► Мои курсы польского языка в онлайне: polskizmackiem.pl ► Конспекты с упражнениями, скидки на курсы, консультации на стримах и другие награды: patronite.pl/polskizmackiem ► Facebook: facebook.com/PolskizMackiem ► VK: vk.com/public203017319 ► Instagram: instagram.com/polskizmackiem ► E-mail: polskizmackiem@gmail.com
Благодарю Вас Мачей! Пожалуй, Ваш курс один из самых лучших, что можно найти на RU-vid. Благодарю Вас за невероятно понятную подачу материала по изучению Польского языка - читайте, Польской культуры. Благодарю!
Дякую за корисну інформацію. Маю питання, на яке не можу знайти відповідь. Dlaczego - це чому, російською почему. Як правильно сказати польською "для чого", російською зачем? Дуже часто плутаюся в цих словах. Постійно хочеться сказати dlaczego коли треба сказати для чого. Яка різниця між dlaczego i czemu? Дякую за відповідь. Dziękuję za odpowiedź
Bardzo proszę! Między "dlaczego" i "czemu" nie ma różnicy ("czemu" jest bardziej potoczne, ale znaczenie jest to samo). "зачем" to będzie "po co". Po co przyszedłeś?
С давних времен мы с друзьями в общении часто говорили "компутэр", "вифи" - просто прикалывались. А оказывается, что все это время мы просто говорили их по-польски. :)
:D Nawet nie wiedziałem! Dla nas ten akcent z Azji Środkowej czy Bliskiego Wschodu to byłby już akcent "orientalny". W sumie na to samo wychodzi, bo Orient to przecież Wschód, ale jednak Wschód to Wschód, a Orient to Orient ;)
Дякую. Jestem z Ukrainy. W języku ukraińskim też jest słowo "хіба" i " хітрий". Temu do tej pory wymowiała te słowa przez "i". Na razie będę mówiłam przez "y".😊
Słuchając Pana, Panie Maćku, ze sporą dozą nostalgii wspominam jak to próbowano mnie uczyć rosyjskiego od piątej klasy szkoły podstawowej w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Oczywiście nie było wtedy innego wyboru i dlatego mało kto przykładał się do tej nauki. Niemniej, to czego mnie nauczono zawsze jakoś tam się w życiu, mniej lub bardziej, przydawało. Pozdrawiam bardzo serdecznie z Kanady.
Również. To słowo ma dwa główne znaczenia, a w ogóle to nawet trzy: 1. «przebiegły, podstępny, też: świadczący o takich cechach» 2. «chciwy, skąpy» 3. pot. «pomysłowo zrobiony» sjp.pwn.pl/sjp/chytry;2448925.html
Bardzo proszę! Это просто [ву], детальная информация: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-PBjMILd2srU.html ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-fe4T3gCXoT8.html
Panie Macieju, czy można używać wyrażenia "jakby nigdy nic" w następującym kontekście: Dialog: -Jak Pan się czuł po tym zabiegu medycznym? - Jakby nigdy nic.
Dyskretnie zgłoszę zdanie odrębne ;). "Jakby nigdy nic" wprowadza opis zachowania, które jest nieoczekiwane, nieintuicyjne w kontekście, w jakim wystąpiło, np.: "Policjanci zatrzymali Marka do kontroli, bo szybko jechał. Jak zaczęli sprawdzać dokumenty, to ten idiota jakby nigdy nic wyjął z kieszeni skręta z maryśką i zapalił. No i go zgarnęli." Objaśnienie: Podczas kontroli policji wskazane jest zachowanie spokoju i wykonywanie poleceń funkcjonariuszy. Marek z przykładu powyżej zachował się jak JAKBY NIC takiego jak kontrola się nie wydarzyło. W kontekście szpitalnym: "Wczoraj miał operację, ledwo go odratowali. Przyszedłem dziś w odwiedziny i co widzę? Stoi na środku sali, ubrany i jakby nigdy nic pyta, o której jest autobus, bo mecz będzie za godzinę w TV i musi zdążyć. Zwariował chyba!" Objaśnienie: Po operacji pacjent powinien wstrzymać się od przeciążania organizmu i wykonywać zalecenia personelu medycznego. Osoba z przykładu zachowała się tak, JAKBY NIGDY nie została zoperowana. Podsumowując: fraza "jakby nigdy nic (lub "jak gdyby nigdy nic")" służy do podkreślenia zachowania się jakiejś osoby w taki sposób, jakby całkowicie - świadomie lub nie - zignorowała okoliczności, które wymagały innego postępowania. ;)
Оглушение W -> F после (именно после) глухих согласных - довольно необычное явление, в русском (равно как и в украинском) такого не бывает в принципе. Ударение на предлог перед коротким словом в русском встречается, но не особо часто и обычно в фиксированных выражениях: по воду, на пол, по полу, на ноги (встать на ноги), по фигу.
Jestem Polakiem z Białorusi. Całe życie spędziłem w środowisku rosyjskojęzycznym. Nikt mnie nie uczył polskiego. Wszystko, czego się nauczyłem, zrobiłem sam. Z różnych źródeł. Co zrozumiałem? Nasi lokalni Polacy nie mówią tak naprawdę po polsku. Ogólny schemat oczywiście pozostaje taki sam. Ale używa się wielu ukrainizmów. Oczywiście nie jestem native speakerem. I popełniam mnóstwo błędów. W tłumie ludzi z łatwością rozpoznaję Polaka po jego mowie, niezależnie od tego, jak dobrze mówi po rosyjsku. Błędy z akcentami i miękkim „l” zdradzają Polaka całkowicie. Oczywiście nigdy nie nauczę się mówić po polsku bez błędów. Ale co mogę powiedzieć, nawet jeśli sam Czesław Niemen mówił z błędami i akcentem.
Ś.P. Czesław Niemen akurat mówił bardzo ładną polszczyzną! I piszę to jako Polak zwracający wielką uwagę na poprawność ojczystego języka i jednocześnie osoba która Czesława znała OSOBIŚCIE. Ze wschodu przywiózł bardzo piękne, POLSKIE*, górnojęzyczne "Ł" i przepięknie rozgraniczał dźwięczne "H" i bezdźwięczne "Ch". Tam wciąż taka wymowa była żywa. W centralnej Polsce właśnie w tamtych latach wymierało górnojęzyczne ł, a h i ch stały się jednobrzmiącą, bezdźwięczną głoską. Dlatego gówniarze w szkołach dziś muszą się mordować z regułami ortograficznymi by wiedzieć gdzie h a gdzie ch. Na Podlasiu wciąż nie mają tego problemu! Jeśli popełniał błędy to niezmiernie rzadko, na tyle, że Polacy uważali go za gościa ze świetną dykcją i akcentowaniem. I nie były to błędy typu akcent, czy rusycyzmy. Raczej były to błędy przejęte z mowy potocznej środowiska warszawskiego. Do tego stopnia, że większość nie miała bladego pojęcia iż był Polakiem repatriowanym ze Wschodu. Coś zatem jest nie do końca super z twoim słuchem... Uwierz mi przyjacielu: Polacy są w najlepszym razie skrajnie nieufni wobec osób z kacapskim akcentem, a już na pewno ja!!! W najgorszym razie, gdy osoba z kacapskim akcentem nie rozumie, że nie jest mile widziana okazują wręcz agresję, szczególnie teraz gdy mordują Ukraińców. Niemen nigdy w życiu nie zrobiłby tak oszałamiającej kariery w Polsce gdyby mówił (i śpiewał!) choćby z lekkim, kacapskim akcentem - nie było na to szans wtedy i nie ma ich dziś!!! Z tego wynika bardzo praktyczny wniosek dla Ciebie. Choćbyś był w stu procentach genetycznym Polakiem to dla Polaków w Polsce będziesz kacapem! Właśnie ze względu na swój akcent. Bowiem osoby z językiem rosyjskim jako natywnym NIGDY nie pozbędą się bardzo wyraźnego akcentu. Nie wiem co takiego jest w rosyjskim, ale jest to, że nie pozbędziesz się chrakterystycznego zmiękczania spółgłosek. Choćbyś miał bogate polskie słownictwo, perfekt znał gramatykę i ortografię. Po piśmie Ćię wówczas raczej nikt nie zidentyfikuje. Ale wystarczy, że powiesz dołownie kilka słów i... Spodziwaj się izolacji! Wiem i zgadzam się: to nie jest w porządku. Ale nic nie zrobisz na to, że Polacy mają prawo być wobec kacapów jak najbardziej na dystans. A rosyjski wciąż słychać w wymowie nawet po 20 latach... Znam takie osoby. Nie są zbytnio szczęśliwe w Polsce mimo, że pod względem materialnym żyją o wiele, wiele lepiej niż w Rosji. * Podkreślam, bo dawne, polskie, górnojęzyczne ł bardzo wyraźnie różniło się od rosyjskiego, któremu w polskim uchu paradoksalnie bliżej jest do l.
@@andrzej3511 Jeśli się mylę, to bardzo przepraszam. Opierałem się na plotkach na jego temat. Mówi się, że mówił z wyraźnym białoruskim akcentem i często używał miejscowych słów, charakterystycznych dla grodzieńskich Polaków. Wierzę, że pan, który osobiście znał Czesława Niemena, wie lepiej ode mnie. Dziękuję.
@@andrzej3511 Osobno chcę powiedzieć, że jestem z Białorusi, nigdy nie mieszkałem w Rosji i nie mam z Rosją nic wspólnego. Musimy zrozumieć, że narody Białorusi są zakładnikami reżimu dyktatorskiego. Ale to już inny temat.
@@mymailbox11 Oto klasyczna sytuacja gdy ktoś wyrabia sobie opinię na podstawie plotek i pogłosek... Nie tyle krytykuję co przestrzegam. Nie warto polegać na zdaniu posuwanym przez innych. Przeprosiny przyjęte, choć jakoś mnie skrajnie błędna opinia nie uraziła - nie mogła po prostu. :))) Jak Czesław mówił? Jest taki film dokumentalny, również tu na YT, o Niemenie. Zrealizowany na zlecenie propagandy jeszcze Wiesława Gomułki - obrzydliwego, tępego komucha. Film, który w zamyśle miał być ilustracją próżności i głupoty Niemena. Czy taką ilustracją faktycznie był, nie sądzę. Na pewno nie dla mnie. Bo dla mnie był li tylko ohydną potwarzą. Pamiętam, że gdy go zobaczyłem byłem zdruzgotany tym, że gwiazdy i najwięksi twórcy filmowi zaangażowali się w tę żałosną próbę opluwania. W rzeczywistości Czesław był bardzo skromnym i bardzo sympatycznym chłopakiem - takim z którym się fajnie gadało i nigdy nie zadzierał nosa, ża "ja tu wielka gwiazda..." Przeciwnie, taki równiacha. Choć prawdą jest, że szmatki lubił. I co z tego? Kto inny zbiera znaczki pocztowe, na przykład. Drugie co wszystkich zawsze zaskakiwało, że właściciel tak gigantycznego głosu wokalnego mówił głosem bardzo zwyczajnym, niczym nie zdradzającym drzemiącego w nim potencjału. Szczególną uwagę zwraca fakt, że film został zrealizowany w 1968 roku, a więc zaledwie 10 lat po przyjeździe rodziny Wydrzyckich do Polski jako repatriantów. Rzecz w tym, że gdyby miał mieć akcent to w ciągu 10 lat na 100% by go nie stracił. Myślę, że mimo iż mieszkali wiele lat w okolicach Grodna już po wojnie, w warunkach intensywnej rusyfikacji, to w domu Wydrzyckich mówiło się po polsku. Stąd brak akcentu. Sam Czesław zdecydowanie unikał rozmów na te tematy - pobytu w Rosji. (Bo choć dla Polaka to wciąż były i są [*proszę się nie oburzać!] ziemie polskie to jednak w wyniku kacapskiej aneksji formalnie to było państwo sowieckie w tamtym czasie. Najlepiej wyrobić sobie własne zdanie, dlatego wspomniałem o filmie, w którm Czesław mówi, nie tylko śpiewa. ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-pvIyNqIhBss.html *Ziemie polskie, czy jakie? Historycznie rzecz biorąc polskie kresy wschodnie stały się polskie w dwóch zasadniczych etapach: 1. nabycie władzy nad Księstwem halicko-wołyńskim jeszcze w latach czterdziestych XIV przez Kazimierza Wielkiego na mocy Układu wyszehradzkiego z 1339 roku z Bolesławem Jerzym II, który szukał ochrony u polskiego, silnego króla przed własnymi bojarami, 2. Unia lubelska zawarta w 1569 Między Królestwem Polski a Wielkim Księstwem Litewskim. Należy mocno podkreślić dwa fakty: 1. WSZYSTKIE te terytoria zostały DOBROWOLNIE zintegrowane w jeden twór państwy jako sposób na obronę przed wrogami wewnętrznymi i zewnętrznymi, 2. Utworzone państwo przyjęło nazwę Rzeczpospolita Obojga Narodów (choć w rzeczywistości było ich więcej!) z wyraźnym i jednoznaczym określeniem, że WSZYSCY obywatele tego państwa mają TAKIE SAME PRAWA przynależne ich stanowi. Tak więc szlachta litewska (czyli białoruska!) miała dokładnie te same prawa co polska. To samo dotyczyło chłopstwa i innych stanów. Powyższe dotyczyło także Rusi Czerwonej, czyli dzisiejszej Ukrainy. Królestwo polskie NIE DYSKRYMINOWAŁO żadnego narodu - królowie polscy hojnie rozdawali nobilatacje przedstawicielom wszystkich narodów, w tym niestety rodzinie Chmielnickich... Tak więc gdyby nie aneksje rosyjskie dziś najprawdopodobniej bylibyśmy obywatelami tego samego państwa i mówili tym samym językiem BEZ ŻADNYCH NALECIAŁOŚCI. I proponuję zauważyć jeden bardzo istotny szczegół: dopóki wszystkie narody tworzyły zgodną jedność i jedną Rzeczpospolitą, dopóty państwo było silne, zawsze było zdolne się wyżywić i obronić. I drugie na co radzę zwrócić uwagę: Kreml OD ZAWSZE judził u swoich sąsiadów, zawsze naszczuwał jedne narody na drugie. Tak jest do dziś!!! Bo to ich kurewski sposób na ekspansję... A jak to wszystko jest ściśle ze sobą powiązane to proszę zauważyć: noszący czysto polskie nazwisko POLAK urodzony na terenie DZISIEJSZEJ Białorusi został NAJWIĘKSZYM wokalistą estradowym w Polsce, noszący BIAŁORUSKIE nazwisko Adam Mickiewicz został POLSKIM WIESZCZEM NARODOWYM tworząc PO POLSKU! Zaś w Inwokacji do Pana Tadeusza, dosłownie w pierwszych słowach napisał był "LITWO, ojczyzno moja..." I co? Czy jakiś Polak w Polsce się o to oburza? Nie, bo jesteśmy narodem tolerancyjnym. Poza tym na ogół znamy swoją historię. I jak każdy naród, bardzo nie lubimy gdy ktoś nas opluwa, tak jak to robi Putler i za jego namową ta wasza skretyniała marionetka Kremla... Cymbał, który kiedyś w mińskiej telewizji pół godziny klarował jaka to w Polsce bieda i głód, że przyśle dla Polaków swojej gównianej kaszy. Zaś ja tarzałem się ze śmiechu przed komputerem bo w moim sklepie (z którego parę chwil wcześniej wróciłem z tzw, dużymi zakupami) jest bodaj 10 RÓŻNYCH rodzajów takiej kaszy polskiej produkcji - za grosze, dosłownie!!!!
Здравствуйте, Мачей! Помогите, пожалуйста, не могу понять разницу между тремя словами opanowany, powściągliwy i dyskretny. Мне дали 3 примера, но если их перевести на русский, то, в принципе, значение будет одинаковое, а именно - сдержанный. Примеры: 1)On jest powściągliwy i dlatego nigdy nie mówi niczego nieodpowiedniego, ale też np. umie utrzymać ścisłą dietę. 2)Ona jest bardzo dyskretna, nikt nie zauważył jak dała mi pieniądze. 3)Ona jest bardzo dyskretna, nikt nie zauważył jak dała mi pieniądze.
Opanowany jest człowiek, który nad sobą panuje / kontroluje swoje emocje. Powściągliwa osoba też umie nad sobą panować, ale przede wszystkim chodzi o to, że nie będzie zbyt wylewna, będzie trzymać dystans. Jeśli ktoś jest dyskretny, pilnuje dyskrecji, czyli zwraca uwagę, żeby nikt nie usłyszał czy nie zobaczył tego, czego nie powinien.
Wioska to mała wieś (zdrobnienie): Wólka to wioska (mała wieś) pod Radomiem. W wiosce zostało już tylko dziesięcioro mieszkańców. Jedziemy do wioski pod lasem. Czasami rzeczywiście mówimy tak po prostu o wsi i wtedy pojawia się przyimek NA... moja babcia mieszka na wiosce (na wsi), jadę na wioskę (na wieś), ale to język mówiony, potoczny.
Тут можно долго рассказывать. Полное объяснение с лайфхаками и упражнениями в моем курсе о произношении. Очень рекомендую, он продается по цене одного визита у врача, долгосрочный лечебный эффект гарантирован ;) www.polskizmackiem.pl
Również. To słowo ma dwa główne znaczenia, a w ogóle to nawet trzy: 1. «przebiegły, podstępny, też: świadczący o takich cechach» 2. «chciwy, skąpy» 3. pot. «pomysłowo zrobiony» sjp.pwn.pl/sjp/chytry;2448925.html
"dlaczego?" - pytanie może dotyczyć zarówno przyczyny działania (= "co spowodowało, że to zrobiłeś?"), jak i celu działania (i to jest dosłowne znaczenie "dlaczego" = "dla jakiego celu, w jakim celu, po co to zrobiłeś?") "po co?" - w tym wypadku pytamy o cel działania, postępowania. ;)
@@namesurname8328 Я никак не могу найти точного перевода. Это то состояние, когда и не разочарован, и не нервный, и не злой, просто какая-то ситуация тебя огорчила и выбила из колеи, даже не знаю как объяснить..
@@DianaDudaверю и согласна с вами, мне тоже иногда не понятно, ведь чтобы разочароваться надо сначала очароваться😅 вчера тоже расстроилась что убрали 2 рейса на поезд с расписания, но не была злая, нервная и разочарованна,теперь сижу голову ломаю как добраться .
Proszę powstrzymać się przed takimi komentarzami. W moim imieniu jest miękki dźwięk [ć], zgodnie z zasadami języka rosyjskiego "ц" jest zawsze twarde, nawet jeśli napiszemy po nim "e". Мацей przeczytalibyśmy więc po rosyjsku jako [macej], co nie jest wcale bliższe oryginalnej wymowie polskiej niż Мачей. Osobiście preferuję zapis Мачей, ponieważ dźwięk [ч] jest najbliższy polskiemu [ć] (oczywiście nie jest identyczny, ale identycznego nie da się zapisać rosyjską cyrylicą, ponieważ po prostu nie istnieje on w języku rosyjskim).
Спасибо за информацию, но не уверен что захочу избавляться от акцента в произношении (в том смысле что я на всех языках не думаю над произношением, из-за чего однажды заметил что на английском я говорю [g], а на русском [h]) Но мой акцент не русский и не украинский, поэтому труднее всего это говорить мягкое Ч 😂😂
Nikt nie ma takiego obowiązku :) Jeśli jest się w pełni zrozumiałym, akcent można zachować. W języku polskim [cz] jest właśnie twarde! Chyba że miał Pan na myśli [ć]? Na twarde [cz] i miękkie [ć] są ćwiczenia w moim kursie o wymowie: www.polskizmackiem.pl
@@polskizmackiem 👌 A jeszcze Dziadek do orzechów (Щелкунчик )…Staram się mówić prawidłowo ale to jest długa droga 🙃 Z wielkim szacunkiem do Pana i do Języka Polskiego!
Чтобы поняти этимологию то ести истинное значение слова "chyba" [хыба] в польском (ляхском) языке надо обратитися ко великому и могучему русскому языку, кой в действительности является вено-русским говором венедо-славянского наречия (диалекта) праязыка белой расы называемого языковедами (лингвистами) ностратическим языком. Слово "хиба" в русском также имеется, но сейчас (сию пору) оно произносится чаще "кабы" или "как бы", что является паке исконным то биши старым произношением русского словоа "хиба". Согласно "Толкового словаря живаго великорускаго языка" Даля Владимира Ивановича, русское слово "хиба́" употребляется в юж.-рус. и зап.-рус. наречиях великорусского то есть современного русского языка. • ХИБА - або, абы, або/абы бы/б, або/абы ако/ак (яко/як), або/абы како/как, або/абы ко/кое, кабы, кабыти/кабыть, кабыси/кабысь, дабы, дабы бы/б, ако(яко)/ак(як) бы, како/как бы, когда бы, если/ежели бы, как будто, будто бы, кажись, сдается, видится, некак, разове/разве, разве ли, едва, едва ли, чуть, чуток, чуточку, чуточно/чутышно, возможно, возможно ли, то ли, толи, толь, то ли ко, толи ко, толь ко, толико, только, только лишь, лиши/лишь бы/б, нечто/нешто, ли, ль, а ли, али, а ль, аль, и ли, или, и ль, иль, ли бо, либо, а ли бо, али бо, а либо, алибо, альбо, у же ли, уже ли, у жели, ужели, ужли, е же ли, еже ли, е жели, ежели, ежли, не у же то, не уже то, не ужто, неужто, чи, чи ли, чи ль, чили, чиль, происходит от рус. слова "кабы", смотрим толкование слова в словаре Даля В.И. • КАБЫ - кабыть, кабысь, ако(яко)/ак(як) бы, како/как бы, когда бы, если/ежели бы, как будто, будто бы, кажись, сдается, видится, некак, слово "кабы" в свою очередь происходит от рус. ко во / ково / ко е во / кое во / коево, ка ко во / како во / каково / ка ко е во / како е во / какое во / какоево. Примечание в действительности русские слова это предложения, бо есми слитно записанные слого-слова, состоящие из полных открытых и закрытых слогов, а также не полных слогов, состоящих из одного звука. Тепереча рассмотрим употребление такого же слова в современной украинской мове/моле/молве (примеч. мало-рос./рус. нареч. единорус. языка) • хіба [хиба́] - 1. разве, ли, 2. нешто, или, иль, синонимы - чи [чы], або [або], лі [ли]. Опять-таки обратимся ко Словарю Даля В.И. • ЧИ, союз вопросит. южн.-рус. нареч., зап.-рус. нареч., донск., кур., калужск. малорос. ти, ли, или, аль, разве, нежто; стоит всегда в начале. Чи попадешь у город? Чи взять, чи нет? Чи ня хочешь? Чи ж нет? • АБО, альбо союз ряз., кур., вор. ли, либо, или. Або добыть, або домой (домовь, дома) не быть, зап.; | аль, разве, нежто. Або то, або это, либо. Або ты не слышишь? Або-ще, вот еще, что еще. как бы не так; будто? Або-що, что-нибудь; | хотя и. Дай або-що, что-нибудь. Або-що батька, да хуже свекра, хотя. Або-как, как-нибудь, как попало. Абы союз южн. зап. чтобы, дабы; | лишь бы; только бы. Абы не сидячего татары взяли. Абы нога ногу миновала. | Иногда вместо або, альбо, или, ли. Абы как, або как, кой-как. Иногда, в знач. лишь бы, бы удвояется: абы бы молчал, абы б не лаял, не бранил; или придают другую частицу: абы-то спал, пущай и пил бы. Абы-ну не плакал. Абы междомет. арх. ой, ох, ах, ахти, увы. Абы, Иванушку забрили! Абыкать, авоськать, делать лишь бы с рук. Абыканье до добра не доведет, нерадение. В польском слово "сhуbа" - «возможно, разве, только», синонимы - czy [чы] - чи (рус., укр.), lub [лубъ] / albo [альбо] - либо / алибо / альбо (рус., белорус.), ли / ль / а ли / али / а ль / аль / и ли / или / и ль / иль (рус.), або (укр.), абы (рус.).
Короткие ролики на важные моменты самое то, что нужно. А еще меня приводит в восторг интерактивные задания с правильным ответом ( зеленой галочкой) natychmiast. Если нет времени или очень устал, то это лучшее время проведения в интернете!!!
