Panie Tomku, jak zwykle - cudowna recenzja! Szczególnie dziękuję za strefę premium. Miałam podobną historię w liceum, gdy w wypracowaniu na polski „Która postać z Quo Vadis jest ci najbliższa?”, napisałam, że Neron. Już wtedy, jako młoda dziewczyna, wyczuwałam w Neronie to, co Pan wyczuł w Jokerze. Dostałam wtedy lufę, bo nauczycielka oceniła nie wypracowanie, a mój wybór, co oczywiście nie było zbyt fajne. Po wielu latach byłam na wystawie w Luksemburgu dotyczącej Nerona. Ogromne, fantastyczne przedsięwzięcie umiejscowione w aż 3 sporych muzeach. Przedmioty z jego czasów, tło historyczne, mnóstwo artefaktów, filmów, interakcji, opowieści. Wyszłam z kwadratową głową, bo okazało się, że Neron wcale nie był tak straszny, jak go opisywano w polskiej szkole! Nie wchodząc zbytnio w szczegóły - był dobrym gospodarzem Rzymu, zadbał o wygodę mieszkańców, o rozbudowę miasta, o jego rozwój. Nie był świętoszkiem, ale potworem też nie. Wtedy utwierdziłam się w przekonaniu, że to bardzo dobrze, że jako piętnastolatka miałam odwagę napisać to, co naprawdę czułam do tej postaci, chociaż Sienkiewicz mocno go przerysował.
Niestety, w szkole mamy obowiązek strzec moralnego wydźwięku pracy stylistycznej. Moim zdaniem - młodzież powinna mieć możliwość wypowiedzenia się szczerze bez lęku właśnie o "tę lufę".
@@nanu421 a to ona teraz jest Catwoman?😩 To akurat zniechęciło mnie do oglądania. Ta pani zawsze robiła na mnie wrażenie wymokłej kury o chorobliwym wyglądzie
Amen, choc nie wiem czy najsłynniejszą (moze rzeczywiscie tak jest, mam nadzieje!;), ale napewno najlepiej zagraną i wymyśloną. Rola Pfeiffer broni się znakomicie nawet po 30 latach! Nie dosc ze mistrzowsko przeszła z ciamajdy "Seliny" do sexownej i twardej "Catwoman", to jeszcze jej uroda i kostium w tym zestawieniu to strzał w dziesiatke! Naprawde swietny pomysl na postac, genialnie zagrana rola do tego stopnia, że do tej pory żadna, następna "kotka" nawet nie zblizyla się charyzmą do Catwoman z 1992 roku. Peace!:)
Bez dwóch zdań.Tak samo jak Keaton był dla mnie najlepszym Batmanem.Tim Burton,scenografia i muzyka Elfmana..Czyli Batman skończył się dla mnie na "dwójce"..
Pamiętam album przyniesiony przez Pana Zygmunta do studia przy okazji seansu filmu „Marianna z moich snów”. Piękna, frankofońska kreska, nastrojowe kolory i bohaterka stojąca przed lustrem. Taki obraz, który został ze mną wiele lat po tych niezwykłych doznaniach jakie przynosił każdy odcinek Pereł z lamusa 💙
Panie Tomaszu, tą wzmianką o Kurcie Cobainie zmusił mnie Pan do obejrzenia tego filmu. Nie tylko tą, ale mocno mnie to zaskoczyło i zaintrygowało. Pozdrawiam. Uwielbiam Pana słuchać.
Panie Tomaszu! Brawo, znakomita recenzja. Pańskie przemyślenia skłoniły mnie do innego spojrzenia na ten film. Pańska empatia i wrażliwość sprawia że ten kanał jest wyjątkowy. Czekam na więcej i pozdrawiam:-)
Bardzo się cieszę z Pana pozytywnej recenzji. Byłam na nim w kinie z rodziną parę dni po wybuchu wojny, kiedy świat wydawał się być tak samo paskudny i zły jak Gottam. Zrobił na mnie ogromne wrażenie. To zdecydowanie najlepszy film, na którym byłam w kinie. Reszta rodziny ,która spodziewała się rozrywki typu Spider-Man wyszła mocno rozczarowana.
"The Batman" Reevesa trudno obiektywnie ocenić i sklasyfikować. To przykład wielkiego kina, to potężne wielkie filmowe coś - ,,coś", które potrafi schować klasyczną wizję superbohatera do kufra. Istne arcydzieło - ale jak to arcydzieło, ma ono swoich zwolenników i przeciwników, ma budzić kontrowersje po obu stronach barykady i to robi, wręcz doskonale. Ach, ten artyzm widoczny w wizualnej oprawie: gdzie najważniejsze i najbardziej pochłaniające oglądającego były: sądzę, że film Reevesa miał w sobie coś z mięsistego czarnego kryminału z lekkimi elementami sci-fi noir - oglądając "The Batman" miałem wrażenie, że stykam się chwilami z "Mrocznym Miastem" z 1998 roku. W całym obrazie sam Mroczny Rycerz Pattinsona okazał się diabelsko dobry: depresyjny, wściekły, rozdrażniony i rozdarty - gdy film oglądałem drugi raz w domu, patrząc się na Pattinsona tak grającego czułem się jak zahipnotyzowany, ale i jednocześnie odczuwałem coś dziwnego: moja herbata, którą popijałem prawie dostała depresji, a co tu mówić o sobie. O "The Batman" będzie się mówić głośno przez wiele lat. Czy to był mroczny film? Sądzę, że tak, jednakże nie w takim stylu jak się zwykło mówić: mrok jest tu wszędzie, popatrzcie na Gotham nocą, Gotham z lotu ptaka, wysłuchajcie się w ścieżkę dźwiękową, z której wyraźnie zaznacza się odbijający o zniszczone asfaltowe drogi, rdzewiejące elementy mostu, o okiennice, parapety, czy cokolwiek innego, deszcz. Rozczłonkowane od środka Gotham City dało się odczuć - jak to się mówi - bardzo wyraźnie na własnej skórze. P.S. Co do eksperymentu literacko-filmowego, który Pan poleca, czegoś takiego jeszcze nie próbowałem. Sądzę, że może być to diabelnie dobre doświadczenie. Namówię znajomego albo siostrę na coś takiego - to zawsze wzbogaca nasze obycie kulturowe, gusta, czy nas samych o coś nowego. A z mojej strony, jeśli Pan jeszcze o tym nie słyszał, polecam wydany w 2013 roku zbiór opowiadań „10 grudnia” autorstwa George’a Saundersa. Tam znajduje się taka jedna krótka powiastka, jeśli się nie mylę pt. ,,Ucieczka z Pajęczej Głowy", na którą powinno się zwrócić szczególną uwagę. A dlaczego? Same opowiadania i ta powiastka, składające się na zbiór „10 grudnia”, mają trafić na ekran, dzięki Netflixowi - będzie to serial „Pajęcza Głowa" z Chrisem Hemsworthem w roli głównej. W sieci dostępne są zwiastuny.
Nie jestem fanem filmów o superbohaterach, ale do Batmana zawsze miałem słabość. Trylogia Nolana zachwyciła mnie i nie myślałem, że kolejna odsłona przygód Człowieka-nietoperza jeszcze będzie mnie w stanie zaskoczyć...jakże myliłem się!!! Najnowszy Batman jest świetny, takie współczesne kino noir w klimacie David'a Fincher'a. Klimat, obsada, muzyka...miód na moje kinomaniakowe serce👌🏼🦇🔥😍📽
Dziękuję 💐😊💐 Zdalam sobie sprawę, że w taką grę "książka kontra film" grałam wielokrotnie, całkiem przypadkowo, rozmawiając z kimś, kto zobaczył film, a nie czytał książki (w odróżnieniu ode mnie). Niezla zabawa. Z reguły jako czytelnik czułam się w prawie krytykując wszelkie zmiany dokonane przez reżysera. Zupełnie niesłusznie - nieraz Pan zwracał uwagę na fakt, ze to dwa różne dzieła kultury i nie należy domagać się wierności.
Dzien dobry TR ..Misa czyste kamertony wydobyła , piękny Dźwięk! Dziękuję serdecznie T R za mile spędzone chwile 😘 i te Wspomnienia niezmiernie Cenne !🎩
Panie Tomaszu, zazwyczaj oglądam Pana recenzje po obejrzeniu właściwego filmu i wtedy są one dla mnie namiastką klubu dyskusyjnego, mogę bowiem porównać swoją interpretację, swój odbiór z Pańskim, oraz skorzystać z Pańskiej wiedzy i doświadczenia, zwrócić uwagę na przegapione niuanse i elementy. Z Batmanem też tak było; byłem na nim w kinie już czas jakiś temu i dziś sięgnąłem po Pańską recenzję i nie powiem, zaskoczył mnie Pan niebywale. Chcę czy nie jestem dzieckiem popkultury, nie można mi zarzucić uprzedzeń do popkultury, ale ta odsłona Batmana mnie znudziła i zniesmaczyła. Nawet Pattison nie pomógł. Dla mnie to historia dojrzewania, film o radzeniu sobie z gniewem wynikającym (np.) ze straty, życiem w cieniu ojca a wszystko to formie przypowieści ku pokrzepieniu. Bo skoro nawet mroczny jak sam mrok Rycerz Gotham może przetrwać okres burzy i naporu i odnaleźć się w świecie, to każdy może. I przez taką interpretację ta opowieść wydała mi się dość banalna i (proszę wybaczyć kolokwializm) łopatologicznie ładowana w głowę widza przez oczy. Może to kwestia osobistych doświadczeń, ze akurat taki trop interpretacyjny był dla mnie najbardziej widoczny. ALE tak mnie Pańska opinia zafrapowała, że muszę dać temu filmowi jeszcze jedną szansę i tym razem obejrzeć Batmana z Pańską recenzją w tyle głowy. Ciekaw aż jestem efektu i żałuję, że dziś nie mam czasu, bo najchętniej zrobiłbym to od razu! A komiksowy Batman to tylko od MIka Mignoli! Serdecznie Pana pozdrawiam i bardzo dziękuję za to, że robi Pan wideorecenzje!
Obejrzałam Batmana od razu po premierze. Urzekła mnie kolorystyka, mrok, przydymione sceny, tragizm postaci. To był pierwszy Batman w takim intymnym klimacie. Od drugiej połowy zrobiło się męcząco. Nie umiem tego opisać, ale w drugiej połowie czegoś mi zabrakło. Po wysłuchaniu Pana recenzji uświadomiłam sobie, że niepotrzebnie nastawiłam się na klimat Jokera, który rzucił mnie na kolana. Dobre filmy rezonują u mnie długo... tak było z Jokerem. W Batmanie zabrakło mi tej wielowymiarowości, przeistoczenia, pokazania bohatera komiksu tak bardzo po ludzku. Oczywiście teraz rozumiem zamierzenie reżysera, dzięki Pana recenzji. Możliwe, że obejrzę go ponownie na HBO. Obok filmów i książek to komiksy są moją miłością. Odkąd przeczytałam Zdradzoną Czarodziejkę (cz. 1 Thorgala) i przeżyłam wstrząs, bo w tamtych latach znałam tylko Tytusa, Kajko i Asterixa. I nagle dostaję komiks, w którym jest przepiękna kreska, cienie, emocje, mocne postaci... brakowało mi tylko muzyki, dźwięków i głosów bohaterów... teraz w taki sposób odkryłam Batmana. Dziękuję Panu bardzo, bo męczył mnie ten film okrutnie i nie umiałam określić swoich emocji wobec niego. Chyba po raz pierwszy tak mnie Pan zaskoczył. A misa magiczna. Przepiękny, głęboki dźwięk ❤
Raz jeszcze świetna recenzja, dająca także ciekawą perspektywę na świat komiksów i superbohaterów. The Batman także mi się bardzo podobał. Początkowo miałem pewne wątpliwości, ale film ciągle siedział w mojej głowie i miałem ochotę na więcej seansów, za każdym razem podobało mi się coraz bardziej.
Uwielbiam Batmana. Zakochany za dziecka w 3 pierwszych częściach jakże komiksowej ekranizacji do których staram się wrócić chociaż raz na rok. Obawiałem się głównego odtwórcy nowego Batmana, ale okazało się, że to już nie ten sam Robert Pattinson, którego każdy kojarzy z roli Zmierzch. Filmu jeszcze nie oglądałem, a jedynie recenzje. Myślę, że dzisiaj zasiądę i oglądane na HBO MAX.
@@gonzogorf7019 Nie miałem przyjemności oglądania serialu jak dobrze pamiętam były 3 sezony. Batman z lat 60tych zaliczony i jest fantastyczny jak na te czasy, bo z efektami już gorzej :) Chodziło mi bardziej o ekranizacje jakie wyszły w 1989, 1992 oraz 1995r :)
@@parowkowyskrytozerca77 Moim zdaniem zaden film nie oddal klimatu komiksow (tych co widzalem w latach 90), jedynie gra Batman z serii Arkham sie do tego zblizyla.
Wszyscy gadają o tym "Zmierzchu", ale to było 14 lat temu. Zagrał byle co, bo miał byle jaki scenariusz. Wszyscy zachwycają się jego niedawną rolą w "Lighthouse", której jeszcze nie widziałem więc dla odmiany zachwycam się jego rolą w "Tenet". Postać scenariuszowo taka sobie, a on nadał jej prawdziwego życia, przy pomocy subtelnych niuansów, aktorskiej magii, wzbudził do tej postaci dużą sympatię. Mistrzostwo.
9:00 na Różyckim można było czaaaasem cos kupić, mialem tak Tarzana w polowie lat 70tych, ale to byl slepokurzy fart! Nigdy ni sie inne czesci nie trafily ;(
Panie Tomaszu, odnośnie oglądania filmu i czytania książki, a później wzajemnej konfrontacji - miałem tak z większością lektur szkolnych. Oczywiście zawsze byłem, tym który oglądał film :)
To jeszcze grają? Premiera była 4 marca, a Warner podobno wycofał na całym świecie film z kin po 45 dniach, czyli z trzy tygodnie temu. The Batman jest dostępny na HBO Max i niedługo też będzie emitowany w telewizji HBO
Z perspektywy komiksowego laika, dla mnie to pierwszy film z Batmanem, gdzie ten Batman jest Jakiś, taki przybrudzony, wymiętolony, trzymający się kurczowo wizji swoich rodziców po to by móc się przekonać czy miał idealnych rodziców czy raczej idealną wizję, i kto tym realnym rodzicem faktycznie okazał się w jego życiu. I choć to nieodpowiednie określenie, to podobało mi się, że w tej historii miał za przeciwnika człowieka z przysłowiowego życiowego tła (ukłon mój w stronę Paula Dano). A Kobieta Kot to taka wisienka na ciemnym torcie i ona musiała być taka piękna. To jej piękno zbudowało relację z jej ojcem (John Turturro, ten aktor dla mnie to klasa sama w sobie). Ten film dla o mnie jest o dojrzewaniu... i o próbach życia brawurowo. Panie Tomku, bardzo dziękuję za te słowa z części premium, dziękuję, że na tym kanale wybrał Pan postawę Batmana, którego orężem jest Dobrej Jakości Słowo.
Dziękuję za kolejną wspaniałą regencję! :) Również nie jestem fanką superbohaterów, ale postać Batmana zawsze była mi w jakiś sposób bliska. Tragizm jego postaci, wynikający ze straty rodziców, który niejako doprowadził go do tego kim się stał. Postacią czyniącą dobro, ale w sposób niewynikający z dobrych doświadczeń. Odnośnie tego co Pan powiedział na temat doświadczania bólu wraz z wiekiem i tego, że to może nas czynić podobnymi do Jokera, na pewno widzę w tym myśl, że cierpienie NIE uszlachetnia. Chociaż mi nadal bliżej do Batmana :) Bo mimo, ze mam za sobą doświadczenie dużego bólu fizycznego i psychicznego, nadal nie wierzę, by czynienie zła mogło mi przynieść ulgę... Nadal nie dałam zawładnąć sobą ogromnej mocy złości i brutalności. Film oceniam podobnie jak Pan 8/10, jest naprawdę wspaniały. Pozdrawiam serdecznie! 😊
Wyczytał Pan to co ukrywa się głęboko w moim sercu, w mojej duszy... ten żrący mnie ból, który niszczy we mnie to co dobre... boję się, że to złe zwycięży... i kiedyś stanę się taka jak Joker... 😥
Zło w Tobie nie zwycięży tak długo, jak długo go nie zaakceptujesz i nie przestaniesz się go bać. Trzymam za Ciebie kciuki. Poszukaj pomocy, będzie dobrze
@@dariabartoszak6970 myśle , ze zła nie należy się bać , jest częścią nas samych wiec to tak jakbyśmy bali się siebie. Jak to radzą terapeuci i filozofowie , zło należy zrozumieć i dzięki temu je rozbroić …
Bardzo ciekawi mnie opinia Pana Tomasza na temat serialu "Stacja jedenasta". Zdania wśród recenzentów są podzielone. Dla mnie osobiście było to absolutnie fantastyczna przygoda. Świetne, kadry, muzyka, rewelacyjny color grading, oraz ciekawe podejście do tematu post apo.
Najlepszy Batman ze wszystkich czesci. ( w mojej opini - troche za dlugi) i dokladnie pieknie powiedziane - " zaglebiasz sie w tajemnice". i cala prawda o bolu.
mi oprócz wszystkich plusów jakie są tu wymienione, podobało się przede wszystkim to, że wreszcie jest dużo Batmana w Batmanie :) jako fan postaci i komiksowej, i animowanej, i kinowej sprawiło to czystą przyjemność i w wielu scenach nieskrywany grymas zadowolenia przemknął mi po twarzy, i nawet podliczyłem "czas ekranowy", czyli sceny z udziałem Batmana, wyszło bez mała 2h, na 2h47min film. To chyba więcej niż we wszystkich częściach Nolana razem wziętych.
15:31 Jak sam batman powiedział w filmie ten znak to jest też ostrzeżenie dla wszystkich złych ludzi ,że zaraz mogą zostać tak pobici ,że bedą w szpitalu błagać ,aby ich życie skończyło. ;)
Robert Pattinson sam w wywiadach wspominał, że Kurt Cobain był jego wielką inspiracją przy tworzeniu roli Batmana, więc autor recenzji powinien o tym wspomnieć, bo sam tego raczej nie wymyslił.
Dziękuję za kolejną fantastyczną recenzję. Czy jest szansa na rezencję "Wikinga"? Film jest intrygujący i bardzo chętnie bym posłuchał Pana analizy. Pozdrawiam serdecznie
Dzień dobry Panie Tomaszu, Ja samoistnie (jak zapewne 3/4 Pańskich stałych widzów) zaczęłam się bawić w inną grę, mianowicie w typowanie Pańskich ocen. Po uważnym wysłuchaniu wideo recenzji trafiam 9/10 ocen. Wychodzi na to, że całkiem nieźle już się "znamy". Pozdrawiam majowo i słonecznie!
Panie Tomaszu, dziękuje serdecznie za recenzje Batmana, Dzięki Pana opinii pod innym kontem dokończyłam oglądanie tego filmu. Pozdrawiam bardzo ciepło 😘
Haha, ja też najbardziej lubiłem Jokera. Obecna odsłona Batmana jest całkiem w porządku. Nie podoba mi się tylko wersja emo Brucea Waynea. Robert był rewelacyjny w Tenet i dużo bardziej go wolę w takich rolach. Do komiksów przekonał mnie ojciec który nie przepadał za komiksami ale mnie kupował. Nawet kilka po niemiecku miałem. Pierwszy który pamiętam to Przyjaciela Roda Taylora. Może dlatego zawsze ciągnęło mnie do opowiadania historii i koniec koncow do filmu.
Hej Tomek. Na poczatku wspomniales o tym ogoleniu postaci z glebi, zaprezentowaniu glownie ich pozy, symbolu. Na podstawie Twoich slow mozna rzec, ze to bylo ukomiksowienie filmu, a nie odwrotnie. Co jako zabieg artystyczny dalo interesujacy efekt, przyzaje. A czy nie widac w pewnym sensie tego samego procesu w naszym zyciu towarzystkim, na poziomie interakcji z ludzmi ogolnie? Czy nie jest tak, ze dzisiaj ludzie w tresci (w dialogu) sa coraz bardziej powierzchowni i ograniczeni do wybranych poz, hasel, okrzykow? Ze dialog to juz nie dyskusja a wymiana - niemalze mijajacych sie w powietrzu - zdan... nie czekajacych na siebie. Ze tresc w social mediach jest coraz bardziej fragmentaryczna, a za tym dopasowuje sie cala reszta mediow, wlacznie z tradycyjnymi radiem, telewizja. To juz trwa od lat. Formatowanie piosenek do radia to wycinanie niektorych partii, zeby skroic to na 2,5 do 3 minut najlepiej. "Chrzanic urok i potencjal utworu, byle sie w czasie zmiescilo". Wracajac do rozmow pomiedzy ludzmi - od jakiegos czasu zauwazylem po sobie, ze brakuje mi ciekawych i dynamicznych dyskusji. I jesli taka nastapi, a najlepiej taka, podczas ktorej zmienie zdanie, to jestem bardzo zadowolony. Lubie zmieniac zdanie, bo to oznacza, ze cos sie dowiedzialem albo ze ktos wywarl na mnie wplyw. I to nie jest zaden problem. A dzisiaj, mam wrazenie, dopuszczenie do zmiany swojego zdania na skutek rozmowy jest traktowane jako przegrana, dyshonor. To jest chore. Ludzie juz nie sa gotowi wejsc w dialog z otwartym umyslem. Nie otwieraja sobie furtki na zmiany. Oczywiscie nie wszyscy, opisuje pewien schemat, ktory czesto widze. Mam nadzieje, ze nie bedziemy "ukomiksowywac" sie jeszcze dalej w ten sposob.
Ale mnie Pan zaciekawil! Zazwyczaj unikam filmow o superheroes ale pojde obejrzec zeby sie przekonac czy wywola u mnie jeszcze glebszy smutek niz ten ktory odczuwam. Moze powinnam pozniej lyknac "Soplicy"?
Obejrzałam na hbo max i bardzo mi się dłużył. Jedynie sprawiła mi przyjemność muzyka nirvany. Pattisona wolałam w the lighthouse czy diable wcielonym tam był wybitny.
King na półce z tyłu zdziwił mnie, nie powiem. Spodziewałem się jakiejś literatury z wyższej półki. Potem patrzę, ok, Mroczna Wieża to jego najlepsza robota, ale zaraz obok Stukostrachy? STUKOSTRACHY? To musi być jakiś sentyment bo literatura to mierna - wiem bo sam Kinga czytam. :D
Panie Tomku a dlaczego nie ma w recenzji ani słowa o świetnie zagranej przez Paula Dano postaci człowieka zagadki? W komentarzach też nikt ani słowa o tym aktorze/postaci, która w mojej opinii jest najlepsza w The Batman. Antagoniści zazwyczaj są świetnie zagrani i tutaj było podobnie.
Szczerze nie rozumiem zachwytów nad tym filmem. Począwszy od otwierającego, banalnego i pretensjonalnego "Ave Maria" po przewidywalny finał. Nowy Batman to film o detektywie, badającym zresztą niezbyt ciekawą sprawę, który zamiast melonika nosi czarne różki. Zbiór schematów, "masz prawo zachować milczenie..." bez chwili autoironii czy dystansu. Dawno się tak nie wynudziłem. Klisza za kliszą.
Wszystkie najważniejsze opowieści zostały już dawno opowiedziane. Oryginalność, zaskoczenie, nie jest wartością samą w sobie, często bywa wręcz wadą. Może to jedno z tych dzieł, gdzie bardziej liczy się "jak" a nie "co". To trochę tak, jakby mieć pretensję do Michała Anioła Buonarrotiego, że namalował Sąd Ostateczny w Kaplicy Sykstyńskiej... Po co, przecież inni już to malowali :-)
Nie chcę być nieuprzejmy, ale stwierdzenie, że w komiksie nie ma psychologii jest nieprawdziwe. Myślę, że to rezultat słabego rozeznania w gatunku. Komiks nastawiony głównie na grafikę to okres lat 90. XX w. Od przynajmniej 15 komiksy amerykańskie nastawione są głównie na scenariusz. Komiksy europejskie, zwłaszcza frankofońskie koncentrowały się na psychologii od dawna. Wiele rozważań psychologicznych bohatera można znaleźć w "Daredevilu" Briana Michaela Bendisa. Problemy szaleństwa i mierzenia się z nim analizowano w komiksie "Moon Knight". Złożoną psychologię bohatera możemy zaobserwować np. we francuskim komiksie Van Hamme'a i Rosińskiego "Western". Tak, w komiksach często mamy do czynienia z uproszczeniami, postaci są archetypowe. Jednakże stwierdzenie, że w takich seriach jak X-Men czy Doom Patrol nie ma psychologii jest jednak krzywdzące. Komiks, czy to superbohaterski czy inny, używa po prostu środków wyrazu typowych dla tego medium. Oczywiście to często forma eskapizmu (podobnie jak film, czy inna forma sztuki) i ma bardzo różną, jak trafnie Pan zauważył, jakość. Tylko myślę, że takie uproszczenia są podobne do tych z którymi mierzył się u swego zaranania film czy nawet powieść traktowana początkowo jako coś gorszego. Dostrzegam oczywiście, że Pan nie zakłada, iż komiks jest gorszym gatunkiem. I oczywiście nie każdy lubi konkretne medium. Myślę jednak, że stwierdzenie, że w komiksie nie ma psychologii postaci jest zbytnim uproszczeniem.
Ja od siebie dodam że komiksem mocno bazującym na monologu wewnętrzym jest japoński Spy x Family. Owszem to seria obyczajowo-komediowo-akcyjna ale oprócz tego daje nam wgląd w przemyślenia głównych bohaterów. Ich rosterki (dotyczy to postaci rodziców, bo postać córki ma przemyślenia adekwatne dla 5-latki, co absolutnie nie jest złe, wręcz jest bardzo autentyczne) nie są przegadane, są nastawione na jakość a nie ilość. To jak ta seria pokazuje że każdy członek rodziny nie doświadczył ciepła rodzinnego do czasu stworzenia tej rodziny dla "dobra misji" (rodzice za młodu stracili na wojnie rodziców, córka i pies są ofiarami eksperytentów rządowch). Wbrew pozorom to bardzo ciepła i łapiąca za serce seria, autor nie boi się mroczniejszych tematów (seria mocno nawiązuje do zimnej wojny i niejednoznaczności obu głównych bloków politycznych) ale jednak motyw rodziny i aspekt rozważań jest tu ważniejszy. No i komedia również
Dziękuje za czas poświęcony na recenzje! Niestety dla mnie film był mierny. Słaba fabuła, przewidywalny. Może jak ktoś nie widział Batmanów Nolana albo Jokera będzie zadowolony ale dla mnie tamte filmy stawiają zupełnie inna poprzeczkę. 4/10. Nuda. PS - Michelle Pffeifer w roli cat woman była najcudowniejsza
Fabuła to tylko jeden z elementów dzieła filmowego, nie zawsze najważniejszy. Komu zależy głównie na fabułach, może powinien bardziej zainteresować się czytaniem beletrystyki.
@@swojaczek dla mnie to ważny element filmu. Zwłaszcza kina tzw lekkiego typu Batman. Oczywiście możesz mieć odmienne zdanie tylko może nie wyrażone w tak cyniczny sposób. A książki tez czytam, a owszem
