An olur Atilla İlhan hane yirmi ikiye gelir, An odur, sahte mefda amed kaya demirci çıraklığı ettiğim dükkanın karşı köşe sinde durur, günlerce... An gelir ve ben şairim hatırlarım. Düşünürüm ve sorarım, Yumurta mı tavuğun sahibi Yoksa yumurtayı çaldılar mı? Gökden düşen elmalardan, Bayram da gelen paydan Yoksunum. Belki yumurtanın çalınması ondan Onlar eremiyor murada. Kerevetin hali duman. Ev, dükkan ne işiniz vardı?
