Rozmowa z "Jezusem z The Chosen" + kulisy z tego spotkania 

❤️💗❤️

Prosimy o polskie napisy 😊

Dokładnie tak. Wywiad krótki, ale wszystko w punkt. Dziękuję Tomek 😊

Bardzo świeże pytania, a żart taktowny i zabawny. Jonathan ma poczucie humoru i załapał napewno.

Mnie podobnie. Dziękuję!

Ten żart zrobił przejście w relacji , po takim wstępie nie mogło być trudno. To był dobry start. Pozdrawiam :)

większość jak nie wszyscy ,którzy mówią ;że nie wierzą w Boga nie znają Jezusa nie mają relacji z NIM

Chwała Panu!!!

@@Alice.El_ dziękuję z mądrą uwagę. Gdzieś w pośpiechu umknęło. Niestety telefony mają taką brzydką przypadłość że czasami zmieniają nawet całe słowa. Pozdrawiam serdecznie Klaudia

@@annaa9133 Pozdrawiam🤗 Miłego dnia 😘

Dla mnie ten serial był czymś na swój sposób przełomowym, zbiegł się w czasie z odejściem mojego pierwszego, nienarodzonego dzieciątka i pomógł mi skierować swoją całą uwagę na pokorną postawę Jezusa. W głowie mi ciagle brzmią jego słowa, że jest cichy i pokorny. Tak jak wspomniałeś, Jezus jest mistrzem i daje nam fenomenalną receptę na życie. W sumie tak już będzie przeszło dwa lata od kiedy swój rozwój oparłem o pokorę i próby porzucenia ego oraz chciwości. Nie jest to łatwe i wygodne życie, nigdy wcześniej, mimo tylu różnych trudności, nie sprawiało mi tyle radości. Może całe życie żyłem pod kamieniem, można tak na to spojżeć, w sumie większość życia kierowałem się niezaspokajalną ambicją, byłem egocentryczny, a przez sytuację rodzinną, która swoje epizody miała jeszcze rok temu odczuwałem ciągły żal, zawód i złość. Potem zauważyłem, że też popełniam błędy, też kocham, choć czasem nieudolnie, też muszę się jeszcze wiele nauczyć i słowa Chrystusa o przebaczaniu nawet 77 razy to prawda, którą miałem przed oczami, ale nie wiedziałem na co patrzę. W tym wszystkim zauważyłem, że każda sytuacja, która mnie w życiu spotyka (w szczególności ta trudna, skomplikowana) jest lekcją pokory oraz szansą na odkrywanie nauki Jezusa w swoim życiu. Przez prawie 26 lat w kościele widziałem tylko nudne formułki i obrzędy, które trzeba praktykować, bo takie są przykazania. Swoją drogą bardzo pomocny był dla mnie też Twój Tomku materiał o religijności neurotycznej. Stanowił pewien punkt odniesienia do tego co już udało mi się zmienić, a nad czym konkretnie muszę jeszcze popracować. (Chodzi mi oczywiście o oba filmy) Teraz jednak mam wrażenie, że coraz bardziej świadomie podchodzę do, życia, Kościoła, słów zawartych w Piśmie Świętym i dlaczego jest takie święte oraz postaci i nauki Chrystusa. Chce mi się przeżywać Eucharystię, chce mi się być w łączności z Bogiem, bo czuję, że to najlepsze co może dla mnie być. Wiara nie jest już w moich oczach jakimś dziwnym wirtualnym tworem z wirtualnymi zasadami i jakimś odległym Panem Bogiem.

Przepraszam za tasiemca, ale poczułem, że muszę się tym podzielić. Jeszcze raz dzięki Tomku za Twoją twórczość i promowanie wartościowych treści ✌️🔥

Jonathan kiedyś to wyjaśniał - te pierścienie mają kształt czaszki i przypominają mu o śmierci (memento mori). Zapewne nosi je celowo, aby sława, która go otacza nie zaszkodziła jego pokorze, o której nie tylko mówił, ale którą widać w całym „stylu” jego życia. Pamięć o śmierci to „nauczycielka życia”