कवि अर्जुन पराजुली जीको भाव साच्चिकै मार्मिक र यथार्थपरक छ। हो, साच्चिकै देश आज त्यही अवस्थावाट गुज्रिरहेको छ। देश र जनताको हितलाई बिर्सेर आफ्नो स्वार्थको लागि जस्तो सुकै घात गर्न पनि पछि नपर्ने प्रबृत्ति झाङ्गिंदै गएको छ। देश नदुख्ने तर जताततै स्वार्थ नै स्वार्थ हावि भै रहने हो भने भोली देश कता पुग्ने हो केही ठेगान छैन। यो बिकृति र बिसंगतिको फोहोर ढ्वाङ नफाले सम्म देश र जनताले राहत पाउने देखिँदैन।
एकजना उत्कृष्ट कवि।उहाँका व्यंग्यात्मक कविता हृदयस्पर्शी र मार्मिक छन्।दिल दिमागमा हरदम छाई रहने यस्ता मर्मभेदी कवि संगकाे साक्षात्कार हृदयग्राही थियोे ।
अर्जुन पराजुलीले यि दानव नेता तथा कार्यकर्ताको मुखको पर्दा उघारी दिदा मिडिया जगतको मन कति अमिलो भा होला त्यस्को महसुस धेरैले गर्न सक्छन् । जनतालाइ पनि त बिभाजित गरेर निरिहनै बनाएका छन् ।
अति मार्मिक कविज्युका रचनाहरु सुन्दा मन सारै रोयो . अहिलेको देसको बास्तविक यथार्थ चित्रण कवितामा प्रष्ट देखिन्छ तर ती नालायक हरामी भ्रष्ट दलालहरुलाई यस्ता मार्मिक वेदनायुक्त जनताका पिडा कष्ट बुझ्ने सुन्ने कहां छ र फुर्सद मात्र कसैलाई कसरी कुर्सी जोगाउं . कसैलाई कसरी कुर्सी हत्याउं . कसैलाई कुर्सी नपाउंदाको पिडाले डाहा छटपट ,, कुर्सी मात्र कुर्सी त्यो पाउन जोगाउंन चाहे जो सुकैसंगपनि बिन्ती भाउगर्दै खुट्टा ढोग्दै लम्पसार पर्दै ठिक्क छ ,, कविका भनाई यी नालायक भ्रष्टहरुलाई आफ्नो स्वविवेक प्रयोग नगरी दलगत रुपमा बांडीएर मासु भात रक्सीमा २/४ रुपैंयामा बिक्ने बेसरम बेईमानी निर्लज्ज नालायक लम्पट कार्यकर्ता लगायत विद्वान वुद्धीजिवी भनाउंदा समाज भांड्ने नागरीक समाज . भ्रामक समाज फैलाएर जनतालाई दिग्भ्रमित पार्ने कुपत्रकार. वकील सेना प्रहरी यी सब पद पैसामा बिकेर विवेक गुमाउंदा बेईमानी भईदिंदाको आजको देस जनताको यस्तो दुर्गति हुन पुगी दुर्दशा भोग्नु परीरहेको छ ।अति मन छुने रचनाहरु सुन्न पाइयो कविवरमा नमन ।
ज्याम्दी का अर्जुन दाई नमस्कार। म रिठेमा जन्मेको। मेरो लागि यो माटो पनि हीरा हो। तपाइको कविता असाधारण राम्रो छ। नेताहरु अपराधी नै भए पनि प्रसंसा गर्न चाही सिकौ ह / हामीसँग झूट बोल्न नसक्ने समान विशेषताहरू छन । यस्तो रगत हाम्रो पुर्खा बाटै अगाडि आएको हुनुपर्छ। म नेपाल बसेको भए कम्तिमा दिवालीमा वा बिहेको समयमा चिनाजानी हुने थियो होला । दुर्भाग्यवश सानै छदै चौथाईसय वर्ष भन्दा बढी देखि बिदेस बस्छु । जे होस् भाइ बैकुण्ठ को तर्फ बाट अर्जुन दाई लाई शुभकामना ।
वास्तविक नेपाल भएकाे यहि हो पेन्सन खाँदै बस्नाले त्याग लाई कायम राख्न नसक्नु नै अहिलेको नेपाल र सकिन भनेर विश्राम चौतारी नै वस्नै नमिल्ने बनाए आफैलाई कसरी मुख देखाउने नेपली ले सन्सारमा अती राम्रो कुरा उठान गर्नू हुन्छ उहाँले सधैं कवि नै भयर बाँच्नु उहाँको राम्रो पक्ष हो र कवि नै हुनलाई जन्मनु भयको जस्तो लाग्छ दुवैलाई नमस्ते
नेता र जनता मात्र होइन संचारकर्मी न बि की इमान्दार भएर काम गरेका भए जनता गुमराह भएर गलत मान्छे को पछाडी जाने थिएनन् । संचार जगत पनि कम । जिम्मवार छैनन् । धनवाद
आज जगदिश खरेलले सहिब्यक्तिबाट देश र समाजकेा दूर दसा गराउने राक्षसहरूकेा प्रतिबिम्बको प्रतिलीपि हूबहु गराउनु भयेा।प्रस्तूतीले सबै अबश्थाको सचित्र नेपल र नेपालीय बर्तमानको चित्रण भएजस्तो देखियो।त्यागकेा परिभाषा के?साबाब्यज देश र जनताबाट असूल्ने त्याग कस्तो त्याग हो?
चिन्ता छ नि हजुर ? आफ्नो देशको ! आफ्नो सन्तान दरसन्तानको ! आफ्नो छिमेकीको ! अनि आक्रोशित हुन्छु ! बिदेश मा पसिना बगाउनु पर्दा ! अनि खुसी हुन्छु पसिनाबाट सितल पाउँदा ,अनि त्यही सितलको छहारिमा आफ्नोे परिवारले सितल पाइरहदा ?
कवि जिउ नेता अरे नेपालमा नेता छर नेता भय 1500 युवा विदेस जनुपरथाे। दलाल पुजिपति मात्र छन नेपालमा छैन नेता नेपालमा हजुरले कसलाइ भन्नुभयाे नेता ????????????
पत्रकारलाई केही सुझाव मानिस मारि जेल बसेका, मानिस मार्न लगाउने राष्ट्रलाई बनाउने भन्दै आफ्नो बिकास गर्नेहरुलाई नपंछाई राष्ट्र बन्नै सक्दैन ।। तसर्थ आजै देखि यस्ता नेतृत्वमा रहेकालाई धुतकारी विवेकलाई लगाउन अनुरोध ।।।जय नेपाल। ।।।।
