Bana bir hap ver şimdi her şeyi unutursun. Gözüme hoş gelmiyor artık hayat, ilgimi çekmiyor. Eskiden ne güzeldi; deniz deli sandal kırık... Sen ellerimi tutmayınca kaybolurum sanıyordum. Hatırla beş liraya parlementi iki liraya cips kola... Burnu üşümüş çocuklar, kış kokusu ciğerimizde. Cebimzde İspanya'ya iki bilet varmış gibi, hola! Senin çok güzel benim aşık olduğum günler, bir manzaraya oturmuş gibi olurduk nerde otursak. Şuraya oturulur, şuraya oturmuşlar, şurada otursak. Bir bahane üretiyor iki dirhem bir heves oluşmasını beklediğim yürek. Sevdicek dedim diye ağırlıksız varlığına, ha şimdi, ha birazdan, ha sevdi, ha sevecek dedim diye, bekledim. Bilmem kaç yıl harcayıp bitirdim. Tabiki de seninle alakalı değildi, evet bu bana hayatın attığı kazık. Hala bir yerlerde sızlayan bir parçam sanki varlığın. Sızıyı dindirmek icat olunmamış, ne yazık. Seninle bir şiirden bahsetmek istiyorum aslında, ışıkları kapa, güzelim varlığın bir odayı dünyanın en güzel yeri yapar. Güzelim benim, senin olduğun yerde şiir neye yarar? Biliyorum. Sen aklımda dolanan hülyalı bir serapsın. Annemden yediğim taze azar ve yanına çay... Hala bir şeyler yazıyor olmama sağırsın. Benim sana karşı sığındığım şiirlerim de var. Ne denir bilemiyorum, ne anlatsam hiç. Bir şarkı başlar şimdi o biçim, sana atsam seni mutlu etmiş olurum. Büyülü yeteneklerim var biliyorsun. Farketmeyecek şeyleri farkederim. Hiçbir şey farketmez. Kendimi üzmek, elalemi mutlu etmek, gündüz okumak, gece yazmak. Senden bahsetmek, senden bahsetmemek, senden hiç... Konudan sapıyorum beni affet. Bazen bizim için evrende karşılaşmış harbi iki element olsaydık diyorum, koftiden değil ha, harbi iki element. Şaşırma sana hala bir diyorum, biliyorsun varlığını sen mümkün kılmadın. Ben de yokluğundan kurtulamıyorum. Bana bir iyilik yap şimdi, iyi olandan kaçıl. Erbayın seninle olmak istediğim bir dönemdi ama İsmet Özel bu konuya da değindi. O yüzden bu şiiri İsmet Özel okumayacak. Sen de dinleme, keşke bir kere de işler yolunda gitse. Hayat güzel, biz iki çocuklu ve bi köşede seni izliyor olsam. Bir kez geri dön, bir kez daha inandır beni 19 yıl yaşadığıma. Bir kez beni de götür yanında. Tanıdık o kafe, tanıdık o bey baba, tanıdık o huzurla, tanıdık gövden, tanıdık ellerin karşımda... Beni de götür İstanbul'lara... Nerede valiysem yokluğun orada bükülmez bir gerçeklik. Gül cemalini üç kez göreyim, bana arkanı dönme. Ben koştum ben vuruldum. N'olur bu kez ölme. Amaaan gülüm amaan... İçime bir dağ kurdular, tüm şairleri vurdular. Zaten göğsümüzde kuşlar hiç yakışmazdı. Adında bahçe geçer ama içinde tek bir çiçek açmazdı, toplum bizi önemsemezdi. Sen yine sevmezdin... Zarifoğlu ölürdü, sen beni öpmezdin. Bir haberin yok, bir gün sen maviye de beklerim. Bir selamın yok, bir gün seni ölmeye de beklerim. Bir varlığın yok, seni sonsuzmuş gibi beklerim. Unutmadım ama sen hatırlatmaya gelme. İnsan her şeye alışır dediler, alıştım. Ne olur geri dönme...
