It's absolutely amazing and chilling how Greeks of Southerne Italy have managed to save the Greek language over more than 2000 since Greek colonisation ! Huge respect for the ancestors of ancient Greeks !
Επισκέφθηκα αυτά τα μέρη πριν χρόνια. Όχι ως τουρίστας αλλά ως προσκυνητης... τόσο συγκινητικό και αξιοθαύμαστο το πως αυτοί οι άνθρωποι κράτησαν αυτή τη γλώσσα...μια γλώσσα που δυστυχώς δεν γράφεται μόνο ομιλείται . Ήταν τόσο συγκινητικό να μας μιλάνε και ν τους καταλαβαίνουμε...
Μας κάνατε να σας νοιαζόμαστε. Μας κάνατε να ντρεπομαστε που σας μάθαμε τώρα μόνο πριν λίγα χρόνια. Μας κάνατε περιφανους που υπαρχετε εκεί στην Νότια Ιταλία.. Σας ευχαριστώ που υπαρχετε κ που έχετε μια τόσο αξιόλογη κουλτούρα.. Λέω να μην τελειώσει η ζωημου αν δεν αξιωθώ να ρθω εκεί. ❤❤
"δουλεύει ο φτωχός σας και ιδρώνει .. για να χοντραίνει το αφεντικό μέρα τη μέρα.." υπέροχο τραγούδι..υπέροχη γλώσσα..για κάποιο λόγο όταν το ακούω θέλω να κλάψω... ευχαριστούμε πολύ!
Caro FRANCO, aravamo amici virtuali, sempre avevi buone parole per me, ci siamo scambiati messaggi sino alla fine...😥 Grande uomo, scrittore e artista, ma sopratutto una grande, bella anima pura...Grazie !!! R.I.P. ♥️🙏🌹
πόσο με συγκίνησε!!!!! Το έμαθα αυτό το τραγούδι και τον μαγευτικό κόσμο των γραικάνων...πριν 20 και κάτι χρόνια φοιτήτρια...Μαγεύτηκα κι από τότε ήταν πάντα μέσα στα ακούσματά μου!!!!!! Το βίντεο καταπληκτικό!!!!!!!
As I know Frangos Korlianòs died in 2015 :'( Rest in Peace Franco! Thank you for your work and for giving us such grace. To Klama... Everyone of us who appreciates your work and your efforts for the survival of the Griko culture is crying now...
Οι στίχοι του τραγουδιού: Τέλω να μπισκεφτώ να μη πενσέφσω να κλάφσω τσαι να γελάσω τέλω αρτεβράι. Μα μάλι’ αράτζια έβο ε’ να κανταλίσω στο φέγγο ε’ να φωνάσω ο άντρα μου πάει. άντρα μου πάει Άντρα μου πάει. Τσ’ ε οι αντρώποι στε μας πάνε στε ταράσσουνε ντ’ άρτει καλοί ους τωρούμε του σ’ ένα χρόνου. ’Ετο ε ζωή μα ε του, ε ζωή Κριστέ μου;Μα πα τσαι στη Γκερμάνια κλαίοντα μα πόνο. Κλαίοντα μα πόνο Κλαίοντα μα πόνο. Τάτα γιατί εν να πάει, πέ μα γιατί; Γιατί έτο έν’ ναι ζωή μαρά παιδία ο τεκούντη πολεμά τσ’ ιδρώνει Να λιπαριάσει ου σινιούρου μου τη φατία. Μου τη φατία Μου τη φατία. Στέκω τη μπάντα τσαι στέκω εντώ σόνο. Στέω πουμμα σαν τσαι στε, πένσεω στο τρένο. Πένσεω στο σκοτεινό και στη μινιέρα που πολεμώντα ετσεί πεθαίνει ο γένο. Πεθαίνει ο γένο Πεθαίνει ο γένο. Μετάφραση Θέλω να μεθύσω για να μη σκέφτομαι να κλάψω και να γελάσω θέλω τούτο το βράδυ με πολλή οργή να τραγουδήσω στο φεγγάρι να φωνάξω: ο άντρας μου πάει ο άντρας μου πάει, ο άντρας μου πάει Οι άντρες μας πάνε, φεύγουν αν πάνε όλα καλά, θα ιδωθούμε σ’ ένα χρόνο Αυτή είναι η ζωή μας, Χριστέ μου πάνε στη Γερμανία με κλάμα και πόνο με κλάμα και πόνο, με κλάμα και πόνο Μπαμπά γιατί πρέπει να πας; Πες μου γιατί; Γιατί έτσι είναι η ζωή, καημένα παιδάκια ο φτωχός δουλεύει και ιδρώνει για να παχύνει τα αφεντικά με τη δουλειά του με τη δουλειά του, με τη δουλειά του Ακούω την μπάντα, ακούω τη μουσική είμαι εδώ μαζί σας μα σκέφτομαι και το τρένο σκέφτομαι το σκοτεινό ορυχείο όπου δουλεύοντας εκεί πεθαίνει ο κόσμος πεθαίνει ο κόσμος, πεθαίνει ο κόσμος ... Διαβάστε όλο το άρθρο: www.mixanitouxronou.gr/antra-mou-pai-to-thriliko-tragoudi-ton-ellinofonon-tis-kato-italias-gia-tous-xenitemenous-sta-orixia-tis-germanias/
Franco Corliano wrote this beutiful song during the 70s. Its original title is "To klama" (cryng) and it is the story of farewell, as Franco told me during an interview. Husband is leaving the family. And his wife is crying as she dosnt know when he will be back. It was the time of huge immigration from south italy to the north or to the central europe durnig thw 60s.
No sé griego todavía pero me gusta oírlo. Me llamo Alejandro, por el Magno. I don't know Greek yet but I enjoy hearing it. I am named after Alexander the Great.
Telo na mbriakefto na mi' ppensefso na klafso ce na jelaso telo arte vrai ma mali rraggia evo e' nna kantaliso sto fengo e' nna fonaso: o andramu pai! E antropi ste' mas pane, ste' ttarassune N'arti kali 'us torume ettu s'ena chrono E' tui e zoi-mma? E' tui e zoi, Kriste-mu? Mas pa' 'ci sti Germania kleonta ma pono -Tata, jati e' nna pai? Pemma, jati -Jati tui ene e zoi, mara pedia O ttechuddhi polema ce tronni na lipariasi 'us patrunu m'utti fatia Ste kuo ti banda ce ste kuo itto sono steo ettu ma 'sa ce ste penseo sto treno penseo sto skotino citti miniera pu polemonta eci peseni o jeno --------------------------------------------------------------------- Θέλω να μεθύσω για να μη σκέφτομαι να κλάψω και να γελάσω θέλω τούτο το βράδυ με πολλή οργή να τραγουδήσω o άντρας μου πάει -Οι άντρες μας πάνε,φεύγουν Αν πάνε όλα καλά,θα ιδωθούμε σ' ένα χρόνο Αυτή είναι η ζωή μας Χριστέ μου Πάνε στη Γερμανία με κλάμα και πόνο -Μπαμπά γιατί πρέπει να πας;Πές μου γιατί -Γιατί έτσι είναι η ζωή,καημένα παιδάκια Ο φτωχός δουλεύει και ιδρώνει για να παχύνει τα αφεντικά με τη δουλειά του Ακούω την μπάντα,ακούω τη μουσική Είμαι εδώ μαζί σας μα σκέφτομαι και το τρένο σκέφτομαι το σκοτεινό ορυχείο όπου δουλεύοντας εκεί πεθαίνει ο κόσμος
+Chris Staik la Magna Grecia è stata, è e sarà; sempre l'orgoglio dell' Italia. Sono stata educata all'amore profondo per la grecità; da mio padre orgoglioso di essere nato in terra di Magna Grecia! Ed ha voluto che frequentassi il Liceo Classico per questo, e gli sono grata- Siete tutti fratelli e sorelle. Grazie per ricordarlo e condividerlo
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΣΑΣ ΔΟΥΛΕΙΑ! Η ΕΥΧΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΟΤΙ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ! ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ, ΤΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΜΑΣ!
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Ελπίζω και εύχομαι να μπορούμε να εμπλουτίζουμε κάθε φορά με νέα στοιχεία τις πολύτιμες αποσκευές που φέρουμε. Για να μην μεταβληθούμε σε αποθήκη ή μουσείο.
Για να καταλάβουμε τι σημαίνει Ελλάδα και Ελληνική γλώσσα. Μη μασάτε ρε, έχουμε περάσει και χειρότερα. Κάθε φορά βγαίναμε πιο δυνατοί. Έτσι θα γίνει πάλι.
πολυ ωραιο και γλυκο τραγουδι. θελω να πω οτι στα μεσα του Ιουνη πηγα στην Ιταλια και συγκεκριμενα στο Corigliano D'otranto ωπου παλια μιλουσαν αυτη τη διαλεκτο και συναντησα εναν ηληκιωμενο ο οποιος καταλαβε οτι ημασταν Ελληνες και αρχισε να μιλαει τα λιγα Ελληνικα που ηξερε. Το εθνος δεν πεθαινει!
Τοσο αληθινο και υπεροχο τραγουδι...Ειχαμε την τυχη να βρεθουμε στα ελληνοφωνα χωρια και να το τραγουδησουμε χορωδιακα μπροστα στους κατοικους της Sternatia.Ποσο συγκινητικο ηταν να τραγουδας και να βλεπεις τους γεροντους να το σιγοτραγουδουν κι αυτοι.Γιατι ελαχιστοι νεοι μιλανε, πλεον, τα grico.Ειναι υπεροχη διαλεκτος και δε μπορεις,παρα να μη συγκινεισαι ξεροντας οτι αυτοι μπροστα σου μιλανε τη γλωσσα σου.Δυστυχως,τα grico σβηνουν!Ευχομαι να βρεθει τροπος να κρατηθουν ζωντανα για πολυ ακομα...
καταπληκτικό τραγούδι ...Καϋμός ,δάκρυ ,πόνος ,ξέσπασμα...το τραγούδησαν και όλες οι μεγάλες ,όπως Φαραντούρη,Αλεξίου η κάθε μια με την δική της ξεχωριστή ερμηνεία ,που δίνει άλλο νόημα στα λόγια και στην μελωδία !!!!
My man is leaving I want to get drunk so I won’t think about it, I want to cry and laugh this very night to sing with a a lot of rage to shout to the moon: my man is leaving, my man is leaving, my man is leaving
Πολύ καλό αυτό που παρουσιάσατε . Σχόλιο , επί των σχολίων . Σήμερα , δημοσιοποιήθηκε η είδηση , από το Ελληνικό Υπουργείο παιδείας , ότι 2000 παιδιά , μαθητές σχολείων , υποσιτίζονται . Η κατάσταση στην Ελλάδα , όπως και σε άλλες χώρες του Ευρωπαικού Νότου , είναι τραγική , φτώχεια κι ανεργία . Μετανάστευση , μια λέξη ξεχασμένη στην Ελλάδα , εδώ και χρόνια . Ας μην στεκόμαστε σε σχόλια που προάγουν διδάγματα που θυμίζουν την αλήστου μνήμης στους παλιότερους Εθνική ηθική Διαπαιδαγώγηση .
ΑΥΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ '' ΚΑΛΙ ΜΕΡΑ ' ΣΕ ΓΙΟΡΤΗ , ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΑΚΟΥΩ ΔΑΚΡΥΖΩ..ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ; Η ΜΕΛΟΔΙΑ ; Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΕΙ ΤΟΣΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ; ...
Μετάφραση Θέλω να μεθύσω για να μη σκέφτομαι να κλάψω και να γελάσω θέλω τούτο το βράδυ με πολλή οργή να τραγουδήσω στο φεγγάρι να φωνάξω: ο άντρας μου πάει ο άντρας μου πάει, ο άντρας μου πάει Οι άντρες μας πάνε, φεύγουν αν πάνε όλα καλά, θα ιδωθούμε σ” ένα χρόνο Αυτή είναι η ζωή μας, Χριστέ μου πάνε στη Γερμανία με κλάμα και πόνο με κλάμα και πόνο, με κλάμα και πόνο Μπαμπά γιατί πρέπει να πας; Πες μου γιατί; Γιατί έτσι είναι η ζωή, καημένα παιδάκια ο φτωχός δουλεύει και ιδρώνει για να παχύνει τα αφεντικά με τη δουλειά του με τη δουλειά του, με τη δουλειά του Ακούω την μπάντα, ακούω τη μουσική είμαι εδώ μαζί σας μα σκέφτομαι και το τρένο σκέφτομαι το σκοτεινό ορυχείο όπου δουλεύοντας εκεί πεθαίνει ο κόσμος πεθαίνει ο κόσμος, πεθαίνει ο κόσμος
To τραγούδι γράφτηκε στη δεκαετία του '70 (το 1973 περίπου). Αναφέρεται στη μεταπολεμική κατάσταση την οποία βίωνε από πρώτο χέρι ο Φράνκο Κορλιανό όντας υπάλληλος των ιταλικών σιδηροδρόμων. Σε συνέντευξη του είπε κάποτε ότι αφορμή στάθηκε ένα ζευγάρι ηλικιωμένων στην αποβάθρα όπου η γυναίκα είπε στον άντρα της να έχει τα μάτια του ανοιχτά κι αυτός απάντησε "αν τα έχω δε θα φύγω". Ένα τυπάκι ονόματι Μηλιώκας το μαγάρισε φτιάχνοντας μια ελεεινή διασκευή αλλά δεν περιμέναμε και τίποτα καλύτερο από κουτοπόνηρους δήθεν τραγουδοποιούς.
1 year ago (edited) Είναι τραγούδι που έγραψε ο Φράνκο Κορλιανό από το Καλημέρα της Απουλίας στη νοτιοανατολική Ιταλία κατά τη διάρκεια της 10ετίας του 60 στο γλωσσικό ίδίωμα griko, όντας υπάλληλος των ιταλικών σιδηροδρόμων. Εμπνεύστηκε παρατηρώντας μια σκηνή αποχαιρετισμού του άντρα από τη γυναίκα του καθώς αυτός έφευγε μετανάστης με το τραίνο προς το Βορρά. Ο αυθεντικός τίτλος του τραγουδιού είναι "to klama i gynaika u emigrantu" το κλάμα της γυναίκας του μετανάστη δηλαδή. Στην Ελλάδα πρωτοτραγουδήθηκε από τη Μαρία Φαραντούρη. Ο Φράνκο Κορλιανό μας αποχαιρέτησε πριν δύο χρόνια. by aggelos kovotsos
Αυτό ίσως να σημαίνει πατρίδα, όχι... σίγουρα αυτό το τραγούδι σημαίνει πατρίδα. Την πατρίδα εδώ στην παλιά ελλάδα την καπηλεύτηκαν και την καπηλεύονται πολλοί. Όμως ένας που θεωρεί τον εαυτό του αριστερό σας λέει πως πατρίδα είναι να ακούς αυτό το κομμάτι του ελληνισμού να τραγουδάει στη γλώσσα της πατρίδας του και να βουρκώνεις. Η γλώσσα είναι η πιο αληθινή μας πατρίδα....
Κάποιος έλεγε ότι πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία. Άλλος αυτό το δέντρο έξω απ' το παράθυρό μας. Εγώ λέω η αγκαλιά που μου δώσανε αυτά τα μακρινά αλλά ταυτόχρονα και τόσο κοντινά πρόσωπα. Ούτε δεξιά ούτε αριστερά. ναι η γλώσσα είναι η πατρίδα μας.
Δεν μπορεί να χαθεί ένας σπόρος δεν μπορεί να μαραθεί ένας ανθός..Οι ρίζες δεν καίγονται μονάχα οι κορμοί Κάτω Ιταλία οι άνθρωποι που δεν ξεχνούν Ευχαριστώ για τις ρίζες μου Ευχαριστώ την Ελλάδα Ευχαριστώ και την Αλβανία Ευχαριστώ την γη που είμαστε παιδιά της
Η μαγεία της μουσικής της Ν. Ιταλίας μαζί με μια διάλεκτο που σαν μέσα από τούνελ έφτασε εδώ κατευθείαν σχεδόν από την αρχαιότητα είναι απόλυτη απόλαυση. Δυστυχώς μετά από 2500 χρόνια η ελληνική αυτή διάλεκτος θα εκλείψει σύντομα, μόνο άτομα τρίτης ηλικίας την ξέρουν πια. Όλα ξεκίνησαν επί Μουσολίνι, ο οποίος έκλεισε τα σχολεία όπου αυτοί οι "αρχαίοι' άνθρωποι πήγαιναν στον τόπο τους.
Αυτό θυμίζει ιδιαίτερα τις περιπτώσεις των Βλάχων, των Αρβανιτών και των Σλαβομακεδόνων στη χώρα μας, οι οποίοι τείνουν να ξεχάσουν τις γλώσσες τους, ύστερα από έντονες παρεμβάσεις της Μεταξικής και Παπαδοπουλικής δικτατορίας, και της επικράτησης του εθνικισμού (στην περίπτωση των Αρβανιτών, κάποιοι εκ των οποίων αρνήθηκαν οικοιοθελώς την γλώσσα τους, για να μην χαρακτηριστούν ''Αλβανοί''.Άλλη μια απόδειξη ότι ο εθνικισμός καταστρέφει ιδιαίτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά και δεν τα προστατεύει όπως ευαγγελίζεται, προωθώντας την επικράτηση μιας συγκεκριμένης κουλτούρας εις βάρος των άλλων και συντελώντας έτσι στην παγκοσμιοποίηση (Πανγερμανισμός, Πανσλαβισμός, Μεγάλη Ιδέα κλπ κλπ)
Δεν διαφωνώ με το πνεύμα του σχολίου, αλλά πρέπει να συνυπολογίσουμε κ άλλα γεγονότα νομίζω. Οι βλάχοι μετανάστευσαν σε αρκετά νοτιότερα μέρη από τον τόπο καταγωγής τους εδώ κ 2 αιώνες περίπου. Η Αλβανία είχε συμμαχήσει στο Β ΠΠ με τον Άξονα, έστω κ χωρίς τη θέλησή της ίσως (τυπικά, υπήρξε ιταλικό προτεκτοράτο άνευ αντίστασης), ο οποίος είχε πολεμήσει την Ελλάδα που ήταν με το μέρος των Συμμάχων. Είναι λογικό να τους έβλεπε να ελληνικό κράτος όπως τους είδε μετά τη λήξη του πολέμου, μιας κ οι ομοεθνείς τους πολέμησαν εναντίον ελλήνων στρατιωτών. Οι Σλαβομακεδόνες δεν έχουν κάποια διαφορετική μεταχείριση στην Ελλάδα από ότι έχουν στη Βουλγαρία, ακόμα κ στην παλιά Γιουγκοσλαβία. Η γλώσσα τους είναι μια μίξη ελληνικών, σερβικών κ βουλγαρικών, αν δείχνει κάτι η γλώσσα. Δυστυχώς πολλές φορές ο φόβος οδηγεί τους ανθρώπους σε κακές πράξεις. Η περίπτωση της Ν. Ιταλίας κ Σικελίας είναι νομίζω αρκετά διαφορετική, κυρίως διότι προέρχεται κατευθείαν σχεδόν από την αρχαιότητα, αλλά κ επειδή ποτέ για 2500 χρόνια (που είναι ένα τεράστιο διάστημα ιστορικά) δεν ήταν μέρος κάποιου πολιτκού σχεδιασμού ο πολιτισμός τους, ο οποίος είναι πραγματικά αξιοσημείωτος, αν κ αρκετά άγνωστος.Οι ίδιοι συνηθίζουν να λένε ότι έχουν μια Ιταλία για μητέρα κ μια Ελλάδα για πατέρα (κ όχι αντιστροφα). Είναι έλληνες κ ιταλοί ταυτόχρονα ας πούμε, κάτι που έγινε 'μόνο του', χωρίς καμιά απολύτως παρέμβαση ανθρωπογενή, πολιτική ή άλλη. Κάτι που δεν συμβαίνει νομίζω με τις περιπτώσεις που αναφέρεις. Πχ τα τραγούδια τους, που έχουν τόσες ελληνικές λέξεις, είναι καθαρά (κ ξάστερα) παραδοσιακά ιταλικά τραγούδια, δεν είναι ελληνικά ας πούμε. Η Ελλάδα χάθηκε, το 146 πΧ κατά πολλούς, αργότερα κατά άλλους, ποτέ για άλλους, αλλά αυτοί είναι αυτό ! Κ είναι από τότε, το 600 πΧ το ίδιο πράμα, χωρίς κανένα λόγο ή εξήγηση κατά μια έννοια. Η περίπτωση της Ν. Ιταλίας είναι νομίζω πραγματικά μοναδική, αλλά σίγουρα ο Μουσολίνι προσωπικά είναι για μένα ο κύριος υπαίτιος που αυτό το πανάρχαιο πράμα θα χαθεί σύντομα.
Λάθος, η Νότιος Ιταλία και Σικελία εποικίστηκε από Λογγοβάρδους, Οστρογότθους, Βανδάλους και Νορμανδούς, επομένως είναι αδύνατο να υπήρχε άμεση συνέχεια των αρχαίων πλυθησμών της Ιταλίας. Αντίθετα τα όποια Ελληνικά στοιχεία διατηρήθηκαν από μεταγενέστερες μεταναστεύσεις Ελλήνων ή Ελληνίζοντων πλυθησμών όπως οι Αρβανίτες κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης. Οι Αρβανίτες από την άλλη, ήταν η κυριότερη πλυθησμιακή ομάδα της Πελλοπονήσου, που μετανάστευσε στον Ελλαδικό χώρο κατά τους Βυζαντινούς χρόνους και διαμόρφωσε ουσιαστηκά τα ιδιαίτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου Ελληνικού Έθνους (φουστανέλα, κλαρίνο κλπ). Πρωτοστάτησε δε στην Επανάσταση του 21' (Κολοκοτρώνης, Μπότσαρης, Γκούρας είναι λίγοι μόνο από τους εκπροσώπους της Αρβανιτιάς στην επανάσταση). Επομένως είναι άτοπο να τους εντάσουμε στο φαντασιακό του σύγχρονου Αλβανικού έθνους, καθώς έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην δημιουργία της σύγχρονης Ελλάδας, το λιγότερο που έπρπε να γίνει, είναι να διατηρηθεί η γλώσσα τους. Πολλές λέξεις άλλωστε έχουν μεταφερθεί και στην νέα Ελληνική (μπέσα, φάρα κλπ). Όσον αφορά τους Βλάχους δεν βλέπω γιατί η απόσταση να εμποδίζει την διατήρηση ιδιαίτερων πολιτισμικών χαρακτηριστικών, και το γεγονός ότι οι Σλαβομακεδόνες δεν έτυχαν καλύτερης αντιμετώπισης από τα άλλα Βαλκανικά κράτη, δεν σημαίνει ότι δεν δικαιούντε κάτι καλύτερο. Ο διεθνισμός είναι η μόνη εγκύηση της διατήρησης των διαφόρων πολιτισμικών στοιχείων, ενώ αντίθετα ο εθνικισμός συμβάλει στην καταστροφή τους..
Προσωπικά δεν έχω κανένα στοιχείο μεταγενέστερων μετακινήσεων ελλήνων στη Ν. Ιταλία, αλλά δεν είμαι κανένας ενδελεχής μελετητής, απλά στον ελεύθερο χρόνο της ζωής μου πάντα μου άρεζε η γνώση κ οι συζητήσεις. Πρέπει όμως όντως να διατηρήθηκαν κάποιες σχέσεις των πληθυσμών με την Ήπειρο. Οι βλάχοι αναφέρθηκαν για λόγους πληρότητας της απάντησης στο σχόλιό σου, γνωρίζω ελάχιστα για αυτούς, εννοούσα ότι κατά κάποιο τρόπο "αυτοδιαλύθηκαν' λόγω του ότι διασκορπίστηκαν στα Ν. Βαλκάνια πριν 2 περίπου αιώνες, είναι σχεδόν το μόνο που ξέρω για αυτούς. Οπότε είναι κάπως εξηγήσιμο το χάσιμο πολιτιστικών στοιχείων, θεωρώ. Για τους αρβανίτες, είχα την εντύπωση ότι δεν τους θεωρούσες ελληνικής καταγωγής. Δεν διαφωνώ μαζί σου, εξάλλου κατά κάποιο τρόπο εδώ στα Βαλκάνια είμαστε όλοι σχεδόν ένας λαός (!). Πάντως ο Β ΠΠ όξυνε το θέμα. Το γεγονός ότι στην περιοχή υπήρχαν από το 300 πΧ μέχρι τον 18ο αιώνα συνεχώς αυτοκρατορίες (Μ. Αλέξανδρος, ρωμαϊκή, βυζαντινή, οθωμανική) σημαίνει ότι δεν υπήρχαν σύνορα κ αυτό με τη σειρά του σημαίνει πολύ ευκολότερες μετακινήσεις πληθυσμών, οσμώσεις κ.α., που όντως υπήρξαν. Ο διεθνισμός κ ο εθνικισμός, όπως κ όλα τα πράματα στη ζωή έχουν θετικά κ αρνητικά. Σιγουρα φαίνεται πιθανότερο ο διεθνισμός να βοηθά στη διατήρηση πολιτιστικών στοιχείων της ανθρωπότητας, αυτό όμως πολλές φορές γίνεται αξιωματικά παραδεκτό σήμερα στον 21ο αιώνα. Η παγκοσμιοποίηση (όχι με την ακριβή οικονομική έννοια, αλλά κ με την έννοια της παγκοσμιότητας του ανθρώπου, του χασίματος των συνόρων κτλ) είναι μια μορφή διεθνισμού, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι μπορεί να οδηγήσει (κ θα το κάνει) σε εξάλειψη ιδιαίτερων πολιτισμικών χαρακτηριστκών του ανθρώπου. Ξέρω ότι είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή εύκολα αυτή η γνώμη, αλλά σκέψου το κάπως περισσότερο πριν διαφωνήσεις. Η Αποικιοκρατία, που κ αυτή οδήγησε σε αφομοίωση κ χάσιμο πολιτισμικών στοιχείων, αν κ μοιάζει με τη σημερινή παγκοσμιοποίηση, ήταν μάλλον μορφή εθνικισμού παρά διεθνισμού κ κακώς επιχειρείται να χαρακτηριστεί έτσι από μερικούς, όπως παρατηρώ τελευταία. Και ο διεθνισμός λοιπόν μπορεί να οδηγήσει σε χάσιμο των ιδιαιτέρων κ τεράστιας αξίας διαφορετικών πολιτισμικών χαρακτηριστικών των διαφόρων ανθρώπων, κάτι που κάνει τον ανθρώπινο πολιτισμό τόσο μαγευτικότερο. Αυτό που μπορεί να οδηγήσει στη διατήρηση των ιδιαίτερων πόλιτισμικών χαρακτηριστικών είναι η αξία του δίνουμε εμείς οι ίδιοι στον κάθε άνθρωπο κ στον πολιτισμό, καθώς κ η αξία κ η καλή διάθεση των κυβερνώντων, δηλ. τελικά των κοινωνιών των ίδιων. Για ένα "περίεργο" λόγο, ίσως θα έχεις παρατηρήσει κ ο ίδιος, ότι όλοι οι άνθρωποι της Γης είναι περήφανοι για την καταγωγή τους ! Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα καλό στοιχείο για τη διατήρηση των ιδιαίτερων πολιτισμικών χαρακτηριστικών κάθε ανθρώπου (αν κ τη θεωρώ λάθος σκέψη γενικότερα) κ αυτή τη στάση δεν θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε διεθνισμό, αλλά εθνικισμό. Καταλαβαίνω ότι τα παραπάνω είναι σε μια μάλλον θεωρητική βάση κ όχι περιγραφή πεπραγμένων, ίσως είναι μια αναρώτηση για το μέλλον κ όχι το παρελθόν, ίσως κ μια δήλωση ότι οι ταμπέλες δεν είναι η μαγική συνταγή κ ότι οι λέξεις κρύβουν έννοιες που ποτέ δεν περιγράφουν ολόκληρα.
Iraklis Ploumis Η διατήρηση των ιδιαίτερων πολιτισμικών χαρακτηριστικών δεν είναι πάντα στο χέρι των εκάστοτε εθνικών ομάδων, μπορεί να χαθούν επειδή επιβλήθηκε αυτό απο μια υψηλότερη πολιτική ελίτ για παράδειγμα. Αντίθετα αν κάτι χαθεί ή εμπλουτιστεί μέσα στα πλαίσια του διεθνισμού, θα είναι γιατί επιβλήθηκε έτσι από την ιστορική εξέλιξη, κάτι που θα γινόταν ούτως ή άλλος. Έχει διαφορά να εγκαταλείπει ένα πολιτισμικό στοιχείο κάποιος λαός γιατί δεν ανταποκρίνεται πλέον στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική του πραγματικότητα, από το να αναγκάζεται να το εγκαταλείψει επειδή ένα καταπιεστικό καθεστώς τον πιέζει. Θα διαφωνήσω, ο πραγματικός πατριωτισμός, δηλαδή ο αγώνας για τη διατήρηση των ιδιαίτερων πολιτισμικών χαρακτηριστικών, την προκοπή της κοινωνίας και τη διατήρηση της ανθρωπιάς είναι πιο κοντά στην θεωρία του κοινωνικού πατριωτισμού του Λένιν, από την εθνικιστική θεωρία του Χέρντερ, η οποία μπορεί να φαινόταν κατάλληλη για την ανατροπή ενός καταπιεστικού συστήματος που μπορεί και να δυνάστευε πολλούς λαούς ταυτόχρονα (Φεουδαρχία), όμως στην σύγχρονη εποχή δείχνει σημάδια εκφυλισμού, με την ολοένα και πιο αυταρχική στάση των κοινοβουλευτικών συστημάτων, τον ανορθολογικό καταμερισμό του πλούτου σε συγκεκριμένες οικονομικές και πολιτικές ελίτ και την αυξανόμενη απελπισία των μεσαίων και κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Η παγκοσμιοποίηση όπως την εννοούμε σήμερα, που διατηρεί ένα οικονομικό σύστημα του οποίου η μόνη επιδίωξη είναι το κέρδος, ασφαλώς και δεν ανταποκρίνεται στην δική μου αντίληψη περί διεθνισμού.
Τέλω να μπισκεφτώ να μη πενσέφσω να κλάφσω τσαι να γελάσω τέλω αρτεβράι. Μα μάλι’ αράτζια έβο ε’ να κανταλίσω στο φέγγο ε’ να φωνάσω ο άντρα μου πάει. άντρα μου πάει Άντρα μου πάει. Τσ’ ε οι αντρώποι στε μας πάνε στε ταράσσουνε ντ’ άρτει καλοί ους τωρούμε του σ’ ένα χρόνου.’Ετο ε ζωή μα ε του, ε ζωή Κριστέ μου;Μα πα τσαι στη Γκερμάνια κλαίοντα μα πόνο. Κλαίοντα μα πόνο Κλαίοντα μα πόνο. Τάτα γιατί εν να πάει, πέ μα γιατί; Γιατί έτο έν’ ναι ζωή μαρά παιδία ο τεκούντη πολεμά τσ’ ιδρώνει να λιπαριάσει ου σινιούρου μου τη φατία. Μου τη φατία Μου τη φατία. Στέκω τη μπάντα τσαι στέκω εντώ σόνο.Στέω πουμμα σαν τσαι στε, πένσεω στο τρένο. Πένσεω στο σκοτεινό και στη μινιέρα που πολεμώντα ετσεί πεθαίνει ο γένο. Πεθαίνει ο γένο Πεθαίνει ο γένο.
Πολυ πονεμενο τραγουδι.Το τραγουδησαν και πρωτες φωνες απο Ελλαδα.(Μαρινελα,Φαραντουρη και αλλοι,κανοντας το γνωστο σε πιο πολυ κοσμο)Η ομορφια ομως που εχει οταν τραγουδιεται απο τους ντοπιους grekianous ειναι μοναδικη.Με τη βαθια μου συγκινηση στελνω και την αγαπη μου σ οσους μιλουν και τραγουδουν αυτη τη γλωσσα.
Φίλε Panos ξέρω ότι είναι φοβερό ν' αφήνεις πίσω τον τόπο, τα πρόσωπα, τα πράγματα που αγάπησες. Σου εύχομαι τα καλύτερα στην καινούρια σου ζωή και είμαι σίγουρος ότι θα φυλάξεις στο μέρος της καρδιάς τα παιδικά σου παιχνίδια ... Καλήν αντάμωση!
πολυ ωραια εναλλαγη εικονων και βιντεο οσο υπαρχουν ανθρωποι σαν το φρανκο αλλα και τον αγγελο που νιωθει, ανεβαινει η εμπιστοσυνη στους ανθρωπους. οσο για τα σχολια επι σχολιων, καποιοι εχουμε και ευαισθησιες. Οι καλλιτερες εποχες ερχονται μονο απο τους ιδιους τους απλους ανθρωπους και όχι απο το "μορφωμενα" ανδρεικελα που τους ξεγελανε προσκαιρα
