Wspaniałe podejście do życia. Nigdy nie rozumialam kobiet ktore zamiast sie rozwijać, uczyć, robić coś ciekawego ciągle ganiaja ze scierka i mopem. Pozdrawiam serdecznie
Moja mama powiedziałaby, że wszystko da się pogodzić, bo ona wciąż się uczy (akurat praca jej tego wymaga, aby wciąż się szkoliła), czyta z pasją książki, gazety i artykuły medyczne, a do tego wychowała 3 dzieci i między czasie zrobiła fakultet oraz skończyła studia. Czy dodałam, że moja mama jest pedantką? Da się, ale to już jest kwestia charakteru i poświęcenia - moja mama przez 5 dni w tygodniu śpi po 3-4h, a w weekend 5-7h. Do tego ćwiczy 3 razy w tygodniu na siłowni. To co jej pomaga, to dziennie robi 15min drzemki. ;)
Czytanie książek nie jest dla mnie stratą czasu, sprzątanie też nie jest dla mnie stratą czasu, ale oczywiście podobnie jak Ty upraszczam je sobie, przeglądanie ciekawych i mądrych treści w Internecie, które pozwalają mi się czegoś nauczyć, też nie jest stratą czasu. Stratą czasu jest dla mnie leżenie na kanapie i nic nie robienie. Każdą taką wolną chwilę staram się wypełnić czymś wartościowym. Odwiedzam przyjaciół, rodzinę, pomagam komuś.
Obiady "na winie" zdecydowanie oszczędzają czas (co się nawinie to do gara) + przyprawy i zawsze wyjdzie coś dobrego :) A co do przekopywania internetu, właśnie jestem na etapie ograniczania swojego czasu tutaj i eliminacji stron które nic nie wnoszą. U mnie jeszcze taka drobnostka, robienie kawy/herbaty w termos/dzbanek itp. Zawsze pracując mam coś do picia koło siebie, zrobienie większej ilości ogranicza wędrówki ludów do kuchni.
Ostatnio dzielę codziennie przed snem kartkę na 4 części z zadaniami na jutrzejszy dzień. Ważne i pilne, ważne niepilne, nieważne pilne i nieważne nie pilne. Świetnie się to dla mnie sprawdza, bo niestety bardzo często potrafię się zapomnieć choćby przy jakiejś grze i zastanawiać się potem gdzie się podział cały dzień.
"Cenne minuty" i "szkoda czasu" to mogą mówić chyba raczej niewolnicy, którzy nie mają tego wolnego czasu, bo sprzedają swoje życie w pracy i zawalają się obowiązkami. Ktoś kto jest wolny ma wolny czas, który jest tylko miarą ruchu i nie ma limitu.. po prostu ma się go zawsze. Chyba że akurat WYBIERA się coś innego, co się woli. Albo musi coś zejść lub iść sprać (to są jedynie obowiązki nie podlegające dużej negocjacji z organizmem który ma swoje ważne potrzeby tak jak jeszcze dbanie o higienę w tym kondycję, spacery, ruch itp). Wolność to robienie tego co się chce. Niewolnictwo to życie dla czegoś czego się nie chce i ciągły pośpiech z paranoją braku czasu (co widzę u pacholików). Człowiek kochający siebie dąży do wolności finansowej aby nie musieć pracować wcale albo robić tylko to co lubi kiedy ma ochotę i zarabiać na tym dla przyjemności, a nie do bicia rekordów w wyniku (konkurując z innymi niewolnikami oceniania się z ilości pracy i posiadanych rzeczy). Wolność to luz i pokój. Sielskie miłe życie bez pośpiechu i bo bez narzucania siebie rzeczy, w czasie, planów. .
Dorzucę może 2 moje praktyki, które pomagają mi zaoszczędzić czas ;) Nie przeglądam internetu w poszukiwaniu "sama nie wiem czego". Nie wertuję tysiąca stron, żeby znaleźć punkt zaczepienia, bo może akurat to "zmieni moje życie" :D Mam kilka miejsc w sieci, które odwiedzam mniej lub bardziej regularnie, poza tym używam neta do szukania informacji, których aktualnie potrzebuje. Gdy to zrobię - od razu zamykam komputer. Co do youtuba - również zauważyłam kiedyś, że zjada mój czas, więc stosuję taką praktykę, że dość regularnie przeglądam swoje subskrypcje i zostawiam tylko te, które autentycznie wnoszą coś wartościowego w moje życie + 2-3 czysto rozrywkowe (urodowe, śmieszne itp.). Po włączeniu YT przeglądam listę filmików z subskrybowanych kanałów, dodaję do "do obejrzenia" tylko te filmy, które faktycznie mnie interesują, a następnie słucham tych filmików w tak zwanym międzyczasie. Pozdrawiam!
Zgadzam sie, ze wlasnie to wertowanie tysiaca stron w poszukiwaniu "niewiadomo czego" to najwiekszy zzeracz czasu. Znam z autopsji i staram sie z tym walczyc.
Jak miło spotkać bratnia duszę- bardzo rzadko gotuję(parę razy w roku), prasuje tylko niektóre koszule, innych rzeczy nie prasuje, podłogę myje co 2 tygodnie, okna raz w roku. Przepraszam za brak diakrytyki w niektórych wyrazach, ale mój edytor jest taki ( jego wina, jego bardzo wielka wina). Dzięki za Twoje filmy, nigdy nie są stratą czasu😊
słuchając vlogów np. takich jak ten robie inne, rzeczy do, których nie muszę być skupiona. Podczas tych 12 min złożyłam pranie. ; ) nie muszę patrzyć na Ciebie co mówisz wystarczy, że wysłucham; )
Piękna i mądra. Zgadzam się z wszystkimi punktami, moje są taki same, ale czasu dalej brakuje... Ale możemy działać tylko w tym czasie, który nam zostaje i z tym trzeba się pogodzić i ustalić priorytety.
Nie mogłabym wciągnąć na siebie nie uprasowanego T-shirtu! Czułabym sie niechlujnie, zaniedbana... Wiem, niektóre dziewczyny chodzą nawet w dziurawych podkoszulkach.... Nie zniosłabym nieuprasowanych zasłon, tak rzadko się je pierze, że nie szkoda mi czasu na prasowanie. Gotowanie nie zabiera mi czasu, najwięcej sprawa przygotowania produktów. I tak gotuje, bo mój żołądek przyzwyczajony do jednego ciepłego posiłku w ciągu dnia, a mąż po pracy , też chce zjeść coś dobrego ( żadne tam gotowce, choć zdarzają się i one, jeśli czas b.ograniczony. Od lat nie mamy problemów żołądkowych.Staram się , drobne czynności, jak np opłukanie i położenie deski do krojenia warzyw,, na swoje miejsce, wykonywać od razu. Przy wszystkich tych czynnościach , także myciu okien, podłóg , kafelków w łazience, luster, odkurzaniu abażurów, czyszczeniu ubran, czyszczeniu blatów kuchennych... słucham wykładów, uczę się obcego języka , śpiewam z piosenkarzami z radio itp Ciesze się , że mój czas wykorzystałam podwójnie. Okna myje wtedy ,kiedy uznam, że wołają o błysk...Szkoła mamy, została udoskonalona, porządek pozwala mi na odpoczynek i poczucie wewnętrznego porzadku! (mama choć pracowała b.duzo, nie pamiętam ,aby dom był nie posprzątany, a dzieci same gotowały obiad, i nie narzekała na swoj los , widać nie była "feministką? 🙂)Często zastanawiam się dlaczego , w tak wielu domach singli ,panuje teraz tak często bałagan? Śmieszne, czyżby dlatego, że nikt nie patrzy? Pozdrawiam lubiących porządek, życzę porządku bałaganiarzom, wbrew pozorom , przez bałagan tracą czas i dobry humor!
Moje 5 punktów jest niemal identycznych, tv służy za monitor podczas oglądania filmów, a gotowania chyba nie polubię nigdy (staram się). Nie cierpię zakupów, ale lubię szperać po charity shopach w UK - zawsze coś sobie wygrzebię i mam ciuchy ,na zapas' np kupię płaszcz zimowy w lecie, bo wiem, że jak się zrobi zimno i będę chodziła po sklepach to nic fajnego nie znajdę, a lubię nosić coś co mi się podoba. Zawsze robię listę zakupów, żeby nie tracić czasu w super-giga-marketach w poszukiwaniu czegośtam; kupuję tylko to co mi na dwa dni potrzebne i nie zepsuje się w lodówce, bo o tym zapomnę. Trik na gotowanie - kup parowar! Wrzuca się warzywa/kaszę/rybę/ziemniaki, wlewa wodę do pojemnika i zostawia na godzinę. Samo się robi, jest pyszne i zdrowe, bo bez smażenia na olejach.
Ja mysle ze warto znalezc balans i wiedziec co sie lubi, a czego nie to generalnie upraszcza zycie. Ja rowniez uwielbiam uczyc sie nowych rzeczy, lubie tez gotwac i lubie jak moj dom jest czysty i zadbany. Nie znosze za to prasowania.
Ja marnuje czas na media społecznościowe, musze się niestety przyznać ze jestem trochę leniwa i czasami za dużo mi się tego czasu marnuje, na szczęście siostra poleciła mi Pani wyzwanie na listopad i będę się uczyć - wybrałam angielski! ;)
Niestety moim pozeraczem czasu jest facebook .Czlowiek chce juz zejsc a tu ktos napisze i glupio nie odpisac. Mam patent - wylaczyc czat,ustalic ze np sprawdzamy facebooka po calym dniu gdy juz wszystko mamy zrobione,fajnie jest tez ustalic ile czasu wtedy na to przeznaczamy. Swietny filmik.Pozdrawiam : D
jestem w szoku :) a już myślałem, że jestem jakiś wyjątkowy... ;P podłogi - dokładnie tak samo (jeśli coś spadnie, kapnie, to ścieram na bieżąco), prasowanie (hehe) kupuję takie rzeczy, że po praniu i wysuszeniu na lince są gotowe do noszenia - prasuje jedynie koszule do garnituru, ale rzadko bo mam sporo a poza tym nie chodzę codziennie w 'gajerku' :P ; fb mam żeby mieć kontakt ze znajomymi z zagranicy a loguję się 'od wielkiego dzwona' (ostatnio trochę częściej ok raz/tydzień a kiedyś - lata 2011-2015 raz na pół roku), twittera założyłem chyba w 2009 roku i zalogowałem się kilka razy w 1szym m-cu a potem już nie (przysyłali mi maile przez jakieś 5 lat ale już przestali ;P ), instagramu nie mam; jedynie używam YT (dość często) i Skype (1-2 razy/tydz), tv oglądam 1-2 razy na tydzień - jakiś film ewentualnie (wiadomości i inne rzeczy mam w necie, filmy też, ale czasem wolę na dużym ekranie); zakupy przez internet - buty, ubrania, sprzęt: za to lubię gotować :) - zawsze miałem poczucie, że jestem inny (wyjątkowy ;P ) a tu proszę... (prawie) jakbys mówiła o mnie :D pozdrawiam
Tak sobie myślę, że nie da się jednego modelu dopasować do każdej osoby. Każdy ma swoje sposoby. Ja np. całe lata szkolne czy potem na studiach uczyłam się przy muzyce, słuchając audycji rockowych, a mimo to zawsze byłam skoncentrowana i nauczona :) Nie umiem natomiast funkcjonować w ciszy.
Nie widzę problemu. Każdy żyje tak jak chce i nic nikomu do tego. Ja chciałabym chociaż raz do roku umyć okna, ale kończy się na umyciu może połowy z nich. Mieszkam w domku (co nie było moim marzeniem) i tych okien jest tyle...Lubię natomiast prasowanie i gotowanie, ale żadne mi tam dwa dania itp. Robie proste potrawy. Ze sprzątaniem mam problem od dziecka i nawet wychowanie mnie przez mamę, ktora wiecznie sprzątała niewiele pomogło :) A mówi się, ze wzór czerpiemy z domu :)
Jesteś jednym z dwóch you tuberow których tak lubię i szanuję, że z przyjemnością włączam sobie archiwalne filmy do prasowania właśnie 😂 które uwielbiam! (Jak widzę zmarszczki znikające pod taflą rozgrzanego żelazka to aż mnie przechodzą ciarki satysfakcji) Mogłabym ci te zasłony i obrusy wyprasować z przyjemnością słuchając sobie przy tym drugiego ulubieńca you tuba. Chyba mam ocd.
o kurcze! chętnie dowiedziałabym się co jadasz najczęściej albo poznała jakieś przybliżone przepisy, ja marzę żeby właśnie tak robić, ale jeśli jem coś innego oprócz gotowej pizzy to na gotowaniu schodzi mi zazwyczaj godzina o ile nie dłużej :(
Hej :) Może głupie pytanie, ale jak utrzymujesz kontakt z osobami z różnych krajów, żeby szlifować język, bo myślałam, że przez fejsa najłatwiej :) Ja też nie lubię facebooka, ale muszę go mieć, żeby właśnie ze względu na to:) Pozdrawiam :)
Ja nie lubię myć podłóg i sprzątać kurzy - najczęściej zlecam to mężowi. Natomiast uwielbiam gotować i piec - gastronomia jest moją pasją, ale także i przyrządzanie drinków, shake'ów, koktajli, a nawet lodów i kaw. Choć na co dzień także wybieram prostsze rzeczy do zrobienia, gdyż praca, obowiązki, nauka i dziecko zabierają mi mnóstwo czasu. Prasuję ponieważ i ja i mój synek mamy delikatną, alergiczną skórę, która musi mieć rzeczy wyprasowane, by jak najmniej było podrażnień na skórze potem. Ja nie marnuję czasu na oglądanie telewizji, Facebooka. Na Instagram poświęcam do 20min dziennie. RU-vid zabiera mi mnóstwo czasu i ciężko mi się od niego oderwać, choć korzystam z niego gdy mam dzień wolny od pracy. Nie marnuję także czasu na wymyślne makijaże: delikatnie podkreślone oczy plus szminka - jeśli praca, to jasna, a jeśli dzień wolny to ciemniejsza. Oj, widzę, że moje wypowiedzi są chaotyczne, tak samo jak ja. Widocznie to część charakteru ;) W każdym bądź razie dla zwiększenia zasięgu tego filmu i podniesienia Tobie liczby wyświetleń jest ten komentarz. :) Edit: Jakbym czegoś nie zapomniała, to byłoby super. Ale ja nie marnuję czasu na sen - śpię do 5h na dobę, a jak mam wolne, to wtedy zdarzy się 6-7h, ale nie więcej. Nie lubię spać, uważam że to jest największe marnowanie czasu.
Skoro dla Pani takie codzienne czynnosci jak sprzatanie i gotowanie albo czytanie ksiazek, youtube i internet to strata czasu to co nie jest ta strata oprocz nauki czy pracy?
Nie nie, dla mnie czytanie nie jest marnowaniem czasu. A RU-vid to po prostu odprężenie, które też musi mieć swoje miejsce czasami. Ale to, co dla mnie jest marnowaniem czasu, dla kogoś innego może nie być. Albo na odwrót. Słyszałam już od ludzi, że czytanie książek jest marnowaniem czasu, podczas gdy dla mnie marnowaniem czasu jest coś, co mnie np. odwodzi właśnie od poczytania sobie :)
Podobnie jak ty , nie ogladam tv, nie mam w domu ogarniam mieszkanie codziennie, rano przemywam codziennie podlogę, to chyba jedyna różnica. nie gotuje, nie prasuję i nie chodzę po sklepach, tez niw lubię. moze troche zagladam na fejsa, to bybtrz3babylo ogranixzyc. okna tez raz ma rok. pozdrawiam, wspomne ze mam trojke na EDomowej 5.7.9lat.
To moja babcia Xd Zawsze jak przyjeżdża to jej muszę żelazko siłą zabierać i tłumaczyć, że przecież to jak wyschnie na wieszaku to też będzie ,,proste''.
Nie wiem :) Zabrać się do roboty :) W sensie, do pracy, nauki. Serwisy produkują seriale, żeby kraść nasz czas i na tym zarobić. Ja im aż tyle czasu nie poświęcam :)
@@rozwojownikjezykowy Pytalam, bo nieraz polecasz ogladanie filmow/seriali w wersji orgin. to tez wciaga.Napisz. ile + - poswiecasz czasu na ich ogladanie w tyg/ dziennie?
W zasadzie mogę się podpisać pod wszystkim, może oprócz kanałów społecznościowych - punkt do zmiany dla mnie. Od siebie dodam jeszcze makijaż. Chyba bym się wściekła gdyby wykonanie makijażu zajęłoby mi więcej niż 3-4 minuty, a jest tyle kobiet co poświęca na to codziennie pół godziny i pewnie kolejne 15 minut wieczorem na zmywanie go. Pozdrowienia :)
Ponieważ wspomniała Pani tutaj o mediach społecznościowych jestem bardzo ciekawa, dlaczego zdecydowała się Pani jednak założyć profil na instagramie? Ponieważ ja mam podejście do mediów spol. takie, jak Pani 3 lata temu (praktycznie ich nie uzywam, a do insta jestem wrecz uprzedzona) bardzo mnie to ciekawi :)
Profil założyłam ze względów zawodowych, aby docierać do ludzi z moimi treściami oraz komunikować się z widzami. Jednak okazało się, że Instagram jest super i służy mi również prywatnie. Poznałam na nim sporo świetnych osób.
Ciekawe podejscie do podłogi... jestem po weekendzie z osobą, która przy mnie zdążyła z 5 razy machnąć podłogi :D hahaha co do okien Sandra to na święta dwa razy w roku... wstydz się! :D
Mądra dziewczyna. Niektóre czynności są po prostu koniecznością i robienie z tego (nadawanie) wartości zawsze wydawało mi się dziwne. Sa ludzie przyziemni, i ci inni. Może to tez kwestia aspiracji...
PolishPolyglot Ja prasuję firanki i pościel :) nie prasuję tylko ręczników piżamy czy bielizny. Ba, mnie prasowanie odpręża i właśnie przy prasowaniu mam czas na seriale :) a okna lubię myć, ale myję je rzadko. Gotowania nie mogłabym pominąć przy mężu i synku :)
Przekonanie, jako by "zajmowanie się przyjemnościami było marnowaniem czasu" jest myśleniem cechującym mentalnego niewolnika, któremu powiedziono, że żyje dla pracy, a nie dla siebie. Taki niewolnik wyrzeka się tego co chce (swej wolności, robienia tego co sam z siebie WOLI) na rzecz zajmowania się tym co się opłaca, czego oczekują od niego inni (codzienne, z premedytacją sprzedając siebie, swoje życie za pieniędzy - i nie zastanawiając się nad tym, bo niewolnictwo jest powszechne). Niewolnictwo nie znikło tylko wyewoluowało do formy tzw. pracy, za wynagrodzeniem, najczęściej na na etacie lub w biznesie kierując się opłacalnością, a nie tym co się lubi. Wolność to robienie tego co się chce, bo się to podoba. Bycie wolnym to bycie jak artysta, tworzący z serca, to co podpowiadają uczucia. To może być też kreatywna twórcza praca. Niewolnicy zwykle wykonują nudne rutynowe zadania, a ich cecha to dyscyplina (czyli bat, z danego języka, którym okładają siebie tłumiąc własne uczucia i pragnienia). Nauczono ich, wytresowano w szkole i kościele do robienia tego co im się każe i wyrzeczenia siebie, przyjemności, wolności. Ale niewolnictwo upada wraz z rozwojem technologii automatyzacji pracy. Praca zniknie całkowicie i nastanie raj na ziemi. Będą mieli trudność z niezalesieniem się byli niewolnicy z braku poleceń i możliwości oceniania się w swego rodzaju wyścigu i poddaństwie rygorom, szablonom, zasadom.. Za to osoby kreatywne, naturalne, wrażliwe będą czuć się od razu jak ryby w wodzie. Świat zmieni się bardzo za 20 lat, już nie będzie pracy dla młodych pokoleń -zapowiadają analitycy. Obecnie rozwija się socjalizm a potem nastanie komunizm. Już teraz świt finansów szaleje dążąc do ujemnych stóp procentowych, aby wyeliminować rozbieżności (oszczędności).
Analitycy nie wiedzą nic ;) Nie wiem, co chcesz mi tym komentarzem pokazać, ale przedsiębiorcy pracują, bo lubią i daje im to satysfakcję. Z lenistwa satysfakcji nikt nie ma, tylko brak poczucia sensu w życiu i destrukcję. I to właśnie jest socjalizm. Uczciwa praca nim nie jest.
@Madame Polyglot - (ogólne info. dla wszystkich, że *dł. tekst zawsze można wrzucić na syntezator mowy i posłuchać jak radia*) Pozwolę sobie zauważyć, że myślenie tego typu kategoriami, jest przestarzałe (wobec szybko zmieniającej się rzeczywistości, gdzie dzięki rozwojowi technologii, ułatwianiu pracy i jej automatyzacji myśli się już innymi kategoriami). Ważny jest człowiek, jego uczucia, a nie praca i jej wydajnościowy. Stare wychowanie to uwarunkowanie niewolnicze do kultu pracy i pośpiechu. Jeśli lubi się swoją pracę robiąc to dla siebie, dla przyjemności to nie widzę potrzeby posługiwania się takimi określaniami do manipulacji ludźmi, by wymusić na nich pracę wbrew ich woli, poprzez poczucie winy, że: -niby są leniwi -marnują czas na przyjemności Czy nie postrzegasz tego, że to jest manipulacja, którą powielasz (zapewne do tej pory nie świadomie, bo pewnie żyjąc w pośpiechu nie mając okazji zastanowić się nad tym). Odwołujesz się do sensu życia (przy okazji strasząc destrukcją). Owszem, jeśli ktoś ma kompletnie wyprany umysł na niewolnika, że nie potrafi zrobić nic sam z siebie (musząc mieć z góry wyznaczony cel, aby się podporządkować, poświęcić jemu). Jeśli ktoś jest jak żywa maszyna stłumiwszy w sobie wrażliwość na naturalne pragnienia, to może od razu nie odnaleźć się w wolności (potrzebując depresji do przemyśleć, po co właściwie życie - czy po to by pracować na wyniki czy po to by cieszyć się robieniem temu co jemu się podoba lub nic jeśli to mu się podoba w danym czasie). Kult pracy jest jak ideologii, która manipuluje człowiekiem od dziecka sugerując mu, że na tym polega sen jego istnienia. Tym czasem cywilizacja zmierza do całkowitej eliminacji (bo automatyzacji) pracy, w związku z tym zmienia wartości, sposób myślenia. Zrozum, że to w czym Ciebie wychowano jest przestarzałe i wrogie szczęściu i wolności. Bo kwintesencją tego jest dyscyplina, podporządkowanie się temu co opłacalne, wyrachowane Przypomnę, że odnosiłem się do tego, że wyraziłaś na filmie przekonanie jako by robienie tego co się lubi było marnowaniem czasu. Zauważ, że jest to sprzeczne z logiką, irracjonalne podejście do siebie i życia. (tak jak ofiara manipulacji religijnej powtarza nieświadomie różne idiotyczne formuły tak też robią to ofiary manipulacji na kult pracy i oceniania się z niej. Wychodząc z błędnego założenia, że istnieje się tylko po to aby pracować, a robienie tego co się lubi jest bez wartościową stratą czasu?) Twierdzisz że lubisz swoją pracę. o.k. (porównam to do innego systemu masowej manipulacji). Osoba religijna powie, że kocha Jezusa (a bez chodzenia do kościoła nie wyobraża sobie życia). Dlaczego tak myśli, bo została zamanipulowana, poważnie zastraszona i wytworzyła tzw. uczucia religijna. Jednak abstrahując od powodów i autentyczności "kochania swojej pracy" to jeśli ktoś kocha to co robi zawodowo, czy potrzebuje zmuszać się do tego poprzez manipulowanie sobą i odmawianie sobie innych zajęć sugerując, że są STRATĄ CZASU ! O to mi chodziło, że takie przekonanie można stworzyć TYLKO z pozycji niewolnika, który czuje się do czegoś *zmuszony* (i dlatego odmawia sobie przyjemności, bo coś innego co jest bardziej wartościowe musi robić - np. wkuwać rożne rzeczy do pracy). To raczej osoba zniewolona ideologią nie kieruje się swymi uczuciami, ale sztucznymi wartościami, jakie wprogramowani jej jako ważniejsze od tego co wolała by. Wolała byś oglądać filmy na YT, ale postrzegasz to jako strata, ponieważ przekonano Cię, że sensem twego życia i wartości jest praca. To tak samo jak wychowanie wojowników, których przekonano, że ich życie się nie liczy, a jego sensem jest zginięcie w walce z inne wartości (jak religia lub ojczyzna). Jako osoba inteligenta i oczytana myślę, że jesteś zdolna zauważyć manipulację, której jesteś ofiarą odmawiając sobie przyjemności, twierdząc, że szkoda na coś czasu. To też kwestia odpowiedzi sobie na pytanie po co się żyje? (dla pracy czy przyjemności) Wiem że faceci są bardzo zmanipulowani, zakompleksieni i w kulcie walki, na wyniki.. ale żeby kobiety myślały tymi kategoriami pośpiechu, żałowania sobie czasu na przyjemności i kultu pracy (to mnie dziwi) ponieważ z natury są bardziej wrażliwe, uczuciowe. ___________________________________________________________________________________________________________ Chciałem też zasygnalizować, że świat się bardzo zmienia. Automatyzacja sprawia, że odchodzi się od kultu pracy. Dlatego śmiem twierdzić, że jest szkodliwe społecznie powielanie tego typu fałszywych przekonań, jako by szkoda czasu robić rzeczy, które się lubi. Ponieważ nowe pokolenia tej pracy mieć nie będą, bo ludzi zastąpią roboty. Nowy (nowoczesny) człowiek to osoba wrażliwa na siebie, nie manipulująca sobą i innymi, aby zmuszać się do robienia rzeczy których nie lubi (czyli typowej pracy, na wyniki, prestiż, dla pieniądzu czy z przyzwyczajenia). Chodzi o wychowanie osoby, która jest w zgodzie ze swymi uczuciami (dystansując się od toksycznych programów manipulacji poczuciem wartości i pośpiechu, podszytego paranoją braku czasu, który ma się zawsze, bo jest tylko miarą ruchu, a nie jakimś ograniczonym zasobem - Naukowcy zapowiadają powszechną nieśmiertelność za pół wieku, a już są technologie medyczne pozwalające na długowieczność). Życie polega na cieszeniu się nim, a nie ocenianiu się z tego co się robi, odmawiając sobie przyjemności na rzecz, czego - pracy - po co? Jeśli piszesz że lubisz prace, a jednocześnie strofujesz, ganisz siebie (publicznie na YT) za robienie tego co lubisz to zaprzeczasz sobie (pokazując osobie wnikliwej i wyczulonej na te kwestie, że jesteś ofiarą manipulacji, którą powielasz. Zapewne tak Cię wychowano, do kultu pracy, dyscypliny i odmawiania robienia tego co byś chciała).
Przy okazji (samo dyscyplina) tzw dyscyplina oznacza BAT, w danym języku. Bat to narzędzie do wymuszania posłuszeństwa poprzez zadawanie cierpienia. Może o tym nie wiesz, ale niewolnictwo nie znikło ale wyewoluowało do obecnej formy pracy. Gdzie dzięki odpowiedniemu wychowaniu dziecko samo strofuje się za to, że robi to co lubi, a nie to czego się odeń wymaga. Czyli ciągłej pracy jak roboczy wół w kieracie (gdzie na swoim można pracować 16-h na dobę, wiem bo sam pochodzę z rodziny przedsiębiorczej i byłem przedsiębiorcą do póki nie zrozumiałem że zarabianie pieniędzy dla samych pieniędzy traktując je jako punktacje to jest niewolnicza ideologia, gdzie niektórzy potrafią zapracować się na śmierć, a większość nawet nie ma czasu cieszyć się z życia bo pracuje cięgle i do końca. To jest mania, ale społeczne pożyteczna ( *do czasu* ) wprowadzenia maszyn. W twoim przypadku automatycznych translatorów w czasie rzeczywistym wbudowanych w smartfon, który wg. najnowszych trendów wyewoluuje w urządzenie zintegrowane z człowiekiem (już są prototypy urządzeń do sterowania myślami oraz soczewek kompaktowych z ekranem). Poza sztuczna inteligencja potrafi odczytać nawet emocje z tonu głosu (nad tym pracują naukowcy, tak że nie tylko tłumaczenie języków perfekt jest kwestią czasu). 99% zawodów, które są machinalne zniknie (czyli oparte na algorytmach, takich jak np. tłumaczenie). Dlatego radzę nauczyć się żyć w wolności już teraz, bo można się zdziwić jak praca przestanie być traktowana jako coś dobrego, a jako wyraz zacofania (opóźniającego wdrożenie pełnej automatyzacji). Pewnie to Cię zaskoczy, ale po socjalizmie, który obecnie rozwija się w E.U. będzie wdrażany komunizm i wartość pieniądza, majątków spadnie do zera. Już teraz mamy ujemne stopy procentowe, niedługo będą ujemne kredyty, a z czasem wyrównanie społeczeństwa (dlatego sam już nie zajmuję się biznesem, poprzestając na dorobku rodziny, który wystarcza na beztroskie życie. Dlatego nie widzę, zła, w robieniu tego co się lubi. Czyli nie żałuję sobie czasu na YT mimo że mógłbym zajmować się jak wszyscy biznesem. Ale po co być dobrowolnym niewolnikiem we własnej firmie, skoro można nie pracować jak się nie musi). Dlatego uraziło mnie to myślenie, bo przypomnieli mi się rodzice pracoholicy (którzy twierdzili nawet że szkoda czasu wyjść na spacer). Wyrachowanie, kult pracy tak jak skąpstwo i obsesja oszczędności (odmawiając sobie wydatków dla przyjemności) to jest prymitywny zwyczaj z prymitywnych czasów, gdzie ludzie na biednej wsi musieli pracować ciągle i gromadzić zapasy aby przeżyć w ogóle. Wtedy zapewne potępiano robienie czegoś co nie przynosi zysku (np. moja matka pochodząc z biednej wsi - intensywnie zwalczała moje pasje, bo ojciec będąc z bogatej rodziny był wrażliwy, choć też w kulcie pracy, by dowartościowywać się majątkiem). Czasy się zmieniły, ale dane zwyczaje pozostały. Czas zacząć myśleć praktycznie - zauważając sobie pytanie. Dlaczego miało by się żałować sobie czasu, ganiąc się, za przyjemności. Za rozwój zainteresowań np.w YT. Czy jest się tylko żywą maszyną rozliczaną z wydajności, której jedynym sensem jest praca aż do śmierci (czyli niewolnikiem robienia tego co opłacalne i oceniania się pod tym kontem, praktycznego wykorzystania czasu i zasobów. Często oszczędność czasu wiąże się z oszczędnością pieniędzy, czyli sztuką okradania siebie, bo odmawiania sobie wszystkiego co nie jest nie zbędne. Pieniądze nie wydane tracą wartość). Czy jest się może podmiotem (a nie przedmiotem). Kimś, kto żyje dla siebie, a nie dla wyniku w pracy. Kimś żywym, wrażliwym kto ma uczucia (a nie tylko biologiczną maszyną, do wykonywania zadań). O to chodzi aby przewartościować myślenie, wyzwalając się od starego (nie adekwatnego do rzeczywistości) systemu wychowania, do pośpiechu, samo dyscypliny, kultu pracy, oceniania się zeń, gromadzenia i odmawiania sobie przyjemności (traktując je jako strata - Tak jak było by się rozliczanym z tog co się robi przed jakiegoś nadzorcę obozu pracy:) Religa jako system niewolniczego wychowania takie myślenie sugeruje (zastraszając obserwacją z góry, sądem, czyśćcem, piekłem). Już nie potrzeba robić z człowieka niewolnika wmawiając mu, jakoby życie było zesłaniem za karę i musi odpokutować grzech pierworodny poprzez ciążka pracę, poddaństwo, ograniczanie, trud, cierpienie ( ogólnie dyscyplinę - wyrzekanie siebie, czyli uczuć, własnej woli ). Czasy się zmieniły i wartość pracy zanika, choć tego nie widać wyraźnie. Automatyzacja pracy rozwija się w tempie wykładniczym, najpierw powoli a potem gwałtownie przyspiesza (jak linia sinusoidy, prosto w górę). Roboty i algorytmy A.I. wymiotą ludzi z rynku pracy za kilka dekad. Tak więc stare wzorce odmawiania sobie czegoś czego się chce, co się lubi na rzecz poddaństwu pracy, z wyrachowania (mówiąc że się ją lubi:) to jest nie opłacalne, nawet jeśli tym dowartościowywać się chce. Bo trend się szybko odwróci. Praca będzie jak palenie papierosów. Najpierw nobilitujące, a potem godne politowania (wyraz zacofania i głupoty, bez szkodzenia sobie i innym). Kiedyś ludzie budowali dobrobyt na pracy, teraz wszystko się zmienia. Nawet pieniądze tracą wartość, praca straci także znaczenie. Piszę wiele włączając to do swego pamiętnika (swój tekst bo może to wydam - jako zebrane komentarze do YT:) A ponieważ nie pracuję mam masę czasu więc się nie ograniczam i są ich setki. Robię to bo sprawia mi to radość. Jeśli sprawiało by mi radość bardziej coś innego to robił bym to. Nie mówiąc że szkoda czasu na pisanie. Powoływał bym się na swoje uczycie. Czyli np. czuję że mam ochotę wyjść na rower w nocy do lasu i wychodzę. Bo nie kalkuluję opłacalności i żyję radością bez dyscypliny w wolności od oceniania się z tego co robię i ile czasu coś zajmie:) Ocenianie się z tego co się robi to mentalne niewolnictwo, co zatem idzie fizyczne. Tzw. dyscyplina to sztuka zmuszania siebie do robienia tego czego się nie chce. Nie różni się to szczególnie od niewolnictwa, nowego typu bo zaszczepionego do umysłu ofiary, która sama siebie zmusza do robienia tego czego oczekuje od niej społeczeństwo płacąc jej za to. Jeśli ktoś autentycznie lubi to co robi to nie potrzebuje manipulować sobą by zmuszać się do tego, albo oszczędzać czas na to poprzez sugestie, że inne rzeczy są nie wartościowe i szkoda nie nie czasu. Jeśli pracuje się dlatego bo uważa to za wartościowe, a siedzenia na YT nie uważa się za takie to nie kieruje się uczuciami, sztucznymi wartościami narzuconymi przez niewolniczą kulturę kultu pracy. Jestem może przesadnie perfekcyjny w analizie logicznej, a ludzie podobno są nie racjonalni, a emocjonalni. Rozmaite kody kultury, rządzące nimi podświadomie, są silnie aktyniczne przez emocje. Np strofowanie za lenistwo, a chwalenie za dyscyplinę, podporządkowanie, prace. Indoktrynacja od kołyski robi swoje i ludzie z czasem pracują ciągle na zasadzie dostarczania sobie NARKOTYCZNYCH dawek zadowolenia tzw. satysfakcji, która jest wytworzona w procesie manipulacji karą i nagrodą w szkole. Za brak pracy kara, za prace nagroda. Jak dostaje się nagrodę czuje się satysfakcje za podporządkowanie. Na tej samej zasadzie sportowcy wysilają się i niszczą sobie zdrowie na medale, mając satysfakcje z walki ze sobą, z własnymi uczuciami. Poprzez manipulacje, zaszczepianie kompleksów, poczucia niższości, przez odebranie im *naturalnego* bezwarunkowego szczęścia, radości istnienia (charakterystycznego dla dziecka) robi się zeń niewolnika. Który szukając aprobaty, szukając szczęścia, robi to co odeń się wymaga, walcząc o docenianie i płacąc wysiłkiem, zdrowiem lub podporządkowaniem, oddając swoją wolność, swoje życie, swój czas pracy na coś co się jemu wskaże , płacąc za to zwykle, choć nie zawsze. Dla dobrze urobionego niewolnika wystarczy pochwała, bo działa nie dla własnej korzyści, a z poczucia misji przydatności. Wtedy jego zapłatą jest tzw. satysfakcja. Tak działa, na tym polega współczesne niewolnictwo (jest wynikiem powszechnej psycho-manipulacji, jak realia, która stworzyła ten system). *Przekazuje to informacyjnie nie oczekując od Ciebie niczego*
A mnie ciekawi to, czy facetowi też zadałabyś/zadałbyś to pytanie? ;-) Czy niezajmowanie się tym, czym się zajmować nie chcemy jest czymś nagannym? Każdy ma własne upodobania i urządza sobie życie jak lubi. Chyba że ma naturę niewolnika i lubi się umartwiać. ;-) Pozdrawiam.
