ABSURDY działań LORDA VOLDEMORTA #1 

Voldemort nie miał po prostu nosa do logicznych działań.

Wydaje mi się, że Dumbledore dosyć dobrze wyjaśnił jak Voldemort działał. Po pierwsze zgubiła go pycha: uważał że żaden żyjący czarodziej po za nim nie miał wymaganej wiedzy i umiejętności żeby znaleźć i zniszczyć jego Horkruksy. Pamietajmy, że nawet Regulusowi się to nie udało - inferiusy go załatwiły i gdyby nie Stworek medalion nigdy nie opuściłby wyspy. Po drugie Voldemort działał sam: nie miał prawdziwych przyjaciół, swoich sekretów nie zdradzał nikomu. Dlatego wg mnie Dumbledore był jedyną osobą, która mu zagrażała ale nie dlatego, że był super potężny a właśnie przez to, że obserwował go przez lata i nigdy nie dał się "oczarować" tak jak pozostali nauczyciele. A to w końcu sprawiło, że rozumiał go tak dobrze, że potrafił zaplanować i wyegzekwować (głównie rękami Harrego) jego upadek.

Znaczy zacznijmy od tego,że jakby wszystko było super logiczne to Voldemort wziąłby mugolskiego gnata i po prostu odstrzelił Harrego

Voldemort z pewnością by wygrał, gdyby jako horkruks wybrał nokię 3310 XD

Pokój życzeń, akurat dobry pomysł, Sam Dumbledore powiedział w Czarze Ognia , że nawet on nie poznał wszystkich tajemnic Hogwartu

Wydaje mi się, że horkruksy w przedmiocie mogły zostawiać magiczną energię która ktoś mógłby wyczuć (tak jak Dumbledore wyczuwał potężna magię zabezpieczającą ten w jaskini). Gdyby jakiś but, czy pieniądz emanował silną energia magiczną raczej zwróciłby to czyjąś uwagę. Natomiast w przypadku przedmiotów związanych z wielkimi magami można było zrzucić owy fakt, na to że nosił go wielki czarodziej i to część tej mocy promienieje. Do tego mógł liczyć, że ktoś może mieć opory przed zniszczeniem cennej pamiątki historycznej. Nie mógł też ukryć ich zbyt mocno, bo w razie jego śmierci któryś z jego popleczników musiał być wstanie je znaleźć i przywrócić go do życia. Aby znaleźć przynajmniej część z nich trzeba było dobrze znać samego Voldemorta i jego sposób myślenia.

> "Wszystko by się udało gdyby nie te wścibskie dzieciaki i ich dyrektor!" Świetny pomysł na odcinek - czekam na błędy w działaniach Saurona. Też by się trochę znalazło.

W sumie mam takie przemyślenie. Fakt umieszczenia cząstek swojej duszy w takich a nie innych przedmiotach wcale nie jest aż tak idiotyczne jak założył to ten film. Oczywiście głupim ze strony Voldemorta było nie porzucanie własnej dumy, jednak jest pewien czynnik, który mógłby to usprawiedliwić. Otóż większość artefaktów, w których Czarny Pan zaklął swoją duszę, tak naprawdę mogło mu zagwarantować szybsze odrodzenie się. Widzicie, kiedy Voldemort został pokonany w dolinie Godryka, jego dusza zaczęła błądzić po świecie (o ile dobrze pamiętam) i dopiero Quirrel go odnalazł, na co szanse były dość znikome. Z kolei posiadanie fizycznego horkruksa pozwalało na stopniowe przejmowanie kontroli/wpływanie na nosiciela przedmiotu (np. dziennik Toma z Ginny lub medalion Salazara w bohaterach) co doprowadzić mogło do pomocy Voldemortowi w odrodzeniu się. Gdyby Voldemort zamknął duszę w (jak w filmie wymieniono) starym bucie, lub galeonie, takiego przedmiotu albo szybko by się pozbyto, albo go nie wzięło, albo szybko zmieniłby on nosiciela. Jednak w wypadku przedmiotów tak atrakcyjnych jak artefakty po założycielach Hogwartu, szansa na to, że ktoś zechce je odnaleźć znacząco wzrasta. Nie mówię od razu, że był to idealny sposób, gdyż wciąż posiada on wady, jednak wcale nie jest on na tyle bezsensowny jak jest to sugerowane.

Raczej sens tego zaklęcia polega na tym, że ktoś inny jest strażnikiem tajemnicy, więc Voldemort nie mógłby być nim dla siebie samego. Poza tym, Voldermort nikomu nie ufał, nie sądzę by powierzył komuś tak istotny dla siebie sekret, bo ta osoba musiałaby wiedzieć co ukrywa. Przekazanie horkuksa przez Bellatrix Lestrange do banku Gringotta miało ogromny sens, bo przecież uchodził za miejsce, z którego nie da się nic wykraść. Dalej - chowanie przedmiotów w miejscach, o których myślał że nikt nie wie bo były związane z jego tajemniczym dzieciństwem też ma sporo sensu - nie dopuszczał do siebie ludzi, sądził więc że te tajemnice są bezpieczne. Tu akurat Rowling moim zdaniem dobrze to sobie przemyślała.

Co do Regulusa - w książce wyraźnie jest powiedziane, że wykradł tylko dzięki ignorancji Voldemorta, który zignorował Stworka.

Moim skromnym zdaniem Tom nie był w stanie rzucić fideliusa. Tajemnica byla deponowana w duszy strażnika a tworząc horkruksa Tom okaleczył swoja duszę. Pozbawił sie wiec zdolnosci rzucania zaklecia fideliusa. Poza tym sama idea użycia fideliusa oznaczałaby, że Voldemord akceptuje iż ktoś moze rzucić mu wyzwanie i przełamac jego zabezpieczenia, oraz przejrzeć jego plany, a przy jego poziomie arogancji i samouwielbienia, taki proces myślowy nie mógł mieć miejsca

Lord Voldemort uwazal siebie za nadczlowieka (nadczarodzieja) i dlatego wybieral te niezwykle przedmioty na horkruksy , myśląc, że tak cennych przedmiotów nikt nie odważy się zniszczyć, że inni czarodzieje będą je czcić, oddając jednocześnie cześć samemu Voldemortowi. Pycha zawsze idzie przed upadkiem. .

I zawsze czekał na koniec roku szkolnego, żeby załatwić Pottera. To się nazywa troska o edukację swego przeciwnika.

but czy pieniążek byłby dość łatwym celem, gdyż jak zauważył Dumbledore "czarna magia zostawia ślady"

Tak od siebie dorzucę teorię do tworzenia Horkruksów, bo jak na razie jest to tylko pokrótce opisane rozszczepienie duszy poprzez popełnienie jakiegoś okropnego czynu jak mord, po czym zamknięcie tej cząstki w przedmiocie. Co jeśli w stosunku do potencjalnego nośnika też musi być spełniony jakiś warunek, np. by przedmiot w twórcy Horkruksa wywoływał jakieś "silne emocje": - 3 Insygnie Założycieli Hogwartu: Radość (jako że Voldemort był kolekcjonerem tego typu przedmiotów i miał sentyment zarówno do Hogwartu, jak i jego historii). - Dziennik: Różne (jako że w dziennikach opisuje się swoje życie można przyjąć, że Voldemort zapisywał w nim wspomnienia które po części był dla niego zarówno bolesne, jak i radosne z młodzieńczych lat). - Nagini: Miłość (cóż, może na swój sposób "kochał" swojego pupila). - Harry: Strach/Nienawiść (jako że według przepowiedni miał on być powodem jego upadku, tak czuł do niego w momencie "tworzenia" wyjątkowo negatywne uczucia). - Pierścień: Duma (jako że był to pierścień rodowy, rodziny bezpośrednio pochodzącej od Salazara). Jest to tylko drobna teoria nad którą się zastanawiam, a oparcie o niej wywodu czemu Voldemort nie wybrał na swój Horkruks jakiegoś kamienia którego wrzucił do stawu, nagle nabiera większego sensu. Tutaj też dorzucam inne przemyślenie, co jeśli np. twórca Horkruksa próbowałby np. polubić taki kamień zabrany z drogi, by wywoływał w nim emocje, rozpoczął rytuał tworzenia Horkruksa, rozdarł duszę, po czym próbował by skierować ją do owego kamienia, lecz nie spełniałby on wymogu nośnika i cząstka duszy użytkownika po prostu by przepadała. Idąc takim tropem strzelam że ktoś jak Voldemort po prostu ceniłby swoją "duszę" (albo jej kawałki) za bardzo, by ryzykować głupią utratę jej, więc wybierałby takie przedmioty które na 100% spełniały by warunek wykorzystania jej jako Horkruks, a nie próbowałby eksperymentować, to by także wyjaśniało taki, a nie inny wybór, lub brak prób tworzenia bardziej "zmyślnych" nośników.

W zasadzie pod to zagadnienie można byłoby też podpiąć Władcę Pierścieni i próżność Saurona, który do końca nie zakładał, że ktokolwiek chciałby zniszczyć jego pierścień.

Powiem tyle-do porażki Voldemorta przyczyniła się w głównej mierze jego własna pycha. Mógłby jako horkruks wziąć dajmy na to zwykłą butelkę czy inną tego typu nierzucającą się w oczy rzecz, gdyż wtedy odnalezienie tego horkruksa byłoby niemal niemożliwe. Ale przecież to byłoby karygodne i godne pożałowania. Sam akord Voldemort miał zniżyć się do takiego poziomu by zaczarować jakiś bezużyteczny przedmiot? Na każdym kroku chciał żarliwie pokazać, jaki to nie jest uzdolniony, że odnalazł atrybuty samych założycieli Hogwartu i przemienił je w horkruksy. Na każdym kroku chciał udowodnić sobie i innym, że jest najpotężniejszy. Tak samo z zabiciem Harry’ego-przecież Voldemort mógłby po cichu znienacka go zlikwidować, chociażby mugolskim pistoletem. Ale przecież sam Tom Marvolo Riddle miał używać lichej zabaweczki skonstruowanej przez te plugawe istoty? Chciał, aby śmierć jego największego wroga była wielkim widowiskiem, przypieczętowaniem jego władzy i potęgi na oczach całego świata. Znowu - chciał udowodnić sobie i innym, że jest najpotężniejszy. Pycha kroczy przed upadkiem. Voldemort jest tego świetnym przykładem.

No jeśli dobrze pamiętam, to nawet w książce było napisane, że zwykły but czy jakikolwiek przypadkowy przedmiot odpada, ponieważ Voldemort był zbyt dumny i uważał, że coś tak ważnego jak część jego duszy powinna znaleźć się w naprawdę wyjątkowym przedmiocie. Stąd też wybrał rzeczy dla niego po prostu ważne. Dodatkowo, uważał się za wyjątkowo przebiegłego, stąd nie spodziewał się, że ktokolwiek: odkryje jego tajemnice, domyśli się co to są za przedmioty (był przecież bardzo skryty i nawet śmierciożercy mało o nim wiedzieli), będzie wiedział gdzie znaleźć oraz jak zniszczyć (co przecież też nie było łatwe). A np schowanie w banku Gringotta - przez bardzo długi czas bank był uważany za jedno z najbezpieczniejszych miejsc.

Tak się zastanawiam - czy po rozdarciu duszy przez zrobienie Horkrusa, nadal możliwe jest zapieczętowanie w niej tajemnicy fideliusem? Może to byłoby jak próba wlania wody do dziurawego wiadra :/

Ja i tak dalej nie moge sie pogodzić z myślą, że Voldi był na tyle sprytny, że nie miał włosów = żeby nikt nie mógł zrobić eliksiru wielosokowego😂

zatem wyliczmy zabezpieczenia horkruksów... 1. Dziennik Toma Riddla- Zostawiony Lucjuszowi. Chyba najbardziej absurdalne zabezpieczenie, zważywszy na to, że ten przy najbliższej okazji się go pozbył. Ale możliwe że po prostu nie wiedział co to dokładnie jest 2. Pierścień Marvola- też absurdalne, bo po tym jak go zmienił w horkruksa i obłożył klątwą, to po prostu zostawił go w ruinach domu gauntów xd 3. Medalion Slytherina- też trochę bez sensu, patrząc na to że jak powiedziałeś był go w stanie stamtąd wykraść nawet regulus(aczkolwiek kosztem życia, i nie udałoby mu się to. gdyby nie wziął ze sobą stworka) 4. Czarka Hufflepuff- tu akurat dobre zabezpieczenie, no bo kto by przewidział że jakikolwiek goblin pomoże Golden Trio włamać się do skarbca, nawet za zapłatą xd. a bez pomocy goblina nie daliby zwyczajnie rady. 5. Diadem Ravenclaw- tu też świetne zabezpieczenie, bo np, dumbledore by już tu wymiękł, bo nie wiedział jak tam wejść, a nawet harry'emu, który wiedział, nie udałoby się go tam znaleźć w tych wszystkich rupieciach, gdyby sobie nie przypomniał że widział go gdy był tam wcześniej. 6. Nagini. stworzenie horkruksa z żywej istoty to zawsze ryzyko, ale raz że jeśli chciał stworzyć horkruksa po zabiciu franka bryce'a, to tylko ją miał pod ręką, a po drugie, jako jedyną ze wszystkich horkruksów miał ją cały czas przy sobie. no i dumbledore się zjarzył że ona jest horkruksem tylko przez to że harry we śnie widział jak ona atakuje Artura. 7. Harry. Bez komentarza xd. Ale ten był podobno nie planowany, pomimo że voldemort chciał mieć ich 7.

Dla mnie najbardziej nielogiczne było, dlaczego Voldemord uparł się, żeby zabić Harrego różdżką, skoro widział że to kompletnie nie działa, jak przecież miał mnóstwo okazji, aby pozbyć się go po prostu w jakiś bardziej konwencjonalny sposób, np. dźgnąć nożem, zrzucić z wysokości, udusić, cokolwiek.

Voldemort miał po prostu "plot" armor albo raczej jego brak ;) nie ma co drążyć głębiej, po prostu wizja autorki książek i gdyby tylko taka postać faktycznie istniała na świecie, spokojnie i dokładniej zadbałaby o bezpieczeństwo horkuksów. Szczególnie, że horkruksa nie dało się zniszczyć w prosty sposób i po zniszczeniu pierwszych 1/2 horkruksów każdy czarodziej (nie chroniony po prostu przez fabułę książki) zorientowąłby się że ktoś na te horkruksy poluje xD i by je pochował ponownie itp ;P

Ja od zawsze sobie zadawałem to pytanie. Nie mógł on zmienić horkruksa w kamień i lecąc nad jakimś oceanem go po prostu zrzucić? Przecież nikt by go wtedy nie znalazł.

Zrobić horkruksy z ziarenek piasku i na plażę z tym... Powodzenia z szukaniem ^^

W skrocie - Voldemort byl niesamowicie nadety, w ogole nie bral pod uwage ze moze cos zle zinterpretowal, czegos nie wie, pomylil sie. Odnosnie horcruxow, przede wszystkim w ogole nie podejrzewal ze ktokolwiek poza nim bedzie wiedzial ile ich narobil jesli w ogole sie domysla. No i ta duma, podkreslanie przynaleznosci do Slytherinu i bycia czarodziejem na kazdym kroku... normalna osoba na jeden horcrux przeznaczyla by chociaz sedes i utopila na srodku morza polnocnego, ale dla tego bufona takie rozwiazanie to cos nie do pomyslenia. Z fideliusem sluszne spostrzezenie, blad straszny Przy okazji chcialem zwrocic uwage na 2 inne bledy logiczne - zabezpieczenie jaskini + rozmowa ze Slughornem Jaskinia i eliksir rozpaczy - Dumbledore mowil ze on nie zabija, bo Voldemort bedzie chcial przesluchac kogos kto doszedl tak daleko. No dobra, ale... jak? Stworek sie napil, zlapaly go infernusy. Harry i Dumbledore tez mieli z nimi problem. Beznosy zakladal ze potencjalny zlodziej pokornie bedzie cierpial pragnienie nie ruszajac wody z jeziora czy chcial trupa przesluchac? I druga sprawa - jak on zamierzal sie dowiedziec ze jakis zlodziej w ogole byl? Regulus ze Stworkiem wykradli przeciez medalion, a Voldemort dopiero wiele lat pozniej jak zajrzal do jaskinii odkryl ze juz tego horcruxa nie ma Rozmowa ze Slughornem - jak slusznie mowil Dumbledore, Riddle nie tyle pytal czym sa horcruxy i jak je zrobic, tylko chcial wybadac co sie stanie jak podzieli na az 7 swa dusze. Tylko ze... nie dowiedzial sie tego. Zaczal dobrze, wyciagal informacje ale nagle sie odpalil "panie Slughort a co jesli 7 bedzie? Nie potezniej? 7 to potezna liczba, co nie?". W tym momencie Slughorn sie zaniepokoil, powiedzial cos w stylu jak moze o tym w ogole myslec... Tylko ze NIE POTWIERDZIL mu tego ze to sie da. Nawet to ze tak zareagowal nic nie mowi, bo Voldemort tak wyskoczyl z pytaniami ze kompletnie normalne ze Slughorn sie zszokowal, i nawet jesli by znal odpowiedz to by po czyms takim nic nie powiedzial. Zupelnie nie wiem czemu Voldemort uznal rozmowe za wielki sukces, moim zdaniem poszla zle, Slughorn sie za wczesnie zamknal. Inna sprawa - nawet jesli, hipotetycznie, Slughorn by mu powiedzial cos typu "niedobrze o tym myslec, no ale powinno sie udac" to skad wlasciwie by wiedzial ze tak bedzie? Nikt wczesniej nie zrobil wiecej niz bodajze 2, nie mogl miec 100% pewnosci co sie stanie, wiec niewykluczone ze z kazdym kolejnym by zaczal tracic rozum albo IQ [co w sumie patrzac na jego dzialania by pasowalo]. Tak naprawde ta rozmowa ze Slughornem to kompletna porazka - bo on po prostu poszedl z nastawieniem co chcial uslyszec, i za dobre informacje zinterpretowal cos co tak naprawde nie bylo odpowiedzia na jego pytanie. Mial farta ze okazalo sie jednak ze sie da, i na przyklad po ktoryms z kolei sie nie zaczal rozpadac albo, no nie wiem, nie stracil mocy magicznej.

Działania Voldemorta były logiczne. Zgubiła go pycha. Medalion był świetnie zabezpieczony, Regulus nigdy by się nie dowiedział o nim gdyby nie fakt, że Voldemort nie przewidział, że magia skrzatów jest inna. Ukrycie czarki w skarbcu Lestrange to też był dobry pomysł, bo wg Hagrida nie było bezpieczniejszego miejsca z wyjątkiem Hogwartu, a Bellatrix i jej mąż byli jednymi z najbardziej oddanych śmierciożerców. Diadem też był świetnie ukryty wśród całych ton różnych rupieci, w pokoju, do którego wstęp mieli głównie ci, którzy łamali zasady. Tylko przypadek sprawił, że Harry się natknął akurat na niego.

Dla mnie to akurat jest sens wyboru "świętych" dla świata magii przedmiotów by stworzyć z nich horkruksy - łowcy horkruksów nie mieliby oporów przed zniszczeniem zwykłego przedmiotu jak igły ukrytej w jajku, ukrytej w kaczce ukrytej w zającu itd. Co innego zniszczyć przedmiot rzędu św. Graala czy Hadżaru, gdyby w tym miałby się znajdować horkrus. Czarodzieje i mugole zniszczyliby łowcę horkruksów zanim ten by się zbliżył do tak ważnego przedmiotu z morderczą intencją.

Zacznijmy od tego ze sama idea horkruksów w takiej formie jest dziurawa, bo przypominam że jeden z horkruksów prawie ożył, podczas gdy sam Voldemort (jego cień czy whatever) sobie wędrował po świecie. Co, dwóch by ich było za jakiś czas? A może nawet siedmiu? Imo ważną kwestią odnośnie postawionych pytań jest to, co faktycznie triggerowało te cząstki duszy do "uwalniania się". Bo jeżeli chodziło o przywiązanie do przedmiotu w którym był zaklęty horkruks (co nie do końca pasuje ale prawie), to wtedy to by tłumaczyło że to nie mógł być stary but czy galeon, bo do tych rzeczy nikt emocjonalnie się nie przywiąże. A jeżeli nie było określone co te cząstki duszy triggeruje no to wracamy do punktu wyjścia czyli do sytuacji w której możemy mieć kilku Voldemortów lub żadnego (bo wszystkie jego cząstki duszy sobie siedzą w horkruksach i nikt nie powoduje że te cząstki się uwalniają, co jest jakimś sposobem osiągnięcia nieśmiertelności, ale dość głupim. Myślę jednak że odpowiedzią na zadane przez Ciebie pytania "dlaczego to , dlaczego tamto i dlaczego w taki sposób" jest krótkie: "bo tak pasowało autorce", co jest dość przykre w sumie.

0:56 i ich wścibski kot.

No w HP fabuła jako taka jest raczej wymówką do eksponowania tworzonego świata, stąd jest dziurawa i widać w niej niedociągnięcia. To jest swoją drogą bardzo charakterystyczne w przypadku każdej podobnej historii. Antagonista jest zbyt potężny, a protagonista zbyt zwykły i przeciętny, żeby być normalnie pokonany. Więc siłą rzeczy "dobry" musi dostawać jakieś fory - Feniks z mieczem do komnaty tajemnic, świstoklik działający w dwie strony na cmentarzu, czy wreszcie symbolizm i bezmyślność u Voldemorta. Horkruksy z symbolicznych przedmiotów, wszystkie umieszczone w Anglii, beznadziejnie ukryte, można to porównać do guzika autodestrukcji na maszynach Doktora Doofenschmirtza - protagonista musi dostać fory XD

A ja mam kilka rozkmin: 1. Dlaczego w pierwszej części Hermiona skłamała mówiąc, że szukała trolla? Przecież była po prostu w łazience. 2. W drugiej części Dumbledore miał już z tego co nam wiadomo Czarną różdżkę, dlaczego zatem nie naprawił złamanej różdżki Rona? 3. Dlaczego Peter Pettigrew był tak długo w rodzinie Rona? Z czystej wygody czy może chciał być w pewnym sensie szpiegiem Dumbledora będąc w Hogwarcie? 4.Jakim cudem Dursleyowie początkowo nie wiedzieli, że Harry nie może używać czarów poza szkołą, skoro Lily też nie mogła tego robić, czego świadkiem przez lata była Petunia. 5. Strasznie słabe jest wytłumaczenie śmierci dziadków Harry'ego, (smocza ospa i mugolska śmierć?) bo jego rodzice w chwili śmierci mieli po 21 lat, więc dziadkowie musieli miec coś między 40 a 50, także nawet jego pradziadkowie powinni jeszcze żyć mając 60-80 lat. Potterowie byli zamożną rodziną więc wątpię, że nic nie mogliby zdziałać, a śmierć Evansów to już w ogóle szkoda gadać :P Pozdrawiam!

W sumie to jego działa Voldemorta były logiczne dla niego. Jak już ktoś wspominał w komentarzach to w tym uniwersum czarna magia zostawia ślad i w takim układzie być może oddziałuje destrukcyjnie na przedmioty które pozostają długo pod jej wpływem. Co do zaklęcia fideliusa to jak ktoś zauważył Voldemort miał podzieloną duszę więc może siła tego zaklęcia znacząco malała w takim wypadku, albo przestawało działać? No a nie powierzył tej tajemnicy nikomu ze swoich fanatyków bo nie uznawał ich za godnych. No i krem dla krem. Tylko kilku ludzi wiedziało, że Voldemort to Tom Riddle więc siłą rzeczy mało kto interesował się miejscami związanymi z jakimś randomowym Tomem. W książce jest poruszany temat hotkruksa w bucie czy puszcze , więc to nie wymaga komentarza. Koniec końców chyba jest nawet poruszona kwestia tego ,że największą ochroną dla horkruksów była niewiedza o ich istnieniu. Więc to nie jest kwestia tego czy te działania były logiczne z naszego punktu widzenia. Z jego były.

Cóż cytując dumbledore’a nie dosłownie bo nie pamiętam, gdyby voldemort robił inaczej to nie byłby voldemortem

Oczywiście w JK Rowling wymyśliła sporo na pierwszy rzut oka sprzecznych koncepcji - jednak bawiąc się w naciąganie niedomówień pod tezę to wiele z tych rzeczy można logicznie wytłumaczyć. Np wiele osób czepiało się ekonomii Świata czarodziejów - choć ja tam nic dziwnego nie widzę jak weźmie się pracę i rzadkość pewnych przedmiotów. Tak czy inaczej o samych Horkruksach za wiele nie wiadomo, oraz o tym co się dzieje z czarownikiem zawieszonym pomiędzy życiem i śmiercią. Ale najpierw weźmy pod uwagę zaklęcie Fideliosa - możliwość zrobienia z siebie powiernika tajemnicy jest absurdem - bo w taki sposób każdy przestępca mógłby się skutecznie ukryć - więc trzeba założyć, że tak się nie da. Nie wiemy wiele o Horkruksach, więc nie możemy zakładać, że wystarczy, żeby gdzieś istniały. Możliwe, że zbyt skuteczne schowanie ich mogłoby zaburzyć ich działanie. Gdyby powiązać ich znalezienie z życiem właściciela to może w takim stanie byłyby zdezaktywowane? Poza tym zbyt dobre ukrycie mogłoby być przeniesieniem ich w inny wymiar i nie dałoby się wrócić do swojego wymiaru z formy niefizycznej. Z książki wiemy, że wiele o hirkruksach nie wiadomo, Voldemort nie wiedział, że próba zabicia Harrego go tak uszkodzi. Tak więc mogłyby istnieć powody dlaczego Voldemort zachował się z tymi Horkruksami tak a nie inaczej. Na pewno Voldemort eksperymentował z nimi - pierwszych mógł nie przemyśleć, a innym nadać sens: 1. Dziennik - to mógł być przypadek, pierwszy przedmiot 2. Pierścień Gaunta - cenny arteefakt - niemniej też mogło by to być eksperymentowanie. 3,4,5 - insygnia założycieli Hogwartu - przedmioty zbyt cenne, żeby ktokolwiek chciał je zniszczyć 6. Nagini - mogło tu chodzić o zabezpieczenie powrotu - co się udało. 7. Harry - przypadek Głównym problemem było nie to, żeby nikt tych przedmiotów nie znalazł, tylko żeby nikt nie skojarzył ich z horkruksami.

To nie sam sposób wyboru artefaktów na horkrusy był zły, ale miejsce ich ukrycie, przecież Harry Potter często korzystał z pokoju życzeń tak jak wielu uczniów Hogwartu, a zatem być może a raczej na pewno ktoś by znalazł chociażby diadem Roweny Rawenclaw, podobnie jest z dziennikiem Toma Riddle. Schowanie pucharu w skarbcu Lestrange'ów było akurat dobrym pomysłem, bo bank Gringotta był świetnie chroniony. Nie zgodze się, że znalezienie i zniszczenie Horkruksów było trudne. Zresztą często jest tak, że jeśli coś ma dla nas wartość senntymentalną - dziennik to chcemy, żeby było czymś ważnym, dlatego Voldi zrobił z niego horkruksa. Głównym problemem Voldemorta była kierowanie się emocjami a nie rozumem. Poza tym horkruksy mocno osłabiały właściciela jak ktoś je zniszczył - to był główny powód upadku Voldemorta.

Akurat ukrycie czegoś w Hogwarcie albo na jego terenach to totalnie dobry pomysł Dumbledore tak miał wszystko ogarnięte że ministerstwo nie mogło zbytnio tam grzebać a to dawało Voldemortowi spoko sytuację dlatego w pierwszej kolejności śmierciożercy mieli szkołę podbić, myślę że oprócz kilku błędów logicznych i zbyt dużej pychy że ktoś da radę je rozwalić dobrze to rozegrał a też frzeba przyznać życie mu nie dopisywało miecz Gryffindoru mający moc rozwalania horkruksów albo jad bazyliszka jak on to miał wiedzieć jak jedynie Dumbledore doszedł do tego wniosku a gość jednak był naprawdę dużo lat starszy i całe życie miał dostęp do ksiąg czy wiedzy.

Pamiętam filmik jak Snape przekręcał zegarek (ten do cofania się w czasie) i zabił małego lorda Voldemorta 😂😂😂😊

Jeśli zaklął by część swojej duszy w Voyager 1 albo 2, to w tym momencie byłby na skraju układu słonecznego i życzę powodzenia w ich odnalezieniu.

Osobiście uważam, że dosyć logicznym byłoby założyć, że nie można zamknąć swojej duszy w byle kamieniu. Czasem mówi się, że wyczuwa się czyjąś obecność w przedmiocie, który należał do danej osoby, że coś w stylu "odcisnęła w nim swoją duszę". To by tłumaczyło, dlaczego to Harry został horkruksem. Przecież równie dobrze ta cząstka duszy mogła trafić gdziekolwiek, a poszła w stronę najbardziej powiązanej z Voldemortem obiektem w okolicy.

Co jeżeli, gdy Voldemort dzielił swoją dusze, jednocześnie nie tylko trecił, cząstkę siebie, ale i tępiał.

Być może właśnie samo tworzenie horkruksów wymagało od czarodzieja tego, że owe przedmioty musiały odgrywać dla niego ważną rolę, a nie być przypadkowymi, losowymi przedmiotami. Z całą pewnością musiały być one szczególne (określone konkretnie) zamiast np. jednego z ziarenek piasku na plaży, czy zwykły but. To było coś w rodzaju kolejnego zabezpieczenia, powodującego zarazem, żeby każdy ze złych czarodziejów nie tworzył horkruksów. PS Oczywiście najpewiej zwyczajnie JK Rowling zwyczajnie tego nie przemyślała, tak jak ekonomii w Harrym Potterze i wielu innych kwestii.

Lord Voldemort po prostu nie miał nosa do ludzi.

Nie ma jak zrobić sklejkę wszystkich absurdów po czym dodać kolejny film w tej tematyce i znów robić sklejkę xd Nie mniej jednak spoko materiał, jak zwykle zresztą.

W sumie należałoby dowiedzieć się jak tak naprawdę powstają horkruksy. Rowling nigdy nie była dobra w opisywaniu i opracowywaniu inkantacji itp. Możliwe, że nie da się ich stworzyć przy użyciu przypadkowych przedmiotów. A co jeśli musi istnieć jakąś konkretna więź emocjonalna z daną rzeczą? Wszystko na to wskazuje, że nie mogę to być elementy przypadkowe. Wręcz skłaniam się ku stwierdzeniu, że tylko magiczne artefakty są w stanie być odpowiednim naczyniem dla ducha

Zaklęcie fideliusa było bardzo skomplikowane i nie każdy potrafił je rzucić. Pan Wesley nie rzucił tego na Nore tylko zostało ono przeniesione jak Nora stała się siedzibą zakonu feniksa. Dubledore akurat zaczarował wiedzę o siedzibie zakonu jak Zakon zmienił siedzibę to nikt nie mógł też wiedzieć o nowym miejscu.

Pytanko, czy gdyby horkruksy były ukryte tak dobrze że nikt by ich nigdy nie odkrył ttp czy odrodzenie byłoby możliwe? Nie jest wymagana interakcja jak np z dziennikiem? Jeżeli tak to jeżeli nikt nie odnajdzie horkruksa to nie nastąpi odrodzenie, ergo nie ma nieśmiertelności.

Ja myślę, ze po prostu nie czuł, ze coś może byc nie tak. Jest nawet takie powiedzenie, że niektórzy wyczuwają z daleka, że coś się święci.

Znaczy się mi szkoda trochę Voldka, już same dziedzictwo miał zjebane do sześcianu, oczywiście Przepraszam za wyraz. Po 2 chciał, mieć pewność, że Np nikt nie odkryje Komnata Tajemnic, lub horkruksy, ale największa porażka Voldka już za Hogwart to był Dumbledore. Super pomysł na odcinek. Imaginarium nadal czekam na odcinek o dokładnym wyjaśnieniu jak Harry i Ginny stali się małżeństwem, bo nadal mnie to interesuje, proszę zrób o tym odcinek. Pozdrawiam.😂🎉!

No właśnie, mógł miejsca, w których ukrył horkruksa, np. jaskinia czy chatka Gauntów obłożyć zaklęciem Fideliusa. Druga opcja: mógł wrzucić horkruksy do morza, wtedy też nikt by ich nie znalazł. Trzecia opcja, tak jak było powiedziane, wybrać mało znaczące przedmioty na horkruksy i wyrzucić gdzieś na wysypisko. Dziwi mnie też, że nie na wszystkie horkruksy rzucił klątwę, tak jak to było z pierścieniem. Gdy ktoś napiłby się z czarki, wtedy sczerniały by mu usta, medalion powinien zacząć od razu dusić tego, kto go założył, a gdyby ktoś założył diadem na głowę to ten powinien ją uciskać. Ewentualnie klątwa powinna już działać nawet, gdy ktoś tylko dotknąłby horkruksa. Wszystkie te przypadki powinny powodować natychmiastową śmierć.

Zastanowiłabym się bardziej czy sama forma horkruksów (oprócz Harrego który został horkruksem nie jako świadoma decyzja Voldemorta) nie była potrzebna z bardziej pragmatycznych względów. Gdyby chodziło tylko o wygląd czy miejsce ukrycia najbardziej logicznym byłoby zrobienie Horkruksów z kilku ziaren piasku i wywalenie ich gdzieś w losowych miejscach. Z Komnaty tajemnic i Czary ognia możemy wnioskować, że do odrodzenia Voldemorta potrzebne były konkretne okoliczności i działania osób trzecich. Dlaczego Lucjusz dawałby dziennik, coś tak cennego jak część duszy jego pana, jakiejś obcej osobie? Według mnie dlatego, że jako dosyć małe dziecko Ginny (lub inny Wesley który mógł dostać dziennik) była słaba psychicznie oraz żeby przetransportować dziennik do Hogwartu, a tym samym stworzyć jakiekolwiek szanse na powrót Voldemorta. Często patrzy się na horkruksy jako na fizyczny obiekt który jest równoznaczny z życiem Voldemorta, a tak nie jest. Voldemort chciał żyć, władać i być czczony, czy samo, pewnie nieświadome istnienie w przedmiocie było dla niego atrakcyjne? Nie sądzę. Myślę że horkruksy miały być tylko stanem przejściowym w przypadku śmierci fizycznej ludzkiej postaci Voldemorta, a do odrodzenia się z formy horkruksa, w większości przypadków potrzebował innych osób. Swoich wyznawców czy jakieś słabsze psychicznie jednostki (jak w przypadku dziennika czy diademu ukrytego w Hogwarcie który mógłby omotać jakiegoś przypadkowego ucznia). Stąd też wniosek, że tak jak Harry czy Dumbledore byli w stanie zlokalizować część horkruksów mogło być to po to żeby śmierciożercy mogli to zrobić. Zakładając że celem każdego horkruksa jest przywrócenie Voldemortowi żyjącej, ludzkiej postaci, nie samo trwanie w kamieniu czy śmieciu, wtedy część tych wyborów ma już większy sens.

Fajne te twoje rozkminy na temat filmów HP. Dają nowe do zastanowienia się by patrzeć na te filmy/książki z innej strony 😉

Prawie 20 lat. Przez prawie 20 lat mam styczność z Harrym Potterem, zaczynając od filmów, poprzez książki, a na grach i fanfikach kończąc. Serię filmową oglądam regularnie, przynajmniej dwa razy do roku. I dopiero teraz poznaję nazwisko jęczącej Marty 😅

Myślę, że Voldemort nie brał pod uwagę tego, co stało się w Dolinie Godryka. Kiedy tworzył horkruxy nie znał przepowiedni, a kiedy szedł zabić Harrego, to by pewien, że mu się uda. Gdyby faktycznie tak się stało, to nie doszłoby do odkrycia jego tajemnicy.

Ciekawy pomysł na film

nagini do końca nie była jego wężem , ale bardziej bliską mu osobą . W końcu przed jej zdobyciem , była ona człowiekiem objętym jedną z najpotężniejszych klątw , która zamieniała człowieka w zwierzę i po pewnym czasie stawała się taka że dany człowiek nie mógł wrócić już do swojej ludzkiej formy i tracił resztki człowieczeństwa i pozostawała tylko część zwierzęca . Więc podsumowując była bardziej kimś bliskim dla niego , a nie tylko jego pupilem . Mam teorie o tym że była w niej na tyle maleńka część jeszcze duszy człowieka że pozwoliło to Voldemort'owi zamienić ją w Horkruska tak jak w przypadku Harry'ego .

Misie zapominacie o kilku ważnych sprawach:1 Voldek nie mógł ukryć kawałka swej cennej według niego duszy w bezwartościowych rzeczach, poza tym miał słabość do gromadzenia trofeów o czym jest wspomniane w książce. 2 Hogwart był dla niego domem, więc wybrał artefakty związane z jego założycielami, poza tym ukrycie horkruksa w pokoju życzeń bylo dobrym pomysłem, bo tak naprawde niewielu wiedzialo o jego istnieniu i niewielu odkryło jak działa. 3 medalion był naprawdę dobrze zabezpieczony w jaskini, która była dla niego ważna, ale chciałabym zauważyć, że zarówno o jaskini jak i o domu Gaunta nikt nie wiedział, bo Voldek nie chwalił się swoimi przodkami i dzieciństwem. W zasadzie tylko Dumbledore odkrył o nim prawdę. W dzisiejszych czasach dobie internetu nie byłoby trudno wyśledzić jego korzenie, ale to były inne czasy a i Voldemort bardzo dbał żeby nikt nie pisnął słowa o jego rodzinie i dzieciństwie w sierocińcu. Więc miejsca ukrycia horkruksow naprawdę miały sens, gdyby Dumbledore nie zaczął niuchać

Zaklęcie fideliusa zamykało tajemnicę w duszy żyjącego człowieka. Pytanie czy dusza Voldemorta była na tyle mocna by mogła ciężar takiego zaklęcia udźwignąć i czy w przeciwnym razie miał wystarczająco zaufania do swoich śmierciożerców by powiadamiać ich gdzie są horkruksy, nawet jeżeli do każdego horkruksa wybrałby inną osobę. Przechowanie dziennika czy pucharu nie budziły zastrzeżeń (Malfoyowie wiedzieli, że dziennik to narzędzie mogące otworzyć komnatę tajemnic, puchar był na tyle cenny, że nie budziło podejrzeń umieszczenie go w skarbcu) ale gdyby dodatkowo musieli zostać strażnikami tajemnicy mogliby się zacząć zastanawiać jakie jest ukryte dno. Co wyboru do miejsc ukrycia horkruksów zaś - Voldemort był istotą emocjonalną, w większości spraw nie kierował się logiką. Logika była tylko u niego narzędziem do osiągania celów i unikania odpowiedzialności ale rządziły nim tak naprawdę odczucia (lęk, rządza władzy, gniew ale też sentymentalizm i poczucie wyjątkowości).

Zapominasz o jednym. Dumbledore powiedzial harry'emu ze tak potezna magia pozostawia po sobie ślad. Gdyby umiescil dusze w galonie i zamknął w skarbcu albo puścił w obieg wydając go w pierwszym lepszym sklepie to wprawny auror znający sie na tym wykryłby anomalie czarnej magii pewnie gdyby wiedział czego szuka. Inna rzecz że to był modus operandi Voldemorta i tak jak w wielu przypadkach prawdziwych seryjnych morderców tak i tu na jego działania wpływ miało jego dzieciństwo i przeszłość. Inna rzecz że mógł też np. zakląć duszę w czymś bardzo małym trudnym do znalezienia np. muszelce znalezionej na plaży czy kamieniu i wrzucić do oceanu. Raczej mało prawdopodobne by ktoś tam na to trafił. Mógł tez pierścień z duszą nosić cały czas na palcu i wtedy nikt by nic z tym nie zrobił :)

Otwierając wrota dyskusji: 1. Voldemort był mistrzem w zacieraniu śladów po sobie i nawet jeśli jakowe by zostawił to był mistrzem legilimencji i mógł tak skonfigurować pamięć że ta osoba nawet po użyciu Veritaserum dzielnie twierdziłaby że popełniła zbrodnie. 2. W Księciu Półkrwi Harry zadaje sobie dokładnie to samo pytanie twierdząc że horkruksem może być dosłownie wszystko nawet stary but. Na co uśmiecha się Dumbledore i przywołuje go do porządku mówiąc że na tyle POZNAŁ Toma Riddle'a żeby WIEDZIEĆ, że gromadzi trofea. Wydaje się to logiczne, że tylko ktoś kto znał Toma i jego sekrety wiedział np że prowadzi Dziennik. Nawet smierciozercy nie wiedzieli że Voldemort stworzył horkruksy, a co dopiero aż 7. "Dawno przekroczył granicę tego co nazywamy złem". I tu dochodzę do ostatniego argumentu. 3. Voldemort nigdy nie użyłby zaklęcia Fideliusa, ponieważ musiałby komuś ZAUFAĆ. A on nigdy nie ufał nikomu. Zaklęcie Fideliusa to jedno z najbardziej złożonych zaklęć, które zakłada że istota ukrywająca się nie może należeć do osoby wypowiadającej zaklęcie- w przeciwnym wypadku rodzice Harrego dbając o jego bezpieczeństwo nałożyliby zaklęcie na niego i rozdzielili się. Voldemort nie mógł sam siebie wyznaczyć strażnikiem tajemnicy. Ktoś zaraz powie jak to przecież Dumbledore wyznaczył siebie strażnikiem tajemnicy na Grimmauld Place u Syriusza! Tak - ale nigdzie nie zostało napisane aby on rzucił to zaklęcie, a ponadto dom był własnością Syriusza Blacka. Zapomniałam o jednej rzeczy- każdy na pewno myślał jak to jest że Voldemort nie zmienił lokalizacji wszystkich Horkruksów gdy tylko zobaczył że medalion zniknął? Ponieważ Harry miał dostęp do głowy Riddle'a i odwrotnie. W chwilach największego gniewu, strachu lub ekscytacji widzieli obraz że swojej głowy. Sam mógł wtedy doprowadzić Harrego jak po sznurku do innych. A po drugie nawet jeśli znalazł horkruksa to wiedzą o nich była tak tajna, że gdyby nie Hermiona i wskazówka Dumbledore'a nie mieliby pojęcia jak je zniszczyć. Ponadto sam Horkruks stanowił całkiem niezłe zabezpieczenie- kusił lub podsycał emocje osoby będącej w pobliżu niego.

Valdek musiał zostawić swoje krokusy na widoku, pamiętaj że ktoś musiał je znaleźć żeby go wskrzesić, tak to byłby zapomniany i zakopany głęboko pod ziemią uwięziony w przedmiocie i zawieszony między życiem a śmiercią (co byłoby chyba gorsze niż śmierć)

10:30 ba! Zrobić Horkrux ze zwykłego kamienia i wrucić go do jakiejś rzeki

Muszelka była chroniona zaklęciem fideliusa ale powiernikiem tajemnicy był Bill. Nigdzie nie pisze że Dumbledore nie mógł pomóc im tego rzucić bo muszelka też była siedzibą zakonu feniksa.

Przecież łatwo to obejść. Czar Fideliusa mógł użyć człowiek posiadający całą duszę - ot na start wyklucza to przy tworzeniu Horkruksów. Wtedy już łatwiej jest wytłumaczyć zachowanie Voldka. Chociaż fakt, że zaklęcie swej duszy w ciele innego stworzenia to było totalnie głupie zachowanie. Teraz jak wykluczymy zaklęcie fideliusa oraz dodamy informację, że magia zostawia ślad to... chyba zaklęcie codziennych rzeczy nie jest najlepszym pomysłem bo - aurorzy szybko by takie rzeczy wyłapały zwłaszcza, że Horkruksy starały się przejąć czyjeś życie itd. Moneta mogła przez przypadek ruszyć w obieg, but by śmierdział na kilometr itp itd. Jedyne rozwiązanie to ukrywanie takich rzeczy w niedostępnych miejscach. Ciężko dostępna jaskinia? Dobry pomysł. Biblioteczka ważnego podwładnego? Dobry pomysł. Pokój życzeń? Dobry pomysł. Domostwo swoich przodków? Tragiczny pomysł. Dodatkowo przedmioty typu czarka czy medalion wcale takie oczywiste nie były. Pierścień to strzał w stopę, pamiętnik raczej słaby pomysł, Nagini natomiast to tragiczny pomysł.

Nie. Dubledor wyjadnil to bardzo dobrze. Voldemort lekcewarzyl milosc i lojalnosc wobec przyjaciół. Pisalam ci kiedys chyba że on nie mial nigdy przyjaciol i nikogo nie kochal wiec nie zdawal sobie sprawy jaką maja te uczucia i osoby moc. Nie zdawal sobie sprawy ze ludzie maja sile i wole umrzec dla milosci i przyjazni. Jesli ktos ma cos dla kogo lub czego ma walczyc bardzo trudno to pokonac.

Dumbledore tłumaczy trochę działanie Voldemorta w kwestii horkruksow. Przede wszystkim większość czarodziejów nie zdawała sobie sprawy, że takie coś można stworzyć. Po drugie zabezpieczeniem Voldemorta miała być przede wszystkim ich ilość. Ponadto Voldemort nie przypuszczał, że ktokolwiek się o nich dowie. Nawet Regulus zlokalizował zaledwie jeden, a było ich jeszcze kilka. Voldemortem kierowała ogromna pycha, nie zamknąłby swojej duszy w jakimś śmieciu. Poza tym jako potomek Slytherina czuł się spadkobiercą Hogwartu i zwyczajnie uważał, że takie przedmioty jak medalion czy czarka mu się należały. Harry był wpadką (he, he), Nagini miał niemal ciągle przy sobie, więc ktoś mógłby ją lepiej strzec niż on sam. Dziennik z kolei miał służyć przede wszystkim temu, by kiedyś jeszcze raz otworzyć komnatę tajemnic, by każdy wiedział, że on jest potomkiem Slytherina. Wiedza na temat życia Voldemorta nie była taka prosta do zdobycia, nawet Dumbledore sporo się naszukał różnych wspomnień, a przecież był najzdolniejszym czarodziejem wszech czasów. I ostatecznie przez to poszukiwanie zginął. Reasumując już w książce Dumbledore odpowiada na te pytania: Voldemort to straszny buc z przerośniętym ego 😅

Bardzo ciekawe rozważania. Regulus Black pewnie z czasem znalazłby sposób zniszczenia hokruksa, gdyby przeżył i zdołał wydostać się z wyspy. W końcu były jakieś książki w których zapisano czym one są i co je niszczy. W ostateczności mógłby zwrócić się z tym do Dumbedore'a.

Mam większy absurd nikt w świecie czarodziejów nie wie że tom riddle to voldemort mam rozumieć że wszyscy sobie myślą że tom riddle zdobył puchar za nagrody dla szkoły po czym rozpłynął się w powietrzu, a voldemort pojawił się tak jakby znikąd serio jakby ministerstwo o tym wiedziało to 1) w momencie w którym były ataki w hogwarcie to nie zabrakiby hagrida do azkabanu (no chyba że naprawdę są tacy głupi i żadna lampka im się nie zapaliła) 2) napisaliby w proroku codziennym "tom riddle zwany sami wiecie kim powrócił" a nie "sami wiecie kto powrócił"

Być może im większą magiczną moc miał przedmiot tym ciężej było go zniszczyć, co sugerowałoby przedmioty związane z założycielami hogwartu, a fakt iż były unikalne to tylko dodatek. A zwykłe przedmioty takie jak dziennik, miały docelowo trafić do rąk innych, żeby pomóc się odrodzić. Wąż był ostatecznym zabezpieczeniem, bo był cały czas przy nim więc w teorii był nie do ruszenia. Jednak ukrycie tych przedmiotów rzeczywiście jest bez sensu

Wszystko to dlatego, że on tak naprawdę nie miał wyboru. Mógł użyć tylko tych przedmiotów, które sobie upodobała jego dusza i to przez całe życie. Musiało być to coś, co wzbudziło w nim na tyle duże emocje, że przelał je na przemiot. Poprostu go zapamiętał, że był mu do czegoś potrzebny. Musiał się związać z przedmiotami, jeśli chciał być z nimi związany. Nikt nie mógł panować nad tym, jaki to będzie przedmiot. Mogło tylko coś panować nad tym wszystkim, ale to magia, ponieważ to życie, przyprowadziło go, do tych przedmiotów. Dlatego mógł swoje życie w nich zawrzeć. Inne przedmioty, to tylko przedmioty. Nie mają w sobie duszy, życia. Można mieć dużo takich samych przedmiotów, o takich samych parametrach, ale nie mających w sobie duszy. Nie są one horkruksami, tylko przedmiotami np. Gdyby to były tylko galeony, to i tak musiałby to być jakiś specjalny galeon np. Pierwszy zarobiony, lub ukradziony. Ponieważ to historia tego konkretnego galeona jest horkruksem. Historia tego przedmiotu jest horkruksem. Życie można podzielić na pewne etapy, horkruksy. Zbiór ich wszystkich, sprawia że nasza historia jest kompletna, a najbardziej kompletna postać, jest najpotężniejsza, bo ma wszystkie emocje, kiedy chce. Pamięć jest magiczna, emocje to magia. Przedmioty tylko przywołują tą magie. Mając je wszystkie, możemy zrobić z nimi wszystko to, co nam potrzeba. Więc nie ma limitu i spełniamy marzenie. Miejsca też są tylko przedmiotami, potrzebne są one do maksymalnego wykorzystania magi, tak jak próba zabójstwa harego, zabójstwo cedrika itd. Można je pominąć przed przedmiotami, w tej historii, bo nie są fizyczne nam potrzebne, żeby widzieć to co na pierwszym planie, ale na końcu, to właśnie one są najważniejsze, bez tego nie urodzi się wizja. Jak było kiedy voldemort zmartwychwstał np. Pamięć będzie nie kompletna, bez tego choć będąc w tym samym miejscu, bez przedmiotu, nie da nam w sumie nic, bo i tak będziemy myśleć, czego nam brakuje itd. Horkruksy dają nieśmiertelność, bo historia nie może ruszyć dalej. Jak w czarnej dziurze, nie ma czasu. Nieśmiertelności nie można mnożyć, czy dodawać. Mało tego, każdy horkruks jest inny i nie tak samo mocny, taka sama część historii mimo że wszystkie daje tyle samo mocy, to nie dają takich samych efektów, Kiedy widzimy to co się dzieje w czarnej dziurze. Można to zaobserwować po tym, jakie są zabezpieczenia do kolejnych horkruksów. Każdy musi przejść przez to samo, co ktoś, kto zawarł w tym przedmiocie swoją dusze. Geniusz Albusa, nie polega na tym, że jest jakiś supermocarny. Polega to na tym, że tylko on mógł je wszystkie zebrać. Wiedział, że w trakcie tego umrze i że ktoś inny zajmie jego miejsce. Ponieważ on go znał, a raczej znał te historię i to dzięki niemu harry poznał voldemorta, a raczej jego historie, której nikt inny nie miał szansy poznać i przeżyć tak samo jak harry, bo tylko harry był z dumbledorem (NAUCZYCIEL) do tego czasu. Tak samo każdy wiedział, że on go ostatecznie pokona i voldemort również wierzył że on pokona bo to ta sama osoba, a raczej ta sama historia ale inne osoby i jest ona podzielona na kilka epizodów jak gra o tron. Tłumaczy to także uczucia i wizje harego kiedy pewne wątki zaczeły się splatać i wydarzać w historii obydwu co tworzy jedną inną opowieść. A geneze tego, dlaczego Voldemort chciał śmierci (wolał mord) chyba nie musze pisać, poprostu voldemort tak jak i harry chciał popełnić samobójstwo a raczej jego historia bo w sumie dlaczego oni pochodzą ze szkoły hogwartu i nauczyciel ich chce bronić ? Może ma coś na sumieniu i to przez niego w ogóle cała ta historia powstała *czarna dziura* więc to on umrze a harry przeżyje. Voldemort to tylko kreacja więc to ona umrze i to harry ją zabije uczucie złośći i obwinianie się o złość a albus zginie z jego pamięci jako ktoś dobry choć wcale taki nie był narażając go na to wszystko ale harry skończył już szkołe dlatego mu wybaczył itd. Według mnie to smutna historia ... chociaż nie, ale każdy kto wszedł w historie od tej złej strony był traktowany śmiertelnie poważnie można powiedzieć osobiście tak jakby była to tylko dalsza projekcja w umyśle samobójcy który wcale nie chce umrzeć i się ratuje. Wszystko do góry nogami, jakby ktoś pisał stopami. hahaha pa ... huj z wami.😂😂

To jeszcze takie pytanie odnośnie horkruksów, czy do "ożywienia/zmartwychwstania" nie są one (co najmniej jeden z nich) w samym procesie fizycznie potrzebne?

Jeśli chodzi o zaklęcie horkruksa w but lub galeona to trzeba pamiętać, że taki horkruks mógł także posłużyć do odrodzenia Voldemorta (2 część). Myślę, że można wysunąć teorię, że rozdając swoje horkruksy Malfoy'owi i Bellatrix, Voldemort miał nadzieję, że po jego ewentualnej śmierci jego najwierniejsi słudzy, może go opłakując lub wspominając, będą badać dziennik i czarkę, a wtedy jego dusza wskaże im drogę do odrodzenia. No ale Malfoy stchórzył i wyparł się go, a Bellatrix złapali jak go szukała, jeszcze zanim straciła nadzieję, więc nawet nie miała czasu działać.

Zajebisty odcinek jak zawsze super się słucha

Chodzi to chyba bardziej o pychę oraz wybór przedmiotów w których ukrył horkruksy

Co do tego żeby voldemort został strażnikiem tajemnicy miejsc przechowywania horkruksów.. wydaje mi się że zaklęcie fideliusa nie do końca tak prosto działa. Bo idąc takim tropem myślenia, James został by strażnikiem tajemnicy lokalizacji swojego domu i nigdy nie było by zdrady glizdogona. Jednak z jakiegoś powodu Potterowie musieli wybrać kogoś z przyjaciół

Ja to rozkminiałem w ten sposób że nie każdy przedmiot by się nadał. Dlatego wybrał prosta opcje z magicznymi artefaktami.

"Wszystko by się udało gdyby nie te wścibskie dzieciaki", no prawie rykłem

No ale horkruksy odkrył przypadkiem Dumbledore kiedy założył Pierścień Gaunta, w którym był kamień wskrzeszenia. Wtedy połączył kropki z dziennikiem, ale na potwierdzenie potrzebował przywołania wspomnienia kolegi Horacego. Gdyby Dumbledore nie interesował się Insygniami Śmierci, to nic by z tego nie wyszło. Poza tym trzeba zwrócić uwagę, że więź jaka powstała między Harrym a Voldemortem to były takie rejony magii, których nikt nigdy wcześniej nie doświadczał.

Wszystko by się udało gdyby jego horkruksem była Nokia 3310

Wydaje mi się, że o ile zaklęcie Fideliusa byłoby dosyć logicznym posunięciem, to w tym przypadku przy wykorzystaniu Voldemorta jako strażnika tajemnicy kompletnie bezużyteczne. W końcu część duszy Voldemorta znajdowała się w Harrym, co sprawia, że on również by z automatu stał się strażnikiem tajemnicy. O ile sam Dumbledore miałby problem z dostaniem się do kryjówek, to w towarzystwie Harrego wchodziłby jak do siebie

chyba trzeba wziąć pod uwagę że jak Valdemort tworzył pierwsze horkuruksy, to dopiero się uczył, był młody i to było jego pierwsze działania... więc nie myślał o ich ukrywaniu... jak młody inwestor który zaczyna od kupowania byle jakich akcji. a kiedy już dorósł i nabrał praktyki... bylo za późno, bo nie mógł dzielić duszy w nieskończoność... a już kilka razy podzielił. Dodatkowo widocznie nie ufał swoim pracownikom aż tak, a horkruksy musiały być w jakiś sposób znajdowalne. przecież do odrodzenia potrzban była krew wroga... a jak by ukrył je na wieczność i zginął, a potem Harry by zmarł ze starości... czy wtedy horkruks pozolił by się odrodzić bez brakującego składnika?? no cóż to chyba grubsza rozkmina :)

A więc można powiedzieć że dla Voldemorta największym wrogiem nie był Harry ani Dumbledore a on sam. Łapka w górę się należy!

Voldemort mógł użyć noki jako horkruksa

Tymczasem dziennik Voldemorta zniszczony rach ciach.😂

No właśnie przecież voldemort ukrył swoję horkruksy tylko w anglii przecież mógłby je ukryć w którejś ze stacji badawczej na antarktydzie (przecież i tak nikomu o tym nie powiedział)

Gdyby tylko użył Nokki

Ja się czepnę małego przeoczenia: Nie wspomniałeś o Kamieniu Wskrzeszenia, który też był horkrusem, natomiast dwa razy wymieniłeś medalion Slytherina (medalion rodowy Gauntów) 😅 Poza tym wszystko się zgadza 👌

Lubię te filmy, rozkimny ciekawe, ale czasem chce mi się śmiać, że mam wrażenie, że ludzie zapominacie, że to tylko film i książka i pewne zmiany, to nie jakieś absurdy, czy nieścisłości, tylko po prostu by uniemożliwiły dalsza część fabuły xd

Co do stworzenia horkruksa z monety to Dumbledor powiedział, że ,,magia, a zwłaszcza czarna magia zostawia ślady", więc to by nic nie dało. Nie dałoby nic, bo Dumbledor był drugi w kulach... W kwestii Fideliusa dobrze byłoby zobaczyć kiedy to zaklęcie zostało wynalezione. Z tego co widziałem nie mamy informacji na temat daty jego wynalezienia, ani wiedzy o jego twórcy. Być może to sam Dumbledore wymyślił to zaklęcie i postanowił podzielić się nim tylko z tym kim trzeba z najbardziej zaufanych członków Zakonu Feniksa po to, aby Voldemort nie ukrył tak swoich Horkruksów. Z drugiej wiemy, że 1 horkruksa Voldemort stworzył jeszcze ucząc się w szkole, więc już wtedy jego dusza była rzszczepiona, a nie mamy wiedzy czy osoba z niepełną duszą może zostać strażnikiem tajemnicy. Może może, a może nie. W kwestii wyboru przez Voldemorta innego strażnika tajemnicy chyba nie ma co rozmawiać, bo wielokrotnie w książce dobitnie zostało pokazane, że Czarny Pan nie ufa nikomu poza sobą

Mam wrażenie że Voldemort wszystko dobrze zaplanował ale nie przewidział że niepozorny okularnik, rudzielec z wielodzietnej rodziny i córka dentystów-mugoli pokrzyżują mu kiedyś szyki.

nie jestem pewien czy tak bylo mozna ale mogl by poprostu zmienic ziarnko piasku i do konca swiata jestes nie zniszczalny.

Myśle, że po prostu nie przypuszczał że ktokolwiek jeśli już znajdzie będzie wiedział jak to zniszczyć co zresztą widać bo w całej sadze tylko jad bazyliszka był w stanie zniszczyć.

Super odcinek.❤

Była teoria, że z powodu horkruksów, Voldemort stracił rozum. Dlatego nie był już tak mądry jak za młodych lat.

Jak dla mnie Voldemort miał taki Kompleks idealności, chciał żeby jego cząstki duszy trafiły do znanych i legendarnych przedmiotów co poskutkowało tym, że łatwiej je było znaleźć jeśli znało się położenie tych przedmiotów, dla Riddla po prostu wzięcie, jakiegoś starego galeona, czy kalosza byłoby bezsensowne i nijakie, w końcu uważał się za niepokonanego i miał strasznie wybujane ego, uważał że pozostawienie swojej duszy w legendarnym przedmiocie, czyni jego dusze jak i sam przedmiot czymś wyjątkowym, a właśnie to że miał ten kompleks "Idealności" przyczyniło się do tego, że łatwo stracił te horkruksy, no generalnie odwalił niezłą srakę i jak na przeokropnego pana ciemności był sporym ignorantem i sam przyczynił się do swojego upadku, czy to na początku czy to po swoim odrodzeniu.

Właśnie Voldemort niby był taki bystry a jednak nie mógł też być zbyt bystry bo wtedy jednak nie daliby rady go pokonać. Do tego duża arogancja. Ja uważam że jednak zrobił horkruksow trochę za dużo, skoro jego dusza stała się niestabilna. Uważam że nie powinien zamieniać węża w horkruks. Pierścień rodowy jego rodziny też był schowany w fatalnym miejscu, powinien schować go gdzie indziej. Mógł schować poza krajem w ogóle. Do tego jak to możliwe że on nie wiedział, że Harry mówi w języku wężów? Moim zdaniem to duży błąd że nie dowiadywał się więcej o Harrym, przecież Draco był bardzo dobrym źródłem wiedzy tutaj. A już na własne oczy wiedział że mówi w języku wężów. Przecież wiedział że harry raczej nie jest jego dzieckiem 😂 wystarczyło pogadać z Draco lub przeczytać jego myśli. Eh ten Voldi. No i też ' wstyd' że sam nie podszedł i ' własnymi recyma' nie sprawdził czy Harry nie żyje

Ja zawsze mówiłem , że jak już chciał żeby horkruksy były związane z Hogwartem to przecież mógł zakląć część duszy np. w jednej cegle Hogwartu, jest ich pewnie wiele tysięcy i nikt by jej nie znalazł, ani nawet nie zaczął szukać xd

Mnie tam i tak bardziej niż cokolwiek związanego z horkruksami rozwala wielce skomplikowany i przemyślany plan Voldemorta na odzyskanie ciała : D

Voldermort nie tylko nie sądził aby ktokolwiek był w stanie odkryć sekret jego nieśmiertelności ,a co dopiero był w stanie złamać zabezpieczenia czy zniszczyć horkruksy ,które przecież łatwe do zniszczenia nie były niema w tym żadnych absurdów ,ale jest to wynik wyłącznie jego arogancji i samouwielbienia ,jak i przekonania , że jest najmądrzejszym i najpotężniejszym czarodziejem wszech czasów.

Czy Voldemort nie mógł po prostu zrobić horkruksa z zwykłego kamienia i wyjebać go gdzieś do oceanu