Niesamowita aczkolwiek tragiczna historia dziadka.😢A ci bauerzy niemieccy tacy okrutni.Dobrze,ze syna mieli mądrego. Dziękuję Reniu za podzielenie się losem swojego dziadka.To nasza historia naszych przodków ❤
Nigdy więcej wojny , moja mamusia prawie całą wojnę była na robotach przeszła front została ranna i jak nam opowiadała, że nigdy więcej wojny która niszczy życie i psychikę każdego człowieka , i naszym obowiązkiem jest przekazwć to przyszłym pokoleniem. Nigdy więcej wojny ❤❤❤
Witaj p.Reniu moja babcia przeżyła piekło na Wołyniu to też tak uciekała i to tak jak stała niespodziewany stuk lub ogień wyzwalały wielki strach i nawet przez okno wyskoczyła dobrze ze to był dom parterowy. Dlatego nie wolno nam zapomnieć o tych strasznych czasach i ludziach którzy zginęlì lub przeżyli to piekło na ziemi. Ludzie ludziom zgotowali ten Los straszny Los😢
Wzruszająca historia, wiele takich wśród nas Polaków, ale my Polacy nie mamy się czego wstydzić ...no może za tych , którzy wybierają zdrajców i sprzedawczyków Polski......bo wcale nie jest pewne, że historia się nie powtórzy.. szanujmy naszą wolność , naszą Ojczyznę !! pozdrawiam i wieczny odpoczynek dla dziadków ❤🩹❤🩹❤🩹
Piękna historia, wzruszyłam się niesamowicie. Jest mnóstwo takich historii o których ludzie nie mówią a przecież jest to taka piękna lekcja. Z każdej takiej historii jest mnóstwo lekcji i wniosków w tej również. Mlodzi ludzie którzy żyją w tej zatrutej erze takie historie powinny być opowiadane w szkołach na lekcji historii.
Pięknie pani opowiada ❤ moj wujek po pobycie w obozach koncentracyjnych założył wprawdzie rodzinę, ale psychicznie się poddał popełnił samobójstwo. Trzeba o tym mówić i trzeba pamietac😢
Bez historii nie ma Narodu ❗️❗️❗️ I własnie dlatego powinniśmy o nią dbać szczególnie w rodzinach, ponieważ każda z nich ma swoją historię. Jest to bardzo ważne również dlatego , że dzięki naszym przodkom jesteśmy właśnie w tym miejscu i na takim poziomie rozwoju. Oni walczyli, pracowali i starali się jak tylko mogli, aby nam żyło się lepiej. Nie możemy dać sobie odebrać swoich rodziców dziadków, pradziadków i prapradziadków to są NASI PRZODKOWIE I NASZA HISTORIA.❤🇵🇱❤️🇵🇱❤️🇵🇱 Mój dzadek najpierw walczył z sowietami, a póżniej trafił do niemieckiego obozu jenieckiego a stamtąd do bauera. Był tam przez 4 lata. i . Spał tam w oborze razem z krowami. Został stamtąd wykupiony przez babcię. A jak wrocil do domu to nie mógł chodzić bo tak go nogi bolały. Na szeczęście miał mocną psychikę i to go uratowało aby wrocić do normalnego życia, ale też nie bez bolesnych wspomnień. Był do końca swoich dni dumnym człowiekiem. Bardzo dziękuję za te wzruszające wspomnienia kore powinny uświadomić ludziom, że wojna to bezkres cierpień nie tylko fizycznych ale również psychicznych. Pozdrawiam serdecznie całą rodzinkę 😊
Tak to prawda i każdy normalny człowiek nie chce wojny, to nasi rządzący robią wszystko żeby nas w wojnę wplątać. A jak przyjdzie co do czego to pierwsi spieprzą z kraju, a nas zostawią na pastwę wroga.
Dlatego tak ważny jest pokój na tej ziemi. I za każdym razem piszę. Pokój i spokój. Nie dla wojny. I oby kiedyś było więcej takich wpisów pod tymi co chcą nas wepchnąć znowu to wojny.
Piękne wspomnienia, mój tato w czasie wojny był w obozie w Miednoje, cudem uciekł , natomiast Wujek mojego mojego męża walczył na Monte Casino, także cudem przeżył,po czym wyjechał do Australii, a mój sąsiad w czasie wojny pracował u baora w Niemczech i wrócił szczęśliwie do domu, a potem ta rodzina z Niemiec wspierała go finansowo i materialnie tutaj w Polsce. ❤😊
Nasi bliscy żyją dopóki są w naszej pamięci . Dziś myślę , że wtedy kiedy jeszcze mogłam to za mało rozmawiałam ze swoimi dziadkami . Żałuję , że nie zapytałam ich o tyle rzeczy , a dziś już jest za póżno ... Dlatego staram się opowiadać młodym wszystko to co zostało w mojej pamięci . Czasami słuchają , czasami siedzą i na twarzy mają wypisane pytanie : kiedy skończy ? Ale przecież kiedyś ja też taka byłam . Słuchałam i nie słuchałam . Ale po latach pamięć przywróciła mi to co opowiadała mi babcia , a ja słuchając myślałam wtedy : kiedy skończy ? Może więc ci młodzi też kiedyś sobie przypomną ? A jeśli jesteś młody to pytaj , pytaj póki jest czas i póki jest kogo zapytać .
Jak zawsze pięknie opowiadasz Reniu🥰.Moi Dziadkowie ,Rodzice mojej Mamusi,również trafili na przymusowe roboty do Niemiec.Wiem,że trafili na wyspę i pracowali u Baora.Zostali wywiezieni z piątką dzieci.Moja Mamusia była najmłodsza miała 3 latka.Babcia opowiadała,że starsze dzieci bardzo ciężko pracowały.Było różnie,głodno,chłodno,ale dzięki Bogu,przeżyli to i udało im się szczęśliwie wrócić do Ojczyzny.Takie to były czasy,musimy pamiętać, choć zabrzmi to strasznie,że wolność i pokóĵ nigdy nie są nam dane na zawsze.Zresztą widać co dzieje się na świecie. Pozdrawiam serdecznie❤❤❤
To prawda, że ludzie którzy przeszli wiele złych rzeczy w czasie wojny niechętnie o tym mówili. Moi dziadkowie zaczęli o tych trudnych czasach mówić pod koniec życia. Myślę, że mieli potrzebę wyrzucić to z siebie, ale również już nastąpił taki czas że ich dzieci i wnuki były bezpieczne. Wcześniej o wielu sprawach nie można było mówić, bo można było trafić do więzienia. Pozdrawiam 🕊️🇵🇱🍀
Witam serdecznie. Właśnie wysłuchałam tej bolesnej historii i muszę powiedzieć że mimo że nie znamy się, nie znałam też pani dziadka to bardzo się wzruszyłam. Popłakałam się czując co przeszedł pani dziadek. Nie daj Boże takiej sytuacji. I nie chodzi tu o mnie bo mimo że każdy chce żyć jak najdłużej to ja już trochę przeżyłam, ale mam dzieci, mam wnuki i nie wyobrażam sobie gdyby miały coś takiego przechodzić a czasy mamy nie spokojne. Pozdrawiam cieplutko i życzę spokojnej nocy i dużo sił do tak trudnej pracy jaka jest na roli.
Vv vyyvyvvyyvvyvyvyvyvvvu vvvvvvvvvvuvvvvvvvvvyyv6v blog vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvuugvvv u uvvvvvvvvvvvuu vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvuugvvv uvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvgvggvh
Pani Reniu, ma pani wielkie serce ❤dziękuję za wzruszające wspomnienia dziękuję ❤Moi rodzice też w wojnę służyli u baerów mama jako nastolatka trafiła do dobrych ludzi chcieli ją adoptować ale mama chciała wrócić do Polski i wróciła.Natomiast tata trafił gorzej zaznał głodu a nogi ogrzewał w krowim łajnie. Potem poznali się po wojnie już w Polsce
Kochana nie ma nic chaotycznego bardzo dramatyczna ta nasza historia i obyśmy zawsze wyciągali wnioski i nie poprlniali tych samych błędów Nigdy Więcej Wojny❤
Pięknie opowiedziała pani tą tragiczną historię swojego dziadka. Ta historia obudzila we mnie pamięć o moim ojcu. Tez podczas wojny pracował u Baora i to pierwsze miejsce dość dobrze wspominal ale to byl krotki czas. Rodzina ta mając takich robotników Polaków dwóch musiala jednego oddelegować do tzw pegeerow. Zdecydowali, że oddadzą mojego ojca, byl rosły, silny i tytan pracy. Ten drugi słabszy, młodszy taki chuderlak! I tam było dopiero piekło! Nie wiele o tym mowil co przeżył, mnie i bratu zapadło w gleboka pamięć, ze czasami nawet z głodu jeśli zabite psy. Byl zamknięty, wycofany jako mąż naszej mamy i nasz ojciec. Przeżył tez juz jako pół sierota w wieku 7 lat u dziadków swoich śmierć swojego taty, który stracił życie w ostatniej bitwie we Francji pod Werdę tuż pod koniec I wojny. Byl z nami tylko 23 lata, zmarł potwornie schorowany i zamknięty w sobie w tym dramacie. Pamiętajmy o naszych w rodzinie bohaterach!!😢
Piękna historia Reniu popłakałam się że wzruszenia , Boże nigdy więcej wojny , nigdy więcej , każdy chyba z nas ma jakieś wspomnienia naszych dziadków, ja też mam takie , moi dziadkowie uciekali z Wołynia a wylądowali na robotach w Niemczech, dziękujemy Tobie za wspomnienia piękne a jakże dramatyczne , ale najwazniejsza jest pamięć i przekazanie dzieciom zeby nie zapomnieli , bo o tym co sie stalo nie wolno zapomnieć ❤
Reniu przepięknie odpowiedziałaś historię swojego dziadka. Takie opowiadanie w Twoim wydaniu zainteresowało by niejednego młodzieńca. Młodzi nie mają pojęcia co to wojna, a i historia poległych żołnierzy za ich wolny teraz kraj też raczej ich nie wzrusza. Historia której uczą się w szkole to szablon i powierzchowne wiadomości. Najlepiej rozumie się historię opisaną przez kogoś bliskiego który doświadczył boli i cierpienia. Oby nigdy więcej nie było wojny, choć jest to coraz bardziej wątpliwe. Pozdrawiam serdecznie.
Witaj Renia. Mój dziadek był na dwóch wojnach, na pierwszej w wojskach austriackich, ze względu na zabór w którym mieszkali a potem, druga, kopał na wschodniej granicy takie transzeje na czołgi i też bardzo mało mówił o tym, po prostu nie chciał. Co niecoś wiem ale tylko od babci. Nie było za dobrze.
Dziękuję Reniu za ta historię. Niemal każda Polska rodziną przeżywała w czasie wojny jakieś tragedie a tylu młodych ich nie zna, są to bardzo bolesne historie i starsze pokolenie powinno to przekazać. Kiedyś Polska zniknęła z mapy świata a jednak pamięć o tamtych czasach przetrwała dzięki następnym pokoleniom co miały na sztandarach żeby to utrwalić w pamięci narodu. Trochę smutno że wielu młodych nie wie co to znaczy wojna i jej tragedie. Mojego tatusia jako 13 latka uratowali niemieccy żołnierze kiedy w czasie nalotu był ciężki ranny, a po jakimś czasie z kolei Niemcy rozstrzelali jego rodziców i innych 200 osób i do stoi w Białowieży pomnik z ich nazwiskami.a moja mama ledwo uciekła z życiem z Wołynia. Dziękuję za ta historię i dzięki niej odzywają te w naszych rodzinach, przekazujemy je wszystkie naszym dzieciom , wnukom. Nigdy więcej wojny. Pokój tylko pokój na świecie.
Witaj Reniu. Bardzo ciekawa i wzruszajaca historia. Dziadek nie miał szczęścia i trafił do złych ludzi, na szczęście to się zmieniło. Mój Tatuś jako młodziutki człowiek również był na robotach u niemieckiego bauera, ale byli to dobrzy ludzie i dbali o Niego. To była tania siła robocza. Masz rację Reniu, takich historii jest bardzo dużo i trzeba o nich pamiętać. Bardzo dziękuję za to, że opowiedziałaś nam tą historię 🤗
Reniu dziękuję za Twoją opowieść. Historia mojej rodziny też jest trudna.Łzy napływają do ocz kiedy się tego słucha.Oby tamte czasy nigdy się nie powtórzyły❤
Reniu rozwaliłas mnie tym dzisiejszym filmem...... Ciężkie to były czasy... Mój kochany Dziadziuś tez orzeszedl gehennę na robotach....nigdy nie chcual o tym mówić....Dziekuje Cu za za te opowieść ❤❤❤
Witaj skarbie kochany moj dziadzio urodził się w 1900roku brał udział 2 wojnach przeżył ale jak mowisz to już całkiem inny człowiek jego ojciec a moj pradziadek nie pamiętam już z opowiadań babci ale nigdy nie wrócił szukali go przez czerwony krzyż ale nigdy nie został odnaleziony i do dzisiejszego dnia nie wiemy co się z nim stało dziękuję bardzo pozdrawiam serdecznie z Panem Bogiem i oby nigdy wojny ❤❤
Moja mama i jej rodzeństwo urodzili się przed wojną. Babcia, jej brat, ciocie i wujkowie nigdy nie mówili o ich losach w czasie wojny. Brat babci często opowiadał o życiu przed wojną. O losach wojennych rodziny dowiedziałam się od mamy i taty. Dużo by mówić. Przeszli swoje. Nigdy więcej wojny. Dziękuję za podzielenie się tą rodzinną b. ciekawą historią.
Komentarza ciag dalszy, jak zwykle mi uciekl. Pozdrawiam serdecznie całą cudowną Rodzinkę,Agnieszkę, życzę wszystkiego dobrego i do następnego...😘😍🥰🤗❤️
Pani Reniu. Ja też po mszy świętej. Odpoczywam. Bo jestem pracoholikiem. Kupiłam miesięcznik ,,Szlachetne zdrowie ''. i czytam ,odpoczywam i nabieram sił na nadchodzący tydzień. Pozdrawiam i życzę wszelkiego dobra
Mój dziadek był dla mnie cudownym dziadkiem. O wojnie nie mówił - a co tam dziecko opowiadać, była wojna i po wojnie. A przed śmiercią, kiedy już potrzebował opieki okazało się, że dziadek chowa pod poduszką i w kieszeni pidżamy pajdki i skórki od chleba. Strach przed głodem pozostał w nim do ostatniego dnia. Też był robotnikiem przymusowo wywiezionym do Niemiec.
Moja babcia po "wczasach" na Syberii zawsze miała zasuszony worek chleba i 10 kg soli. O sucharach wiedzieliśmy ale sól znalezliśmy dopiero po śmierci babci, była upchnieta głeboko w takim starym dużym kredensie
@@sylwiaszymanska4088 to prawda, mama mojego wujka chodziła zawsze w fartuchu z kieszeniami, do których wkładała ziemniaki z obiadu nawet jak bywała w gościach. Kiedy pod koniec życia przeprowadzała się do wujka to okazało się że w swoim domu miała zapasy jakby w najbliższych dniach miała wybuchnąć wojna. Straszna była młodość i dzieciństwo naszych przodków. Nam przyszło żyć w czasach pokoju, ale martwię się o moje dzieci, bo to co widzę nie napawa mnie optymizmem
Tak to prawda byli tez Niemcy dobrzy pewien Niemiec oficer mieszkał u mojej babci i to co żona mu wysłała dawał dzieciom mojej babci czyli tez mojemu ojcu 😊
Witam. Moj dziadek tez byl na przymusowych robotach w Niemczech i mieliśmy pana we wsi który walczył pod Montecasino był zapraszany do szkoły i opowiadal jak to było i zawsze płakał gdy opowiadal.
Reniu to co opowiadasz ,to coś niesamowitego ,łzy napływają mi do oczu . To bardzo wzruszajsce wspomnienia. Moja Św. pam.babcia także opowiadała mi o wojnie. To była twarda kobieta tak ja życie nauczyło. I wiesz Reniu te geny czy siła przeszły na mojego tatę i chyba na mnie . Może dziadkowie maja nad nami opatrzność razem z Bogiem Pozdrawiam❤
Pani Reniu też się poryczałam ,smutne mamy wspomienia ale prawdziwe i nie wolno nam o tym zapomonać.Przekazywac dzieciom to jest prawdziwa historia nasza bo teraz idą złe czasy jesteśmy zakłamywani odbierając nam naszą historie.Pozdtawiam bardzo serdecznie.❤️🌹😘🙋
Mój tata też pracował u bauera w Niemczech, z tego co nam opowiadał to miał dobrego, bardzo dobrze go traktowali, nawet dostał urlop jak mu się syn urodził. Po wojnie chciał ściągnąć tatę z rodziną do siebie do Niemiec. Ale mój tata mówił, że nigdy by tam nie chciał jechać. Dzięki Ci kochana za tą opowieść, wiem, że to bardzo smutne, ale tak jak mówisz, o tym nie możemy zapominać. Pozdrawiam całą rodzinę ❤️💖❤️♥️💖🤗🤗😘😘♥️
Mój wujek, a właściwie mój chrzestny też był na robotach w Niemczech, w okolicach Monachium. Z tego co opowiadał, nie byli traktowani źle . Ale co odczuł za najgorsze, to to że nie pozwalano im chodzić do kościoła ! I naprawdę przy tym się popłakał .
💔❤️🩹🤍❤ Przepiękna, wzruszająca opowieść. Opowieść prawdziwa i jakże jeszcze dziś, po tylu latach bolesna. Dziękuję Pani Reniu, że zechciałaś podzielić się z nami kawałkiem życia swojej rodziny. Czasy są dziwne i nieprzewidywalne. Nie wiemy, co nam zgotują. Obyśmy nie musieli przechodzić tego jeszcze raz... 🤍❤
Moj dziadek rowniez sie ukrywal prawie przez całą wojne gdzyz nie wyjechal na roboty do Niemiec.Jednak w roku1944 ktos go wydal zostal pojmany i rozstrzelany. Babcia zostala sama z trojka malych dzieci. Zycie powojemme samotnej babci z malymi dziecmi bylo bardzo bardzo ciezkie ciezkie nikt jej nie pomagal mieszkala na wsi ale nie miala wlasnego gospodarstwa pomiewaz dziadek byl ciesla i on zarabial na rodzine. Z opowiesci babci i mamy aby przezyc babcia razem z dziecmi wynajmowala sie do prac polowych,a za prace dostawaly jedynie zywnosc.Pamietam jak babcia opowiadala losy wojenne i powojenne to zawsze plakala.
Mój ojciec był wywieziony na roboty do Niemiec chyba do fabryki opowiadał , że lebiodę jadł , buraki ssał a jednego za marchewkę podebraną z ogródka powiesili i wszyscy musieli na to patrzeć , nie odniósł większych ran ale jego psychika została zraniona .
Pani dziadek 🇵🇱👏👏👏Chwała Bohaterom 🇵🇱♥️ Babcia to Bohaterka 🌹🌹🌹🇵🇱👏tyle czasu... szukać przyjaciółek męża ... Piękna,niezwykła historia 🇵🇱🌷🍞 Niemiecki żołnierz zmienił myślenie swoich rodziców= Miłość ♥️...
Reniu bardzo piękna opowiesc bardzo się wzruszyłam moja tesciowa tez przeżyła wojnę to tez opowiadała różne przezycia aż skóra cierpnie 9 sierpnia konczy 99 lat ale już się niedogadamy glowa już nie pracuje
Pani Reniu, dziękuję za dzisiejsze spotkanie i świadectwo rodzinnej dramatycznej historii. To jest wyraz naszego przywiązania do spraw najważniejszych, to nasza kotwica w życiu dzisiaj i życiu kolejnych pokoleń. Pamięć pomoże nam zachować tożsamość, uszanować czyjeś poświecenie. Jeszcze raz dziękuję.
Witaj Reniu Zawsze będę powtarzał uczciwość i prawość popłaca chociaż w dzisiejszych dziwnych czasach mamy pewne wątpliwości mimo wszystko warto być dobrym człowiekiem . Pozdrawiam Cię serdecznie życząc dużo zdrowia 😇
Pozdrawiam. Mieszkam w województwie mazowieckim. Obok nas jest kaplica z figurą Matki Boskiej Jazłowieckiej. 15 lat temu w związku z lokalnymi uroczystościami spotkałam się z grupą rekonstrukcyjną, która kultywowała pamięć ułanach jazłowieckich. Pięknie opowiadał. A w mundurach, na koniach wyglądali pięknie. pl.wikipedia.org/wiki/Sanktuarium_Matki_Bo%C5%BCej_Jaz%C5%82owieckiej
Reniu historia piekna i jakze prawdziwa.Plakalam razem z Toba poniewaz przypomnialy mi sie opowiesci mojej Mamy. Jestem bardzo ciekawa w jaki sposob te kobiety odnalazly Twojego dziadka. Oby nigdy nie wrocily te straszne czasy. Niech Bog ma nas wszystkich w swojej opiece. Pozdrawiam Ciebie i Twoja rodzine, jestes kochana❤️
Tu prawda wszyscy, którzy przeżyli czas wojny, byli ofiarami, które były kaleką mi psychicznym. Pozdrawiam. Mojej mamy rodzina po rzezi woli też była pokaleczone psychicznie. Nigdy więcej wojny...........
Jesteś kochana Reniu,to co opowiadalas,to od razu przypomniał mi się moj dziadzius,moj kochan,przeżył duzo,ale nie bardzo na ten temat mowił,był bardzo skrytym czlowiekiem,ale dla mnie dziadkiem kochanym,ja mam 68 lat,chcialabym,zeby na tym świecie, póki żyje i inni ludzie żyją, zapanował spokój, zeby ludzie byli milsi jeden do drugiego,o to trzeba boga prosić i miec silną wolę,może, ren świat i ci ,co nami żądza ,to pójdą, tak samo do dziury, jak reszta,nie pomoze,zloto,ani,srebro,kara dla nicht będzie,pozdrawiam serdecznie,całą rodzinkę ❤❤❤❤❤
Witam i pozdrawiam . U nas wręcz odwrotnie bardzo przeżyli tu przyjście Rosjan . Wszędzie są ludzie dobrzy i źli . Tu Rosyjski żołnierz nakarmił matkę karmiącą . Byli i są dobrzy ludzie . Pozdrawiam panią i całą rodzinę . Wspomnień nie da się wymazać to tkwi .
Witam serdecznie .Bardzo smutna opowieść ale prawdziwe.Moja mama też służyła u Niemców a mój wujek brat mojego taty zginął w wieku 21 lat z ręki Niemca .Lubię bardzo słuchać takich opowieści ale to jest bardzo bardzo smutne aby my się nigdy nie doczekali wojny 😢 .Życzę dużo zdrowia całej wspaniałej rodzince.🤗❤
Dziękuję kochana Reniu za wzruszające wspomnienia o Twoim dziadku.Popłakałam się.Mój tato jako młody niespełna 20 letni chłopak został wcielony do armii radzieckiej ,a potem do armii polskiej.Przeszedł cały front II wojny światowej od Stalingradu po Berlin.Był w zwiadzie , wyszedł poraniony na ciele i psychice.Też nie wiele mówił o tamtych czasach i zachowywał się podobnie jak Twój dziadek.Pozdrawiam serdecznie
Witam, ta kolorowa sukienka ,kapelusz cudnie Pani wygląda jak księżniczka 😊 Jestem potomkiem kresowian za Buga , dużo sie nasluchalam opowiadań z czasów drugiej wojny.Boze chron nasz ukochany kraj i naród.Pozdrawiam serdecznie ❤😊
Pani Reniu dziękuje pani za tę pani historie słuchałam tego i poprostu przeżywam tak samo jak pan dziś młodzież niezdaje sobie sprawy z tego co nasi dziadkowie przeżyli pozdrawiam panią z całego serca
Historie nam znane, szczegolnie starszyznie., z, doświadczenia, opowieści. A prawda jest taka trzeba mówić, "trzeba rozrywać rany aby nie zablizniły sie błoną podlosci " Pozdrawiam
