Mój syn autystyk mówi sam do siebie, jest jakby w swiecie wyobraźni, opowiada sobie historyjki, prowadzi dialogi. Sadze ze on w ten sposob cos sobie kompensuje, lub stymuluje sie sluchowo. Mam watpliwosci, czy powinnam się tym niepokoić. Wprawdzie jak go pytam o to, to mowi ze wie że tak nie jest jak mowi, on tylko tak się bawi.
Nawiązując do tematyki filmu mam pytanie czy jeśli u osoby starszej spokrewnionej podejrzewamy szeroko pojęte zaburzenia psychiczne a o na odmawia konsultacji psychiatrycznej ma sens sytuacja że członkowie rodziny idą do psychiatry i próbują "zacznie" nazwijmy to rozeznać sytuację?
Miałam znajomą, która miała niepełnosprawnego syna. Chyba nie mogła z tym się pogodzić. Ciagle twierdziła, że sąsiedzi w domu założyli im podsłuchy i inne niesamowitw rzeczy... Rodzina w porę nie pomogla kobiecie. W którymś momencie popełniła samobójstwo.
Co to jest urojenie?,urojenie jest to skutek cierpienia którego nie możemy znieść,żeby odpowiedzieć na pytanie co to jest urojenie należałoby odpowiedzieć na pytanie co to jest cierpienie,polecam wszystkim czytać regularnie-www.madinamerica.com/2020/03/dangerous-thing-psychiatrist/
Pozwolę sobie na mały wywód wynikający z moich obserwacji :). Moim zdaniem, przekonanie o płaskiej ziemi nie jest urojeniem (Możliwe, że istnieją przypadki kiedy mogłoby być urojeniem. Moim zdaniem taki przypadek mógłby występować np. kiedy ktoś jest święcie przekonany, że mieszka na krawędzi płaskiej ziemi i za jego progiem jest otchłań i za żadne skarby nie chce wyjść z domu - nie dociera do niego, że za progiem jest okrągła ziemia, nie polemizuje z racjonalnymi argumentami innych osób, nie przyjmuje ich tłumaczeń i dowodów. Chociaż opisana sytuacja może dotyczyć bardziej przekonania o przepaści za progiem, niż samej płaskiej ziemi). Wiara w płaskość ziemi wynika z przyjęcia czyjejś teorii za racjonalną i słuszną - czyli dokonało się krytycznej oceny sytuacji i analizy argumentów prowadzącej do przekonania o płaskiej ziemi. Urojenia natomiast są irracjonalne, pochodzą jakby z wnętrza człowieka, nie są zestawem cudzych przekonań przyjętym za prawdę. Urojenia są raczej niekomfortowe, związane z lękiem i stresują. Osoba nie ocenia swojej sytuacji poprawnie i realnie...ma założone jakby okulary urojenia i patrzy przez te okulary na świat. Nawet jeśli inne osoby przyjdą z ratunkiem, ich tłumaczenia niestety nie zostaną przyjęte, bo urojenie jest silniejsze (urojenie to taki jakby kokon odbijający racjonalne argumenty i zakrzywiający realny obraz świata ). Jeśli się mylę, to proszę Pana Doktora o sprostowanie lub uzupełnienie :).
