Esmee (24) weet pas één jaar dat ze autistisch is | STEREOTYPISCH | NPO 3 

Ohja die is herkenbaar

ja, erg onhandig en kortzichtig :( Met heel veel dingen denken mensen zo helaas. Ik hoop dat ze iets van je comment leren!

Of, wat ik ook heel erg vind: 'oh maar dat heb ik ook, dan zijn we zeker allemaal autistisch!' m.a.w. het ontkennen ervan.

!!

En dat autisten ook gewoon mensen zijn, wij zijn ook allemaal anders.

Vraagje, lukt parttime wel? En lukt het dan met rondkomen? Misschien een beetje persoonlijk 🙊 maar vroeg het me af

Bedankt voor je reactie Anouk🙂

Dit is helaas echt niet alleen zo bij autisme. Ik werk zelf in de gehandicaptenzorg. Eigenlijk bij alle beperkingen heerst een stereotypering. Dit is helaas ook zo bij een opleiding. In ieder geval uit mijn eigen ervaring/opleiding is dit wel het geval.

succes! Mijn vriend heeft (ook met autisme) zijn opleiding afgerond, hij zorgt er nu voor dat hij 0,9 fte verspreid over 4 dagen werkt en dat werkt fantastisch voor hem, hij is vooral bezig met het inplannen van de huishoudelijke taken om zo min mogelijk nog te doen als hij thuis komt, zodat hij lekker kan relaxen :)

Je kan geen autisme hebben zonder problemen of moeilijkheden met sociaal contact te hebben.

Je kan geen autisme hebben zonder moeilijkheden op sociaal gebied

Jammer dat je zo'n foutief beeld hiervan hebt. Dit is namelijk echt niet waar.

womp womp

3 burnouts voor je 18de.... wauw.

We hopen het ook voor je. Bedankt voor het delen van je verhaal.

Ik ben ook 34 man, heb nu 3 jaar mijn diagnose zit ook in mijn 3de burnout. Ondanks dat ik wel de diagnose heb, is de juiste hulp krijgen lastig/ niet mogelijk. Je moet het toch zelf doen, blijkt mij en dat accepteren ging samen met mijn verwachtingen, hoop en beeld van hulp bij stellen. Het label Autist gaat samen met een hoop vooroordelen van anderen, zoals je niet kunnen inleven in het gevoel van een ander. Ik ben van mening dat veel Autisten zich juist meer inleven in een ander tot op het punt dat zij zichzelf kwijt kunnen raken. Dat autisme een spectrum is, dringt nog niet door bij de massa. Het is ook lastig dat twee mensen die zo anders kunnen zijn toch de zelfde diagnose hebben. Het gevaar van een diagnose is dat je jezelf er naar gaat plooien, ook al heb je het niet door. Je conditioneert zo makkelijk en snel, door dat bijvoorbeeld je naasten meer ruimte geven of begrips voller zijn omdat je een diagnose hebt. Los van de hulpmiddelen en rechten die bij een diagnose horen, is het meer een aanleiding en richting voor zelfonderzoek. Het nog niet hebben van een diagnose of niet de juiste, is niet alleen maar slecht het geeft ruimte voor een objectief zelfonderzoek met minder beïnvloeding van buiten af. Geen erkenning van anderen krijgen kan heel groot en belangrijk lijken, zelfs alles omvattend. Als ik er op terug kijk is erkenning van anderen niets meer dan een aanmoediging om jezelf te zijn. Het niet opkomen aan de verwachting van een ander maakt je afwijkend voor die ander en in een groep word je dan snel buiten gesloten. Dit voorkomen kan een doel op zichzelf worden met maskers aan toe. Omdat je toch echt anders bent kun je blijven proberen dit te voorkomen, maar het lukt nooit helemaal. Hier heeft scripting ook mee te maken, het op voorhand bedenken wat de ander kan zeggen en hoe jij zou reageren. Het echte gesprek gaat nooit zoals je dacht en daarom ga je er na bedenken wat je beter had kunnen zeggen of willen zeggen. Hier door kun je zo geleefd worden. De oplossing is dat je accepteert wie je bent en dat anders zijn niet slecht is, dus je kunt ontspannen en jezelf goed voelen over jezelf, los van anderen. Misschien ben je wel op de beste manier mogelijk anders, of ben je je tijd voor. Ik hoop dat je je ontwikkeld tot de beste mens die jij kan zijn, een fijne plek hebt met mensen om je heen die je accepteren voor wie je echt bent hoe afwijkend dat ook mogen zijn.

@@user-rl3lf7zm7o Ga zelf lekker meer werken! Aangezien je toch geen verplaatsing voor een ander maakt, is dat een betere invulling van je tijd. Heb je straks ook meer geld om die verplaatsing helemaal niet meer te hoeven maken.

Respect!

500 stage uren zijn veel meer waard dan die zelfde tijd in de schoolbank te zitten. Systemen maken is erg belangrijk en dat kan je niet op school. 500 uur om aan te voelen hoe dat dan gaat op de werkvloer waar niemand rekening houd met mensen op het spectrum. Kind trauma kan volgens onderzoek leiden tot oa autisme.

Ja ik als hbo student vond het best prima! Wel veel structuur en ook veel theoretisch. Ik ging er wel lekker op. Totdat ik moest afstuderen. Dat is nog steeds niet gelukt. Ik kan überhaupt geen opdrachtgever voor mijn scriptie vinden. Er is 0,0 structuur of begeleiding hierin, en je kunt de oplossing ook niet in een boek lezen ofzo. Ik moet gewoon zomaar ineens een onderwerp bedenken binnen de complete juridische rechtssfeer. En dan moet ik nog ergens een opdrachtgever vinden ergens binnen de gehele economische sector. Dit is 1 grote error voor mij. Al zou ik vandaag opdracht krijgen zou ik direct aan de scriptie kunnen beginnen… Maar deze zoekfase is gewoon zoooo lastig en onoverzichtelijk, dat ik het nu al 2 jaar probeer en ik telkens in een burnout kom voordat ik überhaupt een opdrachtgever heb. Het is gewoon 1 grote error. Terwijl het scriptie schrijven zelf geen probleem gaat zijn… En de opleiding? Die wilt niet helpen. Ik heb ook geen mensen in mijn omgeving die ik kan vragen. Dus ja ik ga gewoon niet kunnen afstuderen. Niet omdat ik het vak niet begrijp, maar omdat ik geen opdrachtgever kan vinden. Wat een feest 🎉

@@GamingPIPI Yo wat een onzin is dat. Ze moeten je dan gewoon zonder scriptie laten slagen. Gewoon hun taak om jou te laten slagen als je hebt bewezen dat je het kunt..

@@samipso jaa nou de scriptie wil ik heus wel schrijven hoor. Ik kan gewoon geen opdrachtgever/onderwerp vinden. Heb al eerder een scriptie geschreven maar toen kreeg ik het onderwerp en opdrachtgever wel gewoon🥲. Heb de rest van mn opleiding met twee vingers in mn neus gehaald…

Probleem is alleen dat ontmaskeren niet voor iedereen een optie is. Als je geen baan kunt vinden waarbij je kunt ontmaskeren of bijvoorbeeld kinderen hebt, word je vaak geforceerd om te maskeren.

Hoi Thomas, heel herkenbaar! Vind je de combinatie ook zo lastig? Ik ben 45 en heb vorig jaar ook beide diagnoses gekregen. Ik ervaar altijd chaos in mijn hoofd. Niet fijn!

@@manonvorstenbosch3445 ja! ik dacht lang dat ik niet autistisch was, maar vorig jaar eindelijk een therapeut die het doorhad. Hele rare combinatie!

Ik heb autisme, ontdekt op mn 26e. Ik heb altijd geanalyseerd waarom ik werd gepest en buitengesloten en altijd gewerkt aan mijn sociale vaardigheden om beter in groepen te liggen. Ik wijtte het aan mijn gevoeligheid (te snel afgewezen of veroodeeld voelen) en verlegenheid. Maar tegelijkertijd heb ik altijd veel vrienden en vriendinnen gehad, ben ik super sociaal en uitgesproken, heb ik geen gekke of opvallende interesses & ben ik goed of getallenteerd in veel dingen en heb ik een hekel aan herhaling. Ik heb geen structuur of rigiditeit in waar dingen staan zoals het meisje in de video wel in dat mensen duidelijk moeten communiceren, als ze het een zeggen maar het ander bedoelen, hoe moet ik dat weten? Al heb ik geen moeite met letterlijkheid zoals beeldspraak, gezegdes etc. Als ik overprikkeld raak dan komen geluiden vooral heel hard binnen en ga ik subtiel stimmen en ben ik sneller geïrriteerd. Maar dit had ik als kind bijvoorbeeld niet door. Ik heb heel veel ad(h)d gedrag maar ik heb geen last van dingen niet kunnen opbrengen om te doen of niet kunnen concentreren behalve als er teveel gebeurt en ik daardoor de orde of logica kwijt raak dan vergeet ik dingen, raak ik inpulsief en loop ik als een kip zonder kop rond.. Ongeduldig zijn met luisteren, slecht gevoel voor tijd etc. Dat is mij uitgelegd als een gevolg van autisme en niet als add. Maar ik zit aan het hoog empathische gedeelte van autisme een kant die vaak niet geportretteerd wordt, ook ik kan soms teveel op de gezegde woorden letten en dan andere contrasterende signalen langzamer binnen dringen maar gemiddeld genomen. Maar ik wordt gezien door mensen als een sociale butterfly al heb ik ook veel rust nodig. Dit type autisme wordt zelden geportreteerd en daardoor heb ik ook moeite gehad het volledig te omarmen. Ik denk ook dat de diagnose mij hielp mijn burnouts te begrijpen maar het me meer zou schaden als anderen het zouden weten.

Dat hoop ik ook. En gezien sommige reacties hier, is dat hard nodig. Blijkbaar begrijpen veel mensen nog niet wat autisme inhoud.

Dat is echt enorm lastig inderdaad 😔

Begrijp je volkomen!

Misschien raar dat ik dit stel hoor, maar je hebt in ieder geval 40 jaar zonder stempel geleefd, ik denk niet dat je het aan iedereen hoeft te vertellen. Autisme is voor veel mensen toch een abstract iets wat niet iedereen begrijpt denk ik. Als jij jezelf maar kan begrijpen op die andere mensen hebben we toch geen controle.

@@Margriet101 zonder stempel weleenswaar maar vreselijk emotioneel beschadigd door alles waar ik doorheen moest, ik moest maar "normaal" doen, dat was wat ik altijd uit alle richtingen te horen kreeg, normaal op school en werk, waardoor ik nooit mezelf heb kunnen zijn en ik altijd overprikkelt was en ik vele maskers heb moeten dragen en was dus echt een zware lijdensweg.....nooit geen hulp of wat gehad, alleen maar kritiek, ook als kind en ik ben zeker mensen geen verklaring schuldig maar soms moet je wel eens uitleggen waarom dingen niet lukken/kunnen en ben blij dat ik nu ook uit kan leggen waarom, ook al is er dan vaak nog onbegrip.

Dikke hug

Heel veel succes! 🙂

Ik vin het ook geen stoornis en het kan je grootste kracht zijn

Milde autisme bestaat niet naar mijn mening. Iedereen ervaart andere moeilijkheden en ook op een andere manier en die zijn niet minder erg dan die van andere autisten. Een andere autist is misschien heel zichtbaar autistisch voor anderen, maar niemand kan bijvoorbeeld in jouw hoofd kijken. Misschien gebeurt er zoveel in jouw hoofd dat jouw leven moeilijk maakt, maar niemand die dit aan jou ziet. Misschien kom je thuis en ben je door je autisme te moe om te koken en/of je huishouden te doen. Of je redt alles juist allemaal net, maar kan daarna nooit met vrienden of familie afspreken, omdat je te moe bent. Ik ben daarom zelf niet voor het vergelijken van autisten en de ernst van hun autisme.

Niet erg hoor

Mag ik dan (uit interesse) vragen hoe je erachter bent gekomen dat je autisme hebt? Als je gewoon mee lijkt te kunnen komen met de maatschappij

Vaak krijg je door jeugd problemen een diagnose heel vroeg. (Ik wel iedergeval) @thijsgroot6150

​@@thijsgroot6150 Ik weet dat de vraag niet aan mij gericht is, maar ik vind het toch leuk om te beantwoorden. Mijn ouders hebben mij laten diagnosticeren toen ik 7 jaar oud was. Ik had sombere gedachten, was vrij druk in mijn hoofd en kon totaal niet tegen verandering. Vervolgens ben ik van het regulier onderwijs afgehaald en op speciaal onderwijs geplaatst. Ik heb ook mijn middelbare school op speciaal onderwijs doorgebracht en vervolgens een reguliere MBO 4-opleiding gevolgd. Ik werk nu al 5 jaar fulltime bij een reclamebureau en ervaar geen problemen met mijn autisme op mijn werk.

@@thijsgroot6150 diagnose gekregen toen ik klein was omdat ik ook een diagnose had gekregen voor hoogbegaafd zijn. Dit is toen op verzoek van mijn ouders niet officieel gemaakt omdat het nog in een tijd was dat het alleen maar nadelig was. Psycholoog zei tegen mijn ouders dat zei zich aan mij moesten aanpassen, maar mijn ouders vonden juist dat ik mij aan de rest van de wereld aan moest passen. Als je het als excuus voor alles gaat gebruiken word je niet een functioneel mens, dus daar maar even wat angsten doorstaan.

Het is zo verschillend ook in gradatie

zo lief

Dat begrijpen wij helemaal🙂

vind je fulltime en overwerken iets om trots op te zijn? Vind je dat belangrijk? Eerlijke vraag

@@ziggytheduke tis niet zo zeer dat ze overwerkt is maar meer dat ze vaak over uurtjes moet maken. Maar voor haar is het prima af n toe eventjes huilen om alles kwijt te raken. Vaak met feestdagen is het drukst. En toch gaat ze gewoon verder. Ze houd gewoon van haar baan.

Er zijn echt mensen met autisme die een burn-out krijgen Er is gradatie verschil

Plus gewoon Banenafspraak of Beschut Werk indicatie in combinatie mocht iemand dit niet weten

Ik zou heel erg oppassen met de zorg/de ggz... Ik zou altijd voor jezelf blijven uitkijken ook als je iemand vertrouwd

GGZ: ver van wegblijven

😂

Denk dat bij iedereen tepels wel zichtbaar zijn als je dunne kleding draagt😂

Ja daar heb je wel een punt, in Nederland is het vaak het ene uiterste (veel werken, uitgeput.) of het andere uiterste. (Deken over je hoofd, alles uit de weg gaan wat spannend is.)

Niemand is verplicht om 40 uur per week te werken, maar als je een redelijk inkomen wilt verdienen, is het belangrijk om veel uren te investeren in je werk. Je bent op deze wereld gekomen doordat je ouders die keuze hebben gemaakt, je hebt geen verplichtingen jegens anderen.

Vind het relatief kortzichtig

Dit is inderdaad relatief Kortzichtig @Saskiade, Omdat dit alleen zo is voor mensen zonder ASS. Met autisme komen emoties vertraagd soms dagen later, dus als jij @liltop1980 lekker naar RU-vid kijkt en geen prikkels ervaart behalve RU-vid is dat heel anders voor iemand met autisme. Daar komt bij dat contact met andere mensen zelf mensen die je lief hebt meer energie vraagt met ASS. Dus wanneer een autist emoties verwerkt die jij in het moment al gehad en beleefd hebt loopt dat door voor iemand met ASS, het is dus het zelfde voor jou als je inderdaad niet op YT alleen maar met ja naasten nieuwe dingen ervaart.

Esmee geeft huiswerkbegeleiding werd gezegd in de video + het is inderdaad goed om om anderen te geven, maar ook om jezelf, en als je moeilijkheden hebt mag je daar heus wel bij stil staan en mee bezig zijn.

Helaas niet

@@loveearthspirit829 nog niet geprobeerd zeker

Dat is dus de grootste onzin. Je moet gewoon weten wat je kunt en daar je weg in vinden. Ik kan wel filosofie leraar willen worden op de universiteit maar dat kan ik gewoon niet. Weet wat je kunt, dan kom je vast ergens waar je blij van wordt. Zeg aub nooit tegen je kind dat die alles kan worden wat ie wil. Wat een teleurstelling als het dan niet lukt. Alles proberen is ook wel een heel breed iets, beetje kinderachtig ook om te zeggen.

Ik wil dingen kunnen verplaatsen met mijn brein

🤷‍♂️

werken is normaal, niet de hele tijd dood willen is normaal, vrienden hebben is normaal, een middelbare schooldiploma hebben is normaal, emotie tonen in je gezicht is normaal, zelfstandig kunnen lopen is normaal. Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. "Iedereen heeft wel iets" is zó bagatelliserend. Als dat alles was, zou ik nu wetenschappelijk onderzoek naar Tochaars B doen. Maar dat kan niet door alle psychische shit die ik heb gekregen "via" mijn autisme omdat de wereld om me heen er niet adequaat mee om kan gaan. Houd alsjeblieft op met die verschrikkelijk denigrerende uitspraak gebruiken. Als jij morgen een kankerdiagnose krijgt zeg ik ook niet "iedereen heeft wel iets".

Bedankt voor je top bijdrage /s

​@@npo3 meen je dat? Als iemand de deelnemer uitscheld?

Sarcasme @@loveearthspirit829

@FonsieBruut Wat een lompe opmerking. Denk je dat ze zich voor de lol zo rot voelt? Niemand wil zo leven. Met de juiste begeleiding en een andere manier van onderwijs zal ze misschien wel een opleiding kunnen afronden en een baan kunnen vinden die bij haar past voor het aantal uren dat mogelijk is voor haar.

​@@loveearthspirit829Is sarcastisch bedoeld?

🧐

Als je die 40 uur toch makkelijk haalt, kan ik je meteen een kleine empathie training aanraden voor ernaast

Weet je. Het is ok om een mening te hebben. Maar oordeel een ander niet. Je weet niet hoe het is om in iemand anders zijn lichaam te zitten. Ik heb ook Autisme, weet dat al sinds ik een kind was. Ik heb veel tijd gehad om daar mee om te leren gaan maar zelfs dan ben ik over mijn grens gegaan. Ik heb wel een bachelor diploma en ik heb 40 uur gewerkt en ik werk nu 36 uur. Maar ik kan dat alleen vol houden omdat ik mezelf in een goeie situatie heb weten te krijgen, ik kan thuis werken in mijn eentje aan een project. Ik heb mezelf over mijn grens getrokken tijdens mijn studie en mijn eerste echte baan. Alles is teveel, en nogsteeds is veel me te veel. Nadat ik klaar ben met een dag werken ga ik het liefst gewoon slapen als ik de kans krijg maar zoals iedereen moet het huishouden ook nog. Alle stappen, elk klein ding in het dagelijks leven moet ik volledig uitdenken. Alles wat tussen mijn plannen komt is bijna alsof iemand me keihard op mijn hoofd tikt. Dit klinkt waarschijnlijk alsof ik zeur. Misschien heb je zelf ook wel hele moeilijke tijden in je leven gehad of zit je er nu in eentje. Jou life struggles zijn niet minder belangrijk dan die van een autistisch persoon. Maar die van ons zijn ook niet minder belangrijk dan die van jou. Mijn punt is. Judge iemand niet. Wie weet zit je ooit in een situatie waarin je een burnout oploopt of ziek wordt en weinig energie hebt. Zou jij het dan prettig vinden wanneer iemand tegen je zegt: Kom op nou! Niet zo moeilijk doen! Je kan toch best nog even 40 uur werken? Ik denk het niet.

@@joelledevries5124 misschien ben ik zelf wel autistisch

@@isabelle9674 empathie heb ik niet nodig, zijn genoeg mensen die niet willen werken maar het wel kunnen. eigen schuld (soms)

🤦‍♀

Aan jouw comments te zien snap je er helemaal niks van!

Niet iedereen heeft autisme lmao

Tegen je gedachtes ingaan? 😂 Dus als je een ziekte of stoornis hebt, kun je zo ‘genezen’ ervan? Nee, niet iedereen heeft autisme. Hou op.

Tik tok diplomaatje gehaald?

Is iedereen ook zwanger dan ?