സംഘർഷം സഹിക്കാൻ തയ്യാറല്ലാത്തവർ എവിടെയുമെത്താതെ തോറ്റുപോകും PAINFUL TRAINING - ANILKUMAR PC 

Same problem

​@@priyakavil7313എല്ലാം ട്രെയിനിങ് ചെയ്യൂ ശരിയാകും

👍

Bold avathathu kondanu.sensitive akaeuth.arabikalepole ellam khallivalli ayittedukkuka.simple

Inii sahikkaan ninnu kodukkaruthu. Nammalkkum ee bhoomiyil santhoshamaayi jeevikkaanulla avakaasham undu. Puthiya vazhikal kandethuka rakshapedaan. Bold aavuka. All the best ❤

എവിടെ ആണ് പിഴച്ചതെന്ന് അറിയില്ല...18 വയസ് വരെ അച്ഛന്റെ ഓവർ സ്ട്രിക്ട് ആയുള്ള പരന്റിങ് നു മനസ് വല്ലാതെ ബുദ്ധിമുട്ടിയിരുന്നു.. നന്നായി അടിക്കുമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഇടക്ക് ബന്ധുക്കളുടെ വീട്ടിൽ കുട്ടികാലം.... അവിടെയും അവഗണന കുത്തുവാക്ക്, 18 വയസിൽ മാര്യേജ്, അവിടെ ഭർത്താവ് നല്ല മനുഷ്യൻ ആണെങ്കിലും അമ്മായി അമ്മ പോര്, അവർ 18 വയസുള്ള എന്നെ 30 വയസുള്ള സ്ത്രീ ആയിട്ടേ consider ചെയ്തുള്ളു, 19 വയസിൽ അമ്മ ആയപ്പോൾ ഒരു സന്തോഷം ജീവിതത്തിൽ വന്നു ശേഷം കരുതാർജിച് പിജി യും ഡിപ്ലോമ യും കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്തു... ചുരുങ്ങിയ കാലം കൊച്ചിയിൽ ജോലി ചെയ്തു മകനെ വിട്ട് നിക്കാൻ അധികം എന്റെ അമ്മ മനസ് അനുവദിച്ചില്ല...സൊ തിരിച്ചു വന്നു.. ബോൾഡ് ആയി കൊറേ പിന്നെ ആർക്കും അത്ര പെട്ടന്ന് കുത്തിനോവിക്കാൻ പറ്റാത്ത തിരിച്ചു പറയുന്ന ഒരാളായി... Husband ഗൾഫിൽ ആയതുകൊണ്ട് സ്വന്തം വീട്ടിൽ താമസം, അവിടെ ആയിരുന്നു മനസിന്‌ കംഫർട്,, അച്ഛൻ ഗൾഫിൽ ആയിരുന്നു ആാാ കാലയളവിൽ അച്ഛൻ മാറിയിട്ടൊന്നും ഇല്ല... ഞാൻ മാറി എതിർത്തു എല്ലാരോടും സംസാരിക്കാൻ പഠിച്ചു അമ്മ ഒഴിച് നാട്ടുകാരും വീട്ടുകാരും, ഒളിച്ചും തെളിഞ്ഞും ചോദിക്കും ഭർത്താവിന്റെ വീട്ടിൽ പോകുന്നില്ലെന്നു... അച്ഛൻ നാട്ടിൽ വന്നു ഇവിടെ പ്രശ്നം ആകുമ്പോ അങ്ങോട്ടും അവിടെ പ്രശ്നക്കുമ്പോ ഇങ്ങോട്ടും പോകും... ബട്ട്‌ അതിനിടയിൽ സമാധാനം അനുഭവിച്ചിരുന്നു... ടീച്ചർ ആയി വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരനിയത്തി ഉണ്ടായിരുന്നു... 2 യർ before അവളുടെ മാര്യേജ് കഴിഞ്ഞു ലവ് വിത്ത്‌ അറേഞ്ച് മാര്യേജ് ആയിരുന്നു. Unfortunatly after ഡെലിവറി husban ന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് അവൾ അല്മഹത്യക് ശ്രമിച്ചു.... തൂങ്ങിയതായിരുന്നു അവൾ മരിച്ചില്ല... അവളുടെ ജീവന് വേണ്ടി ഞങൾ കൊറേ പ്രാർത്ഥിച്ചു പോരാടി... കൊറേ ഹോസ്പിറ്റൽ ദിവസങ്ങൾ.... ഞാനും അമ്മയും, അമ്മയുടെ അനിയത്തിയും ഒക്കെ മാറി മാറി കൂട്ടിരുന്നു... എനിക്ക് ഡിപ്രെഷൻ ആയിപോയി... അത്ര തളർന്നു.... അവൾ കോമയിൽ ആയിരുന്നു... ബട്ട്‌ കോമ ക്രമേണ മാറി ബട്ട്‌ ഇപ്പൊ അവളുടെ അവസ്ഥ , അവൾ ബെഡ് petient ആണ്. ഒന്നും പറ്റാതെ ഒന്നും ഓർമ ഇല്ലാതെ ബ്രെയിൻ damage ആയിപോയി ഡോക്ടർ മാർ കൈ വിട്ടപോലെ ആയി... വീട്ടിൽ കൊണ്ട് വന്നു... എല്ലാവരും അവരുടെ ജീവിത പ്രാരബ്ധത്തിലേക് പോയപ്പോൾ ഞായം അമ്മയും അവളെ നോക്കി സ്വയം ശപിച്ചു കരഞ്ഞും കാലം കഴിഞ്ഞു പോയി....അച്ഛൻ അപ്പോഴേക്കും നാട്ടിലേക്ക് വന്നിരുന്നു... അച്ഛനും തളർന്നുപോയി... ബട്ട്‌ അച്ഛന്റെ സ്വഭാവം പഴയ പോലെ തന്നെ അച്ഛന്റെയും മനസുവേദനിക്കുന്നത് കാണാം..... അമ്മ ഒരു ബിപി ഹാർട്ട് petient ആയിരുന്നു.... ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാതെ ഞാൻ തീരാദുഖത്തിലായി.... എന്റെ സെൽഫി കോൺഫിഡൻസ് ഇല്ലാതായി... ജോബ് ഒന്നും ശരിയാവാതെ ആയി... അമ്മയുടെ നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി.... വീട്ടുകാർ വേണ്ടി എന്റെ മോനു വേണ്ടി ഞഖിന് വിസിറ്റിംഗ് ഇൽ husband ഉള്ളിടത്തേക്ക് വന്നു...3 മാസത്തെ അന്വഷണത്തിനോടുവിൽ ഒരു ചെറിയ ജോലിയിൽ കേറി എന്റെ മോനു അപ്പോഴേക്കും 9 വയസായിരുന്നു.... അവൻ സ്വന്തമായി കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ willing ആണെങ്കിലും എന്റെ അമ്മ മനം വല്ലാതെ വേദനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അതിനിടയിൽ അമ്മ ബിപി കൂടി സീരിയസ് ആയി ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആയി... വിസ അടിച്ചതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. തിരിച്ചുപോകാൻ പറ്റുമായിരുന്നില്ല... വന്ന കടവും നിന്ന കടവും വേറെ.... ഇപ്പൊ present സിറ്റുവേഷൻ ആണ് ഇത് husband വേരിടത്താണ് ജോബ് ചെയ്യുന്നത് ഞാൻ വേറെ ഇടത്ത്, അമ്മ ICU, aniyathiye nokan ammayude അനിയത്തി വന്നു... പാവം മേമ, ഇപ്പൊ അവളെ നോക്കുക ആണ് അച്ഛൻ അമ്മേടെ കൂടെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ, മെമ്മറെ മോൻ എന്റെ അനിയൻ അവൻ ജോലി സ്ഥലത്തുന്ന ഓടിയെത്തി.... പ്രാരബ്താകാരാണ്, വേറെ ചേച്ചിയും സഹോദരങ്ങളും ഉണ്ടെങ്കിലും.......... ആരെയും നമ്മൾക്കു ഒന്നും പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ എല്ലാം വിധി..... അനുഭവിക്കാൻ... പറ്റുന്നില്ല.........

എനിക്കും. ഒരായുസ്സിന്റെ പകുതിയും കഴിഞ്ഞു. പക്ഷെ ഇപ്പോഴും മനസ്സ് പാകപ്പെട്ടിട്ടില്ല.

Sir പറഞ്ഞതും നിങ്ങൾ ഉദേശിച്ചത്‌ രണ്ട് ആണ്

Same to എന്ന് ഞാൻ പറയൂല 😌