Cemre her şeyi birebir yaşadığı için acısını anlamaya çalışmak oldukça zor. Benim peder öldüğünde amcamlardaydı haberi aldığımda 14 yaşındaydım. İnsan inanamıyor sindiremiyor kabullenmek çok zor dostlar. O yüzden klasik bir cümle ama ailenin kıymetini harbiyesini bilin. Üç günlük dünyada anne ve babanızı üzmeyin oğlum. Giden geri gelmiyor. Sonra hep bir yanınız yarım kalıyor çok zor. Başın sağolsun Cemre...
Canım kardeşim. Bundan 7-8 sene önce reptilianlarla ilgili bi yazını ve sonrasında diğer yazılarına okumuştum. Ve sonrasında hayata bakış açını kendime çok uyumlu buldum ve bazı konulara karşı söyleyemediğim iç sesim olduğunu hissetmiştim ozamanlar. Yıllar sonra o kişinin sen olduğunu bilmeden bir videon karşıma çıktı. Ve o videonuda izlerken aynı örtüşmeyi hissettim. Açıklamalara bir tıklıyım dedim. Ve o anda yıllar önce blog sayfasında yazılarını okuduğum o kişinin sen olduğunu farkedince hissedilemez bir mutluluk yaşadım. Farkında olmadan bu mutluluğu bana yaşattığın için sana sonusuz teşekkür ediyorum.
Aynı hastalık bende de 17 yaşımda ortaya çıktı beyin tümörü dediler Ve Necmettin Pamir ameliyet etmek istedi, ve başka sebeplerden ameliyat olmadım şuan 42 yaşımdayım...Allah dilemeden hiç bir şey olmuyor..Elinden gelen mücadeleyi yaptıysan...ömrü verende alanda o...Sebepler farklı olsada.
İnancliysan hayatinin merkezine koy dinini. Degilsen, bir inanca tutunmaya calis. Madem intihari dusunuyorsun, kaybedecek bir seyin yok. Bir dene, belki huzuru bulursun.
