Deze professor is enorm goed wat bewegen betreft. Ik voel mijzelf een voorbeeld. Vanaf mijn 335 ben ik begonnen met dansen stijldansen. Veel trainen. Deelname wedstrijden. Goede voeding met ook af en toe een borrel of biertje. Goede socialecontacten. Dat komt vanzelf door bewegen. Sportschool. Gym.fietsen. natuur met wandelen. Ben nu 91 en dans nog steeds ook na het overlijden van mijn vrouw. Dansschool weer opgezocht en bewegen weer op muziek. Gezondheidsklachten. 3 bijpassen. Darmkanker. Halsader operatie. Artsen door mijn Goede conditie operaties altijd mogelijk geweest. Snel herstel. Doe nog dagelijks 6 a 7 oefeningen en jog dagelijks 4 a 5 mji Inkten thuis in de gang en kamer en voel me er goed bij. Dit wilde ik even kwijt. Dus mensen blijf in beweging er zijn genoeg activiteiten op dat gebied.
Beste Erik, hoe zit het dan met al die mensen die ik zie en hoor bellen met hun werk tijdens het wandelen in de natuur. Het is natuurlijk beter dan zittend bellen achter je bureau maar kom je dan in de ontspanning, het genieten, tot creatieve gedachten? Ik zelf zou zeggen wandel in de natuur en zet je mobiel uit :-).
Hallo ik had een vraag. Ik heb dit gekeken voor een mentoraat opdracht en ik vroeg me af hoe je het fenomeen 'ijsberen' dan verklaart? Dan ben je wel aan het lopen, maar je brein is overbelast. Hoe kan je dan ervoor zorgen om toch nog rustig te worden? Ben benieuwd naar het antwoord!
hey Erik , hier wietze braem ik wandel telkens voor het werk naast de veegmachine maar ik heb last van mijn heupbol mijn kine zegt waarschijnlijk een peesontsteking is dat waar of niet ? grtjs van wietze braem uit het Belgische Adinkerke
1:05 Ik geloof niet dat dit de juiste uitleg is over de relatie tussen het default mode netwerk (dmn) en het positive task netwerk (ptn) . Het is net andersom. Tobben, piekeren = dmn. Als je gaat lopen (of pianospelen, of afwassen, of mediteren) komt dit juist tot rust en wordt het ptn actief. Dan komen wellicht de spontane eureka-momenten. Maar sowieso is deze "kennis" over het brein nog veel te rudimentair om er dit soort conclusies aan te verbinden of iets mee te verklaren. De neuropsychologie is veel te veel in de ban van de functionele mri. Dat bepaalde hersengebieden actief zijn bij bepaalde taken is leuk voor een fmri plaatje. Maar of dat goed of slecht is, wat dat betekent (als het iets betekent) is een heel ander verhaal. En wat er in die actieve gebieden dan gebeurt, daar weten we bijna niets van. We hebben een heel klein beetje kwantitatieve kennis over het brein maar vrijwel geen kwalitatieve kennis.
