Duchowa atrapa, odc. 148 

Fajna rozkmina 👍

Dziękuję za to, że Chrystus założył Kościół w którym mogę wymieniać uszczelki i prać swoje brudy nie zalewając sąsiadów. Bóg zapłać.

Uwielbiam to jak Pani potrafi wyciagnąć głębokie przemyślenia z tych codziennych spraw 😊 Dziękuję za przemyślenia i przypomnienie. Niech Pan nam wskazuje atrapy i obdarza łaską by się ich pozbyć i żyć w prawdzie 🙏 Pozdrawiam serdecznie 😊

Dzis duzy temat dla mnie... aż zatrzesło moimi atrapami a moje ego sluchało z "kwaśna" miną. Dziekuję dobremu Bogu, ze cierpliwie i nieustepiwie pozwala mi dostrzegać te atrapy w moim życiu i daje odwagę by je porzucać. Bywa to dla mnie trudne i czasem boli ale dla życia w prawdzie i wolności wiem że warto. Dzieki za odcinek! 🙌🤍

Jak fajnie ukazałaś tę istotę naszej ludzkiej natury, każdy z nas czasem coś podkoloruje by może pokazać siebie w lepszym świetle, daje do myślenia.... dziękuje ❤

Dziękuję ❤

Atrapa- w kontekście czegoś co jest przykrywką dla „czegoś”

Próbuje zmierzyć się z każdą „cieknącą uszczelką” i pozostawiam sobie czasu na improwizacje. To bardzo pomaga. Choć nie czyni mnie szczególnie popularnym...Ale co tam...Wiem kto mnie kocha, innych nie muszę do tego zmuszać...Choć ja kocham i uczę się kochać wszystkich ❤️

Nie łatwo być duchowym profesjonalistą. Człowiek sam siebie oszukuje budując takie właśnie atrapy, one wcześniej czy później wychodzą jednak na jaw. I lepiej wcześniej, bo wstyd wówczas trochę mniejszy ...

Prawda, dzięki 🙏❤️🤗

Agatko,dziekuje za wspaniala" rozkmine" Duch Swiety jest z Toba❤

Stanmy sobie w prawdzie 🤔💚🕊️♥️

Pani Agato, witamy serdecznie Atrapa duchową to temat do rozważań dla nas , codziennie jeśli w naszym domu i wywołuje niemal burze, a to już dobrze - to prognostyk na coś lepszego. Pozdrawiamy Marek I Małgosia B. Słuchacze SMK.

Oj mam tez tych atrap, pięknie to P. Agatko powiedziałaś.😅😊

No właśnie, chyba tam przemyciłaś ten wspólny mianownik wszystkich tych atrap. To są te chwile, gdy słuchamy nieprzyjaciela i za jego podszeptem pozwalamy ego, by wskakiwało nie na swoje miejsce, czyli na szczyt w naszej poznawczej hierarchii. Bo ego ma takie ciągoty i jest podsycane przez kusiciela, który następnie przyjmuje rolę oskarżyciela. Wszyscy mamy ego i powinniśmy się od niego szczerze dystansować. Empatyzować również na poziomie ego, gdy ono już jest na swoim miejscu. Kiedy po prostu wchodzimy z wiarą w kontakt z Bogiem i działamy w Jego duchu, to nie ma możliwości, żeby wtedy wpadła nam do głowy jakaś głupota zadzierania noska z powodu jakichś rzeczy, o których nie wiemy, choć już zaraz się dowiemy. Ale w tym rzecz, że analogia z uszczelkami i innymi takimi w pewnym momencie musi się urwać, jako że nie jesteśmy maszynami, ale raczej dynamicznie zmieniającym się organizmem i polem walki. Dlatego musimy regularnie robić te... przeglądy. Bo tu ziarno, a tutaj znowu daliśmy coś gagatkowi podsunąć. Jakąś właśnie atrapę i protezę egopochodną. Nigdy do końca tego napięcia i tych podmian nie wyeliminujemy, ale kto nas wyswobodził, że tak sparafrazuję Pawła? Odpowiedź jest jasna. Liczą się te stałe powroty, liczy się ta zdrowa czujność duchowa. Po co czynię teraz to zło, którego nie chcę? Choćby nie zło, ale małe... zełko? A co do pana fachowca, to posłużył się chyba ciekawym skrótem myślowym. Mówiąc o atrapie, miał na myśli prowizorkę. Świat technikaliów jest bardziej techniczny, bo sam nie mogłem dostać porządnej i pasującej uszczelki do syfonu pod moim zlewem. Co pewien czas znowu woda ciekła i musiałem zeszmacić podłogę. Aż w końcu wziąłem taśmę izolacyjną, owinąłem wokół gdzie trzeba, robiąc kilka solidnych warstw... i trzyma już znacznie dłużej niż jakakolwiek badziewna uszczelka! Wszak funkcja i materiał liczą się bardziej niż etykieta. A żeby nie było tak kolorowo, to podzielę się mniej przyjemnym doświadczeniem z przyziemnością. Pewnego otóż miesiąca dostałem rachunek za wodę opiewający na ok. 1000 zł. Dlaczego? Ano spłuczka mi się zepsuła i malucieńka fontanna leciała sobie niemal bezszelestnie przez calutki miesiąc. Jednak i tutaj był happy end, bo spółka komunalna ten dług mi umorzyła, a ja po raz pierwszy w życiu wymieniłem samodzielnie spłuczkowy mechanizm. Jak na filozofa przystało. 😂

Normalnie było za krótko, bo się tak zasłuchałam i nagle koniec. Kurczę Agata tak ciekawie dziś prawiłaś swoje morały, że bardzo, bardzo serdecznie Ci dziękuję. No, już nie płacz tak, że tej książki nie przeczytałaś. Po prostu teraz ją przeczytaj i opowiedz Nam przy okazji w następnym odcinku, czy była taka rzeczywiście ekstra i warta jej przeczytania? To, co mówiłaś jest ciekawe dla mnie. Mam wysoką samoocenę swojej osoby, ale masz rację poszperam w tych moich uszczelkach i przyjrzę się, czy już je dziś mam wymienić? Czy może dopiero za miesiąc kiedy zacznie z lekka kapać woda? 😂 Serdecznie Ci dziękuję za fajny temat. ❤Piątek. 2023-10-13. Mój ulubiony dzień tygodnia.🤍

Witam serdecznie 💞❤️🥰💞

❤️💗❤️

Gdzie są ? Wszędzie !? Zależy jakie przyjmujemy standardy - definicje i kto je artykułuje - ustala (jakie ma zamiary-intencje). Dla mnie - stanowisko ,że człowiek jest (był i będzie) z natury niedoskonały /"grzeszny" - jest oczywiste. A akceptacja tego stanu jest ,dla mnie , drogą ku Nawróceniu.

Dzięki Bogu, że Bóg jest, bo gdyby Go nie było, toby mój wewnętrzny system hydrauliczny dawno trafił szlag. :) :) :)

Zauważyłam to u siebie 😊 ale też to, że im mniej atrap stosuję tym mniej ludzi w moim życiu. A uwierz mi wykosilam tych atrap sporo 😊 Powiesz mi coś na ten temat?

Słodka Myszka.

Agata ty ze zwykłej awarii toalety potrafisz zrobić przypowieść ,, Pewnej niewieście zepsuła się toaleta ...😅.A tak nawiasem dużo skasował ten hydraulik .?

a mnie ciekawi ta "atrapa"(??) na miniaturce 🤔 - .. właściwie to jest atrapa czego ??

Ja mam inny problem. O ile nie sprawia mi trudności mówienie prawdy w kwestiach wiedzy czy przeczytanych lektur, o tyle mam wielkie problemy z mówieniem jej w sytuacjach towarzyskich, gdy ktoś pyta mnie czy ładnie wygląda albo czy łazienka, którą wyremontował robi na mnie wrażenie. Jeśli coś mi się nie podoba mam sporą zagwozdkę jak się zachować, pochwalić? Skłamać? Nie mówić nic? Oczywiście, ta trzecia opcja wydaje się najsłuszniejsza, jednak co zrobić gdy ktoś domaga się odpowiedzi i nie pozwala się zbyć? Można jeszcze powiedzieć; ważne że Tobie się podoba ale inteligentny człowiek zaraz wyczuje unik. A Wy co mówicie w takich sytuacjach?

Prawdziwa rozmowa. Przeczytana tutaj na kanale Agaty R. J: ta Aleksandra ma kanał na YT, obserwujesz/ oglądasz tam coś? pytam czy warto :) A: jednak dla mnie jej sposób mówienia jest irytujący. Jestem dość energiczną osobą, takie rozwlekłe, egzaltowane mówienie zwyczajnie mnie męczy. A: Znasz Aleksandrę Wojciechowicz? Spędziła w Zakonie prawie 8lat. Nie lubię świadectw duchownych, czy konsekrowanych, którzy po wyjściu na "wolność" psioczą na Kościół...Z nią było inaczej, dlatego jest tak interesująca. A: jednak dla mnie jej sposób mówienia jest irytujący. P.S. I bądź tu człowieku mądry po takich "zachęcająco- sprzecznych" zachętach. Nie! wiem, czy ją oglądać, czy nie! oglądać? Ktoś pomoże?❤ .

O, ale mnie to zaskoczyło. W sensie, żeby w takich błahych sprawach mówić nieprawdę, bo faktycznie co by to niby zmieniło przyznanie, że książka nie była czytana? W tym konkretnym wypadku (bo sobie wyobrażam, że to była sytuacja towarzyska) Tak w ogóle to od pewnego czasu stale właśnie tu spotykam się z zarzutem kłamstwa i ciągle mnie to zastanawia skąd taki zarzut w ogóle bierze źródło? Spróbowałam zastosować taki zarzut sama (na kwestię, która była ewidentnie nieprawdą) i pamiętam go cały czas ciągle mając rozdźwięk w tym zakresie 😅 Czemu bliżej jest mi jednak sądzić, że ktoś zrobił coś (nawet jeśli pojawia się jakaś nieprawda) z jakichkolwiek innych przyczyn niż chcąc skłamać? Kłamstwo dla mnie jest działaniem świadomym i intencjonalnym - ktoś chce powiedzieć nieprawdę celowo, z reguły ze złych pobudek w dodatku. Czy uważanie, że inni kłamią nie jest oznaką tego, że to samemu ma się problem z tym? I wydaje się takim takim osobom, że inni też muszą mieć? Przyznam dłuższy czas zajmuje mi to głowę zwłaszcza, że zarzut regularnie się powtarza, co w przypadku pojedynczych sytuacji też jakoś potrafię zrozumieć, ale nagminnie? Ewidentnie takie postrzeganie wygląda na stały nawyk (idzie zresztą w parze z podkreślaniem stale własnej prawdomówności, a to już moim zdaniem jest dodatkowym symptomem pewnej postawy).