Մխիթար Ներսեսյան Մսուրից խաչ// Mxitar Nersesyan Msuric xach//հոգևոր ասմունք 

Մսուրից խաչ
Այս մեղավոր աշխարհի վրա
Մի փայլող աստղ երևաց,
Ու ես տեսա լույսը նրա,
Սակայն կարծես լինեի քնած։
Տեսա մարդկանց, որ շտապում էին
Դեպի վառվող աստղի լույսին,
Եվ ցնցությամբ պատմում էին
Բարի լուրն այդ` մեկը մյուսին։
Ու երբ ավարտվեց այդ ճամփան
Կանգնեցին մի գոմի դիմաց,
Եվ զարմացան նրանք անգամ
Լսելով գոմից մանկան լաց։
Ու այդ գոմում, մսուրի մեջ
Ծնվեց բարձրյալ` Աստծո որդին,
Եվ գոհությամբ լցվեց անվերջ
Մանկան սուրբ ու արդար հոգին։
Ես երջանիկ ժպիտ ստացա
Եվ ծնկելով Նրա առջև,
Սրտանց Աստծուց գոհացա,
Որ մեզ տվեց այսպես պարգև։
Եվ փակել էի իմ աչքերը
Հանկարծ մարմնիս իջավ սառսուռ,
Անհետացավ այդ պատկերը
Չկար մանուկ, ոչ էլ մսուր։
Մի պահ թվաց թե արթնացա
Ես գիշերվա իմ երազից,
Մի պահ թվաց թե տեսիլք էր,
Անհետացավ իմ աչքերից։
Վեր բարձրացրի իմ գլուխը
Եվ արցունքով տեսա` Նրան,
Սակայն ոչ թե մսուրի մեջ
Այլ` խաչին էր Նա գամված։
Երբ նայեցի խաչողներին
Հանկարծ տեսա ինքս ինձ,
Իր աչքերից կաթում էր սեր,
Իմ աչքերում դառը թախիծ։
Մի պահ կանգնել փորձեցի
Նորից ընկա երկու ծնկով,
Ես աչքերս պինդ գոցեցի
Եվ ողողվեց այն արցունքով։
Երկնում թողեց աստվածային
Իր մեծ փառքը ինձ համար,
Ես փոխարենն իմ ընծայի
Նրան խաչում էի, ավա՜ղ։
Խոցված ձեռքից արյուն հոսեց
Մի կաթիլը ընկավ վրաս,
Եվ այդ պահին կարծես խոսեց
Ինձ ասելով. -Ապրիր, տղաս...