Dawno, dawno temu, w czasach gdy miałem znacznie mniej zmartwień i jeszcze mniej siwych włosów na głowie na kanale pojawił się materiał poświęcony samolotowi Hawker Fury. Minęło trochę czasu i przybyło zmartwień oraz siwych włosów, i ponownie wracam do tematu tego samolotu chociaż w wersji morskiej i w kontekście jego wykorzystania w Korei. Generalnie ostatnimi czasy o wojnie koreańskiej wśród polskich miłośników lotnictwa zrobiło się głośniej za sprawą ponownego wydania książki Piotra Tarasa o lotnictwie w wojnie koreańskiej, jednakże autor tej pozycji niektóre aspekty opisał dość skrótowo, ale o tym może innym razem, bo dzisiaj Sea Fury nad Koreą. Wojna w Korei zaczęła się rankiem w niedzielę 25 czerwca 1950 r., gdy oddziały komunistów z północy dokonały inwazji na południe. Narody Zjednoczone, Panie miej je w opiece, wydały zgodę na przeprowadzenie interwencji wojskowej, w której wzięły udział min., brytyjskie siły zbrojnie. Nim pierwsi Brytyjczycy postawili stopę na koreańskiej ziemi siły narodów zjednoczonych zostały zmuszone do odwrotu, który zaprowadził je do rejonu Pusan, które miało stać się Alamo, Jasną Górą, Breslau - generalnie ostatnim bastionem sił alianckich w Korei. W ramach sił brytyjskich walczących na terenie Korei dużą rolę odegrała brytyjska Royal Navy. Jednym z pierwszym okrętów, który wziął udział w działaniach bojowych nad Koreą, był lotniskowiec HMS Triumph, którego grupa lotnicza wykonała pierwsze zadanie bojowe w dniu 3 lipca. W październiku 1950 r. okręt został zastąpiony przez lotniskowiec HMS Theseus, na pokładzie którego znajdowały się samoloty Sea Fury FB.11, należące do 807 Dywizjonu, dowodzonego przez komandora M.P. Gordona-Smitha. Oprócz tego na pokładzie okrętu znajdował się także 810 Dywizjon korzystający z samolotów Firefly FR.5. Jednostka znajdowała się na Morzu Żółtym w pobliżu zachodniego wybrzeża Korei. Wyposażenie samolotu Sea Fury było dość silne - składały się na nie cztery działka kal. 20 mm, ponadto samolot mógł przenosić także niekierowane pociski rakietowe i bomby. Podczas walk w Korei głównym zadaniem brytyjskich samolotów pokładowych było polowanie na koreańskie i chińskie ciężarówki, które poruszały się po liniach zaopatrzeniowych, prowadzących w stronę linii frontu. Duże znaczenie dla personelu latającego miało prowadzenie ataków na mosty i tunele, których przerwanie lub zablokowanie skutecznie utrudniało transport broni, amunicji i co najważniejsze ludzi. Oprócz tego załogi samolotów pokładowych uczestniczyły także w bojowych patrolach lotniczych, poszukiwaniu zestrzelonych pilotów, a także rozpoznaniu taktycznym, wyszukiwaniu celów dla artylerii okrętowej, a także misji bliskiego wsparcia, podczas których często współpracowano z wysuniętym obserwatorem, który naprowadzał lotników na cele. Sea Fury rozpoczęły operacje nad Koreą 10 października, gdy cztery maszyny dowodzone przez komandora Freda Stovina-Bradforda zaatakowały skład zaopatrzeniowych w pobliżu portu Chinnampo, 112 km za liniami nieprzyjaciela. Jednym ze skrzydłowych komandora Stovina-Bradforda był 26 porucznik Stanley Leondard który siedział za sterami samolotu z numerem VW628. Porucznik nie miał szczęścia - wpakował się wprost w ogień artylerii przeciwlotniczej, a potem zdołał jeszcze wylądować awaryjnie na polu ryżowym - nie było to szczęśliwe lądowanie - Leonard złamał sobie kręgosłup. Komuniści próbowali przechwycić zestrzelonego pilota, ale z pomocą przyszli koledzy z eskadry, którzy osłaniali maszynę Leonarda, do czasu gdy przybył amerykański śmigłowiec ratunkowy, a jego załoga przeprowadziła bohaterską akcję ratunkową. Gdy Koreańczycy z Północy zostali zmuszeni do odwrotu, 27 października z pomocą towarzyszowi Kim Il Sungowi przyszli Chińczycy.
W materiale wykorzystano fragmenty nagrań z kanałów:
/ @cojsxd
/ @nicam109
Jestem także tu:
odysee.com/@Balszoi:5?r=CmuKJ...
Zapraszam do wspierania kanału:
Wirtualna kawa buycoffee.to/balszoi
Patronite:
patronite.pl/Balszoi
#lotnictwo #samoloty #history #historia #fighter #military #airforce #sea #fury #royalnavy #korea
3 июл 2024
