با سلام خدمت شما و عرض خسته نباشید، می خواهم نکاتی را در رابطه با این ویدئو مطرح کنم و امیدوارم که به بهبود کیفیت کارتون کمک کنه، اما چون نمیخوام بحثم طولانی بشه، فقط چند نکته اصلی را مطرح میکنم. ۱. در این ویدیو و در ویدیوهای دیگر شما مقدمه خیلی طولانی است و بر متن غلبه میکنه. مثلا در این ویدیو شما تا دقیقه ۳۴ حتی یکبار هم به سقراط و شیوه پرسشگری او اشاره نمی کنید و فقط مطالب پراکنده ای در باره اهمیت پرسشگری می گویید که آنها هم به پرسشگری مورد نظر شما ارتباطی ندارند. حتی گاهی آدم احساس می کنه که از نظر شما تفاوتی بین پرسش های self-directed، که برای تفکر مهم هستند، و پرسشهای other-directed وجود ندارد. ۲. توضیح می دهید که پرسشگری سقراطی چه چیزهایی نیست ولی نمی گویید چه چیزهایی است. حتی یک مثال هم نمی زنید که روش کار سقراط را نشان دهد. ۳. پرسشهایی که مورد نظر شماست، مانند اینکه عدالت چیست، آیا جنگ‌مقدس وجود دارد و غیره خیلی مشغله ذهنی مردم عادی نیست، هر چند ممکن است برای کسانی که مثلا در حوزه فلسفه یا علوم انسانی تحصیل می کنند تا حدی جذابیت داشته باشند و یا در بزنگاههایی از تاریخ برجسته شوند. منظورم این است که این سوالها خیلی برای مردم کاربردی نیستند و بدرد زندگی روزمره آنها نمی خورند و بنابر این دعوت کردن مردم به این نوع تفکر خیلی منطقی بنظر نمی رسد. شاید اگر مثالهایی که می زنید با زندگی مردم بیشتر ارتباط داشته باشه، افراد بهتر بتوانند با موضوع تفکر ارتباط برقرار کنند. ۴. می گویید از کودکان سوالهای دارای جواب مشخص نپرسید چون در اینصورت کودکان فکر نخواهند کرد، ولی حتما می دانید که کودکان توانایی فکر کردن در باره مفاهیم انتزاعی را ندارند و اصولا امکان ندارد سوالات مورد نظر شما را از آنها پرسید. سوالات انتزاعی فقط در دوران دبیرستان و بعد از آن قابل طرح هستند. اما اینکه کودکان را به حل مسئله و تفکر انتقادی، آنهم در حد خودشان، تشویق کنیم، یکی از بهترین روشهای آموزشی است.
درست می گویید.برای اینکه انسان های بیشتری بتوانند از موضوعات فلسفی دانش بیاموزند باید موضوعات اصلی به زبان ساده و روشن بحث شود. حاشیه رفتن شنوند را خسته خواهد کرد.
