สบตาความตาย เรียนรู้ความหมายของชีวิต | Shortcut ปรัชญา EP.15 

00:00 Highlight 00:28 ทำไมเราถึงกลัวตาย 08:50 ความตายในมุมปรัชญา 13:53 ทำไมเราไม่ควรกลัวตาย 24:01 ความตายสวยงามอย่างไร 36:12 คิดเรื่องความตายให้อะไรกับเรา 41:16 ความตายที่ดีเป็นแบบไหน 54:32 คำถามทิ้งท้าย

เป็นตอนที่อิมแพคมากจนน้ำตาไหล เราฉลองที่เข้าใกล้ความตายอยู่ทุกปี แต่กลับไม่ฉลองเมื่อถึงวันที่ชีวิตได้เดินทางมาอย่างสมบูรณ์แล้ว กลับไปทบทวนว่าเราใช้ชีวิตได้ในแบบที่เราอยากจะเป็นรึป่าว เพื่อให้วันสุดท้ายได้เป็นวันที่กลับกลายเป็นน่าเฉลิมฉลองด้วยซ้ำ

ดีใจมาก ที่ประเทศไทยมี podcast ดีๆแบบนี้ ถึงแม้ว่าเรื่องปรัชญาจะเฉพาะกลุ่มแต่ impact กับชีวิตมาก ❤

"เรามีเพียงชีวิตเดียวเท่านั้น ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเป็นของคุณ ชีวิตนั้นสั้น อย่าเสียดายเลย เป็นในแบบที่คุณเป็น มีความสุข เป็นอิสระ เป็นอะไรก็ได้ที่คุณอยากเป็น. ความตายไม่ใช่สิ่งที่อยู่ตรงข้ามกับเรา แต่เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเรา" - เปเชเน็ก

เราเคยเป็นซึมเศร้ามาก่อน เลิกทานยามา 2 ปีแล้ว ตอนแรกความตายเป็นเรื่องที่เราโหยหามากๆ เพราะอยากที่จะจบทุกสิ่งทุกอย่างสักที แต่ทุกวันนี้เรามีความคิดที่ว่าทุกๆวันคือของขวัญในชีวิตที่ 2 เรายังนึกถึงความตายอยู่ แต่ในมุมมองที่ต่างจากเดิมโดยสิ้นเชิง ใช้ชีวิตอยู่ด้วยความคิดที่ว่า เราก็ต้องตายในสักวันนึง ทำไมไม่ใช้ชีวิตให้ดี ดีกับตัวเรา กับคนอื่น กับโลกใบนี้ เป็นคนที่มีประโยชน์และมีความสุข ยังขอบคุณตัวเองและคนที่ช่วยเหลือเราตอนที่ซึมเศร้าในทุกครั้งก่อนหลับตานอน ที่ทำให้เรายังมีชีวิตอยู่ ได้สัมผัสกับโลกใบนี้ ที่มันเคยน่าเบื่อมากๆเมื่อ 2 ปีก่อน ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวกับหัวข้อนี้มั้ย 555 แต่ถ้าใครกำลังเผชิญกับความหมดหวังต่อโลกนี้อยู่ ถ้าถึงวันที่มันผ่านมาได้ เราจะพบกับโลกที่สดใส ท้าทาย และขอบคุณตัวเองที่รอดมาได้ค่ะ 💕 จะไม่บอกให้อดทน หรือว่าสู้ๆ เพราะมันคงไม่ช่วยอะไร แต่ขอให้พบกำลังใจที่ดี และคุณหมอที่ดีนะคะ 🌱

อย่ามัวหมุนตามสังคมจนลืมถามตัวเองว่าอยากทำอะไรบ้าง และอย่าหมุนตามตัวเองจนลืมสังคมว่าเรากระทบคนอื่นหรือเปล่า จงทำทุกอย่าง อย่างมีสติ และทำสิ่งที่อาจจะมีคุณค่าหรือไม่มีคุณค่า แต่ทำอย่างเต็มใจและดำเนินไปอย่างเป็นธรรมชาติ เพราะความตายเป็นสิ่งที่แน่นอนทุกสิ่งเลยยังมีคุณค่า ถ้าอยู่ได้ตลอดไป จะอยู่ไปเพื่ออะไร ขอให้ชีวิตสวยงามแม้จะอยู่หรือตาย🙂

อยากบอกพี่ๆสองคนและทีมงานทุกคน ว่า Shortcut ปรัชญาเป็นรายการโปรด No.1 ของผมไปแล้ว ขอเป็นกำลังใจให้พี่ๆทุกคน และขอให้รายการอยู่ได้อย่างมีคุณภาพแบบนี้ต่อไป ❤

พึ่งผ่านการสูญเสียคนในครอบครัวไป สับสนและตั้งคำถามกับชีวิตและความตาย สังคมควรพูดคุยเรื่องนี้กันมากขึ้น ขอบคุณรายการดีๆแบบนี้ค่ะ

เราเป็นอดีตพยาบาลรัฐ ทำงานในห้องผู้ป่วยวิกฤต ชื่นชม การให้มุมมองบริบทของความตายมากกกก นั่งนึกย้อนไปว่า ถ้าตอนนั้นเรามีทัศนคติต่อความตายที่มากขึ้นเหมือนตอนนี้ การดูแลวาระสุดท้ายของผู้ป่วย และสังคมรอบตัวผู้ป่วยคงจะทำได้ดีกว่าตอนนั้น เพราะลืมนึกไปจริงๆว่า ความตายที่ผู้ป่วยเผชิญอยู่ มันไม่ได้มีแค่แง่มุมเดียวที่เราเห็น แต่มันมีบริบทแวดล้อม สนามประสบการณ์ การเตรียมพร้อมรับมือกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นทั้งตัวผู้ป่วยเอง ไปจนถึงญาติชิดมิตรสหายของเขา ซึ่งในตอนนั้นมองแค่ว่า จะให้การดูแลเฉพาะหน้าอย่างไรให้เขาผ่อนคลาย, สุขสบายเท่าที่เป็นไปได้ด้วยปัจจัยที่มีอยู่ และจากไปอย่างสมศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ผู้หนึ่ง แต่ในความเป็นจริง การจากไปอย่างสงบไม่ได้จบที่เตียงคนไข้ ได้แต่นึกย้อนกลับไป แต่ไม่หวนกลับไปเป็นอีกแล้ว ...พยาบาล

อยากให้รายการจัดงานสักวันมากเลยค่ะ อยากไปนั่งฟังสดๆ ร่วมกับคนอื่นๆ

ชอบรายการนี้นะครับ ไม่ค่อยมีหรอกครับใครมาคุยเรื่องลึกซึ้งกันแบบนี้ บางครั้งมันเลยอยากแสดงความคิดเห็นส่วนตัวลงไปเพื่ออยากแชร์แนวคิด 😅 ชอบมากคนับ อีพีนี้โดยเฉพาะช่วง ความตายสวยงามอย่างไรไป ชอบคำถามคุณภาคินที่ชวนให้คิด และแนวคิดของคุณฟางเรื่องอาม่าก็น่าสนใจมากเลยครับ ผมเองไม่อยากตายนะ แต่รู้สึกว่าถ้าตาย ก็พอใจกับสิ่งต่างๆที่ได้ทำมานะ ด้วยที่ผ่านเหตุการณ์ต่างๆมา และคิดว่าก็ทำได้โอเคนะ แต่พอฟังแล้วมาทบทวนก็รู้สึกเป็นความประมาทรึเปล่า ที่เราคิดว่าสิ่งต่างๆมันก็โอเคแล้ว

ขอบคุณที่ทำ podcast หัวข้อนี้มากๆค่ะ สิ่งนึงที่ทำให้เราเป็นโรคแพนิค คือการกลัวความตายค่ะ เราคิดเกี่ยวกับความตายบ่อยมากๆ จนร่างกายแสดงให้เห็น ทุกครั้งที่เป็นแพนิค เราเหงื่อแตก หัวใจเต้นเร็ว อาการเหมือนจะตาย เราผ่านมันมาได้ทุกครั้ง และจะวนคิดถึงมันบ่อยๆ เป็นแบบนี้ซ้ำๆ *เราจะกลับมาฟัง podcast นี้อีกบ่อยๆค่ะ เพื่อเตือนตัวเองทุกวัน ขอบคุณจากใจจริงค่ะ นี่คือ podcast masterpiece ❤

ผมเป็นเด็กมัธยมปลายจากการสอบถามเพื่อนๆของผม ปรากฏว่าเกือบทุกคนจะบอกว่าไม่กลัวตาย ถึงส่วนนึงผมว่าน่าจะตอบเอาเท่ แต่ผมว่าก็มีบางส่วนที่ไม่กลัวจริงๆ แต่มีคนๆนึกที่ผมถามและตอบได้น่าสนใจ "กูไม่กลัวตายนะ ถ้าจะตายตอนนี้กก็ตายได้ คนรอบตัวอาจจะเศร้า แต่แล้วไง กูไม่อยู่แล้ว กูแค่เเสียดายนิดหน่อยที่ไม่ได้ทำภารกิจให้สำเร็จ" ภารกิจในที่นี้คือต้องรวย ไม่ใช่เพื่อให้อยู่สบาย แต่เพื่อความภูมิใจ มันตั้งภารกิจให้ตัวเองอย่างนั้น . ผมเลยอยากจะฟังหัวข้อเกี่ยวกับคุณค่าของชีวิต ขอบคุณครับ

ชอบรายการนี้มากกกค่ะ ตามมาตั้งแต่แรกๆ ด้วยความที่นี่ชอบตั้งคำถามประมาณนี้มานานแล้วแต่ไม่รู้ว่าเรียกเป็นปรัชญาได้ด้วย ได้รู้ความคิดเห็นมุมมองของบุคคลอื่นๆเพิ่มขึ้นด้วย ฟังสนุกเพลินนดีมากค่ะ ส่วนอีพีนี้ส่วนตัวชอบตรงพี่ภาคินพูดประโยคที่ว่า "มนุษย์มักกลัวสิ่งที่ไม่รู้" มากค่ะ ทำให้คิดขึ้นมาได้ว่าที่เราพูดมาทั้งหมดจริงๆแล้วก็อาจเป็นแค่สมมุติฐานของความตายที่มาจากสิ่งที่เราคิดว่าเป็นหลักฐานแล้ว ทั้งๆที่เราหรือคนที่เคยผ่านความตายไม่ได้มีใครมาบอกจริงๆ แต่ถึงบอก จะมีหลักฐานไหมหรือใครจะเชื่อบ้าง สุดท้ายถ้าเกิดมนุษย์เจอความตายเป็นปกติเหมือนในการ์ตูนที่มีตัวละครตายแล้วเกิดวนซ้ำๆทั้งๆที่ยังคงมีความทรงจำนั้นอยู่ ตัวละครเหล่านั้นสามารถตายได้อย่างง่ายดายโดยที่"ยอมรับ"กับความทุกข์หรือสุขก่อนตายแล้ว งั้นมนุษย์ก็คงสามารถหายกลัวความตายได้หากรู้จักความตายนั้นว่าเป็นยังไง(?) หรือง่ายๆเพียงแค่"ยอมรับ"ค่ะ "ยอมรับ"ให้ได้ว่าทุกคนต้องตายแค่นี้ไม่ง่ายกว่าหรอคะ ไม่ต้องอยากรู้ อยากมีความสุขทุกข์ก่อนตายอะไร แค่ปล่อยให้มันผ่านไป🍃 แต่สำหรับเราสิ่งที่เราคิดว่ายากก็คงเป็นการ"ยอมรับ"ความจริงนั้นให้ได้จริงๆจากใจนั่นแหละ🌟 =คำถามความตายที่ดีสำหรับเรา คือไม่ตายค่ะ ของทุกอย่างต้องมีคู่ มีความสุขก็ต้องรู้ว่าทุกข์คืออะไร มีตายแสดงว่ามีเกิด ไม่รู้เป็นคำตอบได้ไหมนะคะ😂 อยากให้รายการนี้มีต่ออีกเรื่อยยๆเลยค่ะ จะได้คอยกระตุ้น คอยย้ำความจริงของชีวิตจนกว่าเราจะยอมรับความจริงของชีวิตนี้ได้เลยค่ะ เป็นกำลังใจให้พี่ๆทีมงานที่เกี่ยวข้องทุกคนนะคะ🌻✨

เป็นรายการที่ต้องฟังจนจบแล้วจะแบบเรื่องร้อยเรียงกันทำให้โอเคเออหวะ ปรัชญาแบบนี้มันชวนคิดถึงชีวิตเราจริงๆ ชอบมากครับ

แค่ผมเห็นหัวข้อคลิปนี้ ผมก็ขนลุกน้ำตาจะไหลเลยครับ ไม่คิดว่าจะได้ฟังเรื่องนี้ในมุมมองปรัชญา เป็นหัวข้อที่ผมสนใจที่สุดในชีวิต เป็นคลิปที่ดีมี่สุดในยูทูปต้องแต่มีแอพนี้เกิดขึ้นเลยครับ 🥲

ชอบรายการนี้มาก ติดตามฟังทุกวันศุกร์นะคะ ตั้งแต่ EP1 เมืองไทยไม่มีแนวคิดแบบปรัชญา ที่จะหาใครมานั่งถก นั่งคุยกันในประเด็นต่างๆ ของชีวิตเลย ตั้งแต่จำความได้ กลายเป็นว่าปรัชญา โยนไปเข้าสู่คำว่า การเมืองไปเสียหมด แล้วถ้าไม่ทะเลาะกัน ก็เดินหนี เพราะโยนไปให้นักการเมืองในสภา เป็นคนจัดการแก้ปัญหา ทั้งๆ ที่ทุกคนในสังคมนั่นแหล่ะ ควรที่จะฝึกคิด วิเคราะห์ และตั้งคำถามกับทุกสิ่งรอบตัวและลุกขึ้นมาทำอะไรเพื่อตัวเองก่อน ในครอบครัว หรือรวมตัวกัน เป็นที่น่าเสียดายที่คนไทยจำนวนมาก ไม่เข้าใจว่าปรัชญา มีประโยชน์มากขนาดไหน มันทำให้เราไม่ทุกข์ ส่วนตัวเป็นชาวพุทธ และทำตามคำสอนของพุทธ แต่กลับรู้สึกว่า พุทธแบบไทยๆ มันมีอะไรบางอย่างที่ไม่ตอบโจทย์ กับความรู้สึกลึกๆ ของความเป็นมนุษย์ธรรมดาๆ อย่างเรา มันมีอะไรบางอย่างที่เราก็อธิบายไม่ได้ จนกระทั่งได้มารู้จักกับปรัชญานี่แหล่ะ เลยทำให้ถึงบางอ้อ มันมีหลายเรื่องที่เราถูกม่านบังตาเอาไว้ ผ่านตรรกะวิบัติ และสิ่งที่สังคมยัดเยียดให้ เช่นเรื่องความไม่เท่าเทียม ทั้งๆ ที่จริงๆ มันก็พอจะทำให้เท่าเทียมกันได้ ส่วนตัวดิฉันเองก็เพิ่งผ่านความตายมา อยู่เยอรมัน มันเห็นภาพชัดมาก เรื่องระบบการรักษาพยาบาล เพิ่งผ่าตัดมา ได้รับการบริการเป็นอย่างดี ไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ (แต่แน่นอน ทุกคนต้องทำงานเพื่อจ่ายค่าประกันในแต่ละเดือน ย้ำว่าทุกคน มันเป็นกฎหมาย ซึ่งก็สมเหตุสมผล เพราะทุกคนต้องทำงาน หรือแม้แต่ตกงาน รัฐก็มีสวัสดิการที่พอเหมาะกับการป่วย หรือมีชีวิตรอด และที่สำคัญคือสบายใจที่จะป่วย และไม่ต้องทำงานในช่วงป่วยด้วย และไม่ต้องกังวลว่าหลังจากป่วย จะไม่มีเงินใช้ เพราะเป็นหน้าที่ของนายจ้างที่ต้องจ่ายให้ แม้จะป่วยเป็นปีๆ ก็ตาม แต่ต้องมีใบรับรองจากแพทย์นะคะ) วันที่ดิฉันนอนบนเตียงรอผ่าตัด และหลังผ่าตัด มีเจ้าหน้าที่พยาบาลเข้ามาดูแลเป็นอย่างดี ด้วยคำพูดที่ดีๆ หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ในทุกๆ ชั่วโมง ได้นอนห้อง private มีชุดมาให้เปลี่ยนทุกวัน มีคนมาทำความสะอาดห้องทุกวัน มีการแจ้งก่อนล่วงหน้าว่าจะต้องทำอะไรตอนไหน เป็นระบบ และไม่มีความตื่นตระหนกใดๆ หมอ พยาบาลเขารู้ว่าก่อนผ่าหลังผ่าร่างกายคนไข้จะเกิดอะไรบ้าง มีบุรุษพยาบาลมารับ มาเข็นเตียงเพื่อพาไปห้องผ่า และรับกลับ หลังผ่า คุณหมอก็มาตรวจไข้ พูดคุย อธิบายว่าผลการผ่าเป็นอย่างไร จากนั้นก็มีตรวจเช็คร่างกายเข้าห้องตรวจ อีก 2-3 วันๆ ละครั้ง วางยาสลบ ส่องกล้อง เช็คละเอียดมาก มีโรคประจำตัวนู่นนี่นั่นมั้ย (ต้องกรอกเอกสารละเอียดยิบก่อนหน้านั้นหลายเดือน) มีแท็กชื่อที่ข้อมือ เพื่อป้องกันการผ่าผิดตัว และถามก่อนเข้าห้องผ่าว่าคุณชื่อนามสกุลอะไร เพื่อยืนยันว่าไม่ผ่าผิดคน จนกระทั่งมั่นใจว่า ปลอดภัยดีแล้ว ถึงให้กลับบ้าน มีการนัดตรวจส่งจดหมายมาที่บ้านเพื่อเรียกกลับไปเช็ค 3 เดือนหลังผ่า ฯลฯ ทุกอย่างประทับใจ อบอุ่น และไม่รู้สึกหวาดกลัวใดๆ เพราะเราสบายใจ และมั่นใจในทุกๆอย่างที่เราได้รับจาก รพ. และรู้สึกว่าดีกว่า รพ.เอกชนที่ไทย ที่เคยไปรักษามาด้วยซ้ำ ทั้งๆ ที่ไทยจ่ายแพงกว่ามากๆ ที่นี่แม้ตกงานหรือไม่มีเงินเลย ก็สามารถได้รับบริการอย่างเดียวกับเศรษฐี พอมองย้อนกลับไปที่ไทยแล้วก็สะท้อนใจมากค่ะ EP นี้บอกเลยว่ามันกระแทกใจดิฉันอย่างรุนแรง เพราะเพิ่งจะคุยกันในกลุ่มของนักปรัชญาเล็กๆ เกี่ยวกับเรื่องความตาย และพุทธแม้ว่าจะสอนเรื่องความตายก็จริงนะ แต่ทำไมเราไม่รู้สึกสบายใจ โล่งใจ แบบเดียวกับที่ได้ฟังปรัชญาจาก EP นี้ก็ไม่รู้ ขอบคุณพิธีกรทั้งสองท่านนะคะ ที่ส่งต่อเรื่องราวดีๆ แบบนี้ บางทีให้อ่านเองก็ไม่มีเวลาเนอะ มันเยอะ และที่สำคัญ ขอบคุณที่สร้างสังคม สร้างกลุ่ม สร้าง Channel ปรัชญานี้ขึ้นมา สังคมไทยโหยหาและต้องการการพัฒนาทางสติปัญญาด้วยปรัชญาแบบนี้ ทำต่อไปนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ทีมงานทุกท่าน มันมีประโยชน์มาก และดีต่อใจมาก ปล. ถ้ามีกลุ่มสำหรับให้เข้าไปพูดคุย ถกถาม ได้ ก็คงจะดีค่ะ รอฟังข่าวนะคะ สุดท้ายได้ซ้อมตายมาแล้วหลายครั้งค่ะ รู้ว่าจะต้องทำจิตใจยังไงเมื่อเวลานั้นมาถึง สบายใจที่จะจากไปโดยไม่จำเป็นต้องมีใครมาอยู่ข้างๆ เลย

สุดมากค่ะ จรรโลงจิตวิญญาณมากๆ และมันไม่ยาวเลย short cut มากสำหรับเรานะคะ ตอบคำถาม ความตายที่ดีไม่ว่าจะด้วยสาเหตุไหน ขอให้สภาวะใจ ความเข้าใจในตอนนั้น เหมือนวันนี้ที่ฟังคอนเท้นนี้จบ มันก็คงแค่นั้นจริงๆ ส่วนบริบทคนที่ยังอยู่ ก็ขอให้การตายหรือเหตุการณ์ก่อนตายของเราไม่ไปเดือดร้อนเค้า เอาแค่จะเศร้าหรือปลื้มอะไรก็ดื่มด่ำรสชาติความเป็นมนุษย์ไป

เป็นตอนที่ให้ผมนึกถึงอนิเมะเรื่องนึงเลย ซึ่งก้คือ frieren ยายฟรีเรนที่เป็นเอลฟ์ที่มีชีวิตยืนยาว เคยประสบพบเจอกับเรื่องที่ดี และเรื่องที่เศร้ามากมาย จนทำให้ยายชินขากับขีวิต แต่เมื่อความตายของคนรัก เฮ้ย ผู้กล้าฮิมเมลมาถึง ยายเค้าก็ได้รับรู้คุณค่าของชีวิตผ่านทางของผู้กล้าฮิมเมลอีกครั้ง และวันนึงยายก้ต้องจบลง..ผมชอบเรื่องนี้มากๆเลยล่ะ อยากให้มีss2 มากๆๆๆๆ😭😭

ยาวแค่ไหนก็ฟังจบค่ะ เพราะร้อยเรียงได้ดีมากๆ คิดตามในหลากมิติ เป็นประโยชน์สุดๆค่ะ

ชอบรายการนี้มากค่ะ Deep และลึกซึ้ง คิดทันบ้าง ไม่ทันบ้าง ฟังจบแต่ละ Ep เหมือนเขย่าความคิดให้กลับไปคิดต่ออีกค่ะ 👍🤓

รายการที่ชอบมากที่สุด ตั้งเเต่ใช้ยูทูปมา

วันนี้ได้เจออ.ภาคิน ผมตอบไปว่ายังไม่ดูตอนล่าสุดแต่ลืมไปว่าดูแล้ว(นอนหลับครับ) สนุกมากๆและน่าคิดมากเลย

มัชฌิมาปฏิปทา อยู่อย่างมีความสุขในปัจจุบัน ด้วยความไม่ประมาท ความตายมันยํ่ายีหมดทุกคน ที่สุดก็ไม่มีใครยึดอะไรไว้ได้เลย จากธรรมชาติคืนสู่ธรรมชาติ

ชอบมาก จริงๆรอคอยทุกอีพี ชอบอ.ภาคิน กับพี่ฟาง และทีมงานทุกคน ฟังสนุกมาก deep talk ชอบมากค่ะ ❤❤❤❤❤❤

รายการนี้อย่าเพิ่งตายไปไหนนะครับ ยังอยากฟังอีกหลายๆ เรื่อง 😅

เป็นคลิปที่ดีที่สุดคลิปหนึ่งที่ได้ดูในปีนี้เลยครับ ขอบคุณทีมงานทุกคนมากๆครับ

ผมชอบรายการนี้มาก ดูตั้งเเต่วันแรกที่ลง EP. 1 ชวนให้คิด ในหลาย ๆ อย่าง ถึงจะไม่ได้บันเทิงหวือหวา แต่รู้สึกจรรโลงปัญญาและจิตใจมาก ส่วน EP นี้ ได้อ่านแนวคิดเรื่องความตายของหลาย ๆ ท่านก็ได้อะไรบางอย่างกลับมาชวนติดต่อเหมือนกัน สำหรับคำตอบของคุณฟาง การตายที่ดี คือการที่ได้ตายอย่างที่ตั้งใจไว้ สิ่งที่ผมได้ตั้งใจไว้คือการที่ได้สร้างคุณประโยชน์อะไรบางอย่างกับสังคมหรือโลกใบนี้ ผมแวดงความจำนงบริจาคร่างกาย-อวัยวะไว้ หวังไว้ว่าจะได้ใช้สิทธิ์นั้น แต่หลังจากอ่านคอมเมนต์หลาย ๆ ท่านแล้วก็รู้สึกว่า เราจะสามารถสร้างคุณประโยชน์ได้โดยไม่ต้องรอวันตายอย่างเดียว ก็จะนำมาปรับใช้ในชีวิต ให้เป็นคนที่ดีขึ้นอะไรประมาณนี้นะครับ

ชอบ EP นี้ เพราะมันเกี่ยวกับเรื่องที่หลายคนต่างกลัว สำหรับผมที่อยู่ทั้งสายวิทย์และสนใจปรัชญา สาเหตุที่หลายคนกลัวความตาย คือ สิ่งมีชีวิตทุกชนิดล้วนกลัวความตายเพราะเป็นสัญชาตญาณพื้นฐาน พันธุกรรมสั่งให้สิ่งมีชีวิตรักษาพันธุกรรมและสืบพันธุ์เพื่อคงรักษาพันธุกรรมนั้น ๆ และการตายก็ขัดกับจุดนี้ ทุกสิ่งมีชีวิตจริงวิ่งหนีความตายแม้จะหนีไม่ได้ก็ตาม แต่ขณะเดียวกันสิ่งมีชีวิตต่างก็ไม่ได้คิดถึงการตายตลอดเวลา เนื่องจากหากสมอง (ในสิ่งมีชีวิตที่มีระบบประสาทพัฒนาในระดับหนึ่ง) คิดถึงเรื่องความตายตลอด ก็จะไม่กล้าออกไปใช้ชีวิตอย่างที่ควรจะเป็น มนุษย์เองวิวัฒนาการสมองให้สามารถคิดเรื่องนามธรรมและเรื่องซับซ้อนได้มากกว่าสัตว์ทั่วไปหลายเท่า ความตายที่เคยเรียบง่ายจึงซับซ้อนขึ้นตามสังคมที่มนุษย์วิวัฒนาการขึ้นมา เมื่อมนุษย์มีเรื่องให้คิดเยอะกว่าการอยู่ไปวัน ๆ ทั้งเรื่องความสัมพันธ์ เรื่องส่วนตัว ความเชื่อ ชีวิต ประเทศ การเงิน หรืออะไรต่าง ๆ ชีวิตต่าง ๆ ดิ้นรนจากความตายเพื่อรักษาพันธุกรรม ขณะเดียวกันชีวิตก็ต้องดิ้นรนต่อสู้กับการเสื่อสภาพของร่างกาย การเสื่อมสภาพเองก็เป็นผลมาจากความเสียหายระดับพันธุกรรม เหมือนกับการเป็นโรค แต่ด้วยเทคโนโลยีในปัจจุบัน ก็มีความเป็นไปได้ที่จะแก้ไขความตายและความแก่ชราได้ (หากทำได้) แต่ก็จะมีปัญหาอื่น ๆ มากมายตามมา การเป็นอมตะ (แบบฆ่าไม่ตาย) อาจจะดีสำหรับใครบางคนที่ไม่มีอะไรผูกมัดความสัมพันธ์ คงจะดีไม่น้อยที่ได้อยู่เฝ้าดูความเป็นไปทั้งหมดของเอภพ แม้แต่ในชีวิตประจำวันเราก็ไม่เคยคิดถึงความตายจนบางครั้งคิดว่าชีวิตนี้ไม่มีสิ้นสุด บางคนใช้ชีวิตลูป ๆ วน ๆ ซ้ำ ๆ แต่ถ้าการมีชีวิตเป็นอมตะแต่ตายได้จากความเสียหายทางร่างกาย คนคนนั้นคงต้องกังวลว่าชีวิตเดียวที่มีจะตายได้ทุกเมื่อ จนสุดท้ายไม่กล้าออกไปใช้ชีวิต (ยกเว้นแวมไพร์ที่เป็นอมตะ ตายได้จากการตอกหัวใจอย่างเดียว) หรืออาจใช้ชีวิตในโลกเสมือนแทน (อันนี้จะดูไซไฟไปเลย) สำหรับการตายที่ดีสำหรับผม: สำหรับผม มนุษย์คนหนึ่ง การมีฝันและทำฝันนั้นให้สำเร็จก่อนตายก็เพียงพอแล้วสำหรับจะฝากผลงาน (จากความฝัน) ต่าง ๆ เอาไว้ การที่เรายังคงถูกจดจำก็มากพอจะทำให้คนคนหนึ่งเป็นอมตะสำหรับคนทุกคน เหมือนกับที่คนมีชื่อเสียงต่าง ๆ บนโลกที่ตายไปแล้ว ยังคงถูกจดจำและเป็นที่รักอยู่ ที่ผมคิดอย่างนั้น เพราะทุกวันนี้ใครหลายคนต่างก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรกันแน่ แค่ใช้ชีวิตในกระแสสังคมไปเรื่อย ๆ หรืออาจจะทิ้งความฝันไปแล้ว จนสุดท้ายแล้วเมื่อคนที่รู้จักเขาจากไปแล้ว โลกก็อาจจะไม่ได้จดจำเขาอีกต่อไป อาจกล่าวได้ว่ามนุษย์ต่างกลัวว่าเราจะถูกลืมมากกว่าที่เราได้ตาย ทั้งนี้ความคิดมันก็ค่อนข้างปัจเจก แต่ละคนสามารถคิดแตกต่างได้ การรู้ว่าวันหนึ่งเราจะตาย ก็ไม่ต่างอะไรกับการรู้ว่าสักวันระบบสุริยะก็จะจบลงเมื่อดวงอาทิตย์ใช้เชื้อเพลิงจนหมด ไม่ต่างจากการที่รู้ว่ามนุษยชาติก็พร้อมจะสูญพันธุ์ได้ทุกเมื่อ หรือแม้เอกภพอาจจะจบลงในอีก 10^500 ปี และไม่เหลืออะไรเลย สุดท้ายไม่ว่าจุดจบของเอกภพจะเป็นแบบใด ทุกอย่างที่เราเคยทำมาจะไร้ความหมายอยู่ดีเมื่อไม่มีใครมาอยู่เพื่อจดจำเรา ความตายและทุกเหตุการณ์ที่เราเคยมี ณ จุดนั้นมันก็ไม่ได้สำคัญอะไรอีกต่อไป ส่วนผมมนุษย์บนฝุ่นเล็ก ๆ ก็อยากจะเข้าใจเอกภพ เอ็นจอยกับชีวิต และฝากอะไรสักอย่างไว้กับอารยธรรมเล็ก ๆ ในระยะเวลาอันแสนสั้นในเอกภพแห่งนี้เท่านั้น

เป็นepisodeที่ดีที่สุดตั้งแต่ทำมาเลยครับ ชอบมาก

ท้ายสุดแล้วเราก็แค่ผงธุลีปลิวล่องลอยไปตามสายลม การเดินทางและปลายทางของพวกเราล้วนคือที่เดียวกัน เหตุไฉนเราจึงฟาดฟันเอาเป็นเอาตายกับชีวิตกันหนักหนา " ชีวิตมันก็แค่นี้เอง "

ชอบตอนนี้มาก ผมเคยลองคุยเรื่องความตายกับคนอื่นๆ ไม่ค่อยมีใครอยากคุยเรื่องนี่ด้วย

ตามทุก ep. ขอชื่นชม เป็นรายการที่ดีมาก heal ใจมาก และเข้าถึงได้ง่าย ได้โปรดอย่าหยุดรายการนี้นะ 🙏🏼❤️❤️❤️ เป็นรายการโปรดรายการใหม่ที่ตั้งตารอทุกสัปดาห์

Ep.ก่อนหน้า ก็ว่าดีแล้ว...แต่Ep.นี้คือ ดีที่สุด

ขอบคุณที่ขยายความ ส่วนที่ผมได้ตกผลึกมุมมองของความตายออกมาให้เห็นได้ชัดเจนมากขึ้น ผมแชร์คลิปนี้ไปให้คนรอบตัวที่รัก และหวังว่าบางคนจะเปิดฟัง บางคนอาจจะเข้าใจ และหาความหมายของชีวิตของตัวเองเจอ ความตายไม่น่ากลัว สิ่งที่น่ากลัวคือ การไม่ได้ใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการ การไม่เคยได้ทำ ในสิ่งที่อยากทำ ถ้าเข้าใจความตายและปรับรูปแบบชีวิตให้ดี เราจะไม่กลัวความตาย❤❤❤

บางทีอยู่ดีๆก็คิดใจหาย ว่าชีวิตเราจะต้องมีวันตาย เพราะตอนใช้ชีวิตไม่เคยคิดถึงวันตาย ตายแล้วไปไหนก็ไม่รู้

เคยคิดบ้างไหมว่า เวลาของเราเหลือน้อยลง ทุกวัน และส่วนที่เหลือท่านจะทำอะไรให้เกิดประโยชน์ ทั้งชาตินี้และชาติหน้า

ชอบอีพีนี้มาเลยค่ะ ทำให้รู้สึกดีกับความตายขึ้นเยอะเลย ไม่รู้สึกกล้วความตายอีกแล้วค่ะ แถมคิดได้อีกว่าต้องใช้ชีวิตตอนยังมีอยู่ให้ไม่เสียดายก็พอ ใช้ชีวิตที่ยังเหลืออยู่ให้เต็มที่ตอนตายจะได้ไม่เสียดายก็เพียงพอแล้ววววว ขอบคุณมากๆเลยนะคะ

ขอบคุณน้องๆทั้งสองครับ พี่ไปต่อยอดศึกษาเพิ่มเติมจากนักปรัชญาที่กล่าวถึง สวนตัวพี่กำลังศึกษาหนังสือ พุทธธรรม ของท่าน ป.อ. อยู่ ตรงกันมากเลยครับ สิทธัตถะ ก็ได้สอนไว้ให้เข้าใจกฎธรรมชาติและยอมรับมัน ให้วิธีในการดำเนินชีวิตมาทั้ง 8 ข้อด้วยครับ

เป็นรายการที่มีคุณค่ามากๆครับ ทุกการเปรียบเทียบในแต่ละบริบท คือยอดเยี่ยมมากๆครับ เพื่อผู้คนและสังคม รักรายการนี้มากๆครับ🩵

ตั้งแต่ฟังมา นี่เป็นepที่เรารักมากที่สุด ให้เป็นที่1เลย❤

นี่เป็นอีกหนึ่งรายการที่ไม่อยากให้หายไปจากหน้ายูทูปเลยครับ หัวข้อดี เนื้อหาดี ฟังง่าย ย่อยง่าย พิธีกรทั้งสองคนดำเนินรายการได้สมบูรณ์แบบ เสียงน่าฟังมาก ๆ ขอบคุณที่ทำรายการนี้ออกมานะครับ

ชอบรายการนี้ ให้ชวนคิด ชวนสงสัย ตั้งคำถามกับปรัชญา มันเป็นอะไรที่ทำงานกับเราได้ดี ได้กลับมาคุยกับตัวเอง กลับมาคิดถึงชีวิตตัวเอง คิดถึงความเป็นไปของครอบครัว และสังคม ขอบคุณมากๆครับ ที่มีรายการนี้ และยิ่งได้ฟังเรื่องการตายแบบนี้ทำให้ผมกลัวความตายน้อยลง และอาจจะได้คำตอบถึงการทำที่มีประโยชน์ต่อต้วเอง ครอบครัว และสังคม ก่อนที่จะตายไป

ปรัชญาที่ดี => ต้องทำให้ชีวิตดีขึ้น ชอบเลย

ชอบรายการนี้มากๆๆๆ❤ ep นึงฟังวนทั้งอาทิตย์เลยค่ะ จนกว่าจะถึงวันศุกร์อีกรอบ

ตอนนี้เป็นตอนที่ดีมากๆ ทำให้นึกถึง series Black mirroe ss2 ep1 Be right back ถ้าความตายพรากคนที่เรารักไป และวิทยาการนำคนรักเรากลับมาพร้อมความทรงจำ เราจะทำอะไรต่อไป ถ้าสิ่งนั้นกลับมา move on หรือ moving Together น่าคิดมากๆ และถ้าอีกเรื่องหนึ่งที่คิดออกสำหรับคนที่หมกมุ่นกับความตายถูกสะท้อนออกเป็นหนัง แม้ว่าตัวหนังจะมีคำถามเยอะ เรื่อง madam web แต่เรื่องนี้พูดถึงคนที่หมกมุ่นกับความฝันและยึดติดว่าจะมีคนมาทำร้าย ทำให้เราตายเลยต้องพยายามหยุดกระบวนการทั้งหมด กลับมาที่โลกความเป็นจริง อะไรที่เราไม่เข้าใจ เราก็กลัวและกังวลเป็นเรื่องธรรมดา ผมเชื่อว่า ความรู้และการเรียบเรียงจากตอนนี้ จะทำให้เราเกิดการคิดและมองความตายเป็นชุดความรู้ที่เราถึงเวลาเราจะมันมันผ่านไปได้ พร้อมกับทิ้งความทุกข์ให้เราและคนที่อยู่รอบๆตัวเรา ให้น้อยที่สุด ขอบพระคุณทีมงานที่ทำตอนนี้อย่างดีมากครับ

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก บางทีเราควรจะเปลี่ยนวิธีนับอายุเสียใหม่ คือแทนที่จะนับขึ้นแล้วก็มาเฉลิมฉลองว่าเราแก่ขึ้นทุกปี ควรจะนับจำนวนปีที่เหลืออยู่แทน เช่น อายุขัยเฉลี่ย ๗๕ ปี ถ้าเราเกิดมา ๓๐ ปีแล้ว วันเกิดปีนี้เราก็เตือนตัวเองว่ายังมีอายุเหลืออยู่ ๔๕ ปีเท่านั้นและไม่มีหลักประกันเลยด้วยซ้ำว่าจะอยู่ไปถึงวันนั้นจริง ๆ

- จากประสบการณ์การทำงานกับผู้คนที่เผชิญความตาย เห็นด้วยแบบสุด ๆ กับที่ว่าในเรื่องความแตกต่างของหลาย ๆ อย่างในสังคมทำให้ปัจจัยการตายที่ทุกๆคนล้วนต้องเจอนั้นแตกต่างกันไปแบบจริง ๆ ในแง่ของความเจ็บป่วยหรือความทรมานทางกาย แต่สิ่งที่พอจะสังเกตถึงความแตกต่าง ที่อาจไม่ได้เกี่ยวข้องกับเศรษฐานะ หรือสังคมแวดล้อม คือความเข้าใจในความตายว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่จริงแท้ ซึ่งจะนำไปสู่คำที่เราอาจจะเรียกว่า “ความตายที่ดี” ในมิติของจิตวิญญาณ - ส่วนตัวยังหาคำตอบดี ๆ ให้ตัวเองไม่ได้เหมือนกันค่ะ ว่าความตายที่ดีของตัวเราเป็นยังไงในเชิงการจัดการ แต่คิดว่า ในเรื่องความเข้าใจความตาย ตัวเองสามารถเข้าใจและยอมรับได้ หากวันนึงจะต้องเกิดขึ้น และนั่นอาจจะเป็นส่วนประกอบที่สำคัญที่จะทำให้เกิดการตายที่ดีได้ 🤍

ขอให้มีรายการนีัไปเรื่อยๆเลยนะคะ อยากฟังแบบนี้ไปมีมุมมองใหม่ที่ดีและเข้าใจโลกมากขึ้น ขอบคุณนะคะ❤

เราคิดถึงเรื่องความตายบ่อยมากค่ะ แต่ไม่ได้คิดแบบกลัวตายนะคะ แค่ชอบพิจารณาเรื่องนี้เพื่อเตือนสติให้ไม่ประมาทและใช้ชีวิตให้มีความหมายเท่าที่ทำได้ (มีความสุขตามอัตภาพ ช่วยเหลือผู้อื่น-สังคมบ้าง) ตอนแรกๆ ที่ถามคำถามเรื่องแง่มุมที่ทำให้ความตายเป็นเรื่องบวก (ดี ควรค่าแก่การเฉลิมฉลอง) เราว่าแยกไม่ขาดออกจากสถานการณ์ที่เสียชีวิต (โดยเฉพาะอายุ) อีกอย่างคือค่านิยมทางวัฒนธรรม อย่างคนไทย เรียนพุทธศาสนามาก็ได้รับการสั่งสอนว่า ชีวิตเป็นความทุกข์ เป็น suffering เป็นการใช้กรรม (และสะสมกรรมดี) ตั้งแต่เด็กมากๆ เราได้รับการสอนว่า ชีวิตมี "เกิด แก่ เจ็บ ตาย" (= ไม่น่าพึงปรารถนา) ตามมาด้วยความคิดเรื่องการกลับชาติมาเกิด (reincarnation) ซึ่งให้ความหมายและความหวังแก่ความตาย + แนะให้ทำกรรมดี คำสอนแบบนี้ส่งผลต่อทัศนคติต่อความตายอย่างแน่นอนค่ะ อีกอย่างที่อยากเสริมคือ ชอบส่วนที่ทั้งสองท่านคุยกันเรื่องประเด็นการตายของอาม่าคุณฟาง (เราประสบแบบเดียวกันเป๊ะเลยค่ะ วัยไล่เลี่ยกันด้วย) และข้อคิดจากงานของทิสเดลค่ะ -- การตายที่ดีหรือไม่ดี ในปัจจุบันแยกไม่ขาดจากฐานะทางเศรษฐกิจแน่นอน การตายแบบที่มีภาระตกทอดส่งต่อให้คนรุ่นหลังเป็นจำนวนมาก (เช่นเป็นหนี้ก้อนใหญ่) การตายแบบที่รู้ว่าทายาทยังเล็กมากและจะไม่มีใครอยู่ดูแลเขาแล้ว ยิ่งย่อมสร้างความทุกข์ทนให้แก่ผู้ที่กำลังจะต้องตาย -- จากจุดนั้นจึงมีบริษัทประกันชีวิต พยายามจะ commodify การตายของเราทุกคน ฝากเงินไว้เพื่อเป็นหลักประกันชีวิต (ดูแลคนข้างหลัง) จนตอนนี้กลายเป็นความเชื่อหลักว่า คนเราต้องทำงานหนักมากเพื่อเตรียมเกษียณ (เพื่อจะเข้าถึง good healthcare แบบที่คุณภาคิณอ่านวรรคนั้นล่ะค่ะ) คนเราต้องทำงานหนักเพื่อฝากเงินมหาศาลเพื่อดูแลคนข้างหลัง (= ตายดี ไม่มีกังวล) ซึ่งสองอันนี้ ถ้าพ่วงมากับการทำงานหนัก ทนทุกข์ทนมาน ไม่มีเวลาเพื่อตอบสนองต่อชีวิตด้านอื่นๆ ไม่มีเวลาใช้ร่วมกับคนที่เรารัก -- สุดท้ายแล้วมันจะทำให้กลายเป็นมีความตายที่ดี แต่มีชีวิตที่แย่ก็เป็นได้นะคะ เขียนยาวอีกละ แชร์ไว้เท่านี้ก่อนละกันค่ะ

สำหรับผมแล้วความตายที่ดีคือการที่เรามาถึงจุดสิ้นสุดของการเดินทางอย่างสมบูรณ์โดยไม่ต้องกังวลกับสิ่งที่ผ่านมาผ่านความเข้าใจในการเดินทางในแต่ละเส้นทางที่ผ่านมาครับ ปล. ขอบคุณ EP นี้ที่ช่วยให้ผมเข้าใจเส้นทางที่เลือกเดินมากขึ้นครับ

ฟังทุกEp.เลยค่ะ ชอบมากๆ

คำพูดที่ว่า “อายุเป็นเพียงตัวเลข” อาจเป็นจริงได้ ถ้าเรามีทัศนคติที่ดีในการดำเนินชีวิต ไม่ว่าตัวเลขจะเพิ่มขึ้นมากสักเท่าไหร่ ก็ไม่ทำให้ ความอ่อนเยาว์ จากภายในลดลงไปได้

เนื้อหาดีมากค่ะ เราควรออกแบบการตายของตัวเองรอไว้ค่ะ 😊

กับคำท้ายคริปสำหรับผมแล้วถ้าออกแบบได้การตายที่ดีสำหรับผมคงเป็นการที่จะหายไปเลย หายจากทุกสิ่ง ทุกคน ทุกความทรงจำของผู้คน ชอบคริปนี้มากครับ😭

เหมาะกับไว้เปิดฟังบ่อยๆ จะได้ remind ตัวเอง ขอบคุณทั้งสองมากครับ ❤❤

ทรงคุณค่ามากค่ะ

ชอบที่ทำยาวๆแบบนี้ค่ะ ฟังเพลินมากก ทำอีกเยอะๆนะคะ ติดตามทุกอีพีเลยค่า🤍

ชอบที่บอกว่าเราอยู่ในสังคม ความตายเลยไม่ถูกพูดถึง หากลองวิเคราะห์สังคม แต่เดิมถูกแยกออกจากกันระหว่างชนชั้นนำและชนชั้นแรงงานโดยสิ้นเชิง เมื่อชนชั้นนำได้ปกครองและเป็นผู้รวบรวมดินแดนทำให้แนวคิดของการต้องการมีชีวิตนั้นแพร่หลาย เช่นการแพทย์ และแน่นอนว่ามันแพง คนมีอำนาจเท่านั้นจะคงอยู่ คนมีอำนาจที่ตายน้อยกว่าก็มากำหนดสังคมให้ต้องอายุยืน และสร้างความกลัวตายขึ้นมาด้วย สมัยก่อนคนชนชั้นแรงงานคือทำงานหามรุ่งหามค่ำไม่ได้คิดเรื่องนี้ด้วยซ้ำ สิ่งแย่ที่สุดคือการไม่มีกินวันนี้ กลับกันชนชั้นนำสิ่งที่แย่ที่สุดคือการไม่มีพรุ่งนี้ ความตายที่ไกลตัวกว่าจึงดูหน้ากลัวสำหรับคนมีอำนาจ ส่วนความตายที่ใกล้ตัวแบบชนชั้นแรงงานแม้จะเศร้า ก็ต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน ความเชื่อและคุ้นชินของความตายจึงต่างกัน

ขอบคุณจริงๆครับที่จัดทำรายการนี้ขึ้นมา บางครั้งเราถามหาเหตุผลต่างๆในการใช้ชีวิตโดยที่เราไม่ได้รู้ตัว คำถามบางคำถามไม่ไม่สามารถกลั่นกรองออกมาได้เองถ้าไม่มีคนrape upให้แบบนี้อยากให้ทุกคนใช้ชีวิตให้สบ่ย ให้สนุก ขอบคุณepนี้มากๆครับ

สำหรับผม ความตายที่ดี คือในวาระสุดท้ายของชีวิต ได้เห็นหน้าคนที่เรารักทุกคน และทุกคนไม่มีอะไรจะพูดถึงกันอีกต่อไป เพียงแต่มองกันด้วยความรักและความเข้าใจ... ขอขอบคุณสำหรับรายการที่ดีอย่างมากมายครับ❤

ขอบคุณมากสำหรับ Podcast นี้

มีอยู่ ไม่อยู่ กลัวไปทำไม❤️

ขอบคุณทีมงานค่ะ มันดีย์ เปิดมุมมองใหม่ๆ

นอนสบายๆ ตั้งใจฟัง ดีงามมากค่ะ

EP. นี้สุดยอดมากครับ

จุดจบของชีวิตที่สวยงามคือช่วงชีวิตที่ผ่านมาคือเราได้ใช้ชีวิตในแบบที่เราพึ่งพอใจ เรียบง่าย มีความสูขจากภายในอย่างแท้จริง โดยไม่มีสิ่งใดที่ต้องกังวลหรือ ดิ้นรนค้นคว้าอีกต่อไป

Ep นี้ดีมากค่ะ ขอบคุณมากๆ

ปรัชญาอธิบาย 1.คนรวย คนจน 2.คนสวย คนขี้เหร่ 3.คนเก่ง คนโง่ สังคมปัจจุบัน รู้สึกว่าทุกคนซีเรียสกับเรื่องนี้

ขอบคุณความรู้ดีๆครับ

ชอบตอนนี้สุดๆอ่ะ มีความเซน ตีความหมายได้ลึกดี สำหรับผม ความตายที่ดี คือตายตอนที่เราจัดการมันได้

ความตายไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นจุดเริ่มต้นของสิ่งใหม่ แนวคิดนี้ปรับใช้ได้กับทุกสิ่งที่มีจุดเริ่มต้นและจุดจบ ต่อให้ทั้งชีวิตคนคนหนึ่งไม่ได้ทำอะไรที่มีประโยชน์เลย แต่ถ้าวันหนึ่งเขาตายโดยที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ร่างของเขาก็เป็นประโยชน์ต่อโลกแล้ว

"เส้นทางซึ่งนำไปสู่การรู้จักบ้านที่แท้จริง คือความตาย" -ภาพนิทร.

เป็น contentที่ดี แต่สิ่งที่พูดมาทั้งหมดมีอยู่ในพุทธศาสนาครบถ้วน ยกตัวอย่างความสุขที่มากกว่าการกินลูกชิ้น ก็คือความไม่อยากต้องกินลูกชิ้น หรือพุทธศาสนาใช้คำว่าตัณหา ความอยาก และสิ่งหนึ่งที่ในรายการไม่ได้พูดถึงสาเหตุหลักที่มนุษย์กลัวความตายเพราะว่า เรากลัวการพลัดพรากจากของรักของชอบใจ สำหรับผู้ที่สนใจในประเด็นความตายนี้หลักธรรมในพุทธศาสนาคือมรณานุสติการระลึกนึกถึงความตายเป็นอารมณ์ สำหรับผู้ที่ยังกลัวก็เป็นเพราะยังไม่รู้จัก ยังไม่เข้าใจ แต่ถ้าทำความรู้จักทำความเข้าใจ ความกลัวก็จะหมดไป เชิญชวนให้รับฟังกัณฑ์เทศน์ของพระอาจารย์ไพศาลวิสาโล ท่านพูดถึงประเด็นความตายเอาไว้เยอะ แล้วจะช่วยให้เราคลายจากความกลัวความตายไปได้มาก ..

ความสุขที่แท้จริง คือการทำจิตให้สงบจนตั้งมั่นในสุญญะสมาธิ ความเพียรเป็นกิจ ที่ต้องทำให้วันนี้ ใครเล่าจะรู้ว่า ความตายอาจมีในวันพรุ้งนี้

Ep.นี้คือ NO.1❤

คิดถึงคุณปู่ครับ ท่านพึ่งจากไปเมื่อต้นกุมภาที่ผ่านมา ท่านจากไปอย่างสงบท่ามกลางลูกหลานที่อยู่รายล้อม ก่อนหน้าที่อาการป่วยของท่านจะทรุด เราได้พาท่านไปหาหมอที่โรงพยาบาลของรัฐเป็ประจำก็หมอก็ได้ไม่ทราบสาเหตุ ได้แต่จ่ายยาไปตามอาการ จนอาการทรุดเราจึงพาพาท่านไปเจาะเลือดเพื่อตรวจโรคกับแล็บเอกชนเราจึงพบสาเหตุว่าเป็นไทลอยซึ่งหาได้ยากมากในคนแก่ เราเลยพาท่านโรงพยาบาลเอกชน แต่ก็สายไปแล้ว หมอก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เราจึงได้ท่านกลับมารักษาที่บ้านโดยที่ทุกคนรู้ว่ามันคือการ รอความตาย เวลานั้นมันช่างทุกข์ทรมานใจเรามากเหลือเกิน 😢😢 และในวันที่ท่านจากไป เรากลับดีใจ ที่ทั้งเราเองและปู่ท่านเอง ไม่ได้ทุกข์กายและใจกับท่านอีกต่อไป❤

ผมเคยได้ยินคำว่า "คนตายจะอยู่ในใจของคนเป็น" และผมคิดว่าถ้าผมทำในสิ่งที่ผู้คนจดจำ เขาจะจดจำผมไปแบบยาวๆ และกล่าวขานชื่อของผม กับสิ่งที่ผมทำให้คนรุ่นต่อไปได้รับรู้ และผมคนนี้ จะต้องเป็นตำนานให้ได้ เพื่อที่จะมีผู้คนมากมายมาจดจำผม ต่อให้ร่างของผมจะสลายและกลายเป็นสสารอื่น ก็จะยังมีคนจดจำผมตลอดไป.. (เว้นเสียแต่โลกจะร้อนมากขึ้นและไม่มีสิ่งมีชีวิตไหนอยู่ได้ แล้วมนุษย์ก็หาบ้านใหม่ไม่ทันละนะ)

คลิปมีประโยชน์มาก ขอบคุณครับ

ชอบตอนนี้มากขอบคุณสำหรับ podcast ดีๆนะคะ

ชอบค่ะไม่ยาวเลย ปล.ฟังตอนนี้ตอนอ่านหนังสือสอบ ปลงได้ว่า ชีวิตก็เท่านี้ หยอกๆๆ นะคะ

เป็นอีก 1 ตอนที่ดีมากๆๆ ขอบคุณทีมงาน ❤ ความตายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราขึ้นอยู่ว่าคนที่ตายไปแล้วจะมีคนสรรเสริญหรือแช่งด่า

ความตายที่ดีของผม คงเป็นความตายที่ทำให้คนรอบตัว ไม่เดือดร้อน และรู้สึกอุ่นใจได้ เมื่อเราไม่อยู่กับพวกเค้าเหล่านั้นแล้ว

ชอบ ep นี้มากเลยครับ รอฟัง ep หน้า ๆ อยู่นะครับ

ชอบคำที่ว่า ความสุข คือการใช้ชีวิตที่ไม่ร้อนรน มันธรรมดามาก แต่ทำได้ยากมากเช่นกัน เพราะองค์ประกอบที่จะหยุดความร้อนรนได้มีมาก แต่หากเข้าใจว่ามันเป็นของธรรมดาได้ เเละทำไปให้ครบองค์ประกอบ ความร้อนรนก็จะหมดไป ความสุขเข้ามาทันที กับบางเรื่องหากเราฝึกฝนมาพอ มันไม่ต่างจากการขี่จักรยานเลย มันสุขได้ทันที ถ้าเราค้นหาความสุขเป็น ผมพึ่งฟังครั้งเเรก ไม่เเน่ใจว่า หัวข้อรายการ กำหนดให้ไม่ลงลึกในทางศาสนาไหม แต่หากมองในทางมุมมองของปรัชญา ในทางพุทธเอง ก็พูดถึงได้น่าสนใจเหมือนกันครับ ทั้งการเกิดขึ้น วิธีจัดการ และผลที่ตามมา หากไม่ขัดแย้งกับแนวทางของรายการ การเอามาแทรกอยู่บ้าง อาจทำให้คนไทยอย่างเราที่ได้รับฟัง เข้าถึงเเละเข้าใจ ความนามธรรมพวกนี้ได้ง่ายขึ้นครับ ผ่านปรัชญาความเชื่อแบบไทยๆในแบบของเรา

ดีมากค่ะฟังในวันเกิดพอดี ชอบมาก❤

ถ้ากลัวว่าตายแล้วจะไม่ได้ใช้ชีวิต ทำไมไม่ทำชีวิตวันนี้ให้ดี 💗

เป็น ep ที่ฟังแล้วเหมือนน้ำตารอปริ่มอยู่ตลอดเวลาเลยค่ะ จริงๆความตายของตัวเองดูเบามากเลย เมื่อเทียบกับความตายของคนที่เรารักที่จะเกิดขึ้นตอนที่เรายังต้องมีชีวิตต่อไป อันนี้น่าจะเป็นสิ่งที่เรากลัวมากที่สุดแล้ว

ขอบคุณอ้างอิงค่ะ ไปต่อได้อีก

ชอบตอนนี้ม่กค่ะ ❤

ดีต่อใจมากๆค่ะ ในวัยที่โตขึ้นการได้ฟังทั้งสองคนช่วยให้เราได้คุยกับตัวเองมากๆ❤

ดีมากๆๆเลยย ค่ะ

โตกาแฟดูโล่งๆนะคะ น่าจะมีเครื่องดื่มสักแบรนด์เข้าเนาะ

ดีมากๆเลยครับตอนนี้

เป็นความตายที่สงบครับ ไม่ตื่นตระหนกรู้ว่าต้องตายแม้มันจะทรมานหน่อยหรือเป็นอุบัติเหตุถึงตาย ขอแค่รู้ว่าตายแน่ๆแล้วโอบรับมันอย่างสงบและปล่อยวางครับ

❤❤❤ รัก epนี้จุง

ความตายที่ดี สำหรับผมคงเป็นความตายที่สงบสุขล่ะมั้งครับ / ขอบคุณที่ทำเนื่อหาดีๆ มาให้ฟังนะครับ ep นี้มีความหมายกับชีวิตผมมาก ❤

ความตายที่ดีคือ ระหว่างตายไม่ทนทุกข์ทรมานมากนัก. และหลังจากตายแล้วไม่ต้องทุกข์ยาก เช่น ดับสูญไป หรือไปเกิดในใหม่ในภพภูมิที่อยู่อย่างมีความสุขเป็นส่วนใหญ่.

ขอบคุณครับ

เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยที่บอกว่าความตายไม่ใช่เรื่องของคนคนเดียว ทำงานในรพ เห็นมาเนอะมาก ผู้ป่วยสภาพเหมือนตายไปแล้วแต่ญาติยังทำใจไม่ได้ ไม่ยอมปล่อยไปแบบสบายๆ เลยตั้งใจไว้ ว่าถ้าอยู่ในสภาพนั้นจะขอจากไปอย่างสงบ ไม่ใส่ท่อ ไม่นอนติดเตียง ซึมๆตาลอยนอนรอความตาย