İmam karafi şerhi tenkihul fusul adlı eserinde usulü dinde cehalet Allah tarafından İCMA ile mazeret görülmemiştir demektedir tevhid dinin aslı dir tevhid dinin aslı değilse dinin aslı nedir
Sahabe efendilerimiz neden ömere ebubekire aliye muaviyeye r.anhum cennetle müjdelendiği sabit tekfir eden haricileri tekfir etmedi Kudame r.a ickiyi zahir mesele helal görmesine rağmen tekfir edilmedi tevili vardı İmam Ahmed’in mutezilenin hepsini tek tek tekfir etmemesi bunlar sizce işaret değil mi? Derseniz uluhiyet rububiyet farkı var mutezilenin dediği şey yaratmanın bir cüzünü inkar demek rububiyetin cüzünü inkar hüccet ikamesini gerektiriyorsa İbadetin bir cüzü neden gerektirmesin Daha bircok delil getirilir Allahualem
En am suresi 155 . Bu, bizim indirdiğimiz mübarek bir Kitap’tır. Ona uyun ve korkup sakının ki merhamet olunasınız. 156 . “Bizden önceki iki topluluğa Kitap indirildi ve biz onların öğrendiklerinden habersizdik.” demeyesiniz diye... 157 . Ya da: “Şayet bize kitap indirilmiş olsaydı onlardan daha fazla hidayet ehli olurduk.” demeyesiniz diye... Şüphesiz ki size Rabbinizden apaçık bir delil, hidayet ve rahmet geldi. Allah’ın ayetlerini yalanlayan ve ondan yüz çeviren (ya da insanların yüz çevirmesi için çabalayandan) daha zalim kim vardır? (Kendileri) ayetlerimizden yüz çevirip (başkalarını) da ondan alıkoyanları yaptıklarına karşılık azabın en kötüsüyle cezalandıracağız. Nisa suresi 59 . Ey iman edenler! Allah’a itaat edin, Resûl’e itaat edin. Sizden olan (Müslim/şirki terk ederek tevhidle Allah’a yönelen) yöneticilere de (itaat edin). Herhangi bir konuda anlaşmazlığa düşerseniz, şayet Allah’a ve Ahiret Günü'ne inanıyorsanız (o meseleyi çözmek için) Allah’a ve Resûl’e götürün. Bu, daha hayırlı ve sonuç bakımından daha güzeldir. Öncelik sıralaması alim-hadis-kuran olmamalı kuran-hadis-alim olmalıdır.
Selamünaleyküm ve Rahmetullahi hocam kişi büyük şirk işlese bile, biz ona Nasıl yine Müslüman diyeceğiz , açıklarmısınız inşallah. Allah Azze ve celle razı olsun
İbni Cerir (r.a), Allah (c.c)’ın: “(Allah) bir gruba hidayet etti, bir grubun üzerine de sapıklık hak oldu. Muhakkak ki onlar, Allah’ı bırakıp şeytanları dostlar edindiler. Onlar, kendilerinin doğru yolda olduklarını sanırlar.” (A’raf: 30) ayetinin tefsirinde şöyle dedi: “Sapıklık içinde olan kimseler cehaletleri ve şeytanları kendilerine yardımcı edinmeleri sebebiyle sapmışlardır ve işledikleri ameller sebebiyle hatalı olduklarını da bilme-mektedirler. Bilakis işledikleri amelleri yaparken doğru olduğuna ve kendilerinin hidayet ve hak üzere olduklarına inanarak yapmaktadırlar. İşte bu durum, “ancak bilerek ve inat ederek günah işleyen veya dalalete düşen kimse Allah (c.c) katında azap görür” diye iddia edenlerin doğru söylemediklerine apaçık bir delildir. Çünkü onların düşündüğü ve dedikleri gibi olmuş olsaydı, bilmemeleri sebebiyle sapan ve buna rağmen kendilerinin hidayet üzere olduğunu zanneden sapıklık taifesi ile bilerek hidayeti bulan grup arasında hiç bir fark olmamış olurdu. Halbuki Allah (c.c), bu iki taifeyi eşit tutmamış, hem isim hem de hüküm bakımından bunları birbirinden ayırmıştır.”
Seleften kim diyor Allah Teâlâ zatı ile arşın üstünde delil ne açık Allah'ı beşerin manalarına uyan bir mana ile sifatlayan küfürdür deniliyor Ehli sünnet alimlerin görüşü
İbn Abbas radiyallahu anhuma çok açık bir şekilde Allahın arşının üstüne yükseldiğini söylüyor, irtefea kelimesini kullanıyor, imam et-Taberi de tefsirinde bunun doğru bir manalandırma olduğunu ikrar ediyor.
Muhaddisler hadise muzdarip diyo başka yollarla da geliyor Eyne Allah lafzı yok Allah Teâlâ zamanı ve mekanı yaratan kendisi ezeli sıfatları ezelî Allah'ın mutlak olan ulu yani yücelik sıfatı var Bir mekân zarfında değil Mekân onun yarattığı ona ihtiyacı yok Arşa istiva etti keyfe sorulmaz nasıl sorulmaz manasına girilmez
قال الإمام أبو بكر أحمد بن الحسين البيهقي (458 هـ) صاحب السنن [الاعتقاد والهداية إلى سبيل الرشاد، البيهقي ص 72]: يجب أن يعلم أن استواء الله سبحانه وتعالى، ليس باستواء اعتدال عن اعوجاج، ولا استقرار في مكان، ولا مماسة لشيء من خلقه، لكنه مستو على عرشه كما أخبر بلا كيف بلا أين، بائن من جميع خلقه، وأن إتيانه ليس بإتيان من مكان إلى مكان، وأن مجيئه ليس بحركة، وأن نزوله ليس بنقلة، وأن نفسه ليس بجسم، وأن وجهه ليس بصورة، وأن يده ليست بجارحة، وأن عينه ليست بحدقة، وإنما هذه أوصاف جاء بها التوقيف فقلنا بها، ونفينا عنها التكييف، فقد قال: ﴿ليس كمثله شيء﴾ وقال ﴿ولم يكن له كفوا أحد﴾ وقال ﴿هل تعلم له سميا﴾. ا.هـ.
