Autism - more beautiful mind 

Panie, takie programy powinny być w TV a nie "Rolnik szuka żony" czy reszta programów o niczym.

Super jest się czegoś o sobie dowiedzieć, mam Zespół Aspergera i nerwicę natręctw. Od dziecka interesowałam się zwierzętami, nauczyłam się czytać w wieku 2,5 roku, pisać trochę później, za to na rowerze stosunkowo późno - w wieku 9 lat. Autyzm mam stwierdzony od 15 roku życia, gdyż zdaniem moich rodziców byłam normalnym, nieco nadwrażliwym na różne bodźce dzieckiem. Teraz jestem w technikum weterynaryjnym, kształcę się w kierunku, który mnie interesuje i powoli uczę się odczytywania emocji ludzi. Wiem, że zapewne nikogo tutaj to nie obchodzi, ale bardzo chciałam się tym podzielić :) Super film, lajk zostawiony :)

Wracam do filmu po latach, teraz już jako osoba oficjalnie autystyczna. Tak jak wtedy uważałam go za arcydzieło, teraz szczerze mówiąc mam mieszane uczucia. Gdyby nie fakt, że natrafiłam na książki, badania i świadectwa dotyczące osób afab nawet przez myśl by mi nie przeszło, że mogę być na spektrum. Materiał zdecydowanie zasługuje na drugą część, w której pojawiłyby się kwestie takie jak diagnoza osób dorosłych, maskowanie, wpływ socjalizacji na funkcjonowanie oraz mniej oczywiste objawy.

National Geographic i Discovery Science robi się coraz bardziej zbędne. Ogromny szacunek.

Na temat szczepionek i autyzmu zawsze podobał mi się tekst z SMBC: "W środowiskach naukowych, procent ludzi autystycznych jest znacznie wyższy niż w ogólnym społeczeństwie. To nie szczepionki wywołują autyzm, to ewidentnie autyzm wywołuje szczepionki."

3 lata po obejrzeniu tego materiału oglądam go po raz drugi - tym razem już po diagnozie spektrum autyzmu w wieku 29 lat. Warto wspomnieć, że autyzm objawia się inaczej u kobiet oraz jest częściej maskowany poprzez większą socjalizację dziewcząt. Dlatego też jest o wiele rzadziej i później diagnozowany u kobiet i osób afab. Wiele kobiet dowiaduje się, że jest w spektrum dopiero po diagnozie swojego dziecka. Być może autyzm występuje równie często u kobiet co u mężczyzn.

Hej, na wstępie chciałabym zaznaczyć, że jestem osobą ze spektrum autyzmu, konkretnie dziewczynką, i dodatkowo ADHD. Mam parę uwag... Najgroźniejszym w całym tym materiale wydaje mi się wstawka o związku jelit z mózgiem. Niewątpliwie występuje, niewątpliwie ma miejsce ale boję się, że to stanie używką i materialem dowodowym dla ludzi od alternatywnej medycyny, dla ludzi, którzy ten autyzm chcą leczyć, likwidować. Ja wiem, że wyraźnie zaznaczyłeś, że zmiany odbywają się jeszcze przed narodzinami, że wpływ ma wiele rzeczy nie tylko to ale dalej nie mogę przejść koło tego obojętnie. Za dużo widziałam dzieciaków faszerowanych lekami przeróżnymi w ilościach hurtowych po kilka razy dziennie, za dużo słyszałam bzdur i niedorzeczności. Dieta tzw. 3xBEZ o której wspomniałeś może być dla dziecka również bardzo męcząca, to jest jak tortura. Jeśli dziecko ma odruch wymiotny przy każdym pożywieniu, które ma konsystencję inną niż oczekuje to nie wpychajmy mu takiego jedzenia na siłę, bo to męczenie człowieka. Bardzo ważnym w wsparciu osoby z autyzmem - niezależnie od tego czy to dziecko, nastolatek czy dorosły - jest przede wszystkim traktowanie go jak człowieka, nie jak zbiór objawów. Czujemy, mamy emocje (choć często ich nie rozumiemy - nawet u siebie!), mamy potrzeby (choć czasem specyficzne), chcemy być z ludźmi i blisko nich. Drugą kwestią jest sprawa proporcji dziewczynek i chłopców w spektrum. Na przestrzeni ostatnich lat coraz częściej mówi się o tym, że proporcja większej ilości chłopców z ASD nie istnieje lub jest znacząco niższa, dlaczego? Wynika to z tych umiejętności o których wspomniałeś. Dziewczynki w spektrum będą miały większe kompetencje społeczne od chłopców w spektrum ale obie te grupy będą miały znacząco mniej tych kompetencji od dzieci neurotypowych. Co to oznacza w praktyce? Ano na przykład bardzo często zdarzają się sytuacje, w których dziewczynki znajdują sobie osobę za którą chodzą i ją "kopiują" w określonych sytuacjach - najprościej: osoba mówi smacznego przed jedzeniem - najwyraźniej tak wypada, dziewczynka z ASD też będzie mówić smacznego. Rozwiązanie genialne i sprawdzające się w wielu sytuacjach ALE są dwa problemy. Pierwszy jest taki, że dziewczynka będzie prawdopobnie zawsze zachowywać się w ten sam sposobów danej sytuacji niezależnie od towarzystwa, okoliczności itd., drugi jest taki, że te dziewczynki na ogół potem rozsypują się w życiu dorosłym. Na rozmowie o pracę nie mają kogo kopiować, w urzędach nie mają kogo kopiować, w związku czy w opiece nad dziećmi nie mają kogo kopiować. Te kobiety bardzo często trafiają do terapii jako potwornie zmęczone życiem, po paru wizytach w szpitalach psychiatrycznych, po traumatycznych przeżyciach, często niezdolne do życia, bo całe życie, nieświadomie, się "kamuflowały". Innym przykładem takiego "dopasowywania" się dziewczynek jest na przykład uczenie się reakcji z książek, bajek, filmów, komunikatów od innych. Wszystkie do pewnego stopnia działają lecz wszystkie na dłuższą metę powodują komplikacje. Jeśli ktoś jest ciekawy to pisze o tym między innymi Ewa Furgał na blogu Dziewczyna w Spektrum czy Weronika Miksza na Niebieskiej Fali. Oprócz uwag, chciałabym może trochę "uzupełnić" ten materiał o swoje spostrzeżenia. Prezentujesz idee, które mają na celu wytłumaczenia czym jest autyzm. Z perspektywy osoby z autyzmem: prawdą jest to co mówisz na końcu, jest trochę racji we wszystkich z nich, bo to składowe samego spektrum. Warto też zauważyć, że jako prawie 18-latka w spektrum nie wskażę różowej doniczki, bo doświadczenie robi swoje. (Nie miałam nigdy żadnej terapii w tym kierunku a pewnie jeszcze w wieku 6 lat bym tą różową doniczkę wskazała.) Bardzo zabawna dla mnie za to była idea o uwadze centralnej, bo zdanie, które powiedziałeś... nie dokończyłam go, zobaczyłam trzy kropki w umyśle i nie byłam wstanie pociągnąć tego dalej. Tu bym chciała przejść do kolejnego punktu, bo nie bez przyczyny użyłam sformułowania "zobaczyłam w umyśle". Ludzie standardowo myślą językowo "mówią do siebie" w swojej głowie, słyszą swój głos i to są ich myśli. Osoby w spektrum zaś mogą myśleć bardzo, bardzo, bardzo różnie. Od takiego wymienianego standardowo i najczęściej występującego modelu myślenia obrazami po myślenie wykresami, dźwiękami, nutami. Nie rzadko zdarza się, że te sposoby myślenia się łączą: tak na przykład ja myślę jednocześnie językowo, obrazowo, skojarzeniami, brzmieniem wyrazów (nie ich znaczeniem jak to zwykle wygląda) i dźwiękami. Jest to abstrakcyjne i ciężkie do wyobrażenia sobie ale jest to też przyczyną wielu "problemów" ludzi w spektrum. Dlaczego w cudzysłowiu? No bo tak naprawdę jest to problem otoczenia, nie nasz, nam się świetnie naszym językiem myśli ;P Co do problemów na lini NT - ASD, okazuje się, że osoby nawet słabo funkcjonujące na codzień w społeczeństwie, nie mające przyjaciół, odpychane itd. mogą świetnie czuć się w otoczeniu innych osób w spektrum. Dochodzi do takich "absurdów", że na koloniach dla ludzi w spektrum, gdy wśród nich są jacyś neurotypowi (np. rodzeństwo), zwykle po paru dniach przychodzą i PROSZĄ wychowawców by ci przypisali im coś, "chociaż ADHD". Jaki morał z tej historii? My wcale nie cierpimy, po prostu społeczeństwo nie jest przystosowane: tak długo jak dzieci w spektrum będą tresowane, zmuszane do mówienia, "leczone" farmakologicznie z autyzmu i tłamszone, tak długo jak nasze zainteresowania nazywane będą fiksacjami, jak nasza monotonna dieta na siłę zmieniana bez zaleceń, jak będziemy szeroko nie akceptowani a w środowisku medialnym pokazywani jako "smutne, niebieskie dzieci za szybą z deszczem"... tak długo nie będziemy czuć się komfortowo. Jeśli ktoś dotrwał do końca tego wywodu to gratuluję serdecznie, jestem pod wrażeniem. Na koniec chcę wam sprzedać taką myśl: autyzm nie jest niebieski - jest kolorowy! Jeśli chodzi o miejsca w sieci związane z autyzmem to są chociażby blogi ludzi w spektrum i rodziców: Stereotyp autorstwa Kosmy Dziewczyna w Spektrum - Ewy Niebieska Fala Koci Świat ASD - Katji Photography&Asperger Ostatni Rosomak Made in Abbys - moje Jest fanpage Asperger Rysowany (tworzony przez dziewczynę w spektrum) Jest grupa osób w spektrum Jasna Strona Spektrum do której zresztą należę... Pozdrawiam serdecznie w tą końcówkę już 2 kwietnia - Światowego Dnia Świadomości o Autyźmie. Dziękuję, że na ten temat mówisz, że podkreślasz tak ważne informacje jak brak związku szczepionek z autyzmem, że dostrzegasz to, że oprócz zaburzeń i problemów... mamy zalety, wszyscy - niezależnie czy NT czy ASD, że możemy być piękni. Kocham takie pozytywne przekazy, bo tak różnią się od obrazków "smutnych dzieci za szybą". Jednym słowem: kocham to co robisz

Z jednej strony znika kolejny pato streamer z drugiej naukowy dodaje piekny film i az 1,5h cennej wiedzy. Oby jutub w koncu zmienił polityke i nagradzał taka prace tak jak trzeba.

Mam zespół aspergera mam tylko 2 kolegów, interesuje się biologią i znam większość z ponad 450 gotónków ptaków stwierdzonych w polsce. Do tego je fotografuje, rysuję. Prowadzę o nich kanał na yt i edukuje o nich ludzi.

To już nie jest zwykły film na RU-vid. To już jest coś większego. I choć jeszcze nie widziałem tego filmu to już teraz sobie wyobrażam ile czasu musiał Pan na niego poświęcić. Dziękuję bardzo za kolejny wspaniały materiał :D

W Polsce poziom świadomości społecznej dotyczący chorób i zaburzeń psychicznych jest na tak niskim poziomie, że powstawanie takich filmów jest bardzo istotne. W końcu wiedza przynosi zrozumienie, a zrozumienie pozwala unikać ignorowania i dystansowania się od chorych, co często bywa dla nich większym problemem niż sama choroba. Dzięki za to co robisz!

Urodziłam się z autyzmem, dostałam diagnozę przy narodzinach. Matka nie zrobiła nic, wręcz dlatego używała wobec mnie przemocy fizycznej i psychicznej. Mam problem z mówieniem, nikt mnie nie rozumie takie mam problemy z mową. Urodziłam się również z sepsą. Mając 20 lat (w tym roku) zostałam wyrzucona z domu na ulicę, bo się sprzeciwiłam takiemu traktowaniu. Obecnie u babci jestem. Oprócz autyzmu mam poważną wadę wymowy. Nikt nie potrafi mnie zrozumieć, muszę nosić notatnik i pisać. Mam też zarośniętą lewą część nosa i inne choroby psychiczne. Obecnie studiuję dziennie i próbuję znaleźć pracę, a nie udaje mi się. Wypowiem jedno słowo i słyszę "Pani już dziękujemy, nie rozumiemy Pani"

Czyli jednak-Pan prowadzący ma nogi

Jestem jedną z osób z która posiada zespół Aspergera, chciałbym z wami podzielić się moją historią i przemyśleniami na temat tego materiału. Wszystko zaczęło się w okolicach piątej klasy, pani pedagog podejrzewała u mnie ADHD, więc zacząłem chodzić do psychologa raz w tygodniu. Wizyty trwały około 2 miesiące, potem po zaleceniach psychologa byłem kilka razy u specjalnego psychiatry, na badaniach w Gdańsku. Po tych wszystkich wizytach były pewne podejrzenia, aby je potwierdzić miałem dwa razy robione EEG. Wtedy już było pewne, posiadam zespół Aspergera. Zgadzam się w 100% ze wszystkim co mówiłeś w tym materiale. Nie potrafię nawiązywać znajomości, nie jestem wstanie nawiązać kontaktu wzrokowego przez co ludzie bardzo często mnie odrzucają, bo wydaje im się jakbym ich nie słuchał. Mam naprawdę ogromne problemy z rozpoznawaniem emocji. Mimo tego, że sam używam aż nad to sarkazmu, często nie rozpoznaje sarkazmu innych. Nie mam prawie wcale przyjaciół poza szkołą. Całe dnie spędzam w domu i tak jak mówiłeś o zainteresowaniach i zabawie. Mimo tego, że dzieciakiem już nie jestem potrafię cały dzień siedzieć i bawić się klockami, ba wystarczy mi sam ludzik a ja mogę bawić się sam ze sobą, nie jestem wstanie tego opisać, ale to jest naprawdę dziwne. Potrafię siedzieć przed komputerem i grać w tę samą grę, oglądać te same filmy w nieskończoność. Raz kupiłem grę i w przeciągu roku nabiłem w niej ponad 1000 godzin. Potrafię słuchać jedną piosenkę piosenkę przez miesiąc w ciąż i w ciąż. Zdziwił mnie fakt, że nie lubię większości jedzenia to objaw, nigdy o tym nie słyszałem. Dzięki temu filmikowi również dowiedziałem się dużo rzeczy które robię i robiłem a nie wiedziałem, że są objawem ZA. Naprawdę świetny filmik. Dowiedziałem się dzięki niemu naprawdę wiele, brakowało mi takich na youtubie, pozdrawiam! :D

Jeśli chodzi o większy odsetek osób ze spektrum autyzmu wśród chłopców, to ważną przyczyną nie będzie biologia czy predyspozycje płciowe. Chodzi o to, że kryteria do diagnozy autyzmu zostały stworzone na podstawie chłopców o pewnych cechach. W przypadku dziewczynek cechy autyzmu w pewnym stopniu różnią się od tych męskich. Stąd tak wiele kobiet zostaje zdiagnozowanych dopiero na późniejszym etapie życia (w okolicy lat 20 i 30). Problem jest z narzędziem diagnostycznym. Myślę, że warto o tym wspominać, bo powielanie stwierdzenia (na które nie ma dowodów genetycznych), że to chłopcy częściej chorują na autyzm, przynosi wiele szkód. Jeśli wychodzimy z założenia, że chłopcy częściej "chorują" na autyzm, to nie będziemy zwracali na pewne sygnały w zachowaniu dziewcząt i błędne koło się zamyka. Do zgłębienia problemu polecam książkę "Kobiety i dziewczyny ze spektrum autyzmu" 👌

Dziękuję za film. Mam syna, który ma 3 lata i został zdiagnozowany w wysokopoziomowym spektrum autyzmu. Wspaniały chłopak, ale moje największe zmartwieniem jest to, że w wyniku niewiedzy i niezrozumienia innych osób będzie w przyszłości cierpiał. Dlatego bardzo się cieszę, że wiedza o tym czym jest autyzm jest coraz szerzej rozpowszechniana, bo wierzę, że zrozumienie niweluje strach przed innością a co za tym idzie agresję.

Brawo, pobiłeś chyba swój prywatny rekord. Półtoragodzinny film!

Jestem bliźniakiem(jednojajowym),mój brat zmarł gdy mieliśmy 4 miesiące..Chyba nie chciał żyć w naszej rodzinie..Dość długo uchodziłem za "niedorozwoja",Długo nie mówiłem.Gdy zacząłem-to pełnymi zdaniami...Czytać się nauczyłem sam...w wieku ok.4 latWiększość tego,o czym mówisz się zgadza z moim rozwojem...Samotność była moim sposobem na życie...Zawsze uczucie alienacji...Przepracowałem na estradzie 30 lat,mam świetny kontakt z publicznością,ale...wracam do domu sam...Moja mama,zawsze była oportunistką(mam to po niej)...Komentarz ten piszę słuchając Ciebie...Stąd chaotyzm...Mam nadzieję,że przeczytasz to../.Zazwyczaj "youtuberzy" nie czytają.../dysleksja jest częstą przypadłością...A,przyczyną niekoniecznie jest genetyka,tylko emocje w czasie życia prenatalnego...Moi rodzice się nie kochali...Rozwiedli się po śmierci mojego brata...Mam 54 lata,a mam fobię (nadal) dotyczącą spania-że się nie wyśpię...że,nie będę miał gdzie spać...Pozdrawiam!Za bardzo się rozpisałem...Na FB jestem jako "Stefan Duszpasterz"...Lubię twoje filmy!

Jako osoba mająca osobę autystyczną w rodzinie, chciałem ci podziękować. Za nagłaśnianie sprawy. Bo największym problemem dla autystyków, nie jest ich przypadłość a zwykła niewiedza innych ludzi na ten temat i wynikające z tego problemy.

myślałam, że wiem o autyzmie dość sporo, ale ten fimik... WOW! świetnie przedstawiony temat!

Mam 2 dzieci z Zespołem Aspergera. To cudowne dzieci, inteligentne, wrazliwe, uczynne, z doskonałą pamięcią. Kocham je całym sercem! ❤️

Twój kanał to złoto. Bo kto inny podjąłby się przygotowania ponadpółtoragodzinnego materiału opartego na rzetelnych źródłach (w tym momencie spoglądam w opis filmu)? Boję się myśleć, ile czasu zajął Ci ten research. Głęboki ukłon!

Bardzo lubię takie końcówki, cały film uczy, a końcówka daje do myślenia, super robota ;)

Jestem matką syna z autyzmem i córki z Aspergerem i jestem bardzo wdzięczna za ten film. Powinien byc pokazywany w szkołach aby kazdy mogl go zobaczyc i zrozumieć dlaczego niektorzy zachowuja się w inny sposób niż się tego oczekuje.

Kocham ten Naukowy Bełkot!👍

Jestem terapeutą dzieci z autyzmem od kilku ładnych lat i z niecierpliwością czekałam na ten film. Zabieram się za niego z przyjemnością!

Mistrzostwo!!!!! wstyd mi, że jako ojciec 12letniego Autystyka wiem tak mało na ten temat. Dziękuję film idzie w świat.

Sam mam córkę z ZA i wiele informacji się tutaj zgadza. Ale zalałeś mój umysł taką ilością danych, terminów i faktów, że ciężko to przetrawić. Podziwiam. A Ty, Dawidzie, nie dość, że musiałeś to zapamiętać, to jeszcze na tyle to przyswoić, żeby wiedzieć o czym mówisz. A przecież to nie jest jedyny temat jaki poruszałeś. Dziękuję i chylę czoła.

Da się obejrzeć ten film w kinach?

Chciałabym tylko zaznaczyć że chłopcy wcale nie są bardziej podatni na bycie autystykami. Są zwyczajnie częściej diagnozowani, 1. Jeszcze do niedawna uważano że tylko chłopcy na to chorują 2. U dziewczyn np obsesyjne zainteresowania lu inne objawy są mniej widoczne lub bardziej "normalne" 3. Dziewczyny maskują autyzm i często zostają zdiagnozowane dopiero po 20-30 r ż, podczas gdy chłopcy we wczesnym dzieciństwie

Bardzo, BARDZO dobry materiał. Rewelacja. Może jestem jakaś dziwna, bo to jednak 1,5 h, ale dalej mi mało...

Material tak dobry, że czego bym nie napisała to będzie za mało. A więc po prostu: dziękuję ☺ Nawet nie mogę sobie wyobrazić ile pracy trzeba było włożyć i ile czasu poświęcić aby mógł powstać taki materiał. Imponujące!

Ależ otworzył mi pan oczy! pięknie pan mówi, dziękuję. Od zawsze wiedziałam że coś ze mną jest nie tak, a teraz upewniłam się, że przez całe życie cierpiałam z powodu tego zaburzenia... mam 50 lat, mnie już nic nie pomoże. nie nawiązałam żadnego głębszego związku w swoim życiu, chyba nie umiem kochać. Wszyscy w koło zawsze mieli jakieś głębsze relacje, przyjaźnie a ja zawsze byłam sama. no cóż, tak już zostanie, bo ja jestem już za stara na zmiany , ale dziękuję panu za ten film. Pozdrowienia i dużo błogosławieństw, Ania

Fakt, że ten film jest w karcie na czasie daje mi nadzieję, że polski YT to nie tylko patostreamy i powódź głupoty. Genialny, niesamowicie obszerny i merytoryczny film!

Abstrahując od bezsprzecznego faktu, iż cały materiał to majstersztyk YT'owej filmografii, ciekaw jestem, jak długo trwa przygotowanie, nakręcenie i kompleksowa obróbka całego materiału na potrzeby takiego półtoragodzinnego filmu. Bo to naprawdę KAWAŁ dobrej roboty, z której niewielu zdaje sobie sprawę.

Wróciłem do tego filmu po pięciu latach, bo jakimś cudem algorytm zrobił dziś dobrą robotę. Obejrzałem ponownie, tym razem z wielką uwagą, i już z perspektywy ojca czteroletniej dziewczynki. Moja córka jest w trakcie diagnozowania zespołu Aspergera. Mimo, iż ostatnio jestem w temacie, muszę stwierdzić, że Twój materiał przebija wszystko pod względem merytoryki i formy podania. Jest po prostu doskonały i powinien być "lekturą" obowiązkową, zwłaszcza dla rodzica.

Konkretny film - sądzę, że dzięki Tobie, na tę chwilę, temat autyzmu jest wyczerpany (przynajmniej dla przeciętnych widzów. którzy nie siedzą na co dzień w psychologi i w innych naukach) :) Pozdrawiam

Szanuję za materiał. Należy o tym mówić i uświadamiać społeczeństwo

Hej Dawid, jako dziewczyna z wysoko funkcjonującym autyzmem polecam Ci do przeczytania "Kobiety i dziewczyny ze spektrum autyzmu" wydaną przez Uniwersytet Jagielloński. Trochę informacji można już odświeżyć, co mnie bardzo cieszy :) Temat się rozwija.

Chciałabym Ci bardzo podziękować. Moja wiedza o autyzmie była znikoma, uważałam, że jest to swego rodzaju choroba. Dzięki temu filmowi (nie można tego nazwać "filmikiem") dowiedziałam się wiele ważnych rzeczy. Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam

W świetle wydarzeń rozgrywających się ostatnio na polskim YT, twoja obecność ma jeszcze większe znaczenie. Ukazujesz wielu osobom jaki świat jest złożony i ciekawy. Motywujesz nas tym samym do nabywania wiedzy oraz ogólnie do rozwoju osobistego. Mam nadzieję, że więcej młodych person u ciebie zawita i przekona się, że życie niepolega tylko na wlewaniu w siebie codziennie alkocholu etylowego. Pozdrawiam.

Mam zespół Aspergera i dwójka moich dzieci również. Znalazłam ludzi, którzy mnie akceptują i cenią moją szczerość i bezpośredniość. Mam tę przewagę, że wiem dokładnie, co moje dzieci odczuwają w danych sytuacjach i jestem w stanie z nimi porozmawiać i rozwiązać problemy zanim się rozwiną. Mówi się, że ludzie ze spektrum nie są empatyczni. To nieprawda, ja jestem ogromnie wrażliwa na innych ludzi, jednak nie zawsze wiem co inni odczuwają i to z kolei rodzi taką błędną percepcję w mojej opinii.

Z taką wiedzą, umiejętnością mówienia, dykcją i wyglądem powinien Pań prowadzić programy na Discovery! Swoją drogą jeszcze nigdy nie widziałam tak wyczerpującego i profesjonalnego podejścia do tematu w żadnym programie czy filmie! Nie znam nikogo z autyzmem, nigdy mnie to nie interesowało, ale z zapartym tchem poświęciłam prawie dwie godziny, aby obejrzeć ten film. Teraz wiem, że w ciągu najbliższych tygodni muszę znaleźć dużo czasu na nadrobienie zaległości i obejrzenie wszystkich Pana filmów. Ogromny szacunek!!!

Niewiarygodnie raduje mnie myśl, że wśród patologii, prowokacji i żenady intelektualnej jest jeszcze okazja obejrzeć w Internecie takie osoby i takie materiały. W końcu jest miejsce, gdzie prowadzący ma do przekazania solidną i rzetelną dawkę wiedzy. Co prawda, potrzeba sporo skupienia przy takim filmie, ale chciałoby się powiedzieć: wreszecie! Wreszcie materiał, który nie traktuje odbiorcy jak idioty i ma do przekazania coś więcej niż wiedzę - świadomość. I za to Tobie Dawidzie dziękuję. Chylę nisko czoło dla Twojej pracy.

Dziękuje za ten odcinek, ja posiadam zespół aspergera i dzięki tobie ludzie mnie bardziej rozumieją

Bardzo dobry materiał. Pracuje z dziećmi, coraz częściej trafiają do nas maluchy z takimi zaburzeniami. Żaden z 5 psychologów, którzy z nami współpracowali i żaden z artykułów, które przeczytałam tak obrazowo nie przedstawił mi o co w tym naprawdę chodzi. Powinni to puścić w tv, żeby edukować i uświadamiać społeczeństwo.

Umysł może piękniejszy ,ale życie o wiele cięższe.

Chciałbym Ci bardzo podziękować, bo tym materiałem dałeś komuś nadzieję z mojej rodziny, komuś komu było bardzo ciężko spojrzeć na przyszłość dziecka.

Świetny film ,a twoja niezwykła zdolność do skupiania uwagi i lekkość przekazywania czasem skomplikowanych informacji,sprawia że te ponad 1,5 godziny mija w mgnieniu oka. Rzadko coś komentuje ale tym razem nie miałem wyjścia ; ]

Podobno na Wielkanoc nie daje się prezentów, a tu proszę - taki długi materiał na tak interesujący temat na najlepszym kanale popularnonaukowym na yt... Czy mogło być piękniej?

Hej Dawid! Chętnie zobaczyłbym kolejny odcinek poświęcony innemu zaburzeniu/dysfunkcji, mianowicie ADHD. Odkryłem, że jestem nieneurotypowy grubo po trzydziestce, czemu tak późno? Właśnie ze względu na mity które związane są z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Wiem, że jeśli stworzyłbyś materiał na ten temat pomógłby on wielu osobom. Nie tylko tym którzy są obciążeni zaburzeniem i o tym nie wiedzą, ale również rzucił nowe świtało na koegzystowanie z takimi osobami. Pozdrawiam oraz życzę sobie i Tobie wielu kolejnych materiałów!

Rewelacyjny materiał, jak wszystkie zresztą. Ten kanał błyszczy jakością. Wielki szacunek dla autora.

Panie Dawidzie, dziękuję Panu za Pana twórczość dydaktyczno-artystyczną. Ma Pan niesamowity talent do przedstawiania "nudy" w sposób szalenie interesujący. UNB jest jednym z niewielu kanałów który sprawia, że jest jeszcze sens zaglądać na YT. Raz jeszcze Dziękuję.

Dziekuje za taki piękny wykład ,każdy powinien go odsłuchać ludzie wtedy bardziej by się rozumieli w każdym wieku 😍

Dawidzie bardzo dziękuję za ten filmik. Mam ogromną prośbę, czy mógłbyś zrobić materiał o schizofrenii? Bardzo proszę innych zainteresowanych tym tematem o wsparcie w komentarzach. Pozdrawiam:)

Gratulacje dla prowadzącego za wytrwałość i dla tych którzy oglądnęli całość ☺

Fenomenalny film. Wielki szacunek za pracę włożoną w jego realizację. Pozdrawiam

Dawid jestes moim autorytetem, ogromny szacunek i podziw i wyrazy uznania za to co robisz!

Jest dużo prawdy w tym, że każdy ma w sobie pewne elementy zachowań autystycznych, jak się nad tym zastanowiłem, to sam w sobie też kilka znalazłem.

Dziękuję bo jako pierwszy dokładnie i przystępnie wytłumaczyłeś mi PIĘKNE UMYSŁY 👍🏻🤝

Najpierw Śmiem wątpić, teraz Naukowy bełkot! ileeeee materiału do oglądania!

Podoba mi się ten film, również jako osobie ze spektrum autyzmu. Przede wszystkim rys historyczny (bez zaczynania od środka historii), ilość faktów i ich przedstawienie bez zbędnych, emocjonalnych dywagacji - jak naukowo, to naukowo. Jedyne, do czego mogę się przyczepić, to zbyt małe rozwinięcie tematów diet. I nie, nie w stronę zalecania, a ostrzeżenia, bo niektórym "poprawa funkcjonowania" myli się z "wyleczeniem", a "niektórzy z istniejącymi alergiami/innymi problemami" z "absolutnie każdymi". No i jeszcze kwestia dysproporcji. Dziewczęta są rzeczywiście startystycznie częściej i rzadziej diagnozowane, a dzieje się to z powodu przeoczania objawów i nauki ich maskowania. Inne społeczeństwo ma oczekiwania wobec dziewcząt, inne wobec chłopców, stąd niepokojące objawy mogą być uznane za... normę. Niestety bardzo źle odbija się to na kobietach ze spektrum, jakby były jakieś "mniej autystyczne", jeśli już. Nie są!

Świetny dokument! Brakuje mi słów i kciuków, bo najchętniej dałabym od razu 1k "łapek" w górę. Naprawdę zasługuje na dotację.

Dziękuję bardzo za filmik. Mój brat jest chory i bardzo boli mnie kiedy ktoś się pomyli i inni mówią 'chyba autyzm masz!'. Mam nadzieję, że filmik trafi do jak największej ilości ludzi. Świetna robota. Dziękuję.

Obejrzałam cały materiał i to czego mi zabrakło, szczególnie w kontekście piękniejszego umysłu, to omówienie częstego występowania synestezji u osób z autyzmem. Synestezja jest ogólnie niesamowicie ciekawym tematem i chciałabym nawet zaproponować go może nawet jako osobny odcinek :) Pozdrawiam!

Brawo piękny wykład.JAj NIE JESTEM PSYCHOLOGIEM, ANI TEŻ NIE MAM ŻADNEGO ZWIĄZKU Z MEDYCYNĄ . PAN MÓWI COŚ LUDZIOM. SĄ WŚRÓD NAS MÓWCY KTÓRZY POPISUJĄ SIĘ PRZED LUDZMI ABY POPRAWIĆ SWÓJ WIZERUNEK.PAN MÓWI LUDZIOM TO CO MOŻE POPRAWIĆ ICH SPOSÓB ROZUMIENIA RZECZYWISTOŚCI.TAKA POSTAWA PANA TO EWENEMENT NA KTÓRY CZEKA CYWILIZACJA NORMALNYCH LUDZI , A PAN TAKĄ CYWILIZACJE TWORZY. BRAWO KŁANIAM SIĘ NISKO I PODZIWIAM TALENT, KTÓREGO TAK BARDZO BRAKUJE NASZYM NAUCZYCIELOM.

Mimo, że tematyka materiału nie interesuje mnie szczególnie, jest na tyle ciekawy, tak profesjonalnie przygotowany, iż obejrzałem z przyjemnością, w całości. Brawo dla Autora!

Wspaniały film, wiele zagadnień pomogło mi zrozumieć mojego kolegę z klasy który ma Aspergera . Chociaż jestem z nim już czarty rok w technikum a za miesiąc się z nim pożegnam ( mam nadzieje że nie na długo bo to wspaniały człowiek) to w końcu po tych paru latach w pewnym stopniu zrozumiałem wiele jego zachowań. Dziękuję za wspaniały film :3

Odkładamłem zobaczenie tego materiału przez lata i żałuje, że tyle zwlekałem, bo bardzo wiele mnie nauczył. Świetna robota Panie Dawidzie!

To nie będzie tylko komentarz pochwalny ale również życzeniowy. Przede wszystkim chcę ci bardzo podziękować. 2 miesiące temu moja córka została zdiagnozowana pod kątem autyzmu. Mimo, że o autyżmie mówi się wiele, niestety wiele informacji jest przekłamaniem a my rodzice jesteśmy zasypywani pseudonaukowymi faktami. Żadna publikacja ani żaden terapeuta nie zrobił tego co ty a dokonałeś rzeczy dla mnie wielkiej : pozwoliłeś mi lepiej zrozumieć czym jest autyzm i oddzielić mity od prawdy. Być może wymagam wiele, ale wręcz błagam o kolejny film o autyźmie. O tej części, o której nie chciałeś się rozwodzić czyli o terapii. My rodzice jesteśmy gotowi zawrzeć pakt z diabłem byle pomóc naszym dzieciom, często jesteśmy wykorzystywani przez pseudonaukowców, którzy proponują nam różne pseudonaukowe metody. Nie wymagam żebyć powiedział która metoda jest najlepsza, tylko żebyś podobnie jak tu zebrał naukowe fakty o tym, które metody poddano ocenie w postaci rzetelnych badań naukowych i jakie są wnioski. A jest tego całe mnóstwo, bo skoro są tysiące przyczyn autyzmu, to również tysiące rzeczy może pomóc. Jak np suplementacja wit. B12 , B6, D. My rodzice chcemy mieć rzetelną wiedzę o e efektach różnych terapii po to by móc podejmować świadome decyzje. Zapytałam rodziców 20 dzieci autystycznych czy wiedzą coś o terapii relacji i żaden nie umiał mi nic powiedzieć, bo terapia prowadzona jest od 13 lat na świecie. Czy mogę więc wierzyć zapewnieniom tych którzy z tej terapii korzystają, że przynosi ona spektakularne efekty ? Intuicja mówi mi że jest to terapia , która rzeczywiście odpowiada na potrzeby mojego dziecka, ale to moje dziecko i chcąc mu pomóc chce znać naukowe fakty. Możesz zmienić życie tysięcy ludzi tak jak zrobiłeś to tym filmem - brzmi to patetycznie, ale brak wiedzy, kompetecji sprawia że tysiące rodziców jest bezradnych. Rodzice dzieci autystycznych często stają się fanatykami broniącymi jednej słusznej terapii , często faszerują dzieci tysiącem suplementów w dawkach tak dużych, że trudno to sobie wyobrazić a potem obwieszczają cudowne ozdrowienie z zaburzenia, które nie jest chorobą ( to tak jakby się wyleczyć z homoseksualizmu :) :) :) Żeby pokazać ci jak wielką moc miał twój film, powiem, że przeczytałam 100 artykułów, obejrzałam wiele filmów ale tylko twój sprawił że poczułam się kompetentna.

Szacun Ludzi ulicy :) dla takiej zrobionej pracy i tak ważnego Materiału.

Wielki szacunek za ten film. Wiedza którą pan przekazuje jest bezcenna dla rodziców dzieci z autyzmem

Dziękuję Ci za ten film. Obejrzałam go z zapartym tchem, mimo, że sporo z tych rzeczy, o których mówiłeś już wiedziałam. Jeszcze nie spotkałam się z tak wyczerpującym materiałem na temat autyzmu-podziwiam pracę jaką włożyłeś w przygotowanie tego filmu. Poruszył mnie on bardzo, ponieważ dotyczy nas osobiście. Wszystko wskazuje na to (obecnie czekamy na diagnozę), że mój trzyletni Syn jest takim właśnie "pięknym umysłem".. Faktycznie - jest wspaniałym, kochanym i niezwykłym dzieckiem, ale.. autyzm nie jest piękny. Autyzm jest "złodziejem", który "ukradł" nam dziecko. Który spowodował, że mimo tego, że żyje z nami, to tak naprawdę żyje obok nas i że nigdy nie poznamy go tak i nie będzie miał z nami takiej więzi jaką dzieci mają ze swoimi rodzicami, że zawsze pozostanie dla nas tajemnicą.. To nie jest piękne - to jest bardzo bolesne.. Z drugiej strony próbując znaleźć w tym wszystkim co nas spotkało, sens, dochodzę, do bardzo podobnej konkluzji. Ta codzienna walka, rezygnacja z własnych planów, podporządkowanie życia potrzebom dziecka, to mozolne uczenie go najzwyklejszych rzeczy, z którymi inne dzieci po prostu się rodzą, to, że nie możemy się nim "pochwalić" , to, że nie możemy od niego oczekiwać tak jak rodzice oczekują od dzieci, to że nie zaspokoi naszych ambicji.. itd. to wszystko bardzo "leczy" nas samych z naszego egoizmu, uczy większej wrażliwości, zrozumienia i przewartościowuje życie..

Znakomity film! Z ogromną chęcią obejrzałbym także kompleksowe omówienie ADHD, o którym - wydaje mi się - powszechnie ma się nawet mniejszą wiedzę, niż o autyzmie.

Mam wrażenie, że dzięki temu, iż byłam w liceum społecznym, to udało mi się bardziej zrozumieć ludzi z Aspergerem albo Autyzmem. Niestety mam wrażenie, że w Polsce świadomość tych zaburzeń jest bardzo mała co jest bardzo krzywdzące dla moich najlepszych przyjaciół i znajomych. Wiele razy spotkałam się z sytuacjami, gdy ludzie nie wiedząc z czym się spotykają od razu wytykali palcami "w stylu tacy tylko do psychiatryka", a tak naprawdę wiele z tych osób byli i są bardzo normalnymi ludźmi

Swietny film. Duzo mi dal w zrozumieniu mojego syna. Do tego naprawde sie dobrze tego slucha, Dawid wspaniale opowiadasz, z ogromna latwoscia, nie jestes w tym sztuczny ani nudny.

Dziękuję Ci za świetny materiał, doceniam Twój kanał i robisz świetne rzeczy. Chciałbym, żeby w internecie było jak najwięcej tak przygotowanych materiałów jak Twoje. Pozdrawiam.

Dziękuję Panu za wykład godny uniwersyteckiej katedry. Pomógł mi Pan zrozumieć lepiej ucznia, u którego zdiagnozowano autyzm w wieku 7 lat. Trafił do mnie jako 6cio latek na indywidualne lekcje gry na pianinie i śpiewu. Nie nawiązał ze mną relacji interpersonalnej, nie odwzajemniał gestów sympatii, nie nawiązywał kontaktu wzrokowego, za to chętnie powtarzał wskazane fragmenty utworów. Dosyć szybko nauczył się czytania nut i tekstów piosenek, choć przez pierwszy rok miał spotkania z logopedą, bo nie artykułował niektórych głosek. To, co zwróciło moją uwagę, to bardzo silne udeżenia w moje ręce, gdy wyklaskiwaliśmy rytm piosenki. Patrzył na ręce, nigdy na mnie. Poza tym dowiedziałam się czegoś o sobie. Zdanie ... i ... dokończyłam łuk. To dlatego nigdy nie byłam i nie będę bogata😁

Dawidzie, miałeś rację, ring pasuje. Dodatkowo muszę przyznać, że ten kadr jest bardzo dobry! Minimalistyczny ale to jedynie jego zaleta.

obejrzałem cały film (student medycyny here) i znalazłem tylko 1 błąd w postaci DELACJI (zamiast delecji xd) bardzo wartościowy materiał, bardzo lubie Pana kanał ;)

Mówi się o tym także, że autyzm u dziewczynek nie występuje rzadziej tylko, że mają one inne zainteresowania, akceptowalne społecznie np zabawa lalkami godzinami czy maniakalne czytanie książek nie będzie uważane za odstępstwo od normy. Moja córka na przykład maniakalnie słuchała wiele razy tych samych filmów na tablecie, mogła to robić godzinami i całymi miesiącami zafiksowując się na jakimś temacie. Również nie jest prawdą, że autyści nie sczytują emocji, wręcz na odwrót , dzieci autystyczne są wyjątkowo wyczulone na to w jakim nastroju jest matka, bardziej niż neurotypowe. Moja córka autystyczna uwielbia się przytulać. Prawdą jest, że wolą aktywności solo, mają problemy w przestrzeganiu reguł i norm społecznych, mają kłopoty z myśleniem abstrakcyjnym, czasoprzestrzennym i przyczynowo - skutkowym. Z tego powodu nie lubią opowiadań z fabułą np bajek a wolą czytać encyklopedie, atlasy przyrodnicze czy książki o kosmosie.

Tacy ludzie jak Pan, Astrofaza, SciFun i emce*2 powinni być puszczani w telewizji. Świetna robota!

Półtorej godziny geniuszu... lepsze niż niektóre nominacje do Oscara ♡

Witam , jestem rodzicem trójki dzieci z Autyzmem. Każde jest na innym poziomie intelektualnym , lekkie upośledzenie , w normie i ponad przeciętny. Syn ma trzy lata czyta płynie , kocha od dziecka cyfry i liczby to są jego zabawki. Zna wiele Państw ich flagi i stolice. Tabliczka mnożenia jest recytowana jak wierszyk. Filip kocha język angielski , lgnie do rosyjskiego i włoskiego. Choć jest na pampersach ,problemy z jedzeniem , lubił się przytulać i się bardzo domagał do przesady. Migowy język go bardzo fascynuje. Dwie córki zaczęły mówić dużo później 6 i 8 lat , choć gdy zaczęły mówić szybko nauczyły się czytać , w matematyce odrazy był wynik , pomijały etap przeliczania. Są to dzieci bardzo podobne do siebie jeśli chodzi o pewne cechy ale i bardzo różne syn i córka jedna to bardzo wielcy pedańci , zaś starsza córka to bardzo niechlujna , tu należy pilnować czystości , problemy ze spaniem , jedzeniem , córki mają zdolności muzyczne plastyczne. Problemy z jelitami - wszystkie na diecie bogato resztkowej . Nie lubią zmian. Obie córki za dotyk przytulenie atakowały biciem i odpychały . Z czasem to się zmieniło. Jena córka dąży do relacji przeprasza za zachowanie , długo pamięta że to zrobiła , tak jakby to stało się to dziś a nie miesiąc temu , naprawia , pisze lity z przeproszeniem które umieszcza w różnych miejscach lodówka , garnek , ....itp. jest tego sporo. Druga nigdy nie przeprosi , nie podziękuję , mi się należy. Każde dziecko to żywe sreberko. J Są bardzo podobne , a tak różne , dwoje łatwo się prowadziło szybko uspokajało , są bardzo posłuszne , wręcz złote dzieci , jedno z nich to bardzo dużo ciężkiej pracy , i bardzo trudne , prawie nie sucha, nasz ciężar do końca życia i strach o nichą. Genetyczne potwierdzony autyz.

Dziękuję za ten film. Naprawdę był ważny i przydatny, obejrzę go za jakiś czas znowu, bo pewnie zapomniałam większość. Niby coś wiedziałam o autyzmie, ale nigdy nie miałam tylu szczegółów. Dobra robota!

Yeah, już się nie mogłam doczekać💕💕

Bardzo dziękuję za tonę wiedzy podanej w niezwykle uporządkowany, profesjonalny i przystępny sposób.

Moja matka nie dawniej jak pół roku temu wyjawiła mi że mam zespół aspergera. Oczywiście nie wiem skąd miała posiadać taką wiedzę, nie pamiętam żebym był zdiagnozowany chociaż bardzo często uczęszczałem do psychologów dziecięcych którzy mieli wydać opinię o dysleksji i dysgrafii oraz trudności z nauką. Aczkolwiek wszystko zaczęło mi się niepokojąco układać w całość - moje trudności w kontaktach z innymi ludźmi, trudność z radzeniem sobie z typowymi czynnościami, które normalnie przypisywałem lenistwu i niezorganizowaniu z którym walczyłem by zdać studia, utrzymać związek itp. Normalnie nigdy nie byłem w stanie ocenić co ktoś o mnie pomyśli albo myśli w ogóle. Nie umiem stwierdzić czy matka się myliła i po prostu namieszała teraz mi w głowie, czy rzeczywiście mam aspergera. Dziwne nie? Kiedy nie jesteś w stanie stwierdzić czy jesteś nornalną osobą na podstawie swoich porażek.

Wspaniały odcinek, widać, że włożyłeś w niego ogrom pracy. Przyczyniasz się do polepszenia świadomości społeczeństwa, a to nie łatwe w internecie pełnym patologii i syfu. Godzina czterdzieści minęła mi jak 10 minut. Oby więcej takich odcinków :)

Świetny program! Jako osoba związana czuje się wspaniałe z tym, że ktoś szerzy świadomość na ten temat. Jako dziecko byłam zdaniem rodziców bardzo dziwna dopóki mama nie zaczęła czytać o co chodzi. Ciągle pytałam "ile?“. Szybko nauczyłam się budować pełne zdania i często inne dzieci nie rozumiały moich dziwnych pytań i opinii na tematy dla nich niezbyt ważne. Jako dziecko bardzo łatwo umiałam rozmawiać z innymi, z czasem jednak zupełnie się to odwróciło. Tak jak wyżej życie jest cięższe i sama psychika dostarcza dziwnych wrażeń i domysłów na temat rzeczywistości, ale życzę wszystkim podobnym duszyczkom powodzenia :))

Świetny film, tak naładowany informacjami że oglądałam dwa razy :) Dziękuję

Poszalałeś z ilością materiału. Gratki! Na razie przesluchałem 30 min i jak zwykle ciekawie i konkretnie!

Dawidzie, nie pamiętam kiedy ostatnio obejrzałem tak wartościowy materiał. Niesamowite jak umiesz tłumaczyć sprawy które wydają się trudne do wytłumaczenia. Materiał świetnie zrobiony pod każdym względem. Bardzo podobało mi się zakończenie które było pięknym podsumowaniem całego filmu. Widać OGROM pracy włożony w ten film! Gratuluję!!!!

Uff, obejrzane na kilka razy, ale było warto! Świetny materiał!

Świetny materiał, całościowy, kompleksowy i z dobrych pobudek. Pozdrawiam serdecznie.

Denerwuje mnie strasznie kiedy ktoś uważa swoje zaburzenia jako supermoc. Sam mam aspergera i nie w cale nie jestem profesorem ani nie jestem łebski, jestem wręcz leniem i nie potrafię funkcjonowac w normalnym świecie do tego mam zaburzenia obsesyjno kompulsywne i osobowość paranoiczną. Od dziecka zostaławałem wykluczany z każdej grupy, byłem niegrzeczny (strasznie irytujące słowo, którego znaczenia w sumie za dzieciaka nie znałem dopóki nie przeczytałem wyraźnej definicji) czy to w przedszkolu czy gimbie ze względu na swoje dziwne zachowanie. Od dziecka interesuje się informatyką i jest to szczerze jedyna rzecz która mnie trzyma jeszcze na tym świecie, nowinki technologiczne i granie. Uciekam cały czas od rzeczywistości, którą uważam za zbyt skomplikowaną, gdyż świat nie jest dla takich jak ja przystosowany. Teraz jestem w technikum, wykształciłem w sobie już kilka nawyków i potrafię się zamaskować i hamować się, jednak co chwile są w stosunku do mnie zgrzyty, że np. powiedziałem coś nie tak kiedy ja nawet nie miałem złych intencji (kiedyś się tym przejmowałem i dniami się zastanawiałem o co mogło chodzić, teraz już nawet sobie tym nie zawracam głowy). Do teraz przykładowo nie rozumiem koncepcji wstydu. Posiadam monotonną wymowę, często się zacinam w wypowiedziach, zamyślam, nie znoszę przytulania i potrafie gadać sam ze sobą. Sorry za ogólny chaos w tej wypowiedzi, zresztą i tak pewnie dostanę co najwyżej odpowiedź "kto pytał" jak zawsze to zresztą bywa. No coż, bywa. Lepiej się zamknąć w sobie i odpowiadać ludziom to co chcą usłyszeć, żeby po prostu nie robić sobie problemów.

Bardzo interesujący materiał. Na pewno włożyłeś w niego mnóstwo pracy. Szkoda, że ludzie wolą oglądać programy typu "Trudne sprawy". Bardzo wiele się dowiedziałem i mówienie, że RU-vid to śmietnik intelektualny jest grubą przesadą

Materiał najwyższej klasy. Brawo! Uważam że jest to najlepszy kanał popularyzujący wiedzę w Polsce.

Szacun za podjęcie takiego wielkiego i skomplikowanego tematu bez wejścia w jakieś "i oto rozwiązanie wszystkich problemów, które widziałem w artykule wczoraj w nocy w necie" i podobne wpadki. Chapeau!

Teraz wiem, że nic nie wiem o autyzmie. Myślałam kiedyś, że to choroba nieuleczalna, że jeśli ktoś nie potrafi odczytać uczuć innych ludzi to jak sam może coś czuć nie mając do nikogo porównania, nie mogąc tego nazwać, może nawet opisać. Wiem teraz o wiele więcej niż kiedyś ale mam świadomość, że to jest dużo bardziej złożony temat i ten ogrom informacji to rozbudowany ogół ale nadal ogół. Ten komentarz jest o niczym ale mam takie poczucie, że muszę tobie jakoś w choć małym stopniu ( jak na przykład ten komentarz) podziękować za poświęcony czas bo oprócz samego nagrania trzeba się jeszcze przygotować i zmontować film oraz zadbać o to by nagranie nie było monotonne. Więc dziękuję 💪😊