ба ғайри ҳукми нозил кардаи Аллоҳ (яъне Қуръон ва Суннат) ҳукм мекунад - Тоғут аст.” Яъне, ДЕМОКРАТИЯ - яке аз тоғутҳои нав ба вуҷуд омада дар замони охир мебошад, ки шинохтану донистанаш ва куфр варзидан бар он, бар ҳар шахси мусалмон воҷиб аст. Чун ин масъалаи рукни аслии Тавҳид аст. Ва Ислому Имони шахсе, ки ҳарду Рукнҳои Тавҳидро дар қавлу амалу эътиқодаш татбиқ наменамояд, барояш нафъ намерасонад. Чигунае, ки дар ин бора дар ҳалқаҳои гузашта далелҳоро аз Қавли Аллоҳ (субҳанаҳу ва таъоло), аз ҳадисҳои саҳеҳ ва иҷмоъи уламои ин Уммат ҳамрох хондем ва омӯхтем. Борак Аллоҳу фикум. СУОЛИ қаблии мо ба шумо чунин буд: Демкоратия чист ва чаро он Тоғут аст? Ва чигуна ба он куфр варзем, то ки Тавҳиди мо (Исломи мо) комил гардаду нобуд нашавад? Барои посух додан ба ин суол, шахси муваҳҳид бояд қаблан бидонад ва яқин дошта бошад, ки «Ҳукм кардан ҳаққ ва сифати Аллоҳ аст, чун Ӯ Холиқ ва Ҳакам аст ва ғайри ҳукми Аллоҳ - тамоме ҳукму қарорҳое, ки хилофи ҳукми Аллоҳ ҳастанд - куфру ширки акбар аст!». Ба далелҳои зерин бодиққат руҷуъ кунед. Аллоҳ субҳонаҳу ва таъоло мефармояд: وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم مِّن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ Ва (ту эй Муҳаммад) ҳар гоҳ пас аз он ки ба ту илм (Қуръон ва Суннат) омад, дар пайи хоҳишҳои онҳо (мушрикон) биравӣ, (пас ту) аз ҷумлаи ситамкорон хоҳӣ буд. (Сураи Бақара, ояти 145)

*⛔САВОЛИ: [5]* *Ҳукми Тавоф бар Қабрҳо Чист? ?* *🛑ҶАВОБ:* *Ҷоиз нест Тавоф кардан бар қабрҳо, гарчи дар он қабр Паёмбаре Авлиёе одами солиҳе бошад,фарқе намекунад.* *Мусалмон факат бояд дар якҷо Тафоф кунад ки онҳам Каъба аст.* *Чуноне,ки Аллоҳ таъала мефармояд:* *( وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ ) الحج/ 29* *Бояд Дар Хонаи Ъатиқ (яъне каъба Тавоф кунанд.)* (Сураи Ҳаҷ ояти /29) *Пас тавоф кардан ин худ ъибодат аст ва ҳар касе ин ъиботи Тавофро бар қабре анҷом дод, ё атрофи мазоре,ё зиёратгоҳе ё атрофи Пире анҷом дод Бе шак ки ин шахс муртакиби ширки Акбар* *гардидааст,ки Ширки Акбар инсонро аз Ислом хориҷ мегардонад ва тамоми аиалҳои солиҳ ва хубро аз баӣн мебарад,* *ва соҳибаш агар бе тавба аз дунё рафт ҳамешаги дар ҷаҳаннам мемонад.* *Паноҳ мебарем ба Аллоҳ аз ширк ва Ҷаҳаннам.* *Бозҳам мегум касе бар ин эътиқод бошад ки пираш Илми ғаӣбро медонад, ё фалон бузург ё Авлиё аз оянда бо хабар аст, ё ба Назди Қабрҳо рафта аз соҳибони Қабр мехонад мушкил кушои мекунад Назр мекунад кумак мехонад фарзанд ё шифо талаб мекунад Валлоҳи ин шахс дар ширки Акбар воқеъ гардида аз Ислом хориҷ гашта аст, гарчи намозу рузаву хаӣроти зиёде дошта бошад.* *: إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ [المائدة:72* *Ҳар касе Бар Аллоҳ ширке кунад ба таҳқиқ Аллоҳ Ҷаннатро бар у ҳаром кардааст,ва ҷоӣгоҳи он оташ аст, ва барои Золимин (яъне Мушрикин) ҳеҷ ёваре нест.* *Ва Аммо бо таъин ин шахсро оё мушрик гуфта метавонем ё на?* *ин масала бар мегардад ба масалаи узри бил Ҷаҳл ки оё дар ҳамчунин ширкҳо шахсро Ҷаҳлаш (яъне нодониш) ҳамчун узр шида метавонад.?* *Албатта ин масала дар баӣни аҳли ъилм хилофи шадид аст, инша Адлоҳ дар оянда дар ин боб ба тафсили баён мешавад.* *Аммо аксари удамо ҳамеша инро мегуянд, ки агар ин шахсе, ки муртаки ширк шудааст, агар (①) тоза мусалмон бошад,(②) ё дар ҷое тарбият шудааст, ки аз илму уламо дур буд,(③) ё ин ки ин масаларо уламои бад ва дар бори барои ин шахс нодуруст фаҳмониданд, яъне уламои Дарбори сабаб гаштанд, ки ин шахс аз ин ширк дар нодони ва ҷаҳл афтид. Уламои дарбори, ширкро бар ин шахс Тавҳид ва Бидъатро Суннат гуфта,баён карданд,бинобар ин сабабҳо ,бисёри мардуми тҷк дар ҷаҳл монданд. Пас ингуна афродро бисёри аз Уламои Аҳли Суннат узр медиҳанд.* *Инша Аллоҳ дар масала боз бо тафсили суҳбат хоҳад шуд.* *Огоҳи:* *Бародарони азиз дар боби ҳукм такфири як шахси мусалмоне ки аз у куфре ё ширке сурат мегирад зуд аҷала накунед, зеро масала масалаи хатир аст.* *ва бидуни Илми дақиқ дар ин боб суҳбат накунед.* *Бисёри мусалмонони тоҷикистон ба сабаби муллоҳи дарбори аз ҳақиқат дур монданд,Муллоҳои дарбори ба мардум ширкро тавҳид фаҳмониданд, ва Бидъатро Суннат* *Лиҳозо Кушиш кунед ба мардум ба суи тавҳид ва суннат даъват кунед,ва ҳақиқатро ба мардум бирасонед* *мардумро аз ботлоқи ҷаҳолат ба суи ъилм ва ҳидоят роҳнамои кунед.* *то мардум аз ҳақиқати Дин огоҳи паӣдо кунанд.* *Ва биллаҳи Тавфиқ* *Муҳсин Муҳоҷир ✍🏻* 10/09/2020 chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

Холо хам фурсад хаст тавба кунед. Ва Боз гардед ба суи хак. • Ибни Ал-Къайим гуфт:"вақте ки инсон аз тавбаи ҳақиқӣ тавба мекунад, ҳамаи гуноҳҳои ӯ пеш аз ин сӯзонда мешаванд ва ҷазои аъмоли нек дар гузашта ба ӯ баргардонида мешавад". إذا تاب العبد توبة نصوحاً صادقة خالصة أحرقت ما كان قبلها من السيئات وأعادت عليه ثواب حسناته 📖 Ба "ал-Уабил" нигаред 12

⛔⛔⛔ *Аз нишонаҳо ва аломатҳои муволот бо куффор инҳо мебошанд*👇🏻👇🏻👇🏻 1. *Мушобиҳат ҳамроҳаш дар либос, гап задан, таҷлили рӯзи наврӯз, рӯзи модарон, рӯзи муаллимон, соли нав ва дигар идҳои куффор далолат мекунад, ба муҳаббати эшон. Чуноне ки Расулуллоҳ صلی الله علیه وسلم фар-мудааст:* وَ مَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْمٍ فَهُوَ مِنْهُمْ *Тарҷума: касе ташбеҳ кунад ба қавме аз ҷумлаи эшон ба шумор меравад. Ривояти Имом Аҳмад* *Пас ҳаром аст ташбеҳ бо куффор дар он чи ки аз хусусиятҳои куффор аст дар ақоид, ибодот, одатҳо ва идҳо монанди гирифтани риш, мондани мӯйлабҳо, ном ниҳодан ба номҳои куффор ва дар либос ва хӯрок ва ғайра.* 2. *Зиндагӣ кардан дар кишварҳояшон ва ҳиҷрат накардан аз билоди куффор ба билод ё шаҳрҳои мусалмонҳо ба хотири ҳифзи дин. Ва ҳиҷрат кардан ба хотири ин бар мусалмонон фарз аст, ки зиндагӣ кардан дар мамлакатҳои куфрӣ далолат мекунад ба маволот ва дӯстӣ ва муҳаббат бо куффор. Ва аз ҳамин сабаб аст, ки Аллоҳи мутаол ҳаром гардонида зиндагӣ кардани мусалмонҳоро дар байни куффор ва вақте қодир бошанд ба ҳиҷрат кардан.* *Аллоҳ азза ва ҷалла мефармояд:* إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنتُمْ ۖ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ ۚ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا ۚ فَأُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا)( إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ لَا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلَا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا )( فَأُولَٰئِكَ عَسَى اللَّهُ أَن يَعْفُوَ عَنْهُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَفُوًّا غَفُورًا) *Тарҷума: ҳамоно касоне ки фариштагон ҷонашон ро гирифтанд, дар ҳоле ки бар хештан ситам карда буданд (фариштагон) ба онон гуфтанд: шумо дар чи ҳолате қарор доштед? Гуфтанд: мо дар замин мус-тазъаф будем. Фариштагон гуфтанд: магар сарзамини Аллоҳ васеъ (калон) набуд, ки дар он муҳоҷират мекардед? Бинобар ин ҷойгоҳашон дӯзах аст ва бад ҷойгоҳе аст. Магар он мустазъафон аз мардон, занон ва кӯдаконе ки на чорае доранд ва на роҳе (барои наҷот) меёбанд. Пас инҳоро умед аст, ки Аллоҳи мутаол аз эшон даргузарад (бубахшад) ва Аллоҳ бахшояндаву меҳрубон аст.* *Аллоҳ таъоло қабул накарда иқомати мусалмонон ро дар кишварҳои куфрӣ, магар касоне ки бечора бошанд ва тавони ҳиҷратро надошта бошанд ва ё дар буданашон маслиҳати динӣ бошад. Масалан даъват дар роҳи Аллоҳ субҳанаҳу ва таъоло ва ё нашри Ислом дар кишварҳои куфрӣ.* chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-HGEo9-kl-Ck.html Чизҳое, ки аз иқтидори ислом ва мусалмонон намедонед, бояд бидонед! 1.- Аввалин бемористон дар торих дар замони Халифаи Умавӣ Валид ибни Абдумалик дар соли 86- ҳиҷрӣ сохта шуд! 2.- Аввалин дорухона дар торих дар замони Халифаи Аббосӣ Ҳорун Рашид дар соли 170- ҳиҷрӣ дар Бағдод сохта шуд! 3.- Аввалин бемористони равони дар торих дар Миср, ба дасти Султон Аҳмад ибни Тулун дар соли 270 - ҳиҷрӣ сохта шуд! 4.- Аввалин девони пизишкон дар торих дар Қуртубаи Андалус, дар замони Халифа Ҳаким Мустансир Биллоҳ дар соли 366- ҳиҷрӣ ташкил шуд, ки номи ҳамаи пизишкон ва мутахасси онҳо ва салоҳияти амалҳои табибон нигошта мешуд! 5.- Қадимтарин гувоҳинома ва иҷозаи мадраки таҳсили дар тиб, дар донишгоҳи Ал- Қарауйин дар шаҳри Фос (шаҳре дар Марокаш аст) ба донишҷуе ба номи Абдуллоҳ ибни Солиҳи Ал- Катомӣ дар соли 603- ҳиҷрӣ дар ҳузури олимони тиб, ба дасти нобиғаҳои илми он замон ибни Байтор, ибни Румия, ва Муҳаммади Ашбилӣ ба ӯ дода шуд! Ин аввалинҳо садҳо вуҷуд дорад мо ҳамин қадар қайд кардем. Ин нобиғаҳои илми дар олами ислом ҳазорон аст, аммо комнистони бадбахт омаданд дар марказҳои таълими аз замони ишғолашон то ба имрӯз тавре вонамуд кардаанд, ки мо ба ҷуз чанд шоир ва нависанда чизе надоштаем. Ин низоми дарси ва таблиғоти Атеистҳо то ҳол ҷараён дорад! Бародарони мусалмонам торихи баъд аз Исломии худро хонед , то дар мафкураи пасти ин Худонобоварон банд набошед. ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-S5C626hSg5M.html Бо қалами бандаи ҳақир Муҳаммади Абдурраҳмон.

• Ибни Ал-Къайим гуфт:"аз яктопарастӣ ру‌й гардонад (тавҳид) мушрик, новобаста аз он ки ӯ инро мехоҳад е не, ва аз суннат рӯй гардонад пайрави гумроҳшудаи навгониҳо (мубтади), новобаста аз он ки ӯ инро мехоҳад е не". فالمعرض عن التوحيد مشرك شاء أم أبى والمعرض عن السنة مبتدع ضال شاء أم أبى Игасатул-ляхфан " 1/241

°•[قصة إسلام عمر بن الخطاب ]•° Қиссаи Исломи Умар ибн ал-Хаттоб розияллоҳу анҳу. - قال ابن إسحاق ‌‏:‌‏ وكان إسلام عمر فيما بلغني أن أخته فاطمة بنت الخطاب ، وكانت عند سعيد بن زيد بن عمرو بن نفيل ، وكانت قد أسلمت وأسلم بعلها سعيد بن زيد ، وهما مستخفيان بإسلامهما من عمر ، وكان نُعيم بن عبدالله النحَّام من مكة ، رجل من قومه ، من بني عدي ابن كعب قد أسلم ، وكان أيضا يستخفي بإسلامه فرقا من قومه ، وكان خباب بن الأرت يختلف إلى فاطمة ‏بنت الخطاب يُقرئها القرآن ، فخرج عمر يوما متوشحا سيفه يريد رسول الله صلى الله عليه وسلم ورهطا من أصحابه قد ذُكروا له أنهم قد اجتمعوا في بيت عند الصفا ، وهم قريب من أربعين ما بين رجال ونساء ، ومع رسول الله صلى الله عليه وسلم عمه حمزة بن عبدالمطلب ، وأبو بكر بن أبي قحافة الصديق ، وعلي بن أبي طالب ، في رجال من المسلمين رضي الله عنهم ، ممن كان أقام من رسول الله صلى الله عليه وسلم بمكة ، ولم يخرج فيمن خرج إلى أرض الحبشة ‌‏.‌‏ فلقيه نعيم بن عبدالله ، فقال له ‌‏:‌‏ أين تريد يا عمر ‌‏؟‌‏ فقال ‌‏:‌‏ أريد محمدا هذا الصابئ ، الذي فرَّق أمر قريش ، وسفه أحلامها ، وعاب دينها ، وسب آلهتها ، فأقتله ؛ فقال له نعيم ‌‏:‌‏ والله لقد غرتك نفسك من نفسك يا عمر ، أترى بني عبد مناف تاركيك تمشي على الأرض وقد قتلت محمدا ‌‏!‌‏ أفلا ترجع إلى أهل بيتك فتقيم أمرهم ‌‏؟‌‏ قال ‌‏:‌‏ وأي أهل بيتي ‌‏؟‌‏ قال ‌‏:‌‏ خَتَنُكَ وابن عمك سعيد بن زيد بن عمرو ، وأختك فاطمة بنت الخطاب ، فقد والله أسلما ، وتابعا محمدا على دينه ، فعليك بهما ‌‏.‌‏ Ибн Исҳоқ мегӯяд: Ислом овардани Умар, чунон ки ба ман хабар расид ин буд, ки хоҳараш Фотима бинти Хаттоб бо Саид ибни Зайд ибни Амр ибни Нуфайл оиладор буд ва ӯ Исломро пазируфта буд ва шавҳараш Саид ибни Зайд низ Исломро пазируфта буд. Ва онҳо аз Умар Исломи худро пинҳон медоштанд ва дар миёни онҳо низ буд Нуъайм ибни Абдуллоҳ ан-Наҳҳам, марде аз қавми худ аз бани Адий ибни Каъб, ки Исломро пазируфта буд, ва ӯ низ Исломи худро пинҳон мекард. Ва Хоббаб ибни Арт барои хондани Қуръон ба назди Фотима бинти Хаттоб мерафт. Рӯзе Умар шамшери худро бардошта ва берун рафт барои талаби Росулуллоҳ ва асҳоби эшон ва ба Умар гуфтанд, ки онҳо дар як хонае дар назди Сафо ҷамъ омадаанд. Ва онҳо тақрибан чиҳил нафар марду зан буданд ва ҳамчунин ҳамроҳи Росулуллоҳ ﷺ амакашон Ҳамза ибн Абдулмуттолиб ва Абубакр ибни Абуқуҳафа ас-Сиддиқ ва Алӣ ибни Абутолиб розияллоҳу анҳум аз ҷумлаи мардони мусалмон низ буданд. Инҳо касоне буданд, ки ҳамроҳи эшон дар Макка монда буданд ва ҳамроҳ бо дигарон ба сарзамини Ҳабашистон набаромаданд. Пас Нуъайм ибни Абдуллоҳ бо Умар рӯ ба рӯ шуд ва ба ӯ гуфт: Эй Умар, куҷо мехоҳи биравӣ? Гуфт: Муҳаммад ин собиро, ки байни Қурайшро ҷудо кард, ва орзуҳояшонро аблаҳ кард, ва дини онҳоро айб кард ва илоҳонашонро дашном дод, пас ман бояд ӯро бикушам. Нуъайм ба ӯ гуфт: Қасам ба Аллоҳ, эй Умар нафсат туро мағрур сохтааст, оё фикр мекуни, ки бани Абдуманаф пас аз куштани Муҳаммад туро мегузоранд, ки дар рӯйи замин роҳ гарди! Оё ба назди хонаводаат барнамегардӣ, то кори онҳоро дуруст куни? Умар гуфт: «Кадоме аз хонаводаам?» Гуфт: «Домод ва писарамакат Саид ибни Зайд ибни Амр ва хоҳарат Фотима бинти Хаттоб. Қасам ба Аллоҳ, ки онҳо Исломро пазируфтаанд ва пайравӣ дини Муҳаммад шудаанд. Пас бояд (кори) онҳоро бубинӣ. .. 👇

☝️ ШАРТИ ТАВҲИД: КУФР БА ТОҒУТ❗️ Тоғут дар луғат: ба вазни “фаъалут” буда, аз туғён аст гуфта мешавад: “тағо” ҳангоме, ки чизе аз ҳаддаш гузашт. 🔍 МАЪНОИ ТОҒУТ ДАР ШАРИЪАТ: ✍️ Чуноне ки ибни Таймия (раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: "Тоғут ҳар касест, ки дар ғайри тоъати Аллоҳу расулаш худро бузург гардонад, чи инсон бошад чи шайтон, ё ҳар чизе аз бутҳо бошад." (Қоида Филмаҳабба 1/187) ✍️ Ибн ал-Қаййим (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: "Ҳар чизе ки банда ӯро аз ҳаддаш гузарад, чи маъбуд бошад ва ё пайравишуда ва ё итоъатшуда тоғут ҳисобида мешавад, пас тоғути ҳар қавме касе аст, ки аз ғайри Аллоҳу Расулаш ҳакам ва довар қарор диҳанд, ё ӯро ибодат кунанд ҷуз Аллоҳ ё пайравӣ намоянд баҷои Ӯ, бидуни далел аз ҷониби Аллоҳ, ё дар ончи, ки намедонанд ки он итоъати Аллоҳ аст, аз ӯ итоъат кунанд. Пас инҳо тоғутҳои дунё ҳастанд. Вақте нисбати онҳо тааммул кардӣ ва дар вазияти мардум нисбат ба онҳо тафаккур кардӣ мебини, ки бештарашон аз ибодати Аллоҳ ба сӯи ибодати тоғут, ва аз ҳокиму довар гирифтани Аллоҳ ва Расулаш ба сӯи ҳокиму довар гирифтани тоғут, ва аз итоати Аллоҳ ва пайрави аз Расулаш ба сӯи итоати тоғут ва пайрави ба он, рӯй овардан." (Эъламул Муваққиин 1/50) ⛔️ САРОНИ ТОҒУТҲО ✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб мегӯяд: Тоғутҳо бисёранд вале сарони онҳо панҷанд. 1️⃣ АВВАЛ: Шайтон, ки ба сӯи ибодати ғайри Алолоҳ даъваткунанда аст. Ҳар ширку куфре, дар асл ибодат барои шайтон ҳисобида мешавад , чаро ки иҷрокунандаи он шайтонро итоъат мекунад, сипас муртакиби ширку куфр мегардад. Чуноне, ки Аллоҳ таъоло мефармояд: Эй фарзандони Одам магар бо шумо аҳд набастам, ки шайтонро ибодат накунед!? ба дурустӣ, ки ӯ душмани ошкори шумост ва танҳо Маро ибодат кунед, ин аст роҳи рост. (Ёсин/60-61) Баъдан, ибодати ҳар тоғуте ҳамчунон ширк шуморида мешавад, аз ин лиҳоз, ки ибодати ғайри Аллоҳ ҳисобида мешавад. Аз ин ҷиҳат ҳар мушрике ибодаткунанадаи якчанд маъбуде ғайр аз Аллоҳ мебошад, ин гуфтаи Аллоҳ таъоло тасдиқкунандаи он мебошад: Инон қавми мо ҳастанд, ки ғайри Аллоҳро маъбудҳое ихтиёр карданд, чаро дар исботи он илоҳон далели возеҳи намеоранд? Пас кист золимтар аз касе, ки бар Аллоҳ дурӯғ мебандад? (Каҳф/15) Ва қавли Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Оё ба ҷои Ӯ маъбудоне бигирам, ки агар (Аллоҳи) Раҳмон дар ҳаққи ман зиёне бихоҳад шафоати онҳо аз ман чизеро дур накунад, ва маро халос карда наметавонанд. (Ёсин/23) Ва нисбати ин қавли Аллоҳ таъоло тааммул кун: Аллоҳ мисол зад марди (ғуломеро), ки дар (ғуломдории) ӯ шариконе аст ки бо ҳам ҳамеша ихтлоф доранд ва марде (ғуломе), ки танҳо (ғуломдориаш) дар як шахс таслим шудааст, оё ин ду мисол баробаранд?! Ҳамд танҳо барои Аллоҳ аст, балки аксари онҳо намедонанд.(Зумар/29 ) 2️⃣ ДУВВУМ: Ҳаркасе бар ивази ибодати Аллоҳ, ба сӯи ибодати худ даъват кунад. Далел: Аллоҳ таъоло фармуд: Ва аз онҳо ҳар кӣ бигӯяд: "ман баҷуз Ӯ илоҳ ҳастам" пас ҷазои ӯро дӯзах медиҳем. Ҳамчунин аст сазои золимон. (Анбиё/29) 3️⃣ САВВУМ: Касе, ки аз ғайри Аллоҳ парастиш шавад, дарҳоле ки ӯ ба он ибодат розӣ бошад. 🔘 Ва инҳо дар ин ду қисм дохил мешаванд: ☑️ Тоғутҳое, ки ҳаром кардаи Аллоҳро ҳалол ва ҳалол кардаи Аллоҳро ҳаром месозанд. ☑️ Пирҳои сӯфиҳо ва рофизиён, ки барои онҳо саҷда карда мешавад ва гӯё ҳамчун табаррук масҳ карда мешавад ва онҳо инкор намекунанд. 4️⃣ ЧАҲОРУМ: касе ҷуз Аллоҳ даъвои илми ғайб мекунад: Далел ин гуфтаи Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Бигӯ (эй паёмбар) ,ҷуз Аллоҳ, касе дар осмонҳову замин ғайбро намедонад ва кай барангехта мешаванд "низ" намедонанд. (Намл/65) 🔘 Ва дар ин қисм дохил мешаванд: ☑️ Сеҳргар ☑️ Коҳин ☑️ Пешгӯ (фолбин) ☑️ Касе, ки дар зери дасту зарфҳо мехонад. ☑️ Ситорашиносон (касоне, ки дар асоси ҳаракати ситорагон даъвои ғайб карда пешгӯиву фолбиниӣ мекунанд). Ва низ, дар ин қисм боварӣ намудан ба фолнома (гороскоп) ва дар асоси он амал намудан, дохил мешавад. 5️⃣ ПАНҶУМ: Касе, ки ба ғайри ҳукми нозил кардаи Аллоҳ ҳукм мекунад. 🔘 Ва дар ин қисм дохил мешаванд: ➡️ Ҳокимоне, ки бо қонунуҳои гузошта шуда ҳукм мекунанд. ➡️ Сардорони қабилаҳо ва деҳот (қаряҳо), ки бар асоси одату тақлидҳо ва расму русуми қабилаҳо, ки ҳукми ғайри Аллоҳ аст, дар байнихуд бо он ҳукм мегузоранд. ➡️ Узви маҷлисҳои куфрӣ (аъзои парлумон ва маҷлиси олӣ). ➡️ Аъзои маҷлиси қонунгузорӣ (мушовирону қонунгузорони ҳар кишвар). ➡️ Додситонҳое, ки дар додгоҳҳо гузошта шуданд (яъне суд, прокурор, адвокат) дар сарони тоғут дохил мешавад.

بسم الله الرحمن الرحيم. 💡Савол ва ҷавоб дар мавриди мавлуди Паёмбар (ﷺ)💡 Оё шумо омода ҳастед ба саволу ҷавоб? Бале омода ҳастем, акнун оғоз мекунем ба саволу ҷавоб. 📌Саволи : 1 - Паёмбар (ﷺ) чанд маротиба мавлуди худро ҷашн ширифта буданд? Ҷавоб : 1 - Бореҳам ҷашн нагирифа буданд. 📌Саволи : 2 - Хулафои рошидин Абубакр Умар Усмон Алӣ Разияллоҳу ъанҳум чанд маротиба мавлуди Паёмбар (ﷺ)ро ҷашн гирифта буданд? Ҷавоб : 2 - Онҳо бореҳам ҷашн нагирифта буданд. 📌Саволи : 3 - Аввалин саҳобиеки, мавлуди Паёмбар (ﷺ)ро ҷашн гирифта буд, ки мебошад? Ҷавоб : 3 - Касе аз онҳо ҷашн нагирфта буданд. 📌Саволи : 4 - Оё нафаре аз тобеъин мавлуди Паёмбар (ﷺ)ро ҷашн гирифта буданд? Ҷавоб : 4 - Нафаре аз эшон ҷашн нагирифта буданд. 📌Саволи : 5 - Чанд маротиба аиммаи арбаъа ( Абу Ҳанифа имом Молик имом Шофеъи имом Аҳмад раҳимаҳумуллоҳ ) мавлуди Паёмбар (ﷺ)ро ҷанш гирифта буданд? Ҷавоб : 5 - Онҳо бореҳам ҷашн нагирифта буданд. 📌Саволи : 6 - Оё дар Қуръон ояте вуҷуд дорад, ки моро амр ба мавлуди Паёмбар (ﷺ) кунад? Ҷавоб : 6 - Не. 📌Саволи : 7 - Оё ҳадиси саҳеҳ аст ин, ки моро ба мавлуди Паёмбар (ﷺ) амр ё иршод намояд? Ҷавоб : 7 - Не. 🔴Оё дин ноқис аст? Оё Паёмбар (ﷺ) фаромуш карданд моро хабар кунанд ба ҷашн гирифтани мавлуд? Оё нуқс кард дар ин кор? Оё мо нисбат ба ин кор ҳаристар мебешем аз Паёмбар (ﷺ)? 💡Вақтоки, Паёмбар (ﷺ) ва саҳобагон ва тобеъин ва аиммаи арбаъа ва ғайраҳо мавлудро ҷашн нагирифтаанд 🔴Пас, ки эъҷод ва пайдо намуд ин мавлуди Паёмбар (ﷺ)ро? Ҷавоб : Шиъаёни Фотими. ✍Мо Паёмбар (ﷺ)ро аз нафсҳоямон ва аз аҳлу байтамон ва аз молҳоямон ва аз тамоми мардум бештар дӯст медорем, локин дар Ислом мавлуди Паёмбар (ﷺ) вуҷуд надорад. 🔴Муҳаббати Паёмбар (ﷺ) ба ҷашн гирифтани мавлуд нест, зероки муҳаббати эшон аз мо талаб мекунад ба пайрави намудан ва тамассук шудан ба шариъати эшон, ва дифоъ кардан аз суннати Паёмбар ва даъват ба суӣ суннат ва истиқомат дар суннати эшон, инро мегуянд муҳаббати ҳақиқи. Чигунаеки Аллоҳ Субҳану ва таъала мефармояд: 《قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ ٱللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَٱللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ》. Бигӯ: (Эй Паёмбар) агар Худоро дӯст медоред, ба ман пайравӣ кунед, то Ӯ низ шуморо дӯст бидорад ва гуноҳонатонро биёмурзад, ки омурзанда ва меҳрубон аст!» [Оли Имро : 31] АЛЛОҲО ! ҳамеша ҳаққро бар мо ҷилва намо. #abu_muhammad_madani

Масша малим

класс некем ма дига гап надорм да мардуми Гарм

Мегоянт кати и видиохот

✍ [Огоҳи ва ҳазар додан аз иштирок дар идҳои кофирон]🔻🔻 الحمدلله رب العالمين، و بعد: Ба дурусти, ки ҳеҷ райбе ва ҳеҷ шакке нест, дар он ки Аллоҳ ҷалла ва ъала ягона ва танҳост. Ӯ ҳамон зотест, ки на зодааст ва на зода шудааст. Касе ки ғайри инро бигӯяд ва эътиқод бикунад, пас ӯ ба Аллоҳи Бузург кофир аст. Яке аз чунин хабисоне, ки инро инкор мекунанд, Насоро (Христианҳо) мебошанд. Ба таҳқиқ онҳо ба Аллоҳ азза ва ҷалла писар нисбат доданд. Чӣ гунае, бар мо маълум аст, ҳар сол дар охири солшумории мелодӣ, онҳо идеро ҷашн мегиранд, ки онро иди писари Аллоҳ (рождества христа), меноманд. Ба таҳқиқ Аллоҳ субҳанаҳу ва таъала поку бартару муназзаҳ аст, аз ифтирою бӯҳтони ин фирқаҳои ифлосу гумроҳ. Дар гумроҳии онҳо ҳеҷ шакку шубҳаем нест. Аллоҳ Таъоло мефармояд: قال الله تعالى: { وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا (88) لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا (89) تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا (90) أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمَنِ وَلَدًا (91) وَمَا يَنْبَغِي لِلرَّحْمَنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا (92) إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَنِ عَبْدًا} [مريم: 88 - 93] Ва гуфтанд: «Раҳмон фарзанд гирифтааст. Батаҳқиқ, чизи зиштеро оварданд! Наздик аст аз ин сухан осмонҳо бишкофанд ва замин низ бишикофад ва кӯҳҳо пора-пора шуда бияфтанд. Ба сабаби он, ки ба Аллоҳ фарзандеро нисбат доданд. Ва (ҳол он ки Аллоҳи Раҳмонро) фарзанд гирифтан нашояд. Нест ҳеҷ чизе ки дар осмонҳо ва Замин аст, магар ин ки пеши (Аллоҳи) Раҳмон бандашуда биёяд». (Сураи Марям) Ва боиси таассуф ва ғамгинист, ки касоне, ки худро ба Ислом нисбат медиҳанд, бо ин кофирон якҷо идҳои онҳоро ҷашн гирифта, дар идҳояшон иштирок мекунанд. Лекин моро басанда аст, ин ки Набий ﷺ хабардорамон кардааст, аз вуҷуд доштани ашхосе, ки худро ба Ислом нисбат медиҳанд ва дар баробари ин ба онҳо тобеъ мешаванд. Қавли ӯ ﷺ : «Албатта шумоён ба урфу одатҳои касоне, ки пеш аз шумо буданд, тобеъ хоҳед шуд». Ва дар баробари ин ӯ ﷺ моро ба бақои ин Дин ва бақои касоне, ки даъват ба ин динро бар ӯҳда доранд, башорат додааст. Қавли ӯ ﷺ: «Ҳамеша дар Уммати ман гурӯҳе аз мардум ба амри Аллоҳ бардавоманд. Ва зарар намерасонад, онҳоро касоне, ки кӯмаки худро намегузоранд, ва онҳое ки муқобили онҳоянд, то ки ваъдаи Аллоҳ қоим нагардад, ва онҳо бар мардум зоҳиранд». Аллоҳ Таъоло мефармояд: «Ва ононе ки гувоҳӣ бар дурӯғ намедиҳанд». (Фурқон/72). Аз сифатҳои бандагони Раҳмон ин аст, ки албатта онҳо идҳои кофиронро ҷашн намегиранд. Дар ривояте, аз Ибну Аббос розияллоҳу анҳума омадааст, ки: мақсуд аз «дурӯғ» дар ин оят, идҳои мушрикон аст. Муҷоҳид мегӯяд: «дурӯғ» яъне, идҳои мушрикон. Аз Доҳҳақ бошад: «Ва ононе ки гувоҳӣ бар дурӯғ намедиҳанд», фармуд: иди мушрикон. Пас аз ҷумлаи онҳое бош, ки дар дурӯғ ва беҳуда гувоҳӣ намедиҳанд, то бо ин сабаб аз тоифаи он касоне боши ки Аллоҳ барояшон зикр кардааст: «Ононро, ба хотири он ки сабр карданд, мақоми баланд подош дода шавад, дар он ҷо бо таҳният ва хайру салом бархурдор карда шаванд. Дар ҳоле ки дар он ҷо ҷовидон бимонанд. Биҳишт чӣ нек оромгоҳ ва чӣ мақоми нек аст». (Фурқон/75-76) Аз Анас ибни Малик розияллоҳу анҳу ривоят аст, ки гуфт: «Замоне, ки Росулаллоҳ ﷺ ба Мадина омаданд, мардумро дӯ рӯзе буд, ки дар он рӯзҳо бозӣ мекарданд. Фармуданд: «Ин чӣ рӯзҳост?», гуфтанд: Дар замони ҷоҳилият дар ин рӯзҳо бозӣ мекардем. Набиӣ ﷺ фармуданд: «Ба дурусти Аллоҳ ин рӯзҳоро бо ду рӯзи аз ин дида бароятон беҳтаре иваз намуд, иди Қурбон ва иди Рамазон». Мардуми ҷоҳилият ҳар сол дар ду рӯз бозӣ мекарданд. Ва корҳоеро анҷом медоданд, ки дар он розигии Аллоҳ дарёфта намешуд. Вақте, ки Ислом зоҳир шуд, Аллоҳ ин ду рӯзро ба ду рӯзи беҳтару хубтаре, табдил дод, ки дар он рӯзҳо такбир, таҳмид ва тавҳиди Аллоҳ азза ва ҷалла зоҳир шуд. Ва ба сабаби зоҳир шудани, ҳамаи инҳо дар қалби мушрикон бадбинию ғализӣ падид омад». Умар розияллоҳу анҳу мефармояд: «Ба канисаҳои мушрикон дар рӯзи идашон дохил нашавед, чунки шояд ғазаб бар шумо фурӯд ояд». Дар интиҳои ин рисолаи хурдакак гуфтаниям:

салом бародао 4 сол шид дар маскува хастам духтарои точика ед кардагием

Ки мега хами музика чи ном дора?

божество, которому вы поклоняетесь, значит вы, по сути, вовсе не поклоняетесь Аллаху и в своем поклонении вы хуже положением чем идолопоклонники и те, кто поклоняется солнцу и луне, потому что все они поклоняются тем вещам, которые что-то из себя представляют, а вы поклоняетесь ничему ведь все люди согласны что вещь не существует без границ и описаний, а то, у чего нет ни границ ни каких-либо описаний является ничем" Источник: "Опровержение джахмитам", стр 94. умер в месяц зуль-хиджа 280 года»

Дар падвртон хазорбор наълат кати хамин навруз

Дарси 24 Шафоат чист? Таърифи луғавӣ: Калимаи шафоат (الشفاعة) масдари ( شفع ) ، يشفع، شفاعة аст, яъне ҷизеро ҷуфт кардан, дуто кунанд. Ва (الشفع) (аш-шафаъу) акси адади тоқро гӯянд. Таърифи истилоҳӣ: Касе ё чизеро восита қарор додан барои ҷалби манфиат ва ё дур сохтани зарар. Ақсоми шафоат: 1. Шафоати манфӣ. 2. Шафоати мусбат. Таърифи шафоати манфӣ: Шафоати манфӣ шафотест, ки аз ғайри Аллоҳ ﷻ талаб карда шавад дар он коре, ки ғайри Аллоҳ ﷻ касе ба он қодир набошад. Далел, Аллоҳ ﷻ дар Қуръон чунин мефармояд: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ Эй касоне, ки имон овардаед, пеш аз он ки он рӯзе фаро расад, ки на дар он хариду фурӯше бошад ва на дӯстиву шафоъате, аз он чӣ ба шумо рӯзӣ додаем, инфоқ кунед. Ва кофирон худ ситамкоронанд (Сураи Бақара, ояти: 254) Таърифи шафоати мусбат: Шафоати мусбат он шафоатеро гӯянд, ки танҳо аз Аллоҳ талаб карда шавад. Шартҳои шафоати мусбат: 1. Иҷозати Аллоҳ ﷻ барои шафоаткунанда, ки шафоат кунад. 2. Ризои Аллоҳ ﷻ аз шафоаткунанда ва шафоатшаванда. Далел, Аллоҳ ﷻ мефармояд: مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ «...Чӣ касе ҷуз ба иҷозати ӯ дар назди ӯ шафоъат кунад?...» (Сураи Бақара, ояти: 255) Дар ҷойи дигар чунин омаддаст: وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ «Ва чӣ бисёр фариштагон дар осмонанд, ки шафоъаташон ҳеҷ суде надиҳад, магар аз он пас, ки Аллоҳ ﷻ барои ҳарки хоҳад, рухсат диҳад ва хушнуд бошад.» (Сураи Наҷм, ояти: 26) Ҳукми талаб намудани шафоат аз шахси зиндае, ки тавоноияшро дошта бошад: 1. Агар амри шаръӣ ва мубоҳ (раво)-еро талаб кардӣ, ки қудраташро дошта бошад, пас аз боби кӯмаку ёрӣ расондан барои кори хайр ҷоиз аст. 2. Агар амреро талаб кардӣ, ки ба ҷуз Аллоҳ ﷻ касе ба он қодир нест, пас он амал ширк аст. @darsoi_aqida

И барзагов кияй

и такаи гаранг кияй ита ай боло гузаронданш

дхтарой гулистонн нармални мехондан хушрувам бдиян неке сохиб дошта бошан ранги бесохибо дас ба дас шудиян хайф

э руи хардт сиех Худозадахо

Хе бги и видиора удалит кн

*ШАРОБ (АРАҚ ПИВА) ВА ҲАР ОНЧИЗЕ КИ МАСТ КУНАНДА АСТ.ҲАРОМ АСТ. БИНОБАР ИН ДАЛЕЛҲО*👇🏻👇🏻👇🏻 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ. *Эй мӯъминон, ҷуз ин нест, ки хамр ва қимор ва нишонаҳои маъбудони ботил ва тирҳои фол палид ва аз кирдори Шайтон аст; пас, аз вай дурӣ кунед, то бувад ки растагор шавед.* ⛔⛔⛔⛔ *ҲАРОМ БДАНИ ПИВА ВА ВИНО* *١- [عن عبدالله بن عمر:] عن النَّبيِّ ﷺ بِمِثْلِهِ [أيْ: حَديثِ: كُلُّ مُسكِرٍ* *حَرامٌ، وكُلُّ مُسكِرٍ خَمرٌ].* شعيب الأرنؤوط (ت ١٤٣٨)، تخريج المسند ٦٢١٩ • صحيح • أخرجه مسلم (٢٠٠٣) باختلاف يسير، وأبو داود (٣٦٧٩)، والترمذي (١٨٦١) *Аз абдуллоҳ ибни Умар( р) ривоят аст ки Паёмбар (с а в) фармуданд. ҲАР ЧИЗИ МАСКУНАНДА ҲАРОМ АСТ ВА ҲАР МУСКИР ( МАСТ КУНАНДА) ШАРОБ АСТ.* *ДАЛЕЛИ ДИГАР* قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «الْخَمْرُ أُمُّ الْخَبَائِثِ فَمَنْ شَرِبَهَا لَمْ تُقْبَلْ صَلَاتُهُ أَرْبَعِينَ يَوْمًا، فَإِنْ مَاتَ وَهِيَ فِي بَطْنِهِ مَاتَ مَيْتَةً جَاهِلِيَّةً»( ألبانی درصحیح الجامع 3344) *Паёмбар с а в) фармуданд Шароб Модари Палидиҳо аст пас ҳар касе нушид онро То чил руз намози он қабул намегардад,* *ва агар мурд ва шароб дар шикамаш бошад мурдааст ба марги ҷоҳилият ..* chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv*Пас, ҳаргиз пуштибони кофирон набош!* وَمَا كُنتَ تَرۡجُوٓاْ أَن يُلۡقَىٰٓ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبُ إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۖ فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرٗا لِّلۡكَٰفِرِينَ * وَلَا يَصُدُّنَّكَ عَنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ بَعۡدَ إِذۡ أُنزِلَتۡ إِلَيۡكَۖ وَٱدۡعُ إِلَىٰ رَبِّكَۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ *Ва [пеш аз биъсат] ту орзу надоштӣ, ки ин китоб [-и осмонӣ] бар ту нозил шавад. [Ин набуд] Магар раҳмате аз ҷониби Парвардигорат. Пас, ҳаргиз пуштибони кофирон набош * Ва мабодо [кофирон] туро аз [таблиғи] оёти илоҳӣ - пас аз он ки бар ту нозил шуд - боздоранд! Ва [мардумро] ба сӯйи Парвардигорат даъват кун ва ҳаргиз аз мушрикон набош.* -Сура Аль-Касас, аят 86-87) chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

5. Муҳаббат мухолифи буғзу кина аст: Ин ки калимаи тавҳидро бигуӣ дар ҳоле, ки ту Аллоҳ ва паёмбарашро дуст бидорӣ ва ба он чизе, ки ин калима далолат мекунад, онро низ дуст бидорӣ. Аллоҳ мефармояд: وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّهِ ۗ «Баъзе аз мардум Аллоҳро ҳамтоёне ихтиёр мекунанд ва онҳоро чунон дуст медоранд, ки Аллоҳро. Вале онон, ки имон овардаанд, Аллоҳро бештар дуст медоранд.» (Сураи Бақара, ояти 165)6. Итоат намудан зидди итоат накардан аст: Ин ки Аллоҳро ба ягонагӣ бишносию парастиш намоӣ ва пойбанди шариати у бошӣ. Ва бояд ба у имон биёварӣ ва бовар дошта бошӣ, ки у ҳақ аст. Аллоҳ мефармояд: وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ «Пеш аз он ки азоб фаро расад ва касе ба ёриатон барнахезад, ба Парвардигоратон руй оваред ва ба у таслим шавед.» (Сураи Зумар, ояти : 54)7. Қабул намудан мухолифи рад намудан аст: Ин ки тавҳидро ва ба ончи, ки он далолат мекунад, қабул намоӣ. Инчунин, бо ихлос парастиш намудани Аллоҳро бипазирӣ ва ибодати ғайри уро тарк гуӣ. Аллоҳ мефармояд: إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ «Ҳаройна, чун ба онон гуфта мешуд, ки ҷуз Аллоҳи якто худое нест, такаббур мекарданд. Ва мегуфтанд: “Оё ба хотири шоъири девонае (яъне, Муҳаммад ﷺ) худоёнамонро тарк гуем?.» (Сураи Софот, ояти : 35-36)

قَالَ (الشَّافِعِيُّ): «لَوْ جَهَدْتَ كُلَّ الْجَهْدِ عَلَىٰ أَنْ تُرْضِيَ النَّاسَ كُلَّهُمْ، فَلَا سَبِيلَ لَهُ، فَإِذَا كَانَ كَذَلِكَ فَأَخْلِصْ عَمَلَكَ وَنِيَّتَكَ لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ.» [«شُعَبُ الْإِيمَانِ» لِـ(الْبَيْهَقِي)، (إِخْلَاصُ الْعَمَلِ لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَتَرْكُ الرِّيَاءِ)، (6518)]. *Эмом шофиъиرحمه الله мефамояд: Агар тамоми талошатро ба кор бигири то ҳама мардумро рози намои ; пас бидон ки, ҳеҷ роҳи надори! Пас ки, чунин аст, амал ва ниятатро барой Аллоҳ азаваҷал холис гардон* chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : " مَنْ سَتَرَ مُسْلِمًا سَتَرَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ". *Аз Абу Ҳураӣра( Р) ривоят аст, ки гуфт: Паёмбар (с а в) фармуданд:* *Ҳар касе (аӣби)Бародари Мусалмонаш,ро дар дунё бипушонад, Аллоҳ таъала (аӣби) уро дар Дунё ва охират мепушонад.* (Саҳиҳи Ибни Моҷа /2544) عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : " مَنْ سَتَرَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ فِي الدُّنْيَا سَتَرَهُ اللَّهُ فِي الْآخِرَةِ، وَمَنْ نَفَّسَ عَنْ أَخِيهِ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ الدُّنْيَا نَفَّسَ اللَّهُ عَنْهُ كُرْبَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَاللَّهُ فِي عَوْنِ الْعَبْدِ مَا كَانَ الْعَبْدُ فِي عَوْنِ أَخِيهِ " *Аз Абу Ҳураӣра( Р) ривоят аст, ки гуфт: Паёмбар (с а в) фармуданд:* *Ҳар касе (аӣби)Бародари Мусалмонаш,ро дар дунё бипушонад, Аллоҳ таъала (аӣби) уро дар охират мепушонад* *Ва Ҳар касе дур кард аз бародараш сахтие, аз сахтиҳои дунёро Аллоҳ таъала сахтии охиратро аз у дур хоҳад кард.* *Аллоҳ таъла дар кумаки бандааш аст, модоме, ки бандааш дар кумаки бародараш ҳаст.* (Муснади имом Аҳмад) [7942] chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv

Сказал аль Халляль: «Было сказано Ахмаду Ибн Ханбалю: «Передается от Абдуллаха Ибн аль Мубарака, что ему сказали: «Как нам познать нашего Господа, Свят Он и Велик?» А Ибн аль-Мубарак ответил: «Он над седьмыми небесами, на Троне, с границей». Ахмад ответил: «Также это и у нас!» Рассказал нам Харб аль-Кирмани, что он сказал Исхаку Ибн Рахавейхи: «Аллах над Троном с границей?» Исхак ответил: «Да, с границей», и упомянул от Ибн аль Мубарака что он сказал: «Аллах над Троном, отделен от творений, с границей» Источник: «Ас-Сунна», аль Халляль ♻️ Сказал шейх уль Ислам Ибн Теймия: وقد ثبت عن أئمة السلف أنهم قالوا لله حد وأن ذلك لايعلمه غيره وأنه مباين لخلقه وفي ذلك لأهل الحديث والسنةمصنفات "Достоверно от имамов саляфов что они сказали у Аллаха есть граница, и что ее не знает никто кроме Него, и что Он отделен от своих творений, и об этом у людей Сунны и хадиса есть целые труды" Источник: "Баян тальбис аль джахмия", 3/592

☝️ *Ҳукми риш чист*❓ ✨ *РасулуЛЛоҳ саллаЛЛоҳ у алайҳи ва саллам мефармоянд :* « خَالِفُوا المُشْرِكِینَ: وَفِّرُوا اللِّحَى، وَأَحْفُوا الشَّوَارِبَ » « *Бо мушрикин мухолифат намоед , ришро нигоҳдоша ва муйлабҳоро кӯтоҳ кунед*» . 📚صحیح بخاری (5892) 📚 ✨ *дар ҳадисӣ дигар мефармояд* : ’’انْهَكُوا الشَّوَارِبَ، وَأَعْفُوا اللِّحَى ’’ « *Муйлабҳоро кутоҳ карда ришро нигаҳ доред* » . 📚(5893)صحیح بخاری 📚 🔘 *ва дар чаҳор мазҳаб тарошидани риш ҳаром аст.*❌ 1⃣ *Мазҳаби Ҳанафӣ* 📚(الدر المختار وحاشیة ابن عابدین (رد المحتار) (6/ 407)📚 2⃣ *Мазҳабӣ Моликӣ*： 📚(منح الجلیل شرح مختصر خلیل(1/ 82 )📚 3⃣ *Мазҳаби Шофеъӣ*： 📚(الأم امام شافعی رحمه الله)📚 4⃣ *Мазҳаби Ҳанбалӣ*： 📚شرح عمدة الفقه لإبن تیمیة - من كتاب الطهارة والحج (1/ 236)📚 ➖➖➖➖➖➖➖➖ chat.whatsapp.com/Jr5p3ufKZc9AhQg5bynvfv