کیمیاگری با احساسات سایه(3-4)- ترس از تنهایی و فردیت/ بخش سوم : با خود بودگی و پیوستگی حقیقی با جهان 

ای سری ویدیو های اخیر که به موضوع خویشتن خویش و تنهایی پرداختید فوق‌العاده تأثیر گذار بود. بخصوص موزیک ملایم در پس زمینه اثر را چندین برابر کرد. شخصا این ویدیوهارا دانلود کردم‌.و به بسیاری توصیه گوش کردن آنرا کردم. سپاس از زحمات شما. 👍🙏✌️

بسيارعلی بود، ايدين جان ممنون، به راستی ميتونم سا عتها بشينم پای سخنان شما و گوش کنم و لزت ببرم.

ممنون بابت اشتراک این ویدئو و نشر آگاهی 🙏🌸

سپاسگزارم بی نهایت عالی و زیبا

🙏🌹

سپاس فراوان 🤍

بسیار از شما آموخته‌ام... سایه ی خورشید وجودتان مستدام 🌹💚

فوق العاده بود❤

موسیقی عالی کلام عالی ادامه بدین ما لذت می‌بریم

این میتونه از نشانه های خوشبختی من باشه که دارم با اندیشه های ناب شما بزرگ میشم . مانا باشید ❤

ممنونم عالی بود

God bless

چه جالبن این قبیله های سرخپوست

ممنون.

سپاس دکتر آیدین عزیز...آنچه در زندگی خود آموختم از دولت تنهایی بود...سپاس🌹☀️

من همیشه احساس میکنم که یک نفر نیستم. بلکه چندین نفر در من زندگی می کتد و بستگی به این داره کدومشون کنترل منو دردست داشته باشه...آشکارگی سایه های من همیشه با تخلیه هیجانی زیادی همراهه و سایه ی من باعث میشه سایه اعضای خانواده ام هم بیدار بشه.. با آشکار شدن سایه ام میفهمم که آتشفشانی از عقده و حقارت و کینه و خشم در من وجود داره که در حالت عادی احساسش نمیکنم.

استاد ، چگونه باید بین انسان فردیت یافته که از برون بیگانه با دیگران است و از درون در وحدت و یکپارچگی با همان انسان در گذشته که برای دیگران ملموس تر است تعادل برقرار کرد ؟ گذار از من برای خود فرد بسیار دلپذیر اما برای انهایی که سالها با ان ( من ) زیسته اند ، غیر قابل پذیرشه

ما چطوری می تونیم سایه هامون رو بشناسیم و بعد که شناختیمشون چطوری باهاشون کنار بیاییم؟

من وابستگی شدید ب خانواده دارم حس قلبی از نظر تفکری و مالی مستقل هستم ولی بی نهایت وابستگی احساسی دارم چه کنم؟

انسانی که فردیت یافته مستقل از سایکولوژی جمعی عمل میکند ❤️ به دنبال اشتراکات نمی‌رود بلکه با پذیرش تفاوت ها گسترش پیدا می‌کند ! راه رسیدن به عشق گذر از اشتراکات و پذیرش تفاوت است

برای عبور از چنبره دردی که ذهن به دور سلف زده و رسیدن به آن، باید درد جدایی از قبیله را کشید اما نه به این معنا که از اجتماع دوری کنیم به این معنا که در قبیله بمانیم و زندگی کنیم اما دیوانه‌وار در خود فرو رویم و پیوندهای خود را با قبیله دونه دونه پاره کنیم تا به انسجام درونی برسیم. اما باید آنقدر دیوانه بود که در برابر ترس ایستاد و نترسید و ازش عبور کرد خب این دیوانگی را کجا میشود خرید یا پیدا کرد یا بدست آورد؟! از قبایل دیگر گفتید بجز از قبیله خودمان دکتر آرتای عزیز. صوفیان این آب و خاک تنها با سلاح عشق از غول چنبره‌زده‌ی درد با خروش گذر میکنند و خود را بر بالین سلف می‌بینند تنها عشق جرات روبرو شدن با ترس را به ما میدهد وگرنه چه کسی میتواند در برابر غرش ترس تاب آورد جز عشق. اگر عشق تصویر بود: بگشای تربتم را بعد از وفات و بنگر کز آتش درونم دود از کفن بر آید کجای جهان این میزان از عشقِ سوزان را می‌توان دید.