Depressief wakker worden. Wat kun je daaraan doen? 

Dank je wel, Gerda, voor je reactie en compliment. Ik beoefen dit zelf elke dag! En ben helemaal verguld met de werking ervan, de rust die het oplevert. Een fijne dag toegewenst. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Beste Filip, Dank je wel voor je reactie. Dat zorgeloze van dat moment, het verdwijnt zo explosief in de ochtend als je depressief bent, maar het goede nieuws is dat we wel in staat zijn om even zorgeloos te zijn! Vandaar dat het zo behulpzaam kan zijn om te onderzoeken welke gedachten er aan de zorgen voorafgaan. Gedachten, en vooral gedachtebeelden, zijn krachtige rakkers: de chemische sauzen die ze veroorzaken en die ons gevoelens geven zijn heftig, overweldigend! Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Graag gedaan, Katrien. Dank je wel voor je reactie. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Dank je wel voor je reactie! mvg, Tura Gerards

Beste William, Dank je wel voor je reactie en openheid. "Niet-vechten is lastig," zeg je. Ja, het is ook niet gemakkelijk, zeker als je ontdekt dat je inderdaad op allerlei manieren aan het vechten bent. De meest voorkomende reactie daarop - bij ons allemaal - is daartegen vechten. Vechten om niet te vechten, daar kun je echt gek van worden. Wat dan te doen? 2 mogelijkheden: 1 - Terwijl je aan het vechten bent, blijf het bekijken alsof je naar een ander kijkt die aan het vechten is. Blijf neutraal, veroordeel het niet en keur het ook niet goed, om welke reden dan ook. Wees getuige van hoe die "ander" (=jij) vecht en blijf die getuige. Als je getuige blijft (in het begin niet gemakkelijk), dan vermindert het vechten al snel. Als neutraal getuige stop je namelijk met vergelijken, je bent als een camera die registreert. En om te vechten, moet je vergelijken. Als je vecht en emotioneel bent, kun je ook eerst naar die emotie kijken als het iemand anders is met die emotie. 2 - Ik zeg niet dat je niet mag vechten. Maar als je per se wilt vechten, geniet er dan wel 100% van. 100% genieten van hoe je vecht: dat blijkt vrijwel niemand te doen. William, je wordt standaard een uur te vroeg wakker en kunt dan niet meer slapen. Je schrijft: "Dan lig je dus een uur of wat over alles na de te denken en word je weer somber en de start vd dag weer lastig." Ja, zo gaat dat. En zeker als dit elke dag gebeurt, is er een neuro-fysiologisch mechanisme in je lijf ontstaan dat hardnekkig is. Het is je misschien al eerder gevraagd: maar waarom sta je niet meteen op als je om 5 uur wakker wordt? Als je weet dat je niet meer in slaap kunt vallen, waarom dan nog blijven liggen? met vriendelijke groet, Tura Gerards

Wow, Femke, dat is heel bijzonder wat je vertelt. Het kan inderdaad, maar het is niet eenvoudig omdat we ons zo gemakkelijk laten meesleuren in de veroordeling en afwijzing van de inhoud van de gedachten en gevoelens. En ja, vertrouwen is een groot goed! En noodzakelijk om die stap zo te kunnen zetten. Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Ah. Filmpje gevonden. Bedoelde met afbouw: uiteraard (op de manier hoe ik het heb gedaan) aldus in overleg met mezelf. Voorbeeld: van de vier medicatie naar twee. Waarvan 2 seroqel en 2 depakine. (wilde dit toch even corrigeren. Mij is het gelukt. Mede door positieve filmpjes, in combinatie van heroverwegingen: en uiteindeluck op het vertrouwen varen, en tijdig angst laten zijn voor wat het is. Wellicht dat iemand err iets aan heeft. Pijn is uiteindeluck van voorbij gaande aard, en verdriet is een heerlucke ontlading, al zeg ik het zelf. Ieder is uiteindeluck volwassen genoeg om dit op een juiste manier aan te kunnen. Wilde het toch even delen. Voor ieder die hier mee zit. Het is niet prettig om je niet goed te voelen. Aldus iedereen een knuffel Want ook jij mag er zijn in wat je doet of niet doet. Gewoon zijn in het leven is al goed echt waar. Lieve groet Femke 💚🍀🌸

Beste Hammer, Dank je wel voor je reactie. Heel goed dat je niet vecht tegen in bed blijven liggen als je geen zin hebt om eruit te komen. Laat je vrouw je ogenblikkelijk na het wakker worden een glas water brengen, desnoods twee. En een kus op je voorhoofd. Op een gegeven moment moet je plassen en dat kan een goede reden zijn om uit bed te komen. ;-) Met vriendelijke groet, Tura Gerards

Beste videos, Dank je wel voor je reactie. Als je depri werd van langzaam spreektempo, waarom ben je dan niet gewoon weggegaan? Of ben jij iemand die de oorzaak van zijn of haar depri-schap graag toeschrijft aan prikkels van buiten? Met vriendelijke groet, Tura

Je houdt me voor de gek?