Bölüm 20 | Kaygılı Bir Ebeveynle Büyümek 

Bu kadar kendimi iyileştirmeye çalışıyorum çok da yol aldım görüyorum ama halâ bana yoğun ilgi gösterilse bunalıyorum,iki üç soru arka arkaya gelse hele çocuklardan kalbim sıkışıyor,deriiin nefesler almak zorunda kalıyorum veya huzursuzluğum yüzüme yansıyor. Teşekkür ederim bu sohbetler derin yüzleşmelere vesile oluyor💐🫶

3 kardeşiz. Ben en büyükleri içlerinde en çok endişeli olan benim, benim küçüğüm her zaman sinirli, çok kolay köpüren, şiddetinden kaçılan oldu. En küçüğümüz ise dışarıya çok açıktır gerçekten dışarıdan eve gelmezdi :) Serdar beyin 9. dakika civarında kaygılı ebeveyn'den ortaya çıkan çocuklardan bahsettikleri biziz adeta, hepsinden birer tane var.

Çok teşekkürler. Lütfen tek başına çocuklar büyüten annenin yetersiz hissetmesi, bugünlerde anne ne yapsa kendini suclu hissetmesi(sosyal medyanın da buna neden olduğu) hakkında da bir bölüm yaparsanız cok sevinirim. Ne yapsam eksik kalıyor ikisine yetişemiyorum ve bu his beni hem başarısız hem de yetersiz hissettiriyor. Şimdiden teşekkürler 🙏🏻

Kaygılı ebeveyn ile ihmalkâr ebeveyn birbirinin tam zıttı kutuplar olmasına rağmen,çocukta aynı sonucu yaratması ne kadar ilginç..Sosyal,ekonomik,psikolojik yönden tam ihmalkâr ebeveynlerle büyüdüm, üstüne anne ebeveynim tarafından sistemli ve sürekli fiziksel ve psikolojik şiddete maruz kaldım..Eleştirel, yargılayıcı, değersizleştiren,küçümseyen, herşeye kusur bulan ve çocuk terbiyesinin ancak dayakla ,şiddetle yönetebileceğine emin olan bir annem vardı..Sevgi nedir,hoşgörü ,anlayış nedir,hatta duygu nedir kendi ailemin içinde hiç bunları tanımadan yaşadım..Sadece görev ve talimatlar vardı ,bunlarda beni ve kardeşimi iyi birer emir eri olarak büyüttü..Bu atmosferde büyümeye rağmen, o kadar kaygılı ve korkulu çocuklar olarak büyüdük ki; tüm dış etkenler bizi korkuttu ve kaygılandırdı..Her an bir yerden dayak,şiddet gelecekmi, her an kınayıcı, yargılayıcı bir ses duyulacak mı? Her an ekonomik sıkıntılar hiç bitmeyecek mi kaygılarıyla bir ömür geçti..Hele kendim ebeveyn olduğumda çocuğuma karşı hep diken üstünde yaşamak, benden ayrı kaldığı her yerde, okulda, eyvah başına bir kaza bela gelebilir mi? Akran zorbalığına uğrarmı? Öğretmen travması olabilir mi? vesaire bitip tükenmeyen kaygılar, o kadar yorucu ki..Belki hiç başa gelmeyecek kaza bela ihtimallerini , zihninden atamamak,çoğu zaman boş yere kaygılanmak çok yorucu..Dünyayı en başından beri güvensiz bir yer olarak kodlamak, 43 yaşında ,eğitimli,kariyerli bir insan olmaya rağmen, hiç iyileşmeyen bir yara gibi..Ağır biçimde deforme olmuş güven duygusunun sanki hiç tamiri yok gibi.

Tam bir cam fanusta yetiştirildim çünkü ebeveynlerim aşırı korumacı ve kaygılıydı. 35 yaşındayım. 18 yıldır anksiyete tanısı ile yaşıyorum. Yalnız yaşıyorum, kontrolü kaybetme korkusuyla hayatıma kimseyi alamıyorum. Hayatımla ilgili alacağım her küçük/büyük karar benim için hayat memat meselesi oluyor resmen. Diyeceğim o ki anne babalar çocuğunuzu aşırı sevgi ve koruma iç güdüsüyle fazla sıkı sarmalamayın aksi takdirde nefes alacak alanları kalmıyor…

Cok da komiksiniz, ben de sizinle beraber yüksek sesle gülüyorum, iyi ki varsınız 😂

İzlerken düşünüp sorgulamaya başlıyor insan.simdi bende düşünüyorum sevgiyle büyüdüm ama annem kaygılıydi okuldan az gec kalsam kötü bişey olmis gibi korkardı evliyim annemlrle ayni sehirde yaşamıyorum ve yolculuklarımda sürekli tedirgin sürekli arar.vardiniz mi diye bu kaygi banada bulasti sanırım.mesela araba kullanirken babama sürekli müdahale eder.ve ben bu kaygıyı o kadar cok yaşıyorum ki tek basima araba kullanirken icimde anlamsiz bi tedirginlik oluyor sanki kötü bi haber aldim yada kaza yapacagim falan.asmaya çalışıyorum.insallah aşarım

Çok güzel. Hayatımdaki ana problemle ilgili bu video. Şu an bile bu kadar net tanımlanması çok iyi geldi. Zaten bir süredir düşünüyordum, neden bu kadar öfkeliyim, isyankarım, kaygılıyım, korkuyorum? Hep ebeveynimin kaygılarını dindirmeye çalışmak erken yaşta çok yordu. 30 yaşıma geldim artık kendimi dindirmek istiyorum. Anneme attım videoyu, belki anlar umuduyla, anlaşılmadan geçmiycek bir hastakık gibi tek çaresi anlaşılmak.

Çocukluğumuzdan alacaklı olduğumuz konuyu bulduğumuzda ne yapmamız gerekiyor? İyi ki varsınız. Her bölümünüz muhteşem. Çok teşekkür ederim emekleriniz, yalın anlatımınız için❤❤❤❤

❤❤

Sizi yeni keşfettim tüm bölümlerinizi baştan izliyorum,bu bölümde anlattıklarınız beni öyle güzel tarif ediyor ki dinledikçe sırtımı sıvazlayan bir el hissediyorum..çünkü yıllarca gerginliklerim sebebiyle hep suçlanmak yükümü daha da artırdı.oysa ki benim de tarif edemediğim içimde "hep " bir kaygı vardı.Çözüm önerilerine de biraz daha öneri rica ediyorum.iyi ki varsınız,yaptığınız bu çalışma çok kıymetli🌺

Son 2 bölümünüz muhteşem ötesi , yıllardır anlamlandıramadığım şeyleri bu kadar nokta atışı tespitler ve örneklerle anlattınız ki ne kadar teşekkür etsem az Emeğinize yüreğinize sağlık 💗

Merhaba, ben örnek verdiğiniz o test kitaplarına gömülen, sonra da yurtdışına giden kişilerden biriyim. Gençliğimden itibaren hep tek tabanca hissettim. Hemen hemen her sabah telefon çalacak, kötü haber alicam korkusuyla uyaniyorum. Ailesiyle içli dışlı olan insanların benim mesafeli duruşuma laf etmesine katlanamiyorum. Yayinlariniz çok nokta atışı tespitler içeriyor. Çok teşekkürler.

Aşırı kaygılı bir anneyle buyumus bırı olarak uzmanlarımızın değindiği durumların çoğunu yaşadım. Şu yaşımda hala aşamadığım özgüven problemlerim var.

Yine kendime ayna tuttugum bir bölümdü. Cok guzel bir ailede büyüdüm o kadar guzel bir aile ki sorunumu anlatmaya kıyamıyorum ve bunun bende yarattığı baskiyi farkettim..umuyorum benim kızım bana sorunlarini anlatabilir.oyle bir ebeveyn olabilmeyi diliyor ve bunun için emek harcıyorum...tesekkurler❤

❤

Geçmişimizin bugünümüzü etkilediği ama geleceğimizi değiştirebileceğimizi bilmenin tesbitiyle , bu bugünü etkilenen yetişkin çocukların , duygusal ilişkilerdeki seçimleri , tanıdık gelen yolları taşıyan bireyleri seçmeleri sanırım ki tesadüf değildir. Aile , ebeveyn modellerinin duygusal ilişki seçimlerimizi etkilemesiyle ilgili bölümler gelse ne güzel olurdu.Emeklerinizi hayranlık ve takdirle izliyoruz.

Eeeee demeden konusan iki müthis insan ❤ Bir ara video‘yu durdurup „Eeee“ dedim rahatladim 😂 Eeee demediginiz icin kaygilandim hatta. He simdi diyecekler diye 😅

İçeriklerinizi keyifle dinliyorum yeni tanıştım sizlerle.her ikinizin de kadife gibi geliyor sesi.o kadar güzel anlatıyorsunuz ki sanki yüzyüze sohbet ediyoruz ❤️

İhmalkar ebeveyn ile büyüdüğüm için kendi kendime kaygılı bir birey olduğumu ve özellikle kendi çocuklarım olduğundan itibaren ne kadar kaygılandığımı farketmeme vesile oldunuz. İyi ebeveyn olamama kaygısı, onlarla yeteri kadar ilgilenememe, koruyamama kaygısı. Araba da kullanamıyorum hep bir kaza yaparım kaygısı var. Mükemmeliyetçi ama inanılmaz ihmalkar bir baba ile büyüdüm, terapi de alıyorum uzun süredir ama bu son serideki videoların bana katkısını anlatamam. Çok çok teşekkürler

Harika bir program inanılmaz faydalı ve farkındalık dolu. Ancak kaygı dolu çocukluk geçirdikten sonra bu duyguları sadece tanımakla beraber neler yapılabileceği konusunda da bir ışık olmanızı canı gönülden dilerim.

Yine tadına doyulmaz, çok güzel bir programdı. Bu kadar bilerek, hissederek, duygulara dokunarak anlatmak... Harikasınız ve iyi ki varsınız. Hep anlatmaya devam edin lütfen... Emeğiniz, vaktiniz, bilginiz, birikiminiz için çok çok teşekkürler. 🙏🤍

Çok teşekkür ederim. Kulaklarımda tüm yorgunluklarımı anlamış bir ses ellerimde şefkatli bir el hissediyorum. Eksik olmayın.

Çok başarılı ve samimi bir bölümdü. Bir psikolojik danışman olarak ilgiyle takip ediyorum. Gelecek bölümler için güzel dileklerim sizinle...

Nokta atışı örneklerle inanılmaz etkileyici bir video..Cook teşekkür ediyorum

Bu tam olarak benim ailem 😮 üç kardeşiz, üçümüzün baş etme yöntemi de farklı. Ben bir sorun olduğunda en çok annemi arayıp paylaşmak istiyorum ama asla aramıyorum. O sorunu çözdükten sonra ona anlatıyorum. Yoksa benim onu teselli etmem gerekiyor. Bu da çok yorucu. Annemi arayıp sadece beni dinlemesini yüksek tepkiler vermeden beni rahatlatmasını o kadar isterdim ki

Sizi dinlemek çok keyifli ve besleyici, teşekkürler emeğiniz için. 🌸

Teşekkürler güzel videolar için, dün akşam oğlumun odasına girdiğimde moralinin bozulması, ağlaması sen bumodaya girdiğinde kendimi tedirgin, kaygılı , kendimi mutsuz hissediyorum diye 11 yaşındaki oğlum bir kez daha yüzüme çarpınca ben😢 sabah yine kendimi videoları izlerken buldum❤

Rahat ol Serdar'ım ❤ Allah'ım muhabbetinizi daim eylesin inşallah🎉

Sizden bildirim gelince cok seviniyorum. Cookk Tesekkürler ❤️

Nekadar nokta atışı yorumlamışsınız, işte ben dediğim çok yer oldu, hep konuşun❤

Obsesif,kaygılı anneyle büyüdum ama korumacı olmak değil mikro kontrol etmek içindi kaygı ve kaygısiz kelimesi bizim evde sorumsuz demekti. Sorumsuz etiketi almamak için kaygıya tutundugumu fark ettim.

Çok güzel bir videoydu❤

Teşekkürler hocam

Annem çok kaygılı bende öyleyim bütün dünyanın derdi anneme 🤦🏻‍♀️

Çok teşekkür ederim tüm bölümlerinizi tekrar tekrar dinliyorum terapiye gitmiş gibi hissediyorum😊

Çok teşekkürler emeğinize sağlık ❤

👏👏👏

Merhaba bedensel engelliyim çok fazla akran zorbalıgna maruz kaldım travmaları çok kaygılıyım ve malesef çoçugumda kaygılı bu yüzden çok vicdan azabı çekiyorum

Merhaba, yine çok güzel bir bölümdü, çok teşekkürler. Konuyla ilgili bir sorum olacaktı. Ben kişisel olarak çok kaygılı bir insanım, ama her an kötü bişey olcak başıma ne gelcek tarzında değil, daha çok iş konusunda. Yapamama, yetiştirememe kaygısı korkusu, kendimi hep eksik yetersiz hissetme olduğum yeri haketmediğim hissi gibi. Bu kaygı ve korku beni çok olumsuz etkiliyor, psikolojimi çok bozuyor. Şimdi 1,5 yaşında bi kızım var ve onun karşısında kaygılı özgüvensiz bir ebeveyn olmak istemiyorum. Kendi kaygımı ona yansıtmak istemiyorum, neşeli, komik, rahat bir ebeveyn olmak istiyorum. Kendi kaygılı yapımın onu olumsuz etkilemesi en büyük korkum. Bu konuda ne yapabilirim, cevap verirseniz çok mutlu olurum, çok teşekkürler 🌸

Çok teşekkürler. Bir sorum olacak cevaplayabilirseniz minnettar kalırım. Bu kaygılı ebeveyn uzaktayken hiç ilgilenmiyor ise sizin dediğinizin tersine nasıl yorumlamalıyım bunu? Teşekkürler. Saygılar

Hastalık konusunda cok kaygili olduğumu ogrendim 😮 bana cok dogal durummus gibi geliyordu ama dikkat edeceğim 😢

Merhaba Narsist kisilik hakkinda da konusur musunuz. Narsistlik nasil oluyor. Tedavisi var mi. Narsistlerle yasam nasil olmali vs. Tesekkürler. 20 bölümün hepsini dinledim.

Bu hayat şartlarında ebeveyn olarak nasıl kaygı duymadan yaşayabilirsiniz ki!! Maddi sıkıntılarınız varsa çocuğunuzla dışarı çıktığınızda arkadaşında gördüğü bir şeyi istiyor ve siz bunu alamıyorsanız kaygı duymazmısınız? Yada çocuğunuzu bir yere gittiğinde, arkadaşları ile buluştuğunda çocuğunuza istediğiniz kadar güvenin arkadaşlarından biri ot veya başka bir şey kullanıyor mu? Bu gibi bir çok şey var. Bu durumda kaygı duymayacakmısınız? Ben duyuyorum. Bizler gibi çocukluğunu yaşayamıyor çocuklarımız. Biz ne ergenlik bildik ne de anne babamızı suçladık. İmkanlar, olanaklar buydu dedik. Hala da sorgulamıyorum. Bilimsel verilerle eğitilmedik bizler. Şuanda bakıyorum herkes psikolog. Çocukları da doyumsuz, saygısız. Bize bir ayakkabı aldıklarında yada yeni bir giysi aldıklarında çok sevinirdik, anne babamıza teşekkür ederdik. Şimdi çocuklar hiç bir şeyden memnun olmuyor sevinmiyor. Günü gününde yaşamak lazım diyorum.

❤

❤