Dit is geen Psychose 

In 2020 maakte ik het zelfportret Dit is geen Psychose. Ik was toen zwaar aan de alcohol verslaafd, nog licht psychotisch en was net in zorg. Na het maken van deze documentaire moest ik al gauw het kamertje bij Luc verlaten en kwam ik bij de daklozenopvang van het Leger des Heils terecht. Daar heb ik tien maanden verbleven. In maart 2021 kwam ik terecht in een doorstroomkamer van het Leger des Heils en is er een Housing traject gestart waarmee ik sinds 21 juni 2022 eindelijk weer eigen woonruimte heb gekregen
In september 2021 ben ik gestopt met drinken en ben ik heel hard aan mijn herstel gaan werken. Dat deed ik in eerste instantie door elke dag naar de bioscoop te gaan en in mijn atelier proberen te werken aan het schrijven van een vervolg op mijn film Verloren Jaren. Er volgden in 2022 nog twee terugvallen in alcoholgebruik, maar ik ben sinds juni van dat jaar abstinent. Sindsdien gaat het weer goed. Ik werk momenteel aan meerdere filmprojecten, geef weer gastcolleges en wil weer aan het werk als ervaringsdeskundige. In overleg met mijn psychiater ben ik zelfs bezig mijn antipsychoticum af te bouwen. Dit is geen Psychose wordt gebruikt bij de gastcolleges die ik geef op scholen en universiteiten.
Bezoek voor meer informatie mijn website: bas-labruyere.nl