«Япыр-ау, қайда кеткен шуақты өлең?
шуақты өлең жазғанға құр ат берем!»-
деп бүгін жыр іздейтін адам бар ма -
біреу мені іздесе қуат көрем.
Сыңғыры байқалмайды - бұлақ керең,
сыбдырлап жайқалмайды құрақ деген,
Қарақат, бүлдіргеннің иісі қайда -
күбірлеп өзіме - өзім сұрақ берем.
Өлеңімде сұрақ көп, өмірде де,
тыншымайды, мазасыз көңіл неге?
Бір ғажайып кездерге жетем деуші ем -
түсімде ме, білмеймін өңімде ме?
Туады екен тірлікте не түрлі күн -
ақберен жыр - жабырқау жетім бүгін;
ұстаймын деп жыр туын жүрген мен де
керегі жоқ бір нәрсе секілдімін.
Қамасам деп назына намыс, ардың,
жүріп келем - қураған қамыс алдым.
Іздемесін жырымды, түбі әйтеуір
жүректермен туар бір табысар күн.
Фариза
19 окт 2021
