HER ŞEYİ BIRAKIP YURT DIŞINA YERLEŞMEK! | Göç Etmek Mantıklı mı? 

Ben de yurt dışında yaşıyorum, çocuklarımın eğitimi için verdim bu kararı. İyi de yapmışım şu anda ikisi de Türkçe dahil 4 dil konuşuyor. Ülkenin hiç bir yere varmayan kavgalarından uzak yaşamak da ayrı bir huzur kaynağı. İmkanı olana tavsiye ediyorum

Hocam keşke burda kazandığımız bize yetse. Yurt dışına calismaya degil de gezip görmeye gitsek ailemizden kopmadan.😢

Onu da maddi anlamda güçlü ve akademik anlamda başarıya sahip insanlar yapıyor ülke iyice bit pazarına dönüyor off hocam halimiz ne olacak

İtalya'da 45 günlüğüne çalışmaya gönderilmiştim teee 2011 de. 850 euroya çok güzel apartta kaldım. Günlük 94 euro harcırah verdiler. O 45 gün boyunca bir gün Türkiye'yi özlemedim. Sonra emekli olunca Amsterdam'dan başlayıp İzmir'e kadar bisiklet turu yaptım ve o Almanya bitmek bilmedi, iğrenme duygusu çöktü. Daha ilk hafta memleket hasreti koyuldu içime. Sonra Fransa , İsviçreve ve İtalya derken Yunanistan'a geldiğimde sanki Türkiyeye gelmiş gibi mutlu oldum. Almanya'da yaşayanları da gözlerimle görmüş oldum bu arada. Zavallı hayatları var ve o ülkede yaşamak işkence olmalı.NATO da tanıştığım bir Alman yarbay oradaki Türklerden nasıl nefret ettiğini sonra İzmir'e nato görevi için tayini çıktığında ne kadar üzüldüğünü ve İzmire gelip halkı gördüğünde "ee bunlar Türkse bizim Almanyadakiler ne?" diye ikileme düştüğünü anlatmıştı. O kadar sevmiş ki sonra İzmirden Türkle evlenip öyle dönmüş. İtalya her zaman gittiğimde Türkiye'yi bana unutturan bir ülke. İtalyanca bilmeden de çok güzel yaşanıyor. İnsanı bizim insanımız gibi candan. Ulaşım sistemleri basit alışmak çok kolay. Yemekleri güzel, havası güzel. Orada yaşardım gibime geliyor. Bir de sayın hocam bisiklet yolundan yürümeyeydi eyiydi :)

Hayat mücadele üzerinden mutluluk yaratabildiğin bir şey... Bu sözü aklıma, kalbime kazıdım sayın hocam, çok önemli ve çarpıcı bir ifade bu tebrik ederim ve teşekkür ederim. 😊

Hocam güzel videolarınız ve bu platformu sağladığınız için size minnettarım. Ben bir üniversitenin doktora programında yaşadığım sorunlardan dolayı 45 yaşında yurt dışına çıktım. Doktora yaptığım bölümde yayın atıfları ve akademik kitaplar bakımından onca profesör ve öğretim üyesinin bulunduğu herkesi geride bırakmıştım fakat savunma aşamasında beş sene bekletilen tezi savunamadan doktoradan atıldım. Aradan sekiz yıl geçtikten sonra geçen ay nihayet Bölge İdare Mahkemesi beni doktoraya geri iade etti!..

Evet arkadaşlar ben de yurt dışından bildiriyim, Almanya'dan. Yakınlık kurduğum(dil kursu,günlük hayat vs.) her göçmene çaktırmadan sorup, geniş örneklemli yaptığım gözleme göre Ukraynalı,Gürcü,Irak,Faslı,İranlı vs vs ne biliyim daha işte bir çoğu burada mutlular.Bu 1-2 kişi de değil onlarca, geleli 1 sene olmuş adam buralı gibiyim bura çok güzel diyor.Bunların içinde her ekonomik seviyeden insan var, Ukrayna'da doktor olup dolar bazında iyi kazanan,son model arabasıyla Almanya'ya sığınan adam söylüyor bunu. Ah şu savaş bitse de memleket burnumda tütüyor geri dönsem demiyor ya😂Hatta ülkesine tatile gidip,dönününce hiç özlememişim diyen var.Hakikaten dedikleri gibi Türk olmak dünyanın en zor mesleği,1 sene geçti ben burada çok da sevilecek bir şey bulamadım açıkcası.Tabii ki yetenekli,çalışkan insanlar burada başarıdan başarıya koşabilirler ama bence onun da sonu koskoca bir boşluk olabilir.Her ne kadar şikayet de etsek, bizim ülkemize,kültürümüze olan aidiyet hissimiz bir çok milletten daha fazla gibi.

Ben de yurt dışından yazıyorum. Diğer yurt dışından yazan arkadaşlar çok güzel anlatmışlar. Anlatılanların tamamına yakınına ben de katılıyorum. Bir nokta da ben eklemek istiyorum. Yurt dışına giderseniz elinizden geldiğince eşyalı yerlerde yaşamaya çalışın, yeni eşyalar almamaya çalışın. Dönüşünüzü de düşünün. Türkiye'ye dönmek zorunda kalacak olursanız eşyaları satsanız çok zarar ediyorsunuz, Türkiye'ye getirmeye/götürmeye kalksanız çok masraflı oluyor. Alternatiflerden birisi; eşyaları ikinci el spotçu diye tabir ettiğimiz yerlerden ya da direkt ikinci el eşyasını satan kişilerden olabilecek en ucuz fiyata almanız. Çok ucuza aldığınız eşyaları satarken edeceğiniz zarar da çok az oluyor, hiç satamayıp komple bırakıp gelseniz de o kadar zararda olmuyorsunuz. Zaten geri dönmeyeceğim, yıllarca burada yaşayacağım, almışken fiyatı da ucuz zaten kalitelisini alayım demeyin. Yarının neler getireceği tamamen belirsiz. Yarınlar sürprizlerle dolu. Bunlar hep acı tecrübe oldu bize, siz dikkat edin size olmasın :)

Bayılıyorum bu kanala! Gerçeklerin konuşulduğu, hem de eğlendiğin tek kanal! 🤩

Nereye giderseniz gidin işini iyi yapıp fark yaratan kendini geliştiren donanıma yatırım yapan her yer de kazanır

Yurtdışına gitme olayı kişiden kişiye göre değişir. Burada yaşamakta olduğu yaşam standartlarından tutun da, hedeflerine, hayallerine, maddi durumuna, alışkanlıklarına, konfor alanına vs vs bir çok husus var. Yani bir nevi meslek gibi. Mesleğinden memnun olan bir insan o mesleği överken; memnun olmayan da lanet ediyor. Şimdi bu meslek iyi mi kötü mü? Kişiden kişiye göre değişir. Bu durum da benzer. Buna videolar izleyerek değil deneyimleyerek kişinin tamamen kendisinin karar vermesi gerekiyor. Bunun yanında gittiğin ülkeye göre de değişir, kişiye göre de değişir, gittiğin döneme göre de değişir. Yani bilinmeyenin bilinmeyeninin de bilinmeyeni mevzu bahis. En mantıklısı bir şekilde gidip, yaşayarak deneyimlemek.

Sizin gibi insanların varlığı bu topraklara hizmet etmek adına bizlere umut veriyor hocam iyi ki varsınız

Yurt dışından yazıyorum. Cevap: duruma göre değişir. Bir dönem gitmek mantıklı olabilir ekonomik, eğitim ve dil öğrenme amacıyla. Ama sonra geri dönmek gerekiyor. 20-25 yaşından sonra adapte olmak zor. Adapte olsan bile mutlu olmak için çocukluğun, gençliğin geçtiği ortamı ve insanları özlüyorsun. Kişiye gore de değişir ve bence mutlaka yurt dışına bir hedef ile çıkılması gerekir diye düşünüyorum. Behçet hocamızı dinleyelim bakalım o neler diyecek ☺

Benim yurt dışına gitmemek istememin en büyük sebeplerinden birisi de insanların bireysel olması. İnsanların birbirlerini umursamaması. Eskiden olduğum gibi topluma ve aileme sevgi besleyemiyorum, beni her daim aşağı gören, her dayim çelme takıp küçümseyen ailem ve toplum oldu. Her geçen günde insanlardan nefret eder hale geldim. Şu hayattaki en iyi dostlarım hayvanlar, en azından beni yargılamıyorlar ve onlara nasıl davranırsam aynı şekilde karşılık alıyorum. Artık öyle bir raddeye geldim ki gerçekten ihtiyacı olan yetişkin bir insana yardım etmektense sokaktaki hayvanlara yardım etmeyi tercih ederim. Eskiden boş oldumda çarşı günleri dolaşır yorgun ve yaşlı bireylere yardım ederdim, ama şimdi vicdanım bile sızlamıyor. Bunu dediğim için linç yiyeceğim ama, deprem zamanı üzüldüğüm tek kesim çocuklardı. (Seçimlerle ve siyaset ile ilgisi yok)

Yurtdışına bir süreliğine gelmiştim. Amaç deneyim kazanmak,öğrenip ülkeye dönmekti. Arkadaşlarımın arasında sürekli "bu ülke için çalışmamız lazım" diyen kişiydim. Buraya geldikten sonra planlar değişti. Burada daha mutluyum ve bir gelecek hayali kurabiliyorum,21 olacağım bu yaz sonunda. Ne dışlandım ne de ırkçılık gördüm. Eninde sonunda döneceğim yer Türkiye gözüküyor ama dönmek istemiyorum. Hepinize gelin diyemem çünkü herkes için doğru bir karar olmaz ama gelip bir süre yaşayın ona göre karar verin bence.

Ben gideceğim geride dönmeyi düşünmüyorum. Bir laf var insan doğduğu yerde değil doyduğu yerde mutlu olur. Benim nerede işim varsa rahatsam yaşarken çok düşünmüyorsam herşeyi orda mutlu olurum zaten.

Emekli Fizik öğretmeniyim ve eşim İngilizce öğretmeni (Emekli değil, uzaktan çalışıyor) Yillarca, pandemi ilanina kadar)firsat buldukca Avrupa ve Amerika'yi gezmistik. Geçen yıl bu zamanlarda da temelli gitmeye karar verip tüm hazırlıklarımızı yapıp Aralık'ta Brezilya'ya geldik. Hemen araba alıp yola çıktık. Güneyden kuzeye sahil şeridinde eyaletleri gezip (3500km) Kuzeydoğuda João Pessoa şehrine yerleştik. Turkiye'de evimiz yoktu, arabamız vardı. Burada ise araba aldık, gezdik ve ev aldık. Mevcut gelirimizle Türkiye'de yaşama şansımız da yokmuş zaten. Herkes tam zamanında gittiğimizi söylüyor ama keşke çok daha önce düşünebilseydik... Bu kadar da kötüye gideceğini tahmin etmemiştik. Herkes için hayırlısı olsun. Selamlar 🙋🙋‍♀️

Hocam Türkiyede iyi bir konumda işim vardı.memur gibi çalışıyordum.Amerika’ya geleli 6 ay oldu. En ayak işlerini yapıyorum gidip ev temizliği yapıyorum günlük.Ama bir gün bile Türkiye’ye dönmeyi düşünmedim hatta geri dönme düşüncesi anksiyete yaratıyor bende😅yani anlatacağım belkide burda hayat kurma motivasyonu beni ayakta tutuyor.ancak dediğim gibi bende çok iyi şartlarda çalışıyorken geldim hiç aramıyorum orayı. Ama şu da bir gerçek burada hayatı Amerikan vatandaşları yaşıyor bizim gibi göçmenlerin onların bulunduğu yere gelmesi çok zor.burada ev temizliği çocuk bakıcılıpı gibi işleri bizim gibi Meksikalılar ordan burdan gelenler yapıyor. Amerikalı da Amerika’nın tadını çıkarıyor:)) 28 yaşındayım keşle daha erken gelmiş olsaydım diyorum hep çünkü belli bir yaştan sonra artık mücadele etme güdü de azalıyor özellikle bir seviyeden gelip burda burgerda çalışmak zor geliyor.hep ne zaman düzenimi kurucam düşüncesi oluyor. Ama yine de dönmeeyi düşünmüyorum en büyük sebebi de ülkedeki mevcut siyası durum. Yani gençlere tavsiyem gelmek isteyen gelsin ama wow bir hayat yok.ayrıca çalışma izni olmadan da artık çoğu yer çalıştırmıyor.ne kadar erken gelirseniz o kadar iyi çünkü ayak işlerini yapmak genç yaşta çok zor gelmiyor. Ve en önemli Amerika’ya İngilizce öğrenmek için sıfır gelmeyin çok büyük hata.kesinlikle İngilizceyi Türkiyede öğrenip buraya öyle gelin.bu imkansız değil buraya gelince anladım ki bunu ben türkiyede de yapabilirmişim.

Hocam video çok bilgilendirici olmuş teşekkürler.

ben mi hep benzer içeriklere denk geliyorum bilmiyorum. Bahsettiklerinizin çoğu daha önce duymadığım şeyler. Gerçekten fark yaratıyorsunuz ve seviliyorsunuz.

42 yaşındayım. Hayatımın yarısı yurt dışında geçti. Çoğunlukla Rusya'daydım. 1 sene, 8 ay, 2 sene gibi sürelerle kaldım döndüm. Amerika'ya 2 kez yerleşmeye gittim, döndüm. En son Amerika'dan dönüşümde toprağı öpecektim neredeyse. Kaldı ki çocukluğumdan beri yurtdışında yaşamış, farklı dil ve kültürlere kolay adapte olan biri olmama rağmen, hatta buradan hiç memnun olmayan biri olmama rağmen Amerika tam bir hezimetti benim için. Buradan iş davetiyesiyle gitmiş olmama rağmen yazıyorum. Evim vardı işim vardı. Hiçbir şey göründüğü gibi değil. Artık bu yaşımda buradan gitmek isteyen arkadaşlara şunu diyorum: 1) İlle yurt dışına gideceksen, ta dünyanın bir ucuna gitmene gerek yok. Edirne'den çıktığın anda zaten yurt dışındasın. 2) Kendi kültürüne yakın bir ülke tercih edersen daha mutlu olabilirsin (bkz. akdeniz ülkeleri ya da her ne kadar kimse bilmese de Ruslar gerçekten bize benziyor) 3) Yıllarca televizyonların bize dayattığı Amerika rüyası diye birşey yok. 3) Amerika'da rahat yaşamak istiyorsanız, Amerika'da zengin bir aileye doğmuş olmanız gerekiyor. Orta sınıf olmadığı için ya zenginsiniz ya da fakir. 4) İnsanı bir yere ait hissettiren şey kurduğu bağdır. Aile ve yakın arkadaşlardır. Yaşam süresini uzatan şey de yine bu bağdır. Gitmek kolay, fakat bağ kurmak zor olan. Aile bağını gittiğiniz hiçbir yerde kuramazsınız zira insanın bir tane annesi bir tane babası olur ve bunu dışarıdan sağlamanız mümkün değildir. 5) son olarak, nereye giderseniz gidin, acil bir durumda dönecek mesafede olun bence. Babasının cenazesine yetişemeyen arkadaşlarım oldu ve hayatları boyunca bu üzüntüyle yaşıyorlar. Diyeceklerim bu kadar.

Cevap, kişiden kişiye göre değişir. Ben mesela 1.5 yıldır yurt dışındayım ama ailemi görebilme imkanım eskiye göre arttı. 6 sene Eskişehir'de okudum, ailem Gaziantep'te olduğu için gidip gelmek hem kolay olmuyordu hem de ucuz olmuyordu, o nedenle de öğrencilik yıllarımda senede sadece 2 defa gidip gelebiliyordum. Daha sonra İstanbul'da işbaşı yaptım, 2.5 yıl çalıştım ve o süre zarfında ailemi görmeye sadece 1 defa gidebildim çünkü izin günlerimi istediğim gibi kullandırtmıyorlardı, maddi nedenlerden ötürü de spontane olarak gidemiyordum. Bunları bırakıp 30 yaşımda yurt dışına çıktım ve şu anda ailemi senede 2 defa görmeye gidebiliyorum, maddi olarak da sarsmıyor. Süre olarak da Eskişehir-Gaziantep ile Frankfurt-Gaziantep arasında çok bir fark olmuyor. İnsan kendine, 5 sene sonra kendimi nerede görüyorum diye sormalı. Sorunun cevabı, "doğduğum şehir" ve "sıklıkla ailemin yanında" şeklindeyse, o kişi yurt dışında çok zorlanır. Ama benim durumumdaki insanlar için İstanbul'da yaşamak daha sıkıntılı bir durum. Sektörümün %80'i de orada olduğu için ben bu rotayı uygun bulup tercih ettim. Uzun lafın kısası, bu yola çıkarken iyice araştırıp kendi muhasebenizi yapın. Sosyal medyada yazılanları boşverin, blog'lara da temkinli yaklaşın ve kendi araştırmanızı yapın. Biraz uğraşacaksınız ama yanılma payınız düşecektir. Böylece yurt dışına çıktığınız zaman kültür şoku falan yaşama ihtimaliniz epey düşecektir. Hem bu sayede şu gazetelere haber olan Amsterdam'daki gariban(!) yazılımcı arkadaşın durumuna düşmezsiniz. Herkese hayatta başarılar...

Çarpıcı konulara değiniyorsunuz, yolunuz açık olsun.

Şu anda Türkiye’nin en kötü üniversitelerinden birinde bitiremediğim doktora tezimi Avrupa’nın en iyi üniversitelerinden birinde bitirmenin öyküsünü yaşamaya ve yazmaya çalışıyorum. Bu öyküyü tamamlamak için iki seneye daha ihtiyacım var. Azmin elinden ne kurtulmuş! Her türlü zorluğun üstesinden azimle (günde 12-15 saat ortalama ile) çalışarak gelebiliyorsanız Türkiye’den hemen çıkın. Eğer azim ve çalışma hususlarında iyi değilseniz yurtdışında Türkiye’den daha kötü durumlara düşme ihtimaliniz yüksek.

Videonun yer seçimi çok güzel olmuş hem seyir zevki hem dinleme keyfi tesekkur ederiz hocam 😍

Hemşirelik 2.sınıf öğrencisiyim, şu an dil öğrenmeye çalışıyorum. Mezun olur olmaz yurt dışına gitmek için elimden geleni yapıcam zaten aileme çok bağlı bir insan değilim şehir dışında okuyorum tatilden tatile gidiyorum eve. Oraya gidince ekonomik olarak rahatlarım ve en önemlisi de siyasal islamdan uzaklaşacam bunlar tek başına bile benim için mutluluk kaynağı

Yorumlar ne kadar saçma. Sohbet tarzında olan bu videolarınızı çok seviyorum teşekkür ederim hocam ve ekip🖤🙏🏻

Fotoğraf, video işleri ile uğraşıyorum. 2017 yılında turist vizesi ile New York'a gelip, sonrasında evlenip vatandaş oldum. Evet ilk geldiğimde çok zorlanmıştım ama şu anda hayatımdan gayet memnunum. Rahatlıkla, iyi ki gelmişim diyebiliyorum. Kiralar bahsettiğiniz gibi 6000 dolar falan da değil. Evet Manhatta'nın göbeğinde gökdelende ya da çok lüks bir semtte yaşarsanız iki odalı eve 6000 dolar ödersiniz ama o mantıkla baktığın zaman, Istanbul Bebek, Etiler, Nişantaşında da kiralar yüksek. Manhattan merkeze tren ile 25-30 dakika mesafede Brooklyn ve Queens'de $1200-$1800 civarına tek odalı, $1600-$2400 civarı da gayet güvenli semtlerde iki odalı evler bulmak mümkün. Bence olayı abartmışsınız. İngilizce bilen, para edecek belirli bir meslekte bilgi ve tecrubesi olan biri yurtdışında biraz çaba harcayarak, Türkiye'den çok daha iyi bir hayatı yurt dışında kurabilir. Kaldı ki burada kimler kimler İngilizce bir kelime ve mesleki bilgisi bile olmadan gelip çok yüksek noktalara geldiler. Ama tabi ki çok daha fazla çaba harcayarak. Evet yurtdışında hiç kimse hiç kimseyi beklemiyor, doğru ama Türkiye'de de kimse kimseyi beklemiyor zaten. Ne yaparsan kendi başına yapıyorsun. Yeter ki iste, pes etme, sabırlı ve azimli ol.....

Teşekkürler hocam. İyi bayramlar.

Hocama tamamen katılıyorum. "Bir şekilde kapağı atayım da ondan sonrası kolay" düşüncesini kesinlikle unutun. İşiniz vs garantiyse olacaksa yurt dışında onu tabi deneyebilirsiniz. Kolay değil. "Hadi çıkın çıkıon gelin" tarzındaki RU-vidr'lara da asla inanmayın!

Videoyu ben istemiştim ❤ Teşekkürler hocam ❤

Çoluk çocuk Kanada’ya geldik 4 ay oldu 33 yaşındayım dil biliyor olmama ve çocuklarım yanımda olmasına rağmen çok zor ama başka seçeneğim kalmadı Türkiye’de ekonomi yüzünden buraya göç ettim.

Dil öğrenip doğru meslek için eğitim yaparsan zengin gelişmiş bir ülkeye gidip yaşamak her zaman için daha avantajlı. Bunu elin ayağın tuttuğu sürece yapabilirsin. Tek bir hayat yaşıyoruz. İnsanın hayatını değiştirebilmesi çok değerli bir şey. Ben yurtdışına göçe olumlu bakıyorum. Doğru adımlar atılırsa olumsuz bir tarafı yok. Tek olumsuz tarafı anne babadan ayrı olmak, onlar vefat ettiyse, oda olumsuz bir durum olmaktan çıkıyor

Emeğinize sağlık hocam 🌹😊

Hayatımda yaptığım en iyi şeydi o çukurdan çıkıp Almanya'ya gelmek. Artık tapusunu verseler dönmem.

Bence herkes, istisnasız bir şekilde önce farklı illeri, sonra da farklı ülkeleri görmeli, gözlemlemeli. Bu kısa sureli olabilir, en az 1 ay, mumkunse 1 yıla kadar. Evet internet gelişti, orada herşey var diyebilirsiniz ama yaşamak farklıdır. Kalıcı olmak icin ise Doç Osman'ın sözünün üstüne söz olmaz, zaman gerekiyor.

hocam yine çok ama çok haklısınız emekleriniz için teşekkür ederiz...

Her yurt disina gidende kultur farkindan yakiniyor hangi kultur var turkiyede ?arbayla trafikte ustune surenler kirmizi isikta durmayanlar vs vs saymakla bitmez

Hocam on numără 5 yıldız adamsın.teşekkürler değerli bilgiler için.

Hocam böyle yeşillikler içinde yürüyerek çektiğiniz videolar çok güzel oluyor, sizi ilk keşfettğim video da amerika videosuydu.

Hocam anlattın dinledik, saol. Kalmama sebebine de havalı cevap verdin heee belkide cesaret edemedin bilmem ama ne olursa olsun iyi ki varsın, iyi ki varsınız.

video icin tesekkurler hocalarimiz. osman hocam zaten hizli-heyecanli konusuyorsunuz, bir simitle 0.80 hizda zor anlayabildik😁

2 Şubat'ta geldik Kanada'ya, St John's şehrine. 250.000 kişi bu şehrin ve etrafında ki küçük şehirlerin nüfusu. Şimdilik keyfimiz yerinde. Çocuğumuz 4. Dilini öğreniyor okulda.

Eskişehirimizi bu kadar güzel gösterme,sonra herkes buraya gelecek😆çok ülke gezme şansı olmuş biri olarak tespitlerinize katılıyorum.gidenlerin hali kalanlardan pek farklı değil bence .

1 ay önce Berlin’den Türkiye’ye kesin dönüş yapmış biriyim ben de. Açıkçası alım gücünün harikalığını, sosyal yaşamın rahatlığını, iş hayatındaki değeri Türkiye’de belki bulamam ama biz kendimizi hep yalnız hissettik. Hiç aidiyet kuramadım. Bir bayram, seyran olunca insan o geçmişini arıyor gibi oluyordu. O yüzden aile bağlarınız vs sizin için önemliyse bence değmez. Nitekim değmeyeceğini düşündüğümüz için biz de donduk. Su an çok mutluyuz .

Hocam öncelikle selamlar , sevgiler Bir bisikletçi olarak bisiklet yolundan yürüdüğünüz için sizi esefle kınıyorum :))) videolarınızı büyük bir keyifle izliyorum, ancak bizim için büyük bir sorun olduğundan bu eleştirimi dile getirmek istedim :)) Seviliyorsunuz, kendinize iyi bakın ...

Emeğinize sağlık hocam

bende şuan rusya dayım. dil kursuna geldim. amacım rus dilini öğrenip çalışmaktı. sadece şunu söyleyeyim yurtdışında yaşamak gerçekten zormuş. rusların damak zevkiyle bizimkisi çok farklı. burda simit, döner, kuru fasulye, baklava, salça, lokum, cezerye... daha sıralayabileceğim birçok şeyi bulamıyorsunuz. yaşam standartları da bizim ülkemizle aynı. yaşlıların köşe başlarında çiçek, çorap vb. gibi birşeyler satarak geçimlerini sağlamalarına çok üzülüyorum. yanlarından geçerken yüzlerine bakmaya utanıyorum. çünkü maddi durumları kötü ve sana birşeyler alman için yalvarırcasına bakıyorlar. benim bu hayattan anladığım ya zenginsin iyi yaşıyorsundur yada fakirsindir kötü yaşıyorsundur.

5 yildir yurtdisindayim, turkiyeyi ozlemiyorum, ozleyecek bir sey kalmadi, bi tek sevdigim insanlar kaldi onlarla da telefon gorusmesiyle idare ediyorum artik. Oyle amerikada almanyada da degilim rusyadayim hizli alistim hizli adapte oldum artilar eksiler var ama artilar agir basiyor, mesela araplastirmaya calismayan siyasetiyle seni bogmayan, vergisiyle canina kastetmeyen daha stabil ekonomiye sahip bir ulkede yasamak huzur verici. Herkesin deneyimi farkli olur tabiki burda yazilanlar kimseye cok da fayda etmez, yurtdisindaki ilk adiminizda unutursunuz herkesin beklentileri ve gecmisi farkli. Imkaniniz varsa cesaret edin ve bir deneyin, bu hayata bir kere geldiniz bu sartlarda yasatilmayi haketmiyorsunuz. Faydaniza dokunabilicek diyebilicegim tek sey kacak gocek gitmemeniz, perisan olursunuz onu denemeyin bile. Dogru yollar iyice pahalilasti ama dil kursu sonra egitim ile veya is teklifi ile baslarsaniz temeliniz saglam olur hizli ayak uydurursunuz.

Ne güzel bir video olmuş , teşekkürler 💖🌼 Almanya'ya kızımla damadımı ziyarete giderken taş fırın simidi istediler 😀

Harikaydı

Hocam bisiklet yolundan yürümeseydiniz yurt dışına gitmeyecektim ama artık kesin gideceğim. :) Teşekkürler AkademikLink

Hocam mükemmel bir muhabbetiniz var kafayı yicem

Çok alakasız bir bilgi ama Hazal hocam geri geri yürüyor ya video çekerken , selülite çok iyi geliyormuş😂 Öğrenciyken Teksas’da work and travel yapmış ve İtalya’da erasmusla mimarlık okumuş biri olarak söylüyorum ki, normal yollarla gidin. Tecrübe kazanın, kendinize yatırım yapın. Sonra yaşamak için de gidersiniz ama önce bir deneyimleyin. Altın bileziğinizi alın kolunuza, mesleğinizle gidin🙏 İmkanı olan varsa direk orada okusun, sonra gitmeniz kolaylaşır hatta okuduktan sonra çalışma ve oturum elde edersiniz🌸

Seviyoruz seni❤

Ne guzel video hazirlamissiniz hocam emeginize sağlık gitmek mi zor kalmak mi bir de cennet yok hicbiryerde turist olarak gidince lay lay lom ama is ciddiyete dökülünce gidene de kalana da zor ailevi acidan bakınca

Bence kişinin duygusal durumuyla da çok alakalı bir durum bu. Herkes ailesini, arkadaşlarını sever ve özler ama önceliğim benim hayatımsa ve ben burda dışsal etkenlerden dolayı mutlu, huzurlu ve rahat değilsem, yurtdışında ailemden uzak yaşamak beni bu durumdan daha mutsuz edemez diye düşünüyorum. Burada üniversite okumak zor, bitirmek zor, iş bulmaktan bahsetmiyorum bile. Yaşıtlarımın tatillerini ve hayatlarını görmek, sahip olmak istediklerime burada sahip olamayacağımı bilmekte cabası. Evet her şey maddiyat değil tabii ki ama zaten zor topraklarda büyümüş biri olarak insan rahat ve özgür bir yaşamın hayalini kuruyor. Dediğim gibi burada ailemin yanında kalıp, hayallerime uzaktan bakıp ortalamanın altında bir hayat yaşarsam bence bu ailemi de etkiler, en azından yurtdışında emeğim karşılığını alarak ve kendime hayat kurarak hem kendimi hem de onları mutlu edebilirim. İllaki günün birinde yollarımız ayrılacak nasıl olsa, eminim ki onlar da bizim mutlu olmamızı isterler.

Estonya'dan selamlar. En başta anlattığınız kalifiye çalışanlar grubuna giriyorum (kırmızı dipli mumla davet ettiler 😋). İstanbul'da çalıştığım firmada zam talebime "yaşıyor musunuz yaşıyorsunuz, ne zammı" yanıtını alıp istifa ettim. 2 ay sonra şu anda çalıştığım işe girdim. İnsan gibi muamele görüyorum. 5 yıllık oturum izni aldım. Arada İstanbul'a gidip simit de yiyoruz tabii. Simitin yeri ayrı.

Yurt dışı konulu videoyu Eskişehir'de çekmeniz çok anlamli❤

Daha önceki videolardan birinde böyle bir video yapar mısınız demiştim.Siz de yapmışsınız

Teşekkürler hocam

Bu videonun çekim kalitesi çok iyi olmuş.

Uzun yillar yurtdisinda yasamis ve halen de belirli araliklarla yurtdisina gidip gelen bir akademisyen olarak tavsiyem, kendinizi gerceklestirmek istiyorsaniz mutlaka yurtdisina gidin. Bunu tecrube edin. Buna sizin de, ulkemizin de ihtiyaci var. Ben gidip de basarili olamamis kimse gormedim. Turkiye'de bu sartlarda yasayabilen herkes yurtdisinda rahatlikla yasayabilir. En buyuk ozlem aile ve yemekler oluyor. Bunun disinda hicbir sey umrunuzda olmaz. Yasadisi yollardan olmadigi surece gidip kendinizi gerceklestirin. Pisman olmayacaginiza eminim.

6 senedir California’da yaşıyorum. Sıfırdan eğitim alıp yeni bir hayat kurdum kendime burada. Söylediklerinde haklı, çok zor bir süreç. Özel bir yeteneğiniz yoksa, bir davet alıp gelmiyorsanız falan tırnaklarınızla kazımanız lazım burada. Pandemiden önce daha mutluydum ben. Özellikle bu yıl nedendir bilmem hiç keyfim kalmadı 😢 Öyle çok zengin falanda değilim ortalama bir hayat yaşıyorum burada.

Hocam videoda bahsettiğiniz kariyerle ilgili akademik çalısmaları paylaşabilir misiniz

hocam sınavdan çıktım sizi izliyorum, hayatımı değiştiren yegane insalardansınız. Akademide görevime başlamak bir gün nasip olursa söz her zaman liyakat için çalışacağım emekleriniz asla boşa gitmiyor. Her şey için teşekkürler

Süpersiniz

Telefona %50, TV ve PC bileşenlerine %20 vergi vermek yerine buhran yaşamak iyi olabilir. (Avrupa için mantıklı ama diğer ülkeleri bilemiyorum.) Son çektiğiniz videodan bu yana çok şey değişti. Evimize sahip çıkamadık yine göçebeliğe devam. :( Not: Hocam S23 ultra mı aldınız? :)

Karakterinize göre karar verin. Nasıl bir kişiliğiniz var? Ailenize ve arkadaşlarınıza, yaşadığınız yere düşkün müsünüz, çok mu bağlısınız? Günlük hayatınızdan ne kadar şikayet ediyorsunuz? Trafik, kalabalık, ekonomik durumlar vs. Bağımsız bir birey misiniz, daha önce ailenizden uzakta yaşadınız mı? Tek başınıza kalmakla ilgili bir probleminiz var mı? vsvs. Sorular sorarak kendinizi iyi tanımanız ve ne istediğinizi bilmeniz çok önemli. Bu soruları kendime sorduğumda ne kadar erken gidersem o kadar mentalime faydalı olacağı sonucuna vardım. Top 5 üni'den mezun olup çok iyi bir şirkette ortalamanın üstünde bir maaşla işe başlamıştım. İşimden, iş arkadaşlarımdan çok memnundum, sevgilimle beraber yaşıyordum ve bütün sosyal çevrem Istanbul'da idi. Sırf mentalim ve geleceğim için her şeyimi ama her şeyimi geride bırakıp 0'dan yurt dışına taşındım. 2 sene iş tecrübesinden ve senior title'ından sonra tekrar öğrenci ve intern oldum. Geleli 1 yıl olmadı ve neticede burada daha mutluyum, daha pozitifim, daha huzurluyum. Kendimi tanıyordum ve ne istediğimi biliyordum. Bunları bildikten sonra gerçekleştirmenin hazzını yaşıyorum. Özlüyor muyum? Tabii ki arada özlüyorum ama öğrenci maaşımla dahi 2-3 ayda bir rahat rahat dönüp, ailemi arkadaşlarımı görüp, özlem giderip geri gelebiliyorum. + Yaz tatili cabası. Değişiklik iyidir, hocamın dediği gibi mücadele iyidir. Bir noktaya ulaşmak değil, o süreçte savaşmak ve gelişmek beni tatmin ediyor.

Hocam selamlar elinize saglik guzel icerik olmus Eskishiride ozlemistik porsuk hasretimizi giderdik. Yemek yerken konusmak belki daha sempatik birsey gibi gozuksede konusmanizi anlamamizda ciddi zorlik cikardi malesef videoya 9. dk dan sonra ara vermek zorunda kaldim.

Merhabalar. İşletme bölümünde okuyorum. Yurtdışında çalışıp yaşamak hayalim var. Avrupa'dan hangi ülkeleri önerirsiniz? Avrupa haricinde ki önerebileceğiniz ülkeler hangileridir?

İyiki varsınız

Hocam size bir sorum olacaktı. Yanıtlarsanız çok müteşekkir olurum. Ben şu an akreditasyon imkanı bulunan bir devlet üniversitesinde tıp fakültesi okumaktayım. Uzmanlık eğitimini yurtdışında almayı planlıyorum. Siz de biliyorsunuzdur belki, bunun sınavları mevcut bizdeki TUS gibi.(USMLE, PLAB vb.) Sizce hangi ülkeyi tercih etmeliyim? Şu sıralar Japonya'ya kanım çok ısınıyor. Videoda da daha çok sosyal ülkeleri tercih etmemiz gerektiğini belirtmişsiniz. İşin manevi boyutunu bir kenara bırakarak tamamen maddi açıdan soruyorum. Her yönüyle (mesleğimi de hesaba katarak) sizce maddi açıdan en rahat yaşayabileceğim ülke hangisi olur?

Şu an Londra'daki en iyi okullardan birinde post doc yapan ve oradan full time teklif almış Türkiye'de doc. olan ve prof.lugu bekleyen biri olarak söyleyebilirim ki kesinlikle Türkiye!! Türkiye'de çok zor hersey, akademi çok daha zor, liyakatsizlik had safhada...orada çok büyük sorun olan şeyler burada bir saniyede cozumlenebiliyor. Ama aile yapısı kuvvetli olanlar ve millet sevgisi olanlar için ülkemiz bambaşka bir güzel,huzur...gençken hersey güzel ama yaşlanınca da ülkemde olmak istiyorum. Herkes salak misin dese de birkaç ay sonra Türkiye'deki pozisyonuma dönüp mutlu mutsuzluğumla cebelleşeceğim yine haksızlıklara uğrayacağim.... ama yine de ülkemde yaşayıp, orada öleceğim Son söz...ümmetçilik anlayışıyla elin arabını ülkeye dolduran,parsel parsel topraklarımızı vatandaşlık karşılığında para için satanların da Allah bin türlü belasını versin!!

Hocam çekim boyunca bisiklet yolundan çıkmamışsınız. 2 tane bisiklet zorla geçti ama farketmediniz. Isin ilginci sizi gecen yayalar da bisiklet yolundan yürüyor.

her ne kadar mesleğimi pek sevmesem de hemşire olarak İngiltere'ye gitmek için çabalıyorum çünkü bu ülkede sevmediğim şeyler gün geçtikçe artıyor hele de seçimden sonra... keşke bu ikilemde kalmasaydım, ülkeyi terk etmek daha iyi bir seçenek olmasaydı.

Avrupa, Amerika hayranıyım. Ölmeden gidip yerleşeceğim.

2 sene Kıbrısta yaşadım. TL kazanıp GBP harcamak çok koydu ancak gördüm ki gerçekten çok kültürlü, dinamik ve çalışkan biriyim ve her yerde yaşamımı sürdürebilirim. Ülkem maalesef beni haketmiyor. Bu yüzfen şansım olursa ömür boyu Kanadada yaşayabilir, sanatımı o insanlara icra edebilirim. Umarım dileğim gerçek olur.

Hocam eskiden doktorayı yurt dışında yapmamızı tavsiye etmiştiniz tavsiyeniz hala geçerli mi?

Hocam Finlandiyada yaşam ya da Finlandiyaya gidilir mi videosu gelir mi.cok merak edioruz!!

İzlemeden like ettim 😅

Hocam telefonunuz S22 Ultra mı S23 Ultra mı? Önerir misiniz şarjı günü çıkarır mı?

Cevap : Mantıklı Sonuç : Paran yok fakirsin

Sizlere Almanya'dan yazıyorum. 5 yıldır burada yaşıyorum. Türkiye kökenli ortalama 3 milyon insan var. Bu biraz daha fazla da olabilir, Almanya'da doğup büyüyen ve yalnız Alman pasaportuna sahip kişiler ebeveynlerinin kökenlerine dahil edilmeyebilir. İlk kuşak zaten yaşlı, bir çoğu vefat etmiş. İkinci kuşak benim yaş ortalamamdan büyük. 3. kuşak düşünce ye yaşam biçimi ile artık Alman gibi... Elbette bu hepsi için geçerli değil ancak arkadaşlık, iletişim pek de kolay değil. Öte yandan mezhep ve etnik olarak bölünme var. Örneğin Sünnilerin farklı camileri var. Milli Görüş, Diyanet, Süleymancı, MHP-BBP çizgisindeki kişilerin camileri var. Alevilerde bölünmüşlük var. Bazı yerlerde birer sokak yada bir kaç blok ile camileri yada apartmandan bozma mescitleri var. Pek çok camii mimari olarak ne Almanya'ya ne Avrupa'ya ne de Türkiye'ye asla uyumlu değil. Açıkçası gecekondu gibi görünüyor. Sol kesimde çok fazla dağınık, birbirlerine küs, rakip vesaire. Öte yandan pek çoğu 70'li yılları yaşıyor hâlâ kafalarında. Kültürel, etnik gettolar var. Her birinin kendi Berlin duvarı var. Dul erkek sayısı fazla, ithal damat diyorlar onlara. İşçi göçü ile gelenler ve onların çocukları ile son 5 yılda gelenler genel manada anlaşamıyor. Yeni gelenler, ilk gelenlere yanaşıyor ancak bir zaman sonra mantalite farkı ortaya çıkıyor. Soğukluk oluşuyor. Eskiler ise ellerindeki olanak, kazanım yada statüyü kaybetmek gibi anlamsız bir tedirginlik yaşıyor. Gurbetçilerin getirdikleri çikolatalar indirim marketlerindeki en ucuz çikolalarmış. Bencillik hat safhada. İspiyonculuk, dedikodu, kıskançlık, başa kakma ve gösteriş büyük bir sorun. Almanların villa tipi konutlarının bahçesinin çevresine örülü yüksek duvarları yok. Lüks araçları kapı önünde. Ancak genel olarak çoğunluk lüks tüketim yanlısı değil. Tutumlu insanlar, zaten yeni bir araç sahibi olmak atla deve değil. Almanlar paylaşımcı. Ebay Kleinanzeige adlı uygulama üzerinden pek çok yaşam malzemesini ücretsiz veriyorlar, eşya giysi ve benzerlerini. Bazı Türkler onları toplayıp pazarda satıyor. Oysa Alman ihtiyaç sahibi gelsin alsın diye veriyor. Öte yandan kimisi çok uygun fiyatlara da satıyor. İkinci el ile kaliteli eşyaların olduğu bir ev kurmak asla zor değil. Almanların Türkler algısı Türkiye'ye gidince olumlu bir hâle geliyor. Burada doğup büyüyen kişiler siyasi olarak ailelerinin içinde bulundukları topluluğun düşüncelerini seslendiriyor. Bu seçimlerde oy kullananlara sordum, "neden ... partiye oy veriyorsun" diye gençlerin hiç biri mantıklı yada ideolojik yanıt bile veremedi. Gurbetçiler, hem Almanya'yı hem de Türkiye'yi kalkındırdıklarını iddia ediyor. Onlara göre Türkiye'ye tatile gelmeseler yada kendilerine konut, arazi vb almasalar Türkiye batar! Diğer ülkelerdeki gurbetçiler de böyle bir algı yok yada çok daha az. Almanya, Avrupa penceresinden bakarak ülkemdeki sorunları tespit ederek, acaba ülkemin fark edemediği çözüm yollarını sunarak halkın mutluluğu için neler sunabilirim diye düşünen ile karşılaşmadım. Almanya'da PKK çok etkin. Buradaki Kürt nüfusun içindeki Türkiye kökenlilerde bile Türklere karşı sorunlu bir dil var. Çocuklarına Türkçe bile öğretmiyorlar. Türkiye'de asla böyle bir nefret yok. Teknoloji ile eğitim sevisi düşmeye başladı. Tablet, internet telefon hazır bilgi kopyala yapıştırı arttırdı, Almanya ve pek çok Avrupa ülkesi bu konuda endişeli, geleneksel eğitim ve kağıt kalemin önemi daha da öne çıktı. Dönerler hileli, yaprak döner bulmak zor, tavuk döner deri dolu, et döner sakatat, un, baharat dolu... Anlayan anlamayan lokanta açmış kimisi Türk mutfağından yemekler yapıyor hesap ucuz bile olsa ödediğiniz tutara acıyorsunuz. Buna rağmen Manheim, Stuttgart, Köln, Berlin, Hamburg gibi kalabalık şehirlerde rekabet kaynaklı daha kaliteli hizmet ile lezzetli yiyeceklere erişmek mümkün. Helal et pek de yok gibi, pek çok Müslüman firma zaten fason üretim yaptırıyor halbuki aynı tezgahtan kısa bir süre önce 🐷 geçmiş olabiliyor. Buna rağmen Polonya ve Hollanda daha iyi Almanya'ya göre. Irkçılığı sorguluyorum, halkımızda ırkçılık, farklılıklara ön yargı var. Bu Türkiye için bir sorun, burada fark ettim. Türkiye haberlerini düzenli okuyorum, göçmenler ve yabancılar hakkındaki sözleri burada söyleseler Türkler ayağa kalkar. Hobi bahçelerinde çeşitli bayraklar dalgalanıyor. Türkler burada 'Yayla şenlikleri' yaptı alan girişine 5 metrelik dev Türk bayrağı astılar, Türkiye'de olsa böylesi bir bayrağı indirecek, oradaki kişilere saldıracak on binlerce hoşgörüsüz ortalığı savaş alanına çevirirdi. Almanya'da Türkler devlet okullarında Türkçe öğrenebiliyor, bunun bir hak olduğunu iddia ediyorlar ama ülkelerindeki aynı soruna kayıtsız kalıyorlar!

ben 28 yaşındayım ve bir 3 aylığına almanya ya gelmiştim. yazılımcıyım aynı zamanda. gelmişken burda da iş bulsam mı diye düşündüm ve şunu fark ettim, global çapda bir işde çalışınca çok maaş fark etmiyormuş zaten. ordaki kiralar filan çıkınca elimde daha az para kalıyordu buraya göre. daha sonra genel ülkeye bakayım dedim hangisi daha mantıklı olur dedim maddiyat dışında ve şunu fark ettim, aşırı kuralcı, soğuk, sakin ve mutsuz insanlar var. yani markette, parkda avm de herkes bir tık daha soğuk etraf sessiz. akşam dışarı çıkmak istediğimde bir çok yer kapalı olmuş oluyordu. saat 7-8 den sonra neredeyse her yer kapalı. bu baya beni bunaltmıştı. Sonra türkiye ye bakıncada siyaset, çevredekilerin ekonomik sıkıntısı, belirsizlik ve daha sinirli agresif insanlar. Bu da buranın kötü yanları. ama en sonunda dönmeye karar verdim sebebi de tamda hocamın bahsettiği olaydan dolayı. Arkadaşlarım ailem ve anılarım hepsi burda. orada yalnızdım ve ruhumu yaşlandırıyordu

Kessinlikle mantıklı hocam hiç birşey olmadı insan gibi yaşamayı iliklerinize kadar hissetmenin tarifi mumkunati yok

Zenginseniz gitmeye gerek yok ama ücretli olacaksaniz yurtdışında haklariniz ve degeriniz daha yüksek olacaktir.

istanbul vs Berlin fizibilite yaptım barınma kısımlarında kafa kafaya masraf olurken yeme içme yaşama standartları çok farklı kulvarlara gidebiliyor. şu an herşey hanımın iş bulması veya bulmamasına göre şekillenecek.

Bahsettiklerinizin hemen hemen tamamina katiliyorum hocam. Ben mezun olduktan sonra Turkiye'de savunma sanayi denince ilk akla gelen 3 sirketin 2'sinde toplamda yaklasik 2 yil sureyle calistim - ortak projede yer aldim. Ardindan bi cesaretle Amerika'ya doktoraya geldim, bu kararimdan cok memnunum. Ilk 2-3 ay belli bir alisma surecini atlattiktan sonra hem yaptigim isten hem de hayattan cok keyif almaya basladim. Ogrenmeye ac genc arkadaslara yurtdisinda akademik kariyeri siddetle tavsiye ediyorum. Turkiye'de calisirken onca yil ogrendigim bilgileri kullanmamaktan her gecen gun paslanma hissiyatina kapildigim icin cok huzursuz ve mutsuzdum, Amerika'da ogrenmenin ucu bucagi yok. Ayrica yasam dinamikleri insanin kendisini entelektuel ve kulturel anlamda gelistirebilmesine cok buyuk olanak sagliyor. Okulda okurken son sinifta cok sevdigim bir hocam derste "Turkiye'deki iyi bir muhendislik gorencisi sonu 'SAN'la biten hicbir sirkette mutlu olamaz" derdi, tamamen katiliyorum. Bu konuda tereddut eden genc arkadaslara siddetle tereddutlerini yenmelerini tavsiye ediyorum :)

Teşekkürler.

Hocam ben Eylülde Romanya'ya Erasmusa gideceğim. Kaçmamı tavsiye eder misiniz 😂

Bence gidin 'olmazsa döneriz' (Cansu ve Ali'nin youtube kanalının ismi) denemedim olmasın bir hayat yaşama şansınız var. Bol şans dilerim 🍀

Yorumlardaki bu nefreti anlayamadım gerçekten. Yaşadıklarımız ortada tamam da ülkeden nefret etmenin alemi ne yani... Dilerim bir an önce gidersiniz biz arkada kalanlar olarak mücadeleye devam edeceğiz.

Hocam, çok beğenerek izliyorum. Hekim olarak "yurtdışına gitmek de "cazip geliyor. Öğrencilerimden biliyorum. Ancak hayat heryerde 2023'te zor. Her yerde enflasyon, her yerde kalabalık, her yerde buhran. Saygı ve sevgilerimle...

Hocam idolümsünüz

Hocam bahsettiğiniz dil kursu çok pahalı bunu nasıl karşılayım? 20k küsür istiyor senelik aylığıda yokmuş...

4 yildir yurt disindayim, benim icin ilk 2 yil cooook zordu birde korona zamani baya bir dönem ailemi göremedim. Ayrica Almanya filan gibi cok turk yok yasadigim yerde. Egitim sistemi cok iyi sosyal bir devlet iyi bir dil egitimi aldim. Ama genede aile özlemi hep agir basiyor , iyi kazanmak veya iyi hayat sartlari bir yerden sonra mutlu etmiyor.. özlem hep agir basiyor. Ama cocuklarim asla geri dönmeyi dusunmuyor.. okulda baya basarili oldular. Ergenlik caginda olan kizim Turkiye'deki ögretmenlerin davranislarinin asla tesvik edici bulmuyor, ayrica bunaltici bir ödev -sinav sistemi var. Önumuzdeki yillarda da duzelecek gibi durmuyor. Oglum ise burada daha cok dil ögrenme imkani var diye geri dönmuyor. Kisaca ben bunalsam, özlesemde sadece tatillerde artik Turkiyedeyiz.

Almanyadan biriyle evlenirsem vatandaşlık alabiliyor muyum? Şartları bilen var mı

openenglish'in sponsorluğu çok güzel olmuş, umarım cambly'de sponsor olur ve canım simit çekti hocam, çok güzel yediniz 😂😂

Yurt dışında belirli bir süre yaşarsanız, en azından bisiklet yolunda yürümemeyi öğrenebilirsiniz :)