Granice - czyli jak odważnie mówić NIE i wyrażać swoje zdanie 

Dzięki Kasia. Ja jestem świeżo po trudnym porodzie, w połogu i temat granic jest dla mnie wyjątkowo na czasie. Musiałam wykrzyczeć wiele swojej rodzinie, która dzwoniła nawet w trakcie porodu, nie potrafiąc uszanować tak intymnego dla mnie momentu. W połogu oswiadczono mi wyraźnie, że zasady ograniczonych odwiedzin dziecka nie będą respektowane, a my świrujemy i jesteśmy nawiedzeni. Zrobiłam takie boruty, że się wszyscy poobrażali i nareszcie mam święty spokój. Nie spodziewałam się, że najbliższym odbije taka szajba i że moje potrzeby w połogu będą dla nich na ostatnim miejscu. Ludzie nienawidzą jak stawia im się granice, od razu jest obraza majestatu. Najgorsze jest jednak, kiedy słowo nie wystarczy i trzeba stawiać mury, bo inaczej się nie da. Proszę o jakieś słowo wsparcia, bo jest to trudne...

Człowiek bez granic jest jak dom bez drzwi i okien. Każdy może wejść, zrobić co chce i wyjść. Te słowa wryły mi się w pamięć i powiedziałam basta. Teraz mam okna i drzwi😍.

Ja się kiedyś bardzo przejmowałam, że ktoś się na mnie obrazi, bo nie mogę zrealizować czyjejś prośby. Potem zauważyłam, że jak ktoś jest mi szczerze życzliwy, to się nie obraża, więc zaczęłam te sytuacje zauważać i analizować. Pogodziłam się z tym, że nie zawsze mogę komuś dogodzić i że ten ktoś nie musi mnie lubić. Zaczęłam uczyć się być sobą i akceptować siebie nie oczekując akceptacji z zewnątrz. To był proces, trwający wiele lat aż do dzisiaj. Niestety, w pracy nadal są sytuacje, gdy ktoś przekracza moje granice. Z tego filmu wyciągnęłam porównanie do ogrodu. Powinien być ciekawy, ale i dopasowany do moich możliwości.

Dziekuje bardzo. W wieku 64 lat ucze sie stawiac granice i brac pod uwage to co jest dla mnie wazne. Twoje uwagi i wiedza Kasiu znacza dla mnie ogromnie duzo. Dzieki ze jestes❤️😊

Ja spotkałam się ze sprzedawczynią w sklepie, ktòra bardzo dotykała klientòw za ramię, za łokieć, za nadgartski tak suptelnie... Była miła, ale czułam się bardzo niekomfortowo... Czasami ciężko jest postawić granicę w łagodności, gdy nie chcemy urazić 2 osoby.

Gdy stawiam granicę i bronie siebie to czuję się winna 😢 może troszkę mniej jeśli chodzi o kogoś obcego, ale jeśli są to osoby mające ze mną bliski kontakt to niestety meczę się sama ze sobą.... Cieszę się że chociaż to dostrzegam , więc może kiedyś się uda stanąć po swojej stronie. "Niestety" zostałam wychowana na "grzeczna dziewczynke"...

Wydawnictwo Feeria wydaje ostatnio świetne ksiązki psychologiczne. Brawo!Dziękuję!

👍👍👍❤️❤️❤️🌹🌹🌹Dziękuję Na stare lata uczę się stawiania granic

Granice i oczekiwania przerobione na terapii💪 myślę, że warto sobie zadać pytania pomocnicze w stylu czy ja to lubię? Czy mi się podoba np. takie zachowanie? Jeśli odnajdziemy swoją drogę, być może siebie na nowo; co jest w zgodzie z nami, to stawianie granic przychodzi jakoś tak łatwiej 😊

Moja reakcja na relacje z trudną użytkowniczką w pracy to: 1. Siedziałem 2,5 godziny i główkowałem, tłumaczyłem, jak rozwiązać jej problem. 2. Kilka dni później tak mnie bolał kręgosłup lędźwiowy i piekły hemoroidy, że z trudem zmieniałem pozycje.

Ciągle się tego uczę, ale jednocześnie jest to bardzo trudny proces i bardzo ważny dla naszego poczucia wartości. Bardzo dziękuję za ten temat który właśnie dzisiaj rozważałam . Pozdrawiam serdecznie 😊

Ja nadal sie uczę albo dopiero zaczynam choć mam 39 lat i cieszę się, że są tacy ludzie jak Pani, którzy potrafią za darmo dać taką wiedzę. Jestem bardzo wdzięczna że Panią znalazłam. Dziękuję ślicznie i pozdrawiam serdecznie ❤

Dziękuję Kasiu, za wzmocnienie mnie😊 Nauczyłam się stawiać granice dopiero koło 40-stki, ale po 50-tce jestem już wyszkolona sama przez siebie. Prowadzę zakład usługowy i raz na kwartał muszę postawić granicę (czyli uciążliwy klient wylatuje w tempie przyspieszonym) Pracownicom też pozwalam😀, a wszystko to dla higieny psychicznej

Pracuję nad asertywnością. O dziwo mam bardzo dobry odzew, w sensie że wyjaśniamy sytuację i jest to przyjemne -a spodziewałam się wszystkiego co najgorsze 😉 Zdarzało się że po dłuższej chwili rozumiałam, że dałam wejść na tę moją 4ha działkę ale... o dziwo nawet po czasie, jestem w stanie reagować. Teraz jest coraz lepiej. Dziękuję za ten filmik i dobrej nocy ☺

Pani Kasiu, w tym tygodniu trafiłam na Pani kanał. Bardzo się cieszę, bo po już kolejnym olaniu przez terapeutę, mam dzięki Pani światełko w tunelu. Robi Pani świetną robotę. Dziękuję ❤

Dzień dobry Kasia pozdrawiam ciebie i twoich najbliższych super filmik 🐇👍🐥

Dzieki serdecznie❤Bardzo dlugo nie rozumialam jak stawianie granic w naszym zyciu jest bardzo wazna. W tym roku Bede mialam 55 lat i w koncu sie ucze.

Praktyczny i prosty przekaz, tylko z tymi narcyzami, to trudna sprawa😂, oni jakoś nie łapią. ❤

Ja osobiście uczę się uświadamiać i respektować swoje granice w kontekście pracy z wewnetrzym dzieckiem. Stawać w swojej obronie, tak jak bym to zrobiła w obronie swojej małej córki. Uczę się obserwować swoje ciało, swój nastrój, szczególnie uczucie smutku. Zadając sobie pytanie " jak się teraz czuje?". Obniżenie oczekiwań w stosunku do siebie, akceptacja własnych możliwości i pochwalenie siebie za dbanie o własne potrzeby, czytaj wewnętrznego dziecka. Podsumowując mega praca nad sobą.

Pani Kasiu bardzo się cieszę, że porusza Pani ten temat . Z mojego doświadczenia wiem , że nauczenie się asertywnosci jest pomocne gdy bardzo skupiamy się na innych ,(co sobie pomyślą , czy się na mnie nie obraża itp.). Dzieki tej umiejętności zyskałem większą świadomość swoich granic i potrzeb , nie przesadzę jezeli powiem , że zyskałem też większą pewność siebie w kontaktach z innymi ludźmi ( gdzie poznawanie nowych ludzi było dla mnie bardzo trudne) . Także podsumuwujac jest wiele korzyści które płyną z nauki asertywnosci , polecam każdemu wdrożyć ją w życie . Jeszcze raz dziękuję Pani Kasiu za ten filmik .

Czasem jestem stawiana w tak dziwnych sytuacjach w pracy, że totalnie nie wiem jak stawiać granice, gdy normalna rozmowa nic nie daje. Przykłady z wczoraj: 1) Pacjentka czekała 30 minut na konsultacje, bo wróciłam z przerwy i musiałam nadrobić pracę, która się nazbierała. Jak już z nią poszłam do pokoju konsultacji, to pewien narkoman chcący odebrać swój lek wpadł w jakiś szal i 50x walił pięścią w ściany i drzwi. Na nic się zdało wyjaśnienie, że jestem z pacjentem i musi poczekać. 2) Inna narkomanka przyszła po lek który nie był gotowy i na informacje, że musi zaczekać 5-10 min to samo. Wpadła w furię, pięściami zaczęła walić w okienko do wydawania leków. Powiedziałam, że tym nie przyspieszy wydania leku, bo już ktoś jej to robi. A moje ręce z nerwów zaczęły się trząść jak galareta. 😢 Serio, jak stawiać granice gdy rozmowa się nie da i niektórzy ludzie pozbawieni manier mają w pompie to co się do nich mówi?

Witam. Długo miałem problemy w stawianiu granic, chociaż ja sam długo sobie z tych problemów nie zdawałem sprawy.. A wynikało to z tego, że moja rodzina, głównie ojciec przekraczał notorycznie moje granice, włącznie z kilkoma rodzajami przemocy. I w takiej sytuacji przez całe dekady człowiek ma problemy z ludźmi, którzy z butami i w sposób bezczelny wchodzą człowiekowi w życie i lubią tam często i gęsto "narobić" i czują się tam świetnie, bo wiedzą, że ja tam potem posprzątam.. Teraz już stawiam granice bardzo stanowczo i wyraźnie, ale nie był to łatwy proces.. rodzina oczywiście jest święcie oburzona, a i inni ludzie wokół mnie też.. zauważyłem, że najtrudniej jest wtedy, gdy ktoś jest przyzwyczajony do tego, że może robić co chce, a ja mu zaczynam stawiać granice.. no wtedy to jest po prostu Sajgon.. ale Kochani! WARTO! Teraz, to jak trzeba, to dam w mordę i koniec.. Długo zeszło, żeby do tego dojść, ale NIE ŻAŁUJĘ! Może troszkę żałuję, że.. DOPIERO TERAZ.. ale mądre przysłowie mówi :"Lepiej późno, niż wcale.."..;) Powodzenia!

Czekałam na ten temat 😍

Pani Kasiu bardzo dziękuję za ten ale też za każdy filmik jaki Pani dodaje 😍

Pięknie dziękuję za rekomendację książki. Lektura rozjaśniła mi wiele. Podcast zresztą też. Dziękuję 🍀

Pani Kasiu, dzisiaj szczególnie dziękuję za podjęcie tego temu i rekomentacje tej książki bo te pytania są ŚWIETNE! Przy samym słuchaniu już poczułam, że bardzo precyzyjnie i praktyczne naprowadzają na obszar, którym warto się zaopiekować, a przede wszystkim, od czego zacząć naukę tych niezmiernie ważnych umiejętności. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie ☺️

Fajnie wytłumaczone. Dziękuję❤

Pani Kasiu, ja wlasnie nie mam problemu ze stawianiem granic ale w kontaktach z moja mama to jest tragedia- mowie jej ze nie mam zamiaru wysluchiwac jej narzekan na mnie jak to jestem zla mama I zona ( glownie komunikacja niewerbalna- przewracanie oczu, obrazony ton, robienie z igly widly, I opowiadanie mojemu bratu jak to moj maz sie ze mna rozwiedzie bo o niego nie dbam). Od razu jest u mnie natychmiastowa realcja a ona wtedy zaczyna- ze nie moze mi nic powiedziec/ nie wie jak ze mna rozmawiac/ ze mam w milczeniu wysluchac bo ona jak byla mala to tez musiala wysluchiwac.....jak zyc😅 smieje sie z tego teraz ale to jest juz drugi raz jak ukrocam te nasza relacje...

Dziekuje za wyklad Pani Kasiu. Jest Pani jak Angel

Droga pani Kasiu! Raczkuję w stawianiu granic. Nie postawienie ich w moim życiu, dużo mnie kosztowalo😢 Ale jest już lepiej. Dziękuję za wartościową audycję😊

ja sie dopiero ucze, ale najbardziej bawia mnie miny ludzi kiedy np o czyms im mowie i sugeruje przy tym ze im odmawiam. No bombowy widok. Cos co kiedys mnie stresowalo dzisiaj mniej bawi i nie sprawia mi juz takiej trudnosci.

Omówiłaś problem, którego doświadczałam a nie zauważałam, nie identyfikowałam tego jak mój problem. Zrobiłaś to bardzo przejrzyście i wyczerpująco na tyle, że zdecydowałam się na kupno książki, którą poleciłaś. Zrozumiałam, że przestrzeń, która nas otacza można porządkować nie tylko w sensie fizycznym lecz także mentalnym. A w tym procesie słuchanie siebie ma znaczenie kluczowe. Dziękuję Ci za to narzędzie do wyznaczania granic! Pozdrawiam serdecznie 🙂

Dobrze opowiedziany Temat🌞.Irytuje mnie takie zachowanie,kiedy ktoś wysyła sprzeczne sygnały,a potem jeszcze jest poirytowany, oczywiście nie na Siebie.Pozdrawiam🐣🐥🐤🌞💓

40 pare procent to bardzo dużo, sam oczywiście subskrybuję jakby co :D

Warto nad tym popracować to rozwiązuje sporo problemów. ❤

Dzięki Kasiu ❤ bardzo pomocny filmik.

Film który idealnie pasuje do sytuacji, w której się teraz znajduję. Dziękuję 🙏

Jest to bardzo trudny proces...Na zbyt wiele pozwalam obcym ludziom,nawet gdy staram się coś zmienić i proponuję rozwiązanie (zaznaczam swoją granicę) to potem rozmyslam o tym wiele dni...Szczególnie wtedy gdy ktoś tych granic nie respektuje i musiałabym siłą tych granic bronić :( Nie podoba mi się ta sytuacja...Natomiast wśród bliskich zdecydowanie łatwiej mi to przychodzi i nawet jestem zbyt inwazyjna w stosunku do nich

Ja często udaje że niezauważam tego ze ktos przekracza moje granice i to są w 99 procentach te same osoby w moim życiu. Dziękuję za ciekawy film. Pozdrawiam

40% to super wynik ale oczywiście subskrybuej

Nie do konća mogę się z tym zgodzić... Moje doświadczenie jest takie, że nie lubiłem iść w miejsca gdzie jest dużo ludzi i w ten sposób stawiałem sobie granice... Czułem lęk i wydawało mi się że tak już mam i ok.... Po czasie jak zaczęłam wychodzić do ludzi okazało się, że to był lęk przed opinią, przed oceną... Mając tą świadomość pokonałem ten lęk po prostu wychodząc do ludzi czyli wyszedłem a przeciw temu co mnie ograniczało... Podobnie też, bałem się mówić TAK w pracy a tylko dlatego, że występował lęk, że ktoś mi wejdzie na głowę i w ten sposób odgradzalem się od ludzi... I tak naprawdę ten znak od organizmu wprowadzał mnie strasznie w błąd 😉

Lubie country muzyczke w intro. pozytywnie mnie jakoś przez tą chwile nastraja + od Pani bije pozytywna energia + lubie głos + forme. Jedynie jak tam we 3 nagrywały Panie - miałem odczucie, że lipa materiał :/ ale tylko dlatego, że pomyslalem, że pewnie zadzieracie nosa i dajecie info (byle jedna pokazała drugiej, że jest lepszą psycholożką). Zdaje sobie sprawe, że nie znajac treści - nie wiem czy zapomniałem czy nie obejrzałem - moje zdanie jest warte tyle co zeszłoroczny śnieg aż sie dziwie sobie, że taki kibel tu napisałem, skasuje lub prosze skasować. Dużo zdrówka życzę ;) Jeszcze kwestia subów...mam już tyle subów w kategoriach buddyzmu, psychologii, że musze zrobić porządek i zostawić po jednym żeby z góry odwiedzający mój profił nie brał mnie za popaprańca ;p

Dziękuję

Całkiem spoko z granicami poza moim 3 latkiem, ten jak piszczy to wtedy od razu mu daje co chce :D Jak sie czuje gdy trzymam moje granice? Świetnie a najbardziej wtedy gdy jakiejś nie trzymałam i właśnie udało mi się ją utrzymać :)

❤

Paniu Kasiu, ostatnio kupiłam za swoje oszczędności rower trójkołowy dla dorosłych, ponieważ mój tato wciąż powtarzał, że chciałby mieć taki rower bo pomogłoby mu to w przywiezieniu sobie cięższych rzeczy z pobliskich sklepów do domu. Ponieważ miałam możliwość to zakupiłam taki rower za swoje pieniądze, po konsultacjach z tatą, również dla władnych potrzeb. Zapłaciłam za to aby obsługa po przywiezieniu roweru do domu, doprowadziła go do stanu „gotowy do jazdy”. Kiedy rower przyjechał mój tato poinformował Panów, że nie muszą już dokręcać kierownicy ani dopompowywać opon, ponieważ on sam może to zrobić(jest mechanikiem z zawodu), nie dał mi już dojść do słowa. Panowie pojechali a on schował rower w stodole. Rower stał tam miesiąc nie ruszany, ponieważ wciąż nie miał on czasu podokręcać śrubek. Wobec tego zaczęłam go informować, od tygodnia że potrzebuje tego roweru i wyprowadzę go i sama podokręcam. Powiedział, że nie ma problemu. W końcu to zrobiłam, wyprowadziłam rower, nie zdążyłam nawet obejść po klucz, ponieważ tato odrazu znalazł się przy rowerze i zaczął z agresją atakować mnie, że źle prowadzę ten rower, źle go trzymam, że popsuje przerzutki (bo przy prowadzeniu za kierownice przełącznik na kierownicy przeskoczył). Nie wytrzymałam tego, poczułam, że moje granice są przekraczane bo zapłaciłam za ten rower do wspólnych celów a nie mogę koło niego nawet stać i czuje się sparaliżowana tymi agresywnymi uwagami, nie rób tego, nie rób tamtego, popsujesz. Powiedziałam „Dość, możesz sobie zabrać ten rower, ja mam dość, nie mogę się nawet ruszyć stojąc obok”. Na co on odpowiedział mi że „zaraz wytrzaska mnie po pysku jak będę się tak do niego odzywać” i poszedł. Ja podokręcałam rower. Przyszedł poinformować mnie, że „ on się nie obraża, ale teraz będę musiała go przeprosić jeśli będę coś od niego chciała” (Mam 32 lata i nigdy nie udzielił mi jeszcze pomocy w sytuacji kryzysowej). Powiedziałam, że „on też powinien mnie przeprosić” na co on wywrzeszczał że „mnie to powinien chłop dobrze pobić i wyruchać bo niewyruchana jestem i nie znam życia”. To było okropne, nie umiem sobie z tym teraz poradzić. Mama wielokrotnie odmawiała mi gdy chciałam kupić coś do domu co by służyło wszystkim, ale nigdy nie mówiła dlaczego. Teraz gdy się przemogłam i kupiłam ten rower, poczułam w końcu co chciała mi przekazać. Pani Kasiu, co Pani myśli o tej sytuacji? Nie mogę po tym spać i straciłam do taty zaufanie i szacunek.

dziękuję

Ja mam głownie problem ze stawianiem granic w pracy co powoduje że nie wierze w siebie i wykonuje prace pozniej kompetencji 🤷‍♀️

Pani Kasiu. Dziękujemy za kolejny wartościowy film! ❤ Przepraszam za mały offtop, ale błagam o informacje, jaką pomadkę ma pani na ustach w tym odcinku? Dziękuje z góry za wiadomość. Pozdrawiam

🤗❤

Ja zaczęłam wyznaczać odtatnio granicę w pracy w damskim towarzystwie 😅 pdrazu słyszę stwierdzenia że jestem kłótliwa i ze wszystkim mam problem. Także faktycznie nie jest to przyjazny proces ale potrzebny w otoczeniu gdzie ktoś ciągle wymaga rzeczy które nie należą do twoich obowiązków. 😊

No ale jak juz odkryjemy swoje granice ,to jak ich bronić ? Mam problem z tym aby komuś powiedzieć że moja granicą została przekroczona . Grzecznie ale stanowczo .

Intruz zawsze się tłumaczy,że przecież inni tak robią,zgłaszają się a to czystaanipulacja

Temat niezgodny z treścią.

Nauczylam się wyznaczać granice wobec ludzi na około, głównie rodziny i znajomych. Bardzo trudno jest wyznaczyć granice ex narcyzowi, ojcu mojego dziecka, z którym z tego względu muszę utrzymywać kontakt. Wciąż sobie pozwala na przekraczanie granic w białych rękawiczkach.

U mnie postawilismy granuce naszemu tesciowi a on sie obrazil

Moi teściowie przekroczyli już wszystkie granice 😔

A co, gdy granice już zostały przekroczone? Jak je ponownie postawić? Np. W związku, w pracy?

A co zrobić z osobą wysoce wrażliwą, która przekracza w pracy nasze granice a właściwie granice ogólnie przyjęte.Nawet grzeczna rozmowa i zasygnalizowanie swoich granic doprowadza do tego,że płacze . A pod naszą nieobecność i tak robi swoje. Dziecku szybciej dałoby się wytłumaczyć , że tak nie można niż jej. I do tego typowa słodkość , że aż mdli.

P. Kasiu a kiedy Pani napisze książke? Propnuje "manual życia":)

Mam pytanie ponieważ jestem zatrudniona na pół etatu w handlu na rozmowie krótko powiedziałam że w tygodni jestem dostępna jednak jeżeli chodzi weekendy to tylko dwa pracujące w miesiącu dlatego że na więcej nie zorganizuje opieki dla mojego małego dziecka i muszę z nim być. Dla mnie to oznaczało ( 2 soboty i dwie niedzielę w miesiacy) natomiast dla szefowej to oznacza że jeżeli nie ma niedziel handlowych to mogę być 4 soboty czy też jeżeli w miesiącu wypada 5 sobot to wtedy będę miała dwie soboty wolne absolutnie nie uzgadniając tego że mną. Dostałam grafik na 4 soboty pracujące więc poszłam do szefowej o zabranie mi tych dwóch i zamianę na dni w tygodniu ale uslyszlam że grafik jest ok i jest dużo zwolnień lekarskich tak więc muszę być. To ja informuje że niestety że względu na dziecko nie będę mogła przyjść dodatkowo . I że w moim odczuciu dwie soboty są sprawiedliwe jezli jestem zatrudniona a na pół etatu. A szefowa do mnie ze ma inne dziewczyny które również pracują na pół etatu i przychodzą, że ja nie jestem dyspozycyjna w takim razie i ona się zastanowi czy ja wgl jej jestem potrzebna . Dodam że pracuje w takim ustalonym system już rok i zdażało się że prosiłam o zabranie jednej czy dwie soboty u zatepczyn szefowej i nie było problemu i nagle słyszę że jestem niedyspozycyjna kiedy przecież jestem w pracy tak jak mam w grafiku i robię około 15 -20 nadgodzin w miesiącu. Ja nie mogę się porównywać do dyspozycji innych osób pracujących może wgl one dzieci nie mają i są dostępne albo mogą zostawić z kimś dziecko nie wiem i mnie to nie interesuje ja umawiałam się następująco dwie soboty dwie niedzielę w miesiącu. Czy ta sytuacja to dyskryminacja czy mobing w moim kierunku?

🤍

Jak podejść do takiej sytuacji, od początku małżeństwa moja synowa mnie nie lubi , nie jestem w stanie nic na to poradzić. Na wszystkie wakacje jeżdżą z rodzicami synowej. Syn nie chce konfliktów w domu i w efekcie prawie nie mam z nim kontaktu . Co robić?😢 wyraziłam juz swoje zdanie , bez efektu.

❤