Z góry przyznaję, wiem, minąłem się w niektórych scenach z ostrością. Moja wina, ale nie było już czasu na poprawki, ze względów, o których w grudniu. Mam nadzieję, że nie będzie to bardzo przeszkadzało w odbiorze, bo materiał wydaje mi się ciekawy. Pozdrawiam.
+Uwaga! Naukowy Bełkot 6:35 Jeżeli przesunięcie wynosi 30 minut to czasem nie będzie doba tej osoby pokrywała się z dobą normalną raz na 48 dób, a nie 48 godzin?
+Uwaga! Naukowy Bełkot Mam lokatora, który ostatnio poszedł z pokoju do łazienki za potrzebą w pełnej ciemności. Ja świeciłem sobie drogę telefonem żeby cokolwiek widzieć. Więc wydaje mi się, że on mógł lunatykować. Coś mu powiedzieć?
+Marek S ja znając swój dom na pamięć nigdy nie zapalam żadnego światła idąc w nocy do łazienki nawet jeśli dopiero co przed sekundą się wybudziłem po drugie - możliwe że kolega nie spał od półgodziny i wpatrywał się w ciemnościach w sufit, oczy wtedy przestawiają się na widzenie nocne i w miarę sobie radzą. Według mnie wyolbrzymiasz
+Uwaga! Naukowy Bełkot Gdzieś mi się o uszy obiło, że jeżeli ktoś się obudzi może nie pamiętać, że to się stało, jeżeli przebudzenie będzie trwało krócej niż 5 minut. Mam dosyć często takie epizody, wychodzenie do łazienki, gadanie z kimś, opowiadanie co robiłam w pracy, a nawet sprzedaż przez sen :P i rzeczywiście nic nie pamiętałam. Nie wiem ile jest w tym prawdy. Fajnie było by jeżeli Dawid, jeżeli ma taką możliwość jakoś się do tego odniósł? Pozdrawiam
Witam. Ja mam paraliż przysenny ZAWSZE gdy śpię za dużo i często gdy śpię na plecach. Gdy "na siłę" próbuję zasnąć powiedzmy o 23 a wcześniej wstałem o 17 (nie spałem tylko 6h w ciągu dnia) to mam takie dziwne odczucie w głowie gdy się kładę spać (takie buzowanie, jakby mózg był nadaktywny). Podczas paraliżu raczej nie zdarzają się halucynacje ale im dłużej tak leżę tym bardziej szumi mi w uszach i jest to nie do wytrzymania, zawsze udaje mi się z tego wybudzić poprzez gwałtowniejsze ruchy karku, bo ruchy moich kończyn są tak powolne i ospałe, że nie powodują wybudzenia. Szybkie wdechy i wydechy też często nic nie dają, nawet jak chcę kogoś zawołać to mogę co najwyżej zaszeptać. Próbowałem zobaczyć jak długo wytrzymam leżąc w paraliżu ale albo miałem nasilające się dudnienie w uszach albo dziwne zaciemnianie się obrazu i zakłócenia widzenia/ zauważyłem że zawsze mam wtedy lekko niedomknięte oczy i w zależności od mojej pozycji widzę ścianę/sufit. Najczęściej po całkowitym wybudzeniu muszę się obrócić bo po chwili znowu złapie mnie paraliż, raz w ciągu nocy miałem kilkanaście paraliżów pod rząd, bo po moim wybudzeniu od razu zasypiałem w podobnej pozycji zanim zdążyłem zareagować (lenistwo). Po prostu po ruszeniu karkiem i wybudzeniu od razu zapadałem w sen i kolejny paraliż, przed paraliżem mam zawsze takie dziwne odczucie w bani jakbym czuł dokładnie moment przejścia ze snu w paraliż i jestem tego świadomy (zawsze towarzyszy mi myśl "NO NIE, ZNOWU") i od razu próbuję zarzucić karkiem aby się wybudzić. Mogę powoli (bardzo powoli) jeździć ręką/nogą po łóżku na boki ale nie potrafię jej podnieść tak jakbym nie miał siły. Najbardziej traumatycznym przeżyciem było (dalej mam ciarki jak o tym myślę) gdy podczas paraliżu moje ciało obróciło się na drugą stronę (tak jak to robią ludzie podczas snu) a paraliż nie ustąpił. Normalnie mną mimowolnie zarzuciło z lewego boku na prawy. Chyba nigdy się tak nie bałem jak wtedy, jest takie określenie jak "creepy" i ono tutaj dobrze pasuje. Pozdrawiam ciekawskich, którzy to przeczytali.
Współczuję. Coś wiem o tych szumach w uszach i tego wrażenia, że mózg jest nadaktywny. Sama kiedyś tak miałam z tym szumem, ale znalazłam trik, która spowodował zanik tego zjawiska. Na noc po prostu zostawiam włączone radio, żeby nie słyszeć ciszy, ponieważ wtedy moja głowa zaczyna tworzyć różne dziwne rzeczy jak np. że słyszę jak ktoś do mnie szepcze.
Myślę że nie jest to tak złe i nieprzyjemne jak tzw. gonitwa myśli. Rzadko kiedy zdarzało mi się mieć gorączkę z temp równa lub wyższą niż 40 ale zawsze wtedy prędzej czy później mnie to dotykało. Plus do tego halucynacje (a raczej halucynoidy) czuciowe pt. każda część ciała która leży tzn. np. głowa na poduszce wydaje się być 100 razy większa i cięższa niż normalnie. Po podniesieniu ustaje i znowu to samo jak się położy. Tak każda część ciała z góry na dół. Wszystkie te objawy przechodzą wraz z temperaturą nie wiadomo kiedy m.w. gdzieś jak jest mniej niż 40. A za małego miałem ataki migreny odziedziczonej po matce i podczas epizodów miałem mniejsze lub zwykle całkowite paraliże całego ciała. Raz z nienacka idąc korytarzem z kilkoma osobami padłem nawet podłogę a raz obudziłem się sparaliżowany i tak leżałem do wieczora aż przeszło... Na szczęście od wielu wielu lat nie doświadczyłem żadnego z powyższych.
ThePopek666 ej ale paraliz senny paraliżuje twoje ciało i mięśnie i generalnie nie mozesz sie wcale ruszyć mimo ogromnych chęci mozesz jedynie oddychać i ruszac oczami ale o otwraciu zapomnij(wiem bo sama mam bardzo czesto) wiec to dziwne ze zamiast nie miec możliwości ruchu masz ale sa one spowolnione... moze to jeszcze jakies inne zaburzenie nie wiem hmm ale ciekawe to
Dzięki Dawid za omówienie lunatyzmu ;) Ja ze swojej strony, jako rasowy lunatyk, mogę jako ciekawostkę powiedzieć co czuję gdy ktoś mnie wybudza w trakcie lunatykowania. Otóż mam takie specyficzne i zupełnie niewyobrażalne poczucie "misji". Po prostu mam w głowie instrukcje (rozkazy), które muszę wykonać. Nie oceniam tego, czy to mądre, niemądre, czy to ma sens, czy nie - nie zastanawiam się nad tym, po prostu muszę to zrobić i już. Można ze mną wtedy normalnie rozmawiać, ale trudniejsze pytania lub te o cel wykonywania owych czynności powodują moje wybudzenie. Przykład z życia wzięty: - Ej, dlaczego ugniatasz w dłoni tą czekoladę?! - Bo muszę ją wymieszać z trawą... - Ale po co?! - No jak po co? (irytacja). Po to żeby... yyyy... hmm... (konsternacja i wybudzenie) Gdy szukałem informacji o lunatyzmie w internecie, znalazłem generalnie to o czym ty mówiłeś. Ale znalazłem jeszcze coś ciekawego: Interesujący był rezultat badań pewnej 4-pokoleniowej kaukaskiej rodziny, u kilku członków której stwierdzono występowanie lunatyzmu. Po analizie rodowodowej oraz genetycznej, ustalono iż zaburzenie to jawi się jako cecha dominująca o ograniczonej penetracji (częstości występowania). Badanie to, w pewnym uproszczeniu, polegało na pobraniu próbek śliny od 22 osób, wśród których było 9 somnambulików oraz 13 osób, u których tego nie stwierdzono. Przeprowadzono badania genetyczne, polegające na porównaniu poszczególnych polimorfizmów pojedynczych nukleotydów (ang. Single Nucleotide Polymorphism, w skrócie SNP) z internetową bazą danych, dzięki czemu można było stwierdzić, w których rejonach genomu była większa zmienność genetyczna, której skutkiem mogłaby być np. obecność wadliwego wariantu danego genu (lub genów), ewentualnie zmiana struktury kodowanego białka, wpływająca na jego funkcję. Analiza wykazała 7 sąsiadujących ze sobą SNPs’ów na chromosomowym locus 20q12-q13.12, co jest dosyć rzadkie, a co było cechą wspólną osób lunatykujących w tej rodzinie. W zapisie locus: 20q12-q13.12, dwudziestka z przodu oznacza numer chromosomu, q - jego długie ramię, zaś dalsze cyfry odnoszą się do regionów na tym ramieniu. Wprawdzie jest to spory obszar, obejmujący 10 znanych genów oraz prawdopodobnie 18 kolejnych, których funkcji jeszcze nie znamy, ale i tak jest to duży krok naprzód. Pod warunkiem, jeśli SNPs’y te faktycznie mają związek z lunatyzmem. Z jednej strony potwierdziłoby się genetyczne podłoże tego zaburzenia, zaś z drugiej strony dalsze badania oraz identyfikacja genów, odpowiedzialnych za somnambulizm, przybliżyłyby naukowców do zrozumienia etiologii, późniejszej diagnostyki oraz odpowiedniego leczenia. www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3030226/ atomfortheworld.blogspot.com/2013/03/po-co-lunatykom-ksiezyc.html
Nie musicie wierzyć, ale ja paraliż senny miałem kilkanaście razy albo i nawet więcej. Duży wpływ na to ma nieregularny sen (nieregularne godziny i czas snu - przynajmniej w moim przypadku). Omamów wzrokowych na szczęście nigdy nie miałem, ale wrażenia słuchowe już tak. W zależności od tego jak się jest rozbudzonym to bywało różnie. Czasem miałem tylko paraliż i duszenie się (co jest do przeżycia, nie jest to co prawda przyjemne, ale jak wiesz, ze to paraliż senny i nic ci nie grozi to jest ok), gorzej jak mózg jest mniej rozbudzony i dochodzą do tego głosy, wrażenie jakiejś obecności, jakiegoś opętania przez demony itp. Wtedy nawet jeśli wiesz, że to paraliż to uczucie jest przerażające, czym bardziej chcesz krzyczeć (nie da się) tym mniej masz siły i wciska Cię w łóżko. Czasem masz wrażenie, że udało Ci się spaść z łóżka (po czym się budzisz normalnie w łóżku). Czujesz, że umierasz, a pomoc, która może być w pokoju obok nie jest w stanie Cię usłyszeć, modlisz się, żeby ktoś przyszedł i cię "obudził". Jeśli nie chcecie tego doświadczyć to mi (mimo to, że nadal w jakimś stopniu mam nieregularny sen) pomogło sypianie zawsze równą ilość godzin, dzięki czemu od jakiegoś czasu już nie mam paraliżów. Nawet jeśli moge spać dłużej to zawsze jest to 7 godzin, z lekkimi wahaniami o 5 min w jedną albo drugą stronę. Inną "metodą" na wystapienie paraliżu jest np. położenie się spać na 2h, obudzenie się, nie wstawanie z łóżka i kolejne 2h, kolejny raz pobudka i 3h. Chyba za każdym razem kiedy zdarzyły mi się takie odstępy ze spaniem to miałem paraliż senny.
Mieszkając w bursie łóżko jest jedynym prywatnym miejscem, w którym da się przebywać. Dlatego praktycznie wszystko robię w łóżku, z wyjątkiem jedzenia. Gdy się budzę zawsze muszę sprawdzić która jest godzina, tylko wtedy mogę dalej normalnie spać.
Najwięcej nie spałem 100h... ostatnie 12h to było jak jakiś trip na kwasie. Najlepsze jest to, że po ok. 40h przestałem odczuwać senność, momentami czułem nawet pobudzenie. Po tych 100h byłem w takim dziwnym stanie, że ciężko było mi już zasnąć. Po tym maratonie spałem ok 12h i następnego dnia ok. 16h.
Raz też miałam przypadek gdy zasnęłam i spałam bez budzenia się ponad 24h. I nie byłam wtedy niczym wycieńczona. Obudziłam się sama i pamiętam, że czułam się niesamowicie wypoczęta i zrelaksowana. Tylko jak zrozumiałam ile spałam, to się zdziwiłam.
Nie wiem gdzie mogę się o to spytać, więc spróbuje tutaj: Wydaje mi się, że wiele osób ma kłopot z zasypianiem przed jakimś ważnym wydarzeniem takim jak ważny konkurs, zawody sportowe, czy matura na których to bardzo ważne jest być wyspanym. Czy wiesz może jak sobie z tym radzić? Poprzedniej nocy spać mniej żeby być niewyspanym i zasnąć tej przed ważnym wydarzeniem? Czy jeśli to wydarzenie jest na tyle ważne by poświęcić trochę zdrowia, to czy są jakieś środki które mogą pomóc zasnąć w prawidłowy sposób i szybko? Czy może są jakieś skuteczne techniki zasypiania w takiej sytuacji albo jakiś inny sposób? A może bez zmiany nastawienia psychicznego nie ma szans zasnąć szybko? Pozdrawiam serdecznie i liczę na odpowiedz (A może jest to wystarczająco ciekawy temat na kolejny filmik?) :) PS. Bardzo fajny kanał poruszający ciekawe tematy!
Myślę że 0.5 starczy na głowę żeby spokojnie spać. A tak poważnie stres ciężko w naturalny sposób wyeliminować, bardziej farmaceutycznie tylko to bardziej oszumi niż pomoże
Od pewnego czasu zauważyłam że kot który w nocy jest na dworze, z rana jest w domu .. Mieszkam sama więc to jest dziwne bo nie pamiętam jak go wpuszczam do domu...
Świetna seria jak również inne tematy których się podejmujesz. I co najważniejsze, nie jakieś kilkuminutowe strzępki informacji tylko porządna dawka naukowego "bełkotu". :)
Nie możesz zasnąć, widzisz nowy odcinek o śnie :D w odcinku straszne obrazy dotyczące snu ;_; bój się zamknąć oczy xD odcinek super ale nie oglądać po północy ;)
Miałem okres w życiu, że często doświadczałem paraliżu przysennego. Kilka rzeczy, które widziałem mogą wydać wam się ciekawe. Pierwszego razu widziałem kogoś siedzącego na krześle przy biurku stojącym zaraz obok łóżka, z rękami złożonymi na piersi wpatrywał się we mnie, chociaż nie widziałem jego twarzy. Innym razem otworzyłem oczy, ale nic nie widziałem, natomiast słyszałem ciche kroki, a następnie poczułem jak ktoś/coś unosi kołdrę i kładzie się koło mnie w moim łóżku (to było z jedno bardziej przerażających przeżyć). Innym razem słyszałem jakby drapanie dobiegające z szafy oraz głos szepczący moje imię dobiegający z wnętrza owej szafy. Jeszcze innym razem obudziłem się w trakcie burzy i kiedy akurat uderzał piorun i mój pokój na ułamek sekundy rozjaśniał się - widziałem kilka postaci stojących przy drzwiach mojego pokoju (były podobne jak ta którą kiedyś widziałem siedzacą na krześle) - kiedy się wybudziłem, okazało się, że owej nocy w ogóle nie było burzy. Często też widywałem pająki, węże i inne rzeczy obłażące moje łóżko i pokój. Wszystko w końcu minęło samo po jakimś czasie, a sam nauczyłem się wybudzać z paraliżu poprzez gwałtowne wdechy i wydechy.
Wierz mi, wiem o czym mówisz. Juz bardzo dawno tego nie miałem. Jednak gdy miałem 17- 18 lat, to praktycznie co 3- 4 tygodnie. Wrażenie czyjejś obecności, dziwne szepty, ściganie kołdry, dziwne postaci stojące w pobliżu, lub nawet siedzące na łóżku to był standard. Zacząłem wtedy trochę o tym czytać i nauczyłem się to ignorować. Czasem pomagał różaniec (Tak, wiem paraliż przysenny to zjawisko całkowicie naturalne i nie w nim nic demonicznego. Jestem jednak osobą wierzącą, a modlitwa zwyczajne pozwala skupić się na czymś innym) Dodam jeszcze, że zarówno moja mama, jak i siostra doświadczały paraliżu przysennego.
Pierwszy paraliż miałam jeszcze w podstawówce, cieszę się, że wiedziałam, że coś takiego istnieje (wszystkie trzy siostry zdążyły to przeżyć przede mną). Na początku było strasznie. Setki głosów szeptały/wykrzykiwały moje imię, potem następowała głucha cisza, a potem czułam, jak ktoś dyszy mi nad twarzą. Raz wydawało mi się, że nie jestem w swoim pokoju (zostawało tylko łóżko), a na drodze. Oprócz tego standardowo, jakieś dziwne postacie w pokoju, czasem po prostu stały, a czasem podchodziły coraz bliżej ("wybudzałam się", kiedy miały mnie dotknąć). Najstarsza siostra miaa milion razy gorzej, bo obudziła się czując, że ktoś na niej siada i ją poddusza (po oglądaniu jakichś filmów o opętaniach XD) i nie miała pojęcia, że jest coś takiego, jak paraliż przysenny. Ale po kilkunastu (-dziesięciu?) razach zobojętniałam, zazwyczaj po prostu się denerwuję, że nie będę mogła spać i chyba przez zmianę stosunku do tego zjawiska przestałam mieć halucynacje (czasem jakiś szum). Także polecam się nie przejmować. Albo tak, jak Artur się modlić, czy, w przypadku niewierzących, po prostu mówić wiersz albo podśpiewywać sobie coś w myślach, będzie równie skuteczne.
pewnie już znalazłeś odpowiedź, ale myślę, że warto tu coś dodać choćby dla ludzi zadających sobie podobne pytanie. Jest coś takiego. Chyba nazywa się sen cykliczny - a przynajmniej pod taką nazwą da się znaleźć coś na yt i w Google. Śpisz kilka godzin nocą, kilka godzin jesteś w stanie czuwania, śpisz godzinkę itp. Różni ludzie mają różne cykle. Jeden prześpi 4 godziny w nocy i później po pół godziny parę razy w trakcie dnia, inny jeszcze inaczej. Ciekawy temat i warto sobie popróbować np. w wakacje. Przy czym imprezowania (zwłaszcza picie alkoholu) czy picie kawy jest niewskazane, bo na celowniku jest tu wyczucie własnego trybu snu, a napoje, wymienione wcześniej, zaburzają go
A dlaczego boli głowa od nadmiaru snu. Np. Śpię 9 godzin i już mnie głowa boli. I były też przypadki, że śpię 13 godzin i również po takim śnie boli mnie głowa. Normalnie śpię od trzech do siedmiu godzin i żadnego bólu głowy nie posiadam. Powyżej siedmiu godzin może zacząć mnie boleć glowa, gdzie to potem trwa cały dzień. Warto ten temat omówić.
Witam. Jeśli już chodzi o sen i tym związane, to jako ciekawostkę podam ciekawe narzędzie. Zawsze miałem problem ze wstawaniem o wczesnej godzinie. Rozwiązaniem okazał się super budzik na telefon. W Google play nazywa się "Sleep as Android". Można powiedzieć, że jest to machina do snu. Do spania można sobie włączyć kołysankę np. dźwięk ogniska. Jest też śledzenie faz snu i nagrywanie dźwięków chrapania czy mówienia przez sen. No i na finał najlepsza funkcja czyli inteligentne budzenie. Budzik wybiera moment budzenia, gdy jesteśmy w fazie snu płytkiego. Można też wybierać dźwięki miłe do budzenia np śpiew ptaków. Od jakiegoś czasu nareszcie budzę się od razu i jestem na starcie rześki, wypoczęty. Polecam jeśli ktoś mieć super budzik :D
Ja nie wiedziałam o czymś takim jak zespól niespokojnych nóg. Dowiedziałam się tego dopiero z reklamy. Wcześniej mówiłam że mam niepokój w nogach i znajomi się ze mnie śmiali... ale co dziwne nie doświadczam tego w nocy tylko raczej wieczorem . Może opowiedziałbyś coś o tym schorzeniu w naukowy sposób :) Uwielbiam Twoje filmy !!! Pozdrawiam
Ja też to mam, a właściwie miałam. Teraz to już tylko machanie nogami jak leżę, ale kiedyś wybudzałam się przez to w nocy i miałam skurcze mięśni, nie mogłam spać. Pomogła terapia gabapentyną. Ale i tak nie miałam najgorzej, w szpitalu raz spotkałam starszą panią, która noc w noc chodziła... całą noc! A pielęgniarki chamsko do niej, że "powinna se licznik zamontować", zamiast dać coś na sen -.- różne są przypadki.
Jestem jedyna osoba z mojej rodziny ktora ma paraliz senny i to bardzo czesto, czasem nawet podczas okolo 2 godzinnego snu w dzien potrafi byc 2 razy. Ale udalo mi sie nauczyc z tego wychodzic, nawet w nocy. Na szczescie kiedys o tym czytalem i nigdy nie otwieram oczu podczas tego. Zawsze podczas tego jestem w stanie ruszac palcami przynajmniej jednej dloni i wtedy wmawiam sobie, ze ruszam cala reka i podczas pierwszego ruchu przewaznie paraliz ustaje. Raz pomi ruchu reka i to dosc intensywnego reszta mojego ciala wazyla tone i nie dalem rady sie ruszyc, a po otworzeniu oczy mialem wrazenie, ze zwiat jest odwrocony o 180°.
Wracam kolejny raz do odcinka i chciałam bardzo podziękować za serię o snach. Dzięki temu nie zeszłam na zawał lub nie wezwałam egzorcysty. Po zobaczeniu "ducha" w nocy, racjonalna cześć umysłu umiała nazwać zjawisko i mimo pewnego dyskomfortu udało mi się zasnąć bez większych kłopotów. Gdyby nie te filmy, pewnie byłabym przekonana, że spirytysci to nie oszuści ;).
Swego czasu miałem momenty w swoim życiu że potrafiłem nie spać dwa/trzy dni pod rząd. Właśnie wtedy zauważyłem bardzo ciekawą rzecz. Gdy byłem już bardzo zmęczony to potrafiły mi się mieszać bodźce z realnego świata z tymi z umysłu. Np. piosenkę która mi przyszła na myśl, słyszałem jak gdyby leciała z jakiegoś wyimaginowanego radia. I było to tak samo rzeczywiste jak zwykle dźwięki. Co najciekawsze potrafiłem zmieniać słowa śpiewanej piosenki i te zmienione fragmenty niczym nie różniły się od reszty. (Czyli wokalista śpiewał co tylko chciałem) Coś jak świadomy sen na jawie. Ze zmęczeniem przychodziło także wyostrzenie słuchu i czułość jeśli chodzi o wykrywanie ruchu. Ostrość widzenia zaś się pogarszała. Po jednej nie przespanej nocy (rano i w południe) miałem świetny humor.(jak po kilku piwach) Nie polecam eksperymentowania ze snem. Podobno po czwartej nocy zaczynają się halucynacje wzrokowe. Na szczęście nie miałem aż takich problemów ze snem by tego doświadczyć. Jeśli ktoś nie ma problemów ze snem, to niech ich sam nie wywołuje.
Właśnie jestem osobą cierpiącą na narkolepsję jakoś od 9-10 roku życia (aktualnie mam 16). Faktycznie, to wszystko co powiedziałeś jest prawdą. Jest to bardzo ciężka do zniesienia psychicznie choroba, ponieważ wszystko czego się boję czy kocham występuje w moich snach, które są BARDZO realistyczne. Dodatkowo mogę dodać, iż to nie są takie sny jak u wielu osób np. że nie zaliczyło się egzaminu albo że rzucił cię chłopak/dziewczyna. Takie sny są bardziej chore psychicznie. Niestety wiele lat życia z tą chorobą spowodowało u mnie występowanie depresji. Cięłam się i nadal mam czasami myśli żeby to zrobić, ponieważ te sny tak bardzo mnie ranią i uświadamiają jak wiele rzeczy, o których marze nigdy się nie staną prawdziwe np. że spotkam swoją miłość Dylana O'Briena albo, ze magia i superbohaterowie naprawdę będą istnieli. Muszę jeszcze dodać, że przez to iż nie mam w ciągu nocy jednego długiego snu z wieloma fazami, tylko kilkoma lub kilkonastoma to bardzo często rano jestem bardzo zmęczona i boli mnie głowa. Jeśli ktoś miałby jakieś pytania związane z tą chorobą, to chętnie na nie odpowiem :) Ps: Dlaczego zalecane są regularne ćwiczenia fizyczne?
18:23 Paraliże to już niemal nieodłączną część mojego snu. Niemal zupełnie się zdążyłem do nich przyzwyczaić, choć zawsze jest to nieco irytujące.. Najważniejsze to mieć zamknięte oczy i próbować sobie coś ciekawego i przyjemnego wyobrazić. Przynajmniej mnie zdarza się wówczas wejść w coś na rodzaj pomiędzy świadomym a nieświadomym snem - to znaczy mam wówczas zwykle większe pole do działania, sen zdaje się "stabilniejszy" i sceneria w nim rzadziej się zmienia, ale jednak nadal nie jest to ten idealny poziom kontroli
Jakieś trzy razy w życiu miałam (chyba) paraliż przysenny. Wydawało mi się, że już nie śpię, ale nie mogłam otworzyć oczu, ani się poruszyć. Strasznie się wtedy męczyłam i miałam wrażenie, że ktoś chodzi po mieszkaniu. Coś okropnego. Ale przynajmniej już wiem jak się to nazywa. Pozdrowienia dla Figi ;)
Wiem, że spóźniłem się już 6 lat. Nie wiem czy jakkolwiek się to nazywa, ale często podczas fazy zasypiania czuję (słyszę?) w głowie głosy ludzi których znam i bardzo dobrze wiem kogo to mój mózg sobie tworzy, jestem świadomy, że to nie jest prawdziwe. Jest to zrobione w ten sposób, że ich słowa lecą losowo i czuję ich akcent, skupiam się na tym i odczuwam przyjemność z nieświadomego tworzenia zdań przez te osoby. To działa w taki sposób, że jak już zaczynam tworzyć sobie te słowa z głosem różnych osób, to bardzo szybko i przyjemnie zasypiam. Czy ja jestem jakimś wyjątkiem, czy nie potrafię po prostu znaleźć informacji o takim zjawisku? Zastanawia mnie dlaczego w ogóle tak się dzieje.
Mój były chłopak miał/chorował na (nie wiem jakiego słowa tak naprawdę użyć :) ) seksomnię. Z mojej perspektywy wyglądało to tak, że budziłam się, bo mnie całował, czy rozbierał. Na początku oboje byliśmy zaskoczeni, bo nie wiedzieliśmy co się właśnie stało. Ja nie wiedziałam, ze on śpi, a on budził się w trakcie i tym bardziej nie wiedział dlaczego, co i jak. Po pewnym czasie nauczyłam się rozpoznawać, kiedy on tak naprawdę śpi, a kiedy faktycznie zebrało mu się na przytulanki i traktowaliśmy to jako takie swoiste dziwactwo, które w tym przypadku było nieszkodliwe. :)
Ja jak chorowałem na depresję to miałem bezdech senny, po prostu w momencie kiedy już mi się urywał film i zasypiałem to nagle jakby mi coś przygniotło klatkę piersiową, i tak się zrywałem nie mogąc z minute oddechu złapać, kompletna dezorientacja i strach że umieram, i to się w jeden wieczór powtarzało czasem z 20 x zanim usnąłem za którymś razem, masakra była, zacząłem zażywać przeciwdepresanty i przez pierwsze 2 tygodnie xanax i dopiero po 1mg xanaxu spałem dobrze, a teraz mija 1,5 roku leczenia depresji to jest gitara i się czuje świetnie a i tak czasem raz na miech mi się tak zdarzy , dodatkowo moja dziewczyna twierdzi że czasem w nocy coś pierdole przez sen do niej, jakieś głupoty opowiadam ponoć z przeknonaniem w głosie i ma beke ze mnie, a raz polazłem przez sen na fotel, ubrałem spodnie, owinąłem się dywanikiem i spałem na fotelu bo mnie obudzić nie mogła XD , lekarka twierdzi że to jakieś parasomnie na tle nerwowym ale nie chciałem brać więcej leków więc w sumie jakoś żyje :D jedno jest pewne, nie życzę nikomu takich dolegliwości ze spaniem bo to wykańcza, owszem czasem się można pośmiać jak się posłucha co się wyrabiało przez sen ale potem jest człowiek zmęczony cały dzień i czuć że coś było nie tak
Cześć, wiesz coś o depersonalizacji/derealizacji? Myślę, że to byłby ciekawy temat na odcinek w jakiś sposób nawiązujący do snu, bo doświadczający derealizacji odczuwa jakby ciągle śnił/był w innym świecie.
Hej:)podasz mi źródło informacji o tym, że lunatyków nie budzimy ? Bo mnie na psychiatrii uczyli, że właśnie budzimy:p Przy okazji wspomne, że długość snu to "parametr" trochę jak wzrost, każdy potrzebuje troche mniej lub wiecej. Ale jak są ludzie bardzo niscy i wysocy, tak i są ludzie którzy mogą spać kilka godzin co parę dni i patologią to nie będzie, leczyć nie będziemy, jężeli oczywiście pacjentowi to nie przeszkadza. Oczywiście świetna robota i oby tak dalej:)
Mam taką jedną sugestię. Mógłbyś spis treści z początku filmu wrzucać w przyszłych odcinkach do opisu filmu? Wtedy znacznie łatwiej by było przejść do konkretnego fragmentu, bo wystarczyłoby kliknąć na minutę i sekundę, a nie szukać danej pozycji na osi filmu. :)
3:05 Jak ja zacząłem spać po 4h godziny dziennie pewnego ranka obudził mnie szept i jak podniosłem głowę to zobaczyłem zjawę chylącą się nad moim stolikiem nocnym. Nie wierzę w duchy, ale wyglądało tak realnie że się mega wystraszyłem, i podniosłem się żeby dokładnie się przyjrzeć któż to tam stoi. Minęło dobrych kilka sekund zanim zjawa zniknęła. 19:30 Właśnie mi przypomniałeś, że taki paraliż miałem tamtej nocy i miałem mega problemy żeby właśnie się z tego łóżka podnieść. Czułem się, jakby ktoś mnie przytrzymywał, jakby coś mnie przygniatało niczym głaz i mimo wysiłku przez krótki czas nie mogłem się podnieść.
Z doświadczenia mogę napisać, że po grubo zakrapianej imprezie na drugi dzień mam problemy z zaśnięciem, chociaż chce mi się spać, a w noc po spożyciu chociaż długo śpię to się nie wysypiam. Poza tym po grubym melanżu pojawiają się jakby lęki, niepewność itd., a myślę że to przez to, że po % wytwarza się dużo serotoniny, której poziom na kacu baaardzo spada, skąd słabe samopoczucie - także psychiczne i podobne objawy. Poza tym polecam program do zmiany barwy odcienia wyświetlacza, np. flux, naprawdę działa. No i przede wszystkim odpowiednią ilość snu i stałe jej pory.
to ja dorzucę swoje 2 grosze o odpowiednim śnie pieprzenie "nie umiem wczesnie zasnąć" czy "nie mogę wcześnie chodzić spać" jest tylko tępą wymówką, zeby pograć na kompie do 2 w nocy. lepiej wcześnie zasnąć i wczesnie wstać. kłaść się CODZIENNIE o tej samej porze (u mnie jest to 21-21:30, ze względu na potrzebę 8-9h snu i wczesne wstawanie do szkoły). po jakimś czasie niezależnie od tego czy chce nam się spać czy nie, o odpowiedniej porze przyjdzie senność.
+keicaj320 Słaby pomysł, to jest kanał o tematyce głównie biologicznej i chemicznej, nie mieszajmy do tego też fizyki. W broni tak jak w ASG niema miejsca na rozwinięcie się w temacie wszystko przez najbliższe lata opierać będzie się na mechanice (no oprócz nitrocelulozy w wybuchu :) ) . Poza tym jak sobie wyobrażasz chemika który produkuje się na temat broni albo ASG ? :) Pozdrawiam.
+Chlorek11 Zgadzam się, odcinek o materiałach wybuchowych byłby bardzo interesujący ale nie wiem czy ze względu na coś( prawo ) np. nie mógł by podać jakiejś treści, albo materiał był by okrojony, jednak wierzę że prowadzący i tak by podał tą treść bardzo dobrze :) . Pozdrawiam.
Od kilku miesięcy używam apki do śledzenia snu, która ma wbudowany inteligentne budzenie. Chodzi o to, że włącza budzik zazwyczaj wcześniej od wyznaczonej pory, ale podczas płytkiego snu, nie podczas fazy rem. Przyznam, że to działa, nie zawsze jestem już wyspany i podnoszę się od razu, ale nie wyrywa mnie w złym momencie.
+ShuzI RU-vid Dokładnie, Sleep as Android, jest płatna, ale wg. mnie warta tej kasy play.google.com/store/apps/details?id=com.urbandroid.sleep.full.key&hl=pl
+Uwaga! Naukowy Bełkot Witam. Mam do Ciebie pytanie związane z lunatykowaniem. Miałem kiedyś taki okres czasu że byłem w stanie wymusić to że wstanę w nocy i zacznę coś robić nie zawsze się to udawało ale poprzez intensywne myślenie o tym była duża szansa że tak się stanie. Tak samo miałem z budzeniem się, byłem w stanie kazać mojemu organizmowi wstać o określonej godzinie z marginesem błędu około godziny. Z czasem okazało się jednak że lunatykuje też kiedy tego nie wymuszam. Przestraszyłem się tego i jeśli już rozkazywałem swojemu organizmowi to spokojnie leżeć w łóżku całą noc. Dużo jest takich przypadków jak ja zanotowanych w nauce?
Paraliż senny, jeśli pojawia się regularnie, można w pewien sposób kontrolować. By to osiągnąć, najważniejszą kwestią jest zdać sobie sprawę że właśnie teraz jesteś w trakcie paraliżu sennego, co wbrew pozorom, jeśli pojawia się często, nie jest trudne. Gdy to się uda, można wypracować sobie tzw "realizację marzeń" gdzie zdajesz sobie sprawę że wszystko dzieje się w Twojej głowie, ale jednocześnie pozwalasz swojej wyobraźni na wiele. Wówczas odczuwasz to co sobie wyobrazisz jak coś nadzwyczaj realnego będąc świadomym że w każdej chwili możesz to przerwać albo zmienić "marzenie" na inne. Niesamowite wrażenia i tego nie da się opisać słowami. Ma to związek z OOBE ale nie jest nim w dosłownym rozumieniu. OOBE to również niesamowite przeżycie i większość ludzi może bez problemu to osiągnąć, wystarczy nad sobą pracować. Paraliż w moim przypadku najczęściej pojawia się tak jak Dawid mówił, gdy śpię na plecach i podczas skrajnego wyczerpania. By wejść w "OOBE" należy być całkowicie wypoczętym i rozluźnionym. POLECAM w 10000%.
Ja mam syndrom wybuchającej głowy XD. Wprawdzie nie zdarza się to co noc bo ostatnim razem to chyba ze dwa miesiące temu, ale kiedy się to zdarza to mam wrażenie jak by mi ktoś petardę w głowie odpalił. Przy czym nie jest to ogłuszające czy na tyle głośne by powodować ból. Bardziej to czuje niż słyszę. I fakt towarzyszy mi przy tym uczucie lęku czy strachu na zasadzie jak już "usłyszę" wybuch to zdaję sobie sprawę, że nic nie wybuchło i to mnie przeraża, że jestem "chory psychicznie".
Kiedyś miałem zabawną sytuację związaną z (chyba) lunatykowaniem. Otóż z dziewczyną spaliśmy w namiocie na działce, która stała nieopodal torów. W momencie, gdy w nocy usłyszałem jadący pociąg byłem przekonany, że moja dziewczyna leży na torach i muszę ją ocalić, wyobraźcie sobie jej zdziwienie, gdy spokojnie sobie spała a ja próbowałem ją zrzucić z wyimaginowanych szyn. Gdy się obudziłem to w ogóle o tym nie pamiętałem, ona mi o wszystkim powiedziała a ja jedyne co to faktycznie przez mgłę pamiętałem, że śniło mi się, że leżała na torze i musiałem ją uratować. Pozdrawiam
3:11 -Miałem podobnie tylko nie wybuchy a ogłszające dzwonienie i ból całego mózgu do rytmu dzwonienia To było jak młot pneumatyczny. i właśnie w momencie zasypiania gdy pojawiają się te wzory granatowo czarne, wtedy układały się w tunel geometrczny i zamiast już spać od ładnych -paru(nastu)min.byłem dalej w tym delikatnym stanie pomiędzy. było to gdy ćwiczyłem LD i miałem świadome sny niemal co noc potem ciężko było mi "nauczyć" się, że jednak lepiej nie pamiętać każdego snu a raczej paraliży które zaczęły mnie nękać lepiej było ich nie pamiętać.... a w trakcie pisania przerwałem film. przed tym jak padło,że zwykle przez dłuższy okres życia pozostają i chciałem potwierdzić, że i u mnie tak było, i że nie leczę się psychiatrycznie, Mam takie przemyślenie, że może mechanizm tego jest podobny co paraliży tylko inny poziom doświadczenia bo mają masę cech wspólnych z wg. mnie nadrzędną.... pozostawania "za długo świadomym", i co się z tym wiąże występowanie przed zaśnięciem. choć paraliż znacznie rzadziej i słabszy, ale występuje przy przebdzaniu. Co do teoryji z DMT ma to sens (ty bardziej ,iż doktor House twierdził, że wstrząsy miokloniczne są skutkiem małej "pomyłki" gdy mózg interpretje błędnie zasypianie z umieraniem i pobudza organizm a wg uczonych DMT może być w szyszynce właśnie po to by wydzielać się w trakcie śmierci, wszystko się "trzyma kupy", aż do teraz.... bo DMT Którego miałem ogromny zaszczyt spróbować daje NIEPORÓWNYWALNIE głębsze doznania Hallucynacje to tylko niewielki efekt całości, aż do uber realistycznych ekstaz religijnych, no poziom który ma się nijak przez to do :"Hipnagogi" itd. 18:30 "Parę zdań na temat uciążliwych częstych paraliży" TAK Jest to EKSTREMALNIE przerażające bo czujesz się jak byś miał nie wiem atak epilepsji i każdy najmniejszy mięsień w twoim ciele żył swoim życiem,.. dochodzą wspomniane wyżej dzwonienie zamiast Halucynacji często był to jakiś bolesny koszmar jak np wbijanie noża w brzuch przez kogoś bliskiego miałem niestety dosłownie około setki takich przeżyć. ale zawsze to uczucie jak by ktoś przepuszczał prąd przez twój układ nerwowy i załączył w mózgu odczuwanie bólu na maximum no Każde udeżenie "prądu" to maksymalna fala bólu wstrząs mięśnie (to miotanie) i psychicznie nieprzyjemne obrazy senne lub halucynacje. Gdy występuje rankiem przed wybudzeniem najczęściej (bo znam a żywo kilka osób dotkniętych tym koszmarem)..rano jest to wielokrotne obudzenie śni ci się że już wstałeś np przeciągasz się odsłaniasz okna po czym przypominasz sobie, że zaraz "znowu się obudzisz" i za każdym razem jesteś pewny, że tym razem to już jawa. . . Cóż ja znam PRZYNAJMNIEJ JEDNĄ PRZYCZYNĘ występowania, fizyczną i jedną "psychosomatyczną"? nie wim czy poprawnie użyłem słowa. Otóż zaczęło się albo raczej Nasiliło do absurdu starając się wpływać świadomością na prace mózgu. w sprzyjających okolicznościach wystarczyło "przypomnieć sobie czy pogadać z kimś o paraliżu" Druga przyczyna ta typowo fizyczna dotyczy ludzi takich jak ja czyli Sympatyków Opium i pochodnych,..oraz .Ogólnie chyba wszystkich Opioidowych leków przeciwbólowych najczęściej to gdy zaaplikuje się Mocną dawkę i idzie spać gdy "BARDZO" wyraźne jest działanie psychiczne ( wyraźnie poprawiają nastrój motywację, ale i zdolności kojarzenia faktów i podobne procesy ) Również już niezależnie od dawek osoby uzależnione rozpoczynające "ciąg" czy tuż po oraz nawet TYGODNIE po odstawieniu.
Miałam paraliż przysenby kilka razy. Oto jeden z nich: W śnie byłam na pokładzie lecącego samolotu. W uszach słyszałam głośny, nieprzyjemny dźwięk przypominający start odrzutowca (?). Wokół słychać było rozmowy ludzi. Siedziałam w jednym z foteli i skądś wiedziałam że samolot się rozbije. Na karku czułam czyjs oddech. Nie mogłam się uwolnić w żaden sposób. Próbowałam poruszyć jakąkolwiek częścią ciała. Nic z tego. Zaczęła ogarynać mnie panika. Szyby samolotu zaczęły pękać, a przed oczami pojawiły mi się dziwne omamy. Obraz wykręcał się i zmieniał barwy, kształty. Wtedy w końcu wybudziłam się się tego stanu i znów mogłam się ruszac. Nie życzę takiego przeżycia nikomu...
miałem część z tych przypadłości :/ - lunatykowanie, przynajmniej 2 razy, jak byłem dużo młodszy - chyba odgrywanie REM (ale nie wiem czy można to zaliczyć,bo spałem na lekcji i kopałem w śnie w krzesło osoby, która ze mną siedziała, a mi się śniło, że się budzę i zasypiam w moim własnym łóżku, a potem się przewracam, chyba na rolkach ) - paraliż przysenny (kilka razy) - miałem nawet coś podobnego do narkolepsji (ale tak 2 czy 3 dni prawie całe przespałem) - oraz hipersomia, albo coś podobnego tylko ostatnio mi przeszły zaburzenia senne, nie wiem czy powrócą
Paraliże senne mam często, moja mama je miała i moja siostra zaczyna mieć. Do tego nie idzie się przyzwyczaić, po paraliżu potrzebuje kilka godzin żeby dojść do siebie. Zawsze pojawiały się nad ranem tuz przed przebudzeniem, ale od kilku lat coraz częściej zaczęły pojawiać się tuż przed zaśnięciem, a to doprowadziło do wybudzenia mnie całkowicie i tak kilka razy pod rząd w ciągu jednego wieczoru. W tym roku pojawiło się tez coś nowego... 3 razy obudził mnie huk, który był halucynacją. Dźwięk jak uderzenie metalowych rurek. Jeśli to ten "syndrom wybuchającej głowy" to jest bardzo podobny do paraliżu przysennego. Czy jest jakaś konkretna różnica między tymi schorzeniami? CO do budzenia lunatyków to wiem, ze nie wolno tego robić, ale.... DLACZEGO?
Miałem psa o imieniu Figa, ale nie o tym chciałem. Mój problem polega na tym że większość wymienionych przez Pana chorób po części mnie dotyka. Od mniej więcej dwóch lat nie mogę normalnie się wyspać. Cierpię na nadwagę i niestety mam dużo powodów do stresu o których nie chcę pisać. Potrafię zasnąć w autobusie, pracy czy nawet na spotkaniu towarzyskim, ale tylko w dzień. W nocy nie ma tak łatwo. Zasypiam powiedzmy o 23 i budzę się o 24:30 lub 01:00. Rzadko zdarza mi się przespać ciągiem w nocy dłużej niż 3 godziny. Często budzę się siedząc na łóżku. Przebudzeniom zawsze towarzyszy głęboki oddech, tak jakbym wynurzył się z wody a nie wybudził ze snu. Nie pamiętam kiedy wstałem normalnie i poszedłem rano do łazienki bez zeza. Obecnie mieszkam w Trójmieście i jeżeli ktoś z czytających ten komentarz może mi polecić kogoś kto pomoże mi rozwiązać ten problem to będę bardzo wdzięczny. Z góry dziękuję.
Paraliż przysenny przydarzył mi się kilka razy - nie polecam, zawsze było to bardzo nieprzyjemne doświadczenie i powodowało silną panikę. Całkowita świadomość, każda sekunda trwa wieczność (chociaż sam stan trwał dośc krótko) i przerażający brak kontroli nad własnym ciałem. Myślisz o ruchu, chcesz go wykonać - i nie możesz, nie kontrolujesz nawet własnego oddechu albo powiek. Czasem były przy tym sny, świadome i przepełnione strachem, czasem nic, tylko ciemność, dźwięki z zewnątrz i daremna próba odzyskania kontroli. Zwykle po dośc gwałtownym ustąpieniu paraliżu (często połączonym z jakimś paralitycznym ruchem, jak raptowne poderwanie się z łóżka) szybko można było ponownie zasnąć, już normalnie, jednak rano powracało dyskomfortowe wspomnienie sytuacji.
Nie wiem czy powinienem ale przy okazji napisze. Mam 26 lat i od kilku lat miewam mniej więcej 3 razy w miesiącu dziwny stan przed zaśnięciem. A mianowicie dzieje się coś takiego że przyśpiesza mi znacznie tętno, mam wrażenie jakby wszystko działo się cholernie szybko, wręcz jakbym "pływał w czasie" i w tym czasie mam BARDZO wyczulony słuch. Słyszę najmniejsze szmery w mieszkaniu, czy delikatnie poruszając stopą pod kołdrą słyszę jakby ktoś szurał mi tą stopą obok ucha i jest to na tyle słyszalne że nie muszę wytężać słuchu. W momencie kiedy to się dzieje muszę się na czymś skupić. Biorę telefon i przeglądam zdjęcia mojej córki albo głaszczę kota który często śpi obok mnie. Nie jest to jakoś strasznie uciążliwe bo nie dzieje się często ale jednak bywa i daje do myślenia o co może chodzić. Jeśli ktoś spotkał się z czymś takim i być może wie coś o tego typu "fazach" to proszę o jakieś info. ;)
1:10 Najgorszym wrogom bez skrupułów życzę jeszcze gorszych przypadłości wszelkiego typu... Ostatecznie to najgorsi wrogowie... Chyba zasługują? Jak nie to to znaczy, że wcale najgorszymi wrogami nie są.
Wychodzi na to że miałem bardzo krótki paraliż przysenny. Dojeżdżaliśmy do pracy busem dość długie trasy. Gdy dojechaliśmy mieliśmy jeszcze parę minut a współpasażerowie wysiedli. Nie myśląc długo rozłożyłem się na całej szerokości samochodu. Wtedy też tego dośwadczyłem. Przyszło jak grom z jasnego nieba - nagle. Nie mogłem się ruszyć i poczułem jeszcze większe zmęczenie. Wystraszyłem się jak cholera - myślałem że to jakiś zawał czy coś. Po 5 sekundach odpuściło na szczęście.
Nie jestem pewna czy to zalicza się do paraliżu przysennego, ale sama miałam w dzieciństwie kiedy choroba zaczynała się rozwijać, traumatyczne zdarzenia. Pewnego razu tata obiecał mi, że będzie do mnie co jakiś czas zaglądał, bo bałam się spać sama. Moje drzwi były otwarte i jak się obudziłam to wpatrywałam się w te drzwi, żeby sprawdzić czy tata faktycznie do mnie zagląda. I nagle zobaczyłam taką białą wychylająca się twarz, coś jak mieszanka krzyku z obrazu Edvarda Muncha i maska mordercy z filmu Scream. Zaczęłam krzyczeć i płakać, bo bałam się, że to nadal będzie się na mnie patrzeć. Przez to zdarzenie boję się spać z otwartymi drzwiami i zawsze tworzę taką górkę z kołdry koło głowy od strony drzwi żeby ich nie widzieć. Jeszcze kiedy indziej, wielokrotnie miałam przypadki iż słyszałam jak ktoś do mnie coś szepcze, albo jakbym słyszała skrzypienie schodów i parkietu u siebie na piętrze. Przez to, mam teraz zawsze włączone radio, żeby nie słyszeć ciszy. Innym też bardzo traumatycznym dla mnie wydarzeniem (które powtarzało się kilkukrotnie) było to, że jak zasypiałam to miałam wrażenie jakby spod mojej poduszki zaczęły wychodzić ręce, które chciały zacząć zaciskać mi się na gardle.
Paraliż senny jest niekomfortowy, eufemistycznie ujmując. Teraz, na szczęście, zdarza mi się on rzadko, ale kiedyś potrafiłem mieć napady przez cały tydzień. Najgorszy był pierwszy napad, gdy byłem jeszcze dzieckiem. Wyobraźcie sobie co czuje młody człowiek, gdy przez siedem dni, dzień w dzień, miał różne wizje, przy jednoczesnym braku możliwości poruszania się. Zmęczenie fizyczne, bo sen nie przynosił wypoczynku i zmęczenie psychiczne, ponieważ wizje były przerażające.
pamiętam jak na koloniach jedna dziewczyna do mnie przyszła w nocy i mnie wyciągała z łóżka a w dzień nie pamiętała tego w ogóle i kurde tak sobie myślę czy to co ja miewałem to był zwykły koszmar czy już paraliż senny zwykle było to tak że jak zasypiałem to miałem wrażenie że śni mi się że jeszcze nie zasnąłem i właśnie miałem problem z tym żeby się ruszyć tylko że też nie do końca chciałem bo zawsze czułem obecność czegoś za mną w pokoju i zwykle myślałem że mam taki świadomy koszmar i czekałem aż się obudzę albo mi przejdzie. tylko właśnie dziwne to było bo zazwyczaj sny jakie by nie były to z realizmem miały nie wiele wspólnego a tu po prostu łóżko i ciemność. chociaż w sumie jedno się nie zgadza bo strach był ale nie panika i nie czułem że się duszę więc chyba raczej dziwny koszmar. widocznie bardziej bałem się tego czego nie widać w ciemności niż jakichś typowych potworów. wróciłem po czasie i przypomniało mi się że osobę która się mną opiekowała też naciągnięto na kuracje lekami pamiętam że jakiś czas 3 różne tabletki łykałem i właśnie wmówili jej że mam ADHD. z racji tego że nie interesowały mnie nudne lekcje i lubiłem ciągle coś robić niekoniecznie związanego z zajęciami albo po prostu być w ruchu na co zawsze nauczyciele narzekają bo wolą mieć posągi na swoich nudnych niepotrzebnych lekcjach wg durnego programu nauczania to natychmiast łatwo uwierzyła z resztą przecież sama mnie zawoziła do przychodni czy co to tam było. pamiętam nawet że wmówili jej że jestem słaby z matematyki (zrobili mi jakiś test) mimo że przynajmniej do końca gimnazjum byłem jednym z najlepszych w klasie z tego przedmiotu i zazwyczaj robiłem zadania sam na przód a potem zabijałem nudę różnymi pomysłami czekając aż klasa wyrówna. oczywiście nic nie mówiłem bo przecież to oni są specjalistami poza tym kto by mnie posłuchał. za to wcześniej mi umknęło że leczenie ADHD może sprzyjać wystąpieniu tej przypadłości a to bardzo ciekawe. szkoda że ta osoba już nie żyje dzisiaj bo chętnie bym podyskutował na ten temat chociaż znając życie pewnie by nie uwierzyła i wolała wierzyć że mnie wyleczyła. swoją drogą ciekawe czy dzieci kiedyś były spokojniejsze bo raczej z poprzednimi wychowankami nie było kuracji ale wiadomo czasy były inne sam jak patrzę nawet na 10 lat młodsze osoby to mam wrażenie że "kiedyś to było" inaczej. jedna przyczepka jeszcze "jeżeli nie chce nam się spać to się nie kładźmy" a co jeżeli jest 1 w nocy a mam wstać o 5 i nie śpię bo mi się nie chcę? musze się jakoś uśpić. raz spałem godzinę bo położyłem się po 2 i zasnąłem koło 4 dopiero. co ciekawe byłem zmęczony jak zawsze czy mocno. zwykle to właśnie mam problem usiedzieć dłużej niż 2-3h po pracy bo zasypiam na siedząco... takie życie,
Jako osoba która jakieś 10 razy w życiu doświadczyła paraliżu przysennego potwierdzam. Nic ciekawego. Człowiek ma ochotę krzyczeć a ledwie łapie oddech. Dosłownie jakby jakieś dziadostwo ważące tonę siadło na klatce pierciowej. Bardzo ciekawy materiał.
Dawidzie, mam pytanie. Dr Paprzycki mówi, żeby nie patrzeć na zegar po obudzeniu się i po prostu iść spać dalej, ale później radzi też, aby nie kłaść się spać jeżeli ma nas zaraz wybudzić budzik w środku snu. I tutaj moje pytanie - co jeżeli np. mam ustawiony budzik na 6.30, a obudzę się o 6, nie będę wiedział, że jest ta godzina i położę się spać? W tym wypadku jeżeli spojrzałbym na zegar to wychodzi na to, że wyszłoby mi to na dobre. Pozdrawiam.
Polaka skazano i powieszono - no cóż brytole już w latach 60-tych nas nienawidzili za zwycięstwo w bitwie o Anglię i generalnie bohaterską obronę ich kraju przez dywizjon 303. Co do nocnych gwałtów to ci sami brytole skazali też w przeciągu ostatniej dekady Polaka co niby zgwałcił i zabił ich rodaczkę - ona była po 40tce a on miał jakieś 22 lata i młodą ładną dziewczynę a badania DNA się nie zgadzały.
+Uwaga! Naukowy Bełkot, czy jest możliwe, że podczas lunatykowania jesteśmy w stanie wykonywać czynności, których nie wykonalibyśmy, gdybyśmy nie spali? Mam na myśli na przykład rysowanie we śnie, czego nie potrafimy kiedy nie śpimy.
Czy cierpię na jakąś chorobę związaną ze snem? Bardzo często "zawieszam się", nie potrafię sam się obudzić. Kiedyś, przez to, spałem 2 dni bez przerwy, a innym z małymi 15 minutowymi 3 dni. I mimo tego czułem się niewyspany przez kilka godzin.Potem,w ciągu dnia nic się nie dzieje, wyspany i energiczny(nie licząc zawieszania). Ktoś pomoże?
od kilku lat cierpię na coś w stylu non24... Potrafię spać 2 razy na 3 dni np. dzisiaj wstałem o godzinie 9 poszedłem spać o 24 a obudziłem się o 2 i już nie mogę spać i dopiero zasnę jak będzie następny dzień koło godziny 2-4 . Czy może mi ktoś powiedzieć kto mi może pomóc w tej sytuacji ?? Od kilku tygodni zażywam melatoninę i sen jest regularny lecz niestety bez tego nie mam szans żeby zasnąć normalnie...
Najlepiej jest się obudzić kiedy jesteśmy w trakcie trwania snu paradoksalnego i mamy przedstawione obrazy spadania/innej sytuacji zagrożenia życia. Kiedy wstajemy jesteśmy maksymalnie wypoczęci i mamy mnóstwo energii przez fakt, że budzimy się z pełnym napięciem mięśni, które natychmiast są gotowe do działania. Nie życzę nikomu, żeby ktoś go zabijał każdej nocy, ale fakt, faktem - jest to najkorzystniejsze dla naszego organizmu w ciągu dnia :)
Ciekawe z tym paraliżem przysennym. Może być tak, że rzeczywiście jakieś duchy do nas przychodzą. Ja miałem 2 razy i dwa razy widziałem jakąś czarną kreaturę, od razu pomyślałem o szatanie. Myślałem, że potem już nie otwierałem oczu, więc to jakby było nie we śnie. Pierwszy raz byłem przerażony, myślałem, że umrę i trwało to strasznie długo, drugi raz było spoko, przyzwyczaiłem się, raz nawet wyszedłem z ciała, ale czułem się jak pijany. Chcę więcej odcinków o śnie, bardzo ciekawa tematyka.
Niesamowicie cenny odcinek. Większość ludzi nie ma pojęcia - że lekarze nie pytają ich o to, jak sypiają. Niewygodne łóżko, zła pościel - niedobre przygotowanie do snu - brak refleksji przed zaśnięciem - wyciszenia - potrafią uczynić człowiekowi piekło w świadomości i nieświadomości sennej.
Kiedyś gdy miałem ok. 10lat "czynnie" lunatykowałem. Potrafiłem wstać, iść pod drzwi toalety, tam usiąść i spędzić nieświadomie resztę nocy (chyba że ktoś na mnie w nocy natrafił i pokierował do łóżka). Krzywa przegroda nosowa towarzyszy mi odkąd miałem kilka lat, ciekaw jestem czy może mieć to ewidentny wpływ na tą sytuacje.
Kiedyś byłem w stanie przyzwyczaić się do prawie każdej pozycji leżącej i zasnąć w niej. Teraz nie ma takiej, w której czułbym się wygodnie dłużej niż 2 minuty. Skutkiem tego jest to, że aby zasnąć potrzebuję około godziny wiercenia się aż się tym wykończę. Jak to zmienić?
Czasem podczas zasypiania, gdy już tracę "świadomość" czuję się jakbym jechał na rowerze i stopniowo przechylał się na jeden z boków, aż upadam, wtedy czuje się jakbym cały dygnął i się przebudzam. Ale ostatnio pamiętam miałem z rok temu i zdarzało się w 1-3 razy do roku.
