Jestem zachwycony tą serią. Jako osoba z rocznika '79, większość pokazanych tutaj gier była dla mnie nieosiągalna. Pamiętam, jak z siostrą bliźniaczką kupiliśmy z książeczki SKO rosyjską grę elektroniczną "Kucharzyk". W latach 90., gdy pojawiały się pierwsze sklepy komputerowe, na półkach zaczynały się pojawiać tytuły takie jak Doom i jego poprzednicy. Commodore C64 czy Amiga były dostępne tylko dla nielicznych, a świat gier pozostawał dla mnie czymś odległym, z wyjątkiem salonów gier, które w moim mieście mieściły się na dworcu PKP. Pamiętam, jak szlifowałem stare monety o beton, aby stworzyć własne żetony do automatów. To były piękne czasy. Dziękuję Ci za tę podróż w przeszłość, za powrót do dzieciństwa i wspomnień, które nie zawsze były związane z technologią. To, co zrobiłeś, ma dla mnie ogromne znaczenie i jestem Ci za to bardzo wdzięczny.
Dobrze napisane. Jestem z rocznika '77 i miałem podobne doświadczenia :) Po szkole zawsze chodziłem do takiego baraku/budy z automatami i potrafiłem tam godzinami gapić się jak inni grają. We wczesnych klasach podstawówki mój kumpel dostał od rodziców Commodora C64 i wtedy się zaczęło... Powiem tylko, że gram do dzisiaj na różnych platformach i jest to moja mała odskocznia i sposób na reset głowy. Ten materiał to jak podróż w czasie bo pamiętam doskonale jak to się wszystko zaczęło. Serdeczne dzięki.
To akurat standard na tym kanale :) Subskrybuję od lat i jeszcze się nie zawiodłem. W zasadzie każdy opublikowany przez Tomka film zasługuje na miano wybitnego moim zdaniem. Dzięki niemu zacząłem się w ogóle interesować historią, dawniej wydawała mi się nudna. Ale on nawet jakby nagrał film o szydełkowaniu, to pewnie oglądałbym z opadniętą szczęką :)
Co to dużo mówić cała seria jest wybitna. Jako osoba z '97, która pierwszy system jaki najlepiej pamiętam był windows XP to poznanie takiej historii tak świetnie opowiedziane i zmontowane jest niesamowite.
Uwielbiam w Twoich filmach ten moment pauzy, po którym pojawia się nazwa i dźwięk/muzyka z tym związana. Nie tylko w tym filmie oczywiście, ale tutaj ta zagrywka z Mario + początkowe dźwięki z gry, Doomem + muzyką, czy PlayStation + "intro" są wyśmienite. To samo zresztą zachwyca mnie w Twoich audiobookach, idąc od początku - pauza po czym podanie nazwiska najlepszego przyjaciela z dzieciństwa głównego bohatera (nie podaje nazwisk, bo może ktoś planuje zakup, a nie chce spojlerów). Świetna robota!
To po prostu taki klasyczny, w zasadzie jeden z czołowych trików montażu i kinematografii, używany przy robieniu filmów dokumetalnych. Jest stosowany właśnie po to, aby wprowadzić nowy element do opowieści i utrzymać uwagę widza. Ale i tak jest tutaj zastosowany wybitnie dobrze.
Dużo nostalgii. W kwietniu 2020 r. (lockdown) przeszedłem Cannon Fodder, było łatwiej, niż w 1997 roku na pożyczanej Amidze. To chyba moja ulubiona gra obok Little Big Adventure (zwłaszcza 2 części).
Pamiętam jak mój tato grał w LBA jak byłam mała, z zafascynowaniem patrzyłam zwłaszcza na kościotrupy w podziemiach :) próbowałam w to pograć już parę razy i to jest serio trudna gra (od razu mówię, że graczem nie jestem), sterowanie to jakiś kosmos
@@m.p.9668 Moim zdaniem odbiega - ale w górę! W telewizji używa się takich trików niskich lotów typu "Już za chwilę będzie to i tamto", albo wałkuje się jeden banalny element w kółko przez pół godziny, wiedząc że człowiek i tak będzie czekał do końca. W tv założeniem jest, że widz jest głupi i wystarczy go wodzić za nos niczym osła prowadzi się z marchewką przyczepioną na kiju. Tomek natomiast szanuje inteligencję widza i to czuć na każdym kroku podczas oglądania. Nie bawi się w półśrodki, nie traci ani sekundy materiału na powtórzenia czy żenujące zwroty nadużywane w tv. To jest mistrzowskie po prostu, od początku do końca. To są moim zdaniem zupełnie nowe standardy produkcji dokumentalnych. I mam nadzieję, że się przyjmą niczym te konsole do gier z filmu :)
Byłem świadomym uczestnikiem tych wydarzeń od połowy lat 80-tych. Niesamowite uczucie kiedy grałeś w te gry na tych urządzeniach wówczas kiedy były nowe, a teraz są częścią historii.
Ten material jest tak rewelacyjnie zmontowany ze nawet osoba ktora wogole nie interesuje sie tematyka gier oglada to z wielkim zaciekawieniem Research pierwsza klasa Jak zawsze
Pozdrawiam - rocznik '78 - pamiętam jak chodziłem do kumpla piętro wyżej w bloku grać w Sensible Soccer (Pozdrawiam Adam i Marcin :)) - godziny spędzone na meczach :) On miał wtedy Amigę - to było marzenie. Nie było nas na to stać. Mi rodzice kupili Commodore 64 rok później - szał - strzelanki i inne gry ogrywane z kaset. Później kupiłem stację dysków (duże miękkie dyskietki) - "przeskok w przyszłość" - granie w "Pirates" godzinami.... ;) heh - to były fajne czasy..... A potem kumpel dostał pierwszego PC-ta z prockiem '286 :) Silent Service, Cyvilization, Wolfenstelin i 3D Boxing - to był skok niemalże do innego świata..... - fajnie, że wszystko to działo się na naszych oczach - od prymitywnych konsol (900 gier w jednej konsoli) do dzisiejszych kompów, PS5, itp.... - fajny kawałek historii toczący się na naszych oczach - pozdrawiam wszystkich z tamtych roczników, którzy pamiętają sklepiki w piwnicach w blokach, gdzie sprzedawali gry na taśmach magnetofonowych a później CD.... :) Heh... :) Duży ukłon dla Twórcy tego filmu !!! - świetna robota !!!
Rocznik 78 ✌️😉 Miałem to szczęście dość wcześnie, jak na polskie realia, że tknąć się z komputerami osobistymi. Starszy kuzyn miał ZX Spectrum, a trochę lat później i u mnie pojawiła się Amigą 500. Fenomenalne czasy 🤩
Rocznik '83, polecam dokument "High Score" gdzie najbardziej fascynujące jest to że gry to jedyne medium gdzie tak naprawdę cała jego historia rozegrała się na oczach tego samego pokolenia będącego z nim od początku i większość twórców pierwszych gier wciąż żyje i może nam opowiedzieć o ich historii. Jest to rzecz nie do powtórzenia w przypadku literatury, filmu czy teatru gdzie dokumentować możemy tylko co podadzą źródła i współcześnie żyjący twórcy. Byłem blacharzem od 1992 i miałem niby "najlepszy sprzęt" ale zawsze gdzieś zazdrościłem że na konsole gry były lepiej zoptymalizowane i zawsze działały płynnie i wyglądały bardziej kolorowo na telewizorach. Z tej fantomowej nostalgii od dwóch lat mam kilka retro konsol i kineskopowych TV i próbuję kończyć kilka gier w roku. Do peceta kiedyś wrócę, na GOG mam trochę gier a w niektóre jak "Fallout" czy "Heroes of might and magic 3" zagram tylko na pececie. Tak więc wspomnienia mam z grania turniejów "Sensible soccer" na Amidze i PC, grania w "Quake" po kabelku na dwóch komputerach ale teraz siedzę i próbuję kończyć "Aladdin" na Sega Mega Drive czy "Donald Duck goin' quackers" na Dreamcast.
Telewizja od wielu lat nie jest już wyznacznikiem "ekskluzywności" Internet pod kątem ciekawszych treści ja w tym wyprzedził, oczywiście, gdy ktoś chce takie zawartości oglądać, bo gówna nie brakuje.
Oglądałem filmów tego typu już dziesiątki ponieważ bardzo interesuję się tematyką historii gier. Jednak musze przyznać, że Twoja seria należy do jednych z najciekawszych i najlepiej zrealizowanych. Niby to wszystko już wiedziałem, a i tak oglądałem ten film z wypiekami na twarzy. Nie mogę się doczekać kolejnej części. Bardzo dziękuję!! ❤
Jestem prawie 60-letnią kobietą, nigdy nie miałam i nie grałam w gry na konsolach. Ale oglądałam II odcinek z nie mniejszym zainteresowaniem. Wspaniale pokazany (alternatywny dla mnie) świat . A Kanał zachwycający.
Fenomenalna seria. Dla człowieka urodzonego w 1987 roku i zakochanego od malucha bez pamięci w grach wideo (a ta miłość trwa do dziś i nigdy nie osłabła) to magiczna, nostalgiczna, niezwykła podróż. Grając dziś w The Legend Of Zelda: Tears Of The Kingdom uświadamiam sobie, że obcuję nie tylko z produktem rozrywkowym, ale dotykam wielkiego kulturowego dziedzictwa pokolenia X i millenialsów. Dzięki. Czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki.
Całkowicie się zgadzam 😁😁 Jestem z rocznika 1988, nasze pokolenie jako to jedyne dorastało wraz z rozwojem branży rozrywki elektronicznej. Gram w gry od najmłodszych lat i nigdy z tego nie zrezygnuje, wspólnie ze starszym bratem przerobiliśmy chyba 90% konsol i wczesnych komputerów jakie kiedykolwiek się ukazały, zaczynając od ZX Spectrum, C64, Nesa (Pegasusa u nas 😂) Amigi, Atari, Segi przez rewolucję jakim był PSX i wszystko co wyszło po nim. Łezka się w oku kręci gdy człowiek tak poduma nad tym jak bardzo świat się zmienił od lat 90. Dziś mamy ultra potężne PeCety, a bananowe dzieciaki urodzone po 2010 roku potrafią narzekać że grafika c**jowa. 😂😂 Oni nigdy nie doświadczą tego zachwytu jaki towarzyszył pierwszemu uruchomieniu nowej generacji sprzętu w domu 😊 Dla nich czasy naszego dzieciństwa - świat bez internetu - to jakaś prehistoryczna mitologia. Brawa dla autora filmów - genialny dokument i czekam na kolejne odcinki. W ostatnim fajnie byłoby zobaczyć w porównaniu liczbowym ile milionów razy potężniejsze są współczesne RTXy od tego co było 40 lat temu 😅😅 Tak dla kolejnych pokoleń żeby mieli jakiś odnośnik.
Ja rocznik 86. Zaczynałem od Pegasusa na I Komunię kupionego za 50 zł. To już wtedy był staroć ale potrafiłem grać w jedną sanochodowke tyle godzin aż mi oczy zaropiały😂😂 później Master System, Mega Drive, Amiga 500, PSX, Dreamcast, PS2/3/4 I X Box 360 w między czasie. Od paru lat niestety już nie gram, wyrosłem i jakoś nie mogę wczuć się w grę tak jak niegdyś. Po prostu nie ma tego klimatu, czy jak się kiedyś mawiało - miodu 😁 szkoda, ale co pograłem to moje.
Powtórzę i w tej drugiej części w komentarzach. Ta seria szczególnie chwyta mnie za serce jako twórca gier. Szczególnie, że Polska coraz bardziej z tego słynie. Dziękuję!
Ta seria jest świetna. Szczerze mówiąc nie miałem pojęcia że aż tyle się działo się w temacie gier i tyle było walki o rynek na różnych polach. Coś tam wiedziałem, coś tam słyszałem ale dopiero zebranie tych wszystkich informacji w jedną całość robi ogromne wrażenie. Niesamowite :)
Profesjonalne mistrzostwo! Ilość zawartych w tym filmie informacji,archiwalnych zdjęć sprzed lat oddających tamten klimat a nie nieruchome ,powtarzane obrazy jak to często bywa. Dziękuję za filmową ucztę o historii gier.
Jestem z 91 . Przerobiłem wszystko on Nesa . U nas w latach 90 większość latała nadal na pegazusie i jarała się nim strasznie . Strasznie u nas w PL wszystko było opóźnione i nie oszukujmy sie... Drogie!
Jako przedstawiciel niechlubnego „gen z” jestem bardzo wdzięczny, że mogę dzięki tak ciekawemu materiałowi posiąść wiedzę na ten temat, buziaki i elo ❤
<a href="#" class="seekto" data-time="1800">30:00</a> wejście Chemical Brothers i montaż amoku dzieciaków spowodowało takie ciarki na plecach, że do tej pory uśmiech nie schodzi mi z gęby, świetna robota jak zawsze Tomku !!!
Rewelacyjny dokument, moje dzieciństwo, przez Atari, Commodore u kolegów, Gameboy brata ze Stanów, a później własną Amigę 500 i dalej już epoka PC, gdzie zaczynałem od 386, do dziś. Czekam na trzecią część
Genialnie się to ogląda, seria zapowiada się na poziomie tej z przemian w Polsce. Trzymam kciuki i czekam na następne części! Mam nadzieję, że rynek konsoli przenośnych będzie bardziej omówiony w kolejnych odcinkach z dużym naciskiem na Pokemony.
kurczę, szanuję całą Twoją twórczość w opór, ale ta ta seria to ten rodzaj "nikt nie prosił, a każdy potrzebował" - tak mało jest materiałów o historii gier i całej tej branży odbierane jest często znaczenie w kulturze, a prawda jest taka, że wszyscy stykamy się z nią na co dzień, daje nam radość i eskapizm. I to jest piękne! Czekam z niecierpliwością na kolejne filmy!
Jedyne do czego bym się mógł przyczepić to do braku jakiejkolwiek wzmianki o Johnie Carmacku, który odpowiadał w trochę większej części za sukces Dooma, Wolfensteina czy Quake'a. Nie ujmując samemu Romero, który w czasach współpracy z Carmackiem w id Software był tym bardziej wygadanym i dorzucił swoje trzy grosze przy developmencie
O nerwowych ruchach Segi i ich liczny projektach z pierwszej połowy lat 90-tych powstało już tyle legend, nawarstwiło się tyle wyjaśnień i opinii, a jednak cały czas mamy w tym aspekcie pewne braki. Chciałbym żeby kiedyś to sie wreszcie ułożyło w logiczną całość. Dziękuje za ten materiał, zawsze można poukładać sobie pewne rzeczy oglądajac czyjeś spojrzenie na na poszczególne wątki i to w jaki sposób ktoś łączy ze sobą fakty.
Sega zaistniała tak naprawdę tylko z Mega Drive/Genesis oraz automatami. Reszta ich konsol - od Master System, przez Saturna, po Dreamcasta - nigdy się nie liczyła (no może Saturn na początku, gdy jechał jeszcze na hypie na tę markę). Handheldy w ogóle pomijam. Powody? Przede wszystkim bardzo krótki okres wsparcia, co z perspektywy konsumenta czyniło zakup konsol tej firmy nieopłacalnym. Master System to jakieś dwa lata. Saturn - już 2,5 roku po premierze, w 1997 roku, ustami marketingowców Segi pogrzebano Saturna wieszcząc klientom szybkie nadejście Dreamcasta. No i w końcu sam makaron, w Europie wspierany 1,5 roku, w Stanach niewiele dłużej, po czym następuje marzec 2001 i słynna konferencja, na której ogłoszono wycofanie się Segi z rynku hardware domowego. Gdyby Dreamcast zadebiutował na całym świecie jednocześnie z Japonią, czyli chyba we wrześniu 1998 roku, to byłaby szansa, że zażre, ale nie zażarło, bo w 1999 roku, gdy debiutował w USA i EU, wszyscy czekali już na właśnie ogłoszoną PS2 z jej czytnikiem DVD. Ponadto Segę zabiła dwuwładza i wieczne konflikty co do kierunku rozwoju oddziałów japońskiego z amerykańskim, czego koronnym przykładem było porzucenie w Dreamcascie chipsetu graficznego 3dfx-a na rzecz NEC-a, co z kolei przyczyniło się do konfliktu Segi z EA (EA była udziałowcem 3dfx-a) i zarzucenia przez EA wydawania popularnych sportówek na DC-ka. Długo by pisać, ale Sega, to po prostu przykład bardzo źle zarządzanej firmy (a w zasadzie dwóch żrących się ze sobą firm funkcjonujących po obu stronach Pacyfiku pod tą samą nazwą).
@@Buciarczyk Dzięki za wpis - zdaję sobie sprawę z tych faktów. W tym co napisałem chodzi mi o ułożenie sobie kiedyś historii takich sprzętów jak 32X (Mars), Jupitera, Neptune i Pluto tak by miało to ręce i nogi. Np: co do 32X to jedna z informacji mówi, że Nakayama przestraszył się.. Atari Jaguara i dlatego zarządził pracę nad czymś nowym (ostatecznie stanęło na dodatku, a nie nowej konsoli), co by oznaczało, że był chyba jedynym człowiekiem na świecie, który przestraszył się premiery tej konsoli jako ewentualnej konkurencji. Sama sprawa dwuwładzy w Sedze, jest bardzo ciekawa ale tutaj jest słowo przeciw słowu - jedni i drudzy będą do końca twierdzić, że to ich wizja była tą słuszną. Kiedyś słuchałem wywiadu z Kalinske gdzie nieco dokładniej się do tego odnosił ale nie mogę obecnie go odnaleźć, żeby sobie odświeżyć. Jeśli mogę coś wtrącić do tego co napisałeś to bardziej są to skutki, a nie powody niepowodzenia Segi. Każda z tych konsol dostała tak krótki okres wsparcia wskutek wcześniej popełnionych błędów, co zwyczajnie powodowało szybką śmierć, szczególnie Saturna i Dreamcasta bo SG-1000 oraz Master System to trochę inna opowieść. Ale historia tego jak Sega stoczyła się z pozycji jaką osiągnęła dzięki Mega Drive jest właśnie ukryta w decyzjach i działaniach stojących za projektami, które wymieniłem wcześniej i to właśnie te historie mają braki.
@@HistoriaKonsol To nie jest slowo przeciwko slowu. To byly 2 zupelnie rozne strategie i mindsety. Wschodni-japonski i amerykanski, ktorych niejako nie dalo sie pogodzic. Jedli nie rozumieli drugich, ale historia Genesisa pokazala ze Kalinske mial poniekad racje.
Ciekawie się patrzy na te stare reklamy. Takie szczere, techniczne i podszczypujące konkurencję: "nasz komputer jest tańszy i ma więcej pamięci niż konkurencja, co wybierasz?", "Nasz procesor jest szybszy niż konkurencji". A my się teraz podniecamy jak Biedronka Lidla zaatakowała
Ale sztos materiał! Moje dzieciństwo- w biednej Polsce z przełomu ustrojów więc te wszystkie sprzęty nie docierały do mnie w dniu światowej premiery ale emocji z ich odkrywania nie zapomnę do końca życia!
Super odcinek! Ile wspomnień, mieliśmy z bratem NESA i ciągle graliśmy w Super Mario szczególnie w 3 część i Super Nintendo a na nim Mortala, pierwszą Fifę, NBA Live, coś pięknego.
Pierwszy odcinek na Twoim kanale który obejrzałem ze swoim 12 letnim synem, na początku będąc ze mną w pokoju robił coś na telefonie ale po chwili odłożył go na bok i oglądał ze mną .
Bardzo ciekawa seria. Brawo! Jestem trochę starszy...w latach 90 jechałem w nocy "maluchem" do Szczecina z wielkopolski, aby być pod sklepem przed jego otwarciem..dostałem cynk, że będą sprzedawali "spektrum"! Udało się! Kupilem dla syna! Zostałem najlepszym ojcem na świecie 😂
Do dziś przy ulicy Przybyszewskiego 17 w Łodzi stoi dom w którym mieszkał Jacek (Icek) Trzmiel - syn krawca z Tomaszowa Mazowieckiego - znany na świecie jako Jack Tramiel twórca, właściciel, prezes firmy Commodore
Och i ach, materiał jak zawsze najwyższej jakości:) Łezka mi się w oku zakręciła jak była wspomniana Amiga (mój pierwszy komputer - model 500) i pod koniec jak wspomniałeś o PS1 - moja pierwsza konsola, otrzymana na gwiazdkę 1999:) <a href="#" class="seekto" data-time="2983">49:43</a> dziś wiemy jaka to ważna decyzja:)
Mega odcinek, i mega seria. No i moje lata młodości, ja miałem w domu od razu IBM (rok 92) bo tata potrzebował do pracy, ale już wcześniej na gry chodziło się do kolegów na C64, Amigę 500, Atari 800. Jak zacząłem sprowadzać gry na mój komputer (giełda w stołówce PWr) to od razu stałem się klasowym bohaterem :)
Bardzo dziękuję za wspaniały materiał. Pierwsza część mnie zachwyciła, ale druga jest już bliższa mojemu sercu, bo sprzęty, które były prezentowane na materiale znajdowały się w moim domu. Amiga, nie oryginalna konsola NES czyli pegasus, a później PC (warto wspomnieć, że osobistości, które się pojawiły też są mi znane jak John Romero). Jeszcze te gry, "Cannon Fodder" (jak ja pamiętam ,że siedziałem na kolenia kogoś z członka rodziny i pomagał mi kierować myszką we wspomnianej grze), aż zabrało jeszcze legendarnego "Lotusa". Kolejny raz znów podziwiam ludzi, którzy byli odpowiedzialni za rozwój rynku gier. Z tej perspektywy tak wydawało się to łatwiejsze, jest pomysł? Kurde, programujemy i bierzemy grafików, a potem próbujemy to rozprowadzić po sklepach ("Wolf3D" czy "DOOM", swoją drogą, do dziś pamiętam "cheat", którego używałem grając w "WOLF3D" jak miałem te 5-6 lat "LIM"). A dziś? Albo jest się nic znaczącą mrówką w wielkim studiu, która zostanie wywalona po zakończeniu projektu, albo próbujesz przebić się ze swoim indykiem. Świetna robota, czekam z niecierpliwością na kolejną część.
Wyśmienita seria. Mam to szczęście, że grałem w większość przywołanych gier czy to u siebie czy u znajomych. Kompletnie nie miałem pojęcia że to takie przełomowe tytuły, nie mówiąc o zakulisowych rywalizacjach. Świetna robota i już nie umiem doczekać się kolejnego odcinka!
Gościu, robisz najlepszą robote jaką kiedykolwiek widziałem na polskim youtubie . Poziom researchu, zgromadzenia materiałów, przygotowania do odcinka jest niebotyczny. Cokolwiek robisz, robisz na turbo dobrym poziomie. Oby tak dalej!
Świetna seria! Tu rocznik '78: Zaczęło się od konsoli - rosyjskich "jajeczek" i "formułek" a potem był ukochany C64 no i gry - najpierw na kasetach potem na dyskietach. Później u kumpla pojawiła się Amiga 600, 1200, 2000. Jednak ciekawie się zrobiło od odkrycia BASICa i pierwszych własnych programach. Potem była "Scena" i kodowanie w Assemblerze. To od tego komputerka zaczęła się cała moja przygoda z programowaniem.
Wstyd się przyznać, ale przeryczałem połowę odcinka. Ta seria to dla urodzonego w drugiej połowie 80' chłopca, od małego zafascynowanego światem wirtualnym, nostalgiczna podróż do przeszłości. Dzięki Tomek!
Oglądając ten materiałuś uświadomiłem sobie że historia gier, to historia mojego życia, pamiętam jak przez mgłe jak ojciec porzyczył i przyniusł do domu ponga, pamiętam również niemal wszystkie zaprezentowane tu gry i przypomniałem sobie towarzyszące temu emocje. NIESAMOWITY MATERIAŁ !!!
Wróciłem z miasta o 2:00, patrzę a tu Tomek wrzucił 2 część.. Do pracy na rano i myślę, no nie, no muszę obejrzeć i właśnie skończyłem, mega wrócić do swoich czasów sprzed ponad 3 dekad 😅
Wspaniała seria. W wiele z tych klasycznych gier grałem - najpierw na Atari 65XE, a potem już na PC-tach. Tak, jak powiedział Sid Meier, granie w tamte gry - właśnie dlatego, że były tak "toporne" pod względem graficznym - angażowało po prostu dużo więcej wyobraźni, niż dzisiejsze (obłędnie wyglądające). A druga sprawa, to ta niesamowita ekscytacja, gdy grało się w grę, która jako pierwsza udostępniała nowy rodzaj rozgrywki (a propos - Cywilizacja, Wolfernsein 3D, Sensible Soccer, czy pierwsze prawdziwe RTSy - bodajże Diuna 2), de facto inicjując nowy gatunek gier. Dziękuję i czekam na kolejne odcinki..
Obecne problemy ludzkości to problemy wieku dziecięcego. Ludzkość jaką znamy istnieje dopiero od 10 tysięcy lat, w skali istnienia życia na Ziemi jest to mniej niż mrugnięcie okiem.
