Day7-2 ถ้าไม่รู้จักฐานของจิต เราจะติดอยู่ในความคิด 

สติปัฏฐาน4 คือ ที่ตั้งของ จิต 4ที่(ที่ใดที่หนึ่ง) กาย (พระพุทธเจ้าสอนให้รู้ลมหายใจ) เวทนา(คืออุเบกขา) จิต(ตามดูวิญญาณ) ธรรม(ตามดูจิต-เกิด-ดับ)

ใช้อานาปานสติเมื่อนั่งนิ่งอยู่ ใช้ความรู้สึกตัวเมื่อเคลื่อนไหวหรือทำงาน การปฏิบัติทำได้ทุกขณะ เดิน นอน นั่ง วิ่ง ทำงาน วิปัสสนาญาณเกิดขึ้นได้ทุกขณะเมื่อวางเจตนาได้

@@Sun-wx2fi :ครับ เมื่อเราเจริญอานาปานสติ จะทำให้เกิด "สมถะ" เมื่อสมถะเกิด "จิต " จะเจริญ เมิ่อจิตเจริญจะละ "ราคะ" ได้ และการเจริญอานาปานสติ จะทำให้เกิด วิปัสสนา เมื่อวิปัสนาเกิด "ปัญญา" จะเจริญ เมื่อปัญญาเจริญจะละ "อวิชช" ได้

@@Sun-wx2fi ;วิปัสนาญาน เกิดขึ้นได้อย่างไรครับ ?

@@user-ub3ts9mh5x ช่วงแรกจิตเข้าถึงความว่างมันพอใจที่จะอยู่แบบว่าง ระยะต่อมามันเห็นกระแสความจำผุดขึ้น ความนึกคิดผุดขึ้นเอง เห็นได้ว่าความคิดไม่ใช่เรา ต่อมาเห็นการดับลงของสัญญาและสังขารชั่วขณะแล้วเห็นการกลับคืนของสัญญาและสังขารพร้อมกับความเข้าใจในกองสังขาร อัตตา อนัตตา สมมุติ วิมุตติ พร้อมทั้งปีติในอิสระภาพที่พ้นจากพันธนาการแห่งอวิชชา ขณะดับลงของสัญญาและสังขารนั้น คือ ช่องว่างในที่คับแคบ หรือความขาดการต่อเนื่อง(ผมไม่รู้บาลี) หรืออาจจะเรียกว่าสัญญาเวทยิตนิโรธ จะอะไรก็แล้วแต่ นั่นคือสภาวะเจโตวิมุตติ เมื่อเกิดความเข้าใจในทั้งหมดได้เป็นปัญญาวิมุตติ หมดสิ้นความสงสัยในตน ในคำสอน ในพระพุทธเจ้า ทั้งหมดนี้ต้องเกิดจากจิตที่ปรารถนาความหลุดพ้นจริงๆ ในชาตินี้ ไม่ใช่สักว่าทำไปตามบารมีตามที่เคยฟังมา บารมีนั้นคือกำลังของใจเราซึ่งเรากำหนดทิศทางที่แน่วแน่และสร้างความมุ่งมั่นให้เกิดขึ้นได้

​​​@@user-ub3ts9mh5xจากประสบการณ์ตนเองที่ปฏิบัติขณะฟังธรรมที่สอนเรื่องจิตและปัญญา ช่วงแรกจิตมันพอใจที่จะอยู่แบบว่าง ต่อมาเห็นกระแสความจำ และความนึกคิดที่ผุดขึ้นเอง ทำให้เห็นได้ว่าความคิดไม่ใช่เรา ต่อมาเห็นความดับลงของสัญญาและสังขารชั่วขณะและเห็นการกลับคืนของสัญญาและสังขารพร้อมทั้งเกิดความเข้าใจในอัตตา อนัตตา สมมุติ วิมุตติ นิพพาน หมดสิ้นความสงสัยในคำสอนและการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ปีติเกิดท่วมท้นด้วยจิตที่ดับอวิชชา พบอิสระภาพแท้จริง ทั้งหมดนี้จิตต้องปรารถนาความหลุดพ้นในชาตินี้จึงจะมีกำลังแทงทะลุอวิชชาไปได้ บารมีเกิดขึ้นที่เรากำหนดเป้าหมายชัดเจนและด้วยใจที่แน่วแน่เต็มพร้อม